Saltu de llonxitú
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |

El saltu de llonxitú[1] ye una prueba actual del atletismu que consiste en percorrer la máxima distancia posible nel planu horizontal a partir d'un saltu tres una carrera. Forma parte del programa d'atletismu nos Xuegos Olímpicos na categoría masculino y femenín dende la so primer edición celebrada en Atenes 1896. La categoría femenina de la prueba debutó nos Xuegos celebraos en Londres 1948. Sicasí, esta prueba yá se realizaba nos Xuegos Olímpicos na Antigüedá, siquier dende l'añu 708 e.C. incluyida dientro de la prueba del pentatlón.
Descripción
[editar | editar la fonte]La carrera previa tien de realizase dientro d'una área esistente y que remata nuna tabla de batida qu'indica'l puntu llende pa realizar l'impulsu. La cayida tien llugar sobre un foso de sable. La distancia del saltu midir dende la tabla de batida hasta la marca más retrasada sobre'l sable fechu per cualesquier parte del cuerpu del atleta. L'indicador ye una barra que s'asitia antes del sable y a partir d'ella deberá saltar. Los competidores realicen tres saltos cada unu y los ocho meyores pasen a la siguiente ronda d'otros trés saltos. Siempres se tien en cuenta'l saltu más llargu. Si hai un empate ente los dos atletes, va ganar el que realizara'l segundu saltu más llargu.
Área de competición
[editar | editar la fonte]
La pista d'aceleración nun tien un llargor concretu, pero suel midir aproximao unos 50 metros. La llinia de saltu ta asitiada ente 1 y 3 metros antes de la fuesa. De siguío d'ésta asitiaráse una tabla cubierta de plastilina o similar que dexe la visibilidá de la prueba nel casu de ser degolada y/o pisada. L'área d'aterrizaxe o fuesa ye un bancu de sable húmedu, de 3 m d'anchu y 10 metros de llargor (empezando a un metro a lo menos dende la llinia de despegue). Los competidores calcen zapatielles con suela de clavos.
Procedimientu
[editar | editar la fonte]Nun hai una distancia concreta de carrera antes del saltu. El saltu considérase nulu si'l competidor:
- Toca l'indicador (la buelga queda marcada na superficie blanda).
- Salta dende fora de planchar de despegue.
- Realiza un cucurrabucu.
- Toca'l terrén fuera del área d'aterrizaxe dexando una marca más cercana a la llinia de despegue que la que dexó nel bancu de sable.
- Camina de llombu pel área d'aterrizaxe.
- Supera'l tiempu axustáu pa realizar el saltu.
La midida tomar dende'l cantu más cercanu de la marca nel sable, al respective de la llinia de despegue, dexada per cualesquier parte del cuerpu de la persona que realizó'l saltu. Cada saltador executa tres saltos de clasificación. Declárase vencedora a la persona que consigue mayor llargor de saltu. Si produz empate, el segundu meyor intentu determina la victoria. Cuando haya más d'ocho concursantes, cada unu va tener derechu a tres intentos y los ocho meyores van realizar otros trés intentos de meyora. El tiempu que se dispón pa realizar los intentos ye d'un minutu y de dos minutos nes fases finales de competición. Considérase nulu cuando se tría o se pasa la llinia marcada como saltu
Téunica
[editar | editar la fonte]Pa llograr un bon saltu non yá basta con tener fuercia nes piernes, velocidá y flexibilidá. Tamién fai falta coordinación y téunica. El saltu estremar en tres fases:
Fase de carrera
[editar | editar la fonte]La carrera va tener un llargor de 16 a 20 m o 50 m nel casu de los profesionales.
Fase d'impulsu o de batida
[editar | editar la fonte]Trátase de llograr el mayor impulsu vertical ensin perda de velocidá. Pa ello'l saltador realiza un penúltimu pasu un pocu más llargu y un últimu pasu un pocu más curtiu. D'esta manera ye más senciellu realizar l'impulsu vertical del centru de gravedá, ensin una perda de velocidá considerable.
Fase de suspensión o vuelu
[editar | editar la fonte]Esisten trés téuniques nos movimientos qu'executa l'atleta mientres esta fase. Dichos movimientos van empuestos a adoptar una posición final más equilibrada y rentable:
- Téunica natural: pa saltos de poco llargor y principiantes. Ye bien simple: mientres la suspensión la pierna de batida xunir a la llibre y nesa posición de "sentáu" efectúase la traslación. Nun se suelen consiguir bonos saltos con esta téunica.
- Téunica estensión: consiste n'espurrir les piernes y flexionar el llombu palantre. Caltiénse esta posición evitando que baxen les piernes na cayida. Esta téunica ye abondo aceptable: si faise bien, gánase aproximao mediu metro al respective de l'anterior.
- Téunica de camín o tisories: el saltador cerrar de forma continua, como si tuviera corriendo nel aire. En función del númberu de pasos que realice va poder denomínase "saltu de 2 y mediu", "3 y mediu" o "retra y mediu". Pa efectuar el mediu, l'atleta recueye la pierna llibre y bien flexionada llevar escontra alantre, semiextendiéndola escontra la horizontal y aproximao al mesmu altor que la pierna de batida. Pa favorecer l'equilibriu de los movimientos de piernes, los brazos realicen rotaciones a nivel de l'articulación del costazu y nel sentíu de tras alantre. Estes aiciones van totalmente coordinaes colos movimientos de les piernes. Déanse los pasos que se dean, remata la secuencia con una flexón de tueru alantre ensin que baxen les piernes. D'esta forma'l saltu tien bona proyeición. Esta ye la meyor téunica pa llograr un bon saltu. Cuantos más pasos pueda dase nel aire más llargo va resultar el saltu. Pero tamién hai atletes que prefieren dar menos pasos nel aire pa poder caltener mientres más tiempu les piernes espurríes. La cayida debería de faese colos pies, porque si cayer col traseru pierden centímetros, pero la mayoría de los atletes prefier usar esta téunica anque nun pueda cayer colos pies.
Récores
[editar | editar la fonte]Actualizáu a 13-07-2015
Evolución del récor mundial
[editar | editar la fonte]Masculín
[editar | editar la fonte]Marca !Vientu (m/s) |
Atleta !Nacionalidá !Llugar
|
Fecha | |||
---|---|---|---|---|---|
7,61 m | Peter O'Connor | ![]() |
Dublín, Irlanda | 5 d'agostu de 1901 | |
7,69 m | Edwing Gourdin | ![]() |
Cambridge, USA | 23 de xunetu de 1921 | |
7,76 m | Robert LeGendre | ![]() |
Colombes, Francia | 7 de xunetu de 1924 | |
7,89 m | DeHart Hubbard | ![]() |
Chicago, USA | 13 de xunu de 1925 | |
7,90 m | Ed Hamm | ![]() |
Cambridge, USA | 7 de xunetu de 1928 | |
7,93 m | 0,0 | Silvio Cator | ![]() |
Colombes, Francia | 9 de setiembre de 1928 |
7,98 m | 0,5 | Chuhei Nambu | ![]() |
Tokiu, Xapón | 27 d'ochobre de 1931 |
8,13 m | 1,5 | Jesse Owens | ![]() |
Ann Arbor, USA | 25 de mayu de 1935 |
8,21 m | 0,0 | Ralph Boston | ![]() |
Walnut, USA | 12 d'agostu de 1960 |
8,24 m | 1,8 | Ralph Boston | ![]() |
Modesto, USA | 27 de mayu de 1961 |
8,28 m | 1,2 | Ralph Boston | ![]() |
Moscú, Xunión Soviética | 16 de xunetu de 1961 |
8,31 m | -0,1 | Igor Ter-Ovanesjan | ![]() |
Yereván, Xunión Soviética | 10 de xunu de 1962 |
0,0 | Ralph Boston | ![]() |
Kingston, Xamaica | 15 d'agostu de 1964 | |
8,34 m | 1,0 | Ralph Boston | ![]() |
Los Angeles, USA | 12 de setiembre de 1964 |
8,35 m | 0,0 | Ralph Boston | ![]() |
Modesto, USA | 29 de mayu de 1965 |
0,0 | Igor Ter-Ovanesjan | ![]() |
Ciudá de Méxicu, Méxicu | 19 d'ochobre de 1967 | |
8,90 m | 2,0 | Bob Beamon | ![]() |
Ciudá de Méxicu, Méxicu | 18 d'ochobre de 1968 |
8,95 m | 0,3 | Mike Powell | ![]() |
Tokiu, Xapón | 30 d'agostu de 1991 |
Femenín
[editar | editar la fonte]Atletes con meyores marques mundiales
[editar | editar la fonte]Actualizáu a 12-07-2015
Caña masculina
[editar | editar la fonte]Ranking | Marca (m) [2] | Atleta | País | Fecha | Llugar |
---|---|---|---|---|---|
1 | 8,95 | Mike Powell | ![]() |
30 d'agostu de 1991 | Tokiu |
2 | 8,90 | Bob Beamon | ![]() |
18 d'ochobre de 1968 | Méxicu, D. F. |
3 | 8,87 | Carl Lewis | ![]() |
30 d'agostu de 1991 | Tokiu |
4 | 8,86 | Robert Emmiyan | ![]() |
22 de mayu de 1987 | Tsakhkadzor |
5 | 8,74 | Larry Myricks | ![]() |
18 de xunetu de 1988 | Indianapolis |
Erick Walder | ![]() |
2 d'abril de 1994 | El Paso | ||
Dwight Phillips | ![]() |
7 de xunu de 2009 | Eugene | ||
8 | 8,73 | Irving Saladino | ![]() |
24 de mayu de 2008 | Hengelo |
9 | 8,71 | Iván Pedroso | ![]() |
18 de xunetu de 1995 | Salamanca |
10 | 8,66 | Loúis Tsátoumas | ![]() |
2 de xunu de 2007 | Kalamata |
Caña femenina
[editar | editar la fonte]Ranking | Marca (m) | Atleta | País | Fecha | Llugar |
---|---|---|---|---|---|
1 | 7,52 | Galina Chistyakova | ![]() |
11 de xunu de 1988 | Leningráu |
2 | 7,49 | Jackie Joyner-Kersee | ![]() |
22 de mayu de 1994 | Nueva York |
3 | 7,48 | Heike Drechsler | ![]() |
9 de xunetu de 1988 | Neubrandenburg |
4 | 7,43 | Anisoara Cusmir-Stanciu | ![]() |
4 de xunu de 1983 | Bucuresti |
5 | 7,42 | Tatiana Kótova | ![]() |
23 de xunu de 2002 | Annecy |
6 | 7,39 | Yelena Belevskaya | ![]() |
18 de xunetu de 1987 | Bryansk |
7 | 7,37 | Inessa Kravets | ![]() |
11 de xunu de 1988 | Kiev |
8 | 7,33 | Tatiana Lébedeva | ![]() |
31 de xunetu de 2004 | Tula |
9 | 7,31 | Yelena Jlopotnova | ![]() |
12 de setiembre de 1985 | Alma Atá |
Marion Jones | ![]() |
12 d'agostu de 1998 | Zúrich |
Campeones Olímpicos
[editar | editar la fonte]Masculín
[editar | editar la fonte]Detalles ver Medallistas olímpicos n'atletismu (Saltu de llonxitú masculín).
Edición | ![]() |
![]() |
![]() |
---|---|---|---|
Atenes 1896 | ![]() |
![]() |
![]() |
París 1900 | ![]() |
![]() |
![]() |
Saint Louis 1904 | ![]() |
![]() |
![]() |
Londres 1908 | ![]() |
![]() |
![]() |
Estocolmo 1912 | ![]() |
![]() |
![]() |
Amberes 1920 | ![]() |
![]() |
![]() |
París 1924 | ![]() |
![]() |
![]() |
Ámsterdam 1928 | ![]() |
![]() |
![]() |
Los Angeles 1932 | ![]() |
![]() |
![]() |
Berlín 1936 | ![]() |
![]() |
![]() |
Londres 1948 | ![]() |
![]() |
![]() |
Ḥelsinki 1952 | ![]() |
![]() |
![]() |
Melbourne 1956 | ![]() |
![]() |
![]() |
Roma 1960 | ![]() |
![]() |
![]() |
Tokiu 1964 | ![]() |
![]() |
![]() |
Méxicu 1968 | ![]() |
![]() |
![]() |
Múnich 1972 | ![]() |
![]() |
![]() |
Montreal 1976 | ![]() |
![]() |
![]() |
Moscú 1980 | ![]() |
![]() |
![]() |
Los Angeles 1984 | ![]() |
![]() |
![]() |
Seúl 1988 | ![]() |
![]() |
![]() |
Barcelona 1992 | ![]() |
![]() |
![]() |
Atlanta 1996 | ![]() |
![]() |
![]() |
Sydney 2000 | ![]() |
![]() |
![]() |
Atenes 2004 | ![]() |
![]() |
![]() |
Beixín 2008 | ![]() |
![]() |
![]() |
Londres 2012 | ![]() |
![]() |
![]() |
Rio de Janeiro 2016 | ![]() |
![]() |
![]() |
- RO: denota récor olímpicu.
Femenín
[editar | editar la fonte]- RO: denota récor olímpicu.
Campeones Mundiales
[editar | editar la fonte]Masculín
[editar | editar la fonte]Femenín
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: saltu de llonxitú
- ↑ «Referencia a les estadístiques non oficiales» (23 de febreru de 2013). Consultáu'l 23 d'avientu de 2015.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]