Clima continental
El clima continental ye un tipoclima, aquél nel que les diferencies de temperatura ente iviernu y branu son grandes. De manera similar a lo qu'asocede colos díes y les nueches, los branos son calientes y los iviernos bien fríos. Pel iviernu siempres asoceden xelaes[1] ,algamando temperatures per debaxo de los 0 °C, les precipitaciones son escases nesti tipu de clima. Estes carauterístiques producir por alcontrase nel interior de los continentes y tratase de rexones aisllaes por cadenes montascoses que torguen la influencia oceánica.
El clima fríu continental tien llugar nel hemisferiu norte del planeta, a niveles de llatitú media, esto ye, na zona templada. Los vientos tienen una gran influencia d'esti tipu de clima, yá que lleven la so influencia hasta les zones costeres.
L'ausencia del mar en delles variantes del clima continental, ye un factor que modifica y estrema les sos carauterístiques, asina nes zones interiores ecuatoriales de Brasil, norte d'Arxentina y el centru d'África puede falase d'un clima continental, pero con carauterístiques tropicales, que estrémase por tener mayores amplitúes térmiques diaries, ensin dexar de ser tropical. Nos desiertos estensos como El Sáḥara tamién puede llamase «clima con influencia continental», pos el mar nun templa al clima. Sicasí, puramente falando'l clima continental» ye la zona de llatitú media del planeta ente la zona tropical y polar, que les sos carauterístiques suélense dar en delles zones costeres y nel interior de los continentes.
Distribución
[editar | editar la fonte]El clima continental apaez especialmente nel hemisferiu norte del planeta: Siberia (quitando'l norte), l'interior d'Estaos Xuníos, Canadá, Europa central y oriental, Asia central, interior de China, Irán y ciertes zones del norte d'África.
El fenómenu del clima continental amplíase cada vez más a otros climes que se modifica pola presencia de barreres montascoses que torguen la influencia marina o de vientos fríos procedentes de los polos, que pueden influyir estremando les temperatures y llevando la continentalidad hasta'l mar (la mariña este d'Estaos Xuníos, les veres del mar Negru o mar Bálticu, etc).
Como s'indicó enantes, el clima continental ta práuticamente circunscrito al hemisferiu norte del planeta, básicamente porque la mayoría de tierres remanecíes atópense ellí, la esceición sería en zones interiores d'Arxentina (más de 600 km de distancia a dambos océano). Sicasí, la zona media d'esti subcontinente ye estrecha y la influyencia marítima ye alta, per tantu les zones de clima continental son menores
Sudáfrica y Australia alcontraes en llatitúes medies nel hemisferiu sur, nun tener clima continental, pola estrechura nel casu del primeru, y pola llatitú y el desiertu nes zones interiores del segundu.
Ciudaes con clima continental
[editar | editar la fonte]Munches ciudaes d'importancia global atópense allugaes en zones continentales, a pesar de les baxes temperatures propies d'esti clima, ente elles tán: Seúl, Chicago, Montreal, Toronto, Teḥrán, Bratislava, Sarayevu, Viena, Múnich, Milán, Turín, Belgráu, Budapest, Praga, Berlín, Kiev, Minsk, Bucuresti, Beixín, Varsovia , Sofía, Oslu y Nueva York.
Atopar en zones especialmente fríes les ciudaes capitales: Moscú, en Rusia, Nur-Sultan, en Kazakstán y Ulán Bátor, en Mongolia.
Tipos de clima continental
[editar | editar la fonte]Considerando que'l clima continental ye la dexeneración d'un clima determináu, hai infinidá de tipos que los sos traces comunes son les temperatures estremes. Ente ellos tán:
- Clima continental fríu o siberianu: ye'l más severu, dar en toa Siberia, quitando'l norte (el cual tien un clima nival), y el centru-este de Canadá. La media añal ta per debaxo de los 0 °C, con llargos iviernos y branos curtios y tibios. L'amplitú térmica ye enorme, de más de 50 °C
- Clima continental monzónicu o manchuriano: dar nel norte de China, Corea del Norte y pela redolada de les ciudaes ruses como Vladivostok y Jabárovsk. Menos estremáu que'l siberianu, tien branos más templaos. La temperatura medio añal ye cimera a los 0 °C anque inferior a los 10 °C, amás d'un periodu mayor d'agües en redol a los 500 mm. Ye básicamente un clima monzónicu templáu, estremáu n'amplitú térmica.
- Clima templáu continental húmedu: dar na Rusia Europea, la mayor parte d'Europa oriental y central, centru y nordeste d'Estaos Xuníos, y sureste de Canadá. Ye similar al manchuriano, anque con temperatures medies daqué más baxes y precipitaciones irregulares y menos frecuentes. Ye la dexeneración del clima atlánticu o marítimu.
- Clima subpolar o boreal: dar en zones cercanes al círculu polar con iviernos bien frios y branos nidios.
- Clima mediterraneu continentalizado: dar nel interior de la Península Ibérica, norte d'Italia, les zones amesetadas de Suiza, l'interior de Grecia, l'interior d'Anatolia, l'interior d'Arxentina central, el Valle Central de Chile, l'Atles saḥarianu y les zones amesetadas d'Arxelia.
- Clima continental grebu: dar n'Asia central, Mongolia, centro-oeste d'América del Norte nes llindes de los Montes Rocosos.
Vexetación
[editar | editar la fonte]La vexetación natural ta formada principalmente por montes boreales (Taigues), praderíes y estepes. El monte boreal o taiga crez nes rexones del norte, onde los iviernos son llargos y rigorosos y los branos curtios y frescos. Ta formáu por árboles de fueya perenne, ente los que destaquen abetos y pinos. Escontra'l sur, en zones menos fríes y húmedes apaez la pradería. Ta formada por yerbes altes y ye carauterística de les llanures del interior. En zones más templaes y más seques desenvuélvese la estepa, que ta compuesta por yerbes de poco altor.
Fauna
[editar | editar la fonte]Les condiciones climátiques son estremes pel iviernu, y non tolos animales qu'habiten nestos ecosistemes permanecen nel iviernu , polo que les aves suelen emigrar a llatitúes más templaes, ente qu'otros animales enviernen. Los animales más carauterísticos de la taiga son el osu pardu, llobu, foín, foína, visón, papalba, renu, venáu y alce.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «Clima continental». tiempu10.com (7 d'agostu de 2009). Consultáu'l 30 de marzu de 2016.