Saltar al conteníu

Lauren Bacall

De Wikipedia
Lauren Bacall
Vida
Nacimientu The Bronx[1]16 de setiembre de 1924[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos [3]
Residencia Ocean Parkway (Brooklyn) (es) Traducir
Bank Street (es) Traducir
Edificio Dakota (es) Traducir
Grupu étnicu asquenazí
xudíos d'Estaos Xuníos
Llingua materna inglés d'Estaos Xuníos
Muerte Manhattan[4]12 d'agostu de 2014[5] (89 años)
Sepultura Forest Lawn Memorial Park
Causa de la muerte accidente vascular cerebral[6]
Familia
Padre Wulf William Perski
Madre Natalie Alberta Bacall
Casada con Humphrey Bogart (1945 – m. 1957)
Jason Robards (1961 – div. 1969)
Fíos/es
Familia
Estudios
Estudios American Academy of Dramatic Arts 1942)
Julia Richman High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[9]
Oficiu actriz de cine, escritora, modelu, Vocera, actriz de teatru, actriz de voz, actriz de televisióncantante
Altor 173 cm
Llugares de trabayu Estaos Xuníos
Emplegadores Warner Bros.
Premios
Nominaciones
Miembru de American Theatre Hall of Fame (en) Traducir
Seudónimos Lauren Bacall
Creencies
Partíu políticu Partíu Demócrata
IMDb nm0000002
laurenbacall.com
Cambiar los datos en Wikidata

Lauren Bacall (16 de setiembre de 1924The Bronx – 12 d'agostu de 2014Manhattan)[11][12] foi una actriz d'Estaos Xuníos.

Empecipió la so carrera como modelu, y dempués empezó a trabayar nel cine. Participó nunes 40 películes, ente les que destaquen los clásicos de cine negru Tener y nun tener (1944), The Big Sleep (1946), Dark Passage (1946) y Key Largo (1948), según otros filmes de xéneros diversos como How to Marry a Millionaire (1953), Designing Woman (1957), Harper (1966), Asesinatu nel Orient Express (1974) y The Mirror Has Two Faces (1996). Les sos interpretaciones facer acreedora de múltiples premios, ente ellos un premiu del Sindicatu d'Actores, un Globu d'Oru y dos Tony. Pola so trayeutoria profesional recibió'l Óscar honoríficu, según el premiu Cecil B. DeMille, el César Honoríficu y el Premiu Donostia.[13][14] Ye unu de los grandes mitos femeninos de la historia del cine, el American Film Institute considerar ente les 20 estrelles femenines más grandes de tolos tiempos.

Biografía

[editar | editar la fonte]
Firma de Lauren Bacall.

Infancia y mocedá

[editar | editar la fonte]

Naz frutu del matrimoniu formáu por dos emigrantes xudíos afincaos nel Bronx: William Perske (nacíu en 1889 como Wulf Perski en Polonia; fináu n'Estaos Xuníos en 1982) y Natalie Weinstein-Bacal (nacida en 1901 en Rumanía como Natalie Weinstein; finada n'Estaos Xuníos en 1972). La so madre camudó l'apellíu primeru por Weinstein-Bacal y depués por Bacall. Lauren emplegaría'l segundu apellíu maternu. Un detalle singular de l'actriz ye que yera prima hermana de Shimon Peres, el 9ᵘ presidente d'Israel, una y bones el padre d'ella y el padre de Shimon yeren hermanos.

A los 15 años ingresó na American Academy of Dramatic Arts (Academia Americana d'Artes Dramátiques). Pa costearse los sos estudios trabayó como modelu y acomodadora nun cine. En 1941, a los 17 años, apaeció na portada d'una prestixosa revista de moda, Harper's Bazaar, qu'esteló al direutor Howard Hawks. Ésti pidió a la so secretaria que pidiera referencies sobre la nueva modelu; pero por un tracamundiu la secretaria convocó direutamente a Lauren a una cita en Los Angeles. Cuando Hawks conocer decepcionóse: a pesar de la so atayante fotogenia, Lauren yera una mocina más bien cobarde, de voz nasal. Debidamente adomada, la incipiente actriz dio un tonu más grave a la so voz; debutó como actriz en Broadway en 1942, y dos años dempués debutó nel cine per tolo alto: Hawks incluyir nun repartu xunto al consagráu Humphrey Bogart y la catapultó al estrellalgu.

Empiezos y consagración nel cine

[editar | editar la fonte]
Marilyn Monroe, Betty Grable y Lauren Bacall en How to Marry a Millionaire.

La primer película de Bacall convirtióse instantáneamente en clásicu: foi Tener y nun tener (To Have and Have Not), de Howard Hawks, na qu'apaeció xunto con Humphrey Bogart. D'esti rodaxe cúntase que nes primeres escenes Bacall taba tan nerviosa que tremecía y agachaba la cabeza. La so mirada de revisgu, productu de los nervios, terminó convirtiéndose nun signu de personalidá: aumentaba'l magnetismu del so fotogenia y dába-y mayor ambigüedá. Bacall repitió con Bogart n'otros trés filmes maxistrales: The Big Sleep (El suañu eternu) (1946), Dark Passage (La sienda tenebrosa) (1947) y Key Largo (Key Largo) (1948).

Anque'l so historial nel cine ye relativamente curtiu, en parte pol so criteriu selectivu, Lauren Bacall encetó xéneros diversos. En 1953 actuó xunto a Marilyn Monroe y Betty Grable na comedia How to Marry a Millionaire (Cómo casase con un millonariu), con gran ésitu de crítica y taquilla. Más tarde protagonizó'l melodrama Written on the Wind (Escritu nel vientu, 1956), xunto a Rock Hudson, Dorothy Malone y Robert Stack, so la direición de Douglas Sirk. Nel añu 1966 collaboró con Paul Newman en Harper.

Convertida yá nuna vieya gloria de la dómina dorada de Hollywood, a partir de la década de 1970 foi espaciando los sos trabayos. En 1974 participó na superproducción d'intriga Murder on the Orient Express ( Asesinatu nel Orient Express), con Ingrid Bergman y munches otres estrelles, y en 1976 trabayó con John Wayne na última película d'ésti: The Shootist.

Llabor teatral

[editar | editar la fonte]

En 1942, fixo'l so debú en Broadway con Johnny 2 X 4, una obra en tres actos de Rowland Brown. Nesta interpretó un rol de repartu, tando la direición al cargu de Anthony Brown.

Los trabayos de Bacall en Broadway incluyeron Goodbye, Charley en 1959, Cactus Flower en 1965 y Applause en 1970. Esta última obra yera una adautación de la película All About Eve, que protagonizara Bette Davis; quien vio l'actuación de Bacall y emponderar diciendo qu'ella yera la única actriz apropiada pa tal personaxe.

Yá en 1981 Bacall protagonizó Woman of the Year, y nel West End londinense encabezó en 1985 el cartelu de Sweet Bird of Youth, la famosa obra de Tennessee Williams.

Última etapa

[editar | editar la fonte]
Lauren en 1989.

En 1999 fixo la so última intervención teatral con Waiting in the Wings.

Ente los sos los sos trabayos más recién figuren Misery (1990) con James Caan y Kathy Bates (que ganó un Óscar); Prêt-à-porter de Robert Altman; Diamonds (1999); dos filmes de Lars von Trier (Dogville, 2003 y Manderlay, 2005) ; y una película rodada en Mallorca: El celu (1999), inspirada en Otra vuelta de tuerca de Henry James. Esta película dirixir Antoni Aloy y cuntó tamién cola participación de Harvey Keitel.

Lauren Bacall foi nomada al Oscar como Meyor Actriz de repartu (Best Supporting Actress Academy Award) pol so papel en The Mirror Has Two Faces (1996), filme empobináu por Barbra Streisand; pero foi ganada por Juliette Binoche pol so papel en The English Patient. Finalmente foi premiada con un Óscar honoríficu a la so carrera en 2009.

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Con apenes 20 años, Lauren Bacall casóse con Humphrey Bogart, yá divorciáu y de 45 años, en 1945, y siguió al so llau hasta la muerte del actor en 1957 por causa de un cáncer. La rellación empezó ente bambalinas, estableciéndose una gran afinidá ente dambos actores y 18 meses dempués yá yeren maríos. De la unión con Bogart nacieron dos fíos: el productor de noticies Stephen Bogart y Leslie Bogart.

El so segundu maríu foi'l tamién actor Jason Robards (dende 1961 hasta'l so divorciu en 1969). Divorcióse ocho años dempués por cuenta de problemes d'alcoholismu per parte del actor. D'esta unión nació un varón, quien sería l'actor Sam Robards.

Fallecimientu

[editar | editar la fonte]

La mañana del 12 d'agostu de 2014, fina na so casa de resultes d'un derrame cerebral.

Autobiografíes

[editar | editar la fonte]

Lauren Bacall dexó escrites dos autobiografíes, Lauren Bacall By Myself (1978) y Now (1994). Lauren Bacall siguía siendo considerada como un mitu del cine clásicu y entá con 88 años participaba en filmes, siendo'l postreru The Walker, que foi presentáu nel Festival de Cine de Berlín.

Filmografía

[editar | editar la fonte]
Lauren Bacall (derecha) y Humphrey Bogart (esquierda) entrevistaos por Jack Brown.
Premiu Oscar
Añu Categoría Película Resultáu
2009 Óscar honoríficu Ganadora
1996 Meyor actriz de repartu The Mirror Has Two Faces Nomada
Premios BAFTA
Añu Categoría Película Resultáu
1996 Meyor actriz de repartu The Mirror Has Two Faces Nomada
Premiu Globu d'Oru
Añu Categoría Película Resultáu
1996 Meyor actriz de repartu The Mirror Has Two Faces Ganadora
1993 Premiu Cecil B. DeMille Ganadora
Premios del Sindicatu d'Actores
Añu Categoría Película Resultáu
1996 Meyor actriz de repartu The Mirror Has Two Faces Ganadora
Festival Internacional de Cine de San Sebastián
Añu Categoría Resultáu
1992 Premiu Donostia Ganadora

Referencies

[editar | editar la fonte]
  • Revista Sábadu de El Mercurio, nᵘ 467, páxines 32 y 33.
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2009/10/30/arts/design/30antiques.html.
  4. «Famed actress Lauren Bacall dies at 89» (inglés). CNN (14 agostu 2014). Consultáu'l 20 agostu 2014.
  5. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118505475. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  6. URL de la referencia: https://www.hollywoodreporter.com/news/lauren-bacall-dead-hollywood-icon-719699.
  7. «Lauren Bacall Dies at 89; in a Bygone Hollywood, She Purred Every Word» (inglés). The New York Times (12 agostu 2014). Consultáu'l 20 agostu 2014.
  8. URL de la referencia: https://www.geni.com/people/Wulf-Perske/6000000002251346778. Data de consulta: 26 ochobre 2020.
  9. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  10. Identificador IMDb: ev0000003/2010/1.
  11. «Muerre Lauren Bacall, diosa de Hollywood.» El País. Consultáu'l 19 d'agostu de 2014.
  12. (n'inglés) «Lauren Bacall dead at 89». TMZ.com. Consultáu'l 19 d'agostu de 2014.
  13. Rocío Ayuso (16 de payares de 2009). «El Oscar quier a los sos mayores». El País. Consultáu'l 16 de payares de 2009.
  14. Adam B. Vary (15 de payares de 2009). «The Governors Awards: On the scene at Oscar's special honors» (inglés). Hollywood Insider. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-11-17. Consultáu'l 16 de payares de 2009.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]