Llista de países ensin fuercies armaes

De Wikipedia
Países ensin fuercies armaes regulares:      Estaos ensin fuercies militares.      Estaos ensin exércitu permanente, pero con fuercies militares llindaes.

Nel mundu 21 países nun tener fuercies armaes. El términu «país» usáu nesti anexu referir a los Estaos soberanos, non les dependencies (por casu, Guam, les Islles Marianes del Norte, Bermudes), que la so defensa ye responsabilidá d'otru país o dalgún tipu de fuercia militar alternativu; ente que «fuercies armaes» aplicar a cualesquier sistema de defensa armada financiada y caltenida pol Estáu, que puede ser usada n'operaciones internes o esternes, en nome del gobiernu o del Estáu que defenden. Dalgunos de los países numberaos, como Islandia y Mónacu, nun tienen exércitos permanentes, pero tienen fuercies militarizadas.[1][2][3]

Gran parte de los ventiún países enlistados equí son Estaos insulares o micronaciones (como Nauru y Liechtenstein, respeutivamente). Dalgunos pertenecen a organismos internacionales militares o suscribieron trataos de defensa mutua, como Islandia (miembru de la Organización del Tratáu del Atlánticu Norte) y Costa Rica (miembru del Tratáu Interamericano d'Asistencia Recíproca). Otros tuvieron dalgún tipu acordies con otru país independiente que los ocupó militarmente nel pasáu; un exemplu ye l'alcuerdu ente Mónacu y Francia, qu'esiste dende hai siquier 300 años.[4][5] Dellos Estaos parte del Tratáu de Llibre Asociación, como ye'l casu de les Islles Márxal, los Estaos Federaos de Micronesia y Paláu, nun tienen poder de decisión n'asuntos de defensa de los sos respeutivos territorios, según un estrechu marxe d'aición en rellaciones internacionales.[6][7][8] Por casu, cuando Micronesia axustó un alcuerdu defensivu colos Estaos Xuníos, facer dende una posición débil porque dependía descomanadamente de l'asistencia estauxunidense.[9] Andorra cuenta con una fuercia militar desaxeradamente amenorgada y puede solicitar asistencia militar a España o Francia si ye necesariu,[10][11] ente qu'Islandia cuntó con un alcuerdo únicu colos Estaos Xuníos (que expiró en 2006), que ordenaba a los estauxunidenses brindrar a defender a Islandia cuando fuera necesariu.[12][13]

El restu de países ye responsable de la so propia defensa y operen ensin fuercies armaes o con instituciones militares llindaes. Dalgunos d'estos países, como Costa Rica y Granada, someter a un procesu de desmilitarización.[14][15][16] Otros países independizar ensin fuercies armaes, como Samoa hai más de 60 años;[17] la razón principal ye que taben, o entá siguen, so la proteición d'otra nación nel momentu de la so fundación. Tolos países nesti anexu considerar en situación de non militarización.[18]

Xapón nun s'inclúi nesti anexu porque cunta coles Fuercies de Autodefensa, una institución militarizada al marxe del artículu 9 de la Constitución política, que prohibe la formación de «fuercies de tierra, mar o aire como tampoco otru potencial bélicu» y l'usu de la fuercia como mediu de solución en disputes internacionales». Anque oficialmente les Fuercies de Autodefensa nacieron como una estensión de la policía nacional,[19][20] de fechu ye una fuercia militar espardida en tol territoriu y ye responsable de la defensa del mesmu, pero namái puede salir fuera de les fronteres de Xapón si acompaña una misión de paz de la Organización de les Naciones Xuníes.[21][22][23] En 2015, la Dieta Nacional modificó la llexislación militar pa dexar que les Fuercies de Autodefensa pudieren combatir xunto a les fuercies armaes de países aliaos, si comparten un enemigu común con Xapón.[24]

Haití abolió'l so exércitu en 1994, dempués de qu'una intervención estauxunidense suprimió'l réxime militar que gobernaba'l país dende 1992.[25] En 2017, dempués del fin de la MINUSTAH, el gobiernu haitianu anunció la restauración de les sos Fuercies Armaes.[26][27]

Países ensin fuercies armaes[editar | editar la fonte]

País Comentario
Bandera d'Andorra Andorra[10] Nun tien exércitu permanente, pero'l gobiernu andorranu robló trataos con España y Francia (como'l de 1993) pa la so proteición. Esiste un pequeñu exércitu de voluntarios que la so función ye puramente ceremonial.[28] El paramilitar GIPA (Grupu d'Intervención de la Policía d'Andorra, entrenáu na llucha contra'l terrorismu y toma de rehenes) ye parte de la policía nacional.[29] España y Francia empresten asistencia pa la defensa en virtú d'un alcuerdu informal ente los trés países.[11]
Bandera de Dominica Dominica[30] Nun tien exércitu permanente dende 1981. La defensa ye responsabilidá del Sistema Rexonal de Seguridá.[31]
Bandera de Granada Granada[32] Nun tuvo exércitu permanente dende 1983, añu de la intervención militar encabezada polos Estaos Xuníos. La Real Fuercia Policial de Granada caltién una unidá de serviciu especial paramilitar pa fines de seguridá interna. La defensa ye responsabilidá del Sistema Rexonal de Seguridá.[14][33]
Bandera de Kiribati Kiribati[34] Según la Constitución, les úniques fuercies de seguridá dexaes son la policía, qu'inclúi una Unidá de Vixilancia Marítima pa la seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el Teanoai. Australia y Nueva Zelanda brinden asistencia pa la defensa en virtú d'un alcuerdu informal ente los trés países.[35][36]
Bandera de Liechtenstein Liechtenstein[37] El gobiernu suprimió l'exércitu en 1868 porque lo consideró demasiao costosu. Solo déxase la formación d'un exércitu en tiempos de guerra, pero esa situación nunca asocedió. Sicasí, Liechtenstein caltién una fuercia policial y un equipu SWAT, forníos con armes pequeñes pa llevar a cabo tarea de seguridá interna. Austria y Suiza brinden asistencia pa la defensa en virtú d'un alcuerdu informal ente los trés países.[38][39]
Bandera de les Islles Márxal Islles Márxal[40] Dende la fundación del país, les úniques fuercies de seguridá dexaes son la policía, qu'inclúi una Unidá de Vixilancia Marítima pa la seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el Lomor. Según el Tratáu de Llibre Asociación, la defensa ye responsabilidá de los Estaos Xuníos.[41][6]
Bandera de los Estaos Federaos de Micronesia Micronesia[42] Dende la fundación del país nun se formó nengún exércitu. Les úniques fuercies de seguridá dexaes son la policía, que caltién una Unidá de Vixilancia Marítima pa la seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el Independence. La defensa ye responsabilidá de los Estaos Xuníos en virtú del Tratáu de Llibre Asociación.[43][7][44]
Bandera de Nauru Nauru[45] Australia ye responsable de la defensa de Nauru en virtú d'un alcuerdu informal ente los dos países. Sicasí, hai una fuercia armada de policía relativamente grande y una fuercia auxiliar de policía pa la seguridá interna.[46][47][48][49]
Bandera de Paláu Paláu[50] Dende la fundación del país, les úniques fuercies de seguridá dexaes son la policía, qu'inclúi una Unidá de Vixilancia Marítima de 30 persones pa la seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el President H.I. Remeliik. La defensa ye responsabilidá de los Estaos Xuníos en virtú del Tratáu de Llibre Asociación.[51][8][52]
Bandera de les Islles Salomón Islles Salomón[53] Caltuvo una fuercia paramilitar (Fuercia de Defensa del Protectoráu de les Islles Salomón Britániques) hasta un intensu conflictu étnicu nel qu'Australia, Nueva Zelanda y otros países del Pacíficu (na coalición RAMSI) intervinieron pa restablecer la llei y l'orde. Dende entós nun s'establecieron fuercies militares, anque hai una fuercia de policía relativamente grande y una Unidá de Vixilancia Marítima pa la seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién dos buques patrulleros de clase Pacific, el Auki y el Llata. L'asistencia de defensa y vixilancia foi responsabilidá de RAMSI hasta'l 30 de xunu de 2017.[54][55][56][57][58]
Bandera de Samoa Samoa[59] Dende la fundación del país nun se formó nengún exércitu; sicasí, hai una pequeña fuercia policial y una Unidá de Vixilancia Marítima pa seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el Nafanua. Acordies con un Tratáu d'Amistá de 1962, Nueva Zelanda ye responsable de la defensa.[60][61]
 Santa Llucía[62] La Real Policía de Santa Lucía tien dos pequeñes fuercies paramilitares compuestes por 116 persones: la Unidá de Servicios Especiales y la Guardia Costera, dambes unidaes son responsables de la seguridá interna.[63] La defensa ye responsabilidá del Sistema Rexonal de Seguridá.[64][14][65]
 San Vicente y Les Granadines[66] La Real Policía de San Vicente y Les Granadines tien dos pequeñes fuercies paramilitares formaes por 94 persones: la Unidá de Servicios Especiales y la Guardia Costera, dambes unidaes son responsables de los propósitos de seguridá interna. Los comandantes de guardacostes (con esceición del teniente comandante David Robin) fueron oficiales de l'Armada británica.[67] La defensa ye responsabilidá del Sistema Rexonal de Seguridá.[14][68][69]
Bandera de Tuvalu Tuvalu[70] Dende la fundación del país nun se formó nengún exércitu; sicasí, hai una pequeña fuercia policial y una Unidá de Vixilancia Marítima pa seguridá interna. Esta unidá ta fornida con armes pequeñes y caltién un buque patrulleru de clase Pacific, el Te Mataili.[71]
Bandera de la Ciudá del Vaticanu Vaticanu[72] Caltién un Cuerpu de Xendarmería pa la vixilancia interna. La Guardia Suiza Pontificia ye una unidá armada encargada de la proteición del papa, anque oficialmente ta so l'autoridá de la Santa Sede, non del Estáu de la Ciudá del Vaticanu.[73][74] Nun esiste un tratáu de defensa con Italia, una y bones esto violaría la neutralidá alcordada nel Tratáu del Laterano, pero informalmente les Fuercies Armaes italianes protexen la Ciudá del Vaticanu. La Guardia Palatina y la Guardia Noble fueron abolíes en 1970.[75][76][77]

Países ensin exércitu permanente, pero con fuercia militar llindada[editar | editar la fonte]

País Comentario
Bandera de Costa Rica Costa Rica[78] La Constitución de 1948 proscribió l'exércitu como institución permanente, pero dexa entamar «fuercies militares» pa defensa militar o por conveniu internacional. Dende l'abolición del exércitu, el país recurrió a fuercies militares en dos causes: en 1955 pa repeler una invasión dende Nicaragua al cargu de expatriados y con sofitu del gobiernu somozista[79] y en 1965 cuando unvió 21 policías como parte de la Fuercia Interamericana de Paz creada pola Organización de los Estaos Americanos mientres la ocupación de la República Dominicana.[80][81] En 1984, el gobiernu promulgó una Llei de Neutralidá Perpetua,[82][83] anque en 2003 dio'l so sofitu diplomáticu, non militar, a la Fuercia Multinacional qu'invadió Iraq, de la que depués se retiró pola so alta impopularidá nel país.[84] La defensa del país recái na Fuercia Público,[85] que nun tener rangos militares nin unidaes artilladas.[86][87] Costa Rica ye sede de la Corte Interamericana de Derechos Humanos y de la Universidá pa la Paz de la Organización de les Naciones Xuníes.[88]
Bandera d'Islandia Islandia[89] Nun tuvo exércitu permanente dende 1869, pero ye un miembru activu de la Organización del Tratáu del Atlánticu Norte (OTAN). Hubo un alcuerdu de defensa colos Estaos Xuníos, que caltuvo una Fuercies de Defensa d'Islandia y una base militar nel país dende 1951 hasta 2006.[12] La Estación Aérea Naval de Keflavík cerró a fines de 2006 dempués de 55 años. Sicasí, los Estaos Xuníos anunciaron que siguiríen protexendo a Islandia, pero ensin bases permanentes nel país. Anque Islandia nun tien un exércitu permanente inda sostién una fuercia espedicionario de caltenimientu de la paz, un sistema de defensa aérea, una estensa guardia costera militarizada, un serviciu de policía y una fuercia táctico de policía.[90] Tamién hai alcuerdos sobre operaciones militares y otres operaciones de seguridá con Noruega, Dinamarca y otros países de la OTAN.[91][92][93][94][95]
Bandera de Mauriciu Mauriciu[96] Nun tien exércitu permanente dende 1968. Les funciones militares, policiales y de seguridá son llevaes a cabu por 10 000 miembros del personal activo al mandu del Comisionado de Policía. Los 8000 miembros de la Policía Nacional son responsables del cumplimientu de les lleis nacionales. Tamién hai una Fuercia Móvil Especial de 1500 miembros y un Serviciu Nacional de Guardacostes de 500 miembros, dambos consideraos unidaes paramilitares y tán forníes con armes pequeñes.[97]
Bandera de Mónacu Mónacu#iu[5] Arrenunció a la inversión militar xeneral nel sieglu XVII por cuenta de les meyores teunolóxiques nel armamentu militar faíen que les defenses del Estáu volviérense inútil, pero inda tien una fuercia armada llindada. Magar la defensa ye responsabilidá de Francia,[98] caltiénense dos pequeñes unidaes militares; una protexe principalmente al príncipe y al poder xudicial, ente que la otra ye responsable de la defensa civil y la llucha contra quemes. Dambes unidaes tán bien entrenaes y forníes con armes pequeñes. Amás del exércitu, caltién una fuercia armada de policía nacional pa fines de seguridá interna.[4][99][100]
Bandera de Panamá Panamá[101] En 1990, el gobiernu de Guillermo Endara suprimió l'exércitu y reformó l'aparatu de seguridá creando les Fuercies Públiques; n'ochobre de 1994, l'Asamblea Nacional de Panamá aprobó una enmienda constitucional que prohibe la creación d'una fuercia militar permanente, pero dexa l'establecimientu temporal d'unidaes policiales especiales pa compensar actos d'agresión esterna». Les Fuercies Públiques cunten con instituciones policiales militarizadas como'l Serviciu Nacional de Fronteres (qu'opera como Exércitu de Tierra) y el Serviciu Nacional Aeronaval (qu'arrexunta la Fuercia Aérea, la Fuercia Naval y l'Infantería de Marina), qu'amás de cumplir con funciones policiales tienen como misión la defensa de la integridá territorial. Panamá ta militarmente capacitada p'aguantar un ataque armáu de menor escala, pero coopera tácticamente con Colombia y Costa Rica nel combate al narcotráficu.[87][102] En casu de la canal de Panamá, el país declaró la so neutralidá por que permaneza seguru y abiertu pal tránsitu pacíficu de les naves de toles naciones, en términos d'entera igualdá acordies con trataos internacionales, tantu en tiempu de paz como de guerra. La seguridá del país y de la Canal ta al cargu de los Estaos Xuníos en casu de guerra.[103][104]
Bandera de Vanuatu Vanuatu[105] La Fuercia de Policía de Vanuatu tien una fuercia paramilitar, llamada Fuercia Móvil de Vanuatu, con fines de seguridá interna. Esa institución ta compuesta por casi 300 homes y muyeres bien forníos con armes pequeñes.[106][107]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ «The Defence Act» (inglés). Ministeriu de Rellaciones Esteriores d'Islandia. Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'abril de 2017. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  2. ↑ «Direction de la Sûreté Publique» (francés). Gobiernu principescu de Mónaco. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  3. ↑ «Comparative criminology. Europe, Monaco» (inglés). San Diego: San Diego State University. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2012. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Monaco signs new treaty with France» (inglés). Consuláu Xeneral de Mónaco. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Monaco» (inglés). The CIA World Factbook. Washington D. C.: Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  6. ↑ 6,0 6,1 Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Marshall Islands» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (xineru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  7. ↑ 7,0 7,1 «Inspection of Embassy Kolonia, Federated States of Micronesia (ISP-I-02-09)» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos. Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'agostu de 2008. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  8. ↑ 8,0 8,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«Palau» (inglés). Encyclopedia of the Nations. Chicago: Advameg. Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'agostu de 2008.
  9. ↑ Hara, Kimie (1 d'agostu de 2007). escritu en Los Angeles editorial=Asia-Pacific Journal. «Micronesia and the Postwar Remaking of the Asia Pacific: “An American Lake”» (n'inglés). Japan Focus 5 (8). ISSN 1557-4660. http://apjjf.org/-Kimie-Hara/2493/article.pdf. Consultáu'l 25 de febreru de 2018. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Andorra» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Aplicación Provisional del Tratáu de Bona Vecindá, Amistá y Cooperación ente'l Reinu d'España, la República Francesa y el Principáu d'Andorra, fechu en Madrid y París el 1 de xunu de 1993 y n'Andorra la Vieya el 3 de xunu de 1993». Boletín Oficial del Estáu (Madrid: Axencia Estatal Boletín Oficial del Estáu) (155):  páxs. 19876-19877. 11 de xunu de 1993. BOE-A-1993-16868. http://www.boe.es/boe/dias/1993/06/30/pdfs/A19876-19877.pdf. Consultáu'l 25 de febreru de 2018. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Iceland Defense Force» (inglés). Global Security. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  13. ↑ «U.S. military pulling out of Iceland» (inglés). The New York Times Company (18 de marzu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de febreru de 2009. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 «Treaty Establishing the Rexonal Security System (1996)» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  15. ↑ «Breakup of Palace Guard helps to demilitarize Haiti» (inglés). Los Angeles Times (17 de marzu de 1990). Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  16. ↑ «Costa Rica» (inglés). The Financial Times World Desk Reference. Dorling Kindersley. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2008. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  17. ↑ «Samoa» (inglés). Ministeriu de Rellaciones Esteriores y Comerciu de Nueva Zelanda. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  18. ↑ Barbey, Christophe (2015). escritu en Mariehamn. Non-militarisation: countries without armies. Identification criteria and first findings. Working Papers from the Åland Islands Peace Institute. The Åland Islands Peace Institute.  p. 11. http://www.peace.ax/images/stories/pdf/Christophe_Barbey_non-militarisation.pdf. Consultáu'l 25 de febreru de 2018. 
  19. ↑ Kowalski, Frank (2014). An inoffensive rearmament: the making of the postwar Japanese army (n'inglés). Annapolis: Naval Institute Press, páx. 72. ISBN 978-1-591-14226-3.
  20. ↑ «Uniformed officers gaining control of Defense Ministry» (inglés). SNA Japan (6 de marzu de 2016). Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  21. ↑ «Q&A: Japan's Self Defence Force» (inglés). Londres: Corporación de Radiodifusión Británica (28 de setiembre de 2001). Consultáu'l 24 de xunu de 2016.
  22. ↑ «Japan» (inglés). Global Security. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  23. ↑ «Japan's contribution to UN peacekeeping operations» (inglés). Ministeriu de Rellaciones Esteriores de Xapón. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  24. ↑ «Japan enacts major changes to its self-defense laws» (inglés). Stars and Stripes (18 de setiembre de 2015). Consultáu'l 18 de setiembre de 2015.
  25. ↑ «Haiti» (inglés). The Financial Times World Desk Reference. Dorling Kindersley. Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'agostu de 2007. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  26. ↑ «Haiti prepares to introduz its revived military» (inglés). Washington D. C.: VOA (15 de payares de 2017). Consultáu'l 25 de febreru de 2017.
  27. ↑ «Haitian army set to make controversial return after two decades» (inglés). Thomson Reuters (17 de payares de 2017). Consultáu'l 25 de febreru de 2017.
  28. ↑ Bureau of European and Eurasian Affairs (ed.): «Background note: Andorra» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (payares de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  29. ↑ «El Sometent» (inglés). Andorra la Vella: Oficina de Turismu d'Andorra (17 de mayu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'ochobre de 2015. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  30. ↑ «Dominica» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  31. ↑ «Approaches on security in the Caribbean region» (inglés). Gobiernu de Guyana (30 d'ochobre de 2002). Consultáu'l 17 d'avientu de 2012.
  32. ↑ «Grenada» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  33. ↑ Bureau of Western Hemisphere Affairs (ed.): «Background note: Grenada» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  34. ↑ «Kiribati» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  35. ↑ «Kiribati» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  36. ↑ «Operation KIRIBATI ASSIST» (inglés). Ministeriu de Defensa d'Australia. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  37. ↑ «Dominica» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  38. ↑ Bureau of European and Eurasian Affairs (ed.): «Background note: Liechtenstein» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  39. ↑ «Who we are» (inglés). Policía Nacional de Liechtenstein. Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'ochobre de 2012.
  40. ↑ «Marshall Islands» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  41. ↑ «Marshall Islands» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  42. ↑ «Micronesia, Federated States of» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  43. ↑ «Micronesia» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  44. ↑ Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Micronesia» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  45. ↑ «Nauru» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  46. ↑ «Nauru» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  47. ↑ «Guns in Nauru» (inglés). Escuela de Salú Pública, Universidá de Sydney. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  48. ↑ «Comparative criminology. Asia, Nauru» (inglés). San Diego: San Diego State University. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de payares de 2015. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  49. ↑ Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Nauru» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  50. ↑ «Palau» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  51. ↑ «Palau» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  52. ↑ Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Palau» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  53. ↑ «Samoa» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  54. ↑ «Solomon Islands» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  55. ↑ «Australian defence presence in Solomon Islands» (inglés). Ministeriu de Defensa d'Australia (24 de mayu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'agostu de 2008. Consultáu'l 27 de febreru de 2008.
  56. ↑ Tara Kabutaulaka, Tarcisius. «Beyond ethnicity: the political economy of the Guadalcanal crisis in Solomon Islands» (inglés). Escuela p'Asia y el Pacíficu, Universidá Nacional Australiana. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunetu de 2011. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  57. ↑ Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Solomon Islands» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (marzu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  58. ↑ «RAMSI ends: What's next for the Solomon Islands?» (inglés). The Diplomat. Washington D. C.: Diplomat Media Inc. (30 de xunu de 2017). Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  59. ↑ «Samoa» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  60. ↑ «Samoa» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  61. ↑ Bureau of East Asian and Pacific Affairs (ed.): «Background note: Samoa» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (marzu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  62. ↑ «Saint Lucia» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  63. ↑ «History of the Royal Saint Lucia Police Force» (inglés). Real Policía de Santa Lucía. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  64. ↑ «Samoa» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  65. ↑ Bureau of Western Hemisphere Affairs (ed.): «Background note: Saint Lucia» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  66. ↑ «Saint Vincent and the Grenadines» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  67. ↑ «Coast Guard Service history» (inglés). Ministeriu de Seguridá Nacional y Desenvolvimientu del Puertu Aéreo y Marítimo de San Vicente y Les Granadines. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de marzu de 2013. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  68. ↑ Bureau of Western Hemisphere Affairs (ed.): «Background note: Saint Vincent and the Grenadines» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (avientu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  69. ↑ «Comparative criminology. North America, Saint Vincent and the Grenadines» (inglés). San Diego: San Diego State University. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunu de 2015. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  70. ↑ «Tuvalu» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  71. ↑ «Australia responds to Tuvalu water crisis» (inglés). Ministeriu de Desenvolvimientu Internacional y el Pacíficu d'Australia (10 d'ochobre de 2011). Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  72. ↑ «Holy Sede (Vatican City)» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  73. ↑ «Corpo della Gendarmeria» (italianu). Oficina del Presidente del Estáu de la Ciudá del Vaticanu. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
    Il personale del Corpo garantisce la sicurezza y l'ordine pubblico anche nelle zone extraterritoriali di proprietà della Santa Sede. [...] Il Corpo della Gendarmeria è impiegato per la protezione y la difesa del Sommo Pontefice in tutti i suoi spostamenti, comprese visítelu pastorali in Italia y nei viaggi internazionali ed intercontinentali.
  74. ↑ Bureau of European and Eurasian Affairs (ed.): «Background note: Holy Sede» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (xineru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  75. ↑ «1929: The Lateran Treaty» (inglés). Guardia Suiza Pontificiu. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'avientu de 2013.
  76. ↑ «Vatican City» (inglés). The Financial Times World Desk Reference. Dorling Kindersley. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2008. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
  77. ↑ Álvarez, David. The Pope's soldiers: a military history of the modern Vatican (n'inglés). Lawrence: University Press of Kansas, páx. 368. ISBN 978-0-7006-1770-8.
  78. ↑ «Costa Rica» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  79. ↑ «1955: la revolución' que nació muerta». San José: Grupu Nación (26 de marzu de 2017). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  80. ↑ Mu-Kien, Adriana Sang (2003). «La OEA y la Revolución d'Abril», Etudes caraïbes: Première série 85. Bordeaux: Presses Universitaires de Bordeaux/Caraïbe plurielle, páx. 70. ISBN 978-2-909-59627-3.
  81. ↑ «6:53 de la tarde, hora d'invadir República Dominicana». Telesur. Caracas: Nueva Televisión del Sur. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  82. ↑ «El presidente de Costa Rica anuncia la proclamación de la neutralidá perpetua». El País editorial=Grupo Prisa (19 de payares de 1983). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  83. ↑ «Costa Rica prohibe por llei participar en cualquier guerra». El País editorial=Grupo Prisa (19 de payares de 2014). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  84. ↑ «Sala IV declara inconstitucional el sofitu de Costa Rica a la guerra n'Iraq». San José: Grupu Nación (8 de setiembre de 2004). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  85. ↑ Bureau of Western Hemisphere Affairs (ed.): «Background note: Costa Rica» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (xineru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  86. ↑ «Costa rica/UPBVMB5RRVHIZAQGI2BIZFTJAM/story/ Foru: Fuercies armaes en Costa Rica». San José: Grupu Nación (18 de xineru de 2014). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  87. ↑ 87,0 87,1 «¿Aforren Costa Rica y Panamá por non tener exércitu?» (inglés). Londres: Corporación de Radiodifusión Británica (5 de xunu de 2015). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  88. ↑ «colexu-de-abogaos-llevaren-a cabu diplomáu-internacional-en-conxuntu-con-prestixosa-universidá-alemana_2014-07-16 La UPAZ y el Colexu d'Abogaos van llevar a cabu Diplomáu Internacional en xunto con prestixosa Universidá Alemana». San José: Universidá pa la Paz (16 de xunetu de 2014). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  89. ↑ «Iceland» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  90. ↑ Bureau of European and Eurasian Affairs (ed.): «Background note: Iceland» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (xineru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  91. ↑ «Iceland and Norway sign MoU on security policy cooperation» (inglés). Gobiernu de Noruegu (26 d'abril de 2007). Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  92. ↑ «Memorandum of Understanding on Cooperation in the Field of Security, Defence and Preparedness between Norway and Iceland» (inglés). Gobiernu de Noruegu. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  93. ↑ «Norway and Iceland to sign defence agreement» (inglés). The Norway Post. TNP Group (29 de setiembre de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2007. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  94. ↑ «Norway to help defend Iceland» (inglés). Aftenposten. Schibsted (29 de xunu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunu de 2011. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  95. ↑ «Dansk hjælp til forsvar af Island» (danés). DR. Copenhague: Corporación Danesa de Radiodifusión (26 d'abril de 2007). Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  96. ↑ «Mauritius» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  97. ↑ Bureau of African Affairs (ed.): «Background note: Mauritius» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  98. ↑ Bureau of European and Eurasian Affairs (ed.): «Background note: Monaco» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  99. ↑ «Corps des sapeurs-pompiers de Monaco» (francés). Gobiernu principescu de Mónaco. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'avientu de 2013. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  100. ↑ «La Compagnie des Carabiniers de S.A.S. -y Prince» (francés). Gobiernu principescu de Mónaco. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de xunu de 2012. Consultáu'l 17 de xunu de 2012.
  101. ↑ «Panama» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  102. ↑ «Los problemes de Panamá, el país ensin exércitu que-y fai frente a les FARC» (inglés). Londres: Corporación de Radiodifusión Británica (27 de mayu de 2015). Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  103. ↑ Espinosa Hernández, Nadia (1999). escritu en La Plata. «Canal de Panamá y neutralidá». Revista de Rellaciones Internacionales (Universidá Nacional de La Plata) 8 (17). ISSN 2314-2766. http://revistas.unlp.edu.ar/RRII-IRI/article/view/1696. Consultáu'l 26 de febreru de 2018. 
  104. ↑ Bureau of Western Hemisphere Affairs (ed.): «Background note: Panama» (inglés). Washington D. C.: Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos (febreru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2008. Consultáu'l 3 de marzu de 2018.
  105. ↑ «Vanuatu» (inglés). The CIA World Factbook. Axencia Central d'Intelixencia. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  106. ↑ «Vanuatu» (inglés). Washington D. C.: Freedom House. Consultáu'l 26 de febreru de 2018.
  107. ↑ «The relationship between the state and kastom systems: the Vanuatu Police Force» (inglés). Universidá Nacional Australianu. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de febreru de 2013. Consultáu'l 25 de febreru de 2018.
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Llista_de_países_ensin_fuercies_armaes&oldid=4182155»