Saltar al conteníu

Añu Xeofísicu Internacional

De Wikipedia
Logotipu oficial del Añu Xeofísicu Internacional

El Añu Xeofísicu Internacional (embrivíu AGI), que duró dende'l 1 de xunetu de 1957 al 31 d'avientu de 1958, supunxo un esfuerciu únicu pol so algame na historia de la ciencia. Más de 30 000 científicos y téunicos de 66 países cooperaron nuna serie d'observaciones sobre la Tierra y la so contorna cósmica. Cinco de los once cañes científiques estudiaes nel AGI topábense dedicaes específicamente a esti tipu d'investigación: actividá solar, rayos cósmicos, xeomagnetismu, aurores boreales y física ionosférica.

Concepción y Organización

[editar | editar la fonte]

L'Añu Xeofísicu Internacional foi propuestu en 1952 pol Conseyu Internacional d'Uniones Científiques (ICSU, poles sos sigles n'inglés) sobre'l modelu de los Años Polares Internacionales de 1882-83 y 1932-33. Pretendíen utilizase delles teunoloxíes heredaes de la Segunda Guerra Mundial con fines pacíficos, decidiendo concentrar los esfuercios en L'Antártida, pocu conocida naquella dómina. En 1955 tantu EE.XX. como la XRSS anunciaron públicamente la so intención de llanzar nos años siguientes satélites artificiales al espaciu, como contribución al AGI.[1][2] Pa la realización del Añu Xeofísicu Internacional escoyóse'l periodu entendíu ente xunetu de 1957 y avientu de 1958 yá que coincidía con un periodu d'intensa actividá solar.[3]

L'Añu Xeofísicu Internacional realizar so los auspicios del ICSU, que creó un comité especial que de la mesma convidó a les naciones participantes a crear comités nacionales.[4]

Resultaos

[editar | editar la fonte]
Estampilla xaponesa de 1957 conmemorando l'Añu Xeofísicu Internacional. Amuesa parte del emblema del eventu, la nave d'investigación xaponesa Sōyá y un pingüín.

Mientres l'Añu Xeofísicu Internacional realizáronse investigaciones sobre la física, química, estructura, carauterístiques y dinámica de la corteza ya interior del planeta, hidrosfera y atmósfera, llográndose información nueva nestos campos.[4]

Los resultaos del Añu Xeofísicu Internacional pueden resumise en 4 grandes llogros:

  • El llanzamientu de satélites artificiales (lo que dexó, ente otros afayos, el descubrimientu de los petrines de radiación de Van Allen)
  • El sondéu del suelu océanico
  • Les esploraciones científiques en L'Antártida[5]
  • Actualización de les conocencies sobre vida marina y terrestre, fluxu de glaciares, sismografía, xeoloxía, hidroloxía, xeomagnetismu, luminiscencia atmosférica, etc.[3]

Asina mesmu, los estudios psicolóxicos sobre grupos humanos obligaos a convivir por llargos periodos en condiciones estremes fueron d'utilidá pa la planificación de viaxes espaciales.[3]

Dellos estudios empecipiaos nel Añu Xeofísicu Internacional sirvieron de base pa siguir con esperimentos nel espaciu como los realizaos pola sonda espacial Pioneer 5, asitiada n'órbita heliocéntrica ente la Tierra y Venus el 11 de marzu de 1960.

Los resultaos de les investigaciones del Añu Xeofísicu Internacional en L'Antártida abrieron el camín a la firma del Tratáu Antárticu en 1959.[3][5]

Países participantes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Vanguard Project
  2. Schefter, James (999). The Race: The uncensored story of how America beat Russia to the Moon. Nueva York: Doubleday. ISBN 0-385-49253-7.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Hugo Rocha. «Diario del Viaje a la Antártida». Instituto Antártico Uruguayo. Consultáu'l 9 d'avientu de 2013.
  4. 4,0 4,1 Jaime Urrutia Fucugauchi. «[https://web.archive.org/web/20170812145826/http://www.ceiich.unam.mx/Interdisciplina/urrutia.html La Investigación xeofísica y les esperiencies interdisciplinaries]». UNAM. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-12. Consultáu'l 9 d'avientu de 2013.
  5. 5,0 5,1 «empecipió l'Añu Xeofísicu Internacional». Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'avientu de 2013. Consultáu'l 9 d'avientu de 2013.
  6. M. Nicolet. «The International Geophysical Year 1957/58» (inglés). Organización Meteorolóxica Mundial. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunetu de 2013. Consultáu'l 28 de payares de 2013.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]