Victoria Abril

De Wikipedia
Victoria Abril
Vida
Nacimientu Madrid[1]4 de xunetu de 1959[2] (64 años)
Nacionalidá España
Residencia París
Familia
Casada con Pierre Edelman
Pareyes Gérard de Battista
Fíos/es 2
Estudios
Estudios école Jeannine-Manuel (es) Traducir
Llingües falaes castellanu[3]
portugués
italianu
francés
Oficiu actriz de televisión, cantante, música de jazz, actriz de cine, presentadora de televisiónactriz
Llugares de trabayu España
Premios
Nominaciones
Miembru de Academia Europea de Cine (es) Traducir
Seudónimu/os Victoria Abril
Instrumentu musical voz
IMDb nm0000721
victoria-abril.com
Cambiar los datos en Wikidata

Victoria Mérida Rojas (4 de xunetu de 1959Madrid), conocida como Victoria Abril, ye una actriz y cantante española, que la so carrera #desenvolver principalmente n'España y Francia, anque tamién trabayó n'otros países.

Biografía[editar | editar la fonte]

Naz en 1959 y crez ente Benajarafe (Málaga) y Madrid. Dende pequeña #interesar pola danza y estudia ballet clásicu. Con quince años guía los sos pasos escontra'l cine, debutando como actriz na película Obsesión, de Francisco Lara Polop.

En 1975 y 1976 apaez de volao nes películes Robin y Marian, dirixida por Richard Lester y protagonizada por Sean Connery y Audrey Hepburn, La ponte, de Juan Antonio Bardem y El home que supo amar, de Miguel Picazo.

Ente 1976 y 1978 faise bien popular al convertise en azafata del concursu Un, dos, tres... responda otra vez, diseñáu por Narciso Ibáñez Serrador pa Televisión Española.

Abril y Pedro Almodóvar en 1993.

En 1977 interpreta'l papel principal de Cambéu de sexu, refugáu primeramente por Ángela Molina.[6] Empecipia asina una granible collaboración con Vicente Aranda, pa quien va protagonizar dalgunes de les sos películes más relevantes, ente elles La rapaza de les bragues d'oru (1980), Tiempu de silenciu (1986), El Lute: camina o españa (1987), Amigos (1991) y Llibertaries (1996). En delles reparties coincide con Imanol Arias, Jorge Sanz o Antonio Banderas.[7]

Amás, trabaya con avezamientu n'Italia y especialmente en Francia, siendo candidata al Premiu César en dos causes y estableciendo ellí la so residencia. Cimenta asina una de les carreres interpretatives más brilloses del cine español, na que tienen cabida direutores como Mario Camus (El truébanu), Jaime Chávarri (Las bicicletas son para el verano), Manuel Gutiérrez Aragón (La nueche más formosa), Pedro Almodóvar (¡#Arreyar!, Tacones lejanos, Kika) o Carlos Saura (El séptimo día).

El so escelente papel na película ¡#Arreyar! de Pedro Almodóvar, impresionó tantu a una moza Penélope Cruz, que la madrilana decidió que dalgún día #dedicar al mundu del cine como'l so protagonista, pola que siempres profesó una fonda almiración.[8]

Con El Lute consigue la so primer Concha de Plata a la meyor actriz nel Festival de San Sebastián y pol so trabayu n'Amantes recibe l'equivalente Osu de Plata nel Festival de Berlín. Candidata en nueve causes (seis consecutives) al Premiu Goya, solo imponse en 1995 por Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto, d'Agustín Díaz Yanes, con quien vuelve collaborar en Sin noticias de Dios (2001) y Solo quiero caminar (2008).

La so incursión en Hollywood, cola película Jimmy Hollywood de Barry Levinson, nun resulta demasiáu granible. Refuga entós el papel protagonista de La pasión turca, que depués recái n'Ana Belén.

En televisión apaez en series como La barraca (1979) o Los pazos de Ulloa (1985), según a les órdenes de Vicente Aranda nun capítulu de La buelga del crime (El crime del Capitán Sánchez, 1985) y en Los caballeros del alba (1991). Tamién en curtiumetraxes como Pour elle (2009), realizáu por Blanca Li.

Dende 2005 prueba suerte na música cola publicación d'un discu de clásicos de la bossa nova (Putcheros #do Brasil) y realizando xires de conciertos con cantares en portugués, francés y castellán.

Vida personal[editar | editar la fonte]

El 28 de xunetu de 1977 #casar con Gustavo Laube, antiguu futbolista de la selección nacional de Chile y axente artísticu. La pareya #dixebrar a principios de 1982.

Victoria Abril tien dos fíos de la so antigua rellación col cineasta francés Gérard de Battista.

Ye la musa y amiga personal del diseñador de moda francés Jean Paul Gaultier.[9]

Filmografía[editar | editar la fonte]

Añu Títulu Direutor País
2016 Joséphine s'arrondit Marilou Berry  Francia
Nacida para ganar Vicente Villanueva  España
2012 The woman who brushed off her tears Teona Strugar Mitevska  Macedonia del Norte
Mince alors Charlotte de Turckheim  Francia
2008 Mejor que nunca Dolores Payás  España  Francia  Italia
Solo quiero caminar Agustín Díaz Yanes  España  Méxicu
2007 Óscar, una pasión surrealista Lucas Fernández  España
2006 El camino de los ingleses Antonio Banderas  España
2005 Tirante el Blanco (Tirant lo Blanc) Vicente Aranda  España
Carne de neón Paco Cabezas  España
Les aristos Charlotte de Turckheim  Francia
2004 Cause toujours! Jeanne Labrune  Francia
La gente honrada (Les gens honnêtes vivent en France) Bob Decout  Francia  Colombia
Escuela de seducción Javier Balaguer  España
2003 Kaena: La profecía (Kaena: La Prophétie) -Voz- Chris Delaporte, Pascal Pinon  Francia  Canadá
Incautos Miguel Bardem  España
El séptimo día Carlos Saura  España
2002 Et après? Mohamed Ismail  Marruecos
2001 Mi marido es una ruina (Mari del sud) Marcello Cesena  España  Italia Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Sin noticias de Dios Agustín Díaz Yanes  España  Méxicu
2000 La ruta hacia El Dorado (The Road to El Dorado) -Voz- Eric Bibo Bergeron, Don Paul  Estaos Xuníos d'América
1999 101 Reykjavík Baltasar Kormákur  Islandia Dinamarca  Francia Noruega Alemaña
1998 Entre las piernas Manuel Gómez Pereira  España
Mamá, preséntame a papá (Mon père, ma mère, mes frères et mes sœurs) Charlotte de Turckheim  Francia  España
1997 La mujer del cosmonauta (La femme du cosmonaute) Jacques Monnet  Francia
1996 Libertarias Vicente Aranda  España
1995 Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto Agustín Díaz Yanes  España
1994 Casque bleu Gérard Jugnot  Francia
Felpudo maldito (Gazon maudit) Josiane Balasko  Francia
Jimmy Hollywood Barry Levinson  Estaos Xuníos d'América
1993 Intruso Vicente Aranda  España
Kika Pedro Almodóvar  España
1992 Demasiado corazón Eduardo Campoy  España
1991 Amantes Vicente Aranda  España
Una época formidable (Une époque formidable) Gérard Jugnot  Francia
Tacones lejanos Pedro Almodóvar  España
1990 Sandino Miguel Littín  Chile  España Cuba Cuba  Méxicu  Nicaragua
A solas contigo Eduardo Campoy  España
1989 Si te dicen que caí Vicente Aranda  España
¡Átame! Pedro Almodóvar  España
1988 Ada dans la jungle Gérard Zingg  Francia  Costa de Marfil
Baton Rouge Rafael Monleón  España
Sans peur et sans reproche Gérard Jugnot  Francia
1987 El Lute: camina o revienta Vicente Aranda  España
La ley del deseo Pedro Almodóvar  España
Barrios altos José Luis Berlanga  España
El juego más divertido Emilio Martínez Lázaro  España
El placer de matar Félix Rotaeta  España
1986 Max mi amor (Max mon amour) Nagisa Oshima  Francia  Estaos Xuníos d'América
Ternosecco Giancarlo Giannini  Italia
Tiempo de silencio Vicente Aranda  España
1985 Padre nuestro Francisco Regueiro  España
La hora bruja Jaime de Armiñán  España
1984 La última solución (L'addition) Denis Amar  Francia
La noche más hermosa Manuel Gutiérrez Aragón  España
Río abajo (On the Line) José Luis Borau  España  Estaos Xuníos d'América Bandera de Australia Australia
Rouge-Gorge Pierre Zucca  Francia  Bélxica
After Darkness Sergio Guerraz, Dominique Othenin-Girard  Suiza
1983 Las bicicletas son para el verano Jaime Chávarri  España
Le voyage Michel Andrieu  Francia
La luna bajo el asfalto (La lune dans le caniveau) Jean-Jacques Beineix  Francia  Italia
1982 Asesinato en el Comité Central Vicente Aranda  España
Entre paréntesis Simó Fàbregas, Gustavo Montiel Pagés  España  Méxicu
La colmena Mario Camus  España
Sem sombra de pecado José Fonseca e Costa  Portugal
Le bâtard Bertrand Van Effenterre  Francia
J'ai épousé une ombre Robin Davis  Francia
1981 Yendo hacia ti (Comin' at Ya!) Ferdinando Baldi  Italia  España  Estaos Xuníos d'América
La batalla del porro Joan Minguell  España
La guerrillera (La guérilléra) Pierre Kast  Francia  Italia  España
1980 La muchacha de las bragas de oro Vicente Aranda  España
Mater Amatísima José Antonio Salgot  España
Otra mujer (Le cœur à l'envers) Franck Apprederis  España  Francia
Más vale pájaro en mano (Mieux vaut être riche et bien portant que fauché et mal foutu) Max Pécas  Francia  España Bandera d'Alemaña Alemaña
La casa del paraíso Santiago San Miguel  España  Venezuela
1977 Doña Perfecta César Fernández Ardavín  España
Esposa y amante Angelino Fons  España
Cambio de sexo Vicente Aranda  España
1976 El hombre que supo amar Miguel Picazo  España
Caperucita y Roja Aitor Goirocelaya, Luis Revenga  España
El puente Juan Antonio Bardem  España
1975 Robin y Marian (Robin and Marian) Richard Lester  Estaos Xuníos d'América
Obsesión Francisco Lara Polop  España

Televisión[editar | editar la fonte]

  • Ensin identidá (Antena 3, 2014)
  • El club de la comedia (2012)
  • La chanson du dimanche (2011)
  • Les beaux mecs (2011)
  • Hospital Central 1 capítulu (2011)
  • Clem: Caroline (Joyce Buñuel, 2010-)
  • Le Grand Restaurant (Gérard Pullicino, 2010)
  • X Femmes (Blanca Li, 2009)
  • Mister Mocky présente (Jean-Pierre Mocky, 2009)
  • Sandino (Miguel Littín, 1994)
  • Los caballeros del alba (Vicente Aranda, 1991)
  • Gala inaugural de Tele 5 (1990)
  • La muyer de la to vida (capítulu La muyer allunada) (Emilio Martínez Lázaro, 1989)
  • Los pazos de Ulloa (Gonzalo Suárez, 1985)
  • La buelga del crime (Capítulu El crime del capitán Sánchez) (Vicente Aranda, 1985)
  • Télévision de chambre (capítulu Sous le signe du poisson) (Pierre Zucca, 1984)
  • A cuerpu, en bici o en moto (1982) (presentadora)
  • Estudiu 1 (capítulu #Cualquier miércoles) (1982)
  • La Barraca (León Klimovsky, 1979)
  • 625 llinies (1978) (presentadora)
  • Un, dos, tres... responda otra vez (#Narciso Ibáñez Serrador, 1976-1978)
  • Los llibros (capítulu La bien plantada) (1975)

Discografía[editar | editar la fonte]

  • Enciende la mio pasión (1979)
  • Putcheros #do Brasil (2005)
  • Olala! (2007)

Premios y candidatures[editar | editar la fonte]

Festival Internacional de Cine de Berlín
Añu Categoría Película Resultancia
1991 Osu de Plata a la meyor actriz Amantes Ganadora
Festival Internacional de Cine de San Sebastián
Añu Categoría Película Resultancia
1995 Concha de Plata a la meyor actriz Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto Ganadora
1987 El Lute: camina o españa Ganadora
Premios César
Añu Categoría Película Resultancia
1985 Meyor actriz secundaria La última solución (L'addition) Nomada
1984 La lluna nel regueru (La lune dans le caniveau) Nomada
Premios Goya
Añu Categoría Película Resultancia
2004 Meyor interpretación femenina de repartu El séptimo día Nomada
2001 Meyor interpretación femenina protagonista Sin noticias de Dios Nomada
1995 Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto Ganadora
1991 Amantes Nomada
1990 ¡#Arreyar! Nomada
1989 Si te dicen que caí Nomada
1988 Baton Rouge Nomada
1987 El Lute: camina o españa Nomada
1986 Tiempu de silenciu Nomada
Premios Fotogrames de Plata
Añu Categoría Trabayu Resultancia
2001 Meyor actriz de cine Sin noticias de Dios Nomada
1995 Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto Nomada
1993 Intrusu Nomada
1991 AmantesSandinoTacones alloñaos




||style="background:#fbb;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Nomada

1990 A soles


contigo¡#Arreyar!||style="background:#fbb;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Nomada

1989 Si te dicen que caí Ganadora
1988 Baton RougeEl xuego más divertidoEl prestar de matar




||style="background:#fbb;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Nomada

1987 Barrios altosEl


Lute: camina o españa||style="background:#afa;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Ganadora

1986 Tiempu de silenciu Nomada
1985 La hora


brujaLa última solución (L'addition)Padre nuesu

||style="background:#afa;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Ganadora

Meyor intérprete de televisión La buelga del crime 1: El crime del Capitán Sánchez
Los pazos de Ulloa


||style="background:#fbb;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Nomada

1984 Meyor actriz de cine La nueche más


hermosaLas bicicletes son pal veranoRío embaxo (On the line)

||style="background:#fbb;color:black; text-align:center; vertical-align:middle;" | Nomada

Premios de la Unión d'Actores
Añu Categoría Trabayu Resultancia
2014 Meyor actriz secundaria de televisión Ensin identidá Ganadora
2011 Hospital Central Nomada
2004 Meyor actriz de repartu de cine El séptimo día Ganadora
2001 Meyor interpretación protagonista de cine Sin noticias de Dios Nomada
1995 Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto Ganadora
Premios TP d'Oru
Añu Categoría Serie Resultancia
1991 Meyor actriz Los caballeros de l'alba Nomada
1989 El Lute: camina o españa Ganadora
  • Medaya d'Oru al méritu nes Belles Artes (2004).

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 124736025. Data de consulta: 12 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Identificador CONOR.SI: 19774563. Afirmao en: CONOR.SI.
  4. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190418125535/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Data de consulta: 16 avientu 2019.
  5. URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20160828105510/http://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Data de consulta: 17 avientu 2019.
  6. Diario El País (ed.): «Victoria Abril y Vicente Aranda: Nuestro secreto es la complicidad» (29 de payares de 1994). Consultáu'l 3 de mayu de 2015.
  7. Diario ABC (ed.): «Victoria Abril. Sonata de invierno» (11 de xineru de 1987). Consultáu'l 3 de mayu de 2015.
  8. El Periódico (ed.): «Penélope Cruz: «El día que vi 'Átame' decidí ser actriz»» (30 de setiembre de 2009). Consultáu'l 16 de setiembre de 2012.
  9. El País (ed.): «Jean Paul & Victoria» (23 d'avientu de 2011). Consultáu'l 17 de setiembre de 2012.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]