Llista de monarques británicos

De Wikipedia
Ver tamién: Monarques d'Escocia
Llista de monarques británicos
artículu de llista de Wikimedia
Tipu artículu de llista de Wikimedia
Estáu Reinu Xuníu
Cambiar los datos en Wikidata

Nesti artículu inclúyese la llista de reis d'Inglaterra dende 871 hasta 1603; según la de reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda dende 1603 hasta 1707; finalmente, tamién s'inclúi la llista de reis de Gran Bretaña dende 1707 hasta la fecha.

Evolución de los títulos reales británicos[editar | editar la fonte]

Alredor del sieglu IX surdieron nes islles britániques los reinos d'Inglaterra y d'Escocia. Esta situación caltener hasta'l sieglu XII, cuando al conquistar parte d'Irlanda el rei Enrique II formó la provincia d'Irlanda, que pasó al so fíu menor Xuan I, tamién conocíu Juan ensin Tierra, ente que la corona inglesa recayía nel so fíu segundu Ricardu I, corazón de Lleón; al morrer ésti, Juan convertir en rei d'Inglaterra y señor d'Irlanda.

La monarquía caltener hasta qu'Enrique VIII convirtió como señor pasando a denominase rei d'Inglaterra ya Irlanda. Precisamente al morrer ensin descendencia la postrera de les sos fíes, Sabela I, les corones inglesa, escocesa ya irlandesa axuntar na persona de Xacobu VI d'Escocia entós I d'Inglaterra, ensin dexar de ser por eso tres monarquíes distintos.

En 1707, al roblar la reina Ana l'acta d'Unión ente Inglaterra y Escocia, pasó a ser reina de Gran Bretaña ya Irlanda. El rei Xurde I, eleutor de Hannover, socesor de la reina Ana, pero ésti nun se xunió a la corona británica y caltúvose como una unidá política distinta. Darréu, el rei Xurde III robló'l acta d'Unión de 1800 y pasó a titulase rei del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda. Anque esti monarca consiguió del congresu de Viena la elevación del eleutoráu de Hannover al rangu de reinu, la so nieta Victoria non pudo caltener por cuenta de la llei Sálica imperante en Hannover. Nel so llugar, foi coronada darréu emperatriz de la India.

La independencia d'Irlanda en 1922 y de la India en 1947, amenorgó'l títulu a rei o reina del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte, que ye usáu, ente otros títulos, pola actual monarca Sabela II.

Poderes actuales[editar | editar la fonte]

El Reinu Xuníu ye una monarquía parllamentaria, que'l so poder llexislativu ta formáu por dos cámares: la de Lores, que la reina noma por conseyu del primer ministru; y la de Comunes, que s'escueyen por sufraxu universal. La reina (o'l rei nel so defectu), namái puede escoyer como primer ministru (xefe de Gobiernu) al líder del partíu que tenga mayoría nel Parllamentu.

Los siguientes poderes de la reina nun tienen aplicación práutica, yá que namái puede refrendar lo aprobao pol Parllamentu. La reina ye la xefa d'Estáu, pero nun gobierna.

  • La Corona. Representa al Estáu británicu, y apúrrese al rei o reina, pero les sos funciones son exercíes polos ministros que respuenden ante'l Parllamentu. El Reinu Xuníu ta rexíu pol Gobiernu de La so Maxestá, esto ye, el primer ministru y el so Gabinete. Sicasí, ríquese la participación de la reina en munchos actos importantes del gobiernu.
  • El Parllamentu. La reina convoca, prorroga (suspende hasta la próxima sesión ensin eslleilo) y podría eslleir el Parllamentu, pero namái a pidíu del primer ministru y si ésti tien un votu d'enfotu parllamentariu. De normal cada añu inaugura'l periodu de sesiones parllamentaries pronunciando un discursu dende'l tronu y describe el programa del gobiernu. Primero que un proyeutu convertir en llei, la reina tien de dar el so consentimientu real, que ye anunciáu a dambes Cámares del Parllamentu.
  • La Xusticia. La reina puede perdonar, col conseyu ministerial, o amosar clemencia a los condergaos por dalgún delitu. Según la llei, el monarca, como persona individual nun puede faer nada malu: tien inmunidá contra los procesos civiles o penales y nun puede ser demandáu ante los tribunales de xusticia. D'esta inmunidá nun participen los otros miembros de la familia real.
Monumentu a la reina Sabela II na ciudá d'Ottawa (Canadá).
  • Honores y nomamientos. La reina tien poder pa conceder el rangu de par, de caballeru y otros honores. Xeneralmente facer por encamientu del primer ministru, anque la soberana confier personalmente dellos honores. La reina efectúa los nomamientos pa munchos cargos estatales siguiendo'l conseyu del primer ministru o del ministru de Gabinete pertinente.
  • Política Esterior. Los representantes diplomáticos estranxeros delegaos en Londres son acreditaos ante la reina. Amás, ella tien de refrendar los trataos, declaraciones de guerra y paz, la reconocencia d'Estaos y gobiernos estranxeros, anexones y cesiones de territoriu.
  • El Conseyu Real (Privy Council). La reina preside les xuntes del Conseyu Real. Nestes xuntes apruébense, ente otres coses, les Órdenes del Conseyu que s'ellaboren so la Prerrogativa Real o baxu estatutos. La Prerrogativa Real entiende principalmente'l poder executivo: los poderes controlaos poles convenciones constitucionales (regles que nun son parte de la llei, pero que se consideren indispensables pa la maquinaria del gobiernu). En casi tolos casos, los actos qu'arreyen la Prerrogativa Real son realizaos polos Ministros, quien son responsables ante'l Parllamentu y pueden ser cuestionaos sobre les sos polítiques.

El Parllamentu tien el poder d'abolir o acutar un derechu prerrogativo.

Amás de tar informada y ser consultada sobre tolos aspeutos de la vida nacional, la reina puede manifestar llibremente les sos propies opiniones en priváu por que sían consideraes polos Ministros.

Reis d'Inglaterra[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Wessex
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Alfred - MS Royal 14 B VI.jpg Alfredo
el Grande
849 871 26 d'ochobre
de 899
Ethelswitha Mucel
Edward the Elder - MS Royal 14 B VI.jpg Eduardo
el Viejo
874-877 26 d'ochobre
de 899
17 de xunetu
de 924
1) Egwina
2) Elfleda de Wessex
3) Edgiva de Kent

Esiste dalguna evidencia de que Ethelweard de Wessex puede ser rei mientres cuatro selmanes en 924, ente'l reináu del so padre Eduardo'l Viejo y el so hermanu Æthelstan, a pesar de que nun foi coronáu. Sicasí, non tolos historiadores acepten tal evidencia. Amás, nun ye claru si declarar a Ethelweard rei de toa Inglaterra o namái de Wessex: hai evidencia de que cuando Eduardo morrió, Ethelweard foi declaráu rei en Wessex y Æthelstan en Mercia.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Ethelweard
(puestu
en dulda)
c. 901 17 de xunetu
de 924
3 d'agostu
de 924
Aethelstan1 of England.jpg Æthelstan 895 17 de xunetu
de 924
27 d'ochobre
de 939
Edmund I - MS Royal 14 B V.jpg Edmundo I
el Magníficu
c. 921 28 d'ochobre
de 939
26 de mayu
de 946
(muertu en
una engarradiella)
1) Elgiva de Shaftesbury
2) Ethelfleda de Wilsaetas
Eadred - MS Royal 14 B VI.jpg Edred c. 923 27 de mayu
de 946
23 de payares
de 955
Eadwig - MS Royal 14 B VI.jpg Edwy
el Bellu
c. 940 24 de payares
de 955
1 d'ochobre
de 959
Elgiva de Wessex
New Minster Charter 966 detail Edgar.jpg Edgar
el Pacíficu
7 d'agostu
de 943
2 d'ochobre
de 959
8 de xunetu
de 975
1) Ethelfleda la Bella
2) Elfrida
Edward the Martyr - MS Royal 14 B VI.jpg Eduardo
el Mártir
c. 962 9 de xunetu
de 975
18 de marzu
de 978
(asesináu por
la so madrasca)
EthelUn.jpg Etelredo
l'Indecisu

(1ª vegada)
c. 968 19 de marzu
de 978
1013
23 d'abril
de 1016
1) Elgiva de York
2) Emma de Normandía

Casa de Dinamarca[editar | editar la fonte]

Inglaterra cayó so control de Svend «Barba de Forqueta», un rei danés, dempués d'una invasión en 1013, mientres la que Etelredo abandonó'l tronu y se exilió en Normandía

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Sweyn Forkbeard.jpg Svend
Barba de Forqueta
c. 960 25 d'avientu de 1013 3 de febreru de 1014 Sigrid l'Altiva

Casa de Wessex[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Wessex

Tres la muerte de Svend, Etelredo tornó del exiliu y de nuevu proclamar rei'l 3 de febreru de 1014. El so fíu asoceder depués de ser escoyíu polos ciudadanos de Londres y una parte del Witan, a pesar de que siguíen los esfuercios daneses por quitar la corona a los saxones del oeste.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
EthelUn.jpg Etelredo
l'Indecisu

(2ª vegada)
c. 968 3 de febreru de 1014 23 d'abril
de 1016
Emma de Normandía
Edmund Ironside - MS Royal 14 B V.jpg Edmundo Costiella de Fierro c. 990 24 d'abril de 1016 30 de payares
de 1016
(muertu de les feríes
recibíes en batalla)
Edith de Estanglia

Casa de Dinamarca[editar | editar la fonte]

Tres la decisiva batalla de Assandun (18 d'ochobre de 1016), el rei Edmundo y Canutu roblaron un tratáu pol cual toa Inglaterra sacante Wessex pasaba a control danés. A la muerte de Edmundo, Canutu convertir en rei de toa Inglaterra.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Knut der Große cropped.jpg Canutu
el Grande
c. 995 18 d'ochobre de 1016 12 de payares
de 1035
1) Elgiva de Northampton
2) Emma de Normandía
Harold H.jpg Haroldo
Pie de Llebre
c. 1016 13 de payares de 1035 17 de marzu
de 1040
¿Elgiva?
Hardeknut.jpg Hardicanuto '1018 17 de marzu de 1040 8 de xunu
de 1042

Casa de Wessex[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Wessex

Dempués de morrer Hardicanuto, hubo una curtia restauración saxona ente 1042 y 1066.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Edward Confessor.jpg Eduardo
el Confesor
c. 1003 9 de xunu de 1042 5 de xineru
de 1066
Edith de Wessex

Casa de Godwin[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Godwin de Wessex

En 1066, surdieron dellos pretendientes al tronu. Ente ellos Haroldo Godwinson, escoyíu pol Witan tres la muerte d'Eduardo'l Confesor, según Harald Hardrada, rei de Noruega que reclamó ser l'herederu lexítimu de Hardicanuto, y Guillermu II de Normandía, fundador de la casa real de Normandía y primu d'Eduardo'l Confesor.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Harold2.jpg Haroldo
Godwinson
c. 1022 6 de xineru de 1066 14 d'ochobre
de 1066
(muertu en batalla)
Edith de Mercia

Casa de Wessex[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Wessex

Hardrada y Guillermo invadieron Inglaterra por separáu en 1066. El rei Haroldo refugó la invasión del noruegu, pero a la fin perdió la corona d'Inglaterra na batalla de Hastings. El Witan escoyó rei a Edgar Atheling, nietu de Edmundo Costiella de Fierro, pero'l nuevu monarca foi incapaz d'aguantar a los invasores y enxamás foi coronáu.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Edgar the Ætheling.jpg Edgar
Atheling

(puestu en dulda)
c. 1053 15 d'ochobre de 1066 17 d'avientu
de 1066
(nunca foi rei de fechu)
c. 1126

Casa de Normandía[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Normandía

Guillermo'l Conquistador foi coronáu rei na abadía de Westminster, el día de Navidá de 1066

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Bayeux Tapestry William.jpg Guillermu I
el Conquistador
c. 1028 25 d'avientu de 1066 9 de setiembre
de 1087
Matilde de Flandes
William II of England.jpg Guillermu II
Rufus
c. 1058 26 de setiembre de 1087 2 d'agostu
de 1100
(accidente de caza)
Beauclerc.jpg Enrique I
Beauclerc
setiembre de 1068 5 d'agostu de 1100 1 d'avientu
de 1135
1) Matilde d'Escocia
2) Adela de Lovaina

Casa de Blois[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Blois

Enrique I nun dexó herederos varones lexítimos, yá que'l so fíu Guillermo Adelin morriera nel desastre del Barco Blanco. Enrique designó como heredera a la so fía mayor, la emperatriz Matilde. Cuando'l rei morrió, el so sobrín Esteban —nietu del Conquistador— invadió Inglaterra y tomó la corona en llugar de Matilde. El periodu que siguió conozse como l'anarquía inglesa, pos se formaron dos partíos que llucharon nes islles britániques y nel continente a lo llargo de dos décades.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Stepan Blois.jpg Esteban c. 1096 22 d'avientu de 1135 25 d'ochobre
de 1154
Matilde de Boulogne

Casa de Normandía[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Normandía

En 1141, mientres el periodu d'anarquía, Matilde, que fuera reconocida con antelación polos barones, consiguió convertise na gobernante de facto mientres unos meses -la primer muyer na historia d'Inglaterra- sol títulu de «señora de los ingleses», pero nun aportar# a reina coronada. Ella foi la postrera de la dinastía normanda.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Empress Mathilda.png Matilde
la Emperatriz

(puesta en
en dulda)
7 de febreru de 1102 7 d'abril de 1141 1 de payares de 1141
(debió exiliase)
10 de setiembre de 1167 Godofredo V d'Anjou

Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Plantagenet
tamién conocida como casa d'Anjou

En 1153, en morriendo n'agostu Eustaquio, fíu d'Esteban, ésti y Matilde llegaron a un alcuerdu (Tratáu de Wallingford), pol que'l rei reconoció como herederu al fíu de la emperatriz, Enrique Plantagenet. Él y los sos primeros descendientes gobernaron el llamáu Imperiu angevino (sieglos XII y XIII), que s'estendía dende los Pirineos hasta Irlanda. Nun consideraron a Inglaterra como'l so llar hasta que'l rei Juan perdió tolos sos dominios continentales.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Henry II Plantagenet.jpg Enrique II
Curtmantle
5 de marzu de 1133 19 d'avientu de 1154 6 de xunetu
de 1189
Leonor d'Aquitania
Henry the Young King (Historia Anglorum).jpg Enrique
el Mozu

(rei asociáu)
28 de febreru de 1155 14 de xunu de 1170 11 de xunu
de 1183
Margarita de Francia
Gisant Richard Cœur de Lion3.JPG Ricardu I
Corazón de Lleón
8 de setiembre de 1157 3 de setiembre de 1189 6 d'abril
de 1199
(muertu por una
mancada de flecha)
Berenguela de Navarra

Reis d'Inglaterra y señores d'Irlanda[editar | editar la fonte]

Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Plantagenet
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
John of England (John Lackland).jpg Juan
Ensin Tierra
24 d'avientu de 1166 27 de mayu de 1199 19 d'ochobre
de 1216
1) Isabel de Gloucester
2) Isabel de Angulema

Dinastía Capeto[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Capeto

Lluis VIII de Francia gobernó sobre la metá d'Inglaterra en 1216-1217, dempués de que la muerte de Juan diera fin a la primer Guerra de los Barones. En colando escontra Londres, los barones y ciudadanos de la ciudá recibir y proclamaron na catedral de St Paul (anque nun foi coronáu). Munchos nobles averar pa brinda-y homenaxe. Sicasí, al roblase'l Tratáu de Lambeth (1217), Luis concedió qu'enxamás fuera lexítimu rei d'Inglaterra.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Louis8 fr head.jpg Lluis VIII
el Lleón

(puestu en dulda)
5 de setiembre de 1187 1216 22 de setiembre de 1217
(arrenunció al so reclamu)
8 de payares de 1226 Blanca de Castiella

Dinastía Plantagenet[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Plantagenet

Ye a partir del tiempu d'Enrique III, tres la perda de les posesiones familiares nel continente, que los Plantagenet convertir en verdaderos reis d'Inglaterra. Les cases de Lancaster y York son cañes menores d'esta dinastía.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Henrytreti.jpg Enrique III
de Winchester
1 d'ochobre de 1207 28 d'ochobre de 1216 16 de payares de 1272 Leonor de Provenza
Eduard2.jpg Eduardu I
Longshanks
17 de xunu de 1239 20 de payares de 1272 7 de xunetu de 1307 1) Leonor de Castiella
2) Margarita de Francia
Edward II, King of England (British Library Royal MS 20 A II, fol. 10r).png Eduardu II
de Caernarfon
25 d'abril de 1284 7 de xunetu de 1307 25 de xineru de 1327
(obligáu a abdicar)
21 de setiembre de 1327
(asesináu en prisión)
Isabel de Francia
Edward-III-king-England.jpg Eduardu III 13 de payares de 1312 25 de xineru de 1327 21 de xunu
de 1377
Felipa de Henao
Richard II of England.png Ricardu II 6 de xineru de 1367 21 de xunu de 1377 29 de setiembre de 1399
(obligáu a abdicar)
14 de febreru de 1400
(muertu por fame en prisión)
1) Ana de Bohemia
2) Isabel de Valois

Casa de Lancaster[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Lancaster

Enrique IV destronó a Ricardu II (y tamién movió al segundu na socesión, Edmundo Mortimer (qu'entós tenía siete años).

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
King Henry IV from NPG (2).jpg Enrique IV
Bolingbroke
3 d'abril de 1367 30 de setiembre de 1399 20 de marzu
de 1413
1) María de Bohun
2) Juana de Navarra
Henry5.JPG Enrique V 16 de setiembre de 1386 20 de marzu de 1413 31 d'agostu
de 1422
Catalina de Valois
King Henry VI.jpg Enrique VI
(1ª vegada)
6 d'avientu de 1421 31 d'agostu de 1422 4 de marzu de 1461
(derrocáu)
21 de mayu
de 1471
(asesináu na Torre de Londres)
Margarita d'Anjou

Casa de York[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de York

Esta casa heredó'l so nome del cuartu fíu sobreviviente d'Eduardu III, Edmundo, 1er duque de York. La guerra de les Roses (1455-1485) fizo que la corona pasara una y otra vez ente les cases rivales de Lancaster y York.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
EdwardIVofEngland-Yorkist.jpg Eduardu IV
(1ª vegada)
28 d'abril de 1442 4 de marzu de 1461 2 d'ochobre de 1470
(derrocáu)
9 d'abril de 1483 Isabel Woodville

Casa de Lancaster[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Lancaster
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
King Henry VI.jpg Enrique VI
(2ª vegada)
6 d'avientu de 1421 30 d'ochobre de 1470 11 d'abril de 1471
(derrocáu)
21 de mayu de 1471
(asesináu na Torre de Londres)
Margarita d'Anjou

Casa de York[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de York
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
EdwardIVofEngland-Yorkist.jpg Eduardu IV
(2ª vegada)
28 d'abril de 1442 11 d'abril de 1471 9 d'abril
de 1483
Isabel Woodville
King Edward V from NPG.jpg Eduardu V
(nun foi
coronáu)
2 de payares de 1470 9 d'abril de 1483 25 de xunu de 1483
(sacáu de la socesión)
c. 1483
(asesináu na Torre de Londres)
King Richard III from NPG.jpg Ricardu III 2 d'ochobre de 1452 26 de xunu de 1483 22 d'agostu de 1485
(muertu en batalla)
Ana Neville

Dinastía Tudor[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Tudor

Esta familia d'orixe galés baxaba per llinia materna d'Eduardu III, y pa fines del sieglu XV convirtiérase na última esperanza de la casa de Lancaster. Enrique VII tomó la corona en ganando y matar a Ricardu III na batalla de Bosworth, que dio fin a la guerra de les Roses. De siguío casóse con Isabel de York (la lexítima heredera de la corona dempués de la muerte del so hermanu Eduardu V), xuniéndose dambos llinaxes.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
King Henry VII from NPG.jpg Enrique VII 28 de xineru de 1457 22 d'agostu de 1485 21 d'abril
de 1509
Isabel de York
(dexó'l so derechos al so home)
Hans Holbein, the Younger, Around 1497-1543 - Portrait of Henry VIII of England - Google Art Project.jpg Enrique VIII 28 de xunu de 1491 21 d'abril de 1509 28 de xineru
de 1547
1) Catalina d'Aragón
(refugada)
2) Ana Bolena
(executada na Torre de Londres)
3) Juana Seymour
(muerta nel partu)
4) Ana de Kleve
(refugada)
5) Catalina Howard
(executada na Torre de Londres)
6) Catalina Parr
Portrait of Edward VI of England.jpg Eduardu VI 12 d'ochobre de 1537 28 de xineru de 1547 6 de xunetu
de 1553

Eduardu VI nomó heredera a lady Juana Grey, derogando l'orde de socesión establecíu na tercer Acta de Socesión. Cuatro díes antes de la muerte del rei, proclamóse reina a Juana. Pasaos nueve díes de la proclamación, el Conseyu priváu quitó-y el so alianza y proclamó a la hermanasca católica d'Eduardo, María I Tudor. Juana nun aportar# a coronada y executar en 1554 a la edá de 16 años.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Jane Grey engraving van der Passe with caption.gif Juana Grey
(puesta
en dulda)
ochobre de 1537 10 de xunetu de 1553 19 de xunetu de 1553
(el Parllamentu considerar usurpadora)
12 de febreru de 1554
(executada na Torre de Londres)
Guilford Dudley
Mary1 by Eworth 2.jpg María I
Bloody Mary
18 de febreru de 1516 19 de xunetu de 1553 17 de payares
de 1558
Felipe II d'España
Alonso Sánchez Coello 007.jpg Felipe II d'España
(iure uxoris)
21 de mayu de 1527 25 de xunetu de 1554 17 de payares de 1558 13 de setiembre de 1598 María I d'Inglaterra
Elizabeth I in coronation robes.jpg Sabela I
The Virgin Queen
7 de setiembre de 1533 17 de payares de 1558 24 de marzu de 1603

Reis d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda[editar | editar la fonte]

Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Estuardo

Al morrer Sabela I ensin fíos, el so sobrín nietu segundu Xacobu VI d'Escocia heredó'l tronu como Xacobu I arriendes de la unión de les Corones. Jacobo baxaba de los Tudor al traviés de la so bisagüela Margarita Tudor. En 1604 adoptó'l títulu de «rei de Gran Bretaña», sicasí, dambos parllamentos permanecieron dixebraos hasta'l Acta d'Unión (1707).

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Portrait of King James I & VI.jpg Xacobu I 19 de xunu de 1566 24 de marzu de 1603 27 de marzu
de 1625
Ana de Dinamarca
Charles I (Daniel Mytens).jpg Carlos I 19 de payares de 1600 27 de marzu de 1625 30 de xineru
de 1649
(executáu)
Enriqueta María de Francia

El Protectoráu[editar | editar la fonte]

Artículu principal: El Protectoráu

Nengún monarca reinó dende la execución de Carlos I y la Restauración de Carlos II en 1660. Ente 1649 y 1653 Inglaterra gobernar pol parllamentu Rabadilla, mientres un periodu conocíu como Mancomunidá d'Inglaterra, Escocia ya Irlanda. En dando un golpe d'Estáu en 1653, Oliver Cromwell tomó'l poder. Eslleió'l parllamentu ya instaló el Protectoráu sol títulu de Lord Protector. L'oficiu fíxose hereditariu de facto cuando pasó a Richard Cromwell tres la muerte del so padre. Sicasí, el Comité de Salvaguarda» destituyir.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Oliver Cromwell1599-1658 by Peter Lely1.jpg Oliver
Cromwell

(Lord proteutor)
25 d'abril de 1599 16 d'avientu de 1653 3 de setiembre
de 1658
el títulu de reina consorte
tamién resultó abolíu
RichardCromwell.jpeg Richard
Cromwell

(Lord proteutor)
4 d'ochobre de 1626 3 de setiembre de 1658 7 de mayu de 1659
(destituyíu)
12 de xunetu de 1712 el títulu de reina consorte
tamién resultó abolíu

Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Estuardo

La monarquía restauróse formalmente dempués d'un añu d'anarquía, cuando Carlos II retornó de Francia a cuenta de aceptar la corona. Tres años dempués de xubir al tronu'l so hermanu católicu Xacobu II, el Parllamentu destituyir y ufiertó la corona a la fía del destronáu, María II, y al maríu d'ésta, Guillermo d'Orange (la Revolución gloriosa). Tolos católicos fueron estremaos de cualquier socesión futura (pol Acta d'Establecimientu) de 1701. Ana Estuardo foi la última reina d'Inglaterra y d'Escocia, una y bones esos títulos dexaron d'esistir xuntu colos reinos d'Inglaterra y d'Escocia, qu'en 1707 (Acta d'Unión) fundir nel nuevu reinu de Gran Bretaña.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
King Charles II (1665).jpg Carlos II 29 de mayu de 1630 29 de mayu de 1660 6 de febreru
de 1685
Catalina de Braganza
James II (Peter Lely).jpg Xacobu II 14 d'ochobre de 1633 6 de febreru de 1685 23 d'avientu de 1688
(derrocáu)
16 de setiembre de 1701 María de Módena
Marie II d'Angleterre.jpg María II 30 d'abril de 1662 13 de febreru de 1689 28 d'avientu
de 1694
Guillermu III
King William III by William Wissing.jpg Guillermu III
d'Orange
4 de payares de 1650 13 de febreru de 1689 8 de marzu
de 1702
María II
Queen Anne - Kneller 1702-04.jpg Ana
Estuardo
6 de febreru de 1665 8 de marzu de 1702 1 de mayu de 1707
(fin del Reinu d'Inglaterra independiente)
1 d'agostu de 1714 Jorge de Dinamarca

Reis de Gran Bretaña ya Irlanda[editar | editar la fonte]

de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte dende 1922

Dinastía Estuardo[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Dinastía Estuardo
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Queen Anne - Kneller 1702-04.jpg Ana
Estuardo
6 de febreru de 1665 1 de mayu de 1707 1 d'agostu
de 1714
Jorge de Dinamarca

Casa de Hannover[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Hannover

Muerta la reina Ana ensin fíos vivos, y dexándose fuera de toa socesión a los «papistes» (católicos), Jorge de Hanover, descendiente de Xacobu I per llinia materna, convertir en rei de Gran Bretaña.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Bernard Lens King George I 1718 VA.jpg Xurde I 28 de mayu de 1660 1 d'agostu de 1714 11 de xunu
de 1727
Sofía Dorotea de Brunswick-Luneburgu
George II of Great Britain-01.jpg Xurde II 30 d'ochobre de 1683 11 de xunu de 1727 25 d'ochobre
de 1760
Carolina de Brandeburgu-Ansbach
George III of the United Kingdom.jpg Xurde III 4 de xunu de 1738 25 d'ochobre de 1760 29 de xineru
de 1820
Carlota de Mecklemburgu-Strelitz
George IV bust1.jpg Xurde IV
(príncipe rexente
dende 1811)
12 d'agostu de 1762 29 de xineru de 1820 26 de xunu
de 1830
Carolina de Brunswick-Wolfenbüttel
William IV of Great Britain c. 1850.jpg Guillermu IV 21 d'agostu de 1765 26 de xunu de 1830 20 de xunu
de 1837
Adelaida de Saxonia-Meiningen
Dronning victoria.jpg Victoria 24 de mayu de 1819 20 de xunu de 1837 22 de xineru
de 1901
Alberto de Saxonia-Coburgu

Casa de Saxonia-Coburgu y Gotha[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Saxonia-Coburgu y Gotha
Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
Edward VII.-Großbritannien.jpg Eduardu VII 9 de payares de 1841 22 de xineru de 1901 6 de mayu
de 1910
Alejandra de Dinamarca

Casa de Windsor[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Casa de Windsor

La monarquía adoptó esti nome inglés en 1917, mientres la I Guerra Mundial, debíu al sentimientu anti-xermanu qu'había nel Reinu Xuníu.

Imaxe !width=10%|Nome !width=10%|Nacencia !width=10%|Entamu !width=10%|Fin Muerte !width=10%|Consorte
George V of the united Kingdom.jpg Jorge V 3 de xunu de 1865 6 de mayu de 1910 20 de xineru
de 1936
María de Teck
Eduardu VIII
(nun aportar# a
coronáu)
23 de xunu de 1894 20 de xineru de 1936 11 d'avientu de 1936
(abdicación)
28 de mayu de 1972 Wallis Simpson
(post-abdicación)
King George VI crop.jpg Jorge VI 14 d'avientu de 1895 11 d'avientu de 1936 6 de febreru
de 1952
Isabel Bowes-Lyon
Sabela II 21 d'abril de 1926 6 de febreru de 1952 reinando |align="center"|Felipe d'Edimburgu

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]