Saltar al conteníu

Anj

De Wikipedia
Ficha de grafemaAnj
Caráuter
𓋹
Tipu cruces heráldicas (es) Traducir y xeroglíficu
Parte de atributos del faraón (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

L'anj (ˁnḫ) (☥) ye un xeroglíficu exipciu que significa "vida", un símbolu bien utilizáu na iconografía d'esta cultura. Tamién-y la denomina cruz ansada (cruz cola parte cimera en forma d'óvalu, llazu, rusti o ansa), crux ansata en llatín, la "llave de la vida" o la "cruz exipcia".

Puede atopase dacuando'l so treslliteración inglesa, Ankh; italiana, Ankh; alemana, Anch y francesa, Ânkh, toles cualos pronúnciense /'anx/.

Simboloxía exipcia

[editar | editar la fonte]
El dios Horus portando'l símbolu anj.

Nel Antiguu Exiptu rellacionar colos dioses (necher) que yeren representaos portando dichu símbolu, indicando les sos competencies sobre la vida y la muerte, la so inmanencia y condición d'eternos; rellacionáu colos homes, significa la busca de la inmortalidá, razón pola cual ye utilizada pa describir la vida o la idea de vida dempués de la muerte, entendida como inmortalidá, de primeres namái digna del faraón y, dempués del Imperiu Nuevu, de tolos exipcios al evolucionar les sos creencies, tal como se describe nel Llibru de los Muertos. El Anj rellacionóse, como símbolu de renacencia, cola diosa Isis y col so maríu Osiris, yá que cuando foi asesináu pol so hermanu, el so esposa resucitar por aciu l'ayuda d'Anubis. Dellos faraones portaron la pallabra "Anj" nel so nome, ente ellos Tut-Anj-Atón (imaxe viva d'Atón) y Tut-Anj-Amón (imaxe viva d'Amón).

Otra hipótesis presupon que la "T" de la parte inferior del Anj representaría, estilizados, los atributos sexuales masculinos, ente que el rusti representaría l'úteru o'l pubis de la muyer, como reconciliación de los opuestos;[1] podría simbolizar la reproducción y la xunión sexual. Hathor, la diosa de l'allegría de vivir y de la muerte, daba vida con ella. En munchos aspeutos corresponder coles dioses Inanna, Ishtar, Astarté, Afrodita y Venus.[2] Tamién podría comparase el 'anj' con un plantador (d'ende'l significáu de "vida"). L'asa recibe'l nome de asidero y la parte cimera, un cartuchu circular, sería onde diba la grana pa llantala.

Dellos faraones incluyeron esti xeroglíficu nel so titulatura, nome, o formando parte de los sos epítetos, como'l célebre Tutankamón (Tut-anj-Amón, imaxe viviente d'Amón).

Xeroglíficu d'aniellu con sellu.

Orixe del símbolu

[editar | editar la fonte]

Anque se desconoz l'orixe del símbolu Anj, si repara la evolución de la escritura xeroglífico exipcia, ye probable que'l "Anj" tuviera rellación col signu xeroglíficu del aniellu con sellu (šnw). Nel Antiguu Exiptu, el xeroglíficu del sellu ye posible precedente del cartuchu exipciu (šnw), que s'utilizó pa enmarcar y «protexer» el nome de los faraones, al zarrar los xeroglíficos del so nome dientro d'él.

Evolución del usu y la forma del anj

[editar | editar la fonte]
Relieve coptu: "cruz con asa".
Pesa col símbolu de Tanit.
Símbolu de lo femenín, de Venus y del cobre.

Dende'l sieglu II d. C., col espardimientu del cristianismu nel Valle del Nilu, produciéronse sincretismos: unu d'ellos foi l'adopción per parte de los cristianos exipcios (dempués llamaos coptos) del símbolu "anj" como una modalidá de cruz cristiana.

Les misiones de monxos cristianos que dende'l sieglu III partieron dende Exiptu espublizaron, bien probablemente, l'antiguu símbolu escontra llugares distantes. Asina s'aniciaríen la cruz irlandesa, per una parte, y la cruz armenia pola otra, dambes con un círculu nel centru.

Símbolos con formes similares

[editar | editar la fonte]

Nel primer mileniu e. C. apaez representáu un símbolu que guarda semeyanza: el neocananeo (cartaxinés) pa Tanit; munches vegaes el símbolu de la principal diosa cartaxinesa ye bien similar al del anj. Nel casu del orixe del símbolu de Tanit, ésti paez representar, esquemáticamente, a la deidá femenina vistida colos brazos abiertos "en cruz", siendo'l círculu sobre la "T" una estilización de la so cabeza.

El fechu de que na mitoloxía Exipcia'l dios Jnum, alfareru, moldie al home y grabe el Anj na frente pa da-y vida rellacionar col Golem y con El Símbolu (Oth) de la cábala hebrea, un símbolu, una lletra, en teoría esistente nel pasáu y perdíu que dexaba dar la vida.

Un signu bien similar, col llazu rellenáu, atopóse en Perú siendo utilizáu na cultura Mochica.[3]

Un símbolu similar (♀) utilizar pa representar a la diosa romana Venus. Esti símbolu, llamáu "espeyu de Venus", paez tar más rellacionáu col úteru.

En astroloxía el mesmu símbolu emplegar pa representar el planeta Venus, en bioloxía pa faer referencia al sexu femenín, y en alquimia pal cobre.

Filmografía, lliteratura y xuegos

[editar | editar la fonte]

El anj rellacionóse coles criatures inmortales por excelencia, los vampiros, tantu na lliteratura como na cinematografía (La enganía), nes películes The black cat y L'abrazu del vampiru (1994), en mangues y animes (Yu Gi Oh, Jojo's Bizarre Adventure) o en xuegos de rol como Vampiru: la mazcarada. Utilizar nel llibru y la película homónima de ciencia-ficción "Fuga del Sieglu 23" o "La Fuga de Logan" (Logan's Run), o na saga de xuegos Ultima como iconu d'una de los ocho virtúes de Britannia (la espiritualidá), amás de ser el símbolu del Avatar. Coles mesmes, nel popular cómic de Neil Gaiman, The Sandman, Muerte utiliza un anj. Na serie Lost (Perdíos), na serie House of Anubis, el anj y la simboloxía exipcia cobren un papel importante nes últimes temporaes.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Jean Chevalier y Alain Gheerbrant, Diccionariu de símbolos, 1994.
  2. Carl G. Liungman, Diccionariu de símbolos, 1991.
  3. Ibidem.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]