Saltar al conteníu

Llista de papes

De Wikipedia
Emblema pontificiu

Allístense equí en tables los 266 papes de la Ilesia Católica, n'orde cronolóxicu. Inclúinse tamién los llamaos "antipapes" qu'hebo na historia del catolicismu. Les tables tán agrupaes primero por dómines (Antigüedá, Edá Media, Edá Moderna y Edá Contemporánea), y estes dividíes en sieglos.

Antigüedá

[editar | editar la fonte]
Númb. Pontificáu Nome papal (n'asturianu y llatín) Imaxe Nome civil Nacencia Notes
1 33/64-67 Pedru
San Pedru
PETRUS
Shimón Bar Ioná Bethsaida, Galilea Discípulu de Xesús que recibió, según la Biblia (Matéu, 16:18-19), les llaves del Reinu de Dios. Pa la Ilesia Católica ye, por designación de Xesús, primer obispu de Roma y, poro, primer papa. Nes ilesies cristianes orientales ye veneráu como santu.
Mártir (crucificáu).
Festividá: 29 de xunu (Santos Pedru y Paulu) y 22 de febreru (Cátedra de San Pedru). Nes ilesies orientales namái el 29 de xunu.
2 64/67-76/79 Llin
San Llinu
LINUS
Linus Toscana (Italia) Quiciabes martirizáu, ye tamién veneráu como santu nes ilesies orientales.
Festividá: 23 de setiembre. Nes ilesies orientales el 7 de xunu
3 76/79-88-92 Anacletu o Cletu
San Anacletu
ANACLETUS
Anacletus o Cletus ¿Atenes? ¿Roma? Mártir.
Festividá: 26 d'abril
4 88-92/97 Clemente I o Clemente de Roma
San Clemente
CLEMENS
Clement Roma Con elli entama a usase la pallabra Amén nes ceremonies relixoses. Ye tamién veneráu como santu nes ilesies orientales. Mártir
Festividá: 23 de payares. Nes ilesies orientales el 25 de payares.
5 97/99-105/107 Evaristu
San Evaristu
ARISTUS
Aristus Belén, Xudea Quiciabes martirizáu.
Festividá: 26 d'ochobre

Sieglu II

[editar | editar la fonte]
Númb. Pontificáu Nome papal
(n'asturianu y llatín)
Imaxe Nome real Nacencia Notes
6 105/107-115/116 Alexandru I
San Alexandru
ALEXANDER
Alexander Roma Según la tradición foi elli el qu'introdució l'usu de l'agua bendito, con sal añadío, pa purificar les cases de los cristianos, y tamién el qu'incluyó na Eucaristía el pan ácimu y el vinu amestáu con agua. Nes ilesies cristianes orientales ye veneráu como santu.
Festividá: 16 de marzu
7 115/116-125 Sistu I
San Sistu
SIXTUS
Sixtus o Xystus Roma o Grecia Nes ilesies cristianes orientales ye veneráu como santu.
Festividá: 10 d'agostu
8 125-136/138 Telesforu
San Telesforu
TELESPHORUS
Telesphorus Grecia La tradición atribúi-y la introducción de la Misa'l gallu y la composición del Gloria in excelsis Deo, qu'introduxo na misa del día de Navidá, y la regulación del ayunu demientres la Cuaresma. Nes ilesies cristianes orientales ye veneráu como santu. Foi mártir.
Festividá: 2 de xineru. Na Ilesia Ortodoxa, el 22 de febreru.
9 136/138-140/142 Hixiniu
San Hixiniu
HYGINUS
Hyginus Atenes (Grecia) Quiciabes martirizáu. La tradición atribúi-y la institución de la figura de los padrinos nel bautismu.
Festividá: 11 de xineru
10 140/142-155 Píu I
San Píu
PIUS
Pius Aquileia (Italia) Mártir.
Festividá: 11 de xunetu
11 155-166 Nicetu
San Nicetu
ANICETUS
Aniketos Emesa (anguaño Homs) (Siria)
(añu 98)
Quiciabes martirizáu.
Festividá: 20 d'abril
12 166-174/175
22 d'abril
Soteriu
San Soteriu
SOTERIUS
Soterius o Soter Fondi (Italia)
(añu 103)
Quiciabes martirizáu.
Festividá: 22 d'abril
13 174/175-189
24 de mayu
Lluteriu
San Lluteriu
ELEUTHERIUS
Eleuteros o Eleutherius Nicópolis (Grecia) Quiciabes martirizáu
Festividá: 26 de mayu
14 189-199
28 de xunetu
Vítor I
San Vítor
VICTOR
Victor Norte d'África Con elli, entama a usase'l llatín en cuenta del griegu pa la lliturxa. Mártir.
Festividá: 28 de xunetu

Sieglu III

[editar | editar la fonte]
Númb. Pontificáu Nome papal
(n'asturianu y llatín)
Imaxe Nome real Nacencia Notes
15 199-217
20 d'avientu
Ceferín
San Ceferín
ZEPHYRINUS
Zephyrinus Roma Quiciabes martirizáu.
Festividá: 26 d'agostu
16 217-222 Calistu I
San Calistu
CALLISTUS
Callistus Roma
(añu 155)
Mártir. Foi apaleáu hasta la muerte, y el so cadabre foi dempués tiráu a un pozu.
Festividá: 14 d'ochobre
A 217-235
Hipólitu
San Hipólitu
HIPPOLYTUS
Hippolytus o Ypolitus ¿Roma?,
c. 170
Foi ún de los más importantes teólogos del sieglu III. Ye'l primer antipapa reconocíu pola Ilesia católica. Nostante, reconcilióse con ella nel 235, demientres el so estierru en Cerdeña xunto al papa Poncianu. Morrió mártir, y ye reconocíu como santu.
Festividá: 13 d'agostu. Na Ilesia ortodoxa'l 30 de xineru.
17 222-230
23 de mayu
Urbanu I
San Urbanu
URBANUS
Urbanus Roma El so pontificáu foi una dómina tranquila pa los cristianos, una y bones nun hebo persecuciones. Tradicionalmente tenío por mártir, descubriose va poco que morriera de muerte natural.
Festividá: 25 de mayu
18 21-VII-230 al 28-IX-235 Poncianu
San Poncianu
PONTIANUS
Pontianus Roma Foi'l primer papa que dexó'l cargu y abdicó d'elli al ser condenáu al exiliu. Ellí reconcilióse col antipapa Hipólitu, col que compartió estierru y martiriu: dambos foron azotaos hasta morrer.
Festividá: 13 d'agostu
19 21-XI-235 al 3-I-236 Anteru
San Anteru
ANTERUS
Anterus D'orixe griegu El so pontificáu, en tiempu de grandes persecuciones, duró namái 43 días. Morrió mártir.
20 10-I-236 al 20-I-250 Fabián
San Fabián
FABIANUS
Fabianus Roma
(ca. 200)
Escoyíu papa por aclamación, magar nun yera siquiera sacerdote, morrió mártir.
Festividá: 20 de xineru
21 6/11-III-251 a xunu de 253 Corneyu
San Corneyu
CORNELIUS
Cornelius ¿Roma? Foi esterráu a Civitavecchia pol emperador Trebonianu Galu, que lu acusó d'ofender a los dioses romanos y de provocar, al facelo, una epidemia en Roma. Más sero foi encarceláu y martirizáu.
Festividá: 16 de setiembre
A 251-258 Novacianu
NOVATIANUS
Novatianus Frixa
(¿añu 200?)
Antipapa. Foi'l primer teólogu n'usar el llatín nos sos testos. Descontentu cola eleición de Corneyu como papa, fíxose nomar papa por trés obispos. Escomulgáu por eso, fundó la Ilesia de los puros (katharoi), que duró hasta'l sieglu VII.
22 25-VI-253 al 5-III-254 Lluciu I
San Lluciu
LUCIUS
Lucius Roma Quiciabes martirizáu.
Festividá: 4 de marzu
23 12-V-254 al 2-VIII-257 Estébanu I
San Estébanu
STEPHANUS
Stephanus Roma
(ca. 200)
Caltuvo un alderique cola Ilesia d'África no que cinca a la posibilidá de perdonar a los apóstates, na qu'Estébanu defendía que nun había qu'acoyelos otra vuelta na comunidá de los creyentes. Nelli reclamó, per primer vegada, la primada, xurídica amás de moral, de la Ilesia de Roma sobro les demás ilesies del mundu. Según la tradición, morrió mártir: foi escabezáu na mesma siella pontificia.
Festividá: 2 d'agostu
24 30-VIII-357 al 6-VIII-258 Sistu II
San Sistu II
XYSTUS
Xystus, Sixtus ¿Grecia? Foi'l primer papa que repitió'l nome d'ún de los sos antecesores. Morrió escabezáu.
Festividá: 6 d'agostu
25 22-VII-259 al 26-XII-268 Dionisiu
San Dionisiu
DIONYSIUS
Dionysius Grecia Caltuvo, con Dionisiu d'Alexandría, el debate teolóxicu que se conoz como Alderique de los Dionisios, que facía referencia al triteísmu (Dios nun ye unu y trinu, como dicía la doctrina oficial, sinón trés dioses distintos). Ye'l primer papa, según el martiroloxu romanu, que nun morrió mártir.
26 5-I-269 al 30-XII-274 Feliz I
San Feliz
FELIX
Felix Roma Mandó enterrar a los mártires embaxo los altares de les ilesies (primero enterrábense nes catacumbes) y facer misa namái ellí col envís d'evitar la celebración de mises privaes, frecuente daquella.
Festividá: 30 d'avientu
27 4-I-275 al 7-XII-283 Eutiquianu
San Eutiquianu
EUTYCHIANUS
Euthychianus Dexó mandao que los mártires foran enterraos con un vistíu nomáu dalmática, asemeyada al mantu de los emperadores romanos que ye usada anguaño polos diáconos nes ceremonies solemnes.
28 17-XII-283 al 22-IV-296 Cayu
San Cayu
CAIUS o GAIUS
Caius o Gaius Salona, (Dalmacia) Yera sobrín del emperador Dioclecianu, y dedicó'l so pontificáu a reorganizar les instituciones de la Ilesia. Quiciabes martirizáu.
Festividá: 22 d'abril
29 30-VI-296 al IV?-304 Marcelín
San Marcelín
MARCELLINUS
Marcellinus Foi papa demientres la cabera gran persecución de los cristianos, entamada por Dioclecianu. Nel so pontificáu, en 301, Armenia convirtióse na primer nación oficialmente cristiana de la historia. La tradición diz que morrió escabezáu por mandáu del emperador.
Festividá: 26 d'abril

Sieglu IV

[editar | editar la fonte]
Númb. Pontificáu Nome papal
(n'asturianu y llatín)
Imaxe Nome real Nacencia Notes
30 Mayu-xunu de 308 al 16-I-309 Marcelu I
San Marcelu
MARCELLUS
Marcellus Decretó que los qu'apostataran demientres les persecuciones tuvieran que facer penitencia primeru de ser almitíos otra vuelta na Ilesia. Los que taben a la escontra d'esa decisión ficieron que l'emperador Maxenciu lu esterrara. Morrió exiliáu.
Festividá: 16 de xineru
31 18-IV-309 al 17-VIII-309 Osebiu
San Osebiu
EUSEBIUS
Eusebius ¿Cerdeña? Continuó, nel so perbreve papáu, la engarradiella de los lapsi (apóstates). Maxenciu esterrólu y morrió en Sicilia.
32 2-VII-311 al 10/11-I-314 Melquiades
San Melquiades
MILTIADES O MELCHIADES
Miltiades o Melchiades ¿Norte d'África? L'emperador Constantín promulga l'Edictu de Milán (313), que da fin a les persecuciones relixoses, y ofrez al pontífiz el Palaciu del Laterano, que se convertirá na sé pontificia (San Xuan del Laterano).
33 31-I-314 al 31-XII-335 Silvestre I
San Silvestre
SILVESTER
Silvester Roma Institúi el domingu como Día del Señor y convoca'l I Conceyu de Nicea (325), que condenó l'arrianismu y definió el credo de los católicos.
Festividá: 31 d'avientu
34 18-I-336 al 7-X-336 Marcos
San Marcos
MARCUS
Marcus ¿Roma? Invistió embaxo d'un paliu al obispu d'Ostia, que dende aquella quedó autorizáu pa consagrar como papa al obispu de Roma.
Festividá: 7 d'ochobre
35 6-II-337 al 12-IV-352 Xuliu I
San Xuliu
IULIUS
Iulius Roma Foi'l que determinó que'l 25 d'avientu tenía de ser el día de la Natividá del Señor. Atribúise-y tamién la fundación del archivu de la Santa Sede.
Festividá: 12 d'abril
36 17-V-352 al 24-IX-366 Liberiu
LIBERIUS
Liberius Foi esterráu en Tracia pol emperador Constanciu II, que quería facer del arrianismu la relixón oficial del Imperiu romanu occidental. Ye, tamién, el primer papa qu'aínda nun foi canonizáu pola Ilesia católica, magar que sí que lo ye nes Ilesies orientales.
A 355-365 Félix II
FELIX
Felix ¿Roma? De la que Lliberiu foi esterráu dellos obispos arrianos, col apoyu del cleru romanu, fixéronlu papa, anque nun foi reconocíu pol pueblu cristianu. Ye, poro, un antipapa, anque'l so nome se caltién pa la numberación de los pontífices; amás, na Edá Media foi consideráu como papa llexítimu (la semeya ye d'esa época).
Festividá: 29 de xunetu
37 1-X-366 al 11-XII-384 Dámasu I
San Dámasu
DAMASUS
Damasus Lusitania Fixo del llatín la llingua oficial de la Ilesia, y-y encargó al historiador Xerónimu d'Estridón la traducción de la Biblia, nomada Vulgata, a esa llingua, estableciendo al facelo los llibros sagraos canónicos.
Festividá: 11 d'avientu
A 366-367 Ursín
URSINUS
Ursinus Roma Antipapa. Negóse a reconocer el nomamientu de Dámasu, y foi esterráu por ello pol emperador Valentinianu II.
38 11-XII-384 al 26-XI-399 Siriciu
San Siriciu
SIRICIUS
Siricius Roma Decreta'l celibatu pa los clérigos. Delles fontes apunten que foi'l primer pontífiz qu'usó'l títulu de papa
Festividá: 26 de payares
39 27-XI-399 al 19-XII-401 Anastasiu I
San Anastasiu
ANASTASIUS
Anastasius Animó a los cristianos del Norte d'África a lluchar escontra la herexía donatista.
Festividá: 19 d'avientu
Númb. Pontificáu Nome papal
(n'asturianu y llatín)
Imaxe Nome real Nacencia Notes
40 22-XII-401 al 12-III-417 Inocenciu I
San Inocenciu I
INNOCENTIUS
Innocentius Albano (Italia) Fíu del anterior papa, magar que nacíu primero de qu'esti se fixera clérigu, yera papa cuando Alaricu, rei de los visigodos, saquia Roma (24-VIII-410).
Festividá: 28 de xunetu
41 18-III-417 al 26-XII-418 Zósimu
San Zósimu
ZOSIMUS
Zosimus ¿Grecia? Absolvió del pecáu d'herexía a Pelayu, que yá fora condenáu por Inocenciu I. Eso causó bien de discusiones na Ilesia.
Festividá: 27 d'avientu
42 28/29-XII-418 al 4-IX-422 Bonifaciu I
San Bonifaciu
BONIFACIUS
Bonifacius Apoyó a San Agustín y los obispos africanos na so campaña escontra'l pelaxanismu.
Festividá: 25 d'ochobre
A 27-XII-418 al 3-IV-419 Olayu Eulalius Roma Antipapa. Foi elixíu pontífiz como alternativa a Bonifaciu I, magar que dempués, tres la mediación del emperador Flaviu Honoriu, reconoció a esti como papa llexítimu.
43 10-IX-422 al 27-VII-432 Celestín I
San Celestín
COELESTINUS
Coelestinus ¿Roma? Hebo d'enfrentase, demientres el so pontificáu, a bien de doctrines herétiques (nestorianismu, pelaxanismu, donatismu, maniqueísmu y novacionismu). Convocó'l Conceyu d'Éfesu (431), que condenó formalmente les dos primeres d'ente les nomaes arriba. Ye veneráu como santu, amás de pola Ilesia católica, pola Ilesia ortodoxa.
Festividá: 8 d'abril
44 31-VII-432 a VIII-440 Sistu III
San Sistu
XYSTUS TERTIUS
Xystus Roma
Festividá: 28 de marzu
45 29-IX-440 al 10-XI-461 Lleón I
San Lleón
Lleón el Grande
LEO
Leo Toscana Convence a Atila, rei de los Hunos, de nun conquistar Roma (452). Ye veneráu como santu tamién poles ilesies orientales.
Festividá: 10 de payares. Nes ilesies orientales el 18 de febreru
46 19-XI-461 al 29-II-468 Hilariu
San Hilariu
HILARIUS
Hilarius Cerdeña Reforzó l'autoridá del obispu de Roma sobre les ilesies d'Hispania y la Galia, enforma desorganizaes dende les invasiones de los pueblos bárbaros.
Festividá: 17 de payares o 28 de febreru
47 3-III-468 al 10-III-483 Simpliciu
San Simpliciu
SIMPLICIUS
Simplicius Tívoli (Italia) Fin del Imperiu Romanu d'occidente (476).
Festividá: 10 de marzu
48 13-III-483 al 1-III-492 Feliz III
San Feliz
FELIX TERTIUS
Felix Roma Feliz II ye consideráu un antipapa, pero caltiénse na numberación.
49 1-III-492 al 21-XI-496 Xelasiu I
San Xelasiu
GELASIUS
Gelasius ¿Norte d'África? ¿Roma? Ye'l caberu papa d'orixe africanu. Demientres el so ministeriu buscó aumentar l'autoridá papal, magar que fue una dómina de tensión creciente ente les ilesies del este y l'oeste.
Festividá: 21 de payares
50 24-XI-496 al 19-XI-498 Anastasiu II
ANASTASIUS SECUNDUS
Anastasius Roma Clodovéu, rei de los francos, conviértese al cristianismu. El de so foi'l primer pueblu xermánicu convertíu a esta relixón. Tentó d'acabar col cisma acacianu, pero nun foi quién.

Alta Edá Media

[editar | editar la fonte]

Sieglu VI

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome papal (n'asturianu y llatín) Imaxe Nome real Llugar de nacencia Notes
51 22-XI-498 al 19-VII-514 Símacu
San Símacu
SYMMACHUS
Symmachus Cerdeña Depuestu por Teodoricu'l Grande ente 501-506. Concedió la llibertá a tolos esclavos que tenía la Ilesia, y atribúise-y tamién el entamu la construcción de los palacios vaticanos.
Festividá: 19 de xunetu
A 22-XI-498 al 1-III-499 y 23-X-501 al 506 Llorienzu Laurentius Roma Antipapa. Escoyíu a la vez que Símacu por una parte del cleru romanu favoratible a los bizantinos, recibió a lo primero'l sofitu de Teodoricu'l Grande, pero dempués foi obligáu a renunciar.
52 20-VII-514 al 19-VII-523 Hormisdes
San Hormisdes
HORMISDAS
Hormisdas Frosinone (Italia) Acabó col cisma acacianu, qu'entamara en 484. Encargó a Dionisiu l'Exiguu que reformara'l calendariu, y esti estableció'l 753 ab urbe condita como l'añu de nacencia de Xesús de Nazaret y, poro, como l'añu 1 de la dómina cristiana.
Festividá: 6 d'agostu
53 13-VIII-523 al 18-V-526 Xuan I
San Xuan
IOANNES
Ioannes Toscana Primer papa que viaxa a Constantinopla; a la so vuelta foi encarceláu y martirizáu por orde de Teodoricu'l Grande, acusáu de conspirar escontra elli con Xustinianu.
Festividá: 18 de mayu
54 12-VII-526 al 22-IX-530 Feliz IV
San Feliz
FELIX QUARTUS
Felix Samniu (Italia) Puestu na Siella de San Pedru por orde de Teodoricu'l Grande, proclamó nún edictu a Bonifaciu II como'l so socesor. Cristianizó'l Templu de Rómulu, nel foru romanu, dempués de que Teodoricu-y lo donara, y convirtiólu na ilesia de los santos Cosme y Damián.Festividá: 30 de xineru
55 22-IX-530 al 17-X-532 Bonifaciu II
BONIFATIUS SECUNDUS
Bonifacius Roma Ostrogodu, foi'l primer papa d'orixe xermánicu, y foi designáu pa selo pol so predecesor. Tentó d'elixir tamién elli mesmu al so socesor, na figura de Vixiliu (llueu tamién papa). Camudó la numeración de los años nel calendariu xulianu; dexaron de cuntase dende la fundación de Roma (Ad Urbe Condita) y pasaron a contase dende'l nacimientu de Xesús de Nazaré (Anno Domini).
A 22-IX-530 al 14-X-530 Dióscoru Dioscorus Alexandria Antipapa; foi'l candidatu elixíu pol cleru en contra del nomamientu de Bonifaciu. La so muerte, pocos díes después del so nomamientu, frayó la cisma.
56 2-I-533 al 8-V-535 Xuan II
IOHANNES SECUNDUS
Mercurius Roma Primer papa que camuda'l so nome de bautismu, porque'l de so yera'l d'un dios romanu.
57 13-V-535 al 22-IV-536 Agapitu I
San Agapitu
AGAPETUS
Agapetus Roma Fundó en Roma una biblioteca d'autores eclesiásticos en griegu y llatín, y ayudó a Casiodoru nel so proyeutu pa tornar al llatín les obres de los filósofos griegos. Escomulga al patriarca de Constantinopla Antimu I.Festividá: 20 de setiembre. Nes Ilesies orientales el 22 d'abril
58 8-VI-536 al III-537
†11-XI-537
Silveriu
San Silveriu
SILVERIUS
Silverius ¿Frosinone? (Italia) Fíu llexítimu del papa Hormisdes, nacíu primeru de que fora sacerdote. Foi depuestu de la siella de San Pedru tres de que restaurara a Antimu I como patriarca de Constantinopla.Festividá: 20 de xunu
59 20-III-537 al 7-VI-555 Vixiliu
VIGILIUS
Vigilius Roma Taba en Constantinopla como legáu de Silveriu cuando esti foi depuestu, y ocupó'l so llugar nel tronu de San Pedru. Demientres el so papáu desarrollose'l II Conceyu de Constantinopla (553), que fora convocáu pol emperador Xustinianu I.
60 16-IV-556 al 4-III-561 Pelayu I
PELAGIUS
Pelagius Roma Yera'l candidatu de Xustinianu I, y camudó les sos opiniones teolóxiques sobro la disputa nestorianista dempués de ser elixíu, lo que traxo'l descréditu pa la institución papal.
61 17-VII-561 al 13-VII-574 Xuan III
IOANNES TERTIUS
Catelinus Roma El so papáu tuvo determináu por dos fechos ayenos a la Ilesia: la muerte de Xustinianu y, con ella, el desinterés de los sos socesores, volcaos nel oriente del so territoriu, polo qu'asocedía en Roma; y la invasión lombarda.
62 2-VI-575 al 30-VI-579 Benitu I
BENEDICTUS
Benedictus o Bonosus Roma Foi papa nuna dómina difícil pa Roma y pa Italia, y sábese perpoco d'elli.
63 26-XI-579 al 7-II-590 Pelayu II
PELAGIUS SECUNDUS
Pelagius Roma Tomo midíes pa promover el celibatu de los clérigos. Foi la de so la época de la conversión de los visigodos al catolicismu. Nun reconoció'l calter ecuménicu del patriarca de Constantinopla, porque entendía qu'eso diba amenorgar el poder del papáu.
64 3-IX-590 al 12-III-604 Gregoriu I
San Gregoriu
GREGORIUS
Gregorius Roma Primer papa que vinía d'una orde monástica, la benedictina. Ye ún de los padres de la Ilesia. Produció bien de testos, que marcaron el camín de lo que diba ser la espiritualidá medieval, revitalizó l'impulsu misioneru nel norte d'Europa y reformó'l cantu llitúrxicu, nomáu dende aquella cantu gregorianu nel so honor.
Festividá: 3 de setiembre. Na Ilesia ortodoxa el 12 de marzu.

Sieglu VII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz Imaxe Nome real Llugar de nacencia Notes
65 13-IX-604 al 22-II-606 Sabinianu
SABINIANUS
Sabinianus Blera (Italia) Atribúise-y la introducción del vezu de facer sonar les campanes a les hores canóniques y a aquelles nes que se celebra la eucaristía.
66 19-II-607 al 12-XI-607 Bonifaciu III
BONIFATIUS TERTIUS
Bonifatius Roma Consiguió del emperador Phocas un edicto pol que quedaba asegurada pal obispu de Roma la primacía sobro los demás obispos del mundu. Tamién camudó'l sistema d'eleición de papa. Prohibió a los papas, baxo pena d'escomunión, escoyer en vida al so socesor, y estableció que habríen de pasar polo menos trés díes del entierru d'un papa enantes qu'entamara la escoyeta del siguiente.
67 25-VIII-608 al 8/25-V-615 Bonifaciu IV
San Bonifaciu
BONIFATIUS QUARTUS
Bonifatius Valeria (Italia) Consiguió'l permisu de Phocas pa convertir el Panteón de Roma nuna ilesia, que dedicó a la Virxe María y a los mártires. Demientres el so papáu Mahoma emprima la so predicación en La Meca. Foi'l primer papa en tomar el mesmu nome papal que'l de so antecesor.
Festividá: 25 de mayu
68 13-XI-615 al 8-XI-618 Adeodatu I
San Adeodatu
ADEODATUS o DEUSDEDIT
Adeodatus o Deusdedit Roma Primer papa n'usar un sellu nos documentos pontificios.
Festividá: 8 de payares
69 23-XII-619 al 25-IX-625 Bonifaciu V
BONIFATIUS QUINTUS
Bonifatius Nápoles Elixíu como papa l'8-XI-618, nun foi consagráu hasta que se recibió la confirmación del emperador Heracliu I. Fizo muncho por acabar de cristianizar Inglaterra y proclamó'l decretu que permitió que les ilesies foran llugar de refuxu pa los qu'afuxíen de la xusticia.
70 27-X-625 al 12-X-638 Honoriu I
HONORIUS
Honorius Campania (Italia) Consideraba que'l monotelismu (creyencia en que Xesús tenía dos naturaleza, divina y humana, pero namái una voluntá) nun yera una herexía, y asina lo defendió nún sínodu. Por culpa d'ello foi anatematizáu pol Tercer Conceyu de Constantinopla en 680. El so exemplu valió-yos d'argumentu a los que taben escontra la introducción del dogma de la infalibilidá papal nel Conceyu Vaticanu I.
71 28-V-640 al 2-VIII-640 Severín
SEVERINUS
Severinus Roma Elixíu como papa'l 15-X-638, nun foi consagráu hasta que se recibió la confirmación del emperador Heracliu I. Esti, pa dá-yla, quixo obligalu a firmar un documentu que reconocía'l monotelismu como la doctrina de la Ilesia, pero Severín refugó facelo, y amás declaró que'l monotelismu yera una herexía.
72 24-XII-640 al 12-X-642 Xuan IV
IOANNES QUARTUS
Ioannes Salona (Croacia) Declaró que'l monotelismu yera una herexía, y escribió un documentu nel qu'intentó matizar les opiniones d'Honoriu I pa que dexara d'asociase'l so nome con ella.
73 24-XI-642 al 14-V-649 Tiadoru I
San Teodoru I
THEODORUS
Theodorus Xerusalén Escomulga'l patriarca de Constantinopla Paulu II metanes la disputa sobro'l monotelismu. Preparó'l Conceyu de Laterano, pero morrió enantes de qu'entamara.
Festividá na Ilesia ortodoxa: 18 de mayu
74 21-VII-649 al 16-IX-655 Martín I
San Martín
MARTINUS
Martinus Todi (Italia) Dirixó'l Conceyu de Laterano, que condenó oficialmente'l monotelismu. L'emperador bizantín Constante II manda secuestralu y lu lleva a Constantinopla, esterrándolu a Crimea en mayu de 655, aú muerre.
Festividá: 13 d'abril. Nes Ilesies orientales el 14 d'abril.
75 10-VIII-654 al 2-VI-657 Oxenu I
San Oxenu
EUGENIUS
Eugenius Roma Elixíu demientres l'encarcelamientu de Martín I, tuvo problemes col emperador por refugar aceptar el monolitismu. Esti quería secuestralu tamién, pero impidiolo l'avance de los musulmanes.
Festividá: 2 de xunu
76 30-VII-657 al 27-I-672 Vitalianu
San Vitalianu
VITALIANUS
Vitalianus Segni (Italia) Siguió peleando col emperador, al que recibió en Roma, pola cuestión del monotelismu. Tuvo qu'escomulgar al arzobispu de Rávena, Maurus, que se rebeló escontra la primacía de Roma, y reforzó la so autoridá sobre les Ilesies orientales. Atribúyese-y la introducción de la música d'órganu nes ilesies
Festividá: 27 de xineru
77 11-IV-672 al 17-VI-676 Adeodatu II
ADEODATUS SECUNDUS
Adeodatus Roma Miembru de la orde benedictina, yera nomáu pola so xenerosidá pa colos probes y los peregrinos. Preocupose por meyorar la disciplina monástica, y siguió combatiendo'l monotelismu.
78 2-XI-676 al 11-IV-678 Donu
DONUS
Donus Roma Buscó la conciliación col Imperiu bizantín, y consiguió que l'arzobispu de Rávena reconociera la primacía de Roma, ciudá na que restauró delles ilesies.
79 27-VI-678 al 10-I-681 Agatón
San Agatón
AGATHO
Agatho Sicilia Dirixó'l Sestu Conceyu Ecuménicu, que puso fin a la tolerancia cola herexía monotelista que tuvieran los papes anteriores.
Festividá: 10 de xineru. Na Ilesia ortodoxa y nes ilesies católiques orientales el 20 de febreru.
80 17-VIII-682 al 3-VII-683 Lleón II
San Lleón II
LEO SECUNDUS
Leo Calabria (Italia) Elixíu como papa a la muerte d'Agatón, nun foi consagráu papa hasta un añu dempués tres de les negociaciones col emperador bizantín. Confirmó les actes del Sestu Conceyu Ecuménicu, y acabó cola intención de los arzobispos de Rávena de separtase de la so autoridá.
81 26-VI-684 al 7-V-685 Benitu II
San Benitu
BENEDICTUS SECUNDUS
Venédiktos Roma Foi'l caberu papa que necesitó la confirmación del emperador bizantín. De magar esti treslladó, por petición de Benitu, la responsabilidá al exarca de Rávena, lo que dio dafechu a la Ilesia, y al pueblu de Roma, el poder de confirmar a los papes.

Festividá: 7 de mayu

82 23-VII-685 al 2-VIII-686 Xuan V
IOANNES QUINTUS
Ioánnis Antioquía (Siria) El de so foi un pontificáu nel que siguieron meyorando les rellaciones col emperador bizantín
83 21-X-686 al 21-IX-687 Conón Kónon Sicilia Papa de compromisu elixíu pa mediar ente los partidarios del archidiáconu Pascual y del presbíteru Tiadoru, que, sicasí, habíen ser proclamaos polos sos respeutivos partidarios. Morrió envelenáu.
A 866-867 Tiadoru Antipapa. Yera'l candidatu de l'aristocracia romana p'asoceder a Xuan V. Reconoció a Serxu I como pontífiz una y bones esti foi proclamáu.
A 687 Pascual Antipapa. Yera'l candidatu del cleru romanu p'asoceder a Xuan V. Tres de la proclamación de Serxu I tentó de consiguir el sofitu del exarca de Rávena pa les sos pretensiones de ser papa, pero fracasó y foi encerráu nún monesteriu.
84 15-XII-687 al 8-IX-701 Serxu I
San Serxu
SERGIUS
Sérgios Palermo (Italia) Introduz l'Agnus Dei na misa. Rechazó los cánones del Conceyu Quinisestu, convocáu pol emperador Xustinianu II, y foi protexíu pol pueblu y la milicia de Roma cuando esti mandó secuestralu pa llevalu a Constantinopla.
Festividá: 8 de setiembre

Sieglu VIII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz Imaxe Nome real Nacencia Notes
85 30-X-701 al 11-I-705 Xuan VI

IOANNES SEXTUS

Ioánnis Éfesu (Grecia, Imperiu bizantín) Siguió enfrentáu a los emperadores bizantinos, y tuvo qu'enfrentase a problemes políticos y militares colos lombardos.
86 1-III-705 al 18-X-707 Xuan VII

IOANNES SEPTIMUS

Ioánnis Rossano (Italia) Primer papa fíu d'un funcionariu bizantín. Caltuvo bones rellaciones colos lombardos, que dominaben la península Itálica. Mandó construyir la ilesia de Santa María Antigua.
87 15-I-708 al 4-II-708 Sisiniu

SISINNIUS

Sisínios Siria Enfermu de gota, foi papa namái que 20 díes, nos qu'empecipió la recaldación de fondos pa restaurar les muralles de Roma que habría sacar alantre Gregoriu II.
88 25-III-708 al 9-IV-715 Constantín

CONSTANTINUS

Kōnstantínos Siria Viaxa a Constantinopla y consigue ameyorar les rellaciones col Imperiu bizantín, mandáu por Xustinianu II.
89 12-V-715 al 11-II-731 Gregoriu II
San Gregoriu GREGORIUS SECUNDUS
Gregorius Sabellus Roma Escomulga al emperador Lleón III Isaúricu tres de la so prohibición del cultu a les imáxenes sagraes y de qu'ordenara la so destrucción. Convocó un conceyu, en 729, que condenó la iconoclasia.
Festividá: 11 de febreru
90 18-III-731 al 29-XI-741 Gregoriu III

San Gregoriu III GREGORIUS TERTIUS

Grēgórios Siria Elixíu por aclamación popular. Foi'l papa caberu en ser confirmáu pol exarca bizantín, y el caberu non européu hasta'l papa Franciscu. Instituyó la fiesta de Tolos Santos.
Festividá: 28 de payares
91 10-XII-741 al 15-III-752 Zacaríes
San Zacaríes
Zacharias Policromii Santa Severina (Calabria, Italia) D'orixe griegu, prohibió'l tráficu d'esclavos en Roma y sancionó la usurpación del tronu francu por Pipín el Breve. Foi un administrador eficaz y un hábil diplomáticu.

Festividá: 15 de marzu

Ø 23-III-752 al 25-III-752 Estébanu Papa Electu o Estébanu II
Roma Elixíu como papa, nun llegó a ser consagráu. El so nome foi añedíu a la llista de papes nel sieglu XVI, y elimináu della nel Anuariu pontificiu de 1961, nel papáu de Xuan XXIII.
92 26-III-752 al 26-IV-757 Estébanu II o III
STEPHANUS SECUNDUS (TERTIUS)
Roma Nomáu Estébanu III hasta l'Anuariu pontificiu de 1961. Roma taba a piques de ser invadida polos lombardos. Foron derrotaos por Pipín el Breve, que-y regala tierres al papa que sedrán el guañu de los futuros Estaos Pontificios.
93 29-V-757 al 28-VI-767 Pablu I
San Pablu
PAULUS
Roma Hermanu del anterior papa, fizo trabayos diplomáticos pa elli primero de ser papa y lluéu tuvo que banciar ente los lombardos y los francos. Alloñose del Imperiu Romanu d'Oriente.
A 28-VI-767 al 6-VIII-768 Constantín II Constantino di Nepi Nepi Laicu hasta'l so ascensu al poder, foi impuestu como papa por so hermanu, el duque Tiadoru de Nepi. Foi depuestu polos lombardos.
A 31-VII-768 Felipe Antipapa. Impuestu por un unviáu del rei lombardu Desideriu, y depuestu'l mesmu día de la so coronación.
94 7-VIII-767 al 24-I-772 Estébanu III o IV
STEPHANUS TERTIUS (QUARTUS)
Stephanus Sicilia Monxu benedictín, foi escoyíu papa col sofitu de los funcionarios de Roma. Convocó'l Conceyu de Laterano (769), que tentó de llendar la influencia de los nobles nes eleiciones papales y opúnxose a la iconoclastia.
95 9-II-772 al 26-XII-795 Adrianu I
HADRIANUS
Roma Nel so papáu Desideriu conquista Roma. Carlomagnu rinde Pavía y corónase como rei lombardu, y dempués devuelve al papa'l so territoriu. Morrío con 95 años, tres de ser el papa col papáu más llargu dende San Pedru. Foi papa demientres el segundu Conceyu de Nicea (787).

Sieglu IX

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe Nome real Nacencia Notes
96 27-XII-795 al 12-VI-816 Lleón III Roma Del 799 al 800 exíliase baxo proteición de Carlomagnu; corona como emperador a Carlomagnu na Basílica de San Pedru (25-XII-800).
97 12-VI-816 al 24-I-817 Estébanu IV o V Roma Corona en Reims a Lluis el Piadosu, rei de los francos.
98 25-I-817 al 11-II-824 Pascual I
San Pascual
Pascale Massimi Roma El pueblu romano nun quixo que fore enterráu na Basílica de San Pedru.
festividá: 16 de mayu
99 8-V-824 al 27-VIII-827 Oxenu II
padre del pueblu
Roma Institúinse con elli los Seminarios.
100 VIII-827 a X-827 Valentín Roma
101 5-I-828 al 11-I-844 Gregoriu IV Roma Introduz la festividá de Tolos Santos.
A 844 Xuan o Xuan VIII Antipapa; yera'l candidatu elixíu pol pueblu romano p'asoceder a Gregoriu IV.
102 I-844 al 7-I-847 Serxu II Roma Los sarracenos saquien Roma (846).
103 10-IV-847 al 17-VII-855 Lleón IV
San Lleón
Roma Manda llevantar nueves muries en Roma, creando la Civitas Leonina.
A 855
†880
Anastasiu III
Anastasiu'l Bibliotecariu
°810? Antipapa, tenía'l sofitu del emperador Lotariu; ún de los posibles redactores del Liber Pontificalis.
104 29-IX-855 al 17-IV-858 Benitu III Roma
105 24-IV-858 al 13-XI-867 Colás I
San Colás
Colás el Grande
°828? en Roma Cisma fociana: elli y Fociu, Patriarca de Constantinopla, escomúlguense mutuamente (867).
106 14-XII-867 al 14-XII-872 Adrianu II 792 en Roma Convoca'l IV Conceyu de Constantinopla.
107 14-XII-872 all 16-XII-882 Xuan VIII °820? en Roma Evita otra cisma cola Ilesia oriental y reconoz a Fociu como patriarca; confirma y permite a San Metodiu y San Cirilu dar la lliturxa n'eslavu.
108 16-XII-882 al 15-V-884 Marín I
equivocadamente Martín II
Gallese (Italia) Renueva la escomunión contra'l patriarca Fociu.
109 17-V-884 al IX-885 Adrianu III
Santu Adrianu
Roma
festividá: 8 de xunetu
110 14-IX-885 al 14-IX-891 Estébanu V o VI Roma
111 19-IX-891 al 4-IV-896 Formosu °816? n'Ostia (Italia) Fore escomulgáu pol Xuan VIII, pero restituyíu por Marín I.
112 4-IV-896 al 19-IV-896 Bonifaciu VI Roma? Elixíu col sofitu del emperador Lambertu d'Spoleto.
113 22-V-896 al 14-VIII-897 Estébanu VI o VII Roma Fai un xuiciu al cadabre de Formosu (896, synodus horrenda), nomándolu antipapa.
114 VIII-897 al XI-897 Román Gallese (Italia) Hermanu de Marín I; depuestu de la siella de San Pedru.
115 XII-897 Tiadoru II Roma Restitúi la figura de Formosu como papa; fíu del patriarca Fociu.
116 18-I-898 al 5-I-900 Xuan IX Corona a Lamberto d'Spoleto como emperador, sustituyendo a Arnulfu.
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe Nome real Nacencia Notes
117 1-II-900 al VII-903 Benitu IV Roma Corona como emperador a Lluis de Provenza (Lluis III el Ciegu).
118 VII-903 a IX-903 Lleón V Ardea (Italia) Depuestu pol antipapa Cristóbal.
A IX-903 a I-904 Cristóbal Roma Antipapa, pero hasta'l sieglu XX, sí foi consideráu papa llexítimu; depón al anterior pontífiz.
119 29-I-904 al 14-IV-911 Serxu III Roma, nel 870? Tentó enantes por dos veces xubir na siella de San Pedru; iniciu del periodu nomáu pornocracia.
120 IV-911 al VI-913 Anastasiu III Roma Posible fíu de Serxu III
121 7-VIII-913 al 5-II-914 Landón Landón Sabina (Italia) Últimu pontífiz hasta Xuan Pablu I (o hasta Franciscu), n'usar un nome inéditu.
122 III-714 al V-728 Xuan X Tossignano (Italia), en 860 Primer papa que se pon na cabeza d'un exércitu, na Batalla de Garigliano (916).
123 V-928 al XII-928 Lleón VI Roma Muerre asesináu.
124 XII-928 al II-931 Estébanu VII o VIII Roma Depuestu y asesináu
125 III-931 al XII-935 Xuan XI Roma, nel 911? Fíu de Serxu III; privilexa l'Abadía de Cluny.
126 3-I-936 al 13-VII-939 Lleón VII Roma Privilexa la reforma de Cluny.
127 14-VII-939 al X-942 Estébanu VIII o IX Roma?
128 30-X-942 al 1-V-946 Marín II
equivocadamente Martín III
Roma
129 10-V-946 al 8-XI-955 Agapitu II Roma
130 16-XII-955 al 14-V-964 Xuan XII
El Papa Neñu
Octavianu Roma, 938? Fíu d'Albericu II; depuestu ente XI-963 y II-964.
A 6-XII-963 al 26-II-964 Lleón VIII Roma Consideráu como antipapa nesti primer periodu del so pontificáu, impuestu por Otón I.
131 22-V-964 al 23-VI-964
†4-VII-966
Benitu V
El Gramáticu
Roma Depuestu por Otón I y esterráu n'Hamburgu.
132 23-VI-964 al 1-III-965 Lleón VIII Roma Papa llexítimu pa esti periodu; protexíu d'Otón I.
133 1-X-965 al 6-IX-972 Xuan XIII Giovanni Crescenzi Roma Exiliáu ente avientu 965 y el 14-XI-966; evanxelización d'húngaros y polacos.
134 19-I-973 a VI-974 Benitu VI Depuestu y asesináu
A 974 Bonifaciu VII Francone Ferruchi Antipapa per primer vegada; fux pa Constantinopla.
135 X-974 al 10-VII-983 Benitu VII Roma Promueve'l monacatu; impuestu por Sicco d'Spoleto y Otón II.
136 XII-983 a IV-984
†20-VIII-984
Xuan XIV Pietro Canepanova Pavía (Italia) Muerre de fame tando encarceláu.
A IV-984 al 20-VII-985 Bonifaciu VII Francone Ferruchi antipapa per segunda vegada; muerre asesináu
137 VII-985 al 1-IV-996 Xuan XV Xuan Roma Primer papa en facer una canonización, la de Ulricu d'Ausburgu.
138 3-V-996 al 18-II-999 Gregoriu V Bruno von Kärnthen
(Bruno de Carintia)
Saxonia, 972? Primer papa alemán.
A 997-998
†1013
Xuan XVI Giovanni Filigato Rossano (Italia) Antipapa; el so numberal sí computará pal siguiente papa de nome Xuan.
139 2-IV-999 al 12-V-1003 Silvestre II Gerbert d'Aurillac Alverña (Francia), 945? Primer papa francés.

Baxa Edá Media

[editar | editar la fonte]

Sieglu XI

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe Nome real Nacencia Notes
140 13-VI-1003 al XI/XII-1003 Xuan XVII Siccone Secchi Roma
141 XII-1003 al VII-1009 Xuan XVIII Giovanni Fasano Roma Dexa la Siella de San Pedru.
142 31-VII-1009 al 12-V-1012 Serxu IV Pietro Martino Boccadiporco Roma La Ilesia del Santu Sepulcru ye destruyid pol califa Al-Hakil bi-Amr Allah.
143 18-V-1012 al 9-IV-1024 Benitu VIII Teofilatto dei Conti di Tusculo Roma Depuestu como papa hasta 1014.
A 1012 Gregoriu VI Gregorio Antipapa, busca'l sofitu del emperador Henrique II contra Benitu VIII.
144 4-V-1024 al 20-X-1032 Xuan XIX Romano dei Conti di Tusculo Roma Hermanu de Benitu VIII; yera llaicu nel momentu de la so eleición como pontífiz.
145 21-X-1032 al IX-1044
1er periodu
Benitu IX Teofilatto dei Conti di Tusculo Roma, 1012 Sobrín de los dos papes anteriores. Gobierna en trés periodos; espulsáu de la siella de San Pedru nésti primeru.
146 20-I-1044 al 10-IV-1045
†1063
Silvestre III Giovanni di Crescenzi Ottaviani Roma Espulsáu por Benitu IX.
147 10-IV-1045 al V-1044
2du periodu
Benitu IX Teofilatto dei Conti di Tusculo Roma, 1012 Viende'l cargu pontificiu a Gregoriu VI.
148 5-V-1045 al 20-XII-1046
†1047
Gregoriu VI Giovanni Graciano Pierleoni Roma Obligáu a abdicar nel sínodu de Sutri, esterráu pa Colonia.
149 24-XII-1046 al 9-IX-1047 Clemente II Suidger von Morsleben und Hornburg Saxonia, 1005 Corona como Emperador a Henrique III; dende agora'l cargu papal habrá tener l'autorización del emperador xermánicu.
150 8-XI-1047 al 17-VI-1048
3er periodu
†1055 o 1056
Benitu IX Teofilatto dei Conti di Tusculo Roma, 1012 Espulsáu del cargu papal.
151 17-VII-1048 al 9-VIII-1048 Dámasu II Poppo von Brixen Baviera Nomáu pol emperador Henrique III, nun hubo eleición papal.
152 12-II-1049 al 19-IV-1054 Lleón IX
San Lleón
Bruno von Egisheim-Dagsburg Alsacia, 21-VI-1002 Produzse la cisma definitiva ente la Ilesia Occidental, catolicismu, y la Ilesia Oriental, ortodoxa (16-VII-1054).
153 13-IV-1055 al 28-VII-1057 Víctor II Gebhard Graf von Calw, Tollenstein und Hirschberg Baviera, 1018 Refuerza la condena contra'l matrimoniu de los sacerdotes
154 2-VIII-1057 al 29-III-1058 Estébanu IX o X Frederick de Lorena Lorena, 1020 Refuerza la Reforma Gregoriana.
A 1058 al 1059
†1073 o 1080
Benitu X Giovanni Mincio Roma Antipapa.
155 6-XII-1058 al 27-VII-1061 Colás II Gerhard de Borgoña Chevron, 990 Coronáu como pontífiz el 24-I-1059; espulsa y escomulga al antipapa Benitu X.
156 30-IX-1061 al 21-IV-1073 Alexandru II Anselmo da Baggio Milán, 1010 o 1015 La so eleición nun tuvo'l sofitu imperial; nel 1063 tresforma la Reconquista en guerra santa.
A 28-X-1061 al 31-V-1064
†1072
Honoriu II Pietro Cadalo Verona, 1009 Antipapa, elixíu como pontífiz contra Alexandru II; caltuvo hasta la muerte'l so drechu sobro la Siella de San Pedru.
157 22-IV-1073 al 25-V-1085 Gregoriu VII
San Gregoriu
Ildebrando Aldobrandeschi di Soana Sovana, 1020 Elixíu pontífiz por aclamación popular; nel 1075 publica'l Dictatus Papae.
A 25-II-1080 al 8-I-1100 Clemente III Ficheru:Clement III – Antipope.jpg Wibert de Ravenna Parma, 1029 Antipapa; elixíu como pontífiz por Henrique IV, al que corona como emperador.
158 24-V-1086 al 16-IX-1087 Víctor III Dauferio o Desiderio Benevento, 1026 Nun acepta'l cargu hasta un añu depués; fixo una "protocruzada" nel norte d'África.
159 12-III-1088 al 29-VII-1099 Urbanu II Odón de Châtillon o de Lagery Lagery, 1042 Entama la Primer Cruzada (1095–99).

Sieglu XII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe Nome real Nacencia Notes
160 13-VIII-1099 al 21-I-1118 Pascual II Rainiero de Bieda Bieda, 1050
A IX-1100 al I-1101
†1102
Teodoricu Teodoricu Antipapa; nomáu papa col sofitu del Emperador Henrique IV. Encarceláu y esterráu pol papa Pascual II.
A I-1101 al 1105 Albertu Adalberto o Alberto Antipapa; nomáu papa pol emperador Henrique IV depués del antipapa Teodoricu; encarceláu.
A 18-XI-1105 al 11-IV-1111 Silvestre IV Maginulfo Roma, 1050? Antipapa; col sofitu imperial; renuncia a les pretensiones sobre la Siella de San Pedru.
161 24-I-1118 al 29-I-1119 Xelasiu II Giovanni Caetani Coniulo Gaeta, 1060 Exiliáu na so ciudá natal, morriendo en Cluny (Francia).
A 10-III-1118 al 22-IV-1121
†1137
Gregoriu VIII Ficheru:Nuremberg chronicles – Burdinus, Antipope under Pope Calixtus II (CXCVIIv).jpg Maurice Bourdin Limousin Antipapa; elixíu con sofitu imperial contra Xelasiu II, fuxendo ésti de Roma.
162 2-II-1119 al 13-XII-1124 Calistu II Guido de Borgoña Borgoña, 1050 Elixíu en Cluny, espulsando de Roma al antipapa Gregoriu VIII; convoca'l primer conceyu ecuménicu n'Occidente (Laterano, 1123); escomulga al Cometa Halley.
A 15-XII-1124 al 21-XII-1124 Celestín II Teobaldo Boccapecora Antipapa, anque elixíu dafechu. Renuncia al cargu pontificiu.
163 21-XII-1124 al 13-II-1130 Honoriu II Lamberto Scannabecchi Fiagnano Créase la Orde del Temple.
164 14-II-1130 al 24-IX-1143 Inocenciu II Gregorio Papareschi Roma Tien de fuxir de Roma ante l'antipapa Anacletu II. II Conceyu de Laterano.
A 23-II-1131 al 25-I-1138 Anacletu II Pietro Pierleoni Roma Antipapa; coronáu pontífiz al mesmu tiempu qu'Inocenciu II, exiliándose ésti.
A 13-III-1138 al 29-V-1138 Víctor IV Gregorio Conti Antipapa; elixíu como socesor del antipapa Anacletu II; acepta llueu l'autoridá d'Inocenciu II.
165 26-IX-1143 al 8-III-1144 Celestín II Guido Ghefucci da Castello Città di Castello
166 12-III-1144 al 15-II-1145 Lluciu II Gherardo Caccianemici dall'Orso Boloña
167 15-II-1145 al 8-VII-1153 Oxenu III
Beatu Oxenu
Pietro Bernardo dei Paganelli di Montemagno Pisa Organízase la Segunda Cruzada.
168 9-VII-1153 al 3-XII-1154 Anastasiu IV Corrado della Suburra Roma
169 4-XII-1154 al 1-IX-1159 Adrianu IV Nicholas Breakspear Abbots Langley, 1100 Decreta qu'Irlanda pase a ser dominiu del rei d'Inglaterra (Henrique II).
170 7-IX-1159 al 30-VIII-1181 Alexandru III Rolando Bandinelli Siena, 1100 III Conceyu de Laterano; bulda Regis Aeternis, que promulga l'añu xubilar xacobéu.
A 7-IX-1159 al 20-IV-1164 Víctor IV Ottaviano Crescenzi Ottaviani di Monticelli Antipapa; col sofitu del emperador Federicu Barbarossa contra Alexandru III.
A 22-IV-1164 al 20-IX-1168 Pascual III Guido Cremona Antipapa; socesor del antipapa Víctor IV; canonizó a Carlomagnu (canonización non reconocida pola Ilesia Católica).
A IX-1168 al 29-VIII-1178
†1184
Calistu III Giovanni di Struma Antipapa; col sofitu del emperador Federico Barbarossa.
A 29-III-1179 al I-1180 Inocenciu III Lando Sitino Sezze Antipapa; cuartu y caber opositor a Alexandru III.
171 1-IX-1181 al 25-XI-1185 Lluciu III Ubaldo Allucingoli Lucca, 1097 Entama a preparar la Tercer Cruzada, morriendo enantes de vela fecha.
172 25-XI-1185 al 20-X-1187 Urbanu III Uberto Crivelli Cuggiono, 1120 Pérdiga de Xerusalén.
173 21-X-1187 al 17-XII-1187 Gregoriu VIII Alberto de Morra Benevento, 1100 Organiza la Tercer Cruzada.
174 19-XII-1187 al 27-III-1191 Clemente III Paolo Scolari Roma Lleva a cabu la Tercer Cruzada.
175 30-III-1191 al 8-I-1198 Celestín III Giacinto Bobone Roma, 1106

Sieglu XIII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
176 8-I-1198 al 16-VII-1216 Inocenciu III Lotario dei Conti di Segni Gavignano, 1160 Caber pontífiz elixíu'l día de la muerte'l predecesor; IV Conceyu de Laterano (1215).
177 18-VII-1216 al 18-III-1227 Honoriu III Cencio Savelli Roma, 1160 Organiza la Quinta Cruzada.
178 19-III-1227 al 22-VIII-1241 Gregoriu IX Ugolino dei Conti di Segni Anagni, 1145? Sesta Cruzada, fecha pol emperador Federicu II, que será escomulgáu.
179 25-X-1241 al 10-XI-1241 Celestín IV Goffredo Castiglioni Milán Muerre enantes de la consagración como papa.
180 25-VI-1243 al 7-XII-1254 Inocenciu IV Sinibaldo Fieschi Xénova, 1195? I Conceyu de Lyon (1245).
181 12-XII-1254 al 25-V-1261 Alexandru IV Rinaldo dei Conti di Segni Anagni, 1199? Aprueba la creación de la Universidá de Salamanca (1255).
182 29-VIII-1261 al 2-X-1264 Urbanu IV Jacques Pantaléon Troyes, 1195? Nunca nun residió en Roma; prohibió, ensin consecuencies práutiques, la torna y estudiu d'Aristóteles.
183 5-II-1265 al 29-XI-1269 Clemente IV Guy Foucois o Foucault o Foulques Saint Gilles, 23-XI de 1190? Tomás d'Aquino escribe la Summa Theologiae.
184 1-IX-1271 al 10-I-1276 Gregoriu X
Beatu Gregoriu
Tebaldo Visconti Piacenza, 1210 Emprima la forma de conclave pa la eleición del pontífiz; tenta una reconciliación cola Ilesia Ortodoxa; II Conceyu de Lyon (1274).
185 21-I-1276 al 22-VI-1276 Inocenciu V
Beatu Inocenciu
Pierre Tarentaise Champagny, 1225? Tenta d'organizar una cruzada p'aidar a Castiella na Reconquista.
186 11-VII-1276 al 18-VIII-1276 Adrianu V Ottobono Fieschi Xénova, 1205 Muerre enantes de ser consagráu.
Ø 5-IX-1276 al 6-IX-1276 Gregoriu (XI) Guglielmo Visconti Elixíu como papa, pero muerre enantes mesmo de ser proclamáu, col Habemus Papam, como pontífiz.
187 8-IX-1276 al 20-V-1277 Xuan XXI Pedro Julião o Hispano Lisboa, 1210? Cueye equivocao’l nome de Xuan XXI en vez de Xuan XX
188 25-XI-1277 al 22-VIII-1280 Colás III Giovanni Gaetano Orsini Roma, 1210
189 22-II-1281 al 28-III-1285 Martín IV Simon de Brion Touraine, 1210?
190 2-IV-1285 al 3-IV-1287 Honoriu IV Giacomo Savelli Roma, 1210
191 22-II-1288 al 4-IV-1292 Colás IV Girolamo Masci Ascoli, 30-IX-1227
192 5-VII-1294 al 13-XII-1294
†19-V-1296
Celestín V
San Celestín V
Pietro Angeleri da Morrone Moline Dexa la Siella de San Pedru.
festividá: 19 de mayu
193 24-XII-1294 al 11-X-1303 Bonifaciu VIII Ficheru:Giotto – Bonifatius VIII.jpg Benedetto Caetani Anagni, 1235? Tendría de ser Bonifaciu VII, yá qu'ésti foi un antipapa.

Sieglu XIV

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
194 22-X-1303 al 7-VII-1304 Benitu XI
Beatu Benitu XI
Nicola Boccasini Treviso, 1240 Muerre envenenáu, en Perugia.
festividá: 7 de xunetu
195 5-VII-1305 al 20-IV-1314 Clemente V Bertrand de Got Villandraut, 1264 Elixíu en Perugia, coronáu en Lyon, tresllada la corte pontificia p'Aviñón (1309), siendo'l primer papa d'Aviñón; suprime la Orde del Temple cola bulda Vox in excelso (13-IV-1312).
196 7-VIII-1316 al 4-XII-1334 Xuan XXII Jacques d'Euse o Duèse Cahors, 1249 Papa d'Aviñón; elixíu pontífiz tres dos años d'interregnum; institúi el Tribunal de la Rota y la festividá de la Santísima Trinidá.
A 12-V-1328 al 25-VIII-1330
†16-XI-1333
Nicolas V Pietro Rainalducci Corvaro Nomáu pontífiz por Lluis IV de Baviera (escomulgáu pol papa Xuan XXII); tien de fuxir de Roma, renunciando y aceutando l'autoridá de Xuan XXII.
197 20-XII-1334 al 25-IV-1342 Benitu XII Jacques Fournier Saverdun, 1285? Papa d'Aviñón.
198 7-V-1342 al 6-XII-1352 Clemente VI Pierre Roger Limoges, 1291 Papa d'Aviñón; peste pietra n'Europa (1347–1351).
199 18-XII-1352 al 12-IX-1362 Inocenciu VI Étienne Aubert Beyssac, 1282 Papa d'Aviñón.
200 28-X-1362 al 19-XII-1370 Urbanu V
Beatu Urbanu V
Guillaume Grimoard Grizac, 1310 Regresa a Roma per un curtiu periodu (1367–1370), volviendo p'Aviñón.
201 30-XII-1370 al 26-III-1378 Gregoriu XI Pierre Roger de Beaufort Limoges, 1330? Papa d'Aviñón; regresa a Roma.
202 8-IV-1378 al 15-X-1389 Urbanu VI Bartomoleo Prignano Nápoles, 1318? Emprima la Gran Cisma d'Occidente.
A 20-IX-1378 al 16-IX-1394 Clemente VII Robertu de Xinebra Annecy, 1342? Antipapa de la Gran Cisma, elixíu como papa polos cardenales qu'elixeren a Urbanu VI; instala la so corte n'Aviñón; tien el sofitu de los reinos ibéricos, nórdicos y francés.
203 2-XI-1389 al 1-XI-1404 Bonifaciu IX Pietro Tomacelli Nápoles, 1356? Escolmulga al antipapa d'Aviñón Clemente VII.

Sieglu XV

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
A 28-IX-1394 al 27-XI-1423 Benitu XIII
el Papa Luna
Pedro Martínez de Luna y Gotor Illueca, 1328? Antipapa d'Aviñón; despuestu como pontífiz nos Conceyos de Pisa de 1409 y de Constanza de 1417, pero nun se somete. Esíliase en Peñíscola, siendo'l Reinu d'Aragón l'últimu estáu que lu reconoz como pontífiz.
204 17-X-1404 al 6-XI-1406 Inocenciu VII Cosimo de'Migliorati Sulmona, 1336?
205 30-XI-1406 al 4-VII-1415
†18-X-1417
Gregoriu XII Angelo Correr Venecia, 1326? Depuestu como pontífiz nel Conceyu de Pisa (1409), que nun reconoz; renuncia nel Conceyu de Constanza (4-VII-1415).
A 26-VI-1409 al 3-V-1410 Alexandru V Pietro Philargi Creta, 1340 Antipapa de Pisa; pontífiz que reina al mesmu tiempu xunto col papa Gregoriu XII y l'antipapa Benitu XIII.
A 24-V-1410 al 29-V-1415
†27-XII-1419
Xuan XXIII Baldassare Cossa Nápoles, 1370 Antipapa de Pisa; preside'l Conceyu de Constanza.
206 11-XI-1417 al 20-II-1431 Martín V Oddone Colonna Genazzano, 1368 Elixíu pontífiz nel Conceyu de Constanza, que pon fin a la Cisma d'Occidente; restitúi Roma como sé pontificia.
A 10-VI-1423 al 26-VII-1429
†28-XII-1446
Clemente VIII Gil Sánchez Muñoz y Carbón Teruel, 1369? Antipapa; sométese a la obediencia del papa Martín V.
a 1424–1429 Benitu XIV
Primer Benitu XIV
Bernard Garnier Antipapa non reconocíu; nomáu cardenal pol antipapa Benitu XIII, y elixíu como pontífiz por Jean Carrier.
a 1430–1437 Benitu XIV
Segundu Benitu XIV
Jean Carrier Antipapa non reconocíu; nomáu cardenal pol antipapa Benitu XIII; caltién el mesmu nome y númberu que'l so predecesor.
207 3-III-1431 al 23-II-1447 Oxenu IV Gabriele Condulmer Venecia, 1383
A 5-XI-1439 al 7-IV-1449
†7-I-1451
Feliz V Amedeo VIII de Savoya y Berri Chambéry, 4-IX-1383 Últimu antipapa; elixíu papa nel Conceyu de Basilea; sométese a l'autoridá del papa Colás V.
208 6-III-1447 al 24-III-1455 Colás V Tommaso Parentucelli Sarzana, 15-XI-1397 Funda la Biblioteca Vaticana en 1448; fin del Imperiu Bizantín cola cayida de Constantinopla (29-V-1453).
209 8-IV-1455 al 6-VIII-1458 Calistu III Alfonso de Borja (Borgia) Xàtiva Igua una cruzada contra l'Imperiu Otomanu col envís de reconquistar Constantinopla; anula la conderga contra Xuana d'Arcu
210 19-VIII-1458 al 15-VIII-1464 Píu II Enea Silvio Piccolomini Corsignano, 18-X-1405
211 30-VIII-1464 al 26-VII-1471 Pablu II Pietro Barbo Venecia, 23-II-1417
212 9-VIII-1471 al 12-VIII-1484 Sistu IV Francesco della Rovere Savona, 21-VII-1414 Permite la creación del Tribunal de la Inquisición n'Aragón y Castiella; institúi la festividá de la Inmaculada Concepción nel 8 d'avientu; constrúise la Capiella Sistina.
213 29-VIII-1484 al 25-VII-1492 Inocenciu VIII Giovanni Battista Cybo Xénova, 1432 Da a Fernandu d'Aragón y Sabela de Castiella'l títulu de Católica Maxestá, tres la conquista de Granada.
214 11-VIII-1492 al 18-VIII-1503 Alexandru VI Roderic de Borja (Rodrigo de Borgia) Xàtiva, 1-I-1431 Marca les llendes d'influencia ente Castiella y Portugal pal Nuevu Mundiu (1493).

Edá Moderna

[editar | editar la fonte]

Sieglu XVI

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
215 22-IX-1503 al 18-X-1503 Píu III Francesco Todeschini Piccolomini Siena, 29-V-1439 Encarcela a César Borgia.
216 1-XI-1503 al 21-II-1513 Xuliu II Giuliano della Rovere Albisola, 5-XII-1443 Aníciase la construcción de la Basílica de San Pedru.
217 11-III-1513 al 1-XII-1521 Lleón X Giovanni di Lorenzo de’Medici Florencia, 11-XII-1475 Martín Luteru ruempe con Roma y emprima'l Protestantismu.
218 9-I-1522 al 14-IX-1523 Adrianu VI Adriaan Florenszoon Boeyens Utrecht, 2-III-1459 Enantes de pontífiz, foi'l tutor de Carllos I y rexente n'España.
219 19-XI-1523 al 25-IX-1534 Clemente VII Giulio de'Medici Florencia, 26-V-1478 Carllos I saquia Roma (1527).
220 13-X-1534 al 10-XI-1549 Pablu III Alessandro Farnese Canino, 29-II-1468 Entama'l Conceyu de Trento (13-XII-1545).
221 7-II-1550 al 23-III-1555 Xuliu III Giovanni Maria Ciocchi del Monte Roma, 10-IX-1487
222 9-IV-1555 al 1-V-1555 Marcelu II Marcello Cervini Montefano, 6-V-1501 Caltuvo'l nome de nacencia.
223 23-V-1555 al 18-VIII-1559 Pablu IV Giovanni Pietro Carafa Carpiglia Irpina, 28-VI-1476 Primer edición del Index Librorum Prohibitorum.
224 25-XII-1559 al 9-XII-1565 Píu IV Giovanni Angelo Medici Milán, 31-III-1499 Zarra'l Conceyu de Trento (3-XII-1563).
225 7-I-1566 al 1-V-1572 Píu V
San Píu
Antonio Michele Ghislieri Bosco Marengo, 17-I-1504 Escomulga a Sabela I d'Inglaterra; promulga la Misa Tridentina.
226 14-V-1572 al 10-IV-1585 Gregoriu XIII Ugo Buoncompagni Boloña, 1-I-1502 Refórmase'l Calendariu Xulianu (4/15-X-1582).
227 24-IV-1585 al 27-VIII-1590 Sistu V Felice Peretti Grottammare, 13-XII-1521
228 15-IX-1590 al 27-IX-1590 Urbanu VII Giovanni Battista Castagna Roma, 4-VIII-1521 Muerre enantes de ser consagráu como pontífiz.
229 5-XII-1590 al 16-X-1591 Gregoriu XIV Niccolò Sfondrati Somma Lombardo, 11-II-1535 Escomulga a Henrique IV de Francia.
230 29-X-1591 al 30-XII-1591 Inocenciu IX Giovanni Antonio Facchinetti Boloña, 20-VII-1519
231 30-I-1592 al 3-III-1605 Clemente VIII Ippolito Aldobrandini Fano, 24-II-1536 Conderga y fai executar por herexía a Giordano Bruno.

Sieglu XVII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
232 1-IV-1605 al 27-IV-1605 Lleón XI Alessandro Ottaviano de'Medici Florencia, 2-VI-1535
233 16-V-1605 al 28-I-1621 Pablu V Camillo Borghese Roma, 17-IX-1552 Tenta d'aselar a Galileo Galilei.
234 9-II-1621 al 8-VII-1623 Gregoriu XV Alessandro Ludovisi Boloña, 9-I-1554 Promulga les buldes Aeterni Patris Filius y Decet Romanorum Pontificem, que regulen la eleición papal nos conclaves hasta güei.
235 6-VIII-1623 al 29-VII-1644 Urbanu VIII Maffeo Barberini Florencia, 5-IV-1568 Faise'l xuiciu contra Galileo Galilei (23-IX-1632 al 22-VI-1633); nun reconoz la independencia de Portugal.
236 15-IX-1644 al 7-I-1655 Inocenciu X Giovanni Battista Pamphilj Roma, 6-V-1574 Declara nulos los trataos de paz de Westfalia; tampoco nun reconoz la independencia de Portugal.
237 7-IV-1655 al 22-V-1667 Alexandru VII Fabio Chigi Siena, 13-II-1599 Recibe a la reina Cristina de Suecia, de recién convertida na fe católico.
238 20-VI-1667 al 9-XII-1669 Clemente IX Giulio Rospigliosi Pistoia, 28-I-1600 Bernini termina la columnata de la Plaza de San Pedru.
239 29-IV-1670 al 22-VII-1676 Clemente X Emilio Bonaventura Altieri Roma, 13-VII-1590
240 21-IX-1676 al 12-VIII-1689 Inocenciu XI
Beatu Inocenciu
Benedetto Odescalchi Como, 16-V-1611
241 6-X-1689 al 1-II-1691 Alexandru VIII Pietro Vito Ottoboni Venecia, 22-IV-1610 Periodu de nepotismu papal.
242 12-VII-1691 al 27-IX-1700 Inocenciu XII Antonio Pignatelli Nápoles, 13-III-1615 Llucha contra'l nepotismu papal

Sieglu XVIII

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
243 23-XI-1700 al 19-III-1721 Clemente XI Giovanni Francesco Albani Urbino, 23-VII-1649 Sofita l'Archiduque Carllos d'Austria como rei d'España.
244 18-V-1721 al 7-III-1724 Inocenciu XIII Michelangelo Conti Poli, 13-V-1655
245 29-V-1724 al 21-II-1730 Benitu XIII Pietro Francesco Orsini Gravina in Puglia, 2-II-1649 Inaugura la escalinata de Piazza di Spagna, nel 1725.
246 16-VII-1730 al 6-II-1740 Clemente XII Lorenzo Corsini Florencia, 7-IV-1652 Promulga la bulda In Eminenti, primer decretu papal contra la Masonería.
247 17-VIII-1740 al 3-V-1758 Benitu XIV Prospero Lorenzo Lambertini Boloña, 31-III-1675 Papa ilustráu; manda borrar del índiz de llibros prohibíos el De Revolutione, de Galileo Galilei.
248 6-VII-1758 al 2-II-1769 Clemente XIII Carlo della Torre di Rezzonico Venecia, 17-III-1693 Sofita la Compañía de Xesús cediendo parte de les sos posesiones.
249 19-V-1769 al 22-IX-1774 Clemente XIV Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli Sant'Arcangelo di Romagna, 31-X-1705 Promulga'l Dominus ac Redemptor (disolución de la Compañía de Xesús).
250 15-II-1775 al 29-VIII-1799 Píu VI Giovanni Angelo Braschi Cesena, 27-XII-1717 Condena la Revolución Francesa; ye apresáu en 1798 y deportáu a Valence-sur-Rhône, au muerre.

Edá Contemporánea

[editar | editar la fonte]

Sieglu XIX

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
251 14-III-1800 al 20-VIII-1823 Píu VII Barnaba Chiaramonti Cesena, 14-VIII-1742 Unxe como emperador a Napoleón; encarceláu por ésti (1809–1814).
252 28-IX-1823 al 10-II-1829 Lleón XII Annibale Sermattei della Genga Genga, 22-VIII-1760 Posiciónase contra avances médicos como la vacuna contra la viruela.
253 31-III-1829 al 1-XII-1830 Píu VIII Francesco Saverio Castiglioni Cingoli, 20-XI-1761
254 2-II-1831 al 1-VI-1846 Gregoriu XVI Bartolomeo Alberto Cappellari Belluno, 8-IX-1765 Caber pontífiz en nun ser obispu.
255 16-VI-1846 al 7-II-1878 Píu IX
Beatu Píu IX
Giovanni Maria Mastai Ferretti Senigallia, 13-V-1792 Convoca'l Conceyu Vaticanu Primeru (8-XII-1869 al 20-X-1870); fin de los Estaos Pontificios (20-IX-1870).
festividá: 7 de febreru
256 20-II-1878 al 20-VII-1903 Lleón XIII Gioacchino Vincenzo Raffaele Luigi Pecci Carpineto Romano, 2-III-1810 Encíclica Rerum Novarum; anicia l'acercamientu pa coles Ilesies Anglicana y Ortodoxa.

Sieglu XX

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
257 9-VIII-1903 al 20-VIII-1914 Píu X
San Píu X
Giuseppe Melchiorre Sarto Riese, 2-VI-1835 Ordena la redaición del Codex Iuris Canonici.
258 6-IX-1914 al 22-I-1922 Benitu XV Giacomo della Chiesa Xénova, 21-XI-1854 I Guerra Mundial.
259 9-II-1922 al 10-II-1939 Píu XI Ambrogio Damiano Achille Ratti Desio, 31-V-1857 Créase l'estáu de la Ciudá del Vaticanu, cola robla de los Pautos del Laterano (11-II-1929).
260 12-III-1939 al 9-X-1958 Píu XII
Venerable Píu XII
Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli Roma, 2-III-1876 II Guerra Mundial.
261 4-XI-1958 al 3-VI-1963 Xuan XXIII
San Xuan XXIII
Angelo Giuseppe Roncalli Sotto il Monte, 25-XI-1881 Anicia'l Conceyu Vaticanu II (25-I-1959).
262 30-VI-1963 al 6-VIII-1978 Pablu VI
San Pablu VI
Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini Concesio, 26-IX-1897 Conclúi el Conceyu Vaticanu II (1965).
263 26-VIII-1978 al 28-IX-1978 Xuan Pablu I Albino Luciani Canale d'Agordo, 17-X-1912 Primer papa con dos nomes pontificios.
264 16-X-1978 al 2-IV-2005 Xuan Pablu II
San Xuan Pablu II
Karol Józef Wojtyła Wadowice, 18-V-1920 Primer papa non italián en más de cuatro sieglos.

Sieglu XXI

[editar | editar la fonte]
númb. Pontificáu Nome como pontífiz imaxe escudu Nome real Nacencia Notes
265 19-IV-2005 al 28-II-2013 Benitu XVI Joseph Alois Ratzinger Marktl am Inn, 16-IV-1927 Renuncia a la Siella de San Pedru, siendo'l cuartu pontífiz en dexar el cargu, y el segundu en facelo voluntariamente.
266 dende'l 13-III-2013 Franciscu Jorge Mario Bergoglio Buenos Aires, 17-XII-1936 Primer pontífiz que nun pertenez al ámbitu européu o mediterraneu (ye dicir, d'Oriente Próximu) como'l restu de papes anteriores, y primeru que ye xesuita. Primer papa dende Landón (sieglu X) n'usar un nome inéditu (sacantes el casu de Xuan Pablu I, al ser esti'l primeru en ser ún compuestu).


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]