Saltar al conteníu

Equisetum arvense

De Wikipedia
11-01-2023 09:04
Equisetum arvense
raburrocín
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Sphenophyta
Clas: Equisetopsida
Orde: Equisetales
Familia: Equisetaceae
Xéneru: Equisetum
Especie: Equisetum arvense
Linnaeus, 1753
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

El raburrocín[1] (Equisetum arvense) ye una especie d'arbustu perteneciente a la familia de les equisetacees .

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Xeneralmente alcuéntrase nel hemisferiu norte. Precisa ciertu mugor que-y apurre la proximidá a fontes o otres corrientes d'agua, nestes condiciones ye abondo común a tolos llugares húmedos de la mariña este de la mariña peninsular y les Islles Baleares hasta los 1.800 metros d'altitú. Pero falta nel estremu sur de la Comunidá Valenciana y nes Islles namái s'alcuéntra en Mallorca.

Ilustración

Descripción

[editar | editar la fonte]

Ye un arbustu perenne con tarmu rizomatusu, distribuyíu nel hemisferiu norte. Puen ser con tarmos maneros y fértiles. Los estériles arrinquen a crecer dempués que los fértiles remanecieron; y tienden a ser más llargos y arbustivos. Esos segmentos contienen un set de cañes erectes, hasta 20 segmentos y con llongures de 5 a 50 cm. Los fértiles caminen a ser la metá de llargu que los estériles y ser más ensundioses.

Composición química

[editar | editar la fonte]

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

La planta tien dellos compuestos químicos, usaos medicinalmente. Ricu en minerales silicataos (10%), potasiu, y calciu, con propiedaes diurétiques. Ta prescrita pa curiar texíos de la conxuntiva (cartílagu, tendón, y güesu) y tamién pólipos, epistaxis, y sangráu. Los biltos cómense como un vexetal en Xapón en primavera.

Tien un bien altu númberu diploide - 216 (108 pares de cromosomes) - 5 vegaes más grande que'l númberu humanu diploide (46).

Usos na medicina yerbolera

[editar | editar la fonte]

Na medicina popular el raburrocín gociaba dende tiempos bien remotos de gran prestíu, sobremanera pol so poder hemostáticu y la so eficacia escontra les graves afecciones de los reñones y de la vexiga. Anguaño úsase pa combatir les hemorraxes, vultures de sangre, les afeiciones renales y vesicales, los cálculos y les arenuces. El raburrocín ayuda en casos onde otros diuréticos nun suelen dar resultaos, como por casu na hidrocardies, na hidropersía de la pleura costal o en trestornos renales debíos a la escarlata o otres graves enfermedaes. [2]

Maraviyosa planta Melecinal, usada con efeutu coadyuvante nun tratamientu cola Medicina Biolóxica Natural que facilita la eliminación de toxines, pol so efeutu diuréticu. Usáu na Fitoterapia.[3]

Los flavonoides y los sales de potasiu xustifiquen el so efeutu diuréticu. La bayura de sales silícicos confier-y propiedaes remineralizantes y contribúi al caltenimientu de la sustancia fundamental del texíu conxuntivo (coláxenu) polos fibroblastos, aumentáu la elasticidá de los texíos. Aumenta les defenses inespecífiques del organismu. Pola bayura de taníns, l'equisetu ye astrinxente (antidiarréicu, hemostáticu por vasocontricción llocal, cicatrizante).[4]

Otros usos

[editar | editar la fonte]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Equisetum arvense describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1061. 1753.[5]

Etimoloxía

Equisetum: nome xenéricu que provién del llatín: equus = (caballu) y saeta (cerda, pelu gruesu); llit., cola de caballu

hyemale: epítetu llatín que significa "del iviernu".[6]

Sinónimos
  • Equisetum hiemale L
  • Equisetum maximum L
  • Equisetum telmateia L
  • Equisetum riparium Fr. [1843]
  • Equisetum campestre Schultz [1819]
  • Equisetum boreale Brongn. [1831]
  • Equisetum arcticum Rupr. [1845]
  • Presla arvensis (L.) Dulac [1867, Fl. Hautes-Pyr. : 26]
  • Allostelites arvense (L.) Börner
Variedaes
  • Equisetum arvense var. serotinum G.Mey. [1836]
  • Equisetum arvense var. nemorosum A.Br. in Döll [1859]
  • Equisetum arvense var. irriguum Milde [1851]
  • Equisetum arvense var. duffortianum Hy [1898]
  • Equisetum arvense var. alpestre Wahlenb. [1812]
  • Equisetum arvense subsp. riparium (Fr.) Nyman [1884]
  • Equisetum arvense subsp. alpestre (Wahlenb.) Arcang. [1882][7]

Otros nomes n'asturianu

[editar | editar la fonte]
  • [8] RABURROCÍN ( rabu burricu, rabu de gatu, rabu de potru, rabu de raposa, rau de raposu, rau de raposa, rau de rocín, raurrocín), CAPELLÁN, CARRIZU, COLA CABALLU (cola de raposu), ESCOBA (escobín, escobón), FLAIRE, PINOCHA (pinurríu), PIORNÍN, RODENDU (roderu)[8]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. 6. Treben, Maria, (aut.). Salú de la Botica del Señor. Ennsthaler. 5ª ed.(1999). 108 páxines
  3. de la MEDICINA BIOLÓXICA NATURAL.Dr. EDUARDO BURGOS REVOLLEDO - UNIVERSIDÁ TECNOLÓXICA DE PERÚ.
  4. «Equisetum arvense». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 6 de marzu de 2014.
  5. «Equisetum arvense». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 6 de marzu de 2014.
  6. N'Epítetos Botánicos
  7. http://www.tela-botanica.org/eflore/BDNFF/4.02/nn/24488/synonymie
  8. 8,0 8,1 http://sabencia.net/1esq.php?consulta1=raburroc%C3%ADn

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]