Muséu del Hermitage

Muséu del Hermitage
	Государственный Эрмитаж (ru)
	muséu
Llocalización
País	Rusia
Ciudaes federales	San Petersburgu
Llugar físicu	San Petersburgu
Direición	Muelle del Palacio (es) , 38, 34
Coordenaes	59°56′26″N 30°18′49″E / 59.9406°N 30.3136°E
	Muséu del Hermitage Muséu del Hermitage (Rusia)
Historia y usu
Apertura	1764
Direición	Mikhail Piotrovsky (es)
Arquiteutura
Arquiteutu/a	Francesco Bartolomeo Rastrelli (es)
Superficie	233 000 m²
Patrimoniu
Visitantes añales	3 120 170
Instalaciones
Formáu por	Small Hermitage (en) , Great Hermitage (en) , Palaciu d'Iviernu, Q3345111 , Teatro del Hermitage (es) , Hermitage Museum building at Staraya Derevnya (en) , Palacio Menshikov (es) , Dutch Heritage Amsterdam (es) y Edificio del Estado Mayor (es)
	Web oficial

El Muséu del Hermitage (en rusu Эрмитаж, ermitazh, proveniente del francés ermitage, «ermita», «abellugu del ermitañu»)^[1] de San Petersburgu, Rusia, ye una de les mayores pinacoteques y museos d'antigüedaes del mundu. La coleición del muséu ocupa un complexu formáu por seis edificios asitiaos a la vera del ríu Nieva, siendo'l más importante d'estos el Palaciu d'Iviernu, residencia oficial de los antiguos zares. El restu del complexu arquiteutónicu formar cinco edificios, ente los que s'atopen el Palaciu Menshikov, l'Edificiu del Estáu Mayor y una cortil p'almacenamientu abiertu. El muséu formar cola coleición privada que fueron adquiriendo los zares mientres dellos sieglos, y nun foi hasta 1917 cuando foi declaráu Muséu Estatal.

La so coleición, formada por más de tres millones de pieces, abarca dende antigüedaes romanes y griegues, a cuadros y escultures de la Europea Occidental, arte oriental, pieces arqueolóxiques, arte ruso, xoyes o armes. La so pinacoteca ta considerada una de les más completes del mundu. El muséu ye unu de los museos más grandes del mundu.

Direición

Complexu Principal del Muséu — Главный музейный комплекс (Glavniy Museiniy Kompleks)

Plaza del Palaciu, 5 — Дворцовая пл., 2 (Dvortsovaia Ploschad', 2(dbá))

Palaciu d'Iviernu de Pedru I — Зимний дворец Петра I (Zimniy Dvoréts Petra Pérvogo)

Dvortsovaya Naberezhnaya, 32 — Дворцовая наб., 32 (..., (Tridtsat' dvá))

Palaciu Menshikov — Дворец Меншикова (Dvórets Menshikova)

Universitetskaya Naberezhnaya, 15 — Университетская наб., 15 (Universitetskaya naberezhnaia, 2(Piatnatsat'))

Muséu de la Porzolana — Музей фарфора (Muzei Farfóra)

Prospekt Obukhovskoi Oborony, 151 Пр. Обуховской обороны, 151

Historia

La hestoria del Muséu del Hermitage ta bien rellacionada cola del Palaciu d'Iviernu. Cuando la emperatriz Catalina la Grande llegó al poder por aciu un golpe d'Estáu en Rusia, una de les primeres coses que fizo foi establecer la so residencia nel recién construyíu Palaciu d'Iviernu.

Nel añu 1764, Catalina mercó una coleición de 225 cuadros de pintura holandesa y flamenca en Berlín a Johann Ernest Gotzkowski. Foi entós cuando empezó a decorar el palaciu con tou tipu d'obres d'arte que diba adquiriendo provenientes d'Europa Occidental. Namái'l comedor taba afatáu con 92 cuadros. Los diplomáticos rusos n'Europa taben encargaos de mercar tou tipu d'oxetos, cuadros, xoyes, llibros, documentos, pa llevar al Palaciu d'Iviernu.

El complexu arquiteutónicu del Hermitage a la vera del ríu Nieva, d'esquierda a derecha'l **teatru Hermitage**, l'arcu sobre la canal d'Iviernu, el **Gran Hermitage**, el **Pequeñu Hermitage** y el **Palaciu d'Iviernu**.

Sieglu XVIII

Mientres la segunda metá d'esti sieglu, Catalina dedicóse, amás d'a la construcción del complexu arquiteutónicu que forma l'actual Hermitage, a aumentar la so coleición de manera importante. Adquirió toles coleiciones en venta que pudo atopar. En 1769 mercó la so coleición al conde Heinrich von Brühl, con obres de Rubens y Rembrandt. En 1772 mercó la del barón Pierre Crozat. Esta incluyía obres de Rafael, Rubens o van Dyck ente otros. En 1779 adquirió la coleición de Robert Walpole, consideráu como'l primera primer ministru del Reinu Xuníu, qu'entendía obres de Murillo, Rembrandt, Rubens o van Dyck. En 1781 merca la coleición del Conde de Baudouin, que tomaba 119 obres d'artistes flamencos, holandeses y franceses, y en 1787, la coleición d'escultura de John Lyde-Brown, direutor del Bancu del Reinu Xuníu, que contenía 300 escultures, ente les que s'atopaben delles escultures romanes, una griega y escultures renacentistes. Amás, Catalina interesar poles antigüedaes, y encargó diverses obres por que les traxeren dende Roma.

Nuna carta unviada por Catalina a Fréderic-Melchior Grimm, cuntaba qu'amás de cuadros d'autores como Rafael Sanzio, la so coleición cuntaba con 38 000 llibros, más de 10 000 escultures y más de 10 000 dibuxos y grabaos. Foi nesta dómina cuando se mercaron les mayores coleiciones na hestoria del muséu. Toes estes obres yeren la coleición privada de Catalina. En nengún casu puede consideráse-y muséu, yá que nun taba abiertu al públicu. Consiguió asina la mayor coleición privada d'Europa.

Sieglu XIX

El zar Alexandru I de Rusia, cuando entró coles sos tropes nel añu 1815 en París, fixo una de les mayores compres pa la coleición del Hermitage: la coleición privada de la Emperatriz Josefina, que contenía pintures y escultures. A la so muerte, Alexandru mercó a los sos herederos 38 cuadros más, dalgunos de Rubens y Rembrandt, y cuatro escultures d'Antonio Canova. En 1837 hubo una gran quema nel Palaciu d'Iviernu qu'estrozó gran parte de los sos interiores, y p'evitar que'l fueu estender al Pequeñu Hermitage, desmontáronse toles conexones ente los dos palacios.

Mientres esti sieglu efectuáronse compres de delles coleiciones importantes. En 1850, adquirióse la coleición del Palaciu de Cristoforo Barbarigo, onde morriera'l pintor Ticianu. Esta coleición incluyía cinco cuadros del mesmu Tiziano, que se xuníen a los otros trés que yá contenía la coleición. En 1865 mercóse'l famosu cuadru de Leonardo da Vinci, la Madonna Litta al conde Litta, xunto con otros trés cuadros, por 100 000 francos. En 1870, el Hermitage mercó por 310 000 francos la obra maestra de Rafael La Virxe y el Neñu, que'l gobiernu italianu intentó mercar pa evitar que saliera del país, pero nun pudo igualar l'altu preciu.

L'emperador Nicolás I de Rusia decidió nel añu 1852 convertir al Hermitage nun Muséu Imperial, al ver que n'Europa empezaba a afitase'l sistema de museos estatales. Mandó construyir una entrada pal públicu y ordenó la decoración del muséu por que pudiera ser abiertu al públicu, incluyendo la construcción de nueves estancies pa poder depositar los oxetos y cuadros, decoración ya interiores que se caltuvieron intactos hasta l'actualidá. La inauguración foi'l 5 de febreru de 1852, colo que s'abrir el palaciu pa les clases altes, sobremanera.

Mientres esti sieglu, aumentáronse primero de too los fondos arqueolóxicos del muséu. En 1861, el Hermitage mercó la coleición del marqués de Cavelli, Gianpietro Campana. Esti arqueólogu aficionáu yera'l direutor del Bancu Monte di Pietà de Roma y utilizó fondos del bancu p'adquirir les sos antigüedaes. Cuando foi sentenciáu a 20 años de prisión, l'Estáu sacó a puya tola so coleición, que se partió ente'l Hermitage y el Muséu Napoleón III de París (actual Louvre). La coleición adquirida pol Hermitage tomaba más de 500 vasíes griegues, 200 bronces y escultures de mármol, ente que'l muséu parisín adquirió mayormente pintures.

En 1886 adquirieron la coleición de Aleksandr Basilevski, qu'entendía tou tipu de pieces medievales, de marfil, esmaltes, y tou tipu d'oxetos, que'l muséu mercó por 6 millones de francos. Amás, nel añu 1885, treslladóse la coleición Imperial d'armes al muséu.

Sieglu XX

En 1904, el Palaciu d'Iviernu dexa de ser una residencia imperial. Dende l'empiezu de la Primer Guerra Mundial en 1914, el muséu pasa a ser un hospital, y les coleiciones fueron treslladaes a Moscú pa la so seguridá. Nun volvieron hasta l'añu 1924. L'alministración del muséu y el personal que trabayaba ellí camudó enforma dende l'añu 1917, tres la Revolución rusa, y a partir d'entós dexóse trabayar ellí a los non aristócrates. Tres un tiempu zarráu al públicu, al poco volvióse a abrir. El direutor del muséu, en previsión polo que podía asoceder nel asaltu al Palaciu d'Iviernu, protexó les obres, que nun resultaron estropiaes nesa nueche del 25 d'ochobre de 1917, cuando arrestaron al Gobiernu Provisional. Cinco díes dempués, declarar al Muséu Hermitage Muséu Estatal, siendo, mientres los cinco primeros años, la so entrada gratuita. Amás, crear nel muséu un centru cultural y empezáronse a traer esposiciones non permanentes d'otros sitios.

Tres la revolución de 1917

Mientres esti sieglu, el muséu tuvo importantes perdes. Mientres la década de 1920, treslladáronse 500 obres al Muséu Pushkin de Moscú, por que el arte nun tuviera tan centralizáu en San Petersburgu. Nos años 30, treslladáronse otres 70 obres, ente elles pintures de Rubens, Rembrandt o Tiziano. Sicasí, el Hermitage tamién consiguió importantes bienes; mientres estes mesmes décades empezar a nacionalizar los bienes que s'atopaben nos palacios de l'aristocracia rusa, y la mayoría d'éstos foi a parar al Hermitage. Recibiéronse tou tipu d'obres d'arte de los palacios imperiales, oxetos arqueolóxicos del antiguu Exiptu, documentos, monedes, arte de la dómina bizantina... Foi nesta dómina cuando, al aumentar considerablemente'l so patrimoniu, pasó de ser un muséu d'arte, a ser un muséu d'arte y cultura universal.

A mediaos de la década de 1930, produciéronse una serie de ventes de cuadros al estranxeru, lo que supunxo una gran perda pal muséu. L'oxetivu d'estes ventes, según la postura oficial, yera'l financiamientu del propiu estáu. Según voces discordantes, estes ventes nun pueden xustificase dende nengún puntu de vista. Vendiéronse más de 2800 cuadros, ente los cualos había 250 obres mayores y 50 obres maestres. Delles pieces que nun se vendieron volvieron al muséu. Munches d'estes pieces fueron a parar a la National Gallery de Washington. Dende l'añu 1932 hasta'l final de la Segunda Guerra Mundial, fueron saliendo obres menores del muséu pa ser vendíes o pa distribuyise ente les distintes repúbliques soviétiques.

La Segunda Guerra Mundial

Cola entrada de les tropes alemanes en Rusia nel añu 1941, empecipióse la evacuación de les obres del Hermitage. Foi la mayor evacuación d'obres d'arte dende l'asocedida mientres la Guerra Civil Española nel Muséu del Prado. Miles de voluntarios dedicar a azacanar más d'un millón d'obres, pa treslladales en tren hasta Sverdlovsk, nos Urales. Dos trenes pudieron llegar al so destín, pero cuando taben preparando'l terceru, empezó'l asediu a la ciudá polos alemanes, que duró 900 díes, y que produció la muerte de dos millones d'habitantes de la ciudá. Mientres, los conservadores que se quedaron dedicar a salvar y llevar al muséu tolos bienes qu'atopaben n'otros palacios, y a protexer al propiu muséu del fríu y de la nieve y de los ataques aéreos. Amás, sirvió d'abellugu contra les incursiones aérees alemanes, y hasta 12 000 persones vivieron ellí hasta les primeres evacuaciones, nel añu 1942. Les obres treslladaes a Sverdlovsk llegaron bien y ellí creóse una nueva seición del muséu pa caltener los oxetos y cuadros. Nun s'estropió nin se perdió absolutamente nada.

Tres el final de la Segunda Guerra Mundial, el muséu volvió abrir les sos puertes al públicu, coles obres sacupaes que volvieron ser asitiaes nel so llugar d'orixe. Amás, el muséu tuvo que ser restauráu por cuenta de tolos daños que sufriera mientres l'asediu nazi, restauración que llevó dellos años. Nel añu 1948, el Muséu d'Arte Contemporáneo Occidental de Moscú donó 320 obres d'arte del sieglu XIX y XX, ente les que s'atopaben obres de Renoir, Matisse, Picasso, Monet, Van Gogh o Gauguin.

El Exércitu Coloráu, a la so vuelta de Berlín, traxo numberoses obres d'arte qu'acabaron nel Hermitage, sobremanera d'obres impresionistes y postimpresionistas de coleiciones privaes. Unu de los casos más importantes foi'l del Altar de Zeus de Pérgamo, que foi lleváu del Muséu de Pérgamo en Berlín como botín de guerra, y que tuvo espuestu nel Hermitage hasta l'añu 1959. El muséu y l'exércitu rusu recibieron munches crítiques por esti robu d'obres, pero'l gobiernu rusu alegó que fueron como un mínimu prestu pola destrucción per parte del exércitu nazi d'obres ruses d'incalculable valor, como los palacios de Peterhof y Tsarskoye Selo. Amás, el gobiernu rusu prohibió por llei la devolución de les obres en casu de que se demuestre que los dueños financiaron económicamente al réxime nazi.

Actualidá

El Muséu del Hermitage ta espandiéndose de cutio, y na actualidá ta collaborando en diversos proyeutos nel estranxeru, como los complexos d'esposiciones del Guggenheim Hermitage na ciudá de Las Vegas, EE. UU., la recién inauguración del muséu Hermitage Ámsterdam, n'Ámsterdam, Holanda, o les sales del Hermitage na Somerset House, en Londres, Reinu Xuníu.

Amás, llevar a cabu'l proyeutu cinematográficu L'arca rusa d'Aleksandr Sokúrov, un viaxe al interior del muséu, a la so hestoria y al so conteníu, rodada nuna sola toma d'hora y media de duración, ensin cortes (planu secuencia). La película participó nel Festival de Cannes l'añu 2002.

El 17 de xunu de 2016 anuncióse que'l Hermitage de Barcelona va abrir les sos puertes en 2019 nel puertu de la ciudá condal.^[2]

Complexu arquiteutónicu del muséu

Escalera principal del Palaciu d'Iviernu.

El Palaciu d'Iviernu (Зимний дворец) ye'l principal edificiu del muséu. Foi construyíu ente los años 1754 y 1762 por orde de la emperatriz Isabel. El diseñu foi obra del arquiteutu italianu Francesco Bartolomeo Rastrelli. Terminó de construyise dempués de la muerte d'Isabel. Foi la residencia oficial de los zares de Rusia hasta la cayida de la monarquía tres la Revolución rusa, nel añu 1917, y nel so interior asocedieron dalgunos de los acontecimientos más importantes de la historia de Rusia.

Catalina II mandó construyir al arquiteutu Vallin de la Mothe un pequeñu palaciu, asitiáu al llau del Palaciu d'Iviernu, al que llamó Pequeñu Hermitage (Малый Эрмитаж), y que ente otres coses, cuntaba con unos xardinos colgantes. Esta seición del muséu foi construyida ente los años 1765 y 1769. Contién dos sales d'esposiciones llaterales, y sirve d'enllaz ente'l Palaciu d'Iviernu y el restu de palacios que formen el muséu.

Llueu'l palaciu enllenar d'oxetos, asina que Catalina ordenó a los arquiteutos Velten y Quarenghi la construcción d'otru edificiu, conocíu darréu como'l Viejo Hermitage (Старый Эрмитаж), construyíu ente los años 1771 y 1787. Esta parte del muséu ta coneutada col restu d'edificios que vienen de siguío al traviés d'un arcu que sortea una de les canales que desagüen nel Nieva, la canal d'Iviernu.

El Teatru del Hermitage (Эрмитажный театр) foi ordenáu a construyir por Catalina la Grande ente los años 1783 y 1787. Foi construyíu pol arquiteutu Giacomo Quarenghi. Atópase al otru llau de la canal d'Iviernu. Na actualidá, siguen representándose obres teatrales dientro de la programación del muséu.

El Nuevu Hermitage (Новый Эрмитаж) foi'l primer edificiu construyíu en Rusia específicamente pa contener arte. Foi construyíu ente los años 1841 y 1842 pol arquiteutu alemán Leo von Klenze. Ye onde s'atopa la entrada principal del muséu, que consiste nun gran pórticu con unos atlantes. Atópase de siguío del restu d'edificios, al otru llau de la canal.

El Palaciu Menshikov (Меншиковский дворец), foi la residencia del gobernador de San Petersburgu y amigu del zar Pedru I de Rusia. La so construcción data del añu 1710, y foi diseñada pol arquiteutu Giovanni Mario Fontana. Acabóse la so construcción nel añu 1721. Foi consideráu'l palaciu más luxosu de tola ciudá.

El Edificiu del Estáu Mayor (Здание Главного штаба) foi construyíu ente los años 1820 y 1827. Escontra la metá d'esti palaciu, atópase un arcu que tien enriba una escultura en bronce d'un carru empuestu por 6 caballos, que da pasu a la plaza del Palaciu. L'ala oriental del muséu foi nun principiu el Ministeriu d'Asuntos Esteriores y el Ministeriu d'Economía, anque agora pertenecen al muséu.

Coleición

La coleición del muséu toma munchos temes distintes. Va dende arte prehistórico, hasta numismática, muebles, cuadros y escultures de toles dómines, o armes. Nel so interior alluga una de les mayores pinacoteques del mundu. Otra seición importante ye la dedicada al arte occidental.

Arte prehistórico

El muséu tien munchos de los oxetos prehistóricos atopaos en xacimientos en Rusia, siendo les venus prehistóriques dalgunes de les más importantes, atopaes en dellos xacimientos de Siberia, anque tamién tienen tou tipu d'industria lítico paleolítica. Amás, esíbense diversos petroglifos y figurillas neolítiques de xacimientos rusos, broches, hachos y decenes d'oxetos de la Edá del bronce, procedentes de les cultures calcolíticas d'El Cáucasu. Dientro d'esti últimu grupu, tienen especial importancia los oxetos atopaos nel túmulu de Maikop, que'l so dote ye unu de los más ricos ya importantes del Calcolíticu Mediu de la cultura de los kurganes. Contién figurillas d'oru, vasíes de cobre y bronce, broches, etc. Tamién tán presentes na coleición tou tipu d'oxetos, de cerámica y folla del Mediterraneu y d'escavaciones llevaes a cabu n'Ucraína y los Balcanes. La so coleición d'oxetos de la cultura Escita ye una de les más importantes del mundu, destacando diversos oxetos d'oru finamente trabayaos.

En resume, cúriense decenes de miles d'oxetos prehistóricos, que tomen dende'l Paleolíticu Inferior hasta'l segundu o primer mileniu antes de Cristu, teniendo'l muséu gran parte de los oxetos atopaos en xacimientos rusos y en países de l'antigua Xunión Soviética.

Antigua Grecia y Roma

Contién 106 000 oxetos de Grecia y Roma, y de les escavaciones arqueolóxiques que tuvieron llugar mientres los sieglos XIX y XX na mariña del mar Negru onde s'atopaben les ciudaes de Ninfea, Panticapea, Quersoneso y Teodosia. Van dende'l sieglu XV e. C. hasta'l sieglu IV d. C. La so coleición contién, ente otres coses, 15 000 vasíes griegues y romanes, sarcófagos, xoyes d'oru, xemes tallaes y más de 200 bustos de mármol de la dómina romana.

Pintura occidental

Ye una de les mayores coleiciones de pintura del mundu. Contién pintura italiana dende'l sieglu XIII al sieglu XIX, con obres de Ticianu, Leonardo da Vinci, Rafael, o Caravaggio. Dalgunes de les obres más importantes son La Madonna Benois y la Madonna Litta, de Leonardo, la Virxe con neñu o La Sagrada familia de Rafael, munches obres de la dómina tardida de Tiziano, la Judith de Giorgione, La Virxe y el Neñu de Fra Angelico y obres de Caravaggio, Canaletto, Tintoretto, Veronés o Tiépolo. Otru fuerte de la coleición pictórica ye la pintura española, una de les coleiciones más importantes fora d'España, con autores como el Greco, Zurbarán, José de Ribera, Juan Bautista Maino o Murillo. Amás, exhibe La xinta y Semeya del Conde d'Olivares de Velázquez o'l Semeya d'Antonia Zárate de Goya.

Tien más de 500 obres de pintura flamenca, ente les que s'atopen 30 cuadros de Rubens y obres d'Anthony van Dyck o Frans Snyders. Tamién contién 25 obres de Rembrandt, una de les mayores coleiciones a nivel mundial, y d'otros pintores holandeses, como Jacob Ruysdael, Frans Hals, Jan Steen o Pieter de Hooch. Tien una gran coleición de pintura alemana, de pintores como Lucas Cranach, Ambrosius Holbein o Anton Raphael Mengs. El Hermitage cunta tamién con una coleición de 450 cuadros de pintura inglesa, siendo bastante raru que s'esiba pintura inglesa fuera de los museos británicos. Contién amás una importante coleición de pintura francesa d'ente los sieglos XV y XVIII, la segunda mayor del mundu dempués de la del muséu del Louvre en París, con autores como Claude Lorrain, Nicolas Poussin o Antoine Watteau.

Contién una coleición de pintura impresionista y espresionista, sobremanera francesa y alemana, de más de 1000 obres. Inclúi siete obres de Monet, seis de Renoir, dos de Camille Pissarro y dellos dibuxos de Degas. Tien decenes d'obres mayores de Cézanne, Paul Gauguin y van Gogh, 32 cuadros de Matisse y 31 de Picasso. Amás, amuesa una bien importante coleición de cuadros de los simbolistes franceses, y munchos cuadros de les escueles alemanes de Múnich, Berlín y Düsseldorf, lo mesmo que de pintores rusos, d'ente los que sobresal Kandinsky.

Escultura occidental

La coleición d'escultura, ye una de les más importantes d'Europa. Inclúi obres d'Escultura Italiana, ente la que destaquen 15 obres d'Antonio Canova, escultor de los sieglos XVIII y XIX, ente les que s'atopen Cupido y Psique, Madalena penitente o Hebe, y de los sos socesores, como Lorenzo Bartolini. Nun tien escultures de Bernini, pero sí dellos de los sos moldes y los sos modelos que lu sirvieron pa la construcción de delles de les sos grandes escultures. Amás, atesora la única escultura de Michelangelo en Rusia, Mozu Agacháu o Neñu en cliques, que tuvo destinada nun principiu pal panteón de los Médicis. Tamién contién escultures d'otros autores renacentistes y de los sieglos XVIII y XIX, al igual qu'escultures d'autores franceses, como Étienne-Maurice Falconet, Antoine Houdon, François Girardon. Amás hai cinco escultures de Rodin, ente les que s'atopen dos pieces d'escayola, una como modelu pa la so Edá del Bronce y otra ye una semeya de l'actriz xaponesa Hanako, y tres pieces de mármol, La primavera eterna, Romeo y Julieta y El poeta y la musa. Tamién siete escultures de Matisse, de les 70 que realizó en tola so vida. Cuenta coles mesmes con una importante coleición d'escultures renacentistes alemanes.

Artes decoratives

El muséu caltién un peramplia coleición d'arte mueble. Dende oxetos en metal, xoyería, cristalería, muebles, porzolana, tapices o cacíes, relicarios, pomos de puertes o incensiarios en metal. La coleición de porzolana ye bien importante, con más de 20 000 pieces, procedentes sobremanera de la familia real rusa y de l'aristocracia de San Petersburgu. La mayoría son manufactures franceses, ingleses y alemanes, pero tamién hai pieces españoles, italianes o sueques. Inclúi una coleición de pieces de art déco.

Dientro de los muebles, atópense más de 1000 pieces realizaes n'Italia, Francia y Alemaña, sobremanera destaquen los vestidores, armarios, sillones, tronos o bagules, de dómines que varien ente los sieglos XV al XIX, munchos d'ellos orixinales del Palaciu d'Iviernu, y otros requisados de los palacios de la ciudá. Contién el muséu amás una coleición de tapices que toma cinco siglos, dende'l XV hasta'l XX. Amás, tien una coleición de más de 6000 traxes, sobremanera vistíos eclesiásticos, y más de 1500 encaxes. La coleición de xoyes ye bastante estensa, incluyéndose collares y pendientes, botellines d'arume, relós, diademes, pulseres, aniellos y oxetos de art nouveau.

Arsenal

Inclúyense 15 000 pieces d'armes y armadures d'Europa Occidental y de Rusia, dende la Edá Media hasta'l sieglu XX. La coleición d'armes y armadures ruses provién de la coleición personal del emperador Nicolás I de Rusia. Les d'Europa Occidental, vienen de países como España, Francia, Alemaña o Reinu Xuníu. Tamién tien una estensa coleición d'armes orientales, provenientes d'Irán, India o Turquía. Ente les armes, pueden atopase armes de fueu, espaes, llances, escudos, cuchiellos, y un llargu etcétera.

Arte oriental

Contién el muséu más de 190 000 oxetos provenientes d'Oriente, d'Exiptu, Mesopotamia, China, Irán, India o Turquía. Los oxetos son bien variaos. Tien una estensa coleición de petroglifos y tablillas mesopotámiques, dende'l Tercer mileniu antes de Cristu. Tien oxetos de toles dómines del Antiguu Exiptu, como cercos, escultures, vasíes, papiros, relieves o xoyes. Contién 120 000 oxetos del Imperiu bizantín, la segunda mayor coleición del mundu, qu'inclúi tou tipu d'iconografía, monedes, mosaicos, vasíes, dípticos y trípticos. Contién una coleición d'oxetos del Imperiu sasánida, n'Irán, con gran cantidá de cacíes completes de plata, monedes y piedres precioses que s'atoparon engarzadas n'aniellos. En total, más de 1000 oxetos.

Amás, contién una gran cantidá d'obres d'arte islámico d'ente los sieglos VII y XIX proveniente de países como Exiptu, Siria, Turquía o Irán. Por casu, tien 700 pieces de bronce, 500 de cerámica y 450 pintures d'Irán; cerámica, cristaleríes y oxetos de bronce y plata d'Exiptu; platos de plata y oxetos de cristal de Siria; y alfombres y sedes y terciopelos o cacíes de Turquía.

De la India, tien una coleición d'escultures dende'l sieglu II al XII, pintures, oxetos de bronce y de marfil, y distintes teles, sobremanera de seda. Tien oxetos de China que tomen dende'l segundu mileniu antes de Cristu hasta'l sieglu XIX de nuesa yera, ya inclúin unes 5000 pieces, ente porzolana, pintures, trabayos en piedres semipreciosas, plata, madera o teles. Amás, hai 8000 pieces de Xapón, sobremanera distintos esmaltes, escultures, porzolana, traxes y teles, y más de 1000 Netsukes.

Amás, la so coleición de xoyería oriental contién más de 3000 oxetos, ente los que s'atopen tou tipu de xoyes d'oru o plata, dende aniellos hasta tobilleras, con incrustaciones de piedres precioses, como diamantes, esmeraldes o rubinos, o de piedres semipreciosas. La so coleición de xoyes indies del sieglu XVII ye única nel mundu.

Cultura rusa

La coleición de pieces de cultura rusa inclúin más de 350 000 oxetos, dende'l sieglu X al XX. Hai tou tipu d'oxetos. Hai imaginería y oxetos relixosos de toles dómines, como cruces, relicarios, motes, o llibros. Tamién hai una gran coleición de pintures medievales y cerámica d'esta dómina. Cuadros, escultures, más de 300 traxes, oxetos d'adornu, llibros o mapes que pertenecieron a Pedru I de Rusia. Tamién s'atopen los oxetos personales, cuadros, escultures, porzolanes, cacíes, muebles, traxes, xoyes y un llargu etcétera de la dómina del reináu d'Anna Ivanovna y Elizabeth Petrovna. Tamién s'atopen una enorme cantidá de cuadros, escultures, cacíes, muebles, porzolanes, xoyes y traxes de la dómina de Catalina II de Rusia. Pueden atopase tou tipu d'oxetos y obres d'arte dende la dómina d'Alexandru I hasta'l final de la dómina de los zares, con Nicolas II.

Numismática

Ye la mayor coleición del muséu, y una de les coleiciones más importantes del mundu. Les monedes tomen toles dómines, dende l'Antigüedá hasta'l sieglu XX y de bien diverses zones xeográfiques. Contién una coleición de 64 000 monedes griegues, d'un total de 120 000 de l'Antigüedá, incluyendo Roma, o Exiptu. Tien 360 000 monedes d'Europa Occidental, sobremanera de los sieglos XVII y XVIII, 220 000 del Oriente Mediu y Estremu Oriente, y 300 000 ruses. Amás, tien una coleición d'insinies y medayes de más de 80 000 oxetos y 2000 sellos.

Gatos

Dende 1789 por orde de la Zarina, 65 gatos curien y caltienen alloñaos a los royedores del muséu Hermitage Gatos del Hermitage.

Referencies

↑ (2005). Museos del Mundo, Museos del Hermitage, San Petersburgo. Planeta de Agostini, páx. 20. ISBN 84-674-2001-4.
↑ El Hermitage de Barcelona va abrir les sos puertes en 2019 y va exhibir obres maestres. La Vanguardia editorial=. 17 de xunu de 2016. https://www.lavanguardia.com/cultura/20160617/402574792348/hermitage-barcelona-2019-obres-maestres.html. Consultáu'l 18 de xunu de 2016.

Enllaces esternos

El conteníu d'esti artículu incorpora material d'una entrada de la Enciclopedia Libre Universal, espublizada en castellán baxo la llicencia Creative Commons Compartir-Igual 3.0.

[1] (2005). Museos del Mundo, Museos del Hermitage, San Petersburgo. Planeta de Agostini, páx. 20. ISBN 84-674-2001-4.

[2] El Hermitage de Barcelona va abrir les sos puertes en 2019 y va exhibir obres maestres. La Vanguardia editorial=. 17 de xunu de 2016. https://www.lavanguardia.com/cultura/20160617/402574792348/hermitage-barcelona-2019-obres-maestres.html. Consultáu'l 18 de xunu de 2016.

[1]

[2]