Rubidiu

De Wikipedia
Criptón ← RubidiuEstronciu
  Lattice body centered cubic.svg Capa electrónica 037 Rubidio.svg
 
37
Rb
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada
Rb,37.jpg
Platiáu ablancazáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Rubidiu, Rb, 37
Serie química Alcalinos
Grupu, periodu, bloque 1, 5, s
Masa atómica 85,4678 u
Configuración electrónica [Kr]5s1
Durez Mohs 0,3
Electrones per nivel 2, 8, 18, 8, 1 (imaxe)
Propiedaes atómiques
Electronegatividá 0,82 (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 265 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 211 pm
Radiu de van der Waals 303 pm
Estáu(aos) d'oxidación 1
Óxidu Base fuerte
enerxía d'ionización 403,0 kJ/mol
enerxía d'ionización 2633 kJ/mol
enerxía d'ionización 3860 kJ/mol
enerxía d'ionización 5080 kJ/mol
enerxía d'ionización 6850 kJ/mol
enerxía d'ionización 8140 kJ/mol
enerxía d'ionización 9570 kJ/mol
enerxía d'ionización 13120 kJ/mol
enerxía d'ionización 14500 kJ/mol
10ª enerxía d'ionización 26740 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu
Densidá 1532 kg/m³
Puntu de fusión 312,46 K (39 °C)
Puntu de bullidura 961 K (688 °C)
Entalpía de vaporización 72,216 kJ/mol
Entalpía de fusión 2,192 kJ/mol
Presión de vapor 1,56·10-4 Pa a 312,6 K
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nel cuerpu
Nᵘ CAS 7440-17-7
Nᵘ EINECS 231-126-6
Calor específica 363 J/(K·kg)
Conductividá llétrica 7,79·10⁶ S/m
Conductividá térmica 58,2 W/(m·K)
Velocidá del soníu 1300 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del rubidiu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
85Rb72,168%Estable con 48 neutrones
87Rb27,835%4,88 × 1010 aβ-0,28387Sr
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El rubidiu ye un elementu químicu de la tabla periódica que'l so símbolu ye'l Rb y el so númberu atómicu ye 37.

Carauterístiques principales[editar | editar la fonte]

El rubidiu ye un metal alcalín blandu, de color platiáu blancu brillosu qu'avafa rápido al aire, bien reactivu. Ye'l segundu elementu alcalín menos electronegativu y puede atopase líquidu a temperatura ambiente. Al igual que los demás elementos del grupu 1 pue amburar bonalmente n'aire con llapada de color violeta amarellentáu, reaiciona violentamente col agua desprendiendo hidróxenu y forma aleación col mercuriu. Pue formar aleaciones con oru, los demás metales alcalinos, y alcalinotérreos, antimoniu y bismutu.

Al igual que los demás metales alcalinos presenta un únicu estáu d'oxidación (+1) y reaiciona con dióxidu de carbonu, hidróxenu, nitróxenu, azufre y halóxenos.

Aplicaciones[editar | editar la fonte]

El rubidiu pue ionizase con facilidá polo que estudióse'l so usu en motores iónicos pa naves espaciales, magar que'l xenón y cesiu demostraron una mayor eficacia pa esti propósitu. Utilízase principalmente na fabricación de cristales especiales pa sistemes de telecomunicaciones de freba óptico y equipos de visión nocherniega. Otros usos son:

En munches aplicaciones puede sustituyise pol cesiu (o'l compuestu de cesiu correspondiente) pola so semeyanza química.

Historia[editar | editar la fonte]

El rubidiu (del llatín rubĭdus, roxu) afayóse en 1861 por Robert Bunsen y Gustav Kirchhoff na lepidolita utilizando un espectroscopiu —inventáu un añu enantes— al deteutar les dos rayes coloraes carauterístiques del espectru d'emisión d'esti elementu y que son la razón del so nome. Son poques les aplicaciones industriales d'esti elementu qu'en 1920 empezó a usase en célules fotoeléctriques usándose sobremanera n'actividaes d'investigación y desenvolvimientu, especialmente n'aplicaciones químiques y electróniques.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]