Universidá de Heidelberg
La Universidá Ruprecht Karl de Heidelberg (n'alemán: Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg; tamién conocida a cencielles Universidá de Heidelberg), la más antigua de los alemanes, crear nel añu 1386 na ciudá de Heidelberg, Baden-Wurtemberg. El so nome en llatín ye Ruperto Carola Heidelbergensis. El programa alemán pal fomentu d'investigación científica y actividaes académiques d'altu nivel, financiáu con recursos federales y rexonales, llevó a cabu en 2007, un "concursu d'excelencia" ente los centros d'estudios cimeros del país. Resultaron ganadores seis universidaes de tol país ente les que s'atopaba la de Heidelberg, siendo estremada cola etiqueta d'Universidá de elite. Colos sos sobresalientes llogros na investigación y l'enseñanza alliniar ente les meyores universidaes del mundu.
Ye miembru del Grupu Coimbra y del LERU.
Historia[editar | editar la fonte]
Foi fundada por Ruperto I, pa tener nel so territoriu facultaes pal estudiu de la filosofía, teoloxía, xurisprudencia, y medicina. El Cisma d'Occidente en 1378, qu'esgañó la cristiandá europea ente dos grupos contraries, empecipiar cola eleición de dos papes tres la muerte del Papa Gregorio XI nesi añu. Un socesor taba nel Papáu d'Avignon (escoyíu polos franceses) y l'otru en Roma (escoyíu polos cardenal italianos). Los líderes seculares y espirituales alemanes decantar nel so sofitu pol socesor en Roma, lo que produció consecuencies pa los estudiantes y profesores alemanes en París: perdieron los sos asignaciones y tuviéronse que colar. L'Eleutor del Palatináu Ruperto I vio la oportunidá y empecipió un diálogu cola Curia, que finalmente condució a la concesión de la bulda Papal de Fundación, que puede ser consideráu como la creación de la Universidá de Heidelberg. El 18 d'ochobre de 1386 con una ceremonia celebró l'apertura de les puertes de la universidá. Como lema, Marsilio de Inghen, el primer rector de la universidá escoyó "Semper apertus" - el llibru del aprendizaxe ta siempres abiertu. Nesos momentos Heidelberg podría tener non más de 3500 habitantes y nel primer añu d'esistencia de la universidá tenía unos 600 inscritos. La primer lleición impartióse'l 19 d'ochobre de 1386. Asina, la Universidá de Heidelberg ye la universidá más antigua d'Alemaña[1] (la primer universidá de fala alemana n'establecese nel mundu foi en Viena en 1365).
Mientres la segunda metá del sieglu XVI la universidá pasó por un periodu floreciente, y foi convertida nuna institución calvinista nel reináu del Eleutor Louis VI. Atraxo a estudiantes procedentes de tol continente desenvolviéndose como un importante centru cultural y académicu d'Europa. Sicasí, col empiezu de la Guerra de los Trenta Años en 1618, la riqueza intelectual y fiscal de la universidá tornó. En 1622 la entós "Bibliotheca Palatina", biblioteca de la universidá, foi sustraida de la Heiliggeistkirche (la colexata de la Universidá) y llevada a Roma.
Hasta l'añu 1803 nun se detuvo la so decadencia. N'anguaño, la Universidá foi restablecida al estatus propiu de la institución por Carlos Federico I de Baden y dende entós el so nome atópase acomuñáu col de Ruperto I. L'estudiante más influyente d'esta dómina foi Karl Drais, inventor d'un vehículu de dos ruedes col qu'empezó la mecanización y más tarde la motorización del tresporte personal. Mientres la última parte del sieglu XIX, la Ruperto Carlos acoyó un espíritu bien lliberal y abiertu de mente que foi especialmente impulsáu por Max Weber, Ernst Troeltsch y un círculu de colegues alredor d'ellos. Na República de Weimar, la Universidá foi reconocida como un centru de pensamientu democráticu, favorecíu por profesores como Karl Jaspers, Gustav Radbruch, Martin Dibelius y Alfred Weber. Desafortunadamente, hubo fuercies contraries trabayando dientro de la universidá: el físicu nazi Philipp Lenard foi nomáu direutor del institutu de Física mientres esti tiempu. Siguíu del asesinatu de Walther Rathenau que refugó poner a mediu mástil la bandera nacional nel institutu, lo cual provocó conflictos colos estudiantes comunistes.
Cola institucionalización de l'Alemaña Nazi, la Universidá al igual que les demás universidaes alemanes, sofitó a los Nazis y perdió a los sos profesores disidentes. Pero tres la Segunda Guerra Mundial (1939-1945), una y bones la ciudá salvar na so mayor parte de la destrucción, la reconstrucción de la Universidá foi rápida. Cola fundación del Collegium Academicum, Heidelberg sería'l primer llugar d'Alemaña onde s'estableció un gabinete d'estudiantes gobernáu por ellos mesmos, y qu'anguaño sigue siendo l'únicu. Nuevamente los estatutos obligaben a la Universidá al "espíritu vivu de la verdá, xusticia y humanismu".
Mientres les décades de 1960 y 1970, la universidá espandir en gran midida. Nes contornes de la ciudá, nel área del Neuenheimer Feld, construyóse un gran campus para medicina y ciencies naturales. La universidá desenvolvióse amodo pero n'última instancia foi una de les célules de base pa les moliciones polítiques ente estudiantes, coles consiguientes protestes estudiantiles.
En 1975, una masiva intervención de la policía arrestó al parllamentu estudiantil "ESTIL" al completu. Dempués d'esto, el "Collegium Academicum", una organización universitaria progresista aneja a los campus de la universidá matriz, foi tomáu por unos 700 oficiales de policía y cerróse definitivamente.
Mientres la primera y segunda guerres del golfu, les Fuercies del exércitu d'Estaos Xuníos n'Europa, asitiaes na parte meridional de Heidelberg, fueron oxetivu de delles manifestaciones (pacífiques) estudiantiles.
El programa alemán pal fomentu d'investigación científica y actividaes académiques d'altu nivel, financiáu con recursos federales y rexonales, llevó a cabu en 2007, un "concursu d'excelencia" ente los centros d'estudios cimeros del país. Resultaron ganadores seis universidaes de tol país ente les que s'atopaba la de Heidelberg, siendo estremada cola etiqueta de Universidá de elite.[2]
En 2006 unu de cada cinco habitantes de la ciudá yera un estudiante universitariu.[3]
Rankings[editar | editar la fonte]
| Ranking (xeneral) | |
|---|---|
| ARWU (2014/15, nacional) | 1 |
| ARWU (2011/12, mundial) | 49 |
| QS (2011/12, nacional) | 1 |
| QS (2011/12, mundial) | 49 |
| THE (2011/12, nacional) | 3 |
| THE (2011/12, mundial) | 70 |
- Según el númberu de premios nobel afiliaos a la universidá al tiempu del anunciu del premiu, Heidelberg ta allugada nel primer llugar n'Alemaña, 4ª n'Europa y 13 nel mundu en 2008.[4]
- N'ochobre de 2012, The New York Times allugó a la Universidá de Heidelberg nel llugar 12 a nivel mundial según "empleabilidá". El ranking foi basáu nuna encuesta ente reclutadores y xerentes d'empreses internacionales líderes en venti países distintos.[5]
- En 2014, U.S. News / QS World University Rankings asitió a Heidelberg nel puestu49 de tol mundu, primer n'Alemaña y decimocuarta n'Europa.
- El ranking Shanghai (ARWU) axudíca-y a Heidelberg la primer posición n'Alemaña, 12 n'Europa, y 49 nel mundu.[6]
- El ranking THE TIMES 2014 alluga a Heidelberg en tercer llugar n'Alemaña, 18ª n'Europa y 70ª nel mundu.[7]
Estructura[editar | editar la fonte]
Na actualidá alluga a unos 25.000 estudiantes. Más de 15.000 académicos y unos 400 profesores faen d'esta una de les mayores universidaes d'Alemaña. Dempués d'una reforma de les sos estructures, la Universidá nel añu 2003 constaba de 12 Facultaes:
- Facultá de teoloxía
- Facultá de derechu
- Facultá de medicina Conveniu cola IAH International Academy for Homotoxicolgy
- Facultá de medicina en Mannheim
- Facultá de filosofía
- Facultá d'idiomes
- Facultá d'económiques y ciencies sociales
- Facultá de ciencies del comportamientu y ciencies de la cultura empírica *
Facultá de matemátiques y informática
- Facultá de química y ciencies de la tierra *
Facultá de física y astronomía
- Facultá de biociencias.
Cada facultá ufierta un abanicu de distintos graos que camudaren drásticamente nos próximos años como consequencia del Procesu de Bolonia que condució a la creación del Espaciu Européu d'Educación Cimera, un ámbitu al que s'incorporaron países inclusive de fora de la Xunión Europea. Amás de les facultaes, la universidá consta d'una serie d'institutos d'investigación independientes que tomen tamién parte na educación. Ente ellos puédense incluyir:
- El centru alemán d'investigaciones sobre'l cáncer (DKFZ - Deutsches Krebsforschungszentrum[1])
- El Llaboratoriu Européu de Bioloxía Molecular
- Los institutos Max-Planck d'astronomía, física nuclear, investigaciones médiques y comparancia de derechu públicu y derechu international.
- L'Institutu de Física Teórica (Institut für Theoretische Physik [2])
- Un centru interdisciplinariu de cáculos científicos (IWR - Interdisziplinäres Zentrum für wissenschaftliches Rechnen)
- Un institutu pa cáculos astronómicos (ARI - Astronomisches Recheninstitut)
- L'Academia de Ciencies de Heidelberg (Heidelberger Akademie der Wissenschaften)
Como puede apreciase, la Universidá Ruperto Carola ta dedicada decididamente a la investigación, fundamentalmente n'humanidaes, ciencies naturales y medicina. Magar tien ciertes rellaciones con patrocinadores comerciales, la Universidá depende mayormente del apurra financieru del estáu.
Sedes[editar | editar la fonte]
La mayor parte de los edificios de les facultaes d'humanidaes y artes atópense allugaos na parte antigua de la ciudá, ente que la mayor parte de los edificios de les facultaes de ciencies naturales y medicina, incluyíos trés grandes hospitales universitarios, atópense asitiaos nel Neuenheimer Feld.
Instituciones nel estranxeru[editar | editar la fonte]
La Universidá de Heidelberg fundó nel añu 2001 un Centru p'América Llatina qu'opera dende Santiago de Chile. Tien la xera d'entamar, alministrar y promover los estudios de posgráu de la Universidá de Heidelberg, independientemente o en cooperación cola Pontificia Universidá Católica de Chile y l'Universidá de Chile. La Universidá de Heidelberg entamó una cooperación con estos dos universidaes chilenes y tamién con universidaes n'otros países d'América Llatina como Méxicu, Paraguay, Brasil y Colombia. Coles mesmes, amás de coordinar les actividaes de la Universidá de Heidelberg n'América Llatina, apurre una plataforma pa la cooperación científica ente universidaes alemanes y llatinoamericanes. El centru ta asitiáu nuna noble casona del Barriu de Providencia.
Alumnos[editar | editar la fonte]
Pensadores acomuñaos cola universidá
- Emilio Lledó
- Ernesto Alemann, periodista arxentín-suizu antifascista.
- Georg Wilhelm Friedrich Hegel, filósofu.
- Bartholomaeus Keckermann filósofu y teólogu calvinista *
Ludwig Feuerbach, filósofu * Karl Jaspers psicólogu y filósofu esistencialista
- Hannah Arendt teóricu políticu *
Hans-Georg Gadamer, filósofu de hermenéutica
- Jürgen Habermas, teoría crítica y filósofu
- Los economistes y sociólogos Friedrich von Wieser, Eugen von Böhm-Bawerk, Carl Menger, Max Weber y Alfred Weber
- ministru de propaganda Nazi Joseph Goebbels
- Javier Martínez de Bedoya
- Paul Kirchhof, profesor de derechu constitucional y financieru, xuez del Tribunal Constitucional Federal d'Alemaña
Científicos
- Gustav Kirchhoff, físicu y Robert Bunsen, químicu *
Philipp Lenard, físicu Nazi y Premiu Nobel
- Walther Bothe, Premiu Nobel de física 1954
- Otto Haxel, coinventor del modelu de pantalla nuclear
- Bert Sakmann, Premiu Nobel 1991
- Wolfgang Ketterle, Premiu Nobel 2001
- Theodor W. Hänsch, Premiu Nobel 2005
- Fritz Haber, químicu, Premiu Nobel 1918
- químicos Adolf Posselt & Reimann, quien afayaron en 1828 que la nicotina ye'l principiu farmacolóxicu activu más importante, componente del tabacu
- J. Hans D. Jensen, físicu Premiu Nobel 1963
- Karl Jaspers, psiquiatra y filósofu
- Bert Sakmann, fisiólogu celular, Premiu Nobel 1991
- Otto Heinrich Warburg, fisiólogu y médicu, Premiu Nobel 1931
- Otto Fritz Meyerhof, físicu y bioquímicu, Premiu Nobel 1922
- Georg Wittig, químicu Premiu Nobel 1979
- Albrecht Kossel, médicu, Premiu Nobel 1910
- Richard Kuhn, bioquímicu Premiu Nobel 1938
- Heike Kamerlingh Onnes, físicu holandés, Premiu Nobel 1913
- Wilhelm Wundt, psicólogu, padre de la psicoloxía
Lliteratos
Profesores[editar | editar la fonte]
- Nikolaus Friedreich, médicu
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ «Estudiar en Heidelberg» (castellanu). Deutsche Welle 17.03.2003. Archiváu dende l'orixinal, el 24 de payares de 2007. Consultáu'l 3 d'avientu de 2007.
- ↑ «La elite de les universidaes» (castellanu). Deutsche Welle 19.10.2007. Consultáu'l 3 d'avientu de 2007.
- ↑ «Heidelberg: romanticismu a veres del Néckar» (castellanu). Deutsche Welle 17.04.2006. Consultáu'l 3 d'avientu de 2007.
- ↑ «Nobel Prizes and Universities». Nobel Foundation Homepage. Consultáu'l 16 de mayu de 2008.
- ↑ «What the Job Market Wants». The New York Times (New York). 25 d'ochobre de 2012. http://www.nytimes.com/imagepages/2012/10/25/world/asia/25iht-sreducemerging25-graphic.html. Consultáu'l 2 de payares de 2012.
- ↑ «Academic Ranking of World Universities (free)». Shanghai Jiao Tong University Homepage. Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2011.
- ↑ «THE Ranking». Times Higher Education. Consultáu'l 16 de mayu de 2008.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Universidá de Heidelberg 
.- Universidá de Heidelberg
- (Internationale Akademie für Homotoxikologie, IAH)
- Homepage of the Heidelberg Center for American Studies
- Coimbra Group (a network of leading European universities)
- LERU Group
- Homepage del Heidelberg Center p'América Llatina
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q151510- Multimedia: Universität Heidelberg