Nabucodonosor II
Nabucodonosor II | |||
---|---|---|---|
605 edC - 562 edC ← Nabopolasar (es) - Evilmerodac (es) → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Uruk (es) , circa 642 de edC | ||
Nacionalidá | Babilonia | ||
Muerte | Babilonia, 561 de edC[1] (80/81 años) | ||
Familia | |||
Padre | Nabopolasar | ||
Casáu con | Amitis (es) | ||
Fíos/es | |||
Hermanos/es | Nabu-shuma-lisir (en) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | idioma acadiu | ||
Oficiu | monarca, líder, rei | ||
Participante
| |||
Trabayos destacaos |
xardinos colgantes de Babilonia Puerta de Istar (es) | ||
Creencies | |||
Relixón | relixón en Mesopotamia | ||
Nabucodonosor II (circa 642 de edC, Uruk (es) – circa 561 de edC, Babilonia) ye probablemente'l gobernante más conocíu de la dinastía caldea de Babilonia. Reinó ente l'añu 604 e. C. y el 562 e. C.[2]
Ye conocíu pola conquista de Xudá y Xerusalén, y pol so monumental actividá constructora en Babilonia, como los famosos Xardinos Colgantes de Babilonia. Foi tradicionalmente llamáu Nabucodonosor el Grande, pero la destrucción del Templu de Xerusalén y la conquista de Xudá ganó-y una mala imaxe nes tradiciones xudíes y na Biblia, al contrariu de lo qu'asocede nel Iraq contemporaneu, onde ye glorificado como un líder históricu.
Nabucodonosor tuvo amás el templu Y.nam.khe, que recibía'l cultu a Ishkur,[3][4] so la so custodia, calteníu con gran estima.[2] Restauró'l templu Y.mes.lam[5][6][7] y realizó reconstrucciones y ampliaciones nel templu Y.zida.[8]
Nome
[editar | editar la fonte]El so nome, n'acadiu Nabû-kudurri-oṣur, ye interpretáu como "Oh Nebo, defende la mio corona", "imperiu", "cercu", o "trabayu". Nuna inscripción nomar a sí mesmu "el favoritu de Nebo". N'hebréu ye נבוכדנאצר Nəbūkadnệṣṣar (la presencia de א (alef) puede indicar una pronunciación temprana del hebréu, Nəbūkadenʾyṣṣar), y delles vegaes (en Jeremías y Ezequiel) נבוכדראצר, Nəbūkadrệṣṣar. La Septuaginta y la Vulgata tienen Ναβουχοδονοσορ, Nabujodonosor (reflexando una pronunciación temprana Nabūkudunʾoṣur).
Biografía
[editar | editar la fonte]Nabucodonosor II foi'l fíu mayor y socesor de Nabopolasar, quien lliberó a Babilonia de la dependencia d'Asiria y dexó a Nínive en ruines. Según Beroso, casóse cola fía de Ciáxares, polo que les dinastíes de los Medos y los Babilonios xuniéronse.
Neko II, rei d'Exiptu, llogró una victoria ante los Asirios en [Megido]. Esto aseguró a Exiptu la posesión de provincies Fenicies del imperiu Asiriu, incluyendo parte de Palestina. Les provincies restantes fueron estremaes ente Babilonia y Media. Nabopolasar taba decidíu en reconquistar de Necao les provincies del oeste de Siria, y pa esti fin mandó al so fíu xunto a un poderosu exércitu en direición al oeste. Na batalla de Karkemish nel añu 605 e. C., l'exércitu exipciu foi derrotáu y Siria y Fenicia cayeron sol dominiu de Babilonia. Nabopolasar morrió'l 15 d'agostu del 605 e. C. y Nabucodonosor tornó a Babilonia pa xubir al tronu.
Dempués de vencer a los Cimerios y Escites, toles espediciones de Nabucodonosor tuvieron dirixíes escontra l'oeste, anque un poderosu vecín, los medos, taba allugáu nel norte. El matrimoniu de Nabucodonosor con Amuhia, fía del rei de los medos, aseguró paz ente los dos imperios.
Nabucodonosor llevó a cabu delles campañes sobre Siria y Xudá. Un intentu d'invasión a Exiptu en 601 e. C. tuvo dellos contratiempos, causaos por diversu rebeliones nel área del Llevante, incluyendo Xudá. Nabucodonosor terminó coles rebeliones, prindando a Xerusalén nel 587 e. C., y llevando al rei Jeconías a Babilonia. Cuando'l faraón Apries intentó nuevamente una invasión a Palestina, el 589 e. C., Xudá y otros estaos de la rexón remontáronse. Un segundu asediu de Xerusalén asocedió en 587 e. C./586 e. C., rematando cola destrucción del templu y la ciudá, según cola deportación de munchos ciudadanos a Babilonia. Estos fechos describir nos llibros bíblicos de Reyes, Jeremías y Cróniques. Dempués de la destrucción de Xerusalén, Nabucodonosor sostuvo un asediu sobre Tiru (585 e. C.-572 e. C.), que terminó con un compromisu, onde la ciudá aceptaba l'autoridá de Babilonia.
Completando la subyugación de Fenicia, y depués d'acoradar Exiptu, Nabucodonosor dedicar a afatar la ciudá de Babilonia, construyir canales, acueductos y reserves.
Tomando en cuenta les sos inscripciones y el númberu de templos construyíos o restauraos por él, puede dicise que foi un home bien devotu. Lo que se sabe de la so hestoria amosar con una disposición humana, en llamativu contraste cola demostración de crueldá gratuita de la mayoría de los soberanos asirios. Foi por cuenta de esta moderación que Xerusalén foi perdonada repitíes vegaes, y finalmente destruyida namái cuando esto foi una necesidá política; los príncipes rebalbos llograron perdón, y el mesmu Sedequias, que pol so ofiendo contra'l rei babilónicu yéra-y particularmente odiosu, si portárase con menos neciura, recibiera mayor indulxencia (Jeremías 38:17, 18).[9] Nabucodonosor amosó muncha considerancia a Jeremías, dexándolo llibre d'acompañar a los exiliaos a Babilonia o de permanecer en Xerusalén, y nomando a unu de los amigos del profeta, Godolías, como gobernador de Xerusalén; concedió tamién tal parte de llibertá a los exiliaos xudíos que dalgunos xubieron a una posición de prominencia na Corte y Baruc pensó que yera un tener d'encamentar a los sos compañeros por que tuvieren el bienestar de Babilonia nel corazón y por que oraren pol so rei. La tradición babilónica cuenta qu'a la fin de la so vida, Nabucodonosor, inspiráu dende los altores, profetizó la ruina inminente del imperiu Caldéu (Berosus y Abydenus n'Eusebio, Praep. Evang., 9.41).
Nabucodonosor morrió en Babilonia ente'l segundu y sestu mes del añu 43 del so reináu.
Actividá constructora
[editar | editar la fonte]Nabucodonosor paeció sentise más arguyosu poles sos obres que poles sos victories nel campu de batalla. Mientres l'últimu sieglu de la esistencia de Nínive (s. VII e. C.), Babilonia taba afarada, non yá a manes de Senaquerib y Asurbanipal, sinón tamién como resultáu de rebeliones. Nabucodonosor, siguiendo col trabayu de reconstrucción del so padre, tuvo como propósitu convertir la so capital nuna de les maravíes del mundu. Antiguos templos fueron restauraos; nueves edificaciones d'increíble magnificencia fueron construyíes n'honor a los dioses del panteón babilónicu (Diodoro de Sicilia, 2.95; Heródoto, 1.183); pa completar el palaciu real empezáu por Nabopolasar, nada foi aforráu, nin "madera de cedru, bronce, oru, plata, piedres precioses y rares"; un pasaxe soterrañu y una ponte de piedra conectaben les dos partes de la ciudá separaes pel ríu Éufrates; la ciudá volvióse inexpugnable cola construcción d'un triple muriu.
Los llabores de Nabucodonosor nun taben namái amestaes a la capital; ye acreditáu pola restauración del llagu de Sippar, abrir un puertu nel Golfu Pérsicu, y la construcción de la muralla meda ente los ríos Tigris y Éufrates pa protexer al país d'invasiones del norte: ello ye que nun hai un llugar en Babilonia onde nun apaeza'l so nome o muertes de la so actividá como rei. Estes xigantesques obres precisaron una amplia mano d'obra: de les inscripción nel templu de Marduk, puede inferise que la mayoría de los cautivos traíos dende l'oeste d'Asia participaron nos llabores de construcción.
Nabucodonosor nel Llibru de Daniel
[editar | editar la fonte]Nabucodonosor II ye más llargamente conocíu al traviés de la so descripción na Biblia, especialmente nel Llibru de Daniel, qu'alderica dellos eventos del so reináu en adición a la so conquista de Xerusalén.
Nel segundu añu del so reináu, Nabucodonosor suaña con una gran imaxe fecha de dellos materiales (oru, plata, bronce, fierro, y folla cocío) que ye destruyida totalmente. El profeta Daniel interpretar de cuenta que representa la puxanza y la cayida de los poderes mundiales (Daniel Capítulu 2[10]).
Mientres otru incidente, Nabucodonosor llevanta un enorme ídolu d'oru pa ser veneráu mientres una ceremonia pública nel llanu de Dura. Cuando trés xudíos, Ananías, Misael, y Azaríes (Sedrac, Mesac, y Abed-nego) refugaron formar parte de tal actu, el rei mandar a refundiar a un fornu encesu. Pero al momentu de ser refundiaos fueron salvaos por un ánxel y surdieron ilesos (Daniel Capítulu 3[11]).
Otru suañu, esta vegada d'un árbol inmensu, ye interpretáu por Daniel el profeta. El suañu anunciaba'l destín del rei viviendo xunto a les besties y portándose como éstes (Daniel Capítulu 4).
Mientres presumía sobre los sos llogros, Nabucodonosor ye humildáu por Yahvé. El rei pierde la cordura y vive na selva como un animal mientres siete años (dalgunos considerar como un ataque de llocura llamáu zoantropía clínica). Dempués d'esto, la so cordura y postura son repuestes. Nin la enfermedá, nin el interregno que tuvo de causar, tán rexistraos nos añales babilónicos; sicasí, hai una ausencia d'actos del rei mientres 582 e. C.-575 e. C. Dellos eruditos creen que'l Llibru de Daniel foi escritu enforma tiempu dempués que los eventos descritos, mientres el Sieglu II e. C., por esta razón duldar de la veracidá de les descripciones.
Dellos estudiosos creen que la descripción fecha por Daniel ye un amiestu de tradiciones sobre Nabucodonosor —foi ensin dulda quien conquistó Xerusalén— y Nabónido (Nabuna'id), l'últimu rei de Babilonia. Por casu, Nabónido foi'l verdaderu padre de Baltasar, y los siete años de llocura pueden tar rellacionaos cola estancia de Nabónido en Tayma, nel desiertu. Evidencia d'esto ta en fragmentos de los Manuscritos del Mar Muertu onde se describe a Nabónido (N-b-n-y) siendo azotáu por Dios con una fiebre de siete años nel so reinu mientres el so fíu rexía en Babilonia.
Socesores
[editar | editar la fonte]Dempués de la so muerte n'ochobre de 562 e. C., tres un reináu 43 años, asocedió-y el so fíu Amel-Marduk, quien, dempués de reinar dos años, foi asocedíu por Neriglisar (559 e. C.-555 e. C.), que foi asocedíu por Nabónido (555 e. C.-538 e. C.), a la fin d'estos reinaos (menos d'un cuartu de sieglu dempués de la muerte de Nabucodonosor) Babilonia cayó baxu Ciro quien lideró la combinación de los exércitos de Media y Persia.
Epónimu
[editar | editar la fonte]- Hai un tipu de Lliriu de día llamáu "Fornu de Nabucodonosor".
- Na popular triloxía Matrix, la nave del personaxe 'Morfeo' llámase Nabucodonosor.
- Una botella de xampán que contién la suma de 20 botelles (15 llitros) ye llamada Nabucodonosor.
- Una ópera de Giuseppe Verdi llámase Nabucco.
- Sadam Husein nomó a una de les sos divisiones militares Nabucodohnosor.
- Una carta de lleenda en Magic: l'alcuentru llámase Nabucodonosor.
- Nabucodonosor II ye'l nome del gochu campeón del personaxe Inodoro Pereyra del escritor arxentín Roberto Fontanarrosa
- Na serie Sesame Street había unos pequeños seres que vivíen nun tiestu de Epi llamaos Nabucodonosorcitos
- El payasu José Aragón Hipkins usó'l nome artísticu "Nabucodonosorcito".
- Apaez nel xuegu de mesa Nabuko Xenerales y Conquistadores
- Ye un personaxe xugable en Civilization V
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Nebuchadnezzar-II.
- ↑ 2,0 2,1 G. Rueda, Nabucodonosor II. Rei de Babilonia, Madrid, 1998
- ↑ H. W. Haussig, Wörterbuch der Mythologie, I, Götter und Mythem im Vorderen Orient, Stuttgart, 1965, 40-41
- ↑ A. Wohlstein, The Sky-God An-Anu, Nueva York-Jericho, 1976, 135
- ↑ W. G. Lambert, "Nebuchadnezzar king of Justice", Iraq, 27, 1-11
- ↑ D. J. Wiseman, Nebuchadrezzar and Babylon, Oxford, 1985
- ↑ D. Arnaud, Nabucodonosor II, roi de Babylone, Paris, 2004.
- ↑ A. R. George, House Most High. The Temples of Ancient Mesopotamia, Winnona Lake, 1993, 160
- ↑ Jeremías 38:17, 18
- ↑ Daniel Capítulu 2
- ↑ Daniel Capítulu 3
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Capítulo 23, "The Chaldaean Kings" en George Roux, Ancient Iraq (3ª ed.). London: Penguin Books, 1992. ISBN 0-14-012523-X
- ABC 5 Archiváu 2011-06-04 en Wayback Machine: Crónica sobre los primeros años de Nabucodonosor
- Nabucodonosor na Enciclopedia Católica *
Plantía:Cita Enciclopedia Católica
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Inscripción de Nabucodonosor. Babylonian and Assyrian Literature (n'inglés)
- Inscripción de la puerta de Ishtar (n'inglés)
Predecesor: Nabopolasar |
Rei de Babilonia 605 e. C.-562 e. C. |
Socesor: Amel-Marduk |
- Homes
- Páxines qu'usen ficha de persona con parámetros desconocíos
- Wikipedia:Revisar traducción
- Reis de Babilonia
- Dinastía XI de Babilonia
- Personaxes del Antiguu Testamentu
- Personaxes del Tanak
- Persones nacíes nel sieglu VII e.C.
- Persones finaes en 562 e.C.
- Reis del sieglu VII e.C.
- Reis del sieglu VI e.C.
- Wikipedia:Mantenimientu:Persones ensin plantía NF