Saltar al conteníu

Andréi Arshavin

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Andréi Arshavin
Vida
Nacimientu San Petersburgu29 de mayu de 1981[1] (43 años)
Nacionalidá Bandera de Rusia Rusia
Familia
Pareyes Yuliya Baranovskaya
Estudios
Estudios Saint Petersburg State University of Technology and Design (en) Traducir
Llingües falaes rusu
Oficiu
Oficiu futbolista
Trayeutoria
  Equipu
2016–2018 FC Kairat (es) Traducir 84(24)
2015–2016 FC Kuban 8(0)
2013–2015 Zenit de San Petersburgo 35(35)
2012–2012cesión Zenit de San Petersburgo 10(3)
2009–2013 Arsenal Football Club 105(23)
1999–2009 Zenit de San Petersburgo 236(52)
1999–2000 FC Zenit-2 (es) Traducir 56(7)
  Seleición nacional
2002–2012   seleición masculina de fútbol de Rusia 75(17)
2001–2003   selección de fútbol sub-21 de Rusia (es) Traducir 9(1)
[[Categoría:Futbolistes del selección sub-21 de Rusia (es)
Posición o especialidá estremu izquierdu
centrocampista
delanteru
Pesu 69 kg
Altor 172 cm
Seudónimos Шава
Creencies
Partíu políticu Rusia Xunida
arshavin.eu
Cambiar los datos en Wikidata

Andréi Arshavin (rusu: Андрей Аршавин; 29 de mayu de 1981San Petersburgu) ye un exfutbolista rusu. Xugaba de mediocampista ofensivu y el so últimu equipu foi'l F. C. Kairat de la Lliga Premier de Kazakstán.

Empezó la so carrera como profesional nel Zenit de San Petersburgu, club al que llegó en 1999 y col cual llogró cinco campeonatos a nivel nacional (una Copa de la Lliga Premier de Rusia, trés Lligues Premier de Rusia y una Supercopa de Rusia) y dos a nivel internacional (una Copa de la UEFA y una Supercopa d'Europa). Depués de permanecer mientres nueve temporaes nel equipu rusu, foi ficháu pol Arsenal d'Inglaterra. Nel añu 2012 el club inglés vencer en préstamu al Zenit y al rematar la temporada tornó a Londres. Ende caltúvose mientres una temporada más antes de tornar definitivamente a San Petersburgu.

En xunetu de 2015 fichó pol Kubán Krasnodar, equipu onde permaneció mientres seis meses n'eslleiendo'l so contratu. Cola seleición de fútbol de Rusia participó en dos ediciones de la Eurocopa, siendo'l so meyor resultáu les semifinales alcanzaes na edición de 2008. A lo llargo de la so carrera, llogró diversos títulos individuales como'l premiu al Futbolista del añu en Rusia y el premiu al Futbolista del Añu nos Países Bálticos y la Comunidá d'Estaos Independientes.

Trayeutoria

[editar | editar la fonte]

Zenit San Petersburgu

[editar | editar la fonte]
Arshavin col Zenit de San Petersburgu.

Andréi Arshavin empezó a prauticar fútbol a la edá de 7 años na escuela de fútbol Smena en Leningráu (actual San Petersburgu),[2] onde aprendió los fundamentos básicos del xuegu so la direición de Sergey Gordeev y Viktor Vinogradov.[3] En 1999, pasó a formar parte del equipu xuvenil del Zenit de San Petersburgu, col qu'empezó xugando en tercer división;[2] un añu más tarde foi xubíu al primer equipu, debutando oficialmente'l 2 d'agostu de 2000, nel alcuentru de vuelta de la cuarta ronda de la Copa Intertoto de la UEFA ante'l Bradford City d'Inglaterra, que remató con un marcador de 3:0 en favor de los rusos.[4][5] Mientres la temporada apostó un total de diez alcuentros de lliga y el Zenit ocupó la séptima posición con trenta puntos;[6] tamién xugó un alcuentru na Copa de Rusia, onde fueron esaniciaos pol SOYUZ-Gazprom Izhevsk nos dieciseisavos de final.[7]

Mientres el so primer campaña en primer división, Arshavin desempeñar en diverses posiciones, empezando como mediocentro, pasando a ser un estremu ofensivu y finalmente afaciéndose al rol de segundu delanteru.[8] Na siguiente temporada, foi una pieza fundamental del so club, llegando a marcar cuatro goles en ventinueve alcuentros y llogrando la clasificación a la Copa de la UEFA de la siguiente temporada, en rematando na tercer posición de la tabla xeneral con cincuenta y seis puntos, a cuatro del Spartak de Moscú, que resultó campeón de la lliga.[9] Na temporada 2002, participó per primer vegada na Copa de la UEFA, ganando na ronda previa al Encamp de Rumanía (5:0 na ida y 8:0 na vuelta). Sicasí, fueron esaniciaos na siguiente fase pol Grasshopper de Suiza, con un marcador global de 4:3.[10]

Mentanto, na lliga doméstica'l Zenit remató na décima posición con trenta puntos (ocho victories, nueve empates y trelce ganes).[11] Na Copa de Rusia apostó cuatro alcuentros y marcó un gol, llogrando'l subcampeonatu en siendo vencíos na final pol C. S. K. A. Moscú.[12] Foi mientres la temporada 2003 qu'algamó'l so primer títulu col club petersburgués, llogrando'l campeonatu de la Copa de la Lliga Premier de Rusia na so primer y única edición, venciendo na final por marcador global de 5:3 al Chernomorets Novorossiysk.[13] Nesta mesma campaña pudieron realizar la fazaña de coronase campeones de la Lliga Premier de Rusia; sicasí remataron nel segundu llugar de la tabla a tan solu trés del primer llugar.[14] Nesta competición marcó cinco goles en ventisiete alcuentros.[15]

Arshavin na temporada 2008.

Na temporada 2004, participó nuevamente na Copa de la UEFA, superando al Pasching d'Austria por 3:3 na segunda ronda previa, y al Estrella Colorada de Belgráu por 6:1 na primer ronda, con dos goles anotaos por Arshavin. Na fase de grupos, el Zenit integró'l grupu H, xunto col Lille, el Sevilla, l'Aquisgrán y l'A. Y. K. Atenes. A pesar d'empezar con una contundente victoria por 5:1 sobre l'A. Y. K. Atenes, nun consiguieron más trunfos y fueron esaniciaos, rematando nel cuartu llugar del grupu, con tan solu cinco puntos.[16]

Na copa nacional avanzaron hasta les semifinales, onde fueron vencíos pol C. S. K. A. Moscú por 2:1.[17] Arshavin apostó cuatro alcuentros y marcó dos goles, dambos nel alcuentru d'ida de los cuartos de final ante'l Shinnik Yaroslavl.[17] Mientres les dos siguientes temporaes, el Zenit nun llogró bones resultaos a nivel nacional, rematando na sesta y cuarta posición nes campañes de 2005 y 2006, respeutivamente.[18][19] L'equipu amosó un leve ameyoramientu a nivel internacional na Copa de la UEFA 2005-06, cuando avanzó hasta los cuartos de final depués de rematar la fase de grupos na segunda posición y d'esaniciar al Olympique de Marseille nos octavos de final.[20]

Na temporada 2007, Arshavin apostó trenta alcuentros, anotó diez goles y dio once asistencies,[21] contribuyendo por que'l so equipu llograra'l títulu de la Lliga Premier, tres dieciocho victories, siete empates y cinco ganes,[22] llogrando asina'l primer títulu de lliga dende 1984, cuando conquistara la sumida Primer División de la Xunión Soviética.[23] El Zenit empecipió la temporada 2008 llogrando'l títulu de la Supercopa de Rusia, depués de vencer 2:1 al Lokomotiv Moscú con un gol de Arshavin, anotáu nel minutu 34.[24]

Na Copa de la UEFA 2007-08, remataron nel tercer llugar del grupu A con cinco puntos, avanzando a los dieciseisavos de final, onde vencieron al Villarreal d'España por un marcador global de 2:2. Na siguiente fase enfrentáronse ante'l Olympique de Marseille, col que perdieron 3:1 nel alcuentru d'ida y al que vencieron 2:0 nel alcuentru de vuelta; nos cuartos de final superaron al Bayer Leverkusen por un marcador global de 4:2. Nes semifinales, superaron al FC Bayern München por esi mesma resultancia. Llograron el so primer títulu internacional na historia, en ganando al Rangers d'Escocia por 2:0 na final.[25] El 29 d'agostu de 2008, Arshavin proclamóse campeón de la Supercopa d'Europa xunto al so equipu, al vencer al Manchester United por 2:1, nel Estadiu Lluis II de Mónacu.[26]

Arsenal F. C.

[editar | editar la fonte]
Andréi Arshavin col uniforme del Arsenal F. C.

Mientres el mercáu de trespasos d'iviernu de 2009, foi pretendíu persistentemente pol equipu inglés Arsenal Football Club. El 2 de febreru, día del zarru del mercáu, Arshavin atopábase agospiáu nun hotel de Hertfordshire, alcontráu a pocos quilómetros de distancia del campu d'entrenamientu del Arsenal. Alredor de les 10 a. m. se rumoreó que partía de regresu a Rusia;[27] sicasí, con pocu menos d'una hora pal zarru de los fichaxes, el Zenit de San Petersburgu aceptó una ufierta realizada polos gunners. Nesti puntu, llegárase a un alcuerdu monetariu y Arshavin pasó la revisión médica.[28] La operación complicar pol mal tiempu n'Inglaterra, que yá retrasara'l procesu d'inscripción na Premier League, forzando finalmente a la lliga a prorrogar el plazu más allá de les 5 p. m.[29]

L'alcuerdu nun foi confirmáu hasta a otru día, cuasi 24 hores dempués de la finalización del periodu de tresferencies, col Arsenal anunciando un alcuerdu al llargu plazu por una cantidá non revelada.[30] Esi mesmu día, el Zenit afirmó nel so sitiu web oficial que recibiera una carta de l'Asociación de Fútbol d'Inglaterra, confirmando'l rexistru de Arshavin como futbolista del Arsenal. Asignóse-y el dorsal númberu 23 usáu enantes por Sol Campbell.[30] El so debú produció'l 21 de febreru de 2009, empecipiando como titular nel empate 0:0 ante'l Sunderland.[31] Anque nun tuvo la suerte d'anotar, tuvo cerca de faelo en dos oportunidad. El 14 de marzu del mesmu añu estrenóse como goliador colos gunners nun alcuentru contra'l Blackburn Rovers, al anotar un gol nel minutu 65.[32] Más tarde, asistió al so compañeru d'equipu Emmanuel Eboué por qu'anotara el tercer gol del alcuentru, nel que finalmente vencieron por 4:0.[33]

Arshavin executando un saque d'esquina nel 2009.

El 21 d'abril de 2009 foi nomáu meyor xugador del alcuentru, n'anotando los cuatro goles del Arsenal nel empate por 4:4 ante'l Liverpool, nel estadiu d'Anfield.[34] Foi un alcuentru emocionante, y la primer vegada que Arshavin marcó cuatro goles nun mesmu partíu.[35] Tamién ye'l primer futbolista en marcar cuatro goles nun mesmu alcuentru en Anfield, desque Dennis Westcott llograr nel añu de 1946 col Wolverhampton;[36] amás, ye'l sestu futbolista na historia de la Premier League n'anotar cuatro goles nun partíu en condición de visitante.[37] Mientres la temporada 2008-09, apostó un total de doce alcuentros y marcó seis goles, colo que l'Arsenal ocupó la cuarta posición na lliga con setenta y dos puntos, productu de venti victories, dolce empates y seis ganes.[38] Na FA Cup apostó tres alcuentros, siendo esaniciaos nes semifinales pol Chelsea por 2:1.[39]

Empecipió la temporada 2009-10 marcando un gol na victoria del Arsenal por 3:1 ante'l Celtic d'Escocia, nel alcuentru de vuelta de la cuarta ronda previa de la Lliga de Campeones de la UEFA 2009-10.[40] Tres díes más tarde anotó un gol de tiru llibre dende una distancia de más de 27 metros, na derrota por 2:1 ante'l Manchester United.[41] Mientres el mes d'avientu de 2009, desempeñó un papel pocu familiar como centro-delanteru, qu'había quedáu vacante tres la mancadura sufierta pol neerlandés Robin van Persie.[42] El 13 d'avientu, anotó'l gol de la victoria pa vencer al Liverpool 2:1. El 20 de xineru de 2010, volvió anotar na victoria 4:2 del Arsenal sobre'l Bolton, ayudando al so club a llegar al visu de la Premier League per primer vegada dende agostu de 2009.[43]

Cuatro díes dempués ingresó como suplente na derrota del Arsenal por 3:1 ante'l Stoke City na cuarta ronda de la FA Cup 2009-10.[44] Nel mes de marzu tuvo presente nos seis alcuentros qu'apostó'l so club na lliga, amás marcó dos goles (unu ante'l Burnley y otru ante'l Hull City). El 31 de marzu mientres l'alcuentru d'ida ente l'Arsenal y el Barcelona pelos cuartos de final de la Lliga de Campeones sufrió una mancadura na so pantorría,[45] polo que tuvo ausente mientres tres selmanes perdiéndose l'alcuentru de vuelta.[46] En recuperándose de la so mancadura tornó a l'actividá'l 9 de mayu na última xornada de la Premier League, anotando un gol na victoria por 4:0 sobre'l Fulham[47]

Andréi tratando de consiguir la posesión del balón ante Valon Behrami del West Ham United.

El 15 de setiembre 2010, marcó un gol y dio dos asistencies na victoria por 6:0 sobre'l Sporting Braga de Portugal mientres la primer fecha de la fase de grupos de la Lliga de Campeones de la UEFA 2010-11.[48] Depués apostó dos alcuentros más y marcó un gol pa ganar al Partizán de Serbia por marcador de 3:1.[49] Darréu'l club inglés foi esaniciáu de la competencia nos octavos de final pol F. C. Barcelona por marcador global de 4:3.[50] El 27 de payares, anotó'l so primer gol dende setiembre, na victoria sobre'l Aston Villa por 4:2 en condición de visitante.[51] Un mes dempués, anotó un gol de volea ante'l Wigan Athletic pa decretar el 1:1 transitoriu, depués dio una asistencia a Nicklas Bendtner pa dar vuelta al marcador por 2:1, sicasí un autogol de Sébastien Squillaci fizo que l'alcuentru rematara 2:2.[52]

El 1 de febreru de 2011, salió del banquín de suplentes nel minutu sesenta y dos y tan solu ocho minutos más tarde marcó'l gol de la victoria ante'l Everton por 2:1.[53] El so postreru tantu na lliga marcar el 19 de marzu nel empate a dos goles col West Bromwich.[54] Finalmente los gunners remataron na cuarta posición con sesenta y ocho puntos y clasificaron a la Lliga de Campeones 2011-12.[55] Na Copa de la Lliga d'Inglaterra apostó cuatro alcuentros y marcó un gol. L'Arsenal avanzó hasta la final n'esaniciando primeramente al Tottenham (4:1), Newcastle (4:0), Wigan (2:0) y Ipswich (3:1).[56]

Mentanto na FA Cup 2010-11 tuvo presente en cinco alcuentros y fueron esaniciaos nos cuartos de final pol Manchester United.[57] El so debú na temporada 2011-12 producióse'l 13 d'agostu nel empate 0:0 ante'l Newcastle United. Tres xornaes dempués marcó'l so únicu gol na lliga pa ganar por 1:0 al Swansea City en condición de llocal.[58] Nes copes nacionales apostó tres alcuentros y anotó un gol ante'l Bolton nos octavos de final de la Copa de la Lliga d'Inglaterra.[59] Na Lliga de Campeones de la UEFA 2011-12 tuvo presente en cinco alcuentros de la primer fase y ensin marcar goles.

Préstamu al Zenit y torna al Arsenal

[editar | editar la fonte]
Arshavin apostando un partíu col Arsenal na primer fecha de la temporada 2012-13.

El 24 de febreru de 2012 foi cedíu en préstamu al Zenit de San Petersburgu hasta'l final de la temporada 2011-12. La tresferencia realizar a falta de cuarenta segundos pal zarru del mercáu de fichaxes de Rusia.[60][61] La so presentación oficial realizóse una selmana más tarde nel empate 2:2 ante'l C. S. K. A. Moscú. Mientres la so permanencia nel Zenit apostó diez alcuentros y anotó tres goles, contribuyendo al llogru del títulu de la Lliga Premier de Rusia con ochenta y ocho puntos, productu de venticuatro victories, dieciséis empates y cuatro ganes.[62]

Arshavin tornó al Arsenal pal entamu de la temporada 2012-13. Nel so primer alcuentru col equipu londinense, ingresó como suplente nel empate 0:0 ante'l Sunderland pola primer xornada de la lliga inglesa.[63] El 26 de setiembre de 2012, apostó'l so primer partíu de la temporada como titular na Copa de la Lliga d'Inglaterra. Foi unu de los meyores xugadores del alcuentru al anotar un gol y dar dos asistencies pa finalmente vencer por 6:1 al Coventry City y avanzar a la siguiente fase.[64] El 20 d'ochobre apostó'l so alcuentru # 100 colos gunners.

Diez díes más tarde foi incluyíu nuevamente nel once titular pa enfrentar al Reading na Copa de la Lliga. El 10 de payares nun partíu ante'l Fulham entró como suplente al minutu 81 col marcador 3:3.[65] Arshavin xeneró una xugada que provocó un penalti a favor del so equipu, sicasí Mikel Arteta falló'l penalti perdiéndose la oportunidá de quedase colos trés puntos.[65] En total apostó siete alcuentros de la lliga y dos pola Lliga de Campeones (gana 2:0 ante'l Schalke 04 y 2:1 ante'l Olympiacos).[66] N'abril de 2013, el so téunicu Arsène Wenger declaró que'l club nun-y anovaría'l so contratu al xugador polo que tendría qu'abandonar l'equipu a la fin de la temporada.[67]

Vuelta a San Petersburgu

[editar | editar la fonte]
Andréi apostando un partíu ante'l Kubán Krasnodar na Lliga Premier de Rusia.

El 27 de xunu de 2013, tornó al club col cual debutó como profesional, el Zenit de San Petersburgu, en calidá de xugador llibre y roblando un contratu poles dos próximes temporaes.[68] El so primer partíu apostar el 17 de xunetu na victoria por 2:1 sobre'l Krasnodar, Andréi ingresó al minutu 79 en sustitución de Vladímir Bystrov.[69] Una selmana dempués anotó'l so primer gol de la temporada 2013-14 nel empate 1:1 ante'l Kubán Krasnodar.[70] Terminó'l campeonatu con un total de ventiún partíos apostaos, anque marcó solo un gol más, el 22 de setiembre ante'l F. C. Rostov.

Finalmente'l so club llogró'l subcampeonatu con sesenta y tres puntos, unu menos que'l campéon C. S. K. A. Moscú.[71] Na Lliga de Campeones de la UEFA el Zenit formó parte del grupu G xunto con Atlético de Madrid, Porto y Austria Viena. Al rematar la ronda de grupos el club rusu ocupó'l segundu llugar con seis puntos. Llogrando d'esta manera avanzar a los octavos de final onde fueron esaniciaos pol Borussia Dortmund por marcador global de 5:4.[72] Na siguiente temporada, Arshavin debutó'l 2 d'agostu de 2014 na primer xornada d'amestar ante'l Arsenal Tula, con victoria pal so club por 4:0.

En total apostó catorce alcuentros y anotó un solu gol (victoria por 3:2 sobre'l Dinamo Moscú). A la fin de la campaña'l Zenit llogró'l títulu de la Lliga Premier con sesenta y siete puntos productu de venti victories, siete empates y trés ganes.[73] Na Copa de Rusia d'esa mesma temporada, avanzaron hasta los octavos de final, en siendo ganaos por 2:1 pol Arsenal Tula.[74] En dicha competición apostó dos alcuentros y marcó un gol. Na Lliga de Campeones el club petersburgués foi esaniciáu na fase de grupos al rematar na tercer posición con siete puntos (dos victories sobre'l Benfica y un empate ante'l Monaco),[75] ente que na Lliga Europa de la UEFA avanzaron hasta los cuartos de final en siendo esaniciaos por marcador global de 4:3 pol Sevilla.[76]

Kubán Krasnodar y Kairat Almaty

[editar | editar la fonte]
Arshavin xugando un partíu col Kubán Krasnodar en 2015.

El 13 de xunetu de 2015, Arshavin robló un contratu per un añu col Kubán Krasnodar de la Lliga Premier de Rusia.[77] El debú col so nuevu club producióse'l 20 de xunetu, empecipiando como titular na derrota por 2:0 ante'l Ural Sverdlovskaya.[78] N'apostando siete patidos más na lliga y unu na Copa (victoria 1:0 ante'l Spartak de Moscú),[79] en febreru de 2016 Andréi y el Krasnodar decidieron eslleir el so contratu por mutuu alcuerdu.[80] En marzu esi mesmu añu, foi ficháu per un añu pol Kairat Almaty de Kazakstán, cola opción d'un segundu añu.[81]

Na so primer temporada col equipu cazacu apostó ventiocho alcuentros y anotó ocho goles na lliga, el Kairat ocupó la segunda posición con cuarenta y seis puntos.[82] Na Copa de Kazakstán anotó un gol en cinco partíos y avanzaron hasta la final onde fueron derrotaos 1:0 pol Astana.[83] Na Lliga Europa de la UEFA anotó dos goles, unu ante'l Teuta Durrës y l'otru ante'l Maccabi Tel Aviv.[84][85] El Kairat Almaty empecipió la temporada 2017 llogrando'l títulu de la Supercopa de Kazakstán depués de vencer 2:0 al Astana, Arshavin foi alliniáu como titular y foi sustituyíu nel minutu 60.[86]

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]
Arshavin cola Seleición de Rusia.

Foi internacional cola seleición de fútbol de Rusia en setenta y cinco causes y marcó diecisiete goles.[87] El so debú produció'l 17 de mayu de 2002, nun alcuentru amistosu ante la seleición de Bielorrusia, que remató con un marcador de 1:1.[88] Anotó'l so primer gol el 13 de febreru de 2003, na victoria del escoyíu rusu por 4:2 sobre Rumanía.[88] Antes de la Eurocopa 2004, participó nun alcuentru amistosu de preparación ante Noruega; sicasí, nun foi incluyíu na plantía definitiva que representó al so país nel tornéu européu.

Mientres les eliminatories pa la Copa Mundial de Fútbol de 2006 foi convocáu constantemente, polo que llegó a marcar seis goles en diez alcuentros, anque nun llograron l'oxetivu de clasificar.[89] Foi nuevamente convocáu a la seleición pa participar na Eurocopa 2008 apostada n'Austria y Suiza, onde Rusia formó parte del grupu D, xunto con España, Grecia y Suecia. Nun pudo apostar los dos primeros alcuentros por tar sancionáu, remaneciendo nel terceru y marcando el segundu gol del so equipu na victoria contra la seleición sueca. Esti trunfu provocó que la seleición rusa clasificara a los cuartos de final, nos que venció a los Países Baxos por 3:1, con un gol y dos asistencies de Arshavin.

Na siguiente fase fueron ganaos por marcador de 3:0 pola seleición d'España, que finalmente llogró'l títulu en venciendo por 0:1 a Alemaña.[90] Mientres la clasificación pa la Eurocopa 2012 la seleición rusa remató nel primer llugar del so grupu con ventitrés punto gracies a siete victories y dos empates. En llogrando la clasificación, Andréi foi convocáu pol téunicu Dick Advocaat pa participar nel tornéu européu apostáu en Polonia y Ucraína.[91] A pesar d'empecipiar con bon pie (victoria 4:1 sobre República Checa) sumaron un solu puntu más nos dos siguientes partíos y fueron esaniciaos na fase de grupos.[92]

Participaciones n'Eurocopes

[editar | editar la fonte]
Eurocopa Sede Resultáu
Eurocopa 2008 Austria y Suiza Semifinal
Eurocopa 2012 Polonia y Ucraína Primer fase


Estadístiques

[editar | editar la fonte]
Club Temporada Lliga


Copes
Nacionales *
Copes Internacionales ** Total
PX G PX G PX G PX G
Zenit de San Petersburgu
 Rusia
2000 10 0 1 0 3 0 14 0
2001 29 4 5 1 0 0 34 5
2002 30 4 0 0 4 2 34 6
2003 27 5 3 0 0 0 30 5
2004 28 6 4 2 8 4 40 12
2005 29 9 3 0 8 3 45 14
2006 28 7 4 0 5 2 32 7
2007 30 10 2 1 6 2 46 15
2008 27 6 1 1 15 2 35 7
Total 238 51 23 5 49 15 310 71
Arsenal F. C.
Bandera de Inglaterra Inglaterra
2008-09 12 6 3 0 0 0 15 6
2009-10 30 10 1 0 8 2 39 12
2010-11 37 6 9 1 6 3 52 10
2011-12 19 1 3 1 5 0 27 2
Total 98 23 16 2 19 5 133 30
Zenit de San Petersburgu
 Rusia
2012 9 3 1 0 0 0 10 3
Total 9 3 1 0 0 0 10 3
Arsenal F. C.
Bandera de Inglaterra Inglaterra
2012-13 7 0 2 1 2 0 11 1
Total 7 0 2 1 2 0 11 1
Zenit de San Petersburgu
 Rusia
2013-14 21 2 2 0 11 2 34 4
2014-15 14 1 2 1 5 0 21 2
Total 35 3 4 1 16 2 55 6
Kubán Krasnodar
 Rusia
2015 8 0 1 0 0 0 9 0
Total 8 0 1 0 0 0 9 0
F. C. Kairat
 Kazakstán
2016 28 8 5 1 4 2 37 11
2017 25 7 5 1 4 2 34 10
2018 14 6 1 0 0 0 15 6
Total 67 21 11 2 8 4 86 27
Total na so carrera !462 ! 101 58 11 94 26 614 138

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]

Resume estadísticu

[editar | editar la fonte]
Alcuentros Goles Permediu
Lliga 462 101 0,22
Copes nacionales 58 11 0,19
Copes internacionales 94 26 0,28
Seleición de Rusia 75 17 0,23
Total 689 155 0,22
Estadístiques hasta'l 20 de xunu de 2018.[93][94][95]

Palmarés

[editar | editar la fonte]

Campeonatos nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Copa de la Lliga Premier de Rusia Zenit de San Petersburgu Rusia 2003
Lliga Premier de Rusia Zenit de San Petersburgu Rusia 2007
Supercopa de Rusia Zenit de San Petersburgu Rusia 2008
Lliga Premier de Rusia Zenit de San Petersburgu Rusia 2011-12
Lliga Premier de Rusia Zenit de San Petersburgu Rusia 2014-15
Supercopa de Kazakstán F. C. Kairat Kazakstán 2017
Copa de Kazakstán F. C. Kairat Kazakstán 2017

Copes internacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Copa de la UEFA Zenit de San Petersburgu Rusia 2007-08
Supercopa d'Europa Zenit de San Petersburgu Rusia 2008

Distinciones individuales

[editar | editar la fonte]
Distinción Añu
Futbolista del añu en Rusia.[96] 2006
Futbolista del Añu nos Países Bálticos y la Comunidá d'Estaos Independientes.[97] 2007
Equipu del Tornéu de la Eurocopa. 2008
Futbolista del Añu nos Países Bálticos y la Comunidá d'Estaos Independientes.[97] 2008
Ciudadanu Honorariu del Distritu Petrovsky.[98] 2008
Maestru del Deporte de Rusia. 2008
Orde d'Honor y Coraxe.[99] 2008
Futbolista del Añu nos Países Bálticos y la Comunidá d'Estaos Independientes.[97] 2009
Futbolista del Mes na Premier League (Abril).[100] 2009

Vida privada

[editar | editar la fonte]
Arshavin xunto col comité organizador de la candidatura rusa tres la so eleición como sede de la Copa Mundial de Fútbol de 2018.

Andréi Arshavin nació'l 29 de mayu de 1981 en Leningráu (anguaño San Petersburgu). Provién d'una modesta familia; foi abandonáu pol so padre a los 4 años d'edá, polo que la so madre tuvo de crialo xunto a los sos hermanos nuna casa que compartíen con otres families.[2][3] Cuando cumplió 17 años inscribir na facultá de química, sicasí pocu tiempu dempués Arshavin xunto con un grupu d'amigos decidieron camudase a la facultá de diseñu según él porque había bien de moces ente los estudiantes y nun había qu'estudiar demasiáu.[101]

En marzu de 2007 participó nes eleiciones rexonales de Rusia como candidatu a diputáu de l'Asamblea Llexislativa de San Petersburgu, pol partíu Rusia Xunida, llogrando la victoria; sicasí, abandonó'l cargu.[102] Tuvo casáu con Yulia Baranovskaya, una llocutora de radio,[101] con quien tuvo trés fíos, llamaos Artem, Arseniy y Yana.[103] La pareya divorciar nel añu 2013.[104] El 1 de setiembre de 2016, casóse con Alisa Kazmina, a quien conocía dende va dellos años.[105] El 11 de febreru de 2017 tuvieron una fía, Yesenia y n'ochobre d'esi mesmu añu divorciáronse.[106]

Ye embaxador de la FIFA pa l'ayuda de neños güérfanos y de la organización non gubernamental Aldegues Infantiles SOS.[2][8][107] Como fechu curiosu cabo destacar que na rexón d'Óblast de Leningráu, a veres del Llagu Otradnoye, esiste un pueblu llamáu Arshavinka n'honor al futbolista.[108] Foi criticáu polos sos comentarios machistes y poles declaraciones nes qu'aseguró que si tuviera'l poder de prohibir a les muyeres conducir coches y retirar los sos llicencies, facer ensin pensalo dos veces.[101] La razón d'esto sería que cuando yera un neñu tuvo a puntu de perder la vida al ser pilláu por una muyer.[109] Tampoco-y gusta que les muyeres fumen y mientan.[101] Tien la so propia llinia de ropa femenino, que ye bien popular ente les muyeres ruses.[101] Nel so llibru 555 entrugues y respuestes sobre la Muyer, Dineru, Política, Fútbol dixo qu'ente les sos aficiones tán xugar al Football Manager y ver los partíos de la Premier League pola televisión.[103]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Bennettsi, Marc (2008). Football Dynamo - Modern Russia and the People's Game. Virgin Books.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 15378. Apaez como: Andrey Arshavin. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Miguel Soria. sport.es (ed.): «Arshavin, asina ye'l crack». Archiváu dende l'orixinal, el 15 de setiembre de 2008. Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  3. 3,0 3,1 Javier Bragáu. adn.es (ed.): «Arshavin, efeutu del emerxente fútbol ruso». Archiváu dende l'orixinal, el 9 de febreru de 2009. Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  4. Jonathan Wilson. telegraph.co.uk (ed.): «Andrei Arshavin is Russia's artful dodger» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  5. Karel Stokkermans. rsssf.com (ed.): «UEFA Intertoto Cup 2000» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  6. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia 2000» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  7. Michael Ustinov y Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia Cup 1999/2000» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  8. 8,0 8,1 Cayetano Ros (2008). elpais.com (ed.): «El príncipe desconocíu». Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  9. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia 2001» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  10. Karel Stokkermans, Predrag Zugic y Pierre Winkler. rsssf.com (ed.): «UEFA Cup 2002-03» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  11. Mike Dryomin y Sergei Makarov. rsssf.com (ed.): «Russia 2002» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  12. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia Cup 2001/02» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  13. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia Cups 2003/04» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  14. Mike Dryomin y Sergei Makarov. rsssf.com (ed.): «Russian Football Premier League» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  15. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russian Premier League Squads & Stats 2003» (inglés). Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  16. Marcel Haisma y Hamdan Saaid. rsssf.com (ed.): «UEFA Cup Qualifying 2004/05 Details» (inglés). Consultáu'l 25 de marzu de 2010.
  17. 17,0 17,1 Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia Cups 2004/05» (inglés). Consultáu'l 25 de marzu de 2010.
  18. Mike Dryomin y Sergei Makarov. rsssf.com (ed.): «Russian Football Premier League 2005» (inglés). Consultáu'l 25 de marzu de 2010.
  19. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russian Football Premier League 2006» (inglés). Consultáu'l 25 de marzu de 2010.
  20. Marcel Haisma. rsssf.com (ed.): «UEFA Cup 2005/06 Details» (inglés). Consultáu'l 25 de marzu de 2010.
  21. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russian Premier League Final Stats 2007» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  22. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia 2007» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  23. Sorin Arotăriţei. rsssf.com (ed.): «so84.html Season 1984» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  24. Mike Dryomin. rsssf.com (ed.): «Russia Cups 2007/08» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  25. Karel Stokkermans. rsssf.com (ed.): «UEFA Cup 2007/08 Details» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  26. Karel Stokkermans. rsssf.com (ed.): «Super Cup 2008» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  27. skysports.com (ed.): «Deadline Day Transfer Clockwatch» (inglés) (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 4 de febreru de 2010. Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  28. news.bbc.co.uk (ed.): «Arshavin completes Arsenal move» (inglés) (2010). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  29. news.bbc.co.uk (ed.): «Premier League extends deadline» (inglés) (2010). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  30. 30,0 30,1 arsenal.com (ed.): «Russian international Arshavin joins Arsenal» (inglés) (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'avientu de 2016. Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  31. soccerbase.com (ed.): «Games played by Andrei Arshavin in 2008/2009» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2015. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  32. arsenal.com (ed.): «Arsenal 4-0 Blackburn Rovers - Match Report» (inglés) (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'agostu de 2016. Consultáu'l 25 de ayo de 2011.
  33. Ian Hughes. news.bbc.co.uk (ed.): «Arsenal 4-0 Blackburn» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  34. arsenal.com (ed.): «Arshavin joins elite band of Arsenal players» (inglés) (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de marzu de 2017. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  35. Phil McNulty. news.bbc.co.uk (ed.): «Liverpool 4-4 Arsenal» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  36. fifa.com (ed.): «Arshavin stars in Anfield thriller» (inglés) (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 5 de marzu de 2016. Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  37. John Ley (2009). telegraph.co.uk (ed.): «Andrei Arshavin joins list of four-star shooters» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  38. Ian King. rsssf.com (ed.): «England 2008/09» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  39. Ian King. rsssf.com (ed.): «England FA Cup 2008/09» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  40. ye.uefa.com (ed.): «L'Arsenal nun da opción al Celtic» (2009). Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  41. Phil McNulty. news.bbc.co.uk (ed.): «Man Utd 2-1 Arsenal» (inglés). Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  42. goal.com (ed.): «Arsenal: Wenger falaga la nueva posición de Arshavin» (2009). Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  43. uk.eurosport.yahoo.com (ed.): «Arsenal 4-2 Bolton» (inglés) (2000). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'avientu de 2015. Consultáu'l 20 de marzu de 2010.
  44. Ian King. rsssf.com (ed.): «FA Cup 2009-10» (inglés). Consultáu'l 24 de mayu de 2010.
  45. timesonline.co.uk (ed.): «Andrey Arshavin deals Arsenal fresh injury setback after Barcelona draw» (inglés) (2010). Consultáu'l 24 de mayu de 2010.
  46. telegraph.co.uk (ed.): «Arsenal v Barcelona: Andrei Arshavin reveals new injury and cares three weeks out» (inglés) (2010). Consultáu'l 24 de mayu de 2010.
  47. news.bbc.co.uk (ed.): «Arsenal 4 - 0 Fulham» (inglés) (2010). Consultáu'l 24 de mayu de 2010.
  48. arsenal.com (ed.): «Arsenal 6-0 Braga» (inglés) (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 26 de mayu de 2011.
  49. arsenal.com (ed.): «Partizan Belgrade 1-3 Arsenal» (inglés) (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de mayu de 2012. Consultáu'l 26 de mayu de 2011.
  50. elcomercio.pe (ed.): «Champions: Barcelona ganó 3-1 y volvió esaniciar al Arsenal» (2011). Consultáu'l 26 de mayu de 2011.
  51. arsenal.com (ed.): «Aston Villa 2-4 Arsenal» (inglés) (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de marzu de 2016. Consultáu'l 27 de mayu de 2011.
  52. Marc Vesty. news.bbc.co.uk (ed.): «Wigan 2-2 Arsenal» (inglés). Consultáu'l 27 de mayu de 2011.
  53. Phil McNult. news.bbc.co.uk (ed.): «Arsenal 2-1 Everton» (inglés). Consultáu'l 27 de mayu de 2011.
  54. David Ornstein. news.bbc.co.uk (ed.): «West Brom 2-2 Arsenal» (inglés). Consultáu'l 27 de mayu de 2011.
  55. espnfc.com (ed.): «Premier League Table 2010-11» (inglés) (2011). Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  56. Ian King, Karel Stokkermans y Jan Schoenmakers. rsssf.com (ed.): «2010–11 Football League Cup» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'avientu de 2016. Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  57. Ian King, Karel Stokkermans y Jan Schoenmakers. rsssf.com (ed.): «2010–11 FA Cup» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'avientu de 2016. Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  58. soccerbase.com (ed.): «Games played by Andrei Arshavin in 2011/2012» (inglés) (2011). Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'avientu de 2016. Consultáu'l 9 de xunu de 2012.
  59. soccernet.espn.go.com (ed.): «Gunners saved by quickfire double» (inglés) (2011). Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 9 de xunu de 2012.
  60. arsenal.com (ed.): «Arshavin joins Zenit St Petersburg on loan» (inglés) (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'abril de 2012. Consultáu'l 25 de febreru de 2012.
  61. championat.com (ed.): «Чебан: вопросы о переходе Аршавина уладили за 40 секунд до закрытия окна» (rusu) (2012). Consultáu'l 9 de xunu de 2012.
  62. footballdatabase.eu (ed.): «Premier League 2011/2012». Consultáu'l 9 de xunu de 2012.
  63. premierleague.com (ed.): «Arsenal 0-0 Sunderland» (inglés) (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2016. Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  64. bbc.co.uk (ed.): «Arsenal 6-1 Coventry» (inglés) (2012). Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  65. 65,0 65,1 premierleague.com (ed.): «Arsenal 3-3 Fulham» (inglés) (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de setiembre de 2015. Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  66. premierleague.com (ed.): «Games played by Andrei Arshavin in 2012/2013» (inglés) (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de setiembre de 2015. Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  67. sport.es (ed.): «Wenger anuncia l'adiós de Arshavin al Arsenal a final de temporada» (2013). Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  68. fc-zenit.ru (ed.): «Андрей Аршавин: «Хочу играть в футбол в своем родном городе»» (rusu) (2013). Consultáu'l 27 de xunu de 2013.
  69. espnfc.com (ed.): «Krasnodar 1-2 Zenit St Petersburg» (inglés) (2013). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xunu de 2014. Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  70. espnfc.com (ed.): «Zenit St Petersburg 1-1 Kuban Krasnodar» (inglés) (2013). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'avientu de 2015. Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  71. espnfc.com (ed.): «Russian Premier League Table 2013-14» (inglés) (2014). Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  72. Gonzalo Aguado. ye.uefa.com (ed.): «Kehl evita sorpreses». Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  73. espnfc.com (ed.): «Russian Premier League Table 2014-15» (inglés) (2015). Consultáu'l 20 de xunu de 2015.
  74. rfpl.org (ed.): «Russian Cup 2014-15» (inglés) (2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-03-17. Consultáu'l 20 de xunu de 2015.
  75. ye.uefa.com (ed.): «Lliga de Campeones de la UEFA 2014-15 / Grupu C». Consultáu'l 20 de xunu de 2015.
  76. ye.uefa.com (ed.): «Gameiro da ales al campeón en Rusia» (2015). Consultáu'l 20 de xunu de 2015.
  77. fckuban.ru (ed.): «Андрей Аршавин стал игроком «Кубани»» (rusu) (2015). Archiváu dende l'orixinal, el 22 d'agostu de 2016. Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  78. soccerway.com (ed.): «Kuban Krasnodar vs. Ural Sverdlovskaya 0-2» (2015). Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  79. soccerway.com (ed.): «Kuban Krasnodar vs. Ural Sverdlovskaya 0-2» (2015). Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  80. fckuban.ru (ed.): «АНДРЕЙ АРШАВИН ПОКИДАЕТ «КУБАНЬ»» (rusu) (2016). Archiváu dende l'orixinal, el 6 de febreru de 2016. Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  81. fckairat.kz (ed.): «АНДРЕЙ АРШАВИН – ИГРОК КАЙРАТА» (rusu) (2016). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de marzu de 2016. Consultáu'l 30 de marzu de 2016.
  82. Karel Stokkermans. rsssf.com (ed.): «Premier Lliga 2016» (inglés). Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  83. uefa.com (ed.): «Kazakh Cup 2016» (inglés). Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  84. soccerway.com (ed.): «Teuta Durrës vs. Kairat 0-1». Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  85. soccerway.com (ed.): «Kairat vs. Maccabi Tel Aviv 1-1». Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  86. soccerway.com (ed.): «Astana vs. Kairat 0-2». Consultáu'l 30 de xunu de 2017.
  87. Roberto Mamrud. rsssf.com (ed.): «Appearances for Russia National Team» (inglés). Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  88. 88,0 88,1 Matthias Arnhold. rsssf.com (ed.): «Russia - List of International Matches» (inglés). Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  89. Stanislav Hlavacek. clickug.com (ed.): «Rusia quédase fuera». Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  90. Marcel Haisma y Hamdan Saaid. rsssf.com (ed.): «European Championship 2008 - Final Tournament» (inglés). Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  91. Enis Koylu. goal.com (ed.): «Izmailov receives surprise call-up to Russia's Euru 2012 squad» (inglés). Consultáu'l 9 de setiembre de 2012.
  92. ye.uefa.com (ed.): «Fase final - Fase de grupo» (2012). Consultáu'l 9 de setiembre de 2012.
  93. fc-zenit.ru (ed.): «29 Андрей Аршавин» (rusu). Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'abril de 2012. Consultáu'l 9 de xunu de 2012.
  94. footballdatabase.eu (ed.): «Andrey Arshavin» (inglés). Consultáu'l 5 d'avientu de 2011.
  95. arsenal.com (ed.): «23. Andrey Arshavin - Stats» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de xineru de 2012. Consultáu'l 5 d'avientu de 2011.
  96. Sport-Express (ed.): «Arshavin Andrey» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de xunu de 2010. Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  97. 97,0 97,1 97,2 Sport-Express (ed.): «Andrey Arshavin best in 2009» (inglés). Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  98. championat.ru (ed.): «Аршавин стал почётным гражданином округа "Петровский"» (rusu) (2008). Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2016. Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  99. mvd.ru (ed.): «Андрей Аршавин награжден орденом «Честь и Мужество»» (rusu) (2008). Archiváu dende l'orixinal, el 6 de febreru de 2009. Consultáu'l 24 de marzu de 2010.
  100. premierleague.com (ed.): «Ferguson and Arshavin take Barclays honours» (inglés) (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de mayu de 2009. Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  101. 101,0 101,1 101,2 101,3 101,4 elmundo.es (ed.): «El machista Arshavin» (2009). Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  102. persona.rin.ru (ed.): «Andrey Arshavin» (inglés). Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  103. 103,0 103,1 Oliver Harvey. thesun.co.uk (ed.): «Arshavin: Id ban women from driving and smoking» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'avientu de 2015. Consultáu'l 23 de marzu de 2010.
  104. Мария Бахтина. sobaka.ru (ed.): «Лучшие фото Андрея Аршавина и Юлии Барановской» (rusu). Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  105. championat.com (ed.): «Бывший капитан сборной России Андрей Аршавин женился» (rusu) (2016). Consultáu'l 29 d'ochobre de 2017.
  106. Wally Downes Jr. thesun.co.uk (ed.): «Andrey Arshavin facing divorce after just one year of marriage over an alleged affair» (inglés). Consultáu'l 29 d'ochobre de 2017.
  107. aldeasinfantiles-sos.org (ed.): «Embajador FIFA/SOS Europa». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xunu de 2009. Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  108. rt.com (ed.): «My address is Andrey Arshavin» (inglés) (2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'agostu de 2014. Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  109. marca.com (ed.): «Arshavin: Prohibiría conducir a les muyeres» (2009). Consultáu'l 11 d'abril de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Daniel Carvalho
Futbolista del añu en Rusia
2006
Socesor:
Konstantín Zyriánov