Nigel Farage

Nigel Farage
eurodiputáu 2 xunetu 2019 - 31 xineru 2020 Distritu: Sudeste de Inglaterra (es) Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2019 líder del Partido de la Independencia del Reino Unido (es) 5 ochobre 2016 - 28 payares 2016 ← Diane James - Paul Nuttall → eurodiputáu 1r xunetu 2014 - 1r xunetu 2019 Distritu: Sudeste de Inglaterra (es) Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2014 líder del Partido de la Independencia del Reino Unido (es) 5 payares 2010 - 16 setiembre 2016 ← Jeffrey Titford - Diane James → eurodiputáu 14 xunetu 2009 - 30 xunu 2014 Distritu: Sudeste de Inglaterra (es) Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2009 líder del Partido de la Independencia del Reino Unido (es) 27 setiembre 2006 - 27 payares 2009 ← Roger Knapman - Malcolm Pearson (es) → eurodiputáu 20 xunetu 2004 - 13 xunetu 2009 Distritu: Sudeste de Inglaterra (es) Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2004 eurodiputáu 20 xunetu 1999 - 19 xunetu 2004 Distritu: Sudeste de Inglaterra (es) Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1999
Vida
Nacimientu	Downe (es) , 3 d'abril de 1964 (60 años)
Nacionalidá	Reinu Xuníu
Llingua materna	inglés
Familia
Casáu con	Kirsten Farage (en) (1999 – )
Fíos/es	4
Estudios
Estudios	Dulwich College (es)
Llingües falaes	inglés
Oficiu	políticu, autobiógrafu, Commodity broker (en) , voceru, broadcaster
Llugares de trabayu	Estrasburgu y Bruxeles
Emplegadores	Drexel Burnham Lambert (es)  (1982 –  1986) Crédit Lyonnais (es)  (1986 –  1994) Refco (es)  (1994 –  2003) Natixis (es)  (2003 –
Influyencies	Enoch Powell
Creencies
Relixón	Ilesia d'Inglaterra anglicanismu
Partíu políticu	Partido del Brexit (es) (dende 8 febreru 2019) Partido de la Independencia del Reino Unido (es) (de 1993 a 4 avientu 2018) Partíu Conservador (de 1978 a 1993)
nfarage.com

Nigel Paul Farage (ˈfærɑːʒ), nacíu'l 3 d'abril de 1964, ye un políticu británicu. Antiguu corredor de bolsa na City de Londres, dempués de retirase de la política activa dedicar al analís y comentariu políticu en medios británicos y estauxunidenses como LBC y Fox News. Foi'l principal líder del Partíu de la Independencia del Reinu Xuníu (UKIP), qu'aboga pola separación del Reinu Xuníu de la Xunión Europea y que ye consideráu como un partíu euroescéptico y de derecha populista.

Como líder del partíu UKIP, foi acusáu n'ocasiones por un escesivu populismu.

Eurodiputáu, representando'l Sureste d'Inglaterra pol partíu UKIP, y n'Europa, el grupu Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta (EFDD).

El so principal baluarte atoparse nel mediu rural d'Inglaterra y Gales. El so grupu, con representación propia nel Parllamentu Européu, foi'l principal artífiz de la celebración d'un referéndum en Gran Bretaña pa dirimir la permanencia o non d'esti estáu na Unión Europea. Ta a favor de someter a referéndum la Constitución europea (Tratáu de Lisboa de 2007) y en contra de la falta de tresparencia que, según él, tuvo procesu y l'ambigüedá de los sos artículos.

En 2016, Farage foi una de les principales figures de la campaña por que'l Reinu Xuníu dexara la Unión Europea nel contestu del Referéndum sobro la permanencia del Reinu Xuníu na Xunión Europea, nel cual l'eleutoráu votó por dexar la XE.

El 4 de xunetu anunció'l so arrenunciu como líder del UKIP, en declarando que yá llograra'l so oxetivu de ver salir a Reinu Xuníu de la XE.

Posiciones polítiques

Economía

Dende'l so toma de posesión como europarllamentariu de UKIP en 1999, Farage foi una destacada voz na oposición al proyeutu del euru. El so principal argumentu ye que "una tasa d'interés única" nun funcionar para países con diferencies económiques esctructurales, de normal usando l'exemplu de Grecia y Alemaña para presentar el contraste.

Farage foi un fervosu opositor de los rescates financieros tanto a bancos como a países en quiebra, señalando que nun ye más que "mercar la to propia delda col dineru de los contribuyentes" y que si l'enclín sigue "la próxima crisis ecónomica nun va ser nun país, sinón n'el mesmu Bancu Central Européu"

En materia de beneficios sociales, Farage propunxo que los inmigrantes tengan de morar siquier cinco años nel Reinu Xuníu antes de poder solicitar cualquier tipu d'ayuda social y solicitó que nun-yos sían aplicables distintes deducciones fiscales. Cree que'l fuximientu fiscal ta causada por tipos tributarios punitivos" y quier impuestos "más xustos" como manera de prevenila.

Reforma del sistema eleutoral

Farage amosóse favorable al sistema de Alternative Vote en mayu de 2011, diciendo que'l sistema mayoritariu vixente nel Reinu Xuníu yera una "velea" para UKIP. La postura oficial del partíu tien que ser decidida pol so Comité Central de política, magar Farage manifestó la so preferencies pol sistema de Alternative Vote porque "caltendría la unión de los representantes col eleutoráu y aseguraría que munchos votos nun fueren esbardiaos". Dempués de les eleiciones xenerales de 2015, nes cualos el so partíu recibió un porcentaxe de votos significativamente menor en rellación al d'escaños, dixo que'l sistema mayoritariu yera una "total ruína". Sicasí Farage especificó: "perdí por completu la fe nél en 2005, cuando Tony Blair llogró una mayoría de 60 escaños con 35% del votu, o col 22% del censu, si consideres la baxa participación".

Enerxía y mediu ambiente

Farage foi críticu col zarru de centrales térmiques de carbón y opúnxose a la política de crear parques eólicos no que pa él sería "cubrir Gran Bretaña en feísimos y asquerosos molinos de vientu". Nun discursu al Parllamentu européu'l 11 de setiembre de 2013, Farage citó delles noticies apaecíes nel Daily Mail, según les cualos la capa de xelu ártico crecería ente 2012 y 2013, señalando que yera prueba de décades de "Eurofederalismo combináu con una creciente obsesión verde".

Polítiques sanitaries

Farage ta en contra de la prohibición de drogues blandes. Nuna entrevista per teléfonu n'abril de 2014 pal Daily Telegraph señaló que la Guerra contra les Drogues fuera perdida "fai munchos, munchos años". Nesa entrevista amosó la so oposición a les drogues diciendo que les odiaba y que nun les tomé nunca, nun espero faelo, pero tengo la opinión de que la criminalización de toes estes drogues realmente nun ta ayudando a la sociedá británica". Asitióse tamién en favor d'una Comisión Real sobre les drogues qu'esplorara tolos caminos posibles en rellación a la meyor llexislación sobro drogues y sobre los sos problemes sanitarios, incluyendo la posibilidá de la so llegalización.

Según Farage, la prohibición del tabacu n'espacios públicos zarraos ye "estúpida y iliberal" y amosóse a favor d'árees de fumadores dixebraes como esisten en determinaos estaos alemanes. Considera que la prohibición de coses facer más curioses a los neños y a los mozos y dixo que "la obesidá ta matando a más xente que'l tabacu, podríamos prohibir los refrescos y podríamos prohibir los doughnouts. La cuestión ye que somos abondo mayores y responsables para tomar nueses mesmes decisiones".

Nel so llibru de 2015, Farage reflexó que, basándose nes sos esperiencies, "el serviciu nacional de salú ta tan sobrecargado que si te puedes dexar atención sanitaria privada tendríes de tomar, especialmente para diagnósticos y medicina preventiva. El sistema de salú ta tan maltrecho y tan mal xestionáu que sacantes que tengas especial suerte vas pasar inalvertíu. Sicasí, el sistema nacional de salú ye increiblemente bonu nos cuidos qu'empresta a los enfermos críticos. Lo que m'enseñó'l cancer testicular ye que'l sistema probablemente te va decepcionar si precises esploraciones, diagnosis rápida y operación nun tiempu que te convenga". Sofita reformar el serviciu nacional de salú diciendo que los sos recursos viéronse especialmente insuficientes por causa de la inmigración y culpó al Partíu Llaborista polos altos costos de los nuevos hospitales construyíos via financiamientu priváu.

Farage tamién señaló que dineru que'l sistema nacional de salú podría dedicar a tratar pacientes con enfermedaes graves dedicar a tratar inmigrantes con VIH, afirmación fuertemente revesosa. Sicasí, una encuesta de YouGov llegó a señalar qu'un 50% de los británicos taben acordies cola mesma, ente que un 37% creía que yera una afirmación alarmista.

Día de la Independencia Nacional

Farage amosóse a favor de reparar un día nacional pola independencia británica'l 23 de xunu de cada añu. El 24 de xunu de 2016, nun discursu televisáu na mañana siguiente de la victoria del Brexit afirmó: "dexemos que'l 23 de Xunu entre na nuesa hestoria como nuesu Dia de la Independencia". Darréu declaró que "tendría de ser convertíu nuna festividá nacional".

Inmigración

Farage dixo que sofita a tolos inmigrantes musulmanes que quieran integrase na sociedá británica, pero que ta en contra d'aquellos que "tán viniendo para invadinos", citando les polítiques del gobiernu australianu na materia como exemplares. Nun documental apaecíu na cadena Channel 4 afirmó qu'esistía una "quinta columna" d'estremistes islámicos nel Reinu Xuníu. Farage señaló que'l mensaxe básicu del discursu "Rios de Sangre", del revesosu Enoch Powell, yera correutu.

En 2013 Farage encamentó al gobiernu británicu a aceptar más abellugaos de la Guerra Civil Siria señalando qu'esos refuxaos tendríen de pertenecer a la minoría cristiana del país, dada la esistencia de países de mayoría musulmana cercanos y seguros. Mientres la crisis de refuxaos subsiguiente, Farage declaró que la mayoría de les persones diciendo ser abellugaos yeren, ello ye qu'inmigrantes económicos y dalgunos d'ellos terroristes del Estáu Islámicu

Política esterior

Farage foi críticu cola participación británica nes guerres d'Iraq, Afganistán y Libia, citando los sos costos humanos y financieros y los sos probes resultaos como motivos pa evitar la intervención militar británica en Siria. Espresó la so esmolición pol fechu de que los rebeldes sirios sían "fundamentalmente radicales islamistes". Sobre les guerres n'Iraq y Afganistán dixo que "naide tendría d'escaecer que les consecuencies más devastadores y direutes de les guerres nesos países nun fueron sufiertes por persones como'l Sr. Blair sinón polos civiles d'esos países y de xacíu pol nuesu valiente personal militar". Farage afirmó que l'actual éxodu migratoriu dende Libia fuera causáu pola intervención de la OTAN, aprobada por David Cameron y Nicolas Sarkozy.

Farage criticó tamién los estrechos llazos del so país y Arabia Saudi diciendo que "creo que precisamos un completu replantegamientu de quién son los saudinos, cuál ye la nuesa rellación con ellos y detener los discursos estremistes que converten les mentes de los mozos nuevos musulmanes nel nuesu propiu país".

Al pregunta-y sobre que líderes almiraba, en 2014, Farage señaló que "como operador, pero non como ser humanu, diría Vladímir Putin. La manera na que xugó les sos cartes en tol asuntu de Siria... brillante. Nun lo apruebo políticamente ¿cuántos periodistes tien agora en prisión?". Farage hai tamién critcado lo que percibe como'l militarismu" de la XE ximelgando a ucraínos occidentales contra Rusia. Más tarde, en 2015, dixo sobre Putin que la Xunión Europea, y Occidente polo xeneral, ven a Putin como'l diañu. Nun toi diciendo que quiera llevar a dar una vuelta y a que se tome un té'l domingu pela tarde cola mio madre, pero la cuestión ye que nesta batalla mayor [contra l'Estáu Islámicu en Siria] precisamos empezar a reconocer que tamos del mesmu llau".

Posición sobro les armes de fueu

En 2014, Farage dixo que la so postura en materia d'armes de fueu nel Reinu Xuníu ye que sían llegalizaes y controlaes por llicencia, describiendo l'actual llei como "absurda". Tamién afirmó que nun esiste rellación ente la tenencia responsable d'armes y el crime.

Referencies

• Datos: Q318471
• Multimedia: Nigel Farage