Teluriu
El teluriu[1] ye un elementu químicu que'l so símbolu ye Te y el so númberu atómicu ye 52. Ye un metaloide bien conocíu, que s'atopa nel grupu 16 y el periodu 5 de la tabla periódica de los elementos. Afayólu en 1782 en minerales d'oru Franz-Joseph Müller von Reichenstein, inspeutor xefe de mines en Transilvania, Rumanía. En principiu confundióse col antimoniu. Foi Martin Heinrich Klaproth, en 1798, quien aislló'l metal y llamólo teluriu, pero'l descubrimientu acreditóse-y a Müller.
El teluriu ye un elementu relativamente estable, insoluble n'agua y ácidu clorhídrico, pero soluble n'acedu nítricu y n'agua regia. Reaiciona con un escesu de cloru formando dicloruru de teluru, TeCl₂ y tetracloruru de teluru, TeCl₄. Oxídase con ácidu nítrico produciendo dióxidu de teluru, TeO2, y con ácidu crómico dando ácidu telúrico, H₂TeO₄. En combinación con hidróxenu y ciertos metales forma telururos, como telururu d'hidróxenu, H₂Te, y telururu de sodiu, Na₂Te. El teluru tien un puntu de fusión de 452 °C, un puntu de bullidura de 990 °C y una densidá relativa de 6,25. La so masa atómica ye 127,60.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: teluriu
Elementos químicos |
Llistaos |
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá |
Grupos |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
Periodos |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
Series |
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles |
Bloques |
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g |