Saltar al conteníu

Tanit

De Wikipedia
Tanit
Información
Sexu femenín
Cónxuxe Baal Hammon
[editar datos en Wikidata]
Pesa col símbolu de Tanit.
Estatua de la diosa Tanit nel Muséu Nacional del Bardu (Tunicia).

Tanit foi la diosa más importante de la mitoloxía cartaxinesa, la consorte de Baal y patrona de Cartago. Yera equivalente a la diosa fenicia Astarté; tamién foi una deidá bereber. Foi la diosa d'Eivissa (Islles Baleares, España).

El cultu a Tanit empezó a cobrar importancia a partir del sieglu V e. C., y taba acomuñáu cola Lluna y la fertilidá. Hai nicios de que diba acompañáu de ritos con sacrificiu de neños, pero esta creencia pudiera ser frutu de la política de descreitu romana.

A partir del sieglu V e. C., Tanit convertir na diosa principal del panteón de Cartago, sustituyendo a la so predecesora. Na epigrafía de cutiu apaez denominada Tnt pn B’l (Tanit cara de Baal), siendo, pos, una manifestación, o inclusive la divinidá paredra, del dios Baal, anque col tiempu va acabar apaeciendo sola nes inscripciones. A partir del 400 e. C., el so cultu ta documentáu en munchos llugares mediterráneos: Sidón n'El Líbanu; Kition en Xipre; Thinissut, Hadrumentum y Constantina nel Norte d'África; Tharros, Sulcis y Nora en Cerdeña; Cova Des Culleram en Eivissa; Tossal de Calar en Benidorm y Lilibeo y Palermo en Sicilia. La so grafía en púnicu ye Tnt, yá que les llingües semites escribir ensin vocales.

Estatua de Tanit nel Muséu d'Arqueoloxía de Barcelona, topada na islla d'Eivissa.

Pero, a pesar de que'l so nome apaez escritu como Tanit, la so pronunciación verdadera, siquier en dómina tardida, sería aproximao Tinit.y

Cultu n'Eivissa

[editar | editar la fonte]

El cultu a Tanit caltúvose fuertemente enraigonáu na islla d'Eivissa, onde la diosa foi adorada hasta la cristianización, nel sieglu II. N'Eivissa ye onde más estatues de la diosa atopáronse, la más conocida de les cualos ye la de la Cova Des Culleram, en Sant Vicent de sa Cala.

Los fenicios llevaron el so cultu antes del añu 654 aC nel so camín escontra Gadir, l'actual Cádiz. Eivissa yera un bon sitiu pa fondiar les naves, polo que colonos procedentes de Gadir estableciéronse y xeneraron una economía propia que comerciaba colos pueblos de la mariña peninsular cercana.[1]

En 1907 afayóse'l santuariu rupestre Culleram, onde los fieles depositaben terracotas votivas a Tanit y otres divinidaes y faíen-y sacrificios d'animales. Les terracotas taben pintaes y representaben un bustu aláu de la diosa delimitado por flores de lotu, un discu solar o una media lluna.[1]

Iconografía

[editar | editar la fonte]
Símbolu de Tanit.

El so símbolu yera una circunferencia sobre un trazu horizontal y un triángulu o "V" invertida. Primeramente, el triángulu yera un trapeciu. Dellos estudiosos acomuñar col símbolu Anj del Antiguu Exiptu.

Nel sur de la península ibérica, na desaguada del ríu Guadalhorce, apaeció un pobláu feniciu y ente los sos enseres y dotes una Tanit en bastante bon estáu de caltenimientu.

Otros datos

[editar | editar la fonte]

El cultu a Tanit estendióse más allá del ámbitu mediterraneu y llegó inclusive a les islles Canaries[2] (ello ye que los aboríxenes d'estes islles, llamaos comúnmente como guanches yeren d'orixe bereber). L'actual relixón neopagana llamada Ilesia del Pueblu Guanche, utiliza'l símbolu de la diosa Tanit pa representar esti nuevu cultu. Esto ye por cuenta de que los sos fieles creen nel conceutu de la Diosa Madre[3] venerada al traviés de los sieglos y con distintos nomes. Tanit tamién ta incluyida nesti cultu, pos representa pa esta relixón (al igual que toles demás dioses) una advocación de la diosa guanche Chaxiraxi que yera venerada na islla de Tenerife.[3] Tampoco se refuga la posibilidá de que la diosa Chaxiraxi fuera de fechu la mesma diosa Tanit con distintu nome y atributos debíu al citáu orixe bereber de los antiguos aboríxenes canarios.[4]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]