Myristica fragrans

Nuez moscada
	Tamañu de porción
	Enerxía 471 kcal 1970 kJ
Carbohidratos	50.50 g
• Fibra alimentaria	20.2 g
Grases	32.38 g
Proteínes	6.71 g
Agua	8.17 g
Retinol (vit. A)	40 μg (4%)
Tiamina (vit. B1)	0.312 mg (24%)
Riboflavina (vit. B2)	0.448 mg (30%)
Niacina (vit. B3)	1.350 mg (9%)
Vitamina B6	0.160 mg (12%)
Vitamina C	21 mg (35%)
Calciu	252 mg (25%)
Fierro	13.90 mg (111%)
Magnesiu	163 mg (44%)
Fósforu	110 mg (16%)
Potasiu	463 mg (10%)
Sodiu	80 mg (5%)
Cinc	2.30 mg (23%)
	% de la cantidá diaria encamentada p'adultos.
	Fonte: Nuez moscada na base de datos de nutrientes del USDA.
	[editar datos en Wikidata]

Myristica fragrans;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Magnoliales
Familia:	Myristicaceae
Xéneru:	Myristica
Especie:	Myristica fragrans; Houtt.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Myristica ye una especie d'árbol perennifoliu de la familia de les Myristicaceae procedente de les Islles de les Especies (na actualidá les Islles Moluques n'Indonesia). Ye importante como la principal fonte de les especies de nuez moscada y el macis.^[1] Cultívase llargamente en tol trópicu incluyendo Guangdong y Yunnan en China, Taiwán, Indonesia, Malasia, Granada nel Caribe, Kerala na India, Sri Lanka y el sur d'América.^[1]

Descripción

Myristica fragrans ye un pequeñu árbol de fueya perenne, polo xeneral algama un tamañu de 5-13 m d'altor, pero n'ocasiones algama los 20 m. Les fueyes que tán dispuestes alternativamente son de color verde escuru, de 5-15 cm de llongura por 2-7 cm d'anchu, con pecíolus d'aproximao 1 cm de llargu. La especie ye dioica, esto ye, con flores "masculines" o estaminaes y flores "femenines" o carpelaes que son producíes en plantes distintes, anque los individuos ocasionales producen dambos tipos de flores. Les flores tienen forma de campana, de color mariellu maciu y un pocu de cera y carnosu. Les flores masculines disponer en grupos d'unu a diez, caúna de 5-7 mm de llargu; les flores carpelaes tán en grupos más pequeños, d'unu a trés, y un pocu más llargues, d'hasta 10 mm de llargu.^[2]

Árboles producen frutes ovoide llises de color mariellu o en forma de pera, de 6-9 cm de llongura con un diámetru de 3,5 a 5 cm. La fruta tien un pulgu carnosu. Cuando tán maduros el pulgu abrir en dos metaes a lo llargo d'una cresta que percuerre la llongura del frutu. Nel interior hai una grana brillosa de color púrpura-marrón, de 2-3 cm de llongura por unos 2 cm de diámetru, con un arilo de color coloráu o carmesí que la cubrir. La grana ye la fonte de la nuez moscada; el arilo que cubre la nuez, la fonte del macis.^[1]^[2]

La nuez moscada ye, en realidá, l'endosperma de la grana del árbol. La grana ta cubierta por un arilo o cobertoria carnosa, entamada y de color acoloratáu. Esta envoltura, convenientemente ensugada y separada del restu del frutu denominar macis y ye emplegada como especie al igual que la grana. Asina pos ésti ye l'únicu frutu tropical que ye fonte de dos especies distintos.

Tamién se comercialicen otros productos derivaos del árbol, como los aceites esenciales estrayíos de les oleoresinas y la mantega de nuez. La especie comercializada más importante ye la nuez moscada común o fragante Myristica fragans, natural de les Islles Banda n'Indonesia; tamién se cultiva nel Caribe, cuantimás en Granada. Otres especies son la nuez moscada papú Myristica argentea, de Nueva Guinea y la nuez Bombay Myristica malabarica, de la India. Dambes úsense como sucedaneos de los productos de M. fragans.

Usos culinarios

Nuez moscada enantes y dempués de ser arrallada.

Tantu la nuez como'l macis tienen sabores similares, anque la nuez tien un sabor daqué más duce y finu. El macis utilízase preferentemente en platos coloríos debíu al color anaranxáu que da, paecíu al azafrán. El frutu foi introducíu n'Europa polos árabes nel sieglu XI y xugó un papel importante na gastronomía de dellos países del este hasta llegáu'l sieglu XVIII, anguaño puede atopase el so usu xeneralizáu namái na cocina holandesa. Na cocina bávara emplégase abondosamente na producción de les famoses Weißwurst. Puede dicise que tanto la nuez como'l macis usar en guisos de pataques y platos de carnes, anque tamién s'utilicen p'arreglar sopes, mueyos y platos enfornaos. Na cocina india emplegar na condimentación de dalgunos currys y casi puramente en dulces.

Les variedaes xaponeses de polvu de curry inclúin la nuez moscada como ingrediente.

Aceites esenciales

L'aceite esencial llograr de la destilación de la nuez molida y ye llargamente utilizáu na industria farmacéutico y perfumería. L'aceite ye incoloru o llixeramente amarellentáu y sabe y güel a nuez. Contién numberosos componentes d'interés pa la industria oleoquímica y utilízase como saborizante alimenticiu en productos enfornaos, xarabes (por casu, Coca Cola), bebíes, dulces, etc. Sustitúi a la nuez molida yá que nun dexa partícules nos alimentos. Nel so usu pa les industries cosmétiques y farmacéutiques puede atopase nel dentífrico y como principal componente de dellos xarabes pa la tos. Na medicina tradicional, la nuez y l'aceite utilizar pa tratar enfermedaes rellacionaes colos sistemes nervioso y dixestivo. La miristicina ye, probablemente, l'axente químicu responsable de los efeutos sicotrópicos del aceite de nuez moscada.

Externamente, l'aceite utilizar pa tratar los dolores reumáticos y, al igual que l'aceite de clavu, puede aplicase como tratamientu d'urxencia p'apangar los dolores de muelas. En Francia utilizar pa molesties dixestives, eslleiendo una gota en miel.

Mantega de nuez moscada

Esta mantega ye semi-sólida y de color marrón acoloratáu, con sabor y golor a nuez moscada. Aproximao'l 75% (por pesu) d'ella ye trimiristina, que puede convertise en acedu mirístico, un ácidu grasu de 14 carbonos que puede utilizase como sustitutu de la mantega de cacáu, puede entemecese con otres grases como l'aceite de grana d'algodón o l'aceite de palma y tien aplicaciones como llubrificante industrial .

Historia

Dizse que los sacerdotes romanos podríen emplegar la Nuez moscada quemar como una forma d'inciensu, anque esta teoría ye revesosa. Sábese que s'utilizó como preciada y costosa especie mientres la Edá Media. San Teodoro yera famosu por dexar a los sos monxos espolvoriscar nuez moscada sobre'l so budín d'arbeyos. En tiempos sabelinos esta especie yera tan popular que se creía podía evitar la peste. Los árabes axustaron con ella mientres la Edá Media nos prósperos mercaos del Océanu Índicu. A finales del sieglu XV, Portugal fíxose cargu d'esti comerciu, incluyida la nuez moscada, debíu al Tratáu de Tordesillas con España y a un tratáu por separáu col sultán de Ternate. Nel sieglu XVII, esti comerciu foi atropáu polos holandeses.

Producción mundial

La producción mundial de nuez moscada envalórase como media ente 10.000 y 12.000 tonelaes per añu con una demanda añal envalorada de 9.000 tonelaes. La producción de macís envalórase en 1.500 a 2.000 tonelaes. Indonesia y Granada apoderen la producción y esporten dambos productos con un mercáu mundial que comparte'l 75% y el 20% respeutivamente. Otru productores son: India, Malasia, Papúa Nueva Guinea, Sri Lanka y otres islles del Caribe, como San Vicente. Los principales mercaos importadores son la Comunidá europea, Estaos Xuníos, Xapón y la India. Singapur y los Países Baxos son los principales re-esportadores.

Un futuru usu de la nuez moscada ye como insecticida natural pa controlar les plagues d'inseutos qu'infesten el granu almacenáu.

Nun tiempu, la nuez moscada foi una de les más pervalibles especies. Dizse que n'Inglaterra, fai dellos cientos d'años, podíen vendese unes cuantes nueces y llograr el dineru abondo pa dexar la independencia financiera pa tola vida.

Los árboles de nuez moscada dan la so primer collecha a los 7-9 años del so plantíu y algamen el so mayor potencial cosechero a los 20 años.

Riesgu y toxicidá

A pequeñes dosis, la nuez moscada nun produz efeutos perceptibles nel organismu. Sicasí, a dosis altes (10 g. o más) convertir nun allucinóxenu de nidiu o mediana intensidá produciendo efeutos visuales y sensaciones cómodes asemeyaes a les de la mariguana. Pero esisten motivos por que sía impopular, una y bones los efeutos duren más de 24 hores dempués de la xubida inicial (aproximao 12 hores dempués de la so ingestión) y tienen desagradables efeutos secundarios mientres tol procesu, que s'estiende más de 36 hores. Tamién puede provocar daños hepáticos si consúmese regularmente y en grandes cantidaes, amás d'allucinaciones, estomagaes, deshidratación y dolores xeneralizaos, la llamada psicosis de la nuez moscada. En grandes cantidaes, (7,5 g. o más nuna sola toma) ye peligrosa, produciendo convulsiones y palpitaciones. El so consumu escesivu puede, inclusive, causar la muerte. Ye desaxeradamente tóxica inyectada de forma intravenosa. Nel pasáu foi utilizada como un albortivu.

Taxonomía

Myristica fragrans describióse por Martinus Houttuyn y espublizóse en Natuurlijke Historie (tweede deel {second part)) 2(3): 333. 1774.^[3]

Etimoloxía

Myristica: nome xenéricu

fragrans: epítetu llatín que significa "fragante, goliosa"^[4]

Sinonimia

Aruana silvestris Burm.f.
Myristica aromatica Sw.
Myristica aromatica Lam.
Myristica moschata Thunb.
Myristica officinalis L.f.
Palala fragrans (Houtt.) Kuntze^[5]

Ver tamién

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «Myristica fragrans Houttuyn», Flora of China, http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200008618, consultáu'l 7 de xunu de 2014
↑ ^2,0 ^2,1 Orwa, C.; Mutua, A.; Kindt, R.; Jamnadass, R. & Simons, A. (2009), «Myristica fragrans», Agroforestree Database: a tree reference and selection guide (version 4.0), http://www.worldagroforestry.org/af/treedb/, consultáu'l 7 de xunu de 2014 Archiváu 2017-10-23 en Wayback Machine
↑ «Myristica fragrans». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 25 d'agostu de 2014.
↑ Plants and their names : a concise dictionary, Oxford, ISBN 978-0-19-866189-4
↑ «Myristica fragrans». The Plant List. Consultáu'l 25 d'agostu de 2014.

Bibliografía

Shulgin, A. T., Sargent, T. W., & Naranxal, C. (1967). Chemistry and psychopharmacology of nutmeg and of several related phenylisopropylamines. United States Public Health Service Publication 1645: 202–214.
Gable, R. S. (2006). The toxicity of recreational drugs. American Scientist 94: 206–208.
Devereux, P. (1996). Re-Visioning the Earth: A Guide to Opening the Healing Channels Between Mind and Nature. New York: Fireside. pp. 261–262.
Milton, Giles (1999), Nathaniel's Nutmeg: How One Man's Courage Changed the Course of History
Erowid Nutmeg Information

Enllaces esternos

[FOC-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 «Myristica fragrans Houttuyn», Flora of China, http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=2&taxon_id=200008618, consultáu'l 7 de xunu de 2014

[Orwa09-2] 2,0 ^2,1 Orwa, C.; Mutua, A.; Kindt, R.; Jamnadass, R. & Simons, A. (2009), «Myristica fragrans», Agroforestree Database: a tree reference and selection guide (version 4.0), http://www.worldagroforestry.org/af/treedb/, consultáu'l 7 de xunu de 2014 Archiváu 2017-10-23 en Wayback Machine

[Trop-3] «Myristica fragrans». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 25 d'agostu de 2014.

[HyamPank95-4] Plants and their names : a concise dictionary, Oxford, ISBN 978-0-19-866189-4

[5] «Myristica fragrans». The Plant List. Consultáu'l 25 d'agostu de 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]