National Hockey League
 | Esti artículu o seición necesita correxise urxentemente. Tien fallos na redaición, la gramática o la ortografía que precisen meyorase. |
| National Hockey League | |
|---|---|
liga deportiva profesional (es)  y Liga de hockey sobre hielo (es) | |
 | |
| Llocalización | |
| Sede | Nueva York |
| Direición |
Estaos Xuníos Canadá |
| Historia | |
| Fundación | 26 payares 1917 |
| Participación empresarial | |
| Formáu por |
Conferencia Oeste (es) Conferencia Este (es) |
| Web oficial | |
 | |
La National Hockey League o NHL (en francés Ligue nationale de hockey - LNH, traducíu al asturianu como Lliga nacional de ḥoquei) ye una lliga profesional norteamericana de ḥoquei sobre xelu, formada por clubes d'Estaos Xuníos y Canadá.
Esta lliga fundóse oficialmente'l 26 de payares de 1917 en Montreal (Canadá), a partir de cuatro equipos procedentes d'un campeonatu anterior creáu en 1909, la National Hockey Association.[1][2][3] Orixinalmente tolos clubes yeren canadienses, hasta qu'en 1924 espandir a Estaos Xuníos. Dende 1942 hasta 1967, la lliga tuvo solamente seis equipos: los Boston Bruins, Chicago Black Hawks, Detroit Red Wings, Montreal Canadiens, Toronto Maple Leafs y New York Rangers.
La NHL aumentó la cantidá d'equipos a 12 na temporada 1967, 18 equipos en 1974 y 21 equipos en 1979, mientres caltenía una intensa rivalidá cola World Hockey Association na década de 1970. La NHL apuéstase anguaño ente 31 equipos: siete de Canadá y 24 d'Estaos Xuníos. La metá de los xugadores son canadienses, un cuartu son estauxunidenses y los demás son estranxeros, provenientes na so mayoría de Rusia, República Checa, Suecia y Finlandia.
El campeón de la fase final gana la Stanley Cup, el troféu deportivu profesional más antiguu d'América del Norte, creáu en 1893.[4] Los equipos más esitosos fueron Montreal con 24 títulos, Toronto con 13, Detroit con 11, Boston y Chicago con seis, y Edmonton Oilers y Pittsburgh Penguins con 5.
La NHL ta considerada pola Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu como la lliga más importante del mundu nel so deporte.[5] Amás, ye una de les cuatro Grandes Lligues deportives qu'esisten n'América del Norte, xunto a la National Basketball Association (baloncestu), la National Football League (fútbol americanu) y la MLB (béisbol).[6]
Estructura de la temporada[editar | editar la fonte]
Plantía:EquiposNHL Hasta la temporada 2012-2013, la National Hockey League tuvo compuesta por trenta franquicies, partíes en seis divisiones de cinco equipos caúna. Pola Conferencia Este atopábense les divisiones del Atlánticu, Nordeste y Sureste. Pola Conferencia Oeste, taben la división Noroeste, Central y Pacíficu.
Pa la temporada 2013-2014, los trenta franquicies fueron reorganizaes en cuatro divisiones: Divisiones Pacíficu y Central, pa la Conferencia del Oeste; División Atlánticu y Metropolitana, pa la Conferencia del Este.
El criteriu pa partir a los equipos en cada división ye xeográficu. El tornéu ta estremáu en lliga regular, onde xueguen tolos clubes, y una fase final pol títulu, onde se clasifiquen los ocho meyores de cada conferencia.
Lliga regular[editar | editar la fonte]
Cada equipu apuesta 82 partíos na temporada regular, 41 a casa y 41 fuera.[7] Esta fase del tornéu suel celebrase dende ochobre y hasta abril. Equipos na Conferencia Este xuega 4 partíos contra cada unu de los sos adversarios de la mesma división, un total de 30 alcuentros. A estos tien de sumase trés partíos contra cada unu de los 8 equipos de la mesma conferencia (24 partíos). Equipos na Conferencia Oeste xuega 4 ó 5 partíos contra cada unu de los sos adversarios de la mesma división, un total de 26 o 29 alcuentros, cola esceición d'un equipu de cada división que xuega un partíu menos. A estos tien de sumase trés partíos contra cada unu de los 6 o 7 equipos de la mesma conferencia (21 ó 24 partíos), sacante por un equipu en cada división enfréntense 4 partíos. Tolos equipos xueguen dos partíos contra los equipos de la so otra conferencia.[7]
Los partíos xugar en tres periodos de 20 minutos. Si a la fin persiste l'empate, xuégase una prórroga de cinco minutos y, si fuera necesariu, tiros penales.[8] El vencedor del partíu recibe dos puntos por victoria. Puede dase un puntu al equipu que perdió, si esti cayó ganáu na prórroga o nos tiros de penalti. Si l'equipu pierde dientro del tiempu reglamentariu, nun recibe puntos.[8] Al términu de la temporada regular, l'equipu que queda primero na so división consigue un Campeonatu de División. El restu de los equipos apuéstense les places disponibles pa la fase final pola Stanley Cup. En cada conferencia hai dos divisiones y namái ocho places pa la fase final.
Fase final pola Stanley Cup[editar | editar la fonte]
Na fase final pola Stanley Cup (n'inglés, play-off), que se celebra ente abril y xunu, los equipos enfrentar a rondes eliminatories al meyor de siete partíos. En cada división el primer equipu enfrentar al cuartu, el segundu al terceru. El ganador de la división col mayor récor de conferencia enfréntase'l segundu wild-card y l'otru ganador al primera wild-card. Tien ventaya de campu l'equipu meyor asitiáu na temporada regular. A diferencia de la temporada regular, si hai un empate al términu del tiempu reglamentariu namái se puede desempatar por muerte súbita, en periodos de 20 minutos. Dos ganadores en cada división enfrentar nos Finales de División. Vencedores de cada división enfrentar nos Finales de Conferencia. El vencedores de cada conferencia llogren un Campeonatu de Conferencia, y enfréntense na final pola Stanley Cup al meyor de siete partíos.
Equipos[editar | editar la fonte]
La National Hockey League cuenta anguaño con 31 equipos, de los cualos siete tán en Canadá y 24 n'Estaos Xuníos. La mayoría de les franquicies tán asitiaes nel norte y nordeste d'América del Norte, zones onde tradicionalmente hai una mayor afición al ḥoquei sobre xelu. Nos últimos años el tornéu espandióse al sur d'Estaos Xuníos.
Solo hai dos clubes que siguen esistiendo dende la fundación de la NHL en 1917: Montreal Canadiens y Toronto Maple Leafs —fundáu como Toronto Arenas—.[9] El primer equipu estauxunidense que se creó foi Boston Bruins (1924), que tamién sigue n'activu.[10] L'equipu que más Stanley Cup ganó ye Montreal Canadiens, con 24 títulos.
Conferencia Este[editar | editar la fonte]
Conferencia Oeste[editar | editar la fonte]
- Un asteriscu (*) denota un movimientu de franquicia.
- Cuatros equipos entró la lliga na temporada 1979-80 dempués l'Asociación Mundial de Ḥoquei terminó les sos operaciones:
- Edmonton Oilers
- Quebec Nordiques (movimientu a Denver, Colorado en 1995)
- Winnipeg Jets (movimientu a Phoenix, Arizona en 1996)
- Hartford Whalers (movimientu a Carolina del Norte en 1997)
- Hai otros equipos que tuvo un movimientu:
- Kansas City Scouts (movimientu a Denver, Colorado en 1976, movimientu a Nueva Jersey en 1982)
- Atlanta Flames (movimientu a Calgary, Alberta en 1980)
- California Golden Seals (movimientu a Cleveland, Ohio en 1976, fundíu nos Minnesota North Stars en 1978)
- Minnesota North Stars (movimientu a Dallas, Texas en 1993)
- Atlanta Thrashers (movimientu a Winnipeg, Manitoba en 2011)
Historia[editar | editar la fonte]
Nacencia de la National Hockey League (1917 a 1926)[editar | editar la fonte]
Primero que se creara la National Hockey League, yá s'intentara crear un tornéu profesional de ḥoquei sobre xelu para Canadá, na so mayoría lligues provinciales y De calter amateur. El campeonatu más importante qu'esistió foi la National Hockey Association (NHA), creáu en 1910 con clubes d'Ontario y Quebec y que les sos franquicies pertenecíen a empresarios canadienses.[11] El tornéu más importante yera la Stanley Cup, que dende 1893 apostábense los campeones de les distintes lligues qu'esistíen.[12]
En 1917, hubo una serie de disputes nel senu de la NHA, ente'l propietariu de Toronto Blueshirts, equipu presidíu pol polémicu empresariu Eddie Livingstone, y los otru cuatro clubes que permanecíen nesa lliga —Montreal Canadiens, Montreal Wanderers, Ottawa Senators y Quebec Bulldogs—. Los cuatro clubes decidieron crear una nueva competición profesional, la National Hockey League (NHL). Les xuntes empezaron el 22 de payares,[2] y la competición constituyóse oficialmente'l 26 de payares de 1917 con Frank Calder como'l so primer presidente.[3] Quebec Bulldogs nun pudo competir y foi reemplazáu por una nuevu franquicia, Toronto Arenas (actuales Toronto Maple Leafs). De los cuatro debutantes, namái siguen esistiendo güei Canadiens y Maple Leafs.
La primer temporada, qu'empezó'l 19 d'avientu de 1917, nun tuvo exenta de dificultaes. Montreal Wanderers dexó de xugar a metá de campaña porque'l so estadiu quemóse,[13] y hubo que siguir con tres clubes hasta que Quebec Bulldogs tornó en 1919.[14] El primer campeón de la NHL foi Toronto Arenas, que de la mesma se fixo cola Stanley Cup al ganar a los Vancouver Millionaires de la Pacific Coast Ḥoquei Association.[15] En 1918/19 ganó Montreal Canadiens, pero esi añu nun se xugó la Stanley Cup porque'l club quebequense viose afeutáu pola epidemia de Gripe español.[16]
Na década de 1920, la NHL consolidóse como la principal lliga norteamericana, percima del otru tornéu profesional, la Western Canada Hockey League (WCHL). La so fuerte competencia fizo que los xugadores de ḥoquei sobre xelu fueren los atletes meyor pagaos al respective de otros deportes.[17] De la mesma, en 1920 producióse'l primer treslláu de ciudá d'una franquicia, cuando Quebec Bulldogs camudar a Hamilton (Ontario) pa convertise en Hamilton Tigers. La Stanley Cup tuvo apoderada polos equipos de la NHL sacante en 1925 y 1926, cuando los Victoria Cougars de la WCHL proclamáronse campeones. Esi foi l'últimu añu en qu'un equipu ayenu a la NHL facer con esi troféu.[17][18]
En tou esi tiempu, la NHL tuvo una rápida espansión. La temporada 1924/25 ampliar a seis clubes, cola creación de Montreal Maroons y Boston Bruins, la primer franquicia d'Estaos Xuníos.[19] Un añu dempués llegaríen Pittsburgh Pirates y New York Americans, dambos sumíos. L'ésitu del ḥoquei en Nueva York favoreció la creación d'otra franquicia nesa ciudá per parte del propietariu del Madison Square Garden, que se llamó New York Rangers.[20]
Afitamientu y problemes finaniceros (1926 a 1942)[editar | editar la fonte]
Na temporada 1926/27 la WCHL sumió, y la NHL convirtióse de facto na única lliga profesional norteamericana.[21] De la mesma, la Stanley Cup dexó de ser un campeonatu interliga pa ser el máximu troféu de la NHL.[22] Aprovechando la so nueva situación, la lliga espandir a otres ciudaes nel norte de los Estaos Xuníos, cola constitución de New York Rangers, Detroit Cougars (actuales Red Wings) y Chicago Black Hawks. Con una lliga de 10 equipos, crear por primer vegada un sistema por conferencies, cola División canadiense y la División americana, más un play-off pol títulu.[21] Col nuevu sistema, el primer campeón foi Ottawa Senators.[22]
La rápida espansión de la lliga frenar por culpa del Crac del 29 y la Gran Depresión. La mayoría de clubes tuvieron problemes económicos, rebaxáronse los salarios y produciéronse tresllaos en munches franquicies.[21] Pittsburgh Pirates treslladar en 1930 a Filadelfia, convertir en Philadelphia Quakers y sumió un añu dempués. Ottawa Senators camudar en 1934 a Saint Louis (Missouri), camudó'l so nome por St. Louis Eagles y dexó d'esistir en 1935. De la mesma, Montreal Maroons cesó les sos operaciones en 1938.
A la crisis económica d'América sumóse tamién la Segunda Guerra Mundial, qu'afectó al desenvolvimientu de la NHL. Munchos xugadores —na so mayoría canadienses— tuvieron que cumplir el serviciu militar y llucharon nel frente. Montreal Canadiens tuvo a puntu de ser treslladáu a Cleveland (Ohio) en 1939, anque esi movimientu foi frenáu a última hora por un grupu inversor quebequense que mercó'l club.[23] Pela so parte, New York Americans perdió a casi tola so plantía, tuvo que dexar la competición en 1942 y nunca más tornó.[24]
Orixinal Six (1942 a 1967)[editar | editar la fonte]
A partir de la temporada 1942/43, la lliga quedó amenorgada a seis equipos: Montreal Canadiens, Toronto Maple Leafs, Boston Bruins, Detroit Red Wings, Chicago Black Hawks y New York Rangers, toos ellos conocíos como Orixinal Six.[25] En 1943 finó Frank Calder, y nomóse nuevu comisionado a Rede Dutton, quien de la mesma foi reemplazáu por Clarence Campbell, máximu dirixente dende 1946 hasta 1977. Mientres 25 temporaes y hasta la temporada 1967/68, la NHL nun aceptó nenguna espansión y quedó concentrada nel noroeste d'América del Norte.[25]
Los propietarios de los equipos y Clarence Campbell caltuvieron un sistema zarráu con criterios d'almisión rigorosos, que torgaben la llegada de nuevos clubes.[25] Al haber pocos equipos, foi frecuente que dalgunos llegaren a apoderar la lliga y ganaren dellos campeonatos consecutivos. Los más beneficiaos fueron Montreal Canadiens, con diez títulos, y Toronto Maple Leafs con nueve.[25] Tamién se potenciaron les rivalidaes, y l'asistencia a los estadios aumentó.
Esi periodu caracterizóse amás pola fuerte presencia de xugadores canadienses, en desterciu de deportistes d'otros continentes.[26] Orixinalmente, los equipos teníen derechos esclusivos a la de fichar un xugador promesa si ésti atopábase dientro d'una área de 50 milles de distancia dende la sede del club.[27] Si'l xugador taba fuera d'esa área, podía axustar con cualquier equipu. Esta norma caltener hasta la introducción del primer Draft en 1963.[27] Esto tamién llindó los trespasos ente clubes.[28]
Anque la lliga consolidar nesi tiempu como la primera de ḥoquei sobre xelu en Norteamérica, potenciáronse otros campeonatos nesi deporte, especialmente naquelles zones ensin franquicia na NHL. Unu de los más relevantes foi la Western Ḥoquei League, concentrada nel Oeste d'Estaos Xuníos y Canadá, que funcionó dende 1952 hasta 1974. Tamién goció de bona aceptación l'American Ḥoquei League, que más tarde se convirtió nuna lliga menor de la NHL.
Nesa dómina hubo deportistes que se convirtieron en lleendes del ḥoquei. En 1945 l'atacante de Montreal Canadiens Maurice "Rocket" Richard foi'l primer xugador que llogró 50 goles en 50 partíos, y el primeru qu'algamó los 500 goles en tola so carrera, en 1957.[29] Richard foi miembru de la moteyada Punch Line, llinia atacante de Montreal formada tamién por Hector Blake y Elmer Lach.[29] Per parte de Detroit Red Wings destacó'l trabayu de Gordie Howe, Terry Sawchuk, Ted Lindsay y Rede Kelly.[30] En Toronto Maple Leafs, la figura del ex xugador Conn Smythe como propietariu foi clave pal ésitu de la franquicia.[31]
Espansión de la NHL y competencia cola WHA (1967 a 1979)[editar | editar la fonte]
L'ésitu d'otres lligues de ḥoquei sobre xelu y l'interés por sellar alcuerdos televisivos n'Estaos Xuníos fizo que la NHL plantegara crease clubes n'otres ciudaes. Cuando se supo que la Western Ḥoquei League plantegaba convertise nuna lliga profesional que compitiera pola Stanley Cup, la NHL dio en 1967 seis franquicies d'espansión, qu'ampliaríen la lliga a 12 clubes.[21] La midida supondría tamién la creación d'una nueva división, formada polos debutantes. Esi mesmu añu creóse un sindicatu pa los xugadores, l'Asociación de Xugadores de la NHL (NHLPA).[32]
Na temporada 1967/68 debutaron California Seals, Los Angeles Kings, Minnesota North Stars, Philadelphia Flyers, Pittsburgh Penguins y St. Louis Blues.[21] Yera la primer vegada que la NHL instalar en ciudaes de la Mariña Oeste. Toles franquicies d'espansión fueron pa ciudaes estauxunidenses, lo que motivó les quexes de los aficionaos canadienses.[33] Por ello, en 1970 creáronse dos nueves franquicies qu'aumentaron la categoría a 14 participantes: Vancouver Canucks y Buffalo Sabres.[34]
Dende 1972, la National Hockey League tuvo que competir con una nueva lliga profesional, qu'aspiraba a convertise na más importante d'América: la World Hockey Association (WHA).[35] Pa consiguir espectadores, esa lliga dio franquicies en ciudaes onde otros torneos nun teníen presencia, dexó que los sos clubes pagaren altos salarios a los meyores xugadores de la NHL, y sondió el mercáu estranxeru.[35] Mientres siete años producieron disputa ente dambos campeonatos, qu'en dellos casos terminaron nos tribunales.[35] Nesi añu, la NHL xubió a 16 participantes con dos nueves franquicies: New York Islanders y Atlanta Flames (que darréu se camudó a Calgary). La temporada siguiente, debutaron Kansas City Scouts y Washington Capitals.
A finales de los años 1970, la WHA sufrió graves problemes económicos que dieron cola so disolución en 1979.[35] La NHL aceptó absorber el campeonatu, y cuatro de los sos seis clubes —Edmonton Oilers, Hartford Whalers, Quebec Nordiques y Winnipeg Jets— ingresaron a partir de la temporada 1979/80 como franquicies d'espansión. Los propietarios de los otros dos equipos que se quedaron fora, Birmingham Bulls y Cincinnati Stingers, recibieron una compensación.[35]
Dinastíes y apertura internacional (1979 a 1992)[editar | editar la fonte]
Cola desapaición de Cleveland Barons en siendo absorbíu por Minnesota North Stars, la NHL quedar con 21 equipos, y la participación estabilizar nesa cifra mientres delles temporaes. Salvo los tresllaos de Calgary Flames y New Jersey Devils, nun hubo movimientos destacaos y la NHL nun estudió espandise a otros mercaos.
Les décades de 1970 y 1980 fueron la dómina de les dinastíes nel ḥoquei sobre xelu americanu. Montreal Canadiens llogró cuatro Stanley Cup consecutives dende 1976 hasta 1979. Al añu siguiente, New York Islanders convertir nel dominador absolutu de la NHL, con cuatro Stanley Cup ente 1980 y 1983,[36] más l'actuación destacada de xugadores como Mike Bossy, primer atacante qu'igualó la marca de 50 goles en 50 partíos de Maurice Richard.[37] Dempués, Edmonton Oilers foi quien consiguió cuatro títulos consecutivos dende 1984 hasta 1988, con un equipu lideráu poles estrelles Wayne Gretzky y Mark Messier.[38] De 1990 a 1992, el tornéu tuvo apoderáu por Pittsburgh Penguins de Mario Lemieux.
Unu de los fechos más descatados a finales de los años 1980 foi la llegada de más xugadores estranxeros gracies a la cayida del Muriu de Berlín, el final de los rexímenes comunistes n'Europa del Este y la desapaición de la Xunión Soviética, principal dominador del ḥoquei en torneos internacionales. Anque la NHL yá s'abriera al mercáu internacional, con xugadores como'l suecu Borje Salming o'l finés Jari Kurri, el final del telón d'aceru favoreció la llegada de rusos a la lliga. En 1980 el xugador Peter Stastny fuxó de Checoslovaquia cola so muyer y el so hermanu, pa fichar por Quebec Nordiques.[39] Tamién foi relevante la llegada de Sergei Fedorov en 1990, cuando aprovechó una xira del so equipu n'Estaos Xuníos pa escapase de la concentración y viaxar hasta Detroit, onde fichó polos Red Wings.[40]
Espansiones al sur d'Estaos Xuníos (1992 a 2004)[editar | editar la fonte]
Tres dellos años ensin aumentar el númberu de participantes, la NHL diseñó en 1990 un ambiciosu plan d'espansión a 28 clubes, que según les sos cuentes dexaría beneficios per valor de 400 millones de dólares na siguiente década.[41] L'encargáu de llevalo a cabu foi un nuevu comisionado, Gary Bettman, quien llegó en 1993 con esperiencia n'otres grandes lligues deportives como la NBA.[42] Dichu plan contemplaba tamién l'establecimientu nel sur d'Estaos Xuníos, onde'l ḥoquei sobre xelu nun yera demasiáu popular y había posibilidaes pa esplotar nuevos contratos televisivos. Pa ello, dio tres places d'espansión pa San Jose Sharks (1991/92), Ottawa Senators y Tampa Bay Lightning (1992/93). Pa la temporada 1993/94 creáronse dos clubes más: Mighty Ducks of Anaheim y Florida Panthers.
En 1992 y 1994 tuvieron llugar los dos primeros conflictos llaborales ente l'Asociación de Xugadores y la NHL.[43] En 1994, los xugadores reclamaron una revisión a l'alza nel so conveniu coleutivu, ente que los clubes pidieron un llende salarial pa evitar la quiebra de delles franquicies.[43] Al nun haber consensu la lliga respondió con un zarru patronal que duró 104 díes. Cuando s'algamar un alcuerdu, la temporada tuvo qu'amenorgase a 48 alcuentros.[43] Nesi momentu, l'alcuerdu nun sirvió pa solucionar les diferencies económiques ente pequeños y grandes mercaos.[43]
Anque nun principiu nun taba contempláu, la NHL sofitó tamién el treslláu de franquicies con problemes financieros a zones del sur d'Estaos Xuníos. El primer movimientu foi'l treslláu en 1993 de Minnesota North Stars a Dallas (Texas) pa crear los Dallas Stars, ente qu'en 1998 Hartford Whalers dir a Carolina del Norte y convirtióse en Carolina Hurricanes. El mercáu de Canadá viose perxudicáu por esta política, una y bones el país taba somorguiáu nuna crisis económica pola devaluación del dólar canadiense respectu al estauxunidense, la moneda de referencia pa pagar les nómines.[44] Dellos clubes asitiaos en ciudaes pequeñes nun pudieron soportalo, y terminaron camudándose a otres zones con mayor potencial empresarial. En 1995 Quebec Nordiques colar a Denver pa convertise en Colorado Avalanche;[44] en 1996 foi Winnipeg Jets quien se coló a Glendale (Arizona) y pasó a ser Arizona Coyotes.
La NHL buscó una mayor proyeición internacional, y dexó que los sos xugadores pudieren apostar los Xuegos Olímpicos d'Iviernu, a partir de la edición de Nagano 1998.[45] Amás, empecipióse un nuevu plan d'espansión p'aumentar los participantes a 30. Amás d'esplotar nuevos mercaos, como asocedió cola creación de Nashville Predators (1998), buscóse tornar a ciudaes qu'enantes tuvieron un club na lliga. D'esta miente nacieron Atlanta Thrashers (1999), Minnesota Wild y Columbus Blue Jackets (2001).
Situación actual (Dende 2004)[editar | editar la fonte]
En setiembre de 2004, a pocos díes del entamu de la temporada, la lliga y l'Asociación de Xugadores de la NHL nun algamar un alcuerdu sobre'l so conveniu coleutivu, el pagu de salarios y l'implantación d'un "tope económicu de seguridá" pa los clubes, polo que'l Comisionado de la NHL anunció un zarru patronal.[46] A diferencia d'otros zarros patronales, les negociaciones quedaron enllancaes porque'l xugadores cuntaben que el tope yera un llende salarial tapáu. A empiezos de 2005 nun s'algamar nenguna solución, polo que Gary Bettman anunció la cancelación completa de la temporada 2004/05.[46] Yera la primer vegada dende 1919 que nun se xugaba una final de la Stanley Cup, y la NHL convertir na primer lliga norteamericana qu'atayó tol so desenvolvimientu por una disputa llaboral. Finalmente, en xunetu de 2005 retomáronse les negociaciones y algamóse un alcuerdu p'anovar el conveniu coleutivu.[46] A cambéu, implementóse un llende salarial estrictu, venceyáu a un porcentaxe de los ingresos de la lliga, según cambeos na figura del axente llibre.[46]
La vuelta del campeonatu na temporada 2005/06 deparó un récor d'asistencia a los estadios,[47] y cambeos nel reglamentu pa dar mayor curiosu al xuegu.[47] La lliga aprovechó la fuelga de 2004/05 pa probar nueves normes na American Ḥoquei League, como tiros de penalti (shoot-out) si'l xuegu taba empatáu a la fin del partíu y la so prórroga, que s'introducieron cuando la NHL tornó.[48] Pa captar nuevos aficionaos a nivel mundial, la NHL celebró dalgunos de los sos primeros partíos de temporada nel estranxeru, y amistosos con equipos locales. En 2008 creóse un eventu especial para añu nuevu, el NHL Winter Classic, que consiste nun partíu de ḥoquei apostáu nun estadiu al campu.
La NHL rexistró bonos datos d'arribación a los estadios audiencia en televisión, y los sos beneficios crecieren dende 400 millones de dólares en 1990 hasta más de 2.200 millones en 2006.[42] Sicasí, delles franquicies tuvieron problemes financieros y nun funcionar comercialmente, especialmente en delles zones que nos años 1990 recibieron franquicies d'espansión pa promocionar el deporte. La NHL tuvo que faese cargu de Phoenix Coyotes, que declaró la bancarrota en 2008, y busca un nuevu comprador.[49] En 2011 la lliga aprobó la venta d'Atlanta Thrashers, otra franquicia con problemes financieros, a un grupu inversor de Winnipeg, que lo treslladó y convirtió nos nuevos Winnipeg Jets.[50]
Futuru de la NHL[editar | editar la fonte]
Pa la temporada 2012/13, la NHL propunxo un sistema de cuatro conferencies, en sustitución del actual sistema de seis divisiones y dos conferencies, que la Xunta de Gobernadores aprobó'l 5 d'avientu de 2011. La nueva organización busca más cercanía ente franquicies según el so grupu, que rebaxe l'efectu de los fusos horarios nes retresmisiones. Col nuevu sistema, los equipos van xugar de 36 a 38 alcuentros dientro de la so conferencia, y dos partíos (en casa y fuera) contra cada equipu d'otres conferencies. Dos grupos van tener ocho clubes, ente qu'otros dos van cuntar con siete.
Sicasí, l'Asociación de Xugadores de la NHL refugó esti plan el 6 de xineru de 2012, polo que la so aplicación retardóse. El sindicatu señaló que nun va aceptar nengún cambéu na configuración divisional hasta la temporada 2013/14.[51] Mientres la temporada 2012/13, l'Asociación de Xugadores aceptó un otru plan pola temporada 2013/14: un sistema con dos conferencies y cuatro divisiones. Col nuevu sistema, cada equipu xuega cuatro o cinco partíos contra los otros equipos na so división de la so conferencia, trés partíos contra los equipos na otra división de la so conferencia, y dos partíos contra los equipos na otra conferencia, por un total de 82 partíos.
Na temporada 2017/18 la lliga va ampliar con un equipu nuevu en Las Vegas, los Vegas Golden Knights.
Regles[editar | editar la fonte]
La National Hockey League sigue les regles básiques del ḥoquei sobre xelu, pero'l so reglamentu presenta diferencies col usáu en partíos internacionales, tantu pola Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu como pol Comité Olímpicu Internacional.[52]
Una de les diferencies más visibles atopar nel terrén de xuegu o rink, más estrechu que'l de regles internacionales. La pista de NHL tien de midir 61 metros de llongura por 26 metros d'anchu. La zona neutral ye tamién más estrecha, pa faer más curiosu'l xuegu d'ataque. Na llinia de gol que s'atopa detrás de la portería hai un trapeciu, inesistente en regles internacionales. El porteru namái puede xugar el puck nesa zona o nel área celeste frente a la so portería. De lo contrario, ye penalizáu con dos minutos por retrasar el xuegu.[53]
Otra regla distinta ye'l icing. N'ḥoquei, penalízase como icing cuando un xugador llanza'l puck por detrás de la llinia central. Si marca gol, ye válidu. Si falla, que ye cuando'l puck crucia la llinia colorada de gol del porteru, pítase una infracción que se penaliza con faceoff —onde l'árbitru principal pon en xuegu'l puck cuando'l partíu detúvose— na zona de defensa del equipu infractor. Na NHL, el rival tien de llograr la posesión del puck por que piten esta infracción. Esisten 3 variaciones del icing: automáticu: el xugador tien de llograr la posesión del puck. Híbridu: Ye un amiestu de dambos. Non- touch icing: el porteru nun puede tocar el puck siquier de que lo fixera un xugador del so mesmu equipu.[53]
Tamién hai diferencies nel offside o fora de xuegu. N'ḥoquei, ésti cométese cuando'l xugador, dende detrás de la llinia colorada central o dende la zona neutral, pasa direutamente a otru que ta asitiáu xusto na zona d'ataque. Tamién se produz cuando'l xugador na zona d'ataque lleva'l puck a la zona neutral y vuelve con él a atacar. Penalizar con un faceoff dende la zona neutral.[53] Na NHL, nun esiste la regla two-line pass o "pase de fora de xuegu", que se pitaba si un pase dende la zona defensiva llegaba a un xugador del so equipu na zona d'ataque, marcada pela llinia colorada de mediu campu. Amás, la zona neutral, que marquen les llinies azules nel centru del campu, ye más estrecha.[53] Esiste una variación a la regla del offside que ye'l offside intencional: cométese esta infracción cuando l'equipu deliberadamente intenta detener el xuegu o cuando non pudo llograse una xugada de manera llegal; de forma que se sigan les regles del xuegu, esto penalízase con un faceoff. Esisten tamién estremes sobre la sanción a los xugadores cuando cometen una infracción. La más importante ye la norma sobre engarradielles (fighting) en metá del partíu. Na NHL, si dos o más xugadores engarrar en metá d'un partíu, el xuegu detiense y cuando'l combate conclúi, los participantes son sancionaos con una esclusión de cinco minutos.[53] Esta pue ser cimeru en base al tipu d'agresión, y puede terminar inclusive con espulsión total y sanción. Esto oldea coles regles internacionales, onde les engarradielles tán dafechu prohibíes y acarreten una espulsión total de los participantes, en casu de faese.[54]
Organización[editar | editar la fonte]
L'organismu que xestiona la National Hockey League ye una Xunta de Gobernadores (n'inglés, NHL Board of Governors). Cada unu de los 30 equipos que forma parte de la lliga tien derechu a asignar un Gobernador, de normal el propietariu de la franquicia. El presidente actual de la Xunta de Gobernadores ye Jeremy Jacobs, propietariu de Boston Bruins, ente que'l vicepresidente ye Tom Hicks, de Dallas Stars.[55] L'anterior presidente foi Harley Hotchkiss, dueñu de Calgary Flames.[55]
La Xunta de Gobernadores encargar d'establecer les polítiques de la lliga y la so constitución. Ente les sos responsabilidaes, atópense'l cambéu de reglamentu; la eleición del Comisionado de la NHL; la renovación, treslláu y/o llegada de les franquicies; l'aprobación y revisión de les llendes salariales a los sos miembros, y los cambeos na estructura del calendariu de partíos.[56] Esti organismu axúntase siquier dos veces a añu, en xunu y avientu, nuna ciudá fita pol Comisionado de la NHL.[56]
El Direutor Executivu y cara más visible de la NHL ye'l Comisionado, que dende 1993 ye Gary Bettman.[41] La figura del comisionado introducióse'l 1 de xunetu de 1993, añu del nomamientu de Bettman, y enantes usábase la d'un presidente, cargu qu'ocupó xente como Frank Calder o Clarence Campbell. Dalgunes de les sos funciones son garantizar el bon funcionamientu de la lliga, les negociaciones de los convenios coleutivos y el nomamientu de los árbitros. El comisionado ye escoyíu por una mayoría na Xunta.[41]
Presidentes y comisionados de la NHL[editar | editar la fonte]
| Frank Calder | 1917-1943 |
| Rede Dutton | 1943-1946 |
| Clarence Campbell | 1946-1977 |
| John Ziegler | 1977-1992 |
| Gil Stein | 1992-1993 |
| Gary Bettman | Dende 1993 |
Trofeos[editar | editar la fonte]
Trofeos d'equipos[editar | editar la fonte]
- Stanley Cup
- La Stanley Cup ye'l troféu más prestixosu de la National Hockey League, que s'apurre al campeón de les series eliminatories pola lliga. El troféu ye unu de los símbolos más representativos del ḥoquei sobre xelu, y el tornéu deportivu profesional más antiguu d'América del Norte. Crear en 1890 como tornéu qu'enfrentara a los campeones de les distintes competiciones canadienses, polo que ye anterior a la mesma NHL. El so primer campeón foi l'asociación atlética amateur de Montreal, ente que'l primer campeón d'esta lliga foi Toronto Arenas. Dende 1926, la Stanley Cup ye un tornéu en propiedá de la NHL. L'equipu que más Stanley Cup ganó ye Montreal Canadiens, con 24 títulos.
- Troféu de los Presidentes
- Esti troféu premia al meyor equipu de la lliga regular, y apúrrese al que más puntos llogró na clasificación xeneral, onde tomen parte los 30 clubes. El so nome ye una referencia a tolos presidentes de la National Hockey League. Amás del troféu, el vencedor recibe 350.000 dólares canadienses. La primer vegada que s'apurrió foi na temporada 1985/86. El club que más vegaes lo ganó ye Detroit Red Wings, en seis causes.
- Troféu Príncipe de Gales
- El Troféu Príncipe de Gales premia al campeón de la Conferencia Este dende 1993. El Troféu foi donáu por La so Alteza Real el Príncipe de Gales (más tarde Eduardu VIII del Reinu Xuníu), na temporada 1923/24. De primeres yera apurríu al campeón de la División Americana na temporada regular de la NHL, pero'l so destinatario foi modificáu pal campeón de la lliga regular na temporada 1938/39, cuando la NHL reorganizar nuna sola división. El club que más vegaes lo ganó ye Montreal Canadiens, en 25 ocasiones.
- Troféu Clarence S. Campbell
- El gallardón premia al campeón de la Conferencia Oeste. Apurrir por primer vegada en 1968, cuando la lliga espandir al oeste de los Estaos Xuníos. Al igual que'l Príncipe de Gales, la NHL modificó'l destinatario del premiu delles vegaes. Nun principiu apurríase al campeón de la lliga regular, pero en 1981 otorgar al vencedor del Oeste nos play-off. Edmonton Oilers ye quien más lo ganó, en siete causes.
Trofeos individuales[editar | editar la fonte]
- Troféu Hart
- Con esti troféu premiar al meyor xugador de la temporada, dau pola Asociación Profesional de Prensa Escrita de ḥoquei sobre xelu. Crear en 1924, polo que ye unu de los gallardones vixentes más antiguos. El premiu foi donáu pol doctor David Hart, padre del entrenador y direutor xeneral de Montreal Canadiens, Cecil Hart. Cuando Cecil finó en 1940, la lliga dio'l so nome al premiu. La copa orixinal foi reemplazada en 1960, y treslladada al Salón de la Fama del ḥoquei sobre xelu. El xugador que más vegaes ganó esti premiu foi Wayne Gretzky (nueve veces), siendo amás el deportista que más vegaes foi xugador más pervalible (MVP) nuna lliga norteamericana profesional.
- Troféu Conn Smythe
- Pagu al meyor xugador mientres los play-off pol títulu, y tamién ye dau polos periodistes, que voten mientres el tercer periodu del postreru partíu de la final de la Stanley Cup. Ta vixente dende la temporada 1964/65. Quien lo llogra nun tien por qué ser necesariamente del equipu ganador. Debe'l so nome a Conn Smythe, direutivu de la NHL, propietariu de Toronto Maple Leafs y artífiz del Salón de la Fama del ḥoquei sobre xelu. Con tres títulos, el xugador que más vegaes lo ganó ye'l porteru Patrick Roy, defendiendo los colores de Detroit Red Wings y Colorado Avalanche.
- Troféu Ted Lindsay
- Gallardón que premia al meyor xugador de la temporada, dau polos mesmos xugadores de la NHL al traviés de l'Asociación de Xugadores de la NHL (NHLPA). Instaurar por primer vegada en 1971 col nome de Troféu Lester B. Pearson n'honor a Lester Bowles Pearson, 17ᵘ primer ministru canadiense y Premiu Nobel de la Paz en 1957, pero camudó'l so nome en 2010 n'honor a Ted Linsday, xugador de Detroit Red Wings y impulsor de la NHLPA. El xugador que más vegaes lo ganó ye Wayne Gretzky, en cinco causes, ente que Pittsburgh Penguins foi'l club que más xugadores apurrió al gallardón, en siete causes.
- Troféu Calder
- Consiguir el xugador más destacáu na so primer temporada na NHL (n'inglés, Rookie of the Year). Empezar a apurrir en 1932 y debe el so nome a Frank Calder, primer presidente de la NHL. Pa optar al premiu, el seleccionable nun puede xugar más de 25 partíos de lliga na temporada anterior. Tampoco vale que xugara n'otra lliga profesional. Por casu, Wayne Gretzky nunca lo ganó magar anotar 137 puntos nel so primer añu, porque la temporada anterior xugara na lliga profesional World Hockey Association. Amás, los xugadores tienen de tener menos de 26 años. L'equipu que más novatos apurrió al premiu foi Toronto Maple Leafs, hasta en nueve causes.
- Troféu Jack Adams
- Apurrir al meyor entrenador de tola temporada, y se dirime por votación de l'Asociación de Comentaristes de la National Hockey League al términu de la temporada regular. El premiu, que s'apurre dende 1974, debe'l so nome a Jack Adams, antiguu entrenador de Detroit Red Wings mientres más de 20 temporaes y direutor xeneral n'otres 16. El téunicu que más vegaes lo ganó ye Pat Burns con tres títulos, con Montreal Canadiens, Toronto Maple Leafs y Boston Bruins. Dende 2010 esiste un premiu pa la figura del direutor xeneral, qu'inda nun tien nome.
- Troféu Art Ross
- Premia'l talentu ofensivo d'un xugador, y otorgar a aquel que llograra más puntos —la suma de goles y asistencies— al términu de la temporada. Solo puede haber un ganador por temporada. En casu d'empate a puntos, el premiu va recayer sobre'l xugador que más goles llograra. Si l'empate persiste, va ser pal que xugara menos partíos, y nun casu estremu recái sobre aquel que marcara primero en tola temporada. Vixente dende 1948, instaurar n'homenaxe a Art Ross, que foi xugador, entrenador, árbitru y dirixente de la NHL. El xugador que más vegaes lo ganó foi Wayne Gretzky, hasta en 10 ocasiones. Ente 1981 y 2001, namái trés xugadores consiguir: Gretzky, Mario Lemieux y Jaromir Jagr.
- Troféu Maurice Richard
- Ye un premiu pal xugador que más goles marcó mientres la temporada regular, y empezó a apurrise na temporada 1998/99. Debe'l so nome al atacante Maurice Richard, que con Montreal Canadiens consiguió dellos récores d'anotación y foi'l primeru en consiguir 50 goles en 50 partíos. Pavel Bure, Jarome Iginla y Alexander Ovechkin ganar en dos causes. El récor de goles desque s'instauró'l premiu ye de 65, anotaos por Ovechkin con Washington Capitals na temporada 2007/08.
- Trofeo James Norris
- Pagu al meyor defensa de la temporada regular, y ye escoyíu pola Asociación Profesional de Prensa Escrita de ḥoquei sobre xelu. Apurrir por primer vegada en 1954. El so nome fai referencia a James Norris Sr., históricu dirixente de la NHL y propietariu de Detroit Red Wings hasta la so muerte. El xugador que más vegaes lo consiguió foi Bobby Orr, que lo llogró n'ocho temporaes consecutives con Boston Bruins.
- Troféu Frank J. Selke
- Premia al atacante que más contribuyó en llabores defensivos, que voten los periodistes. Apurrir dende 1978 y llámase asina por Frank J. Selke, ex direutor xeneral de Toronto Maple Leafs y Montreal Canadiens. Bob Gainey ye'l xugador que más vegaes lo ganó, hasta en cuatro causes.
- Premiu NHL Plus/Minus
- Pagu al xugador más útil pal so equipu y la lliga, sobre la base de les sos estadístiques. Otorgar un puntu si'l xugador ta nel xelu cuando'l so equipu marca en gol, y quítase cuando lo encaxar. En dambos casos, puntúase siempres y cuando nun esista superioridá o inferioridá numbérica. Apurrir dende 1983 y foi unu de los pocos premios con patrocinadores. Dalgunos de los patrocinadores fueron Emery Edge, Alka-Seltzer, Bud Ice y Bud Light. El xugador que más vegaes lo ganó ye Wayne Gretzky, en trés causes.
- Troféu Lester Patrick
- A diferencia d'otros trofeos que premien el rendimientu, esti gallardón apurrir a una persona o grupu pola so contribución al ḥoquei sobre xelu n'Estaos Xuníos. Vixente dende 1966, debe'l so nome a Lester Patrick, ex xugador y dirixente de New York Rangers. A él pueden optar xugadores, árbitros, entrenadores y personal ayeno a la NHL pero venceyáu con esti deporte (por casu, ḥoquei femenín). El comité de seleición ta compuestu por un xuráu de personalidaes relevantes, qu'inclúi al comisionado de la NHL y un miembru de la Xunta de Gobernadores. Salvo'l comisionado, tolos sos miembros rotan cada temporada.
- Troféu Bill Masterton
- Dende la temporada 1967/68 premia l'esfotu, deportividá y dedicación al ḥoquei sobre xelu en tola carrera deportiva. El ganador ye votáu polos periodistes, dempués de que cada unu de los 30 equipos nome al so candidatu. De normal prémiase a xugadores que volvieron d'una llarga mancadura o por grave enfermedá, o se retiraron y dempués tornaron. Por casu, na campaña 1992/93 ganar Mario Lemieux en recuperándose de la Enfermedá de Hodgkin, o'l de Jason Blake, que xugó con Anaheim Ducks tola temporada 2009/10 a pesar de que se-y diagnosticó leucemia mieloide crónica. N'otros casos, prémiase toa una trayeutoria deportiva.
- Troféu Lady Byng
- Otorgar al xugador que meyor deportividá amosó mientres la temporada, y tamién lo da l'Asociación Profesional de Prensa Escrita. Empezó a otorgase en 1925 y ye el segundu gallardón individual más antiguu, por detrás del Troféu Hart. Debe'l so nome a Lady Byng, esposa de Julian Byng, Gobernador de Canadá ente 1921 y 1926. El xugador que más lo ganó foi Frank Boucher (siete veces), xugador de New York Rangers nos años 1930, quien amás caltuvo'l títulu orixinal en propiedá.
- Troféu King Clancy
- Apurrir dende 1988 al xugador que ejemplifica meyor los valores de lideralgu y humanidá, tanto dientro como fuera del xelu. Votar tantu l'asociación de periodistes como la de comentaristes. Esiste un gallardón similar reconocíu pola NHL, el Troféu Mark Messier, que s'apurre dende 2007 y que la so estrema ye que lo vota direutamente l'ex xugador Mark Messier.
Trofeos pa porteros[editar | editar la fonte]
- Troféu Vezina
- Pagu al meyor porteru de tola temporada, votar los direutores xenerales de cada franquicia participante. Debe'l so nome a Georges Vézina, porteru qu'en 1926 finó en metá d'un partíu, víctima d'una tuberculosis. Na temporada siguiente, la NHL empezó a apurrir esti premiu nel so honor. A lo llargo de la so historia siguiéronse distintos criterios p'apurrilo, como'l númberu de goles encaxaos, pero dende la temporada 1981/82 síguese'l métodu actual. El porteru que más vegaes lo ganó ye Jacques Llante, en siete causes.
- Troféu William M. Jennings
- Apurrir al porteru que menos goles encaxara a lo llargo de la temporada regular. Esti criteriu yera'l que s'usó mientres dellos años pal Troféu Vezina, pero en 1982 la lliga decidió otorgar dos premios. Debe'l so nome a William M. Jennings, ex presidente de New York Rangers. Patrick Roy ye'l xugador que más vegaes lo ganó, en cinco causes.
- Troféu Roger Crozier
- Ye pal porteru que meyor porcentaxe de paraes rexistró en tola temporada. P'apurrilo, el xugador tendrá d'apostar siquier 25 partíos na lliga regular. Debe'l so nome a Roger Crozier, porteru de Detroit Red Wings y Buffalo Sabres nos años 1960 y 1970.
Medios de comunicación[editar | editar la fonte]
En Canadá, el ḥoquei sobre xelu foi unu de los primeros deportes tresmitíos per televisión, y gocia de gran tradición mediática. Al ser un país billingüe, pueden siguise tantu n'inglés como en francés. Los derechos d'emisión a nivel nacional correspuenden dende 2014 al multimedio Rogers Communications. CBC emitió mientres mediu sieglu'l programa Ḥoquei Night in Canada,[57] onde se tresmiten los partíos más importantes de los equipos canadienses. Nel mercáu francófono, la canal de pagu Réseau des sports tresmite la mayoría de los partíos de los Montreal Canadiens, l'equipu de Quebec, ente que TVA Sports tresmite'l restante de los partíos de los Canadiens, más el All-Star Game y los Playoffs de la Stanley Cup.
N'Estaos Xuníos la situación ye distinta, con una mayor competencia y ensin un espaciu tradicional que retresmita ḥoquei como en Canadá. Anguaño, les tresmisiones per televisión cuerren al cargu de la cadena NBC y de la canal de cable NBCSN, ente que Univision Deportes sirvi como la cadena oficial n'español de la NHL. En radiu, XM Satellite Radio ye la radio satelital oficial.
La NHL puede trate nel estranxeru, na so mayoría al traviés de plataformes de cable y satélite. En países de fala español, SKY Méxicu encargar de les tresmisiones pa Méxicu, América Central y República Dominicana. N'España, la canal que retresmite los alcuentros ye Sportmanía, disponible en Digital+. Nos países europeos, esisten canales como ESPN America (disponible en Reinu Xuníu) o'l grupu Viasat (países escandinavos y Rusia).
Televisión[editar | editar la fonte]
- N'abiertu
Canadá: CBC, City, OMNI Televisión y TVA
España: GOL
Méxicu: Televisa
Estaos Xuníos d'América: NBC, Univision, UniMás y Telemundo
- Per cable y satélite
- Canadá: FX, Sportsnet y TVA Sports
- España: beIN Sports
- Méxicu: Sky Sports y Unicable
- Estaos Xuníos d'América: CNBC, NBCSN, USA, Galavisión y Univision Deportes Network
Repercusión de la NHL[editar | editar la fonte]
Dientro del so deporte, la National Hockey League ye la lliga más importante del mundu, según la Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu.[5] Cola apertura del campeonatu a Europa Occidental y Europa del Este, la so importancia a nivel internacional aumentó y convirtióse en destín preferente pa xugadores d'otros torneos. La mayoría de los xugadores de la lliga son canadienses y acopen el 53% del total de xugadores, siguíu de los estauxunidenses col 21,5% del total. De los países europeos, Suecia y República Checa tán representaos con un 5% del total cada unu, siguíos por Finlandia (4%) y Rusia (3,5%).[58]
La National Hockey League ye una de les cuatro lligues más importantes na cultura deportiva norteamericana, xunto a la National Football League (fútbol americanu), la Major League Baseball (béisbol) y la National Basketball Association (baloncestu).[6] En Canadá ye'l campeonatu más popular, y gocia d'enforma siguimientu al igual que la Canadian Football League.[6] N'Estaos Xuníos la so situación ye distinta, y de les cuatro Grandes Lligues ye la menos siguida, tanto a nivel d'aficionaos como n'ingresos por televisión y patrocinios. Sicasí, caltién una importante base d'aficionaos nel norte y les mariñes este y oeste.[6]
La base d'aficionaos de la National Hockey League en Norteamérica nun ye tan esvalixa como la de la NBA o la NFL, pero si ye una de les más influyentes a nivel deportivu, y ta especialmente concentrada en Canadá y el norte d'Estaos Xuníos, onde hai un clima más fríu. Dende la década de 1990, la NHL tamién se comercializa a países d'Europa y la Comunidá d'Estaos Independientes.[5]
All-Star Game de la NHL[editar | editar la fonte]
El All-Star Game de la National Hockey League (en francés, Match des Étoiles) ye un eventu amistosu añal que se celebra de normal a metá de temporada, onde los meyores xugadores de la NHL xueguen ente ellos. El calter del partíu ye lúdicu-deportivu, al igual que n'eventos similares como'l All-Star Weekend de la NBA. El All-Star Game apuéstase ininterrumpidamente dende la temporada 1947/48.[59]
Los equipos que s'enfrenten son un combináu de la Conferencia Este contra un combináu de la Conferencia Oeste, nuna see escoyida pola NHL. Dende la temporada 2010/11 hasta la temporada 2014/15 fueron los mesmos xugadores los qu'escoyeron quien tien de tar presente, anque n'anteriores temporaes taba abiertu a la votación de los aficionaos. L'entrenador de cada conferencia tamién foi escoyíu pol restu d'entrenadores. Los xugadores tuvieron obligaos a participar ensin son escoyíos, y en casu d'ausencia la lliga acútase'l derechu a una sanción. A partir de la temporada 2015/16, el partíu foi reemplazáu con un tornéu qu'arreya cuatro equipos que correspuenden a les cuatro divisiones de la lliga.
Anque'l All-Star Game xugar dende la temporada 1947/48, yá hubo alcuentros d'estrelles con calter benéficu antes inclusive de la creación de la NHL.[59] El primer alcuentru d'esti tipu n'ḥoquei sobre xelu xugó'l 2 de xineru de 1908 a la memoria de Hod Stuart, fináu tres meses dempués de que'l so equipu ganara la Stanley Cup. Nel alcuentru recaldáronse 2.000 dólares, que se destinaron a la so familia.[60] La iniciativa repitió'l 12 d'avientu de 1933 n'honor a Ace Bailey, xugador de Toronto Maple Leafs que tuvo que retirase por una grave mancadura. Nesti casu, foi la mesma NHL quien entamó'l partíu.[61]
La NHL acútase'l derechu de sustituyir el All-Star Game por otra clase d'eventu. En 1979 y 1987 reemplazar por partíos ente un combináu d'estrelles de la NHL y un equipu colos meyores xugadores de la Xunión Soviética. En 2006, 2010 y 2014, tampoco s'apostó al coincidir colos Xuegos Olímpicos d'Iviernu.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ The Canadian Encyclopedia (ed.): «National Ḥoquei League» (inglés). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ 2,0 2,1 The Hockey Legends (ed.): «One on one with Georges Vezina» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ 3,0 3,1 Washington Capitals (ed.): «Early Leagues and the Birth of the NHL» (inglés). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ National Hockey League (ed.): «Stanley Cup Fun Facts» (inglés). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu (ed.): «NHL-lockout floods European leagues with 388 players» (inglés). Consultáu'l 7 de payares de 2008.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Wall Street Journal (ed.): «The Four Sports Commissioners Weigh In» (inglés) (7 de mayu de 2009). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ 7,0 7,1 Canadian Broadcasting Corporation (ed.): «NHL ramps up rivalries» (inglés) (27 de xunetu de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de payares de 2005. Consultáu'l 9 de xunetu de 2011.
- ↑ 8,0 8,1 National Hockey League (ed.): «NHL Official Rules» (inglés). Consultáu'l 9 de xunetu de 2011.
- ↑ USA Today (ed.): «Matt Stajan scores with 1:34 left in 3rd and Maple Leafs beat Canadiens 3-2» (11 de marzu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ Legends of Hockey (ed.): «Charles Adams» (inglés). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ Ḥoquei League History (ed.): «National Hockey Association» (inglés). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ Canada.com (ed.): «1893 Stanley Cup ring found in Vancouver attic» (inglés) (30 d'abril de 2009). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ Sports Encyclopedia (ed.): «Montreal Wanderers» (inglés). Consultáu'l 12 de xunetu de 2011.
- ↑ Sports Encyclopedia (ed.): «Quebec Bulldogs» (inglés). Consultáu'l 12 de xunetu de 2011.
- ↑ NHL Alumni (ed.): «National Hockey League» (inglés). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ CTV Television Network (ed.): «Killer flu caused only other Stanley Cup cancellation» (inglés). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ 17,0 17,1 Sandor, Steven (2005). The Battle of Alberta. Heritage House. ISBN 1-894974-01-8.
- ↑ The Hockey Legends (ed.): «Victoria Cougars» (inglés). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ Boston Bruins (ed.): «The History of the Hub of Ḥoquei» (inglés). Consultáu'l 13 de xunetu de 2011.
- ↑ New York Times (ed.): «F.Y.I.» (inglés) (18 de febreru de 2003). Consultáu'l 22 de xunetu de 2010.
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 ESPN (ed.): «Do Orixinal Six teams still matter in the NHL?» (inglés) (27 de febreru de 2007). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ 22,0 22,1 The Hockey Legends (ed.): «Ottawa Senators» (inglés). Consultáu'l 14 de xunetu de 2011.
- ↑ Jenish, D'Arcy (2009). The Montreal Canadiens: 100 Years of Glory. Doubleday Canada. ISBN 0-385-66325-0.
- ↑ Sports Encyclopedia (ed.): «New York Americans» (inglés). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 Sports Illustrated (ed.): «It's all about the Six» (inglés) (5 d'ochobre de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu (ed.): «Swede Ulf Sterner - the first European in the NHL» (inglés). Consultáu'l 7 de payares de 2008.
- ↑ 27,0 27,1 About.com (ed.): «Did the Montreal Canadiens ever have exclusive rights to players from Quebec?» (inglés). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ Canada.com (ed.): «Why we miss the Original Six» (inglés). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ 29,0 29,1 Melancon, Benoit (2009). The Rocket: A Cultural History. Greystone Books. ISBN 978-1-55365-336-3.
- ↑ Detroit Red Wings (ed.): «Gordie Howe "Mr. Ḥoquei"» (inglés). Consultáu'l 14 de xunetu de 2011.
- ↑ The Hockey Legends (ed.): «Conn Smythe» (inglés). Consultáu'l 14 de xunetu de 2011.
- ↑ The Star (ed.): «Young: Ted Lindsay goes from tarrecible to venerated» (inglés) (30 d'abril de 2010). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ McKinley, Michael (2006). Ḥoquei: A People's History. McClelland & Stewart. ISBN 0-7710-5769-5.
- ↑ Imlach, Punch; Young, Scott (1982). Heaven and Hell in the NHL. Formac Publishing. ISBN 0-88780-141-2.
- ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 35,4 Surden, Scott (1995). The Complete Historical and Statistical Reference to the World Ḥoquei. Xaler Press. ISBN 0-9644774-0-8.
- ↑ Greatest Ḥoquei Legends (ed.): «1983: Islanders and Oilers Collide» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ Michael Farber. Sports Illustrated (ed.): «Where is... Mike Bossy» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ Edmonton Oilers Heritage (ed.): «The Oilers Dynasty Years (1984-1990)» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ Greatest Ḥoquei Legends (ed.): «Shoebox Memories: Peter Stastny» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ NBC (ed.): «Fedorova a truly unique talent» (inglés) (30 d'ochobre de 2008). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ 41,0 41,1 41,2 New York Times (ed.): «Awarding of New Franchises Is Near» (inglés) (6 d'avientu de 1990). Consultáu'l 17 de xunetu de 2011.
- ↑ 42,0 42,1 Canadian Broadcasting Corporation (ed.): «Who's who NHL» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'abril de 2004. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 Canadian Broadcasting Corporation (ed.): «We've been here before» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de febreru de 2004. Consultáu'l 17 de xunetu de 2011.
- ↑ 44,0 44,1 Denver Post (ed.): «Prolific win like old times» (inglés) (12 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 17 de xunetu de 2010.
- ↑ Federación Internacional de Ḥoquei sobre Xelu (ed.): «NHL takes break and releases players for 1998 Olympics» (inglés). Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ 46,0 46,1 46,2 46,3 L'Observador (ed.): «Llega alcuerdu a NHL depués de 301 díes de fuelga» (13 de xunetu de 2005). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ 47,0 47,1 Canadian Broadcasting Corporation (ed.): «A season to remember» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunu de 2006. Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ ESPN (ed.): «Rule changes geared toward entertainment» (inglés). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ Bloomberg (ed.): «Phoenix Coyotes Owner Moyes Will Sell Bankrupt Team to NHL» (inglés) (27 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ ESPN (ed.): «Owners to blame for Thrashers' failure» (inglés) (1 de xunu de 2011). Consultáu'l 1 de xunu de 2011.
- ↑ NBC (ed.): «NHL realignment on hold after union balks» (inglés) (6 de xineru de 2012). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
- ↑ ESPN (ed.): «Olympics vs. NHL: How the rules are different» (inglés) (16 d'avientu de 2005). Consultáu'l 8 d'agostu de 2011.
- ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 53,4 NHL (ed.): «NHL / IIHF Rules Comparison. Applicable for 2010 Olympic Winter Games» (inglés). Consultáu'l 8 d'agostu de 2011.
- ↑ Sports Made in USA (ed.): «escritu-de-les engarradielles-en-la-nhl/ El códigu ensin escribir de les engarradielles na NHL». Consultáu'l 8 d'agostu de 2011.
- ↑ 55,0 55,1 Canada.com (ed.): «NHL board of governors names Bruins' Jacobs chairman» (inglés) (21 de xunetu de 2007). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ 56,0 56,1 The Star (ed.): «NHL's secret constitution revealed» (inglés) (6 de xunu de 2009). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
- ↑ Canadian Broadcasting Corporation (ed.): «Ḥoquei Night in Canada: A History of Excellence» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'avientu de 2004. Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ The Physics of Hockey (ed.): «Analysis of the NHL players by country of birth» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 2 d'agostu de 2011.
- ↑ 59,0 59,1 ESPN (ed.): «NHL All-Star Game» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
- ↑ Lewiston Daily Sun (ed.): «Ḥoquei's First All Star Game: Hod Stuart Memorial Game» (inglés) (24 de xineru de 2011). Consultáu'l 8 d'agostu de 2011.
- ↑ Lewiston Daily Sun (ed.): «"Benefit game for Ace Bailey; Cover part of expenses"» (inglés) (24 de xineru de 1933). Consultáu'l 16 de xunetu de 2011.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- McFarlane, Brian "Brian McFarlane's History of Ḥoquei", Sports Publishing Inc., Champaign, EE.XX., 1997 (ISBN 1-57167-145-5).
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- Sitio web oficial de la National Hockey League (n'inglés y francés)
- Ḥoquei Database - Base de datos con toles temporaes y estadístiques de la NHL (n'inglés)
- Sitio web de la NHLPA - Asociación de Xugadores de la NHL (n'inglés y francés)
- Sitio web de l'Asociación d'Aficionaos de la NHL (n'inglés)
- Sitio web de l'Asociación d'árbitros de la NHL (n'inglés)
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1215892
Multimedia: National Hockey League