Saltar al conteníu

Sunderland Association Football Club

De Wikipedia
Sunderland Association Football Club
Situación
Estáu Reinu Xuníu
Datos
Nome oficial Sunderland Association Football Club
Tipu club de fútbol
Fundáu en1879
Propietariu Bandera de Estaos Xuníos d'América Ellis Short
Entrenador Bandera de Francia Régis Le Bris
Categoría English Football League One
Instalaciones
Estadiu Stadium of Light (es) Traducir
Dueñu de Ellis Short
Stewart Donald
Kyril Louis-Dreyfus
Uniforme
Titular
Alternativu
Tercera

Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Sunderland Association Football Club ye un club de fútbol profesional inglés, allugáu na ciudá de Sunderland en Tyne y Wear al nordeste d'Inglaterra qu'anguaño apuesta la Football League One, la tercer categoría del Sistema de lligues de fútbol d'Inglaterra. Foi fundáu en 1879 y dende la so fundación, foi consideráu por palmarés ya historia como'l meyor equipu nel nordeste d'Inglaterra.

Sunderland ganó 6 campeonatos de Lliga d'Inglaterra (1892, 1893, 1895, 1902, 1913 y 1936), y remató como subcampeón en cinco causes, un rexistru solu superáu por otros cinco clubes. El club ganó 2 Copes d'Inglaterra (1937 y 1973) —competición conocida como FA Cup n'inglés—, y foi subcampeón n'otros dos oportunidaes (1913 y 1992). Ganó una Supercopa d'Inglaterra —competición conocida como Community Shield— en 1936, siendo subcampeón de la mesma al añu siguiente. Sunderland foi finalista de la Copa de la Lliga en 1985 y 2014, perdiendo ante Norwich City y Manchester City respeutivamente.

Tres un periodu d'ésitu a fines del sieglu XIX, con dellos títulos amiesta, ganó la so primer FA Cup en 1937 con un trunfu 3-1 ante'l Preston North End, y caltúvose na máxima categoría mientres 68 temporaes socesives. Tres la Segunda Guerra Mundial, el títulu llográu más importante foi la FA Cup en 1973, cuando'l club ganó por 1-0 al Leeds United. Mientres esti periodu'l club llogró cinco títulos de segunda categoría y unu de la tercera.

Sunderland xuega los sos partíos como llocal nel Stadium of Light, con capacidá pa 49 000 espectadores dende 1997, n'abandonando l'antiguu Roker Park. La capacidá orixinal del estadiu yera de 42 000 espectadores, pero foi aumentada a la capacidá actual nel añu 2000. El club caltién una gran rivalidá col Newcastle United, con quien apuesta'l 'derbi de Tyne–Wear dende 1898. En xubiendo a la máxima categoría en 2007, convertir n'unu de los clubes de fútbol más ricu del mundu, tando valuáu n'USD $93 millones en 2014, siendo'l 31º más valuáu nel mundu polo xeneral y el 10º n'Inglaterra.[1][2]

Primeros años y títulos de lliga

[editar | editar la fonte]

Fundáu'l 17 d'ochobre de 1879 como Sunderland & District Teachers Association pol maestru y futbolista James Allan, Sunderland xunir a la Football League na temporada 1890-91. Reemplazó al Stoke City, qu'había nun foi reelecto pa esa temporada,[nota 1] convirtiéndose nel primer club en xunise a la lliga dende la so inauguración en 1888, reemplazando a unu de los miembros orixinales de la Football League.[3] Mientres el sieglu XIX, William McGregor, fundador de la Football League, llamó al club como «The Team of All Talents» —traducción: L'equipu de tolos talentos—,[4] depués de ganar por 7-2 al Aston Villa.[4] Sunderland ganó'l campeonatu de la lliga nel temporada 1891-92, una temporada dempués de xunise a la Football League. El club algamó la suma de 42 puntos, aventayando por cinco puntos al subcampeón, Preston North End. El diariu The Times describió al plantel como «un equipu de maravía».[5] Sunderland defendió exitosamente el títulu na temporada siguiente, destacando'l rendimientu del delanteru John Campbell, qu'algamó la marca de 30 goles per segunda temporada consecutiva. A la fin de la temporada, el Sunderland anotó un total de 100 goles —récor de goles nel momentu pa esa competencia— rexistro non igualáu hasta la temporada 1919-20, cuando'l West Bromwich Albion estableció un nuevu récor.[6]

Sunderland v. Aston Villa. 1895 de Thomas Hemy. Ye una de les representaciones artístiques de fútbol más antiguu del mundu.

Sunderland tuvo cerca de ganar un tercer títulu consecutivu na temporada 1893-94, rematando subcampeón detrás del Aston Villa. Sicasí, na siguiente temporada, el club llogró'l so tercer campeonatu de Lliga (1894-95), apostrando al subcampeonatu al Everton por cinco puntos. En ganando'l Campeonatu de Lliga Inglés, Sunderland xugó contra Heart of Midlothian, ganador de la campeonatu de Lliga d'Escocia —llamáu nesi momentu Scottish Division One— d'esa mesma temporada. El partíu foi descritu como Partíu Decisivu del Campeonatu del Mundu de Fútbol.[7][nota 2] Sunderland ganó por 5-3, y foi proclamáu como «campeón del mundu».[8] Nel ámbitu llocal, el club remató na segunda posición na lliga de la temporada 1897-98, detrás del Sheffield United.[9] Esa temporada foi la postrera na qu'exerció localía nel estadiu Newcastle Road, una y bones el club pasó a xugar en Roker Park.[10] En rematando segundu na 1900-01, Sunderland coronóse campeón de Lliga per cuarta vegada a la siguiente temporada, con 3 puntos de ventaya sobre'l Everton.[11]

En 1904 la xunta directiva de Sunderland viose envolubrada nun escándalu pol pagu del xugador Andrew McCombie. El club afirmaba que daría'l xugador de £100 (£9,6 mil na actualidá) p'ayudar a empecipiar el so propiu negociu, nel entendimientu que posteriormene diba devolver el dineru nun partíu a beneficiu. Sicasí, McCombie negar a devolver el dineru, alegando que fuera un regalu. Una investigación realizada pol L'Asociación de Fútbol llegó a la conclusión de que'l dineru dau a McCombie yera parte d'un bonu pa un re-robla de xugadores. Esto violó les regles de l'Asociación. Sunderland foi multáu con £250 (£24.1 mil na actualidá), y seis direutores fueron suspendíos por dos años y mediu por non amosar una verdaderu rexistru de los tratos financieros del club. El xerente del Sunderland Alex Mackie tamién foi suspendíu por trés meses pa la so participación nel asuntu.[12]

Más títulos de lliga

[editar | editar la fonte]

El 5 d'avientu de 1908, Sunderland llogró la so mayor victoria histórica por lliga, nel derbi ante Newcastle United. El partíu remató 9-1; Billy Hogg y George Holley anotaron un Hat trick cada unu.[13] El club volvió ganar la Lliga en 1913,[14] pero perdió la so primer final de FA Cup 1-0 ante Aston Villa, nuna derrota bien dura,[15] yá que esto nun dexó que'l club llograra'l doblete.[16] L'actividá futbolística n'Inglaterra foi suspendida tres la Primer Guerra Mundial. Tres la finalización de la guerra, volver# a entamar el fútbol, y el Sunderland pudo tener un equipu competitivu mientres los años 1920, rematando subcampeón na First Division 1922-23,[nota 3] por detrás del Liverpool,[17] y terceru a la temporada siguiente, a cuatro puntos del visu.[18] Sicasí, el club salvar de baxar por un puntu na 1927-28, a pesar de 35 goles de David Halliday.

Plantel del Sunderland col troféu de la FA Cup.

El puntu de la salvación foi llográu nel partíu ante Middlesbrough, y el club remató na decimoquinta posición.[19] Pela so parte, Halliday ameyoró'l so rexistru con 43 goles en 42 partíos na temporada siguiente,[20] récor absolutu de goles marcaos nuna sola temporada na historia del club pa un xugador.[21]

El sestu títulu de lliga del club llegó na temporada 1935-36,[22] y ganó la so primer FA Cup na temporada siguiente, en ganando por 3-1 al Preston North End nel antiguu Estadiu de Wembley.[23] Nos años restantes de la década el club acabó polo xeneral na metá de la tabla de la lliga, y con actuaciones regulares na FA Cup. Dambes competiciones fueron suspendíes tres l'españíu de la Segunda Guerra Mundial. Delles competiciones de fútbol fueron entamaes como una forma de caltener la moral del fútbol nel país, ente elles, la Football League War Cup. Sunderland foi finalistes nel tornéu en 1942, pero fueron ganaos en dicha instancia por Wolverhampton Wanderers.[24]

Financieramente, el Sunderland realizó grandes gastos en contrataciones de xugadores una vegada rematada la Segunda Guerra Mundial. El club pagó £ 18 000 (£568 mil na actualidá) en xineru de 1949 por Ivor Broadis, quién entós s'atopaba nel Carlisle United.[25] Broadis tamién foi mánager del Carlisle nel momentu, y esti ye'l primer casu de la tresferencia d'un xugador a sigo mesmu a otru club. Esto, xunto coles elevaes tases de tresferencia p'asegurar los servicios de Len Shackleton y l'internacional galés Trevor Ford, fixo que'l club recibiera'l llamatu de «Bank of England club» —traducción: Club del Bancu d'Inglaterra—.[26] El club remató terceru na First Division en 1950,[27] la so posición más alta tres el títulu de 1936.

Problemes financieros y trés finales de Copa

[editar | editar la fonte]

Los finales de los años 1950 vieron un fuerte cayente futbolísticu del Sunderland, y el club viose envolubráu nun nuevu conflictu financieru en 1957. El club foi declaráu culpable de realizar pagos a los xugadores que superen el salariu máximu, y el club foi multáu con £5.000 (£108.000 güei). De la so xunta directiva fueron suspendíos y el so presidente y trés direutores.[28][29] Al añu siguiente, Sunderland baxó per primer vegada tres 68 años militando na máxima categoría.[30]

Ian Porterfield's winning goal in the 1973 FA Cup Final

L'ausencia del Sunderland na máxima categoría duró seis años. Na temporada 1962-63, Sunderland precisaba namái un empate nel so postreru partíu contra'l Chelsea —quién engarraba tamién pol ascensu—, quién tenía d'apostar otru partíu darréu a este. Sicasí, Sunderland perdió esi alcuentru,[31] y el Chelsea ganó'l so postreru partíu por 7-0, superando al Sunderland nel segundu puestu por diferencia de gol.[32] En tando cerca del ascensu, el club xubió a la First Division en 1964, en rematando na segunda posición. Sunderland ganó al Charlton Athletic na penúltima xornada, colo que llogró l'ascensu con una fecha d'anticipación.[33] Unos años dempués, baxó per segunda vegada a la Second Division en rematando na 21º posición na temporada 1969-70.[34]

Los xugadores y afición del Sunderland celebren el llogru de la FA Cup de 1973 con un autobús de techu descubiertu.

Sunderland ganó'l so últimu títulu oficial en 1973, en ganando 1-0 al Leeds United de Don Revie na Final de la FA Cup, cola conducción de Bob Stokoe.[35] Siendo un equipu que militaba na Second Division, Sunderland ganó'l partíu gracies a el gran llabor del so arqueru Jimmy Montgomery, qu'atayó dos situaciones de gol del Leeds de manera consecutiva, ente ellos, un disparu bien potente de Peter Lorimer.[36] Ian Porterfield anotó de volea a los 30 minutos pa bater al Leeds y llograr el títulu.[36] Dende 1973, solamente Southampton en 1976,[37] y West Ham United en 1980,[38] llograron ganar la FA Cup ensin tar militando na máxima categoría del fútbol inglés.

Al ganar la FA Cup, Sunderland clasificó pa la Recopa d'Europa, la única participación internacional del club hasta'l momentu.[39] Sunderland ganó al Vasas Budapest Federación Húngara de Fútbol húngaro por 3–0 nel marcador global y darréu foi esaniciáu pol Sporting de Lisboa na segunda ronda.[39] Ganó'l primer partíu 2-1 nel Roker Park, pero perdió 2-0 na vuelta, rematando con un marcador global de 3-2 en contra.[39] En permaneciendo mientres seis temporaes na segunda categoría, Sunderland xubió a la First Division na temporada 1975-76, en rematando líder d'esi campeonatu con tres puntos de ventaya sobre'l Bristol City.[40] Sicasí, Sunderland baxó nuevamente na siguiente temporada, yá ensin Bob Stokoe como mánager, quien arrenunciara al cargu por problemes de salú al entamu de la temporada.[41] El club celebró'l so centenariu na temporada 1979-80 con un partíu d'exhibición contra un equipu formáu por ex xugadores de la Seleición de fútbol d'Inglaterra.[42]

Sunderland algamó la so primer final de la Copa de la Lliga en 1985, rematando como subcampeón en perdiendo 1-0 ante'l Norwich City.[43] En 1987, el club cayó al puntu más baxu de la so historia al baxar a la Third Division.[44] Sol mandatu del nuevu presidente Bob Murray y el la conducción téunica de nuevu mánager Denis Smith, el club xubió na temporada siguiente.[45] En 1990, el club xubió nuevamente a la máxima categoría, concretándose'l so ascensu en inusuales circunstancies. Sunderland perdió ante'l Swindon Town na final de los play-offs d'ascensu, pero fóise-y revocáu l'ascensu al Swindon, al ser declaráu culpable d'irregularidaes financieres del club y Sunderland xubió nel so llugar.[46] Sicasí, la permanencia del Sunderland nesta división duró una sola temporada, una y bones el club baxó a la Second Division na siguiente temporada.[47]

Peter Reid asumió como mánager en 1997, y ocupó el cargu hasta 2002.

Darréu, el club algamó una nueva final de FA Cup en 1992, siendo un equipu de la Second Division, al igual qu'en 1973. Sicasí, nun se repitió aquella fazaña, y el Sunderland perdió 2-0 ante Liverpool.[48] A mediaos de los años 1990, empezó un periodu aturbolináu pal club.

Altibaxos (1990-2006)

[editar | editar la fonte]

En 1995, el club tuvo cerca de baxar nuevamente a la tercer división.[49] Peter Reid foi contratáu como mánager, y el so tiempu de conducción foi descritu como un efeutu estabilizador»; permaneciendo nel cargu siete años.[50] En llogrando l'ascensu a la Premier League na temporada 1995-96,[nota 4][51] Sunderland apostó la so primer temporada na Premier League, pero remató nel 18ᵘ puestu, colo que baxó a la First Division.[52] En 1997, el club dexó d'apostar los sos partíos como llocal nel Roker Park, tres 99 años. L'ex-xugador Len Shackleton, teniendo bones alcordances del estadiu, declaró «Nunca va haber otru estadiu como Roker Park».[53] El club treslladar al Stadium of Light, con capacidá pa 42 000 persones, que, nel so momentu, foi l'estadiu más grande construyíu n'Inglaterra dempués de la Segunda Guerra Mundial.[54] La capacidá foi darréu amontada a 49 000 espectadores.[55] Nel campu de xuegu, Sunderland tornó a la Premier League al coronase campeón de la First Division en 1999 con una suma de 105 puntos, récor hasta esi entós.[56] La temporada 1999-00 empezó en Stamford Bridge ante'l Chelsea, con una derrota 4-0.[57] Sicasí, más palantre na temporada, nel segundu partíu ente dambos, Sunderland vengó la so derrota al goliar 4-1 al Chelsea nel Stadium of Light.[58] Tamién, el Sunderland llogró ganar nel Derbi a Newcastle United nel St James' Park,[59] daqué que causó l'arrenunciu del entrenador del Newcastle, Ruud Gullit.[60] Al rematar la temporada, Sunderland remató nel séptimu llugar de la clasificación, destacar tamién el rendimientu de Kevin Phillips, quien ganó la Bota d'Oru na so primer temporada na máxima categoría, anotando 30 goles.[61]

Otra temporada concluyida nun séptimu puestu foi precedida por dos temporaes con probes resultancies, y el club nuevamente baxó a la segunda categoría con un récor negativu de 19 puntos.[21][62] L'ex-entrenador de la Seleición de fútbol d'Irlanda Mick McCarthy asumió como mánager, y, en 2005, llogró un nuevu títulu de la segunda categoría, el terceru en diez años.[21] Sicasí, nuevamente'l Sunderland tuvo una curtia permanencia na Premier League, y con un récor negativu de solu 15 puntos, el club baxó per tercer vegada dende la creación de la mesma en 1992, convirtiéndose nun yo-yo club» —términu coloquial referente a un equipu d'ascensu/descensu constantes—.[63] McCarthy arrenunció a mediaos de la temporada polos malos resultancies, y foi reemplazáu temporalmente pol ex-xugador del club Kevin Ball.[64] El récor negativu de puntos del Sunderland depués foi superáu pol Derby County na temporada 2007-08, que remató con once puntos.[65]

L'ex-xugador Niall Quinn ingresó al club en 2006, y pasó seis años nel club nos roles de mánager, presidente y direutor de Desenvolvimientu Internacional.

Toma del club y estabilidá na Premier League

[editar | editar la fonte]

Tres el descensu de la Premier League en 2006, el club foi adquiríu pol grupu empresariu irlandés Drumaville Consortium,[21] encabezáu pol ex-xugador de Niall Quinn, quien nomó al ex-capitán del Manchester United Roy Keane como'l nuevu mánager.[66] Con Keane, el club llogró una gran remontada na segunda parte de la temporada; con una racha invicta de 17 partíos[67] llogró l'ascensu a la Premier League,[68] y finalmente llogró'l títulu en ganando al Luton Town en Kenilworth Road el 6 de mayu de 2007.[69]

Posiciones del Sunderland en Premier League (2007-actualidá)
Temporada Pos.
2007-2008 15º
2008-2009 16º
2009-2010 13º
2010-2011 10º
2011-2012 13º
2012-2013 17º
2013-2014 14º
2014-2015 16º

Tres l'ascensu, l'estáu del equipu ameyoró notablemente con al respective de la so última temporada na Premier League, rematando 15º con 39 puntos.[70]Tres un entamu inconsistente na temporada 2008-09, Keane arrenunció, polo que foi sustituyíu pol entrenador Ricky Sbragia como interín hasta'l final de la temporada. Dempués de caltener el Sunderland na Premier League, Sbragia dimitió del so cargu directivu.[71] Institucionalmente, el magnate estauxunidense d'orixe irlandés Ellis Short completó una alquisición completa del club, reemplazando al Drumaville Consortium.[72] Contrató a Steve Bruce como mánager el 3 de xunu.[73]

Dick Advocaat, actual mánager del Sunderland en mayu de 2015.

Nos años posteriores, el Sunderland llogró atopar una estabilidá na máxima categoría na máxima categoría, alloñar de los puestos de descensu nos trés posteriores temporaes, rematando 13º, 10º y 13º, respeutivamente. Na temporada 2013-14, el Sunderland atopábase postreru n'avientu de 2013, y magar progresar na Copa de la Lliga d'Inglaterra, en perdiendo 5-1 ante Tottenham Hotspur, l'entrenador Gus Poyet declaró que precisaben "un milagru" pa permanecer na categoría.[74] Sunderland ganó cuatro de los últimos cinco partíos, y con un trunfu ante West Bromwich Albion, el club permaneció na máxima categoría. Apostó la final de la Copa de la Lliga d'Inglaterra 2013-14, onde perdió 3-1 ante'l Manchester City.[75]

Na temporada 2014-15, el 8 d'ochobre de 2014 recibió'l so peor goliada en 32 años, al perder 8-0 ante Southampton, y al perder como llocal 0-4 ante Aston Villa, Poyet foi despidíu.[76] Dick Advocaat asumió, y consiguió la salvación n'empatando 0-0 contra'l Arsenal.


  • Uniforme titular: Camiseta a rayes blanques y coloraes, pantalón negru, medies negres.
  • Uniforme alternativu: Camiseta blanca, pantalón negru y medies blanques.
  • Tercer uniforme: Camiseta blanca, pantalón blancu y medies blanques.

Récores del Club

[editar | editar la fonte]
  • Raches
    • Mayor racha de victories: 13 (14 de payares de 1891 - 2 d'abril de 1892).
    • Mayor racha d'empates: 6 (26 de marzu de 1949 - 19 d'abril de 1949).
    • Mayor racha de derrotes: 17 (18 de xineru de 2003 - 23 d'agostu de 2003).
    • Mayor racha ensin una derrota de Lliga: 19 (3 de mayu de 1998 - 11 DE payares de 1998).
    • Mayor racha ensin una victoria de Lliga: 22 (21 d'avientu de 2002 - 23 d'agostu de 2003).
  • Puntos
    • Mayor cantidá de puntos nuna temporada: 105 (Lliga de Fútbol de primer División, 1998/99) (Record Inglés pa esa dómina).
    • Menor cantidá de puntos nuna temporada: 15 (Premier League, 2005/06) (Record Inglés desque s'axudiquen 3 puntos per victoria).

Organigrama deportivu

[editar | editar la fonte]

Plantel actual

[editar | editar la fonte]
Nᵘ Nac. Posición Xugador Edá Procedencia Porteros
Bandera de Inglaterra POR Jason Steele 34 años Bandera de Inglaterra Blackburn Rovers
Bandera de Países Baxos POR Robbin Ruiter 37 años Bandera de Países Baxos Utrecht
Bandera de Polonia POR Maksymilian Stryjek 28 años Bandera de Inglaterra Boston United P
Defenses
Bandera de Inglaterra DEF Billy Jones 37 años Bandera de Inglaterra West Bromwich Albion
Bandera de Costa Rica DEF Bryan Oviedo 34 años Bandera de Inglaterra Everton
Bandera de Senegal DEF Papy Djilobodji 35 años Bandera d'Alemaña Werder Bremen
Bandera de Inglaterra DEF Brendan Galloway 28 años Bandera de Inglaterra Everton
Bandera de Irlanda DEF John O'Shea 43 años Bandera de Inglaterra Manchester United
Bandera de Inglaterra DEF Tyias Browning 30 años Bandera de Inglaterra Preston North End
Bandera de Gales DEF Adam Matthews 32 años Bandera de Inglaterra Bristol City
Bandera d'Escocia DEF Donald Love 29 años Bandera de Inglaterra Manchester United
Bandera de Costa de Marfil DEF Lamine Koné 35 años Bandera de Francia Lorient P
Mediocampistes
Bandera d'Irlanda del Norte MED Patrick McNair 29 años Bandera de Inglaterra Manchester United
Bandera de Inglaterra MED Llei Cattermole Capitán 36 años Bandera de Inglaterra Wigan Athletic
Bandera de Gales MED Jonny Williams 30 años Bandera de Inglaterra Crystal Palace
Bandera de Inglaterra MED Jack Rodwell 33 años Bandera de Inglaterra Manchester City
Bandera de Tunicia MED Wahbi Khazri 33 años Bandera de Francia Bordeaux
Bandera de Gabón MED Didier Ndong 30 años Bandera de Francia Lorient
Bandera de Irlanda MED Aiden McGeady 38 años Bandera de Inglaterra Preston North End
Bandera de Irlanda MED Darron Gibson Mancáu[77] 36 años Bandera de Inglaterra Everton
Bandera de Inglaterra MED George Honeyman 30 años Bandera de Inglaterra Gateshead
Bandera de Estaos Xuníos d'América MED Lynden Gooch 28 años Bandera de Inglaterra Doncaster Rovers
Bandera de Inglaterra MED Ethan Robson 27 años Divisiones menores
Bandera de Inglaterra MED Elliot Embleton 25 años Divisiones menores P
Delanteros
Bandera de Inglaterra DEL James Vaughan 36 años Bandera de Inglaterra Bury
Bandera de Inglaterra DEL Lewis Grabban 36 años Bandera de Inglaterra Reading
Bandera de Inglaterra DEL Duncan Watmore 30 años Bandera d'Escocia Hibernian
Bandera de Inglaterra DEL Josh Maya 25 años Divisiones menores
Bandera de Suecia DEL Joel Asoro 25 años Divisiones menores

Altes y baxes 2017–18 (iviernu)

[editar | editar la fonte]
Altes
Xugador Posición Procedencia Tipu Costu
Bandera de República Democrática d'El Congu Kazenga LuaLua Mediocampista Bandera de Inglaterra Brighton Rescisión de contratu.[78] --
Bandera de Polonia Max Stryjek Porteru Bandera de Inglaterra Accrington Stanley Interrupción de cesión.[79] --
Bandera de Inglaterra Jake Clarke-Salter Defensa Bandera de Inglaterra Chelsea Cesión.[80] --
Baxes
Xugador Posición Destín Tipu Costu
Bandera de Gabón Didier Ndong Mediocampista Bandera de Inglaterra Watford Cesión.[81] [nota 5] Non reveláu.[81]
Bandera de Inglaterra James Vaughan Delanteru Bandera de Inglaterra Wigan Athletic Trespasu.[82] £300.000.[83]
Bandera de Portugal Mika Porteru Bandera de ? Axente llibre Rescisión de contratu.[84] --


Palmarés

[editar | editar la fonte]
Bandera de Inglaterra Competición nacional (15) Títulos Subtítulos
First Division / Premier League (6/5) 1891-92, 1892-93, 1894-95, 1901-02, 1912-13, 1935-36. 1893-94, 1897-98, 1900-01, 1922-23, 1934-35.
Segunda División d'Inglaterra (5/2) 1975-76, 1995-96, 1998-99, 2004-05, 2006-07 1963-64, 1979-80
Tercer División d'Inglaterra (1/0) 1987-88
FA Cup (2/2)[85] 1936-37, 1972-73 1912-13, 1991-92
Football League Cup (0/2) 1984-85, 2013-14
Community Shield (1/1) 1936 1937
  1. Nesos años, los equipos que remataben nes últimes posiciones, xunto colos clubes que queríen ingresar a la Football League en cada temporada, víense arreyaos nun procesu de reelección, p'apostar la mentada competición. Stoke City remató n'última posición na Lliga correspondiente a la temporada 1889-90, y la votación decidió que Sunderland apostara'l tornéu en reemplazu del Stoke City.
  2. El Football World Championship yera un partíu amistosu añal apostáu ente los campeones de les Lligues d'Inglaterra y Escocia. Apostáronse cuatro ediciones d'esi tornéu, ganando'l Sunderland la tercera. Les lligues d'Inglaterra y Escocia son les dos lligues más antigües del mundu y yeren consideraes les más poderoses del mundu nesi momentu.
  3. Al crease la segunda división del Sistema de lligues de fútbol d'Inglaterra, el nome de la máxima categoría pasó a ser Football League First Division, teniendo esi nome hasta 1992.
  4. La Football League First Division foi discontinuada en 1992, pasándose a apostar l'actual Premier League. Sicasí, la segunda división del fútbol inglés llamóse First Division hasta 2004, cuando'l so nome foi modificáu a Football League Championship.
  5. Con obrigación de compra si ciertes condiciones son cumplíes.[81]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. [1] brandireutory.com
  2. [2] "Sunderland AFC in world top 50 rich list".
  3. Days, p 27.
  4. 4,0 4,1 Days, p 21
  5. Days, pp 29–30.
  6. Days, pp 31–32.
  7. «Hearts History 1894–1904» (inglés). Hearts F.C.. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de marzu de 2009. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  8. Days, pp 35–36.
  9. Days, pp 43–44.
  10. Days, pp 45–46.
  11. Days, pp 55–56.
  12. Days, p 63.
  13. Days, pp 73–76.
  14. Days, pp 85–86.
  15. «English FA Cup — Final 1913» (inglés). Soccerbase. Archiváu dende l'orixinal, el 2005-02-22. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  16. Days, pp 87–88.
  17. Days, pp 107–108.
  18. Days, pp 111–112.
  19. Days, pp 121–122.
  20. «Football League Div 1 & 2 Leading Goalscorers 1920–39» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 «Club History» (inglés). Sunderland A.F.C.. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  22. Days, pp 139–140.
  23. «English FA Cup — Final 1937» (inglés). Soccerbase. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  24. Days, p 154.
  25. Amo, Mike (14 d'avientu de 2007). «Broadis still; bubbling along at 85». The Northern Echo. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  26. Days, pp 169–170.
  27. «Season 1949–50». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
  28. Days, pp 183–184.
  29. «The Jimmy Hill Years: PFA Chairman 1957–1961». Professional Footballers' Association. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de setiembre de 2010. Consultáu'l 16 d'agostu de 2015.
  30. Days, p 187.
  31. «Sunderland 0 – 1 Chelsea». Soccerbase. Consultáu'l 16 d'agostu de 2015.
  32. Days, pp 199–200.
  33. Days, pp 201–202.
  34. Days, pp 217–218.
  35. «1973 Sunderland v Leeds» (inglés). TheFA. Consultáu'l 16 d'agostu de 2015.
  36. 36,0 36,1 Richard Morgan (31 d'avientu de 2003). «Monty wanting more heroics» (inglés). The FA. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'avientu de 2004. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  37. «1976 Southampton v Man United» (inglés). TheFA. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  38. Henry Winter (7 d'abril de 2008). «Ledley volley sends Cardiff City to FA Cup final» (n'inglés). The Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/sport/columnists/henrywinter/2296500/Ledley-volley-sends-Cardiff-City-to-FA-Cup-final.html. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015. 
  39. 39,0 39,1 39,2 «European Competitions 1973–74» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  40. Days, pp 235–236.
  41. Days, pp 239–240.
  42. Days, pp 247–248.
  43. «England League Cup Full Results 1960–1996». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  44. Days, pp 265–266.
  45. Days, pp 269–270.
  46. Chris Kelly (4 de payares de 2004) (n'inglés). Football fan's 1,000 game milestone. BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/wiltshire/3976405.stm. Consultáu'l 17 de mayu de 2015. 
  47. «Season 1990–91» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  48. «Liverpool 2 Sunderland 0» (inglés). FA Cup Finals. Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 17 d'agostu de 2015.
  49. Days, pp 291–292.
  50. «Peter Reid's managerial career» (inglés). Soccerbase. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-11-24. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  51. «England 1995/96». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  52. «Season 1996–97» (inglés). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  53. Days, p 298.
  54. «Stadium of Light» (inglés). Sunderland A.F.C.. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  55. «Club Profile | Sunderland» (inglés). Premierleague.com. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  56. Days, p 312.
  57. «Result between Chelsea & Sunderland on 1999-08-07» (inglés). Soccerbase. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-05-19. Consultáu'l 21 d'abril de 2015.
  58. (n'inglés) Chelsea shot down in flames. BBC Sport. 5 d'avientu de 1999. http://news.bbc.co.uk/1/hi/sport/football/fa_carling_premiership/550014.stm. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015. 
  59. «Newcastle 1 – 2 Sunderland» (inglés). Soccerbase. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-18. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  60. «Gullit Resignation Statement» (inglés). Newcastle United F.C. (28 d'agostu de 1999). Consultáu'l 21 d'agostu de 2015.
  61. (n'inglés) Phillips nets Golden prize. BBC Sport. 29 de xunetu de 2000. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/856691.stm. Consultáu'l 21 d'agostu de 2015. 
  62. «Club Profile» (inglés). Premier League. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-19. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015.
  63. How other teams caught the yo-yo bug. 1 d'ochobre de 2005. http://www.theguardian.com/football/2005/oct/01/sport.comment1. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  64. (n'inglés) Sunderland sack manager McCarthy. BCB Sport. 6 de marzu de 2006. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/4778496.stm. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  65. Stevenson, Jonathon (29 de marzu de 2008) (n'inglés). Where do woeful Derby rank?. BBC Sport. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/4856682.stm#Derby. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  66. (n'inglés) Keane becomes new Sunderland boss. BBC Sport. 28 d'agostu de 2006. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/5290778.stm. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  67. Alexander, Jeremy (23 d'abril de 2007). «Keane's march to the top falters on tiny Colchester's own ambitions» (n'inglés). The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/football/2007/apr/23/match.sunderland. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  68. Mercer, Nathan (29 d'abril de 2007). Crystal Palace 2–0 Derby. BBC Sport. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/eng_div_1/6578817.stm. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  69. Walker, Michael (7 de mayu de 2007). «Sunderland's title has Keane almost smiling». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/football/2007/may/07/match.sunderland. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  70. «2007/08 League Table» (inglés). Sunderland A.F.C.. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015.
  71. (n'inglés) Sbragia resigns from Sunderland. BBC Sport. 25 de mayu de 2009. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/8066360.stm. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  72. Rob Stewart (27 de mayu de 2009). «Steve Bruce set for Sunderland talks while Ellis Short completes takeover» (n'inglés). The Daily Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/sunderland/5392742/Steve-Bruce-set-for-Sunderland-talks-while-Ellis-Short-completes-takeover.html. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  73. (n'inglés) Bruce named as Sunderland manager. BBC Sport. 3 de xunu de 2009. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/s/sunderland/8080762.stm. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  74. «Sunderland manager Gus Poyet concedes his side 'need a miracle' to avoid drop following thrashing at Tottenham» (n'inglés). The Daily Telegraph (Londres). 8 d'abril de 2014. http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/sunderland/10751479/Sunderland-manager-Gus-Poyet-concedes-his-side-need-a-miracle-to-avoid-drop-following-thrashing-at-Tottenham.html. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015. 
  75. McNulty, Phil (2 de marzu de 2014). «Manchester City 3–1 Sunderland». BBC Sport. Consultáu'l 29 d'agostu de 2015.
  76. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/29580147
  77. «Sunderland's worst fears confirmed as midfielder undergoes groin surgery» (inglés). Sunderland Echo (12 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xineru de 2018. Consultáu'l 12 de xineru de 2018.
  78. «Done deal: Kazenga LuaLua parts company with Brighton and Hove Albion and joins Sunderland» (inglés). The Argus (25 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xineru de 2018. Consultáu'l 26 de xineru de 2018.
  79. «Sunderland recall goalkeeper Max Stryjek from loan spell» (inglés). Sunderland Echo (18 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xineru de 2018. Consultáu'l 18 de xineru de 2018.
  80. «Sunderland sign Chelsea's Jake Clarke-Salter on loan to kick-off January recruitment drive» (inglés). Chronicle Live (8 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xineru de 2018. Consultáu'l 12 de xineru de 2018.
  81. 81,0 81,1 81,2 «DONE DEAL: Details of loan revealed as Sunderland midfielder Didier Ndong joins Watford» (inglés). Sunderland Echo (31 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2018. Consultáu'l 31 de xineru de 2018. «(...) Sunderland have confirmed the Hornets "will have an obligation to purchase the player, should certain criteria be met." (...) Sunderland are understood to have secured a loan fee as part of the loan deal. (...)»
  82. «Sunderland sell James Vaughan to Wigan to end miserable spell on Wearside» (inglés). Chronicle Live (12 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xineru de 2018. Consultáu'l 28 de xineru de 2018.
  83. «James Vaughan reveals why he left Sunderland to join League One leaders Wigan Athletic» (inglés). Sunderland Echo (12 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xineru de 2018. Consultáu'l 28 de xineru de 2018. «(...) Vaughan has now left Wearside for Wigan for an undisclosed fee, believed to be in the region of £300,000. (...)»
  84. «Sunderland release goalkeeper after 18 months without a first-team appearance» (inglés). Chronicle Live (12 de xineru de 2018). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xineru de 2018. Consultáu'l 12 de xineru de 2018.
  85. Héctor Villa Martínez, Macario Reyes Padilla y Emmanuel Capo Serna. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) (ed.): «Méxicu - List of Cup Winners» (inglés). Consultáu'l 29 de mayu de 2015.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]