Temporada 1980 de Fórmula 1

De Wikipedia
Saltar a navegación Saltar a la gueta
Temporada 1980 de Fórmula 1Invisible.png
Williams27800x532.jpg
Xeneral
Deporte Automovilismu
Data de principiu 13  de xineru de 1980
Data de fin 5  d'ochobre de 1980
Edición 31
Organizador Fédération Internationale de l'Automobile
Ganador Alan Jones y Williams Grand Prix Engineering
Estadístiques
Participantes 41
Carreres disputaes 14
Cronoloxía
Temporada 1979 de Fórmula 1 Temporada 1980 de Fórmula 1 Temporada 1981 de Fórmula 1
Cambiar los datos en Wikidata

Resume de la temporada 1980 de la Fórmula 1, na cual l'australianu Alan Jones alzar col títulu.

Presentación previa[editar | editar la fonte]

Sumariu[editar | editar la fonte]

Axudicáronse puntos a los seis primeros llugares (9, 6, 4, 3, 2, 1). Pa la cuenta final del campeonatu namái se cuntaron los cinco meyores resultancies de los siete primeres carreres y los meyores cinco de los siete restantes.

El Gran Premiu d'España d'esi añu foi desaposiáu del campeonatu por cuenta de un conflictu ente'l presidente de la FISA Jean-Marie Balestre colos pilotos de la FOCA, y a la fin solo los equipos de la FOCA compitieron aquel gran premiu mientres los equipos sofitaos de la FISA (Ferrari, Renault, Alfa Romeo) retirar d'esa carrera .

Resultaos[editar | editar la fonte]

Carrera Fecha Circuitu Pilotu Ganador Equipu ganador Resultaos
Bandera d'Arxentina Gran Premiu d'Arxentina 13 de xineru Óscar Gálvez Bandera de Australia Alan Jones Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos
Bandera de Brasil Gran Premiu de Brasil 27 de xineru Interlagos Bandera de Francia René Arnoux Bandera de Francia Renault Resultaos
Flag of South Africa (1928–1994).svg Gran Premiu de Sudáfrica 1 de marzu Kyalami Bandera de Francia René Arnoux Bandera de Francia Renault Resultaos
Bandera de Estaos Xuníos d'América Gran Premiu del oeste de los Estaos Xuníos 30 de marzu Long Beach Bandera de Brasil Nelson Piquet Bandera del Reinu Xuníu Brabham-Ford Resultaos
Bandera de Bélxica Gran Premiu de Bélxica 4 de mayu Zolder Bandera de Francia Didier Pironi Bandera de Francia Ligier-Ford Resultaos
Bandera de Mónacu Gran Premiu de Mónaco 18 de mayu Mónaco Bandera d'Arxentina Carlos Reutemann Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos
Bandera de Francia Gran Premiu de Francia 29 de xunu Paul Ricard Bandera de Australia Alan Jones Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos
Bandera del Reinu Xuníu Gran Premiu de Gran Bretaña 13 de xunetu Brands Hatch Bandera de Australia Alan Jones Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos
Bandera d'Alemaña Gran Premiu d'Alemaña 10 d'agostu Hockenheimring Bandera de Francia Jacques Laffite Bandera de Francia Ligier-Ford Resultaos
Bandera de Austria Gran Premiu d'Austria 17 d'agostu Österreichring Bandera de Francia Jean Pierre Jabouille Bandera de Francia Renault Resultaos
Bandera de Países Baxos Gran Premiu de los Países Baxos 31 d'agostu Zandvoort Bandera de Brasil Nelson Piquet Bandera del Reinu Xuníu Brabham-Ford Resultaos
Bandera d'Italia Gran Premiu d'Italia 14 de setiembre Imola Bandera de Brasil Nelson Piquet Bandera del Reinu Xuníu Brabham-Ford Resultaos
Bandera de Canadá Gran Premiu de Canadá 28 de setiembre Circuit Gilles Villeneuve Bandera de Australia Alan Jones Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos
Bandera de Estaos Xuníos d'América Gran Premiu de los Estaos Xuníos 5 d'ochobre Watkins Glen Bandera de Australia Alan Jones Bandera del Reinu Xuníu Williams-Ford Resultaos

Posiciones finales del campeonatu de pilotos[editar | editar la fonte]

Pos. Pilotu N° País Puntos Victories Podios Poles
1 Alan Jones 27 Australia 67 (71) 5 10 3
2 Nelson Piquet 5 Brasil 54 3 6 2
3 Carlos Reutemann 28 Arxentina 42 (49) 1 8  
4 Jacques Laffite 26 Francia 34 1 5 2
5 Didier Pironi 25 Francia 32 1 5 2
6 René Arnoux 16 Francia 29 2 3 3
7 Elio de Angelis 12 Italia 13   1  
8 Jean Pierre Jabouille 15 Francia 9 1 1 2
9 Riccardo Patrese 29 Italia 7   1  
10 Keke Rosberg 21 Finlandia 6   1  
11 John Watson 7 Reinu Xuníu 6      
12 Gilles Villeneuve 2 Canadá 6      
13 Jean Pierre Jarier 3 Francia 6      
14 Derek Daly 4 Irlanda 6      
15 Alain Prost 8 Francia 5      
16 Emerson Fittipaldi 20 Brasil 5   1  
17 Bruno Giacomelli 23 Italia 4     1
18 Jochen Mass 30 Alemaña 4      
19 Jody Scheckter 1 Sudáfrica 2     1
20 Mario Andretti 11 EE. XX. 1      
21 Héctor Rebaque 6 Méxicu 1      
22 Andrea de Cesaris 22 Italia        
23 Tiff Needell 14 Reinu Xuníu        
24 Stefan Johansson 17 Suecia        
25 Rupert Keegan 50 EE. XX.        
26 Vittorio Brambilla 22 Italia        
27 Ricardo Zunino 6 Arxentina        
28 Harald Ertl 9 Austria        
29 Marc Surer 9 Suiza        
30 Nigel Mansell 43 Reinu Xuníu        
31 Manfred Winkelhock 30 Alemaña        
32 Mike Thackwell 43 Nueva Zelanda        
33 Dave Kennedy 18 Irlanda        
34 Geoff Llees 41 Reinu Xuníu        
35 Clay Regazzoni 14 Suiza        
36 Jan Lammers 14 Países Baxos        
37 Eddie Cheever 31 EE. XX.        
38 Patrick Depailler 22 Francia        

Posiciones finales del campeonatu de constructores[editar | editar la fonte]

Pos. Equipu Vehículu Motor Neumáticos Puntos Victories Podios Poles
1 Williams-Ford       120 6 18 3
2 Ligier-Ford       66 2 10 4
3 Brabham-Ford       55 3 6 2
4 Renault       38 3 4 5
5 Lotus-Ford       14   1  
6 Tyrrell-Ford       12      
7 McLaren-Ford       11      
8 Arrows-Ford       11   1  
9 Fittipaldi-Ford       11   2  
10 Ferrari       8     1
11 Alfa Romeo       4     1
12 Shadow-Ford              
13 ATS-Ford              
14 Osella-Ford              
15 Ensign-Ford              

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]



Temporada 1980 de Fórmula 1
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Temporada_1980_de_Fórmula_1&oldid=2951237»