Saltar al conteníu

The Legend of Zelda: Ocarina of Time

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
The Legend of Zelda: Ocarina of Time
Desendolcador Nintendo Entertainment Analysis and Development y Nintendo
Distribuidora Nintendo
Compositor Kōji Kondō (es) Traducir
Plataforma Nintendo 64, Nintendo GameCube, Wii, Virtual Console, Nintendo 3DS, Nintendo iQue y Wii U
Publicación 21 payares 1998 (Xapón)
23 payares 1998 (América del Norte)
11 avientu 1998 (región PAL (es) Traducir)
18 avientu 1998 (Australasia)
28 payares 2002 (Xapón)
18 febreru 2003 (América del Norte)
3 mayu 2003 (región PAL (es) Traducir)
payares 2003 (República Popular China)
23 febreru 2007 (región PAL (es) Traducir)
26 febreru 2007 (América del Norte)
27 febreru 2007 (Xapón)
21 payares 1998 (Chile)
Serie The Legend of Zelda
Xéneru aición-aventura
Mou un xugador
Preséu d'entrada mandu de videoxuegos
Clasificaciones
CERO Todos +10 (es) Traducir
ESRB Todos +10 (es) Traducir
PEGI PEGI 12 (es) Traducir
USK USK 6, USK 6 y USK 6
Más información
Páxina web oficial zelda.com… y nintendo.co.jp…
' The Legend of Zelda: Ocarina of Time '
Cambiar los datos en Wikidata

The Legend of Zelda: Ocarina of Time (ゼルダのPlantía:Ruby-ja: Plantía:Ruby-jaのオカリナ Zeruda no Densetsu: Toki no Okarina?, llit. «La Lleenda de Zelda: Ocarina del Tiempu») ye un videoxuegu d'aición-aventura de 1998 desenvueltu pola filial Nintendo EAD y publicáu por Nintendo pa la consola Nintendo 64. Foi llanzáu en Xapón el 21 de payares de 1998,[1] ente que a Norteamérica llegó dos díes depués, el 23 de payares,[2] y n'Europa estrenó'l 11 d'avientu d'esi mesmu añu.[3] A pesar de que nun entamu los diseñadores entamaben llanzar el xuegu pal periféricu Nintendo 64DD, a la fin optóse por diseñalo pa un cartuchu de 256 megabits (igual a 32 megabytes), que yeren los de mayor capacidá producíos por Nintendo nesi entós.[4] Ocarina of Time ye'l quintu llanzamientu de la franquicia The Legend of Zelda, y convirtióse nel primeru de la serie en faer usu de Gráficos 3D por ordenador gráficos 3D. El so socesor, The Legend of Zelda: Majora's Mask, estrenóse dos años dempués.

La historia del xuegu enfocar nel nuevu héroe Link, quien entama una aventura nel reinu de Hyrule pa detener a Ganondorf, rei de la tribu Gerudo, primero qu'atope la Trifuerza, una reliquia sagrada capaz de concede-y cualquier deséu al so posesor. Pa ello, tien de viaxar al traviés del tiempu y esplorar dellos templos col fin d'espertar a dellos sabios que tienen el poder pa prindar de forma definitiva a Ganondorf. Haber de mentar que la música xuega un papel bien importante na trama del xuegu, yá que el xugador tien qu'aprender a tocar dellos cantares con una ocarina. Inclusive, la popularidá de Ocarina of Time amontó de forma significativa les ventes d'ocarines reales.[5]

El sistema de xuegu de Ocarina of Time incorporó delles nueves carauterístiques que nun esisten nos sos predecesores, tales como la posibilidá d'afitar la cámara en dalgún oxetivu determináu y l'usu de los botones del controlador en situaciones específiques (por casu, falar con otros personaxes, usar la espada, ente otres actividaes), que convirtiéronse en traces típiques de los xuegos tridimensionales d'aventura.[6][7] Tres el so estrenu en Xapón, en 1998, vendió más de 820 000 copies, colo que pasó a ser unu de los diez títulos más vendíos nesi añu na industria de los videoxuegos.[8] De magar, comercializáronse hasta 1,14 millones de copies en territoriu xaponés, convirtiéndose nel 119º xuegu más vendíu de tolos tiempos,[9] ente que a nivel mundial la cifra supera les 7,6 millones de copies ufiertaes a la venta.[10][11] Igualmente, el xuegu llogró una receición crítica positiva, al ganar el Grand Prize na división d'Artes Interactivas del Japan Media Arts Festival,[12] amás de faese acreedor a seis reconocimientos na segunda ceremonia añal de los premios Interactive Achievement.[13] Al respeutive de la crítica polo xeneral, Ocarina of Time recibió aponderamientos y notes na so gran mayoría positives, ya inclusive según delles fontes ye consideráu por crítica y públicu como'l «meyor videoxuegu enxamás fechu».[14][15][16][17][18] En 2008, la publicación de los Récor Guiness declaró que Ocarina of Time ye'l «videoxuegu más aclamáu pola crítica de tolos tiempos»,[19] récor que revalidó'l 1 d'agostu de 2010 y qu'hasta finales de 2012 entá sofitaba.[20]

Ocarina of Time tuvo siquier hasta cuatro lanzamientos nes consoles Nintendo GameCube, Nintendo iQue y Wii; pa GameCube, salió una edición que formaba parte de The Legend of Zelda: Ocarina of Time: Master Quest (ゼルダのPlantía:Ruby-ja: Plantía:Ruby-jaのオカリナ Plantía:Ruby-ja Zeruda no Densetsu Toki no Okarina Ura?, Plantía:Ruby-ja (Ura, llit. «opuestu»)), onde s'incorporaron cuartones y acertijos inéditos, según una versión específica para dicha consola incluyida na coleición The Legend of Zelda: Collector's Edition. En 2003 debutó una adautación pa Nintendo iQue y, cuatro años dempués, salió a la venta una más pa la Consola Virtual de Wii. Tolos anteriores llanzamientos llograron bones crítiques tres el so estrenu: magar que dellos espertos consideraron que'l xuegu escarecía d'actualizaciones nel so diseñu orixinal,[21][22] la mayoría atalantó que Ocarina of Time prevaleciera favorablemente col pasu del tiempu.[23][24] Nel eventu Y3 de 2010, Nintendo anunció The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D, un remake del xuegu pa la portátil Nintendo 3DS,[25] que'l so llanzamientu producir finalmente a mediaos de 2011 en tol mundu, mientres el mes de xunu.[26][27]

Argumentu

[editar | editar la fonte]

Magar la cronoloxía de los xuegos de The Legend of Zelda foi un aspeutu que xeneró numberosos discutinios dende l'orixe de la franquicia,[28] polo xeneral considerar a Ocarina of Time como unu de los primeros na llinia de tiempu de la serie, pos el xuegu establez los oríxenes de dellos elementos importantes en Zelda como son Ganon y la Trifuerza. Dende'l so llanzamientu, nengún otru xuegu fuera referíu como precuela d'ésti, sacante The Legend of Zelda: Skyward Sword, que tien lugar antes de los sucesos socedíos en Ocarina of Time.[29]

Nintendo confirmó que'l viaxe nel tiempu qu'asocede escontra'l final del xuegu creó tres cronología paraleles distintes en The Legend of Zelda. Una d'elles sigue una vegada que Link venció a Ganon y prindar nel Reinu Sagráu (esta ye conocida como «cronoloxía de Link adultu») ente que la otra sigue los eventos asocedíos una vegada que Link ye devueltu al pasáu y camudó la historia, polo que Ganon nunca s'apoderó de la Trifuerza na so totalidá («cronoloxía de Link neñu»). La primera d'estes llinies de tiempu conduz direutamente a The Legend of Zelda: The Wind Waker, la otra sigue a partir de los xuegos The Legend of Zelda: Majora's Mask y The Legend of Zelda: Twilight Princess.[30] Sicasí, una tercer cronoloxía apaeció nun momentu de la historia, nel cual, arguméntase que Link nunca llogró salvar Hyrule y pereció nel so intentu por ganar a Ganondorf; esta llinia temporal na que Link morrió, acordies con el llibru tituláu Hyrule Historia y publicáu por Nintendo a finales de 2011, entiende los xuegos de The Legend of Zelda: Link's Awakening y el Zelda orixinal.[31][32][33]

Ocarina of Time foi'l primer títulu n'incluyir una cantidá considerable de personaxes que remanecieron a lo llargo de la serie amás d'incorporar dellos otros que tuvieron un papel importante dientro de la trama de la serie; unu d'ellos foi Dark Link —Link Escuru (quien fixo la so apaición como'l postreru xefe de Zelda II: The Adventure of Link)—, personaxe qu'apaeció en posteriores entregues de la serie aportando a consideráu unu de los enemigos más importantes de la trama de Zelda.[34] Na imaxe, una persona faciendo cosplay del personaxe en cuestión.

Aproximao diez años antes de los eventos socedíos en Ocarina of Time asocedió una guerra conocida como la Guerra Carcelaria de Hyrule». Por causa de ella, una madre desesperada por protexer al so ñácaru, decidió dexalo nun trupu y recóndito monte con cuenta de creciera a salvo.[35] En dichu monte, habiten dellos neños que tienen les sos propies faes guardianes, que fuéronse-yos daes de la mesma pol Venerable Árbol Deku, el guardián del monte, sacante un neñu: el pequeñu fíu d'aquella muyer.[36] Esti neñu llámase Link y, por cuenta de que nun tener una fada, los demás Kokiri burllar d'él y facer# de menos.[37] Un día, un morrebundu Árbol Deku únvialu a Link un mensaxe cola fada Navi. El xuegu empieza cuando Navi espierta a Link d'una velea: nella, Link repara mientres una nueche tormentosa cómo un home montáu nun caballu —el cual resulta ser Ganondorf—, escuerre a la Princesa Zelda xunto cola so neñera Impa, quien acaballa tamién nun caballu. Navi avísa-y a Link que tien de dir col guardián de la so aldega, el Venerable Árbol Deku, pos esti atópase morrebundu.;[38] más tarde, el mesmu Link desfai la maldición, pero nun ye capaz d'evitar que l'árbol muerra. Antes de finar, l'Árbol Deku infórmalu qu'un «perversu home del desiertu» foi quien lo arrenegó, y qu'amás entama conquistar tola tierra de Hyrule, polo que'l rapazu tien de detener los sos planes. Coles mesmes, apúrre-y la Esmeralda Kokiri —considerada como la Piedra del Monte y unviar al castiellu de Hyrule por que pueda falar cola princesa del destín»: Zelda.[39]

Una vegada nel castiellu, Link conoz a Zelda, quien tuvo múltiples suaños nos qu'acolumbraba'l futuru de la tierra de Hyrule, según la llegada de Link. Ella cree que Ganondorf, el Rei de los lladrones Gerudo, ta buscando la Trifuerza, una reliquia que s'atopa nel Reinu Sagráu y la cual ye capaz d'otorgar grandes poderes a quien la tener. La descripción que Zelda da-y a Link sobre Ganondorf encaxa cola apariencia del home que mató al Venerable Árbol Deku. Zelda píde-y al rapazu que recupere los trés Piedres —una de les cualos el mozu yá tien—, pa poder ingresar al Reinu Sagráu y asina reclamar la Trifuerza primero que Ganondorf pueda atopala.[40] Link dir a la ciudá de los Goron, onde conoz a Darunia, el líder de la raza de los Goron. En venciendo a King Dodongo, el xefe de la cueva de los Dodongo, Darunia fai-y entrega del Rubín Goron, la Piedra del Fueu», que simboliza la hermandá. Poco dempués, Link llogra'l Zafiru de los Zora, la Piedra de l'Agua», per parte de Ruto, la princesa de los Zora, dempués de que'l valiente nuevu rescatar de la barriga de Lord Jabu Jabu, una criatura asemeyada a una ballena que ye un ser venerable pa los Zoras; cabo añader que'l fechu de recibir el Zafiru de los Zora simboliza un matrimoniu ente Link y Ruto.

Link torna al castiellu y repara cómo Ganondorf escuerre a Zelda montáu nun caballu, tal que lo vía nes sos velees al entamu del xuegu. Cuando ve a Link, Zelda refúndia-y la Ocarina del Tiempu, pero ésta cai a un foso. Por cuenta de ello, la princesa enséñalu telepáticamente al rapazu'l Cantar del Tiempu». Link intenta detener a Ganondorf, sicasí un rescamplu azotar contra'l suelu. Ganondorf almira la valentía del nuevu, pero alviérte-y que nun intervenga colos sos planes. Una vegada que'l malváu home cólase, Link utiliza la Ocarina del Tiempu xunto coles Piedres p'asina abrir una entrada ya ingresar al Reinu Sagráu. Detrás de dicha puerta, Link atopa la Espada Maestra, una arma que foi forxada pa ganar al mal. Al momentu de sacar la espada del so pedestal, Ganondorf apaez n'escena, yá que este siguió a Link hasta'l Reinu Sagráu pa poder reclamar la Trifuerza como so.[41]

Siete años dempués, un Link más maduru despierta nuna sala conocida como la Cámara de los Sabios» onde conoz a Rauru, l'antiguu Sabiu de la Lluz y unu de los siete sabios que protexen l'allugamientu de la Trifuerza. Rauru infórmalu a Link que foi selláu mientres siete años hasta que se fixera lo suficientemente mayor como pa poder remanar la Espada Maestra y ganar a Ganondorf.[42] Tamién ye reveláu que los siete sabios son los únicos capaces d'encarcelar a Ganondorf nel Reinu Sagráu; sicasí, cinco de los siete sabios nun son conscientes de la so identidá desque Ganondorf tresformó Hyrule nuna tierra de tiniebles. Link torna a Hyrule y conoz a un misteriosu home llamáu Sheik, quien guía a Link a cinco templos apinaos de los secuaces de Ganondorf, a los cualos el mozu tien que ganar p'asina lliberar el poder de los templos que va haber d'espertar a los sabios.[43]

Nel entamu de Ocarina of Time, Link tien un suañu onde ve a un home montáu a caballu escorriendo a una princesa. Esta escena cobra realidá más tarde: el suxetu resulta ser el malváu Ganondorf y la damisela n'apuros ye la Princesa Zelda. Al traviés d'una estensa aventura, Link tien d'evitar que Ganondorf atope la Trifuerza y asina consiga faer realidá toes los sos deseos. Na imaxe, una pintura del suecu Franz Karl Basler-Kopp.

Dempués d'espertar a cinco sabios, Sheik revélase como la Princesa Zelda, según la séptima sabia. Cúntalu entós a Link que'l corazón de Ganondorf ta desequilibráu, lo cual causó que la Trifuerza estremar en tres pieces, tal que se predixo nuna antigua profecía.[44] Ganondorf caltuvo la Trifuerza del Poder, ente que los otros dos individuos escoyíos pol destín lleven consigo les otres dos pieces: Zelda llogró la Trifuerza de la Sabiduría y Link la Trifuerza del Valor. Darréu, Zelda apúrre-y a Link les Fleches de Lluz y Ganondorf secuestra a la princesa nun cristal y llevar escontra la so torre. Los otros seis sabios ayúdenlu a Link a entrar na torre, onde finalmente llibra una batalla con Ganondorf de la cual sale victoriosu, lliberando asina a Zelda del so encierre. Dempués d'escapar del castiellu que s'atopa derrumbar, Link ye atrapáu nel castiellu por un aniellu de fueu y obligáu a lluchar contra Ganondorf una vegada más; esta vegada, utilizando'l Poder que-y da la Trifuerza del Poder, Ganondorf tresformar de la so forma humanoide Gerudo a una bisarma llamada Ganon. Daes les circunstancies, Link llucha con Ganon ensin la Espada Maestra (anque depués recuperar) y, cola ayuda de la lluz paralizante de Zelda, derrota a Ganon. Los siete sabios prinden entós a Ganondorf y unviar al Reinu Escuru que'l so mal creó; entá cola Trifuerza del Poder, Ganondorf xura vengase colos sos descendientes.[45] Zelda utiliza la Ocarina del Tiempu pa unviar a Link a la so dómina orixinal por que de esta forma viva la so infancia, al puntu exactu nel que Navi cólase. La historia del videoxuegu remata con una vista de Link y Zelda mirándose nel xardín del castiellu.[46]

Personaxes

[editar | editar la fonte]

Protagonistes

[editar | editar la fonte]
  • Link (リンク Rinku?): ye un neñu que vive nel monte Kokiri, a quien l'Árbol Deku, proteutor de los Kokiri, llámalu y coménta-y qu'unes tarrecibles tiniebles acesmen Hyrule y que polo tanto tien d'embarcase nuna serie d'aventures p'atopar les Piedres. Faise amigu de Zelda, cola qu'entama una combalechadura contra Ganondorf. Dempués d'espertar d'un suañu de siete años, vuélvese adultu y más fuerte y en devolviendo'l poder de los sabios al templu cola ayuda de Sheik, enfrentar a Ganondorf nuna engarradiella, na cual termina vencedor. A la fin, torna a la so dómina orixinal cola ayuda de Zelda.
  • Navi (ナビィ?): ye la fada de Link. Según la tradición Kokiri, cada habitante d'esta raza tien una fada pa la so proteición y guía nel mundu. Link yera l'únicu individuu ensin una fada hasta que l'Árbol Deku, que conoz el peligru que causaría depués Ganondorf, encamiénta-y a Navi emponer a Link na so nueva aventura. Ye de vital ayuda nel intre del xuegu ya inclusive lu ayudar a Link a vencer a Ganon.
  • Princesa Zelda (ゼルダ姫 Zeruda-hime?): ye la princesa de Hyrule. Confía en Link y entama una combalechadura contra Ganondorf. Mientres los años del reináu de Ganondorf, Zelda amarutar de Sheik pa nun ser afayada, presentándose a Link como l'últimu miembru de la tribu Sheikah, que namái apaez en momentos cruciales pal protagonista. Dempués de que Link salva a 6 sabios, Sheik revéla-y a Link la so verdadera identidá nel Templu del Tiempu. Tres esto, ye raptada por Ganondorf. Na batalla final, Zelda utiliza tol so poder pa retener a Ganon mientres Link da'l golpe final.
  • Ganondorf (ガノンドロフ?): ye'l líder de la tribu Gerudo y el principal villanu de la historia, como lo ye n'otros videoxuegos de la serie. Forxa una alianza col rei de Hyrule pa llegar a la paz, inda cuando Zelda nun confía nél. Llogra entrar al castiellu y al Templu del Tiempu, encegoláu cola Trifuerza y en conquistar Hyrule. Cuando intenta apoderase d'ésta, la Trifuerza estrémase y Ganondorf solamente llogra la Trifuerza del Poder, ente que les otres dos partes recibir Link y Zelda. Cuando Link ye zarráu nel Reinu Sagráu y Zelda sume, Ganondorf apodera Hyrule mientres siete años.

Personaxes secundarios

[editar | editar la fonte]
  • Saria (サリア?): ye l'amiga de Link, miembru de la raza Kokiri. Cuando Link llibera al Árbol Deku, recibe la Esmeralda Kokiri (una de les Piedres), Saria afaya que Link tien de partir. Na ponte escontra Hyrule regála-y la Ocarina y más tarde enséña-y la Cantar de Saria. Darréu, cuando Link ye adultu, afayar que Saria ye la sabia del monte.
  • Darunia (ダルニア?): ye'l líder de los Goron nel Monte de la Muerte. La so personalidá ye d'un tipu ocupao y estresao. Cuando Link enséña-y la Cantar de Saria, ésti ponse a baillar y da-y el brazalete pa poder llevar flores bombes. Cuando Link soluciona'l problema de los Dodongo, apúrre-y el Rubín Goron, una Piedra. Cuando Link ye adultu, revélase que la población Goron menguó notablemente y que Darunia ye'l sabiu del Fueu.
  • Ruto (ルト?): ye la princesa de la raza Zora. Tien un calter dominante, testarudo y gloriable. Cuando Link rescatar del estómagu de Lord Jabu-Jabu, da-y el Zafiru Zora, otra Piedra. Cuando Link vuelve a los Dominios Zora, y ve que tou ta conxeláu, Ruto volvióse adulta y ye la sabia de l'Agua.
  • Rauru (ラウル?): ye'l sabiu de la Lluz y unu de los creadores del Templu del Tiempu. Ye'l primer sabiu que conoz Link (anque yá conocía a cuatro de los futuros sabios). Apúrre-y el Medallón de la Lluz como prueba del so enfotu nél.
  • Impa (インパ Inpa?): ye la neñera de Zelda y pertenez a la raza escasa de los Sheikah. Tien órdenes estrictes de nunca dixebrase de Zelda y que la protexa cuando ella tea en peligru. Tamién lu enseña a Link la melodía «Nana de Zelda». Cuando Link ye adultu afaya qu'ella ye la sabia de les Solombres.
  • Nabooru (ナボール?): ye la segunda al mandu de les Gerudo, dempués de Ganondorf, a quien nun-y tien enforma apreciu. Cuando Link ye adultu, les Ximielgues Rova (tamién de la raza Gerudo) rapten a Nabooru. Dempués d'enfrentase a un Iron Knuckle, afayar entós que Nabooru taba dientro d'esa armadura y les ximielgues fáen-y sumir. Nel intre, Nabooru revélase como la sabia del Espíritu.

Escenariu principal

[editar | editar la fonte]

Dientro de la cronoloxía interna de la serie, Ocarina of Time toma llugar enforma tiempu tras en rellación a los primeros cuatro xuegos, y amás allúgase unos miles d'años dempués de los fechos asocedíos en Skyward Sword;[29][47] coles mesmes, el xuegu desenvolver nel reinu ficticiu de Hyrule, llugar nel cual trescurren los principales acontecimientos a lo llargo de la serie de Zelda.[28] La pradería del reinu sirvi como una exa que caltién interconectaes múltiples árees alcontraes na periferia de Hyrule, amás de que cada zona tien una topografía distinta. Gran parte d'estes tierres tán habitaes por distintes races: Hylianos, Zora, Goron, Kokiri y Gerudo, principalmente.[48]

Los eventos de Ocarina of Time asoceden en delles rexones del reinu de Hyrule, que la so pradería caltién coneutada a la mayor parte de diches rexones nel xuegu. Cada rexón carauterizar pola presencia de criatures con traces úniques y por una serie de cuartones que Link tien de completar pa poder finalmente vencer a Ganondorf. Na imaxe, pradería na Sierra de Guadarrama, xunto a la llocalidá segoviana de San Rafael (España).

A diferencia d'otres entregues como The Legend of Zelda: A Link to the Past y Twilight Princess onde la trama desenvolver en distintos mundos, en Ocarina of Time namái hai un mundu elegible pa esplorar: el Reinu de Hyrule. Sicasí, por cuenta de que Link tien d'utilizar la Ocarina del Tiempu pa treslladase d'un tiempu a otru, la tierra onde se desenvuelven los fechos del argumentu tienden a camudar, pos en ciertes árees del xuegu, dependiendo de la dómina na que'l xugador atópese, van ser accesibles distintos cuartones al igual que delles zones importantes.

Ocarina of Time introdució diverses locaciones que depués apaeceríen nos siguientes títulos de Zelda, anque delles otres son esclusives d'esti xuegu. Cabo señalase tamién qu'ésti ye'l primer videoxuegu en tola serie n'amosar los escenarios y redolaes del reinu de Hyrule en Gráficos 3D por ordenador trés dimensiones. Per otra parte, anque la pradería de Hyrule dexa l'accesu a la mayoría de los llugares principales del xuegu, otres árees son tamién d'importancia en términos de la interactividad; por casu, nel ranchu Lon Lon puede montase a Epona y realizar diverses actividaes a manera de minixuegos, ya inclusive aprender un cantar cola ocarina. Nel centru de la pradería atopa una granxa, ente que al este del mapa alcuéntrase'l monte Kokiri, llugar onde vive Link y empecipia l'aventura, pos nél habiten los Kokiri, seres con apariencia de neños que nunca crecen a pesar del pasu del tiempu. Al norte atopa la ciudadela, llugar onde la mayoría de los Hylianos viven y ye ende onde'l mozu Link conoz per primer vegada a la Princesa. Cerca d'ende, alcuéntrase'l Templu del Tiempu: llar de la Espada Maestra.

Al este del castiellu de Hyrule, allúgase la villa Kakariko, una pequeña aldega onde habiten los Sheikah —una raza de fieros guerreros asemeyaos a ninjas que protexen a la Familia Real de Hyrule—. Esta villa ye la entrada al Monte de la Muerte, que ye un volcán activu qu'alluga una ciudá pa los Goron, según pa los Dodongo, criatures de piedra qu'habiten en llugares templaos. Al noroeste de la pradería principal, alcuéntrase un ríu que conduz al dominiu de los Zora, que la so entrada ye una enorme cascada a la fin de felicidá rivera. El Llagu Hylia alcontrar al sur del mapa, anque en particular, dicha rexón nun s'atopa habitada por nenguna raza; aun así, n'el so fondures alcuéntrase un templu que foi construyíu polos Zora. Finalmente, l'ermu Gerudo ta alcontráu al oeste, y este consiste en trés principales seiciones: un valle, una fortaleza y un templu; a lo llargo del desiertu, habita la raza Gerudo —una tribu que la so población consiste namái en muyeres que se dediquen a robar—.[49]

Magar los llugares a los que Link puede aportar difieren ente una dómina o otra por cuenta de que Ganondorf conquistó los territorios periféricos de Hyrule, el xugador puede viaxar al traviés del tiempu por aciu la ocarina pa visitar los distintos escenarios, y con ello, consiguir múltiples oxetos como Pieces de Corazón y otros artefautos que-y son d'utilidá a lo llargo de l'aventura. Nun entamu, el xugador puede llegar al dominiu de los Zora y falar colos habitantes de dicha rexón, pero una vegada que se llogra la Espada Maestra, l'escenariu camuda, pos cuando Link visita per segunda vegada dichu llugar, va ver que s'atopa despobláu y l'agua qu'esistía pela redolada agora ta conxelada, lo cual torga aportar a les distintes seiciones coles que cunta'l reinu Zora. De siguío, los cuartones qu'apaecen a lo llargo del xuegu cola so descripción respeutiva:[50][51][52]

Cuartón Descripción y ítems a llograr Xefe
Inside the Deku Tree Ye'l primer cuartón del xuegu, y alcuéntrase dientro del monte Kokiri, específicamente nel interior del Venerable Árbol Deku. Link tien d'allegar al llamáu que-y fai l'Árbol, pos esti foi abruxáu por Ganondorf, polo que l'héroe tien de combatir contra dellos enemigos y lliberar al líder de los Kokiri d'una muerte cercana. A lo llargo del nivel atópense Skulltules y Skullwalltulas —arácnidos xigantes con forma de calavera—, sicasí, pa poder face-yos frente, precísase'l Gomeru de les Faes. Una vegada ganada l'amenaza principal, el Venerable Árbol otorgar al rapazu la Esmeralda Kokiri. Queen Gohma
Dodongo's Cavern Ye una cueva habitada principalmente por seres con apariencia de réptil y demás criatures, de les cualos, los dragones Dodongo son los más abondosos. Allugar a la metá del senderu del Monte de la Muerte, un camín que comunica dichu monte cola Ciudá Goron, que de la mesma colinda cola villa Kakariko; la primer vegada que Link llega a esti llugar, la entrada va tar bloquiada por una roca. A lo llargo del terrén crecen unes plantes que son llamaes Flores Bomba, que son esenciales pa entrar a dicha covarón. Poro, equí atópase la Bolsa de Bombes, que dexa llevar consigo munches bombes coles mesmes y usales cuando ye conveniente. Una vegada termináu'l nivel, consíguese'l Rubín de los Goron. King Dodongo
Inside Lord Jabu-Jabu's Belly El tercer cuartón del xuegu alcontrar nel interior del Lord Jabu-Jabu. Por cuenta de que esti ser con forma de ballena comer a la princesa Ruto, Link tien d'aportar al estómagu del enorme pez y atopar el Bumerán, col cual tendrá de ganar a un parásitu que tien furiosu a Lord Jabu Jabu. P'aportar a él, tien de tenese la Escama de Plata, que dexa'l pasu faía'l fondu del Llagu Hylia. Los enemigos más abondosos son los Octorok y los tentáculos parasitarios. Por cuenta de que s'atopa nun mediu acuáticu, Link tendrá de nadar en ciertes zones del cuartón. Una vegada que Ruto ye salvada por Link, ella da-y el Zafiru de los Zora. Barinade
Forest Temple Una vegada que Link convertir n'adultu y que consigue'l Medallón de la Lluz, ye capaz d'ingresar al primer templu; antes d'ingresar nél, tienen de realizase delles actividaes: tiense que realizar una carrera contra Dampé, el guardián del campusantu, pa llograr el Hookshot, buscar a Saria nel Monte Perdíu y alcontrar a Sheik por que lu enseñe a Link la melodía del «Minué del Monte». Esti templu contién diversos ruempecabeces, de los cualos, unu consiste n'encender cuatro antorches a lo llargo del cuartón, y pallo, ríquese l'Arcu de les Faes; con ello, la entrada pa enfrentar al xefe puede desbloquiase. A la fin, Saria apúrre-y a Link el Medallón del Monte. Phantom Ganon
Fire Temple Atópase xusto nel cráter del volcán del Monte de la Muerte, resultando nun llugar llenu de llava y fueu, polo cual esisten temperatures estremes y esto amenorga la salú de Link adulces mientres la so estancia dientro del cuartón. Sicasí, el fíu de Darunia apúrre-y al nuevu héroe una túnica diseñada especialmente p'aguantar diches adversidaes climátiques, polo que la esploración del templu facilítase. Yá nel cuartón, atopanos nos con Darunia, que infórmanos qu'hai dellos Goron prindaos por Ganondorf a lo llargo de la mesma, polo que Link tien de rescatalos. Una vegada alcontráu'l Martiellu Megatónico (Megaton Hammer), el xugador puede aportar y face-y frente al xefe del nivel. Depués de derrotáu'l dragón que controlaba'l volcán, Darunia fai-y entrega al mozu del Medallón del Fueu. Volvagia
Ice Cavern Esti cuartón alcontrar na Fonte de los Zora, y ye un prerrequisito terminalo p'aportar al Templu de l'Agua. Esti nivel consta d'un solu pisu, que ta constituyíu d'un material llamao Xelu Colorao, que puede ser dilíu por aciu el Fueu Azul. Por cuenta de que s'atopa conxeláu casi na so totalidá, los Zora qu'habitaben la rexón atopar nun estáu criogénico, zarraos n'enormes bloques de xelu sólido. Nesti llugar, atópense les Botes de Fierro, que son necesaries pa resolver correutamente'l siguiente cuartón del xuegu. White Wolfos
Water Temple El cuartón atópase somorguiáu dientro del Llagu Hylia, xusto nel so centru, debaxo d'un pequeñu castru. Por cuenta de que ye un cuartón subacuáticu, el mayor retu presentar a lo llargo de cinco pisos llenos d'agua que tienen de ser nivelaos constantemente p'aportar a ciertes árees que contienen oxetos importantes, como lo ye'l casu del Longshot; tamién ye necesariu usar con frecuencia les Botes de Fierro, pos ensin elles, non podría salease na fondura del templu. Cabo añader, que nesti nivel atópase Link Escuru, una versión escura del héroe de verdes ropajes. Una vegada que se resuelve'l cuartón, Ruto da-y al Héroe del Tiempu'l Medallón de l'Agua. Morpha
Bottom of the Well Esti nivel atópase debaxo del «Well of Three Features», na villa Kakariko. P'aportar a él, precísase que Link vuelva ser un neñu, y terminar el Forest Temple, amás de conocer la melodía del Cantar de les Nubes». Ye posible llograr les Lentes de la Verdá nesti nivel. Dead Hand
Shadow Temple L'accesu escontra esti templu alcontrar nel campusantu Kakariko, a les faldes del Monte de la Muerte. Sicasí, Link tien de tocar por aciu la so ocarina'l cantar del Nocherniegu de les Solombres» pa poder ingresar a él. Como'l so nome indicar, el cuartón ta apináu de trampes ya ilusiones óptiques; estes consisten en parés y pisos falses, amás enemigos invisibles que tienen de ser ganaos una vegada adquiríos les Lentes de la Verdá. L'oxetu de mayor importancia que puede llograse son les Botes Flotantes, una y bones estes dexen realizar un pequeñu vuelu en mediu del aire, dexándo-y tamién a Link cruciar el Valle de la Muerte. Una vegada que Impa ye espertada, ésta apúrre-y al mozu hyliano el Medallón de les Solombres. Bongu Bongu
Gerudo's Training Ground Esti cuartón ye un llugar onde les Gerudo tienden a entrenase p'aumentar la so valentía, fuercia y sabiduría. Por que Link pueda aportar a esti centru d'entrenamientu, tien de tener la Credencial de Membresía Gerudo, cola cual llogra un pase direutu a esti nivel, anque tien de pagar una pequeña cantidá de rupies. P'avanzar a lo llargo del sable, tienen d'atopase llaves p'abrir el candáu de la siguiente puerta, y de esa manera llegar hasta'l postreru cuartu onde s'atopen les Fleches de Xelu, un ítem que consume poder cada vez que s'usen, pero que pueden conxelar a los enemigos.
Spirit Temple Esti templu allugar a la metá del desiertu Gerudo, específicamente na zona llamada'l Colosal Desiertu, xusto al oeste del Ermu Embruxáu. Cuando Link apuerta per primer vegada a esti cuartón, dase cuenta de que nun puede siguir, por cuenta de que nun puede pasar por una pequeña ranura que s'atopa nel pisu. Por ello, Sheik coménta-y al mozu que tien de tornar al pasáu y atopar al sabiu del cuartón; antes de dise enséña-y la cantar «Réquiem del Espíritu». Una vegada que Link torna al templu siendo un neñu, este conoz a Nabooru, quien lu comunica que tien de consiguir los Guanteletes Platiaos. L'héroe tien de tornar una vegada más, pero agora como adultu, y consiguir l'Escudu Espeyu pa terminar el cuartón: un oxetu que reflexa los ataques de los enemigos. A la fin, Nabooru apúrre-y al rapazu'l Medallón del Espíritu. Ximielgues Rova
Inside Ganon's Castle L'últimu cuartón y nivel del xuegu. Como'l so nome indicar, esti alcontrar nel Castiellu de Ganondorf; sicasí, el malváu bruxu alcontrar nel visu de la torre principal, pero pa entrar nella precísense desbloquiar los Seis Barreres que s'atopen en distintes seiciones del llaberintu. P'abrir ríquense los Seis Medallones de los Sabios. A la fin de cada seición, Link tien de disparar una Flecha de Lluz pa romper la barrera que bloquia caúna de les entraes a la torre. A lo llargo de la torre, el mozu tendrá de ganar diversos enemigos hasta llegar al últimu pisu onde s'alcuentra la Princesa Zelda. Una vegada que Link llibera a Zelda, la torre colapsa, dexando al Rei de les Gerudo aparentemente muertu. Sicasí, este alica y amuesa la so verdadera forma: un ser xigantescu d'aspeutu asemeyáu a un xabalín, que tien de ser ganada pa esaniciar por completu'l mal y devolver una vegada más la paz qu'abonda nel reinu de Hyrule. Ganon/Ganondorf
  • Nota: El símbolu «‡» indica que'l nivel ye un mini-cuartón, y que'l xugador puede prescindir sobre resolvelo y llograr el ítem qu'alluga dientro de sigo. Sicasí, la única esceición puede resultar la Gerudo's Training Ground, pos les Fleches de Xelu nun son necesaries pa completar el xuegu en sí; de la mesma, los otros dos deben de completase col fin de prosiguir cola aventura. El signu tamién señala qu'esi nivel nun ye consideráu un nivel normal, pos el so llargor según la so dificultá ye menor en comparanza a los demás templos y cuartones del xuegu.

Oxetos, equipu y armes

[editar | editar la fonte]

Link ye capaz de camudar el so equipamientu utilizando una subpantalla de posa dedicada precisamente a eso. Munchos de los ítems que s'inclúin nel xuegu debutaron per primer vegada na serie con Ocarina of Time, según otros que yá apaecieren en videoxuegos anteriores. Coles mesmes, hai elementos que se llogren solamente na dómina na que Link ye neñu, otros na que'l protagonista ye adultu, y hai otros que son indispensables pa la historia que nun s'omiten en nenguna dómina na que s'atope. Ente dichos elementos básicos atópense les nueces Deku –son refundiaes y españen al mínimu impautu col oponente–, les bombes –que se llogren per primer vegada nel segundu cuartón–, les «bombchus» –una variación de les bombes orixinales–, les botelles –son cuatro en total y pueden enllenase con líquidos que recuperen la salú de Link ya inclusive con faes, que tamién cumplen la mesma función que los líquidos–, según los conxuros de les Grandes Faes –el Fueu de Din, el Vientu de Farore, y l'Amor de Nayru– y los dos ocarines –la de les Faes y la del Tiempu–. Otramiente, los corazones de recuperación cumplen el mesmu papel dende'l primer videoxuegu de la serie, al restaurar una parte de la vida de Link. Otros oxetos coleicionables llamaes «Skulltulas Doraes» pueden atopase nos cuartones, y éstes pueden camudase por Pieces de Corazón o otros artefautos, según tamién por rupies.

Nel reinu de Hyrule, les rupies son unes xoyes de diversos colores que s'utilicen principalmente como moneda de cambéu, yá que con estos oxetos que s'alcuentren a lo llargo de tol mundu de Zelda, son útiles pa l'alquisición de diversos oxetos necesarios pa l'aventura del xuegu.

Tamién, mientres el cursu del xuegu, Link atopa distintos espaes, escudos, botes y túniques o traxes. Cada unu de dichos artefautos apúrre-y a Link una propiedá especial, y munches de los cuartones y zones qu'esplora pueden ser solamente visitaes cuando'l protagonista ta correutamente forníu, como asocede, por casu, cola túnica Goron, que déxa-y tar en llugares con un intensu calor. Los oxetos que s'utilicen comúnmente cuando Link ye neñu son la Túnica Kokiri, les Botes Kokiri, l'Escudu Deku y la Espada Kokiri. Yá na so forma adulta, siendo incapaz de remanar la espada y escudo estándar, non yá puede siguir utilizando la so túnica y botes orixinales, sinón que tamién puede somorguiase debaxo del mar ensin esmolición de respiración cola túnica Zora, y, como se menta enantes, caltenese en llugares calientes cola túnica Goron. Amás, puede caminar sobre'l fondu d'un cuerpu d'agua coles Botes de fierro, y caminar llibremente nel aire coles Botes flotantes. Los distintos escudos y espaes tamién tienen carauterístiques especiales: puede faer usu completu del Escudu Hyliano, y reflexar la lluz con Escudo Espeyu, ente que la Espada Maestra y la Biggoron tienen mayor potencia de fuercia que la Kokiri.

Sistema de xuegu

[editar | editar la fonte]

Ocarina of Time ye un videoxuegu d'aición-aventura qu'inclúi de la mesma elementos de los xuegos de rol y de videoxuegu de lóxica lóxica. El xugador ye capaz de controlar a Link nuna perspeutiva en tercer persona y nun Gráficos 3D per ordenador espaciu tridimensional, ente que ésti llucha principalmente con una espada y un escudu, anque tamién puede usar armes que puede refundia-y direutamente al adversariu, según bombes, fleches etc.[53] Pa esta entrega, los diseñadores encargar d'introducir al sistema de control delles meyores como aiciones sensibles a dalguna función específica y un sistema de bloquéu automáticu llamáu «focalización Z» (del inglés: Z-targeting).[Nota 1] En combate, la denomada «focalización Z» déxa-y al xugador tener un enfoque dende la perspeutiva de Link y asina enferronase (apuntando nel procesu) a un enemigu o oxetu determináu.[54] Por aciu l'usu d'esta innovación, la cámara sigue al oxetivu y Link ye capaz de tenelo enfocáu constantemente. Darréu, los ataques con proyeutiles diríxense automáticamente al oxetivu polo que nun ye necesariu apunta-yos de manera manual. De la mesma, les aiciones sensibles a les funciones específiques dexen múltiples xeres que s'asignen a un botón, colo que se simplifica'l sistema de control estándar. La visualización en pantalla demuestra qué va pasar si prímese'l botón y camuda dependiendo de qué aición s'atopa realizando'l personaxe. Por casu, el mesmu botón qu'ayuda a Link a emburriar una caxa si ta xusto al llau d'ésta ayudarálu a xubir a la caxa si'l analog stick ye movíu escontra ella.[6] Una gran parte del xuegu consiste en batalles, anque en dellos intres incorpórense elementos carauterísticos de los videoxuegos de sigilo. La esploración ye otru elementu importante del sistema de xuegu; el xugador puede reparar árees inaccesibles y volver más tarde –esta vegada atopándoles explorables–, dempués de llograr un nuevu ítem.

El controlador de Nintendo 64 dexa toa una variación de movimientos pa Link.

Link adquier nueves habilidaes al recoyer ítems y armes que s'atopen nos cuartones o nel supramundo. Ye importante mentar qu'esti títulu tien delles misiones opcionales secundaries, según oxetivos que'l xugador puede escoyer pa completar o, en casu contrariu, a cencielles ignorar. Una vegada que se completen estes misiones opcionales, polo xeneral el xugador llogra pagos, yá sía en forma d'armes o habilidaes. Nuna d'estes, Link viende oxetos que nun precisa y apurrir a personaxes non elegibles. Esta misión inclúi diez objetos a intercambiar y termina cuando Link llogra la Espada Biggoron de dos manes, que ye la más llarga del so tipu nel xuegu. N'otra d'estes misiones, Link puede consiguir a una yegua llamáu Epona. D'esta manera, puede percorrer el reinu más fácilmente, anque la so capacidá d'ataque mientres monta'l caballu amenórgase puramente a llanzar fleches a los sos enemigos.[55] Pa llograr a Epona, Link tien d'aprender el cantar d'esti caballu mientres ye un neñu. Sicasí, namái ye capaz de montala cuando dambos son adultos.

Cuando Link consigue la «Espada Maestra» (Master Sword, n'inglés) nel Templu del Tiempu, ye zarráu ensin conciencia per siete años ende mesmu, hasta que se convierte nun adultu, y polo tanto vuélvese lo suficientemente fuerte como pa remanar la Espada Maestra. Link pequeñu y Link adultu tienen distintes habilidaes; por casu, namái de manera adulta puede usar l'Arcu, ente que'l pequeñu puede aportar a ciertes árees acutaes al traviés de pasaxes nes parés y el mesmu suelu. Dempués de completar el Templu del Monte, Link puede viaxar llibremente ente los dos periodos por aciu el reemplazu o'l tomáu de la espada. Les melodíes y notes reproducir colos botones C y A nel mandu de Nintendo 64; nel casu de la versión de Gamecube, xugar col analog stick C.

Control de la ocarina

[editar | editar la fonte]

Amás d'apurrir un fondu nel ambiente de la historia, la música tamién toma un papel importante nel sistema de control. El videoxuegu ye citáu como'l «el primer títulu que presenta la creación de música como parte del so sistema de xuegu, ensin prauticar el baille».[56] Los botones de disposición del controlador de Nintendo 64 asemeyar a los furacos de les ocarines del xuegu,[34] y los xugadores deben memorizar diversos cantares pa completar delles seiciones de la historia del xuegu. Tolos cantares tocar colos cinco notes disponibles nuna ocarina, anque inclinando'l campu al traviés del control del analog stick el xugador puede tocar notes adicionales.[34] De primeres de la historia del videoxuegu, a Link apúrrese-y la Ocarina, que ye dempués reemplazada pola Ocarina del Tiempu. Al traviés del xuegu, Link apriende trece canciones que-y dexen resolver varios y distintos acertijos y teletransportarse a llugares primeramente visitaos.[57] La Ocarina del Tiempu tamién s'usa pa reclamar la Espada Maestra nel Templu del Tiempu. Hai de solliñar que, al igual qu'otres hestories fantástiques con viaxes al traviés del tiempu na so temática, nesti xuegu preséntase una paradoxa al respeutive de el Cantar de la Nube, onde siendo Link adultu al dirixite al molín de Kakarillo Village l'home de la caxa de música te enseña una melodía, aludiendo a que ciertu mozu va munchos años amosára-ylo; depués, tornando nuevamente al molín pero como Link neñu, el xugador enséña-y la mesma melodía que l'home enséño-y nel futuru, surdiendo d'esta miente la clásica paradoxa "¿quién-y enseñó la cantar a quién?".

Producción

[editar | editar la fonte]
Productor  Shigeru Miyamoto
Coordinadores  Masashi Goto
 Yoshitaka Nishikawa
 Hiroyuki Uesugi
Xefe de programación  Kenzo Hayakawa
Productores executivos  Satoru Iwata
 Hiroshi Yamauchi

 Tomoaki Kuroume
 Ren Uehara
 Shigeki Yoshida

Diseñu de personaxes  Yoshiki Haruhana
 Kenzo Hayakawa
 Satomi Maekawa
Diseñadores de nivel  Takeshi Hosono
 Shinichi Ikematsu
 Makoto Miyanaga
 Kenta Usui
Direutores  Eiji Aonuma
 Yoshiaki Koizumi
 Toru Osawa
 Yoichi Yamada

 Koji Kondo

Ilustradores  Minoru Maeda
 Yusuke Nakano
 Wataru Yamaguchi
Programadores principales  Shigeo Kimura
 Takamitsu Kuzuhara
 Kazuaki Morita
 Atsushi Nishiwaki
 Nobuo Okajima
 Masatoshi Ogawa

 Tsuyoshi Watanabe

Direutor de programación  Toshio Iwawaki
Guionistes  Toru Osawa
 Kensuke Tanabe

 Yoji Inagaki
 Takuya Maekawa

Supervisores  Toshihiko Nakago
 Takashi Tezuka

 Shin Hasegawa
 Hirohito Yoshimoto

Traductor  Hiro Yamada
Actores de voz  Nobuyuki Hiyama (Link)
 Takashi Nagasako (Ganondorf)
 Kaori Mizuhashi (Navi)
Referencies [58][59]

La primer vegada que se fixo referencia a Ocarina of Time foi como parte d'una demostración téunica a cargu del programador Giles Goddard, que se realizó nel eventu xaponés Space World 1996, lleváu a cabu n'avientu de 1995; mientres dichu eventu, el xuegu yera conocíu a cencielles como Zelda 64.[60][6] El so desenvolvimientu socedió de forma paralela a la producción de Super Mario 64, en dambos xuegos figurando a lo más responsable l'equipu Nintendo EAD.[61] Dambos títulos convertir nos primeros xuegos fechos dafechu con gráficos 3D nes sos respeutives franquicies. A pesar de que Nintendo orixinalmente entamaba llanzalo pal periféricu Nintendo 64DD,[62] poco dempués decidió llanzalo en cartuchu.[6][63] Diseñáu nun cartuchu de 32 megabytes, Ocarina of Time pasó a ser el xuegu más llargu enxamás fechu por Nintendo hasta esi entós.[4]

Shigeru Miyamoto, direutor principal de Super Mario 64, fungió coles mesmes como productor y supervisor del diseñu de Ocarina of Time, que taba a cargu yá de dellos direutores.[64][65] Pal desenvolvimientu d'esti títulu, Nintendo EAD punxo en práutica una nueva estratexa consistente en que numberosos direutores encargaríense cada unu de producir segmentos individuales del xuegu pa, más tarde, xunir les pieces creaes y asina dar forma a la versión final. Sicasí, so esti conceutu la producción retrasó muncho más tiempu del esperáu, asina que Miyamoto optó por arreyar se entá más nel xuegu, asumiendo pa ello un rol más de direutor que de supervisor. Anque la tema de los xuegos 3D yera inéditu pal equipu de producción, l'asistente Makoto Miyanaga mentó qu'ente ellos esistió «un sentíu de pasión por crear daqué nuevu y ensin precedentes».[66] Orixinalmente, Miyamoto quería que'l xuegu tuviera una perspeutiva en primer persona, con tal de dexa-y a los xugadores qu'esploraren el vastu terrén de Hyrule d'una forma más interactiva, amás d'enfocase más nel desenvolvimientu de los enemigos y los escenarios. Sicasí los responsables del diseñu tuvieron delles dificultaes téuniques con esti proyeutu al querer introducir a una versión infantil de Link, polo que Miyamoto atalantó que sería necesariu amosar entós a Link tol tiempu n'escena.[67] El desenvolvimientu del xuegu arreyó a más de 120 persones, incluyíu un actor al cual utilizaron pa prindar los movimientos y les maniobres cola espada de Link.[68] Per otra parte, dalgunes de les idees de Miyamoto pa Ocarina of Time incorporáronse sicasí en Super Mario 64, lo cual debióse principalmente a qu'esti postreru taba programáu pa ser llanzáu primero que'l xuegu de Zelda;[61] inclusive, hai otres idees que nin siquier s'usaron en nengún de los xuegos por cuenta de llimitaciones de tiempu.[64]

Ocarina of Time orixinalmente correr col mesmu Motor de videoxuegu motor gráficu que Super Mario 64, pero pal casu de Zelda l'engrane foi modificáu substancialmente que'l diseñador Miyamoto asintió que'l productu de dambos proyeutos tendríen de ser totalmente distintos ente sigo.[69] Una traza que difier ente dambos xuegos ye'l control sobre la cámara. El xugador tien abondo control sobre los ángulos d'enfoque en Super Mario 64, pero la cámara en Ocarina of Time ye controlada en mayor midida pola intelixencia artificial del xuegu. Miyamoto dixo que los controles sobre la cámara en Ocarina of Time taben destinaos a reflexar un enfoque sobre'l mundu del xuegu, en cuantes que los de Super Mario 64 tienden a centrase sobre'l personaxe de Mario.[64] Miyamoto naguaba por que'l xuegu fora d'un estilu cinematográficu, pero que pudiera inda estremase de delles películes de l'actualidá.[64] Takumi Kawagoe, quien yera la persona encargada de realizar les cortes d'escena pa los xuegos de Nintedo, dixo que la so mayor prioridá yera la de da-y al xugador «una sensación de poder pa controlar l'aición».[70] P'aguiyar dicha sensación, les cortes d'escena qu'apaecen en Ocarina of Time son xeneraos dafechu por aciu computación en tiempu real, y nun utilicen secuencies pregrabadas o videos de movimientu completu.[64] Toru Osawa, en collaboración con Kensuke Tanabe, redactaron el guión y l'argumentu del xuegu[71] basándose nuna pequeña anéudota de Miyamoto y de Yoshiaki Koizumi.[72][73][74] Los cuartones, según los niveles y redolaes de Hyrule, fueron diseñaos por Eiji Aonuma.[75]

Una vegada que'l xuegu foi llanzáu al mercáu, toos aquellos veceros qu'habíen preordenado una copia del mesmu n'Estaos Xuníos llograron una caxa d'edición llindada que contenía una tarxeta dorada de plásticu que dicía «Edición de coleicionista», y la cual de la mesma traía nel so interior un cartuchu doráu de Ocarina of Time,[76] daqué que yá se fixo antes colos xuegos anteriores a partir del llanzamientu del xuegu orixinal pa la consola Nintendo NES. La demanda nel mercáu aportó a tan alta qu'en dalgún momentu Electronics Boutique llegó a atayar les preventas del xuegu a partir del 3 de payares de 1998.[77] Delles versiones posteriores del xuegu amuesen llixeros cambeos nel so diseñu, tales como la remoción d'un segmentu musical islámicu de la melodía que s'escucha nel Templu del Fueu, delles correiciones d'errores na programación «non previstos» (del términu «glitch») y el cambéu del color del sangre de Ganondorf de carmesí a verde.[78]

Cartuchos

[editar | editar la fonte]

Esisten trés cartuchos distintos de Ocarina of Time pa N64: 1,0 (conocíu so la denominación de NUS-CZGE-USA), 1,1 (NUS-CZLE-USA) y 1,2 (NUS-CZLE-USA-1). Les diferencies ente los cartuchos son toes menores, ya inclúin el cambéu del color de la superficie del cartuchu (ente que la versión 1,0 puede venir en doráu o gris, les últimes dos son puramente de color gris, salvu n'Australia) y delles correiciones d'errores (glitch) presentes na versión 1,0. La diferencia más notable ente les versiones 1,1 y 1,2 foi'l cambéu de color del sangre de colloráu a verde. Coles mesmes, a partir de la versión 1,2 inclusive empezar a alteriar dellos aspeutos del xuegu que fueron rellacionaos pola prensa como referentes a la cultura musulmán, tales como la música del Templu de Fueu (onde s'incluyía un cantar similar a un soníu sagráu musulmán) y l'emblema qu'apaez nel Escudu Espeyu y en delles estructures rellacionaes cola tribu Gerudo (que'l so diseñu yera una lluna creciente y una estrella, símbolu acomuñáu col islam). Los anteriores cambeos fixéronse principalmente pa evitar que diches cultures considerar como una ofiensa a la so ideoloxía.[79][80][81]

Adautaciones y rellanzamientos

[editar | editar la fonte]

La primer consola a la que foi afecha la versión orixinal pa Nintendo 64 de Ocarina of Time foi para Nintendo GameCube, socesora de la yá mentada, como un elementu adicional nos discos compilatorios Ocarina of Time: Master Quest y The Legend of Zelda: Collector's Edition, en dambes versiones consistiendo nuna ROM emulada.[78] Orixinalmente, Ocarina of Time: Master Quest diba ser una espansión de Ocarina of Time pal periféricu Nintendo 64DD y llevaría el títulu Ura Zelda («Otru Zelda»).[82] Dicha compilación axuntóse tamién como un títulu premium (adicional) pa toos aquellos usuarios que preordenaron el xuegu The Wind Waker en Xapón y Norteamérica,[83] según a los qu'adquirieron una edición llindada de la consola GameCube na cadena de tiendes Wal-Mart.[84] N'Europa, el discu tuvo disponible por un ciertu periodu al traviés d'una ufierta especial realizada nel sitiu web oficial de Nintendo. Inclusive salió a la venta una caxa compilatoria sol mesmu nome que contién un discu col xuegu orixinal, la versión Master Quest y seis videoclips de dellos xuegos pa GameCube ente los cualos inclúyense The Wind Waker y una demo de l'adautación The Legend of Zelda: A Link to the Past pa la portátil Game Boy Advance.[78] Al respeutive del so diseñu, Master Quest usa'l mesmu motor de xuegu que Ocarina of Time, anque tien cuartones con un nuevu diseñu.[78] Per otra parte, la edición Collector's Edition tuvo disponible n'Europa, Australia y Norteamérica como parte d'una ufierta especial, según al rexistrar hardware y software de Nintendo, o inclusive suscribiéndose a les revistes o clubes oficiales de la empresa.[85] Amás de la copia orixinal de Ocarina of Time, el discu compilatorio contién los xuegos The Legend of Zelda, The Adventure of Link, Majora's Mask, una demo de The Wind Waker según un videoclip sobre la historia de Zelda.[85] Anque'l xuegu orixinal ye reproducíu na Nintendo 64 con una resolución de 320 × 240 píxeles, les versiones emulaes pa GameCube reproducir con una resolución de 640 × 480 píxeles amás de cuntar con un sistema d'escanio progresivu.[78][86] En payares de 2003, estrenóse coles mesmes una versión específica pa la consola Nintendo iQue en China.[87]

El 23 de febreru de 2007, llanzóse una nueva adautación de Ocarina of Time n'Europa y Australia pa la consola virtual de Wii, por un costu de 1 000 puntos Wii. En Norteamérica, dicha edición llegó al mercáu'l 26 de febreru d'esi añu, y a Xapón a otru día, el 27 de febreru.[88] Anque ésta adautación consiste de la mesma nuna versión emulada del xuegu orixinal pa Nintendo 64, nun ta exenta de dellos cambeos, como l'alteración del símbolu Gerudo —al igual de como s'amosó na versión de Game Cube—, amás de nun soportar la vibración pal controlador.[23] Al contrariu, la consola Wii puede reproducir les versiones compiladas de GameCube con esta carauterística intacta. En Super Smash Bros Brawl, inclúyese una versión demo de 5 minutos de Ocarina of Time a manera d'elementu desbloqueable nel xuegu.

Versión pa Nintendo 3DS

[editar | editar la fonte]

A mediaos de 2010 estrenóse una versión demo qu'incluyía escenes de Ocarina of Time; magar Miyamoto nun principiu sostuvo qu'esistía la posibilidá de qu'esa pequeña secuencia fora desenvuelta hasta convertise nun nuevu Zelda,[89] Nintendo of America, al traviés de la so páxina de Twitter, anunció oficialmente a Ocarina of Time 3DS el 15 de xunu de 2010 pa la portátil Nintendo 3DS.[90] Esi mesmu día amosáronse delles escenes tomaes direutamente del xuegu nel sitiu web Nintendo E3.[91] Eiji Aonuma comentó al respectó: «¿Recuerden el Templu de l'Agua? ¿Quién pensó que fora aburrible o inclusive horrible? Viví con eso polos últimu diez años. Pero col 3DS tenemos una pantalla táctil. Tienen que quitar y ponese les botes de fierro constantemente, ¿eh ho? gustaríame faer que'l control de les botes fuera más senciellu al incorporar una nueva carauterística [en Ocarina of Time 3DS]», colo cual dio a entender que los controles van ser modificaos nesta nueva versión.[92] El xuegu tuvo disponible al públicu per mediu d'una exhibición nel eventu Nintendo World 2011, onde atraxo una cantidá significativa d'atención, ya inclusive los tiempos d'espera pa poder xugalo amontar en comparanza con otros títulos exhibíos por Nintendo enantes.[93]

Una de les nueves carauterístiques más notables ye l'habilidá pa fornir armes d'una forma más rápida al usar la pantalla táctil, yá que de la mesma, l'arquiteutura de la mesma consola podría dexar movimientos más precisos por aciu el xiroscopiu internu de la 3DS; coles mesmes, esto dexa que'l xugador realiza movimientos más acertaos y direutos cuando apuerta nuna perspeutiva en primer persona, como nel casu del slingshot.[94] El 12 d'abril de 2011 revelóse que'l xuegu sería llanzáu 17 de xunu del mesmu añu pa Reinu Xuníu, en cuantes que para América el xuegu saldría a la venta dos díes depués.[95] Un día dempués, el 13 d'abril, desvelar nuna páxina oficial xaponesa que'l xuegu podría tar disponible pal 16 de xunu de 2011 en Xapón.[96] Pa esta versión, confirmóse que va contener la versión de Master Quest, en adición a la versión orixinal del xuegu.[97] Amás de lo anterior, confirmóse que la inclusión d'un sistema de batalla contra los xefes del xuegu, tituláu como «Boss Challenge», que dexa que'l xugador escueya combatir a tolos xefes nun ciertu orde, d'una manera similar a como asocedió nel xuegu Metal Gear Solid: The Twin Snakes.[98] Aun así, esta versión de la Master Quest difier de la orixinal en que'l mapa de Hyrule ta «voltiáu» o invertíu, d'una manera similar a como se realizó la versión de The Legend of Zelda: Twilight Princess pa Wii.[99]

Coles mesmes, mentóse que'l xuegu contendría ciertos videos a manera de tutoriales qu'ayudaríen al xugador en casu de qu'ésti se perdiera ayundes de l'aventura.[100] Como datu adicional, cabo señalase que The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D nun foi diseñáu por Nintendo EAD como se fixo cola versión orixinal, sinón por Grezzo, un estudiu subsidiario ya independiente xaponés encabezáu por Koichi Ishii.[101] Finalmente'l xuegu foi llanzáu en xunu de 2011 en tol mundu.

Banda sonora

[editar | editar la fonte]
Kōji Kondō, compositor principal de la banda sonora, espresó que la creación de temes distintes na escala llindada yera un «gran desafíu», pero a la fin sintió que la resultancia final yera un productu bien natural.[102]
The Legend of Zelda: Ocarina of Time Original Soundtrack
Datos
Tipu videoxuegu
Distribución cartucho (es) Traducir, GameCube Optical Disc (es) Traducir, Virtual Console, baxada dixital y discu ópticu
Xéneru aición-aventura
Compositor Kōji Kondō (es) Traducir
Productor Koji Kondo[103]
País Bandera de Xapón Xapón
Fecha publicación 21 payares 1998, 23 payares 1998, 11 avientu 1998, 18 avientu 1998, 28 payares 2002, 18 febreru 2003, 3 mayu 2003, payares 2003, 23 febreru 2007, 26 febreru 2007, 27 febreru 2007 y 21 payares 1998
Duración 77:16
Web oficial y Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

La música de Ocarina of Time foi compuesta por Kōji Kondō, un compositor famosu pol so trabayu en dellos títulos de Nintendo, quien amás s'encargó de la música de The Legend of Zelda dende'l primer xuegu de la serie.[102] Adicionalmente, ésti foi l'últimu trabayu musical que realizó Kondō en solitariu.[107] Auníu al fechu de que munchos de los personaxes tienen la so propia tema musical, delles locaciones de Hyrule atópense al empar acomuñaes con temes musicales nesti xuegu.[108] Lo anterior foi consideráu como un leitmotiv a la inversa, ye dicir qu'en cuenta de que cierta música anuncie la llegada d'un personaxe, equí preséntase un ambiente estacionario mientres el xugador averar a dalgunu.[109] En ciertos llugares, la música constitúi la variación d'una melodía reproducida por una ocarina que'l xugador darréu tien d'aprender, y la mesma tópase rellacionada puramente con dicha área.[109]

La banda sonora sirve de sida p'apurrir un contestu musical al escenariu, pero, sicasí, tamién asume un rol integral nel sistema de xuegu de Ocarina of Time. El material ye referíu como «el primer títulu contemporaneu que nun pertenez al xéneru de bailles qu'incorpora la composición musical como parte de la so interactividad».[56] El diseñu de los botones del controlador de Nintendo 64 asemeya los furacos de les ocarines nel xuegu,[34] y los xugadores tienen d'aprender dellos cantares pa poder rematar el títulu. Toles composiciones son tocaes por aciu l'usu de los cinco notes disponibles nuna ocarina real, anque ye posible afaer dellos tonos cola palanca del controlador pa tocar dellos soníos adicionales.[34] Tal foi la popularidá de Ocarina of Time que se comprobó que les ventes d'ocarines aumentaron considerablemente tres el llanzamientu del videoxuegu.[5]

La banda sonora de Ocarina of Time foi producida por Poni Canyon y publicada n'Estaos Xuníos en payares de 1998,[104] ente qu'en Xapón facer el 18 d'avientu de 1998.[110][103] La versión xaponesa contién un discu compactu con 82 temes en total,[110][111] cuando la llanzada pa Estaos Xuníos tenía 35,[112] y fueron publicaos con distintos cubiertes de portada.[104][103] Tres el so llanzamientu, la banda sonora foi frecuentemente allabada pola crítica especializada;[109] sicasí, IGN manifestó la so inconformidad al nun incluyir nel videoxuegu la tema tradicional de Zelda, pero aun así describir como una victoria intachable».[34] En 2001, trés años dempués del llanzamientu orixinal de Ocarina of Time, GameSpot calificar como una de los diez meyores bandes sonores de videoxuegos de tolos tiempos.[108] Del sitiu especializáu de Sountrack Central, Jon Turner comparó les versiones xaponés y norteamericano, criticando a esta postrera por contener menos temes y por cambeos fechos a estos mesmos; nel so reseña mentó que «Definitivamente ésta nun ye la típica música de Mario o Yoshi. Con esto nun me refiero a que tol álbum sía escuru y pocu risonderu. Sinón que, equí la música estender dende allegre y risondera a dramática y formosa», concluyendo que «Namái hai una pallabra que describe la música d'esti álbum de banda sonora, y ésta ye 'espectacular'».[112]

Esisten amás dos álbumes derivaos de la banda sonora, llamaos The Legend of Zelda: Ocarina of Time - Hyrule Symphony, publicáu'l 27 de xineru de 1999,[113] y The Legend of Zelda Ocarina of Time - Re-Arranged Album, publicáu'l 22 d'avientu de 1999.[114]

De siguío, la llista completa de les temes conteníes na banda sonora.[115]

NᵘTítuluDuración
1.«Title Theme»1:20
2.«Enter Ganondorf»0:13
3.«Deku Tree»0:36
4.«Fairy Flying»0:23
5.«House»0:36
6.«Kokiri Forest»1:01
7.«Open Treasure Box»0:10
8.«Item Catch»0:04
9.«Small Item Catch»0:05
10.«Shop»1:08
11.«Battle»1:07
12.«Inside the Deku Tree»1:27
13.«Boss Battle»1:19
14.«Boss Clear»0:13
15.«Heart Container Get»0:05
16.«Legend of Hyrule»1:58
17.«Spiritual Stone Get»0:16
18.«Fairy Ocarina Get»0:11
19.«Hyrule Field Main Theme»4:43
20.«Kepora Gebora's Theme»1:00
21.«Market»0:59
22.«Shooting Gallery»0:39
23.«Hyrule Castle Courtyard»0:53
24.«Enter Zelda»0:06
25.«Ocarina "Zelda's Lullaby"»0:12
26.«Zelda's Theme»0:49
27.«Ocarina "Epona's Song"»0:09
28.«LonLon Ranch»2:08
29.«Mini Game»0:32
30.«Kakariko Village»1:44
31.«Ocarina "Sun's Song"»0:07
32.«Hyrule Field Morning Theme»0:37
33.«Goron City»1:38
34.«Ocarina "Saria's Song"»0:09
35.«Lost Woods»0:39
36.«Dodongo's Cavern»0:46
37.«Middle Boss Battle»1:07
38.«Dinosaur Boss Battle»1:08
39.«Zora's Domain»1:30
40.«Great Fairy's Fountain»0:35
41.«Potion Shop»0:52
42.«Inside Jabu-Jabu's Belly»0:34
43.«Ocarina "Song of Time"»0:12
44.«Temple of Time»1:19
45.«Open Door of Temple of Time»0:15
46.«Master Sword»0:13
47.«Ganondorf's Theme»0:41
48.«Chamber of the Sages»1:43
49.«Medal Get Fanfare»0:14
50.«Sheik's Theme»0:30
51.«Horse Race»0:46
52.«Horse Race Goal»0:05
53.«Ingo's Theme»0:39
54.«Escape from LonLon Ranch»0:09
55.«Kakariko Village Orchestra Ver.»1:44
56.«Ocarina "Song of Storms"»0:07
57.«Windmill Hut»0:52
58.«Minuet of Woods»0:17
59.«Forest Temple»1:52
60.«Boleru of Fire»0:20
61.«Fire Temple»0:42
62.«Ice Cavern»0:45
63.«Serenade of Water»0:19
64.«Water Temple»1:44
65.«Nocturne of Shadow»0:23
66.«Prelude of Light»0:18
67.«Shadow Temple»1:45
68.«Gerudo Valley»1:34
69.«Spirit Temple»2:57
70.«Requiem of Spirit»0:24
71.«Kotake & Koume's Theme»0:52
72.«Meet Again Zelda»0:51
73.«Game Over»0:09
74.«Ganon's Castle Bridge»0:22
75.«Ganon's Castle Under Ground»0:53
76.«Inside Ganon's Castle»3:26
77.«Ganondorf's Battle»1:12
78.«Escape from Ganon's Castle»0:33
79.«Last Battle»2:10
80.«Seal of Six Sages»0:29
81.«Ocarina of Time»0:32
82.«End Credits»7:10

Receición

[editar | editar la fonte]

Comercial

[editar | editar la fonte]

Previu al so llanzamientu, se preordenaron más de 250 000 copies, convirtiéndose nel videoxuegu cola mayor cantidá de preventas en tola historia (enantes, el xuegu Diddy Kong Racing ostentaba dichu títulu con 125 000 copies prevendidas). Tan solo na so primer selmana d'estrenu en Xapón, vendiéronse 386 234 copies. D'alcuerdu a un informe de Nintendo of America, la empresa llogró ganancies por hasta 150 millones USD poles casi 2,5 millones de copies vendíes al términu de 1998, envalorándose'l so preciu de preventa en 60 USD per cada edición. Según el sitiu N-Sider.com, nesa dómina la película más taquillera yera la producción A Bug's Life de Pixar, con ganancies d'aproximao 114 millones USD.[60]

Ocarina of Time foi publicáu ente múltiples aponderamientos abrumadoramente positivos, amestáu a un enorme ésitu comercial. Mientres 1998, llogró vender 2,5 millones de copies a pesar de que foi publicáu tan solo 39 díes primero que dichu añu terminara; antes del so llanzamientu, Nintendo esperaba que'l xuegu vendiera más de dos millones de copies nesti periodu tan solo en Norteamérica.[60][116] Esto convertir nel xuegu con mayores ventes nun curtiu periodu a partir del so llanzamientu,[60] récor que caltendría hasta diez años dempués, cuando Super Smash Bros Brawl superar vendiendo 1,4 millones mientres la so primer selmana de llanzamientu al mercáu.[117] En Xapón, el xuegu vendió 820 000 copies en 1998, polo que se convirtió nel décimu xuegu meyor vendíu d'esi añu.[118] Mientres el tiempu en que tuvo disponible nel mercáu internacional, Ocarina of Time vendió 1,14 millones de copies en Xapón, aportando a consideráu como'l 113.° xuegu meyor vendíu de tolos tiempos naquél país;[119] coles mesmes, llogró comercializar 4,06 millones de copies en territoriu estauxunidense,[120] y 7,6 a nivel mundial,[10][121] convirtiéndose asina nel títulu más vendíu de la serie The Legend of Zelda[122] y el cuartu más vendíu pa la consola, superáu namái por Super Mario 64 (11 millones),[122]Mario Kart 64 (9 millones)[123] y GoldenEye 007 (8 millones).[124][125]

 Receición
Analises agregaos
Autor Puntuación
Metacritic99 sobre 100 (22 reseñes)[16]
GameRankings98% (28 reseñes)[126]
Analís
Publicación Puntuación
Allgame5/5 estrellas[127]
Computer and Video Games9 sobre 10[126]
Edge10 sobre 10[128]
Electronic Gaming Monthly10 sobre 10[129]
Famitsu40 sobre 40[130]
GamePro5/5 estrellas[131]
Game RevolutionA
GamesMaster97%[126]
GameSpot10.0 sobre 10[132]
IGN10 sobre 10[34]
Nintendo Power9.5 sobre 10[133][134]
Electric Playground10 sobre 10[126]
Gamestyle10 sobre 10
GMR10 sobre 10[126]
Next Generation Magazine5/5 estrellas[126]
Nintendojo10 sobre 10[126]
RPGamer5 sobre 5[126]
Thunderbolt10 sobre 10
Premios
Game of the Year
Greatest Game of All Time

.


Nel so llanzamientu orixinal para Nintendo 64, Ocarina of Time llogró puntuaciones perfectes per diversos medios especializaos, tales como Famitsu,[130] Edge,[128] Electronic Gaming Monthly,[129] GameSpot,[132] IGN,[34] y la revista Next Generation (que lo nomó como'l Videoxuegu del sieglu»).[135] Pal mes d'avientu de 2010, dos de les webs más influyentes de compilación de reseñes GameRankings y Metacritic, consideraron que la puntuación que recibió la versión orixinal pa N64 foi la meyor calificación de tolos tiempos pa un xuegu dientro de dichos sitios, pos el mesmu llogró una puntuación de 97,54% y de un 99 sobre 100, respeutivamente[126][16] de lo que'l Guinness World Records fíxose ecu.

Los gráficos del xuegu fueron emponderaos por ser fondos y detallaos, anque dellos revisores comentaron qu'estos nun esplotaben a totalidá la capacidá gráfica que la consola casera podía ufiertar, pos según ellos «[el xuegu] nun esponía tol so potencial». Game Revolution comentó que los detalles nes cares de los personaxes son con frecuencia «el retu más difícil de la programación nuna redolada gráfica en 3D», sicasí añadió que les espresiones y les animaciones que son presentaes na mayoría de los personaxes constituyeron una «adición sorprendente».[136] Coles mesmes, IGN sintió que Ocarina of Time ameyoró y actualizó los gráficos colos que cuntaba Super Mario 64, pos los de la versión de Zelda otorgaben una sensación más fonda al empar que daben un conceutu más fayadizu a la proporcionalidad de los escenarios.[34] L'esplegue gráficu, específicamente si considérase'l diseñu de les fondures según el de les perspectives y el tamañu de los xefes, foi un aspeutu que la prensa consideró como un elementu meyor detalláu [en comparanza a otros xuegos de la dómina]».[34] A pesar del escelente usu con colores, efeutos visuales y detallaos redolaes dientro del xuegu, los editores amosáronse inconformes al respeutu, pos comentaben que ciertos detalles gráficos en Ocarina of Time nun se reproducíen tan bien como lo faíen en Banjo-Kazooie,[34][129] un xuegu que foi publicáu poco primero que Ocarina of Time a entamos del mesmu añu, amás de ser compatible cola mesma plataforma. Otramiente, IGN añadió que les imáxenes per segundu y les testures qu'ufiertaba Ocarina of Time nun yeren tan bones como les qu'amosaben Banjo-Kazooie, pos dixo que la ciudadela del castiellu de Hyrule víase particularmente con un tonu borrosu».[34]

El sistema de xuegu llogró bones crítiques a traces xenerales pelos medios especializaos, yá que los críticos coincidieron en que les misiones secundaries que s'atopaben a lo llargo del xuegu entreteníen por una ratada a los xugadores. IGN señaló que los xugadores «teníen de tar impresionaos pol detalle» de los escenarios, yá que s'invirtieron munches idees pa diseñalos afechiscamente». EGM emponderó que Nintendo fuera capaz d'incorporar elementos d'otros xuegos de la serie, cuando Zelda desenvolver nun mundu en 2D, yá que pudo «treslladar perfectamente los elementos de los xuegos anteriores a un ambiente en 3D ensin nengún problema».[129] Nintendo Power coincidió en que tanto Ocarina of Time como Super Mario 64 fueron dos xuegos capaces d'abrir el camín» a la era del 3D dientro de la industria.[137] L'usu d'un sistema de control sensible dientro d'un mesmu contestu pasó a ser calificáu como unu de los elementos meyor diseñaos dientro del so interactividad.[34] Los críticos comentaron que'l xuegu dexaba executar de manera senciella distintos movimientos y maniobres, con namái pocos botones a la so disposición, anque ello tamién causaba que los xugadores equivocárense y realizaren movimientos non intencionales.[6] Compararon coles mesmes al control que'l xugador tenía sobre la cámara cola sensación de tener qu'engarrar con una «segunda naturaleza», pos cuando s'aportaba a una perspeutiva suxetiva podíen reparase detalles que por aciu la tercer persona nun yeren demasiáu bultables; esta nueva opción tomába-y un ciertu tiempu al xugador pa poder apoderala y, de la mesma, aprender a usala afechiscamente.[34][129]

L'audiu del xuegu recibió múltiples aponderamientos y foi bien recibíu a les traces pola prensa; IGN comparó dalgunes de les pieces que compunxo Kondō colos trabayos musicales del compositor Philip Glass.[34] Los críticos coincidieron en que les melodíes atmosfériques y el soníu surround somorguien de manera escepcional al xugador dientro del mundu ficticiu del videoxuegu. Dellos revisores quexar de que la música escuchábase un pocu actualizada» —esto ye, que nun sigue l'enclín de la serie con melodíes estilo medieval—;[34] sicasí, dalgunos consideraron esti aspeutu como daqué benéficu, calificándolo como «retro».[136] Game Revolution mentó que la banda sonora foi «bona pa la N64, pero non tan grande en proporción al xuegu» y comentó que'l cartuchu precisó de tonos realizaos con MIDI, que varien de lo razonable hasta lo tarrecible».[136]

La revista virtual sobre videoxuegos MeriStation consideró d'igual manera que Ocarina of Time foi tamién el «best-seller de los videoxuegos», pos d'alcuerdu a la crítica nengún otru xuegu algamó tanta fama nin gloria como la hai fechu esti títulu. A lo llargo del so reseña falar de que'l xuegu tien un enorme esplegue gráficu, pos «escasamente te vas atopar con ralentizaciones o con desapaiciones de polígonos debíu al procesamientu que tien la consola Nintendo 64. Sicasí comentó que «Zelda nun inventó nada en materia de gráficos. Pero llevó esti apartáu escontra la máxima espresión. Agora podemos pensar que Zelda nun ye un xuegu. Zelda ye arte»; respectu al soníu, la revista mentó que «ye tan variáu esti apartáu que non te vas cansar d'escuchar los soníos una y otra vez». En cuantes que pa los controles y la xugabilidá en sí, mentó que magar son senciellos de manipoliar, de primeres pueden ser daqué difíciles amás d'afaese a ellos; sicasí, tamién s'argumentó que yeren «a cencielles orixinales» por cuenta de que nengún otru xuegu usara'l mesmu sistema de xuegu. Concluyendo, falóse coles mesmes que'l xuegu en sí ye «perllargu», pos si Ocarina of Time ufierta una gran variedá de minixuegos, éstos pueden entretener al xugador por un bon tiempu; «[...] Vas Tar tan somorguiáu [nel xuegu] que non se te va quitar de la cabeza».[138]

Col pasu del tiempu, múltiples xuegos llograron puntuaciones similares a les que llogró Ocarina of Time; tal ye'l casu de Super Mario Galaxy y la so secuela direuta, Super Mario Galaxy 2, que, d'alcuerdu a la estadística de GameRankings.com, dambos ostenten les places n.° 2 y nᵘ 3 de los meyores títulos de la Historia;[139][140] Tamién el xuegu de xéneru sandbox Grand Theft Auto IV, y el xuegu de llucha Soul Calibur, llograron puntuaciones casi perfectes per parte de la crítica polo xeneral.[141][142][143][144]

Legáu ya impautu

[editar | editar la fonte]

El revisores emponderaron munchos de los aspeutos del xuegusobremanera'l diseñu de los niveles, la mecánica del sistema de xuegu y la banda sonora. Unu de los editores de GameSpot, Jeff Gerstmann, escribió que «Ocarina of Time ye un xuegu que nun puede ser descritu ensin tomar en cuenta la so perfeición»,[132] ente que IGN referir al xuegu como «el nuevu puntu de partida pal entretenimientu interactivo», pos «ye la base pa los xuegos del xéneru d'aición en RPG de los años vinientes».[34] Entrín y non, los editores de GameTrailers titularon al xuegu como una «oficina de patentes andante», por cuenta de que'l xuegu dexó «estandarizar munches de les carauterístiques actuales dientro de la industria».[145] Tiempu dempués de que fuera publicáu, Ocarina of Time apaeció en múltiples llistaos de compilaciones,[146] onde se-y axudicaba'l títulu d'unu de los meyores o más influyentes xuegos [de tola historia]», incluyendo reseñar feches per parte de Electronic Gaming Monthly,[147] IGN,[148] y Nintendo Power.[149] En xunu de 2009, el xuegu foi votáu como'l meyor títulu de tolos tiempos per parte de GameFAQs, por aciu una encuesta realizada a los llectores del sitiu.[150] Ocarina of Time foi consecuentemente incluyíu en diverses llistes realizaes por Edge, titulaes como «los 100 meyores xuegos»: na encuesta realizada polos editores de la revista mientres xineru de 2000,[151] nuna llista fecha por aciu un sondéu per parte de los llectores y editores de la revista mientres xunetu de 2007,[152] y na llista titulada como los «100 xuegos que tienes de xugar güei mesmu», realizada en marzu de 2009.[153][154] GameSpot realizó una llista na que s'incluyíen múltiples xuegos que fueron emponderaos a lo llargo de los años; en dicha rellación, numbérense diversos videoxuegos qu'algamaron aceptación per parte del públicu, según pola industria, y méntase la dómina na que foi publicáu cada unu, siguiendo un orde basáu na fecha d'inclusión a la llista de cada xuegu.[155]

The Legend of Zelda: Ocarina of Time foi mentáu como'l meyor videoxuegu de la historia,[130][128][129][132][34][135] por cuenta del so argumentu, banda sonora y interactividades. De la mesma, ye'l quintu títulu de la serie en salir a la venta, según el primer xuegu de Zelda n'otorgar Gráficos 3D por ordenador gráficos en 3D; coles mesmes, foi llanzáu pa la consola Nintendo 64. Na imaxe, una muyer vistida en cosplay pa emular a la Princesa.

La receición pa les versiones Master Quest y la correspondiente a la Consola Virtual foi positiva na so mayoría; anque dellos revisores sosteníen que tanto l'audiu como los gráficos paecíen tar modificaos,[156][157] otros comentaron que'l xuegu avieyara «» bien. Master Quest pasó a ser clasificáu por Game Rankings como'l 307.° títulu con meyores calificaciones enxamás reseñáu y como'l 38.° xuegu meyor calificáu en 2003, ente que Metacritic asitiar como'l 225.° títulu meyor calificáu enxamás reseñáu.[126][16] IGN mentó nel so reseña que «Ocarina of Time avieyó perbién»,[78] y señaló al respeutive de los gráficos del xuegu que «a pesar de que les testures y los patrones [gráficos] paecen tar un pocu modificaos, la maraviyosa presentación visual del xuegu caltúvose estable a lo llargo del pasu del tiempu». Game Revolution mentó qu'a pesar de que'l xuegu avieyó « notoriamente a comparanza a la enorme gama de nuevos y ameyoraos títulos de RPG [...] pero aun así, ye un estupendu xuegu», pos lo calificó con una puntuación de 91 sobre 100.[158] En GameSpot, calificaron a la versión pa la Consola Virtual con un 8,9 sobre 10, pos escribieron que «dempués de nueve años, Ocarina of Time caltúvose sorprendentemente bien [al pasu del tiempu], yá que [Ocarina] siempres ufierta una llarga ya increíble aventura».[159] La revista Edge comentó na so edición especial de 2007 titulada como «Los 100 meyores xuegos» que «[Ocarina of Time] tratar d'un llogru escepcional pos dende cuando salió a la venta en 1998, y dempués de casi una década (pa esi entós), inda sigue siendo un puntu de referencia tantu pa los sos contemporáneos como pa los demás xuegos vinientes desenvueltos en redolaes gráfiques en 3D polo xeneral... Por formar parte d'una serie que polo regular siempres ufierta aventures de gran escala, Ocarina seique nun sía'l más guapu o inclusive'l más grande, pero sí sigue siendo'l meyor de toos».[151]

En 1998, Ocarina of Time ganó'l Gran Premiu dientro de la división d'Artes Interactivas dau pol Japan Media Arts Festival.[12] El xuegu tamién llogró seis gallardones mientres la 2.° entrega añal de los premios Interactive Achievement, dientro de les siguientes categoríes: «Xuegu del añu», «Llogru escepcional pol so diseñu gráficu», «Llogru destacáu pola so inxeniería sobre software», «Xuegu pa consola del añu», «Xuegu d'aventures del añu» y «Xuegu de RPG del añu».[13] El títulu llogró ostentar el segundu puestu dientro de la llista realizada pola Official Nintendo Magazine titulada como los «100 meyores xuegos de Nintendo de tolos tiempos», siendo namái superáu por Super Mario Bros..[160] Nel Llibru Guinness de los Récores Mundiales, Ocarina of Time llogró la 5.° posición dientro del llistáu tituláu como «Top 50 xuegos de consola» mientres 2009, na que se consideren a los 50 xuegos más importantes na historia de la industria, según la importancia que tuvieron al respeutive de sentar les bases d'una serie o d'un xéneru en cualesquier de los casos.[161] En felicidá reseña, el xuegu atópase metanes xuegos como Super Mario World o Halo: Combat Evolved. GameTrailers tamién realizó una llista, pero nella méntense a los 10 meyores según a los peores títulos de tola historia (d'alcuerdu al criteriu de los entrevistaos), na qu'amás se comentaba l'impautu de cada xuegu nun determináu xéneru; Ocarina of Time algamó'l puestu #1 de los meyores xuegos de tola Historia, y les comentaristes sorrayaron que'l so «sistema de xuegu foi bastante innovador, yá que podíes saltar, acaballar, engarrar y demás coses... tou nun solu xuegu».[162]

Magar que la crítica anglosaxona aponderó'l gran impautu que Ocarina of Time xenerara na industria, la prensa hispanofalante nun se fixo esperar, y comentó qué importante foi la cuarta entrega de la saga de Zelda pa la historia de los videoxuegos; pa espresar lo anterior, fixéronse reseñes basaes nos rellanzamientos del mesmu pa la Consola Virtual de Wii según el so llanzamientu pa consola portátil Nintendo 3DS. El sitiu de LaFlecha.net comentó que'l xuegu foi un escelente títulu d'aventures al momentu del so llanzamientu orixinal pa la Nintendo 64, anque l'únicu defectu detectable del xuegu yera que «en dalgún momentu [l'argumentu] terminar»; ante ello, dixo de la mesma, que los usuarios de la consola Wii podríen esfrutar de nueva cuenta'l «meyor videoxuegu de tola historia».[163] El sitiu web MeriStation comentó que'l xuegu en sí nun camudó «no absoluto» col pasu de los años, polo que cualquier xugador comenenciudu podría fácilmente conocer la «estelante» historia de Ocarina of Time. Igualmente añadió que la entruga «¿por qué tendría de descargar Ocarina of Time [pa Wii]?» yera absurda, pos según el sitiu web, el títulu ta «consideráu por millones d'usuarios, y per cientos de medios especializaos como'l meyor xuegu de la historia», y añadió finalmente que «títulos como esti son los que-y dan sentíu a la pallabra “must have” o a la calificación AAA».[18] VidaExtra.com puntualizó que la nueva entrega pal Nintendo 3DS ye «una bona opción p'aquellos que deseyen volver esfrutar d'esti títulu, pero agora con una nueva razón a considerar: meyores gráficos».[164]

MundoGamers.com ufiertó una opinión más amplia, pos puntualizó que cola meyora de la teunoloxía, el xuegu recibió meyores actualizaciones según diseños y escenarios pal so rellanzamientu pa la mentada 3DS; en reseñar inclusive se realizó una analoxía del xuegu cola película de The Godfather (1972), pos se comentó que «[magar el títulu y la película] nun son contemporáneos, seique tean desactualizados y sabes que quiciabes nun vaigan gustar te, pero merecen la pena conocelos, namái por cultura». Otramiente, añadió que les capacidaes qu'ufierta la nueva consola de Nintendo, cai-y como «aniellu al deu» pos esto va dexar a los usuarios xugar de manera más dinámica y accesible a comparanza de la versión pa N64 y remató al faer mención de que'l xuegu na so versión actualizada podría incluyir nueves opciones de xuegu como personaxes inéditos o minixuegos adicionales.[165] Mientres la nuechevieya de 2009, MeriStation volvió comentar que'l xuegu «estrumió a conciencia'l potencial del N64» pos dixo que les redolaes de Hyrule víense como si tuvieren «personalidá propia». No rellacionao al apartáu audiovisual del xuegu, el sitiu español comentó que'l títulu foi «impresionante», pos a pesar de que Kondō viose llindáu poles capacidaes téuniques qu'ufiertaba'l cartuchu del títulu, llogró componer 82 temes musicales lo suficientemente «deleitantes» como por que'l xuegu coordinar col usu de la ocarina, pos dichu instrumentu musical forma parte esencial de la mecánica del xuegu, amás de ser un elementu argumental importante. Sobre esto dixo que «cada melodía [que se toca cola ocarina] ye un mundu, tal que asocede colos mesmos escenarios del xuegu».[14] Tamién, el sitiu incluyó a Ocarina of Time dientro d'una llista que tituló como los Meyores finales de videoxuegos»; en felicidá llista'l xuegu apaeció como'l 4.° meyor títulu con un final «emotivu».[166]

Adautaciones a otros medios

[editar | editar la fonte]

A lo llargo de la serie, realizáronse diverses adautaciones sobre The Legend of Zelda. No que fai a Ocarina of Time, el xuegu tuvo diverses publicaciones tanto impreses como audiovisuales, que na mayoría de los casos son productu de fanáticos de la serie; poro, estes estensiones argumentales nun son consideraes oficialmente como parte del canon de los xuegos de Zelda, a pesar de que dalgunos s'atopen so la llicencia de Nintendo.

Una adautación lliteraria de Ocarina of Time, titulada como Pathways to Adventure foi publicada pola editorial Sybex Inc., mientres l'añu de 1999 y foi escrita pol novelista Jason R. Rich.[167] Esti llibru rellata l'argumentu del xuegu, que foi estrayíu direutamente del mesmu, anque tien tamién imáxenes, fotografíes y captures del títulu. El testu en cuestión ta destináu especialmente faía un públicu infantil; sicasí, la historia apurre suxerencies sobre cómo ganar a los xefes de los cuartones según conseyos sobre la resolución de los ruempecabeces qu'ufierta Ocarina of Time.[168] Esta publicación consta d'un total de 106 páxines.

El videoxuegu dio llugar a la publicación de noveles, historietes, cómics ya inclusive películes: sicasí, gran parte d'esti material nun ye reconocíu oficialmente por Nintendo como parte del canon de Zelda. Na imaxe, el símbolu de la Trifuerza, unu de los elementos más representativos de la serie.

Una versión d'estilu manga foi escrita ya ilustrada por Akira Himekawa, y publicada en Xapón en 1998 pola editorial Shogakukan, ente que n'Estaos Xuníos foi publicada pola editorial Vizkids, una dependencia de Viz Media.[169] L'argumentu que sigue la manga ta vagamente basada na del videoxuegu, anque esti atópase estremáu en dos partes, llamaes comúnmente como la «Child Saga» (こども編?) y la «Adult Saga» (おとな編?). Por ello, la obra completa atópase en dos volúmenes distintes, de los cualos, el primeru consta de 10 capítulos, en cuantes que la segunda parte contién 5 capítulos y 2 extra; d'estos postreros, el primeru llámase «Skull Kid and the Mask», que funge como un preludiu pa Majora's Mask ente que'l segundu recibe'l títulu de «Rouro of the Watarara Tribe» el cual rellata la historia d'un neñu con forma de páxaru que visita Hyrule una vegada cada añu.[170] El primer tomu na so versión pa la llingua inglesa d'estes noveles visuales, salió a la venta'l 7 d'ochobre de 2008, ente que el 2 d'avientu del mesmu añu publicó'l segundu volume, dambos n'Estaos Xuníos.[171][172]

Tamién un cómic foi publicáu namái pa los suscriptores de la revista Club Nintendo d'Alemaña como una edición especial mientres l'añu 1998. Dicha historieta funge como una precuela del xuegu, pos nella esplícase cómo morrieron los padres de Link según la razón pola que'l so madre dexar al cargu de la raza de los Kokiri col Venerable Árbol Deku. El cómic foi publicáu nel idioma alemán y dempués foi traducíu al neerlandés. Les ilustraciones que componen a la revista fueron realizaes pola compañía Work House, qu'anicia na ciudá xaponesa de Tokiu.[173][174] La historia estremar en dos seiciones, una titulada «Hyrule Under Fire», na que se rellata la Guerra Civil de Hyrule, y la manera en que'l padre de Link intenta detener a los detractores causantes de la revuelta interna dientro del reinu según la muerte que sufre al realizar dicha xera; en cuantes que la segunda parte titúlase «Escape to the Kokiri», nella nárrase cómo ye que la madre del pequeñu héroe dexar so los cuidos de la raza Kokiri; de la mesma, la trama termina cuando Link espierta de la velea que tuvo sobre'l caballeru y la princesa, esto ye, al entamu del xuegu.

Coles mesmes, dellos fanáticos del xuegu, dar a la xera de realizar una versión fílmica del videoxuegu titulada The Hero of Time.[175] El llargumetraxe independiente d'una duración averada de 2 hores, foi producida pola casa BMB Finishes, dirixida por Joel Musch y protagonizada por David Blane como Link.[176] La película foi presentada nel teatru Plaza Atlanta el 6 de xunu de 2009; sicasí, el contratu qu'esistía ente Nintendo y BMB Finishes expiró el 1 de xineru de 2010, polo que'l permisu que dexaba tresmitir la película al traviés de diversos medios foi canceláu, y la distribución de la película cesó.[177][178] El filme sigue'l mesmu argumentu que Ocarina of Time, anque presenta ciertes alteraciones al respeutive de la versión orixinal.[179]

Con motivu del llanzamientu de la nueva historia de Zelda y del 25.° aniversariu de la serie, un videu empobináu por Grant Duffrin y producida por 3GI Industries tituláu como «Link to the Future», foi espublizáu n'internet onde s'intenta resumir la cronoloxía de los xuegos por aciu una esplicación realizada por fanáticos, amás de que se menta que Ocarina of Time ye'l puntu de referencia de los títulos de Zelda según tamién unu los más importantes. El videu resulta ser una parodia tantu del xuegu como de la película Back to the Future (1985) yá que nél dan alusiones tantu del títulu como del filme en cuanto al argumentu y temátiques.[180][181]

Guíes oficiales

[editar | editar la fonte]

Pa Ocarina of Time publicáronse diverses guíes oficiales pa la versión orixinal y versiones posteriores nos trés mercaos clave dende finales de 1998, fecha na que'l videoxuegu foi llanzáu, por que'l xugador fuera capaz d'empobinase nel xuegu y de esta manera resolver los acertijos que se presenten y travesar los cuartones d'una manera más senciella.[182]

En Xapón, la guía d'estratexa oficial de Nintendo, titulada Toki no Ocarina - Nintendo Official Guidebook, foi publicada pola editorial Shōgakukan el 21 de payares de 1998.[182] En Norteamérica, Nintendo of America publicó la guía d'estratexa oficial na so tradicional serie de guíes oficiales pal xugador de la revista Nintendo Power; ésta consta de 129 páxines y foi publicada a finales del añu de llanzamientu del videoxuegu.[183] N'España publicó una guía que yera una traducción de la guía oficial estauxunidense de Nintendo Power y una guía de testos traducíos dedicáu principalmente a aquellos hispanofalantes que nun taben familiarizaos col idioma inglés. Foi publicada y distribuyida a finales de 1998 por Nintendo España, quien regalaba a tolos usuarios rexistraos del xuegu de Club Nintendo dicha guía, constando de 129 páxines.[138] No qu'a los restantes países Europa refierse la guía oficial foi distribuyida por Nintendo Europa.[184][185]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Notes aclaratories

[editar | editar la fonte]
  1. Llamóse-y d'esta manera por cuenta de que dicha aición yera executada col botón Z, y esti términu foi nomáu como «focalización L» nes versiones del xuegu pa Gamecube, pos s'usaba col botón L. Vease (2003) Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Collector's Edition. USA: Nintendo, páx. 16-17. y (2003) Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time/Master Quest. USA: Nintendo, páx. 14-15.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  • Parte d'esti artículu, escpecíficamente el nome de los personaxes, llugares, oxetos, etcétera, ta basada na información contenida nel siguiente sitiu web: «The Legend Of Zelda: Ocarina of Time». Guíes Nintendo.com - Nintendo Ibérica S. A.. Consultáu'l 6 d'agostu de 2011.
  1. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes releaseZD
  2. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes releaseIGN
  3. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes releaseGB
  4. 4,0 4,1 «Zelda 64 News: The biggest Cartridge Game Ever». IGN (21 d'agostu de 1997). Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  5. 5,0 5,1 King, Sharon R. (15 de febreru de 1999). «Compressed Data; Can You Play 'Feelings' On the Ocarina?». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C00Y0DE133AF936A25751C0A96F958260. Consultáu'l 4 de marzu de 2011. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «The Essential 50 Part 40: The Legend of Zelda: Ocarina of Time». 1UP.com. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  7. Fahs, Travis (17 d'avientu de 2008). «IGN Presents the History of Zelda». IGN. Consultáu'l 4 de marzu de 2011.
  8. «1998年テレビゲームソフト売り上げTOP100». geimin. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  9. «販売本数ランキング». ゲームランキング. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.. Esta ye una llista xaponesa de rankings onde se menten los xuegos más vendíos de la historia, pero namái de Xapón. Nella especifiquen la cantidá de copies que diversos xuegos algamaron cuando s'atopaben inda en venta.
  10. 10,0 10,1 «GDC 2004: The History of Zelda». IGN. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  11. «Mario Passes 10 Million Mark». IGN (3 de xunu de 1999). Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  12. 12,0 12,1 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes JMAF
  13. 13,0 13,1 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes IAA
  14. 14,0 14,1 Relaño Gómez, Joaquín (31 d'avientu de 2009). «Obres Maestres: Zelda Ocarina of Time». Meristation.com. Consultáu'l 11 de marzu de 2011.
  15. «Ocarina of Time Hits Virtual Console». 1UP.com. Consultáu'l 6 de marzu de 2011. Esti artículu de noticies referir a Ocarina of Time como «el ápice de 6-4 bit con frecuencia señaláu como'l "Meyor xuegu enxamás fechu..."».
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 «The Legend of Zelda: Ocarina of Time reviews». Metacritic. Consultáu'l 20 d'avientu de 2010.
  17. «Games». Filibustercartoons.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-09-21. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  18. 18,0 18,1 «Consola Virtual Vol. 4: Especial Nintendo». Meristation.com (7 d'agostu de 2007). Consultáu'l 11 de marzu de 2011.
  19. «Nintendo Records». Guiness World Records. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-04-05. Consultáu'l 5 de marzu de 2011.
  20. «Zelda Ocarina of Time Records». Guiness World Records. Consultáu'l 29 de mayu de 2012.
  21. Lewis, Zachary. «Legend of Zelda: Ocarina of Time Master Quest - Review». RPGamer. Archiváu dende l'orixinal, el 2003-06-20. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  22. «Legend of Zelda: Ocarina of Time / Master Quest». IGN. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-02-04. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  23. 23,0 23,1 Gerstmann, Jeff (5 de marzu de 2007). «The Legend of Zelda: Ocarina of Time (Virtual Console) review». GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-04-14. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  24. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time». Gc.kombo.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-05-19. Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  25. «E3 2010: Ocarina of Time 3DS On the Way!». IGN (15 de xunu de 2010). Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  26. Gallardo Durán, José (2 de mayu de 2011). «llanzamientu llindáu-en-japon/1667236 Meristation: Zelda Ocarina of Time 3D va tener un llanzamientu llindáu en Japon». Meristation.com. Consultáu'l 29 de mayu de 2012.
  27. Márquez, R. (12 d'abril de 2011). «The Legend Of Zelda: Ocarina Of Time 3D'. Fecha oficial de llanzamientu n'Europa». VidaExtra.com. Consultáu'l 29 de mayu de 2012.
  28. 28,0 28,1 Sheikav.com. «Cronología de Zelda, ¿esiste?». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-03-07. Consultáu'l 6 de xineru de 2009.
  29. 29,0 29,1 Escandel, Daniel (22 de xunetu de 2010). «fechos-de-ocarina-of-time/ Skyward Sword va asitiase poco primero de los fechos d'Ocarina of Time». Vandal.net. Consultáu'l 25 de febreru de 2011.
  30. «Nintendo Dream: Eiji Aonuma Interview 1». TheHylia.com (3 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  31. «Official Zelda timeline released by Nintendo» (inglés) (21 d'avientu de 2011). Consultáu'l 7 de xineru de 2011.
  32. «Official Legend of Zelda Timeline Revealed» (inglés) (22 d'avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 7 de xineru de 2012.
  33. Fred Dutton (3 de mayu de 2010). «Zelda Timeline Explained» (inglés). Official Nintendo Magazine. Future Publishing Limited. Consultáu'l 7 de xineru de 2011.
  34. 34,00 34,01 34,02 34,03 34,04 34,05 34,06 34,07 34,08 34,09 34,10 34,11 34,12 34,13 34,14 34,15 34,16 34,17 Schneider, Peer (25 de payares de 1998). «Legend of Zelda: Ocarina of Time review». IGN. Consultáu'l 29 de xineru de 2006.
  35. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  36. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  37. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  38. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  39. Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, páxs. 7-8
  40. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  41. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  42. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  43. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  44. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  45. Plantía:Cita videoxuegu —Trad. lliteral
  46. Plantía:Cita videoxuegu
  47. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time». Nintendo Power 114 (páxs. 16—25). payares de 1998. 
  48. Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, páxs. 7-8
  49. «Ocarina of Time Map». Cocu.raceme.org. Consultáu'l 19 de marzu de 2011.
  50. «Ocarina of Time: Walkthrough» (inglés). ZeldaDungeon.com. Consultáu'l 11 d'abril de 2011.
  51. Schneider, Peer (18 de febreru de 2003). «The Legend of Zelda: Ocarina of Time / Master Quest (bonus disc)» (inglés). IGN.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 11 d'abril de 2011.
  52. Drake, Audrey (6 de mayu de 2011). «Hyrule Times - The Legend of Zelda: Ocarina of Time Field Guide» (inglés). IGN.com. Consultáu'l 8 de mayu de 2011.
  53. Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, pp. 22–25.
  54. Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, pp. 11–12.
  55. Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, p. 38.
  56. 56,0 56,1 McDonald, Glenn (26 de febreru de 1999). «A Brief Timeline of Video Game Music». GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  57. Llibru d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time, p. 30.
  58. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time Release Information for Nintendo 64» (inglés). GameRankings.com. Consultáu'l 19 de marzu de 2011.
  59. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time» (inglés). MobyGames.com. Consultáu'l 19 de marzu de 2011.
  60. 60,0 60,1 60,2 60,3 «The Legend of Zelda: Ocarina of Time development». n-Sider. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-12. Consultáu'l 10 de marzu de 2011.
  61. 61,0 61,1 «Miyamoto Speaks». Nintendo Power 89:  páxs.  64-67. Ochobre 1996. 
  62. Vestal, Andrew; Cliff O'Neill y Brad Shoemaker. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time». History of Zelda. GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  63. «Zelda Officially Goes to Cart». IGN (7 de marzu de 1997). Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  64. 64,0 64,1 64,2 64,3 64,4 «Sensei Speaks». IGN (29 de xineru de 1999). Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  65. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes IGN E3
  66. «Inside Zelda Part 12: The Role of the Sidekick». Nintendo Power 203:  páxs.  76-78. Mayu 2006. 
  67. «Wii.com - Iwata Asks: Link's Crossbow Training». Wii.com (8 de mayu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-25. Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  68. «The Legend of Miyamoto», Nintendo Power 111, agostu de 1998, http://www.miyamotoshrine.com/theman/interviews/0898.shtml 
  69. «Interview with Shigeru Miyamoto». Nintendo Power Source (19 de payares de 1998). Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  70. «Inside Zelda Part 7: An Honest Perspective on Hyrule» (n'inglés). Nintendo Power 198:  páxs.  70-72. Avientu 2005. 
  71. Plantía:Cita videoxuegu
  72. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes miyastory1
  73. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes miyastory2
  74. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes koistory1
  75. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes eijidungeon
  76. «Zelda's Future is Golden». IGN (26 d'agostu de 1998). Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  77. «Ye Snoozed, Ye Loozed». IGN (3 de payares de 1998). Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  78. 78,0 78,1 78,2 78,3 78,4 78,5 Schneider, Peer (27 de febreru de 2003). «Legend of Zelda: Ocarina of Time / Master Quest». IGN. Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  79. «Religion In The Legend Of Zelda». Hyrulianreligion.webs.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  80. «Explanation of the Different Versions of Zelda (OoT and MM)». Screwattack.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-10-31. Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  81. «'Zelda: Ocarina of Time', trucos, secretos, bugs y lleendes urbanes». IonLitio.com. Consultáu'l 20 de mayu de 2011.
  82. «Nintendo Sequel Rumblings». IGN (11 de mayu de 1999). Consultáu'l 23 d'abril de 2008.
  83. «Zelda Bonus Disc Coming to US». IGN (4 d'avientu de 2002). Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  84. «Limited Edition Zelda in Europe». IGN (15 d'abril de 2003). Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  85. 85,0 85,1 «Zelda Bundle at $99». IGN (4 de payares de 2003). Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  86. «The Legend of Zelda Collector's Edition». IGN. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-16. Consultáu'l 26 de marzu de 2011.
  87. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes releaseZeldapedia
  88. Surette, Tim (24 de febreru de 2007). «Ocarina of Time to blow on VC». GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 26 de marzu de 2011.
  89. «Rumor: 3DS Gets Ocarina Of Time Remake». Kotaku (15 de xunu de 2010). Consultáu'l 18 de marzu de 2011.
  90. «Zelda fans, one more thing... We're proud to introduz The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D! #NintE3ndo #E3». Twitter (15 de xunu de 2010). Consultáu'l 18 de marzu de 2011.
  91. «Ocarina of Time 3DS». N-Europe (15 de xunu de 2010).
  92. «E3 2010: Nintendo Developer Roundtable Live Blog». IGN (15 de xunu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-06. Consultáu'l 18 de marzu de 2011.
  93. Luke Plunkett (7 de xineru de 2011). «People Are Lining Up For Hours To See The 3DS (And Play A 13 Year-Old Game)». Kotaku. Consultáu'l 18 de marzu de 2011.
  94. «Zelda Ocarina of Time 3DS Preview: Everything About This Masterpiece!». Bestnintendo3dsgames.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-10-28. Consultáu'l 18 de marzu de 2011.
  95. Legend of Zelda: Ocarina of Time 3DS UK release date announced. 4 d'avientu de 2011. http://www.computerandvideogames.com/297794/news/legend-of-zelda-ocarina-of-time-3ds-uk-release-date-announced/. Consultáu'l 4 d'avientu de 2011. 
  96. «ゼルダの伝説 時のオカリナ 3D» (xaponés). Nintendo. Consultáu'l 16 d'abril de 2011.
  97. Worthington, Thomas (5 de marzu de 2010). «Zelda: Ocarina of Time 3D to include Master Quest edition» (inglés). GamerZines.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 16 d'abril de 2011.
  98. Worthington, Thomas (5 de marzu de 2011). «Master Quest Included In Oot3d, DS News» (inglés). GamerZines.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 16 d'agostu de 2011.
  99. «Ocarina of Time 3D: Uber Master Quest» (inglés). ZeldaDungeon.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-08-26. Consultáu'l 16 d'agostu de 2011.
  100. Drake, Audrey (19 de febreru de 2011). «Boss Mode Coming to Ocarina of Time 3D» (inglés). IGN.com. Consultáu'l 16 d'agostu de 2011.
  101. Kaplan, Zach (15 d'abril de 2011). «Zelda 3D Developed by Grezzo Co, Not Nintendo EAD» (inglés). NintendoLife. Consultáu'l 16 d'abril de 2011.
  102. 102,0 102,1 «Inside Zelda Part 4: Natural Rhythms of Hyrule». Nintendo Power 195:  páxs.  56-58. Setiembre 2005. 
  103. 103,0 103,1 103,2 103,3 103,4 «The Legend of Zelda Ocarina of Time Original Soundtrack (Japan)» (inglés). Square Enix Music Online. Consultáu'l 8 de marzu de 2011..
  104. 104,0 104,1 104,2 104,3 «The Legend of Zelda Ocarina of Time Soundtrack CD (US)» (inglés). Square Enix Music Online. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  105. «The Legend of Zelda (Original Sound Track)» (inglés). Allmusic.com. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  106. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time Original Soundtrack (Japan)» (inglés). Amazon.com. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  107. Kohler, Chris (15 de marzu de 2007). «Behind the Mario Maestru's Music». Condé Nast Dixital. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-09-22. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  108. 108,0 108,1 Trueman, Doug. «Top Ten Video Game Soundtracks» páxs.  11. GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  109. 109,0 109,1 109,2 Whalen, Zach (Payares 2004). Play Along — An Approach to Video Game Music. 4. the international journal of computer game research. http://www.gamestudies.org/0401/whalen/. Consultáu'l 8 de marzu de 2011. 
  110. 110,0 110,1 «ゲームミュージック(パッケージ表記ナシ)「ゼルダの伝説・時のオカリナ」オリジナルサウンドトラック» (xaponés). Poni Canyon. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  111. «RPGFan Soundtracks — The Legend of Zelda: Ocarina of Time OST». RPGFan. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  112. 112,0 112,1 Jon Turner (24 de xineru de 1999). «Legend of Zelda ~Ocarina of Time Orixinal~ Soundtrack» (inglés). Soundtrackcentral.com. Consultáu'l 8 de marzu de 2011.
  113. Adam Corn (5 de setiembre de 1999). «Legend of Zelda ~Ocarina of Time Hyrule~ Symphony» (inglés). Sountrackcentral.com. Consultáu'l 13 de marzu de 2011.
  114. Michael Alfera (31 d'avientu de 2000). «Legend of Zelda ~Ocarina of Time Hyrule~ Symphony» (inglés). Sountrackcentral.com. Consultáu'l 13 de marzu de 2011.
  115. «The Legend of Zelda Ocarina of Time Original Soundtrack / ゼルダの伝説~時のオカリナ オリジナル・サウンドトラック» (inglés). VGMdb.com. Consultáu'l 13 de marzu de 2011.
  116. «Zelda Breaks Records» (inglés). IGN.com (7 de xineru de 1999). Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  117. «Super Smash Bros. Brawl sells record 820K!». El33tonline (7 de febreru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-04-12. Consultáu'l 7 d'abril de 2011.
  118. «1998年テレビゲームソフト売り上げTOP100» (xaponés). GEIMIN.com. Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  119. «販売本数ランキング» (xaponés). ゲームランキング. Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  120. «US Platinum Videogame Chart» (inglés). MagicBox (27 d'avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2021-10-09. Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  121. «Xenogears vs. Tetris» (inglés). RPGamer.com (31 de marzu de 2004). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-02-02. Consultáu'l 12 de marzu de 2011.
  122. 122,0 122,1 (11 de marzu de 2008) «Hardware: Best-Sellers by Platform», Craig Glenday: Guinness World Records Gamer's Edition 2008. Guinness, páx. 50. ISBN 978-1-904994-21-3.
  123. Ransom-Wiley, James (26 de febreru de 2009). «Guinness pours out its Top 50 Games of All Time». Joystiq. Consultáu'l 12 de marzu de 2011.
  124. «Microsoft Acquires Video Game Powerhouse Rare Ltd» páx. 2. Rare (24 de setiembre de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-21. Consultáu'l 12 de marzu de 2011.
  125. Conor (11 de febreru de 2006). «Feature: Fire Nick Bennett». N-Europe. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-20. Consultáu'l 26 de payares de 2006.
  126. 126,00 126,01 126,02 126,03 126,04 126,05 126,06 126,07 126,08 126,09 «The Legend of Zelda: Ocarina of Time reviews». GameRankings. Consultáu'l 26 de payares de 2008.
  127. Marriott, Scott Alan. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time Review». Allgame. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de payares de 2014. Consultáu'l 16 de xunu de 2008.
  128. 128,0 128,1 128,2 «Legend of Zelda: Ocarina of Time review». Edge (Future Publishing):  páxs.  84-87. avientu de 1998. 
  129. 129,0 129,1 129,2 129,3 129,4 129,5 Huber, Brooks. «Retro Review: Zelda Ocarina of Time». 1UP. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de mayu de 2013.
  130. 130,0 130,1 130,2 «Zelda Receives Highest Ever Famitsu Score». IGN (13 de payares de 1998). Consultáu'l 13 d'abril de 2008.
  131. «Internet Archive Wayback Machine». gamepro.com. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de mayu de 2010.
  132. 132,0 132,1 132,2 132,3 Gerstmann, Jeff (23 de payares de 1998). «The Legend of Zelda: Ocarina of Time review». GameSpot. Consultáu'l 29 de xineru de 2006.
  133. «Now Playing». Nintendo Power 114:  páxs.  122. payares de 1998. 
  134. «Nintendo Power Vol. 114, p. 122». Consultáu'l 10 d'ochobre de 2014.
  135. 135,0 135,1 «The Legend of Zelda: The Wind Waker» (inglés). Zelda.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 19 de marzu de 2011.
  136. 136,0 136,1 136,2 «Without a fairy, you're not even a real man» (inglés). Game Revolution.com. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  137. (2010) Nintendo Power 250th issue!. South San Francisco: Future US, páx. 48.
  138. 138,0 138,1 Carlos Montilla (19 d'avientu de 1998). «The Legend of Zelda: The Ocarina of Time». Meristation. Consultáu'l 19 de marzu de 2011.
  139. «Super Mario Galaxy». GameRankings. Consultáu'l 7 de mayu de 2011.
  140. «Super Mario Galaxy 2». GameRankings. Consultáu'l 7 de mayu de 2011.
  141. «All Time Best». MobyGames. Consultáu'l 10 d'abril de 2011.
  142. «Top-Ranked Games». GameRankings. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-05. Consultáu'l 10 d'abril de 2011.
  143. «Grand Theft Auto IV Review (X360) - TTR». TopTenReviews. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-09-25. Consultáu'l 10 d'abril de 2011.
  144. . GameRankings. Consultáu'l 7 de mayu de 2011.
  145. «Top Ten Best and Worst Games of All Time» (inglés). GameTrailers.com (17 de payares de 2006). Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  146. «The Best Video Games in the History of Humanity» (inglés). FilibusterCartoons.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-09-21. Consultáu'l 26 de febreru de 2011.
  147. «Electronic Gaming Monthly's 100 Best Games of All Time» (inglés). Equipu de EGM (11 de marzu de 2003). Archiváu dende l'orixinal, el 2003-06-11. Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  148. «IGN's Top 100 Games of All Time» (inglés). IGN.com (2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-12-02. Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  149. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes NP Top 200
  150. «Spring 2009: Best. Game. Ever.» (inglés). GameFAQs.com. Consultáu'l 19 de febreru de 2011.
  151. 151,0 151,1 (2007) Mott, Tony: Edge Presents The 100 Best Videogames. Future Publishing, páx. 255. Material reimpreso del volume #80 de Edge.
  152. (2007) Mott, Tony: Edge Presents The 100 Best Videogames. Future Publishing, páx. 222.
  153. «The 100 Best Games to Play Today». Edge. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-05-01. Consultáu'l 21 de setiembre de 2009.
  154. «The 100 Best Games to Play Today». Edge 200:  páxs.  59-63. Abril 2009. 
  155. «The Greates Games of All Time» (inglés). GameSpot.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-08-05. Consultáu'l 26 de febreru de 2011.
  156. Lewis, Zachary. «Legend of Zelda: Ocarina of Time Master Quest - Review» (inglés). RPGamer.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2003-06-20. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  157. «Nowadays, OoT is not that good» (inglés). Destructoid.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-27. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  158. Liu, Johnny. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time Master Quest review» (inglés). Game Revolution.com. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  159. Gerstmann, Jeff (5 de marzu de 2007). «The Legend of Zelda: Ocarina of Time (Virtual Console) review» (inglés). GameSpot.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  160. East, Tom. «100 Best Nintendo Games - Part Six» (inglés). Official Nintendo Magazine. Future plc. Consultáu'l 20 de febreru de 2011.
  161. «'Super Mario Kart' encabeza'l top 50 de los Guinness Récores». NoticiasWeb.com. Consultáu'l 26 de febreru de 2011.
  162. «Top 10 of the Best/Worst Games Ever» (inglés). GameTrailers.com. Consultáu'l 26 de febreru de 2011.
  163. «"The Legend of Zelda: Ocarina of Time" llega a Nintendo Wii». LaFlecha.net (1 de marzu de 2007). Consultáu'l 11 de marzu de 2011.
  164. «'The Legend of Zelda: Ocarina of Time' va llegar a 3DS [E3 2010]». VidaExtra.com (15 de xunu de 2010). Consultáu'l 11 de marzu de 2011.
  165. Junquera, Víctor (7 d'ochobre de 2010). «Avance de The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D». MundoGamers.com. Consultáu'l 11 de marzu de 2011.
  166. «Los Meyores Finales». Meristation.com (9 de marzu de 2011). Consultáu'l 12 de marzu de 2011.
  167. «The Legend of Zelda: Ocarina of Time - Pathways of Adventure» (inglés). Amazon.com. Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  168. «Ocarina of Tiem - Pathways of Adventure» (inglés). ZeldaLegends.com (16 d'ochobre de 2004). Consultáu'l 21 de marzu de 2011.
  169. Nintendo Power, volume 229, páx. 18. Xunu de 2008
  170. «Legend of Zelda: The Ocarina of Time Vol. 1 (Zeruda no Densetsu Toki no Okarina)» (inglés). Amazon.com. Consultáu'l 22 de marzu de 2011.
  171. «The Legend of Zelda Volume 1» (inglés). VizMedia.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 22 de marzu de 2011.
  172. «The Legend of Zelda Volume 2» (inglés). VizMedia.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 22 de marzu de 2011.
  173. «Ocarina of Time Comic» (inglés). ZeldaLegends.com. Consultáu'l 27 de marzu de 2011.
  174. «Ocarina of Time Comics» (inglés). ZeldaCapital.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 27 de marzu de 2011.
  175. «The Hero of Time (2009)» (inglés). IMdb.com. Consultáu'l 28 de marzu de 2011.
  176. «The Hero of Time». FilmAffinity.com. Consultáu'l 27 de marzu de 2011.
  177. McElroy, Griffin (4 de xineru de 2010). «Nintendo shuts down Zelda fan filme, four years in the making» (inglés). Joystiq.com. Consultáu'l 28 de marzu de 2011.
  178. «THE HERO OF TIME UPDATE (01-01-10)» (inglés). TheHeroofTime.com (1 de xineru de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-06. Consultáu'l 28 de marzu de 2011.
  179. «The Hero of Time» (inglés). FanFilms.com. Consultáu'l 28 de marzu de 2011.
  180. Zivalich, Nikole (27 de mayu de 2011). «Link To The Future Fan Film - Nugget From The Net» (inglés). G4.com. Consultáu'l 3 d'avientu de 2011.
  181. «futuru-y-the-legend-of-zelda-en-un-tronchante-curtiu Link to the Future. Xuniendo 'Regresu al Futuru' y 'The Legend of Zelda' nun tronchante curtiu». VicioJuegos.com. Consultáu'l 3 d'avientu de 2011.
  182. 182,0 182,1 «Guides». Zelda Legends (2004). Consultáu'l 13 de marzu de 2011.
  183. «Legend of Zelda: Ocarina of Time Official ~ Nintendo Player's Strategy Guide (Paperback)». Amazon.com (1998). Consultáu'l 13 de marzu de 2011.
  184. Nintendo (1998). Manual d'instrucciones de The Legend of Zelda: Ocarina of Time páxs. 36.. Nintendo Europa. ISBN 0798-Z1-ESP-N64.
  185. «The Legend of Zelda - Ocarina of Time Spieleberater». Amazon.de (1998). Consultáu'l 13 de marzu de 2011.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]