Llista de monarques británicos
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| Llista de monarques británicos | |
|---|---|
| artículu de llista de Wikimedia | |
.jpg) | |
| Tipu | artículu de llista de Wikimedia |
| Titular | Carlos III del Reinu Xuníu dende 8 setiembre 2022 |
| Estáu | Reinu Xuníu |
 | |
Nesti artículu inclúyese la llista de reis d'Inglaterra dende 871 hasta 1603; según la de reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda dende 1603 hasta 1707; finalmente, tamién s'inclúi la llista de reis de Gran Bretaña dende 1707 hasta la fecha.
Evolución de los títulos reales británicos[editar | editar la fonte]
Alredor del sieglu IX surdieron nes islles britániques los reinos d'Inglaterra y d'Escocia. Esta situación caltener hasta'l sieglu XII, cuando al conquistar parte d'Irlanda el rei Enrique II formó la provincia d'Irlanda, que pasó al so fíu menor Xuan I, tamién conocíu Juan ensin Tierra, ente que la corona inglesa recayía nel so fíu segundu Ricardu I, corazón de Lleón; al morrer ésti, Juan convertir en rei d'Inglaterra y señor d'Irlanda.
La monarquía caltener hasta qu'Enrique VIII convirtió como señor pasando a denominase rei d'Inglaterra ya Irlanda. Precisamente al morrer ensin descendencia la postrera de les sos fíes, Sabela I, les corones inglesa, escocesa ya irlandesa axuntar na persona de Xacobu VI d'Escocia entós I d'Inglaterra, ensin dexar de ser por eso tres monarquíes distintos.
En 1707, al roblar la reina Ana l'acta d'Unión ente Inglaterra y Escocia, pasó a ser reina de Gran Bretaña ya Irlanda. El rei Xurde I, eleutor de Hannover, socesor de la reina Ana, pero ésti nun se xunió a la corona británica y caltúvose como una unidá política distinta. Darréu, el rei Xurde III robló'l acta d'Unión de 1800 y pasó a titulase rei del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda. Anque esti monarca consiguió del congresu de Viena la elevación del eleutoráu de Hannover al rangu de reinu, la so nieta Victoria non pudo caltener por cuenta de la llei Sálica imperante en Hannover. Nel so llugar, foi coronada darréu emperatriz de la India.
La independencia d'Irlanda en 1922 y de la India en 1947, amenorgó'l títulu a rei o reina del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte, que ye usáu, ente otros títulos, pola actual monarca Sabela II.
Poderes actuales[editar | editar la fonte]
El Reinu Xuníu ye una monarquía parllamentaria, que'l so poder llexislativu ta formáu por dos cámares: la de Lores, que la reina noma por conseyu del primer ministru; y la de Comunes, que s'escueyen por sufraxu universal. La reina (o'l rei nel so defectu), namái puede escoyer como primer ministru (xefe de Gobiernu) al líder del partíu que tenga mayoría nel Parllamentu.
Los siguientes poderes de la reina nun tienen aplicación práutica, yá que namái puede refrendar lo aprobao pol Parllamentu. La reina ye la xefa d'Estáu, pero nun gobierna.
- La Corona. Representa al Estáu británicu, y apúrrese al rei o reina, pero les sos funciones son exercíes polos ministros que respuenden ante'l Parllamentu. El Reinu Xuníu ta rexíu pol Gobiernu de La so Maxestá, esto ye, el primer ministru y el so Gabinete. Sicasí, ríquese la participación de la reina en munchos actos importantes del gobiernu.
- El Parllamentu. La reina convoca, prorroga (suspende hasta la próxima sesión ensin eslleilo) y podría eslleir el Parllamentu, pero namái a pidíu del primer ministru y si ésti tien un votu d'enfotu parllamentariu. De normal cada añu inaugura'l periodu de sesiones parllamentaries pronunciando un discursu dende'l tronu y describe el programa del gobiernu. Primero que un proyeutu convertir en llei, la reina tien de dar el so consentimientu real, que ye anunciáu a dambes Cámares del Parllamentu.
- La Xusticia. La reina puede perdonar, col conseyu ministerial, o amosar clemencia a los condergaos por dalgún delitu. Según la llei, el monarca, como persona individual nun puede faer nada malu: tien inmunidá contra los procesos civiles o penales y nun puede ser demandáu ante los tribunales de xusticia. D'esta inmunidá nun participen los otros miembros de la familia real.
- Honores y nomamientos. La reina tien poder pa conceder el rangu de par, de caballeru y otros honores. Xeneralmente facer por encamientu del primer ministru, anque la soberana confier personalmente dellos honores. La reina efectúa los nomamientos pa munchos cargos estatales siguiendo'l conseyu del primer ministru o del ministru de Gabinete pertinente.
- Política Esterior. Los representantes diplomáticos estranxeros delegaos en Londres son acreditaos ante la reina. Amás, ella tien de refrendar los trataos, declaraciones de guerra y paz, la reconocencia d'Estaos y gobiernos estranxeros, anexones y cesiones de territoriu.
- El Conseyu Real (Privy Council). La reina preside les xuntes del Conseyu Real. Nestes xuntes apruébense, ente otres coses, les Órdenes del Conseyu que s'ellaboren so la Prerrogativa Real o baxu estatutos. La Prerrogativa Real entiende principalmente'l poder executivo: los poderes controlaos poles convenciones constitucionales (regles que nun son parte de la llei, pero que se consideren indispensables pa la maquinaria del gobiernu). En casi tolos casos, los actos qu'arreyen la Prerrogativa Real son realizaos polos Ministros, quien son responsables ante'l Parllamentu y pueden ser cuestionaos sobre les sos polítiques.
El Parllamentu tien el poder d'abolir o acutar un derechu prerrogativo.
Amás de tar informada y ser consultada sobre tolos aspeutos de la vida nacional, la reina puede manifestar llibremente les sos propies opiniones en priváu por que sían consideraes polos Ministros.
Reis d'Inglaterra[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Alfredo el Grande |
849 | 871 | 26 d'ochobre de 899 |
Ethelswitha Mucel | |
|
Eduardo el Viejo |
874-877 | 26 d'ochobre de 899 |
17 de xunetu de 924 |
1) Egwina 2) Elfleda de Wessex 3) Edgiva de Kent | |
Esiste dalguna evidencia de que Ethelweard de Wessex puede ser rei mientres cuatro selmanes en 924, ente'l reináu del so padre Eduardo'l Viejo y el so hermanu Æthelstan, a pesar de que nun foi coronáu. Sicasí, non tolos historiadores acepten tal evidencia. Amás, nun ye claru si declarar a Ethelweard rei de toa Inglaterra o namái de Wessex: hai evidencia de que cuando Eduardo morrió, Ethelweard foi declaráu rei en Wessex y Æthelstan en Mercia.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ethelweard (puestu en dulda) |
c. 901 | 17 de xunetu de 924 |
3 d'agostu de 924 |
|||
|
Æthelstan | 895 | 17 de xunetu de 924 |
27 d'ochobre de 939 |
||
|
Edmundo I el Magníficu |
c. 921 | 28 d'ochobre de 939 |
26 de mayu de 946 (muertu en una engarradiella) |
1) Elgiva de Shaftesbury 2) Ethelfleda de Wilsaetas | |
|
Edred | c. 923 | 27 de mayu de 946 |
23 de payares de 955 |
||
|
Edwy el Bellu |
c. 940 | 24 de payares de 955 |
1 d'ochobre de 959 |
Elgiva de Wessex | |
|
Edgar el Pacíficu |
7 d'agostu de 943 |
2 d'ochobre de 959 |
8 de xunetu de 975 |
1) Ethelfleda la Bella 2) Elfrida | |
|
Eduardo el Mártir |
c. 962 | 9 de xunetu de 975 |
18 de marzu de 978 (asesináu por la so madrasca) |
||
|
Etelredo l'Indecisu (1ª vegada) |
c. 968 | 19 de marzu de 978 |
1013 |
23 d'abril de 1016 |
1) Elgiva de York 2) Emma de Normandía |
Casa de Dinamarca[editar | editar la fonte]
Inglaterra cayó so control de Svend «Barba de Forqueta», un rei danés, dempués d'una invasión en 1013, mientres la que Etelredo abandonó'l tronu y se exilió en Normandía
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Svend Barba de Forqueta |
c. 960 | 25 d'avientu de 1013 | 3 de febreru de 1014 | Sigrid l'Altiva | |
Casa de Wessex[editar | editar la fonte]
Tres la muerte de Svend, Etelredo tornó del exiliu y de nuevu proclamar rei'l 3 de febreru de 1014. El so fíu asoceder depués de ser escoyíu polos ciudadanos de Londres y una parte del Witan, a pesar de que siguíen los esfuercios daneses por quitar la corona a los saxones del oeste.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Etelredo l'Indecisu (2ª vegada) |
c. 968 | 3 de febreru de 1014 | 23 d'abril de 1016 |
Emma de Normandía | |
|
Edmundo Costiella de Fierro | c. 990 | 24 d'abril de 1016 | 30 de payares de 1016 (muertu de les firíes recibíes en batalla) |
Edith de Estanglia | |
Casa de Dinamarca[editar | editar la fonte]
Tres la decisiva batalla de Assandun (18 d'ochobre de 1016), el rei Edmundo y Canutu roblaron un tratáu pol cual toa Inglaterra sacante Wessex pasaba a control danés. A la muerte de Edmundo, Canutu convertir en rei de toa Inglaterra.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Canutu el Grande |
c. 995 | 18 d'ochobre de 1016 | 12 de payares de 1035 |
1) Elgiva de Northampton 2) Emma de Normandía | |
|
Haroldo Pie de Llebre |
c. 1016 | 13 de payares de 1035 | 17 de marzu de 1040 |
¿Elgiva? | |
|
Hardicanuto | '1018 | 17 de marzu de 1040 | 8 de xunu de 1042 |
||
Casa de Wessex[editar | editar la fonte]
Dempués de morrer Hardicanuto, hubo una curtia restauración saxona ente 1042 y 1066.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Eduardo el Confesor |
c. 1003 | 9 de xunu de 1042 | 5 de xineru de 1066 |
Edith de Wessex | |
Casa de Godwin[editar | editar la fonte]
En 1066, surdieron dellos pretendientes al tronu. Ente ellos Haroldo Godwinson, escoyíu pol Witan tres la muerte d'Eduardo'l Confesor, según Harald Hardrada, rei de Noruega que reclamó ser l'herederu lexítimu de Hardicanuto, y Guillermu II de Normandía, fundador de la casa real de Normandía y primu d'Eduardo'l Confesor.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Haroldo Godwinson |
c. 1022 | 6 de xineru de 1066 | 14 d'ochobre de 1066 (muertu en batalla) |
Edith de Mercia | |
Casa de Wessex[editar | editar la fonte]
Hardrada y Guillermo invadieron Inglaterra por separáu en 1066. El rei Haroldo refugó la invasión del noruegu, pero a la fin perdió la corona d'Inglaterra na batalla de Hastings. El Witan escoyó rei a Edgar Atheling, nietu de Edmundo Costiella de Fierro, pero'l nuevu monarca foi incapaz d'aguantar a los invasores y enxamás foi coronáu.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Edgar Atheling (puestu en dulda) |
c. 1053 | 15 d'ochobre de 1066 | 17 d'avientu de 1066 (nunca foi rei de fechu) |
c. 1126 |
Casa de Normandía[editar | editar la fonte]
Guillermo'l Conquistador foi coronáu rei na abadía de Westminster, el día de Navidá de 1066
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Guillermu I el Conquistador |
c. 1028 | 25 d'avientu de 1066 | 9 de setiembre de 1087 |
Matilde de Flandes | |
|
Guillermu II Rufus |
c. 1058 | 26 de setiembre de 1087 | 2 d'agostu de 1100 (accidente de caza) |
||
|
Enrique I Beauclerc |
setiembre de 1068 | 5 d'agostu de 1100 | 1 d'avientu de 1135 |
1) Matilde d'Escocia 2) Adela de Lovaina | |
Casa de Blois[editar | editar la fonte]
Enrique I nun dexó herederos varones lexítimos, yá que'l so fíu Guillermo Adelin morriera nel desastre del Barco Blanco. Enrique designó como heredera a la so fía mayor, la emperatriz Matilde. Cuando'l rei morrió, el so sobrín Esteban —nietu del Conquistador— invadió Inglaterra y tomó la corona en llugar de Matilde. El periodu que siguió conozse como l'anarquía inglesa, pos se formaron dos partíos que llucharon nes islles britániques y nel continente a lo llargo de dos décades.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Esteban | c. 1096 | 22 d'avientu de 1135 | 25 d'ochobre de 1154 |
Matilde de Boulogne | |
Casa de Normandía[editar | editar la fonte]
En 1141, mientres el periodu d'anarquía, Matilde, que fuera reconocida con antelación polos barones, consiguió convertise na gobernante de facto mientres unos meses -la primer muyer na historia d'Inglaterra- sol títulu de «señora de los ingleses», pero nun aportar# a reina coronada. Ella foi la postrera de la dinastía normanda.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Matilde la Emperatriz (puesta en en dulda) |
7 de febreru de 1102 | 7 d'abril de 1141 | 1 de payares de 1141 (debió exiliase) |
10 de setiembre de 1167 | Godofredo V d'Anjou |
Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]
- tamién conocida como casa d'Anjou
En 1153, en morriendo n'agostu Eustaquio, fíu d'Esteban, ésti y Matilde llegaron a un alcuerdu (Tratáu de Wallingford), pol que'l rei reconoció como herederu al fíu de la emperatriz, Enrique Plantagenet. Él y los sos primeros descendientes gobernaron el llamáu Imperiu angevino (sieglos XII y XIII), que s'estendía dende los Pirineos hasta Irlanda. Nun consideraron a Inglaterra como'l so llar hasta que'l rei Juan perdió tolos sos dominios continentales.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Enrique II Curtmantle |
5 de marzu de 1133 | 19 d'avientu de 1154 | 6 de xunetu de 1189 |
Leonor d'Aquitania | |
.jpg)
|
Enrique el Mozu (rei asociáu) |
28 de febreru de 1155 | 14 de xunu de 1170 | 11 de xunu de 1183 |
Margarita de Francia | |
|
Ricardu I Corazón de Lleón |
8 de setiembre de 1157 | 3 de setiembre de 1189 | 6 d'abril de 1199 (muertu por una mancada de flecha) |
Berenguela de Navarra | |
Reis d'Inglaterra y señores d'Irlanda[editar | editar la fonte]
Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
|
Juan Ensin Tierra |
24 d'avientu de 1166 | 27 de mayu de 1199 | 19 d'ochobre de 1216 |
1) Isabel de Gloucester 2) Isabel de Angulema | |
Dinastía Capeto[editar | editar la fonte]
Lluis VIII de Francia gobernó sobre la metá d'Inglaterra en 1216-1217, dempués de que la muerte de Juan diera fin a la primer Guerra de los Barones. En colando escontra Londres, los barones y ciudadanos de la ciudá recibir y proclamaron na catedral de St Paul (anque nun foi coronáu). Munchos nobles averar pa brinda-y homenaxe. Sicasí, al roblase'l Tratáu de Lambeth (1217), Luis concedió qu'enxamás fuera lexítimu rei d'Inglaterra.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Lluis VIII el Lleón (puestu en dulda) |
5 de setiembre de 1187 | 1216 | 22 de setiembre de 1217 (arrenunció al so reclamu) |
8 de payares de 1226 | Blanca de Castiella |
Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]
Ye a partir del tiempu d'Enrique III, tres la perda de les posesiones familiares nel continente, que los Plantagenet convertir en verdaderos reis d'Inglaterra. Les cases de Lancaster y York son cañes menores d'esta dinastía.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Enrique III de Winchester |
1 d'ochobre de 1207 | 28 d'ochobre de 1216 | 16 de payares de 1272 | Leonor de Provenza | |
|
Eduardu I Longshanks |
17 de xunu de 1239 | 20 de payares de 1272 | 7 de xunetu de 1307 | 1) Leonor de Castiella 2) Margarita de Francia | |
.png)
|
Eduardu II de Caernarfon |
25 d'abril de 1284 | 7 de xunetu de 1307 | 25 de xineru de 1327 (obligáu a abdicar) |
21 de setiembre de 1327 (asesináu en prisión) |
Isabel de Francia |
|
Eduardu III | 13 de payares de 1312 | 25 de xineru de 1327 | 21 de xunu de 1377 |
Felipa de Henao | |
|
Ricardu II | 6 de xineru de 1367 | 21 de xunu de 1377 | 29 de setiembre de 1399 (obligáu a abdicar) |
14 de febreru de 1400 (muertu por fame en prisión) |
1) Ana de Bohemia 2) Isabel de Valois |
Casa de Lancaster[editar | editar la fonte]
Enrique IV destronó a Ricardu II (y tamién movió al segundu na socesión, Edmundo Mortimer (qu'entós tenía siete años).
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
|
Enrique IV Bolingbroke |
3 d'abril de 1367 | 30 de setiembre de 1399 | 20 de marzu de 1413 |
1) María de Bohun 2) Juana de Navarra | |
|
Enrique V | 16 de setiembre de 1386 | 20 de marzu de 1413 | 31 d'agostu de 1422 |
Catalina de Valois | |
|
Enrique VI (1ª vegada) |
6 d'avientu de 1421 | 31 d'agostu de 1422 | 4 de marzu de 1461 (derrocáu) |
21 de mayu de 1471 (asesináu na Torre de Londres) |
Margarita d'Anjou |
Casa de York[editar | editar la fonte]
Esta casa heredó'l so nome del cuartu fíu sobreviviente d'Eduardu III, Edmundo, 1er duque de York. La guerra de les Roses (1455-1485) fizo que la corona pasara una y otra vez ente les cases rivales de Lancaster y York.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Eduardu IV (1ª vegada) |
28 d'abril de 1442 | 4 de marzu de 1461 | 2 d'ochobre de 1470 (derrocáu) |
9 d'abril de 1483 | Isabel Woodville |
Casa de Lancaster[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Enrique VI (2ª vegada) |
6 d'avientu de 1421 | 30 d'ochobre de 1470 | 11 d'abril de 1471 (derrocáu) |
21 de mayu de 1471 (asesináu na Torre de Londres) |
Margarita d'Anjou |
Casa de York[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Eduardu IV (2ª vegada) |
28 d'abril de 1442 | 11 d'abril de 1471 | 9 d'abril de 1483 |
Isabel Woodville | |
|
Eduardu V (nun foi coronáu) |
2 de payares de 1470 | 9 d'abril de 1483 | 25 de xunu de 1483 (sacáu de la socesión) |
c. 1483 (asesináu na Torre de Londres) |
|
|
Ricardu III | 2 d'ochobre de 1452 | 26 de xunu de 1483 | 22 d'agostu de 1485 (muertu en batalla) |
Ana Neville | |
Dinastía Tudor[editar | editar la fonte]
Esta familia d'orixe galés baxaba per llinia materna d'Eduardu III, y pa fines del sieglu XV convirtiérase na última esperanza de la casa de Lancaster. Enrique VII tomó la corona en ganando y matar a Ricardu III na batalla de Bosworth, que dio fin a la guerra de les Roses. De siguío casóse con Isabel de York (la lexítima heredera de la corona dempués de la muerte del so hermanu Eduardu V), xuniéndose dambos llinaxes.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Enrique VII | 28 de xineru de 1457 | 22 d'agostu de 1485 | 21 d'abril de 1509 |
Isabel de York (dexó'l so derechos al so home) | |
|
Enrique VIII | 28 de xunu de 1491 | 21 d'abril de 1509 | 28 de xineru de 1547 |
1) Catalina d'Aragón (refugada) 2) Ana Bolena (executada na Torre de Londres) 3) Juana Seymour (muerta nel partu) 4) Ana de Kleve (refugada) 5) Catalina Howard (executada na Torre de Londres) 6) Catalina Parr | |
|
Eduardu VI | 12 d'ochobre de 1537 | 28 de xineru de 1547 | 6 de xunetu de 1553 |
||
Eduardu VI nomó heredera a lady Juana Grey, derogando l'orde de socesión establecíu na tercer Acta de Socesión. Cuatro díes antes de la muerte del rei, proclamóse reina a Juana. Pasaos nueve díes de la proclamación, el Conseyu priváu quitó-y el so alianza y proclamó a la hermanasca católica d'Eduardo, María I Tudor. Juana nun aportar# a coronada y executar en 1554 a la edá de 16 años.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Juana Grey (puesta en dulda) |
ochobre de 1537 | 10 de xunetu de 1553 | 19 de xunetu de 1553 (el Parllamentu considerar usurpadora) |
12 de febreru de 1554 (executada na Torre de Londres) |
Guilford Dudley |
|
María I Bloody Mary |
18 de febreru de 1516 | 19 de xunetu de 1553 | 17 de payares de 1558 |
Felipe II d'España | |
|
Felipe II d'España (iure uxoris) |
21 de mayu de 1527 | 25 de xunetu de 1554 | 17 de payares de 1558 | 13 de setiembre de 1598 | María I d'Inglaterra |
|
Sabela I The Virgin Queen |
7 de setiembre de 1533 | 17 de payares de 1558 | 24 de marzu de 1603 | ||
Reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda[editar | editar la fonte]
Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]
Al morrer Sabela I ensin fíos, el so sobrín nietu segundu Xacobu VI d'Escocia heredó'l tronu como Xacobu I arriendes de la unión de les Corones. Jacobo baxaba de los Tudor al traviés de la so bisagüela Margarita Tudor. En 1604 adoptó'l títulu de «rei de Gran Bretaña», sicasí, dambos parllamentos permanecieron dixebraos hasta'l Acta d'Unión (1707).
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Xacobu I | 19 de xunu de 1566 | 24 de marzu de 1603 | 27 de marzu de 1625 |
Ana de Dinamarca | |
.jpg)
|
Carlos I | 19 de payares de 1600 | 27 de marzu de 1625 | 30 de xineru de 1649 (executáu) |
Enriqueta María de Francia | |
El Protectoráu[editar | editar la fonte]
Nengún monarca reinó dende la execución de Carlos I y la Restauración de Carlos II en 1660. Ente 1649 y 1653 Inglaterra gobernar pol parllamentu Rabadilla, mientres un periodu conocíu como Mancomunidá d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda. En dando un golpe d'Estáu en 1653, Oliver Cromwell tomó'l poder. Eslleió'l parllamentu ya instaló el Protectoráu sol títulu de Lord Protector. L'oficiu fíxose hereditariu de facto cuando pasó a Richard Cromwell tres la muerte del so padre. Sicasí, el Comité de Salvaguarda» destituyir.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Oliver Cromwell (Lord proteutor) |
25 d'abril de 1599 | 16 d'avientu de 1653 | 3 de setiembre de 1658 |
el títulu de reina consorte tamién resultó abolíu | |
|
Richard Cromwell (Lord proteutor) |
4 d'ochobre de 1626 | 3 de setiembre de 1658 | 7 de mayu de 1659 (destituyíu) |
12 de xunetu de 1712 | el títulu de reina consorte tamién resultó abolíu |
Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]
La monarquía restauróse formalmente dempués d'un añu d'anarquía, cuando Carlos II retornó de Francia a cuenta de aceptar la corona. Tres años dempués de xubir al tronu'l so hermanu católicu Xacobu II, el Parllamentu destituyir y ufiertó la corona a la fía del destronáu, María II, y al maríu d'ésta, Guillermo d'Orange (la Revolución gloriosa). Tolos católicos fueron estremaos de cualquier socesión futura (pol Acta d'Establecimientu) de 1701. Ana Estuardo foi la última reina d'Inglaterra y d'Escocia, una y bones esos títulos dexaron d'esistir xunto colos reinos d'Inglaterra y d'Escocia, qu'en 1707 (Acta d'Unión) fundir nel nuevu reinu de Gran Bretaña.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
|
Carlos II | 29 de mayu de 1630 | 29 de mayu de 1660 | 6 de febreru de 1685 |
Catalina de Braganza | |
.jpg)
|
Xacobu II | 14 d'ochobre de 1633 | 6 de febreru de 1685 | 23 d'avientu de 1688 (derrocáu) |
16 de setiembre de 1701 | María de Módena |
|
María II | 30 d'abril de 1662 | 13 de febreru de 1689 | 28 d'avientu de 1694 |
Guillermu III | |
|
Guillermu III d'Orange |
4 de payares de 1650 | 13 de febreru de 1689 | 8 de marzu de 1702 |
María II | |
|
Ana Estuardo |
6 de febreru de 1665 | 8 de marzu de 1702 | 1 de mayu de 1707 (fin del Reinu d'Inglaterra independiente) |
1 d'agostu de 1714 | Jorge de Dinamarca |
Reis de Gran Bretaña ya Irlanda[editar | editar la fonte]
- de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte dende 1922
Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Ana Estuardo |
6 de febreru de 1665 | 1 de mayu de 1707 | 1 d'agostu de 1714 |
Jorge de Dinamarca | |
Casa de Hannover[editar | editar la fonte]
Muerta la reina Ana ensin fíos vivos, y dexándose fuera de toa socesión a los «papistes» (católicos), Jorge de Hanover, descendiente de Xacobu I per llinia materna, convertir en rei de Gran Bretaña.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Xurde I | 28 de mayu de 1660 | 1 d'agostu de 1714 | 11 de xunu de 1727 |
Sofía Dorotea de Brunswick-Luneburgu | |
|
Xurde II | 30 d'ochobre de 1683 | 11 de xunu de 1727 | 25 d'ochobre de 1760 |
Carolina de Brandeburgu-Ansbach | |
|
Xurde III | 4 de xunu de 1738 | 25 d'ochobre de 1760 | 29 de xineru de 1820 |
Carlota de Mecklemburgu-Strelitz | |
|
Xurde IV (príncipe rexente dende 1811) |
12 d'agostu de 1762 | 29 de xineru de 1820 | 26 de xunu de 1830 |
Carolina de Brunswick-Wolfenbüttel | |
|
Guillermu IV | 21 d'agostu de 1765 | 26 de xunu de 1830 | 20 de xunu de 1837 |
Adelaida de Saxonia-Meiningen | |
|
Victoria | 24 de mayu de 1819 | 20 de xunu de 1837 | 22 de xineru de 1901 |
Alberto de Saxonia-Coburgu | |
Casa de Saxonia-Coburgu y Gotha[editar | editar la fonte]
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Eduardu VII | 9 de payares de 1841 | 22 de xineru de 1901 | 6 de mayu de 1910 |
Alexandra de Dinamarca | |
Casa de Windsor[editar | editar la fonte]
La monarquía adoptó esti nome inglés en 1917, mientres la I Guerra Mundial, debíu al sentimientu anti-xermanu qu'había nel Reinu Xuníu.
| Imaxe | Nome | Nacencia | Entamu | Fin | Muerte | Consorte |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Xurde V | 3 de xunu de 1865 | 6 de mayu de 1910 | 20 de xineru de 1936 |
María de Teck | |
.jpg)
|
Eduardu VIII (nun aportar# a coronáu) |
23 de xunu de 1894 | 20 de xineru de 1936 | 11 d'avientu de 1936 (abdicación) |
28 de mayu de 1972 | Wallis Simpson (post-abdicación) |
|
Xurde VI | 14 d'avientu de 1895 | 11 d'avientu de 1936 | 6 de febreru de 1952 |
Isabel Bowes-Lyon | |
.jpg)
|
Sabela II | 21 d'abril de 1926 | 6 de febreru de 1952 | 8 de setiembre de 2022 | Felipe d'Edimburgu | |
.jpg)
|
Carlos III | 14 de payares de 1948 | 8 de setiembre de 2022 | reinando | Camilla Parker Bowles | |
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q4869954
Multimedia: Monarchs of Great Britain