Vladivostok

Vladivostok
flag of Vladivostok (en) coat of arms of Vladivostok (en)
Alministración
País	Rusia
Krais	Krai de Primorie
Ókrug urbano (es)	Vladivostoksky Urban Okrug (en)
Tipu d'entidá	ciudá
Cabezaleru/a del gobiernu	Igor Pushkaryov
Nome llocal	Владивосток (ru)
Códigu postal	690000–690999
Xeografía
Coordenaes	43°06′54″N 131°53′07″E
Vladivostok Vladivostok (Rusia)
Superficie	331.16 km²
Altitú	8 m y 12 m
Demografía
Población	591 628 hab. (1r xineru 2024)
Porcentaxe	100% de Vladivostoksky Urban Okrug (en)
Densidá	1786,53 hab/km²
Más información
Fundación	20 xunu 1860 (Xulianu)
Prefixu telefónicu	423
Estaya horaria	UTC+10:00 Hora de Vladivostok (es)
Llocalidaes hermaniaes	Niigata, San Diego, Juneau, Tacoma, Akita, Busan, Hakodate, Dalián, Wŏnsan (es) , Manta, Vladicáucaso, Kota Kinabalu, Incheon, Haiphong, Macati (es) , Shanghai, San Francisco, Tsjinvali, Prefectura autónoma coreana de Yanbian (es) , Pohang, Ciudad Ho Chi Minh y Harbin
vlc.ru

Vladivostok ( /vlədʲɪvɐˈstok/ , rusu: Владивосток, Pinyin: [海参崴]) ye una ciudá portuaria de Rusia allugada nel Alloñáu Oriente Rusu y centru alministrativu del Krai de Primorie. La ciudá atópase bien próxima a la frontera rusa con China y Corea del Norte, a 9302 km de Moscú y ye el puertu rusu más importante del océanu Pacíficu. La población de la ciudá yera de 592 069 habitantes según el censu de 2010.

Ente 1958 y 1991, les autoridaes de la Xunión Soviética convirtieron a Vladivostok nuna ciudá zarrada a los estranxeros por ser la sede de la Flota del Pacíficu de l'Armada Soviética. Ye un importante centru de tresporte y unviaes marítimes, unu de los principales sectores de la so economía. Amás, la ciudá ye la última parada del mundialmente famosu Ferrocarril Transiberianu y cuenta col Aeropuertu Internacional de Vladivostok.

Toponimia

Etimológicamente «Vladivostok» provién de les pallabres «владеть» (vladét'; tener, apoderar) y «Восток» (Vostók; Oriente). Esto ye similar a «Vladikavkaz» (Kavkáz, Кавказ; Cáucasu).

La denominación non oficial en chinu ye 海参崴 (pinyin: Hǎishēnwǎi), qu'entá s'utiliza, anque esiste tamién la trescripción oficial china, 符拉迪沃斯托克.

En xaponés, mientres la Dómina Meiji, pa la denominación de Vladivostok fueron escoyíos pol so valor fonéticu los calteres 浦塩斯徳 (Urajiosutoku) según la forma curtia 浦塩 (Urajio). Güei los xaponeses utilicen principalmente'l katakana pa los topónimos estranxeros, y la versión anterior práuticamente nun s'atopa.

Símbolos

Símbolu natural de Vladivostok

Amás del escudu, Vladivostok tien un símbolu natural establecíu en 1994, una flor de rododendru de la especie Rhododendron mucronulatum (рододендрон остроконечный) [rododendron ostrokonechnyy]. El símbolu adoptar pa respetar la tradición, bien espublizada nel sureste asiáticu, d'utilizar símbolos naturales (flores, árboles, etc.) para diverses llocalidaes.

Historia

Influencies

D'antiguo el territoriu de Vladivostok modernu formaba parte del reinu Balhae (698 – 926). Dende'l sieglu X pertenecía a los kitanos, y darréu a los yurchen. A principios del sieglu XIII nel territoriu de Primorie modernu esistíen delles ciudaes del estáu yurchen. Toes elles fueron destruyíes polos mongoles como resultancia del ataque del añu 1233. Depués por causa de diferencies ente los manchúes y jantsi el Primorie sureñu permaneció ensin población y práuticamente nun se mentaba hasta'l sieglu XIX.

El tratáu de Nerchinsk del añu 1689 otorgaba'l territoriu del actual krai de Primorie a China, pero en 1858 llograr Rusia pol tratáu de Aigun.

Empiezos de la ciudá actual

El puestu naval foi fundáu en 1859 pol Gobernador Xeneral de Siberia Oriental, el conde Nikolái Muraviov-Amurski, que foi nomáu según el modelu de Vladikavkaz, una fortaleza de Rusia n'El Cáucasu. La primer nacencia en Vladivostok producir en 1863.

En 1862 Vladivostok convirtióse oficialmente nun puertu. Cola idea d'incentivar el comerciu col esterior, establecióse un estatus de puertu francu pa les importaciones. En 1865 llegaron los primeros pobladores y visitantes estranxeros.

Un ellaboráu sistema de fortificaciones foi construyíu ente los años 1870 y 1890. En 1871 Vladivostok coneutar por telégrafu con Nagasaki y Shanghai.

En 1880 Vladivostok llogró'l estatus de ciudá. L'escudu municipal, en representación del tigre de Siberia, adoptar en marzu de 1883.

Encruz de les cais Svetlánskaya y Aleútskaya nos años 1910.

En 1891 la construcción del Ferrocarril Transiberianu empezó en Vladivostok. Ye unu de los mayores ferrocarriles del mundu, de gran importancia pal desenvolvimientu de los distritos remotos de Rusia.

Una puxanza económica tuvo llugar en 1903, cuando'l ferrocarril Transiberianu llegó a Vladivostok venceyándolo a la ciudá de Moscú y Europa.

Mientres la guerra ruso-xaponesa de 1904-1905 un escuadrón xaponés de buques de guerra atacó la ciudá. La flota rusa consiguió bloquiar l'ataque.

La ciudá participó na primer Revolución Rusa. A empiezos de 1906 yera gobernada por unidaes militares rebalbes.

Nel periodu ente dambes revoluciones (1907-1917) construyóse la estación del ferrocarril, con arquiteutura rusa del estilu del sieglu XVII, la central llétrica, dos escueles pa neñes, la Escuela de Comerciu y l'Hotel Versailles. Les tranvíes empezaron a funcionar. Había más de 3.000 tiendes y comercios en Vladivostok. En 1913 los editores locales publicaron 61 llibros distintos en rusu y otros idiomes.

Tropes estauxunidenses en Vladivostok, n'agostu de 1918, mientres la intervención estauxunidense na Guerra Civil Rusa.

Periodu soviéticu

Tres la Revolución d'ochobre de 1917, Vladivostok empezó una nueva vida. Les fuercies armaes de la Entente llegaron a la ciudá. El 31 d'avientu de 1917 acorazaos xaponeses, británicos y estauxunidenses entraron pola badea del Cuernu Doráu. N'abril de 1918 la compañía xaponesa Isido sufrió un ataque. Tres l'incidente, les tropes xaponés y británicu salieron de los sos barcos pa protexer a les sos nacionalidaes.

Plaza de la Revolución de Vladivostok.

Ente 1916 y 1922 la población de Vladivostok xubió dende 97.000 hasta 410.000 habitantes. Ente 1920 y 1922, 650 representantes de la intelixencia creativa de Moscú y San Petersburgu vivieron en Vladivostok. Fundaron dos conservatorios, dos teatros y delles orquestes sinfóniques. Tres la victoria de los bolxeviques la mayoría emigró a Australia, China, Estaos Xuníos y otros países.

El 25 d'ochobre de 1922 les últimes unidaes de los intervencionistes abandonaron la ciudá y les unidaes del Exércitu Coloráu tomaron el control. El 15 de payares de 1922, la República del Alloñáu Oriente, qu'esistió ente 1920 y 1922, foi incluyida na RSFSR.

Los bolxeviques entendieron la importancia de Vladivostok como más importante puertu rusu na mariña pacífica. Ente 1920 y 1930 reconstruyóse'l puertu y empezó el tráficu aereu direutu escontra Moscú. En 1932 Vladivostok convertir en base de la Flota Naval del Pacíficu.

Por ser la mayor base naval de la Flota del Pacíficu, la ciudá mientres el periodu soviéticu tuvo'l estatus de ciudá zarrada. Sicasí, en 1974 celebráronse históriques negociaciones sobre la llimitación de les armes estratéxiques ente'l Secretariu Xeneral del PCUS Leonid Brézhnev y el presidente de los Estaos Xuníos, Gerald Ford.

Periodu post-soviéticu

Tres delles demandes al gobiernu central per parte de les autoridaes del Alloñáu Oriente soviéticu, el 1 de xineru de 1992, Vladivostok dexó de ser una ciudá zarrada, cinco años dempués de que Mikhaíl Gorbachov prometiera con un discursu na ciudá la so apertura al mercáu asiáticu, dempués de que Boris Yeltsin, el primer presidente de la Rusia post-soviética, roblara'l decretu d'apertura.

En 2012, la islla Russki, que forma parte del distritu Frúnzenski de Vladivostok, foi la sede de la xunta de l'APEC. P'aportar a la islla construyóse la ponte atirantada col mayor baldíu del mundu hasta entós, la ponte de la islla Russki. Esta obra supunxo un gran impulsu a les posibilidaes d'ampliación de la ciudá y la comunicación d'esta islla.

Mapes

• 
  Vladivostok (embaxo derecha) na cuenca del Amur
• 
  Vladivostok (Владивосток) (embaxo) en mapa del ríu Amur
• 
  Mapa onde sale Vladivostok
• 
  Vladivostok (embaxo derecha) en mapa de Rusia

Xeografía

Vista satelital de Vladivostok

La ciudá de Vladivostok cubre una área qu'escurre dende la península Muravyov-Amursky a la llocalidá de Trudovoye, incluyíu la península de Peschanyi, con cerca de 50 islles del golfu de Pedro'l Grande, bañada peles agües de les badees del Amur y el Ussuri, les agües del golfu de Pedro'l Grande y el mar de Xapón.

Acordies colos datos del Catastru de Tierres del Estáu del 1 de xineru de 2005, la superficie total de tierra dientro de les llendes del distritu de la ciudá de Vladivostok yera de 56.154 hectárees. Parte de la ciudá, asitiáu nuna península Muravyov-Amur, incluyida la llocalidá de Trudovoye, tien una superficie de 35.044 hectárees y ta allugáu na península de Peschanyi (col territoriu axacente), tien una superficie de 7.525 hectárees. La islla Russki, la mayor de les islles incluyíes nel cascu urbanu, tien una superficie de 9.764 hectárees. L'área de les otres islles suma un total de 2.915 hectárees.

Imaxe aérea de Vladivostok.

Vladivostok estiéndese a entrambos llaos de la pequeña badea de Zolotoi Rog, lliteralmente, «Cuernu d'Oru» en rusu, y fai referencia al estuariu de morfoloxía similar asitiáu frente a Istambul. Ye un llugar favorable p'agospiar buques. Nes sos veres tán los puertos comerciales y pesqueros, pero tamién estrema la ciudá en dos partes, faciendo difícil el tresporte. Por ello, el 25 de xunetu de 2008 empezó la construcción de la ponte sobre l'estuariu, que'l so periodu de diseñu que llevó 39 meses. Presumiblemente, la ponte va quedar rematada en mayu de 2012.

La rede fluvial ta pocu desenvuelta, representada principalmente per pequeñu ríos y regueros. Ente los más importantes y significativos tán el Obyasneniya, el Pervaya, el Vtoraya, Sedanka y el Bogataya, que flúi dende l'este al oeste y el Obyasneniya, desagüen na badea del Amur.

El puntu más altu de la parte histórica de la ciudá ye la llomba Orlinoe Gnezdo, a 199 metros sobre'l nivel del mar. Nel distritu urbanu, el puntu más altu ye'l monte conocíu popularmente como Sinyaya sopka, con 474 m, allugáu na parte norte de la península Muravyov-Amursky, cerca del términu de la llocalidá d'Artyom. Otru puntu con un altor significativu ye'l monte Jolodílnik (257 m), la llomba Russkij (291 m) y el monte Vargina (458 m).

La distancia más curtia a Moscú en superficie terrestre xube a 6.430 quilómetros y 9.288 quilómetros per ferrocarril. Mientres, la distancia con Seúl ye de 750 km, Tokiu, 1.060 km; Ḥong Kong, 2.820 km; Bangkok, 4.400 km; Singapur, 5.400 km; Port Moresby, 6.020 km; y Darwin a 6.180 quilómetros.

Clima

Vladivostok atópase na mesma llatitú de Sochi, pero tien una temperatura medio añal de 10 °C. El clima de Vladivostok ye continental húmedu influyíu pol monzón (clasificación climática de Köppen: Dwb). Los iviernos son secos y fríu con cielos estenos. La primavera ye llarga, frescu, con grandes oscilaciones de temperatura. Los branos son plácidos y húmedos. La seronda na ciudá ye xeneralmente nidia y secu, con bon tiempu.

La temperatura medio añal ye de 4,6 °C. El mes más templáu ye agostu, con temperatures de 19,6 °C y el más fríu ye xineru, con una temperatura medio de -12,6 °C. La temperatura máximo absoluta ye de 34,1 °C, que se rexistró'l 21 d'agostu de 1921 y xunetu de 1939, ente que la mínima histórica ye de -31,4 °C, que se rexistró'l 10 de xineru de 1931.

La precipitación media añal ye de 826 mm. El rexistru de precipitación máxima foi de 243.5 mm, del día 13 de xunetu 1990 (que coincidió cola llegada del tifón "Robin"). La precipitación máxima absoluta mensual, 403 mm, rexistrar en xunetu de 2005. La presión media añal ye de 763 mmHg.

Parámetros climáticos permediu de Vladivostok
Mes	Xin	Feb	Mar	Abr	May	Xun	Xnt	Ago	Set	Och	Pay	Avi	añal
Temperatura máxima absoluta (°C)	5.0	9.9	15.5	24.1	29.5	31.8	33.6	32.6	30.0	23.4	17.5	9.4	33.6
Temperatura máxima media (°C)	−8.1	−4.2	2.2	9.9	14.8	17.8	21.1	23.2	19.8	12.9	3.1	−5.1	9.0
Temperatura media (°C)	-12.3	-8.4	-1.9	5.1	9.8	13.6	17.6	19.8	16.0	8.9	-0.9	-9.1	4.9
Temperatura mínima media (°C)	−15.4	−11.6	−4.9	2.0	6.7	11.1	15.6	17.7	13.1	5.9	−3.8	−11.9	2.0
Temperatura mínima absoluta (°C)	−31.4	−28.9	−21.3	−8.1	−0.8	3.7	8.7	10.1	2.2	−9.7	−20.0	−28.1	-31.4
Precipitación total (mm)	14	15	27	48	81	110	164	156	119	59	29	18	840
Díes de precipitaciones (≥ 1 mm)	2.7	3.0	3.9	6.8	7.9	10.8	11.3	10.2	7.3	5.5	4.2	2.6	76.2
Hores de sol	176.7	186.4	217.0	192.0	198.4	129.0	120.9	148.8	198.0	204.6	168.0	155.0	2094.8
Humedá relativa (%)	58	57	60	67	76	87	92	87	77	65	60	60	70.5
Fonte nº1: Pogoda.ru.net
Fonte nº2: HKO

Demografía

Vladivostok en 2015

La cai Fokin ye una de les zones comerciales de Vladivostok.

La población de la ciudá, según los resultaos preliminares del censu de 2010, ye de 592.100 habitantes, ente que nel censu de 2002 contabilizáronse 594.701 habitantes. Estes resultancies queden bien lloñe de los 633.838 habitantes rexistraos nel censu de 1989, sol réxime soviéticu. Magar ello, los rusos y ucraínos siguen siendo la mayoría étnica de la población total.

En 1878, el 40% de los más de 4.000 residentes en Vladivostok yeren estranxeros. Esti fechu reflexar nos nomes de les nueves cais, tales como Koréyskaya (Coreana), Pekínskaya (Beixín), Kitáyskaya (China), etc. Los sos nomes actuales son Pograníchnaya (ул. Пограни́чная). Admirala Fókina (ул. Адмира́ла Фо́кина), y Avenida Okeanski (Океа́нский проспе́кт).

Ente 1958 y 1991, solo los ciudadanos soviéticos podíen morar o visitar Vladivostok (ya inclusive ellos teníen que llograr un permisu oficial). Antes del zarru, la ciudá cuntaba con una gran población d'orixe chinu y xaponés. En 1992, per vegada primera en 70 años, dexóse que los estranxeros visitaren Vladivostok.

En Vladivostok tamién s'atopa una gran diáspora d'armenios de tola Rusia del este, onde pueden atopase munchos restoranes y panaderíes armenies. Tamién tien sociedaes d'Azerbaixán.

Población de la ciudá de Vladivostok per añu (en miles)

Añu !1897	1923	1926	1939	1956	1959	1962	1967	1970	1973	1976
Población	28,9	98,9	102,5	206,5	265	291	325	397	441	481	521
Añu !1979	1982	1986	1989	1992	1996	1998	2000	2001	2002	2005
Población	549,7	576	608	633,8	648	627	618,6	606,2	601,4	594,7	586,8

Economía

Los principales sectores granibles de la ciudá portuaria son el tresporte de mercancíes, la enerxía, la pesca y la industria, especialmente la naval. La pesca supón alredor del 80% de la producción comercial de Vladivostok.

Les centrales térmiques Vladivostok TEC-1 y 2 producen enerxía llétrica y térmica pa la ciudá. Mientres los periodos de suministru de mayor usu ininterrumpíu d'enerxía usa'l centru rexonal, que se lleva a cabu pol encruz de corrientes d'eletricidá de la planta de Coastal Power, asitiáu na llocalidá de Luchegorsk. Amás, pal cume APEC-2012, Gazprom espera inaugurar el gasoductu Sakhalin-Jabárovsk-Vladivostok.

Puertu de Vladivostok.

La industria de Vladivostok destaca principalmente pola construcción naval, l'arreglu de buques y fabricación d'equipos pa la industria pesquero. Pa satisfaer les necesidaes de la ciudá atopa la industria llixero, d'alimentación (planta procesadora de pexe, panaderíes, procesamientu de carne, lácteos, bebíes duces, plantes de bébores alcohóliques, cerveces y refrescos), según la industria de la construcción (fábriques de materiales de construcción y estructures de formigón). La demanda de los productos d'estes empreses nun se llinda a les necesidaes urbanes, sinón al restu del krai de Primorie. Dellos productos, como los alimentos y bébores alcohóliques, tán disponibles n'otres rexones del país.

En 1995, el comerciu esterior de Vladivostok algamó los 725 millones de dólares, incluyendo 206 millones de bienes d'esportación y 519 millones n'importaciones. Los productos principales esportaos fueron el pexe, productos de madera, metales ferriales y non ferriales, y barcos. Pela so parte, los productos importaos fueron alimentos, medicina, ropa, calzáu, automóviles y productos téunicos del llar.

Tres la disolución de la Xunión Soviética, munches compañíes abrieron oficines en Vladivostok, por cuenta del so allugamientu privilexáu. Sicasí, cola crecedera económica y l'abertura de la ciudá surdieron problemes rellacionaos cola xubida del costu de la vida y concentración del crime entamáu.

Una fonte d'ingresos bien importante pa los habitantes de la ciudá ye la importación de vehículos xaponeses. Amás de los vendedores, la industria da emplegu a reparadores, instaladores, emplegaos d'importaciones y compañíes marítimes y ferroviaries. El distribuidores de Vladivostok vienden 250.000 coches al añu y 200.000 unidaes van a otres ciudaes de Rusia. Unu de cada trés trabayadores nel Krai de Primorie tien dalguna rellación col negociu de la importación de vehículos.

Nos últimos años, el Gobiernu rusu fixo intentos d'ameyorar la industria nacional del automóvil. Esto inclúi aumentu de los aranceles pa los coches importaos, lo qu'asitia al negociu de la importación de vehículos en Vladivostok en series dificultaes. Pa compensalo, Vladímir Putin treslladó la compañía fabricante de coches Sollers de Moscú a Vladivostok. El treslláu completar en 2009 y la fábrica emplega, anguaño, alredor de 700 ciudadanos de Vladivostok.

Educación

Entrada de la Universidá Téunica Estatal del Estremu Oriente.

Día de Tatiana

Vladivostok tien delles instituciones académiques notables, incluyendo siete universidaes:

• Universidá Federal del Estremu Oriente (Дальневосточный государственный университет, o ДВГУ) [Dal'nevostochnyy gosudarstvennyy universitet, o DVGU], *

• Universidá Téunica Estatal del Estremu Oriente (Дальневосточный государственный технический университет имени Куйбышева o ДВГТУ) [Dal'nevostochnyy gosudarstvennyy tehnicheskyy universitet imeni Kuybysheva o DVGTU], *

Universidá Estatal Marítima (Морской государственный университет имени адмирала Г.И. Невельского) [Morskoy gosudarstvennyy universitet imeni admirala G.I. Nevel'skogo], * Universidá Téunica Estatal de Pesca del Estremu Oriente (Дальневосточный государственный технический рыбохозяйственный университет o Дальрыбвтуз). [Dal'nevostochnyy gosudarstvennyy tehnicheskyy rybohozyaystvenyy universitet o Dal'rybvtuz], * Universidá Estatal d'Economía y Servicios de Vladivostok (Владивостокский государственный университет экономики и сервиса o ВГУЭС), [Vladivstokskiy gosudarstvennyy universitet ekonomiki i servisa o VGUES], *

• Universidá Estatal Médica de Vladivostok (Владивостокский государственный медицинский университет). [Vladivostokskiy gosudarstvennyy maditsinskiy universitet], *

Universidá Estatal d'Economía del Pacíficu (Тихоокеанский государственный экономический университет). [Tihookeanskiy gosudarstvennyy ekonomicheskiy universitet].

La organización científica más grande de Vladivostok ye la sucursal de l'Academia de les Ciencies de Rusia nel Alloñáu Oriente (conocida como RAS). Vladivostok cunta colos siguientes institutos del RAS:

• Institutu de Procesos d'Automatización y Control (IACP)
• Institutu de Matemática Aplicada (MIP)
• Institutu de Teunoloxía Marítima (MPPI)
• Institutu de Química (ITS)
• Institutu del Pacíficu de Química Bioorgánica (TIBOH)
• Institutu de Bioloxía y Suelu (BPI)
• Institutu de Bioloxía Marítima (IMB)
• Institutu del Xardín Botánicu (BSI)
• Institutu Xeolóxicu d'Estremu Oriente (FEGI)
• Institutu Pacíficu Oceanológico VIIl'ichev febreru RAS (POI)
• Institutu del Pacíficu de Pacíficu de Xeografía (TIG)
• Institutu d'Historia, Arqueoloxía y Etnografía del Alloñáu Oriente (IIAE)

Otra organización importante ye'l Centru d'Investigaciones Pesqueres Científiques del Pacíficu (TINRO Center), anque nun ye parte del RAS. Les ciencies téuniques d'investigación tán representaes nel Alloñáu Oriente pol Institutu Teunolóxicu de Construcción y Diseñu (DalNIIS), que forma parte de l'Academia Rusa d'Arquiteutura y Ciencies de la Construcción (RAASN).

Tresporte

Estación ferroviaria de Vladivostok.

Tráficu na cai Svetlanskaya.

Interurbanu

El ferrocarril Transiberianu foi construyíu pa coneutar Vladivostok, el puertu rusu más importante del océanu Pacíficu con Europa. Concluyir en 1905 y conectaba Moscú y Vladivostok con munches otres ciudaes. Parte del ferrocarril, conocíu como Transmanchuriano, cruciaba Manchuria al traviés de la ciudá de Harbin. Mientres la dómina soviética, l'estatus de ciudá zarrada que tenía Vladivostok supónía que los turistes procedentes del ferry de pasaxeros llegaos dende Xapón pa viaxar nel Transiberianu teníen d'embarcar na ciudá nipona de Najodka. Tres el colapsu de la Xunión Soviética y l'apertura de Vladivostok al mundu, la ciudá pasó a sirvir como estación d'empiezu del Transiberianu. L'actual edificiu de la estación ferroviaria de Vladivostok foi inauguráu'l 5 de febreru de 1912. El serviciu inclúi trenes de llarga distancia y cercaníes.

La carretera federal M60 Ussuri coneuta a la ciudá con Jabárovsk, la parte más oriental de l'autopista transiberiana que se dirixe a Moscú y San Petersburgu vía Novosibirsk. Otres carreteres importante coneutar con Najodka y Jasán.

A 44 quilómetros de la ciudá atopa'l Aeropuertu Internacional de Vladivostok. La compañía aérea Vladivostok Avia tien la so sede nel aeropuertu, que cunta con vuelos internacionales a Xapón, China, Corea del Norte, Corea del Sur y Vietnam; según vuelos nacionales a les principales ciudaes ruses. Mientres los años 1990, la ciudá tamién cuntaba con vuelos a Seattle, pero fueron cancelaos. En 2008 Vladivostok Air volvió a entamar los sos vuelos a Anchorage.

Urbanu

Los principales tipos de tresporte públicu de Vladivostok son l'autobús, el tranvía y el trolebús y el funicular de Vladivostok. Los distritos alloñaos de la ciudá ya islles coneutar por aciu llinies marítimes (tresbordadores y cuters). Los trenes de cercaníes dientro de la ciudá tamién s'utilicen como tresporte urbanu.

Personaxes célebres

• Yul Brynner, actor (1920 - 1985).
• Borís Gryzlov, políticu rusu, presidente de la Duma Estatal.
• Ígor Kunitsyn, tenista.
• Ígor Tam, físicu soviéticu, ganador del Premiu Nobel de Física.
• Mumiy Troll, banda de rock.

Rellaciones internacionales

Vladivostok ta hermanada con:

Niigata, Xapón Akita, Xapón Hakodate, Xapón Busan, Corea del Sur Dalian, China Yanbian, China * Yantai, China * Hai Phong, Vietnam Ciudá Ho Chi Minh, Vietnam Manta, Ecuador Durango, España

San Diego, Estaos Xuníos San Francisco, Estaos Xuníos Tacoma, Estaos Xuníos Juneau, Estaos Xuníos Honolulu, Estaos Xuníos Cebú, Filipines Davao, Filipines Makati, Filipines Wŏnsan, Corea del Norte Kota Kinabalu, Malasia Incheon, Corea del Sur

Museos

• Museo del Submarín S-56: ye un monumentu a los rusos cayíos nes guerres dedicáu especialmente a los marinos, que los sos nomes poder ver na paré qu'arrodia al submarín.

• Muséu Voroshilovskaya Batareya: queda na Islla Ruski, dedicáu a la historia militar.

• Muséu del automóvil antiguu.

• Galería d'Arte Señardá.

• Muséu de la Casa de Sukhanovs: amuesa al visitante como yera l'ambiente de la vieya Vladivostok, con moblame auténticu y decoración d'interiores.

• Centru d'Arte Contemporáneo ZARYA :.

• Galería d'Arte Contemporáneo ARKA.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Владивосток.

• Sitiu web oficial Archiváu 2010-11-13 en Wayback Machine
• Vladivostok guía de viaxe
• Semeyes de Vladivostok

• Datos: Q959
• Multimedia: Vladivostok