Erysimum cheiri

De Wikipedia
Erysimum cheiri
Clasificación científica
Superreinu: Eukaryota
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Dilleniidae
Orde: Brassicales
Familia: Brassicaceae
Xéneru: Erysimum
Especie: Erysimum cheiri
(L.) Crantz
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Erysimum cheiri (syn. Cheiranthus cheiri) ye una especie d'alhelí, ye perteneciente a la familia Brassicaceae conocíes comúnmente colos nome de Aegean wallflower n'inglés, giroflée y revenelle en francés, goldlack n'alemán y violacciocca n'italianu.[1] La planta ye nativa d'Europa pero na so dispersión naturalizáronse n'otros continentes. La flor d'Alhelí simboliza tamién la guapura y ye conocida como nome de les muyeres más belles d'occidente.

Vista de la planta
Ilustración
Vista de la planta
Ilustración

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye una planta yerbácea bienal o perenne con unu o más tarmos qu'algamen los 15 a 80 centímetros. Les fueyes son xeneralmente estreches y puntiaes y pueden algamar los 20 cm de llargor. Nel visu del tarmu atopa una inflorescencia de flores colos sépalos de color púrpura-verdosu arrodiáu de pétalos de dos o trés cm de color mariellu brillante a colloráu y púrpura. Al cayer les flores queden unos frutos llargos y estrechos o silicues peludas de dellos cm de llargor. Son populares como planta ornamental.

Hábitat[editar | editar la fonte]

Planta yerbácea que crez nes rexones meridionales d'Europa y Asia, preferentemente cerca de muralles, roques y agora en xardinos.

Les sos flores formen recímanos terminales sobre pedúnculos verticales y formaes de cuatro pétalos. Son bien arumaes, rosaes, coloraes, azul pálido o blanques.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

Principios activos: Queirantina, cuarcitina, mirosina, esencia.[2]

Indicaciones: utilizáu como cardiotónico, antiinflamatoriu, emenagogo, depurativu. D'antiguo usábase como diuréticu, pero con riesgos.[2]

Contraindicada totalmente con persones afeutaes de la enfermedá de Basedow, miocarditis o bradicardia.[2]

Otros usos: utilízase como planta ornamental. Fervinchu. Emplegando una pequeña cantidá de fueyes primeramente desecaes, añader a una taza d'agua ferviendo; beber a pequeños suerbos, non más de dos taces por dí­a y collo llógrense escelentes efeutos diuréticos. Na lliteratura botánica esisten otres preparaciones de mayor o menor actividá, pero cuasi siempres s'utiliza en cantidaes bien pequeñes y entemecida con otres yerbes. Nun hai qu'escaecer que se trata d'una planta bien activa y tóxica si emplégase mal.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Cheiranthus cheiri describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 661. 1753.[3]

Etimoloxía

Erysimum: nome xenéricu del griegu erýsimon y llatín erysimon (-um) = en Dioscórides, una planta común en redol a les ciudaes y nos muladares y güertos, con fueyes asemeyaes a les del guxanu selvaxe –eúzōmon ágrion, quiciabes la Eruca vesicaria subsp. sativa (Mill.) Thell., crucíferas–, de flores marielles y granes menudes de gustu paecíu a les del mastuerzu –kárdamon, Lepidium sativum L., crucíferas–, a la que Plinio llama tamién irio. De xuru se trata de dellos jaramagos: el erísimo –Sisymbrium officinale (L.) Scop., crucíferas–, el irio o matacandil –S. Irio L.– o'l jaramago de cuernucos –S. polyceratium L.[4] en Flora Vascular]

Variedaes
  • Cheiranthus cheiri var. thyrsoideus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. serratus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. patulus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. maximus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. grandiflorus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. fruticulosus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. flavescens DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. ferrugineus DC. [1821]
  • Cheiranthus cheiri var. multiplex N.H.F.Desp. [1838]
  • Cheiranthus cheiri var. canescens N.H.F.Desp. [1838]
  • Cheiranthus cheiri subsp. fruticulosus (DC.) Nyman [1878]
  • Cheiranthus cheiri proles fruticulosus (DC.) Rouy & Foucaud [1893]
Sinonimia:
  • Cheiranthus fruticulosus L'Hérit. ex DC. [1821]
  • Erysimum suffruticosum Spreng. [1819]
  • Erysimum pseudocheiri Boiss. [1867]
  • Erysimum ochroleucum ssp. helveticum (Jacq.) Nyman [1878]
  • Erysimum lanceolatum ssp. helveticum (Jacq.) Arcang. [1882]
  • Erysimum helveticum (Jacq.) DC. in Lam. & DC. [1805]
  • Erysimum cinereum Moench [1794]
  • Cheirinia helvetica (Jacq.) Link [1822]
  • Cheiri vulgare Clairv. [1811]
  • Cheiri murale (Salisb.) Samp. [1914]
  • Cheiri montanum Clairv. [1811]
  • Cheiranthus helveticus Jacq. [1777]
  • Erysimum murale Lam. [1779]
  • Erysimum bocconi Pers. [1806]
  • Crucifera cheiri (L.) E.H.L.Krause [1902]
  • Cheiranthus muralis Salisb. [1796]
  • Cheiranthus luteus Dulac [1867]
  • Cheiranthus cheiri' L. [1753]
  • Cheiranthus bocconi All.[5]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. GRIN Species Profile
  2. 2,0 2,1 2,2 «Erysimum cheiri». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 4 d'avientu de 2009.
  3. «Erysimum cheiri». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 24 de mayu de 2013.
  4. [http://www.floravascular.com/index.php?xenero=Erysimum
  5. en Tela Botánico

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]