Almazbek Atambáyev

De Wikipedia
Almazbek Atambáyev
16. Chairman of the Council of CIS Heads of State (en) Traducir

1r xineru 2016 - 31 avientu 2016
← Nursultán Nazarbáyev - Vladimir Putin →
4. Presidente de Kirguistán (es) Traducir

1r avientu 2011 - 24 payares 2017
← Roza Otunbayeva - Sooronbay Jeenbekov →
Eleiciones: eleiciones presidenciales de Kirguistán de 2011
Primer Ministru de Kirguistán

14 payares 2011 - 1r avientu 2011
← Almazbek Atambáyev - Omurbek Babanov (es) Traducir →
Primer Ministru de Kirguistán

17 avientu 2010 - 23 setiembre 2011
← Daniar Usenov (es) Traducir - Omurbek Babanov (es) Traducir →
Primer Ministru de Kirguistán

29 marzu 2007 - 28 payares 2007
← Azim Isabekov - Iskenderbek Aidaraliyev (es) Traducir →
Vida
Nacimientu Arashan (en) Traducir, 17 de setiembre de 1956[1] (67 años)
Nacionalidá Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética
[[Archivu:|20x20px|border|link=|Bandera de Kirguistán]] Kirguistán
Familia
Casáu con Raisa Atambayeva
Estudios
Estudios State University of Management (en) Traducir 1980)
Oficiu políticu, economista
Premios
Creencies
Relixón Sunismu
islam
Partíu políticu Partido Socialdemócrata de Kirguistán (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Almazbek Sharshenovich Atambáyev (en kirguís y rusu: Алмазбек Шаршенович Атамбаев; Arashan, 17 de setiembre de 1956) ye un economista, empresariu y políticu kirguís, qu'exerció como presidente del so país ente'l 1 d'avientu de 2011 y el 24 de payares de 2017. Enantes ocupó'l cargu de Primer ministru de Kirguistán dende'l 17 d'avientu de 2010 hasta'l la so ascensión como presidente (quitando un curtiu periodu de llicencia mientres la campaña). Yá ocupara'l mesmu cargu ente marzu y payares de 2007.[9] Foi amás presidente del Partíu Socialdemócrata de Kirguistán (SDPK) dende'l 30 de xunetu de 1999 hasta'l 23 de setiembre de 2011.

Atambáyev aportó a la presidencia tres la revolución kirguisa que derrocó al autocráticu gobiernu de Kurmanbek Bakíev. El gobiernu interín empobináu por Rosa Otunbáeva nomar Primer ministru, cargu al qu'arrenunció pa presentase nes siguientes eleiciones presidenciales, nes cualos trunfó per un ampliu marxe, siendo al momentu d'asumir el primer xefe d'estáu d'Asia Central escoyíu democráticamente, y el primer presidente de Kirguistán n'aportar al poder per medios constitucionales y pacíficos dende 1991.[10]

Mientres el so mandatu, Atambáyev tuvo de faer frente a la fuerte inestabilidá política qu'azotaba al so país dempués de la revolución y les eleiciones de 2010, que dieren llugar a un llexislativu estazáu ensin una mayoría creíble de nengún partíu. Ente'l derrocamientu de Bakíev y la salida de Atambáyev de la presidencia, hubo un total de siete primeros ministros y dos gobiernos interinos, con una duración máxima d'un añu y mediu cada unu.[11] Tres les eleiciones parllamentaries de 2015, nes que'l Partíu Socialdemócrata llogró una estrecha victoria, consiguióse cierta estabilidá colos gobiernos de Sooronbay Jeenbekov y, tres el so arrenunciu pa presentase como candidatu presidencial, de Sapar Isakov. Dende 2014, Atambáyev empezó a ser criticáu pola comunidá internacional, por políticos opositores, o inclusive del so propiu partíu,[12] por diversu lleis y propuestes que fueron vistes como un retrocesu nes acabante adquirir llibertaes polítiques kirguisas, particularmente nel campu de la llibertá de prensa, que van dende la recriminalización del bilordiu, una llei contra la propaganda homosexual similar a la de Rusia, y el continuu enxuiciamientu de periodistes que criticaron les sos aiciones.[13]

A finales de 2016, sometió a referéndum una propuesta constitucional p'amontar los poderes del primer ministru, midida que foi vista como un intentu de concentrar los sos propios poderes y aportar a dichu cargu, yá que tenía prohibida la reeleición.[12] Nesti marcu celebraron les eleiciones presidenciales d'ochobre de 2017, y el candidatu oficialista y primer ministru de Atambáyev, Sooronbay Jeenbekov, llogró la victoria per un marxe muncho más estrechu que'l de les anteriores eleiciones. Atambáyev apurrió'l cargu a Jeenbekov el 24 de payares, realizando la segunda tresferencia pacífica ente dos presidentes vivos na historia d'Asia Central, y convirtiéndose nel primer presidente electu de Kirguistán qu'abandona'l cargu voluntariamente.

Biografía[editar | editar la fonte]

Primeros años[editar | editar la fonte]

Almazbek Sharshénovich Atambáyev nació'l 17 de setiembre de 1956, na ciudá d'Arashan, de la rexón Norte de la Provincia de Chuy, na entós República Socialista Soviética de Kirguistán, parte de l'antigua Xunión Soviética. Recibió'l so títulu n'economía mientres estudiaba nel Institutu de xestión de Moscú.[14]

Tuvo casáu cola so primer esposa Buazhar, cola cual tuvo dos fíos: Seyit y Seytek, y dos fíos Diana y Dinara. En 1988 casóse cola so segunda esposa, Raisa, una doctora d'orixe tártaru, cola que tendría otros dos fíos más, Khadyrbek y Aliya.[14]

Carrera política[editar | editar la fonte]

Les primeres eleiciones a les que se presentó fueron les eleiciones presidenciales de 2000, nes que namái llogró'l 6 % de los votos. En 2005, tres la revolución de los Tulipanes y l'ascensu al poder de Kurmanbek Bakíev formó parte del gobiernu como Ministru d'Industria, Comerciu y Turismu dende'l 20 d'avientu d'esi añu hasta la so dimisión el 21 d'abril de 2006.[15]

Papel na democratización de Kirguistán[editar | editar la fonte]

Artículos principales: Revolución de los Tulipanes y Revolución kirguisa

En dexando'l cargu enantes mentáu, Atambáyev pasó a la oposición liderando les protestes de payares de 2006 en Bixkek, sol paragües del movimientu For Reform. Magar el so papel como destacáu opositor, Bakíev nomólu primer ministru en 2007, intentando formar asina una coalición con dellos miembros de la oposición.[16] El parllamentu confirmó'l so nomamientu por cuarenta y ocho votos contra trés.[17] N'ochobre Bakíev eslleió'l gobiernu, que tenía de permanecer en funciones hasta la celebración d'eleiciones parllamentaries n'avientu. Sicasí, Atambáyev dimitió en payares. Los partíos de la oposición criticaron la destitución de Atambáyev, viéndolo como un signu d'autoritarismu de Bakíev y qu'Atambáyev opunxérase a la intervención del presidente nes eleiciones parllamentaries.[18]

En 2009 presentar a les eleiciones presidenciales ante Bakíev. Namái llogró'l 8 % de los votos frente a la victoria arrolladora de Bakíev so acusaciones de fraude. El mesmu día de les votaciones Atambáyev declaró que les eleiciones yeren "illegales" pol "fraude xeneralizáu".[19] Dempués de les eleiciones crecieron les protestes contra la política autoritaria de Bakíev, desaguando nuna revuelta en 2010 que desallugó al presidente del poder. La presidencia foi ocupada por Roza Otunbayeva y n'ochobre celebraron les primeres eleiciones parllamentaries llimpies. El partíu de Atambáyev foi'l segundu más votáu, llogrando 26 escaños nun parllamentu con 120 diputaos. En fracasando un intentu de coalición colos socialistes d'Arreya Meken, el SDPK llegó a un alcuerdu col partíu más votáu, los conservadores nacionalistes d'Arreya-Zhurt y con Respublika. Gracies a esa coalición Atambáyev foi escoyíu primer ministru col sofitu de 92 diputaos.[20]

Presidencia[editar | editar la fonte]

Eleiciones presidenciales de 2011[editar | editar la fonte]

En pidiendo llicencia del cargu de primer ministru, apurriendo provisoriamente el mandu a Omurbek Babanov, Atambáyev presentó la so candidatura a les eleiciones presidenciales (les primeres so la reforma eleutoral del 19 d'abril de 2010[21]) de 2011 nes que s'escoyía al socesor de Otunbayeva, que nun se presentaba a la reeleición. Les eleiciones orixinalmente taben previstes pa ochobre de 2010, pero aplazáronse un añu.[22] Les reformes constitucionales llindaben el periodu presidencial (seis años, ensin posibilidá de reeleición[23]) y retayaben diversos poderes que seríen daos al parllamentu, convirtiendo a Kirguistán nuna república parllamentaria.[24]

A pesar del nuevu sistema democráticu, les eleiciones llevar a cabu nun periodu fondamente tirante de la historia político y social del país. Kirguistán taba recuperándose de la crisis enerxética empecipiada mientres l'alministración de Bakíev.[25] Otra tema esmolecedora mientres les eleiciones yeren les disputes étniques que, en dómina d'eleiciones, podríen tornase particularmente violentes. Arriendes de los disturbios nel añu 2010, les tensiones ente los kirguises y uzbecos indíxenes siguíen siendo volátiles nel sur del país, polo que la rexón yera vista como un campu de batalla políticu.[26]

Atambáyev ganó les eleiciones col 63% de los votos, bien percima del segundu más votáu, Adakhan Madumarov que llogró un 15%, siendo ganador principalmente nel sur. Madumarov denunció que se cometiera fraude y magar la Comisión eleutoral central determinó que se cometieren delles irregularidaes, declaró qu'éstes yeren demasiáu poques p'anular los resultaos xenerales.[27]

Atambáyev foi juramentado nel cargu'l 1 d'avientu. A la so ceremonia de toma de mandu asumieron el primer ministru de Turquía Abdullah Gül y el presidente de Xeorxa Mikheil Saakashvili. El presupuestu utilizáu na ceremonia de juramentación de Atambáyev foi inferior a la metá del utilizáu na de Bakíev, dos años tras.[28]

Política esterior[editar | editar la fonte]

Atambáyev xunto a Dmitri Medvédev, mientres el desfile pol 70º aniversariu del Día de la Victoria.

Pocu dempués d'asumir cárgolu, el 1 d'avientu de 2011, Atambáyev viaxó a Turquía y robló un alcuerdu col entós Presidente, Abdullah Gül de $300 millones en 2011 a $1 billón pal añu 2015. Tamién s'alcordó mayor aumentu de la inversión de Turquía en Kirguistán a $450 millones nos próximos años.[29] Tamién estrechó les rellaciones con Corea del Sur cola so visita al país en 2013 y la firma de dellos alcuerdos de cooperación billateral.[30] Ente estos alcuerdos destaquen la meyora na política enerxética (fundamentalmente por cuenta de la crisis enerxética pola que pasaba Kirguistán) y na agricultura.[30]

Dende l'empiezu del so mandatu, Atambáyev describir a sigo mesmu como un políticu pro-rusu, a pesar de que la revolución kirguisa de 2010 fuera fuertemente boicotiada por Dmitri Medvédev, quien dixera qu'un sistema parllamentariu favorecería una victoria eleutoral islamista, lo cual a la llarga provocaría una "afganización" del país.[31] Anunciáronse tanto la entrada de Kirguistán na Unión Aduanera Euroasiática, como la fixación d'una fecha pa la retirada de la base militar d'Estaos Xuníos del país escontra 2014, nel marcu d'estrechar les rellaciones ente la República Kirguisa y la Federación Rusa, que pal añu 2015 emplegaba siquier 500.000 trabayadores kirguisos.

Atambáyev xunto a John Kerry, Secretariu d'Estáu de EE.UU.

A principios de 2012, Atambáyev viaxó a Moscú, onde na so xunta col entós Presidente de Rusia Dmitri Medvédev recordó-y el pagu de la delda de $15 millones contraida per Rusia a Kirguistán pol usu de la base aérea de Kant.[32] A pesar d'estes polítiques, Atambáyev tamién mentó la so intención de llograr una mayor independencia económica y enerxética pa la ex-república soviética, calteniendo una política xeneralmente neutral.[33]

En xunetu de 2015, el gobiernu kirguís abandonó un tratáu de cooperación billateral ente Kirguistán y Estaos Xuníos vixente dende 1993. L'alcuerdu dexaba que'l país americanu exerciera un sistema comercial ensin pagar impuestos, aduanes o cualesquier otru tipu de carga y otorgaba un estatus diplomáticu al personal militar estauxunidense. L'alcuerdu yera útil especialmente p'apuntar tropes estauxunidenses destinaes a la cercana Afganistán mientres la guerra permanente presente nesi país dende 2001.[34] Les razones de la rotura del alcuerdu fueron que Barack Obama premiara al disidiente políticu Azimyan Askarov, acusáu de participar nos disturbios étnicos ente kirguises y uzbecos asocedíos en xunu de 2010. Atambáyev acusó al presidente d'Estaos Xuníos de "crear caos" nel so territoriu al afalar los sentimientos separatistes de la minoría uzbeca.[35]

El 6 de xineru de 2017 axuntar en Beixín col Presidente de la República Popular China, Xi Jinping, en conmemoración col 25º aniversariu del establecimientu de rellaciones diplomátiques col país en 1992, tres la so independencia n'avientu de 1991, afirmando'l so deséu d'impulsar la cooperación con China nes árees d'infraestructura, agricultura y na construcción de la Franxa y la Ruta, y espresando que los dos países tendríen de combatir xuntos contra les "trés fuercies malines" del terrorismu, el separatismu y l'estremismu. Atambayév reafitó'l compromisu de Kirguistán xuntase a la política d'Una sola China.[36]

Guerra contra'l terrorismu[editar | editar la fonte]

Artículos principales: Guerra contra'l terrorismu y Guerra contra l'Estáu Islámicu
Atambayev xunto al Presidente rusu Vladímir Putin nel Centru Nacional de Control de Defensa de Rusia.

Atambayev llegó a la Presidencia metanes los acontecimientos posteriores a la Primavera Árabe de 2011, que provocaron, ente otres coses, el Iviernu Árabe[37][38][39] la violencia a gran escala política y social posterior al derrocamientu de dellos gobiernos autoritarios,[40][41] tales como la Guerra Civil Siria, la insurxencia iraquina posterior al retiru de les tropes estauxunidenses, la continuación de la guerra d'Afganistán y más tarde la guerra civil de Libia en 2014. Una de les primeres midíes empecipiaes pol gobiernu kirguís pa combatir l'islamismu foi entrugar a los Imanes de Kirguistán p'afayar cuanto conocencia teníen sobre la llei xaria, so la creencia de qu'un Iman mal informáu podía afalar al terrorismu islámicu.[42] El sondéu demostró que'l 70% de los imanes kirguises desconocía en fondura la llei islámica.[42] Esto realizóse depués del descubrimientu de dellos reclutadores del Estáu Islámicu n'Asia Central, principalmente na vecina Taxiquistán.[42] Dellos imanes, sicasí, acusaron a l'alministración de Atambayev de convertir el sondéu en daqué puramente políticu, dexando pasar fácilmente los exámenes a los imanes que demostraren ser lleales al gobiernu, ente que torgaben el pasu a aquellos que fueren de dalguna manera cercanos al ex-presidente Bakíyev o inclusive al so predecesor, Askar Akayev.[42] Atambáyev tamién foi criticáu por torgar deliberadamente que los medios de comunicación informaren a la población sobre les actividaes del Estáu Islámicu.[13]

N'agostu de 2016, Atambayev viose envolubráu nuna pequeña polémica col entamu d'una campaña contra'l terrorismu que, según los sos detractores, afalaba a la occidentalización del país al afalar a les muyeres a utilizar prendes reveladores.[43] Atambayev desanimó públicamente a les muyeres kirugisas a llevar la ropa tradicional islámica, como'l Hijab o'l Burka, declarando: "Les muyeres en minifalda nun se converten en terroristes suicides".[43] Mientres una conferencia de prensa, Atambayev defendió la so postura, argumentando que taba defendiendo'l costumes nacionales del pueblu kirguís d'una posible "arabización" del país debíu al fuerte conservadorismu social impuestu pola fe islámica.[43] Estos comentarios provocaron qu'Atambayev fuera duramente criticáu nes redes sociales.[43]

Esi agostu de 2016, refugó les alvertencies del Presidente de Turquía, Recep Tayyip Erdoğan, quién lu comunicó que la organización terrorista Fethullahist (embrivida Fetu) taba entamando perpetuar un golpe d'estáu nel so contra, similar al intentu de faer lo mesmo en Turquía tan solo un mes tras.[44] Atambayev alegó que tal rumor yera absurdu, que nun yera necesariu afalar a la llerza, y que, si l'alministración de Erdoğan taba tan preparada, diérase cuenta del intentu de golpe nel so propiu país.[44] El 23 d'avientu, Atambayev recibió la visita del presidente iranín, Hasan Rouhani,[45] siendo Kirguistán l'últimu país de la xira del mandatariu por Asia Central, nel marcu de les tentatives recién d'Irán d'ameyorar rellaciones cola Unión Económica Euroasiática.[45] Mientres la xunta, Atambayev afirmó que culpar del terrorismu a una relixón o grupu étnicu sería "inaceptable",[45] y alcordó col so homólogu iranín fortalecer la cooperación na llucha contra'l terrorismu, el crime entamáu y el tráficu de drogues imperante na rexón.[45]

Fin del mandatu[editar | editar la fonte]

Atambáyev xunto a Nursultán Nazarbáyev, presidente de Kazakstán. Nos últimos meses de la so presidencia, Atambáyev acusó a Nazarbáyev de sofitar a la oposición nes eleiciones presidenciales.

Les siguientes eleiciones presidenciales taben programaes pal 19 de payares de 2017. Sicasí, yá que el presidente de Kirguistán ye escoyíu por aciu un sistema de dos vueltes, y que'l mandatu de Atambáyev remataba'l 1 d'avientu, decidió adelantrase los comicios al 15 d'ochobre en casu de que fuera necesariu un desempate ente los dos candidatos más votaos.[46] El 20 d'agostu, el Partíu Socialdemócrata de Kirguistán anunció la candidatura del primer ministru Sooronbay Jeenbekov a la presidencia. El so principal contrincante sería Omurbek Babanov, del partíu Respublika–Arreya Zhurt (fusión del Partíu Respublika de Kirguistán y l'organización Arreya-Zhurt, que'l so candidatu Kamchybek Tashiyev fuera ganáu por Atambáyev en 2011). La llexitimidá de les eleiciones foi cuestionada pol arrestu de Tekebayev y l'altu retrocesu na llibertá de prensa pa finales del mandatu de Atambáyev. Amás, la oposición acusó al mandatariu saliente d'interferir na campaña eleutoral a favor del candidatu oficialista.[47]

El 20 de setiembre, dempués de que'l Presidente de Kazakstán, Nursultán Nazarbáyev, axuntar con Babanov, el Ministeriu d'Asuntos Esteriores de Kirguistán acusó a Kazakstán d'interferir na campaña eleutoral, lo cual foi rápido negáu pol gobiernu cazacu.[48] Tamién acusó a los funcionarios de Kazajstán de ser corruptos al escalar los ingresos de los pensionistes. El 9 d'ochobre de 2017, Atambayev anunció que nun asistiría al cume de xefes d'estáu de la Comunidá d'Estaos Independientes en Sochi, pa evitar atopase con Nazarbáyev.[49] Mientres el restu de la campaña y dempués de les eleiciones, Atambáyev caltuvo una postura griespa escontra Kazakstán, lo cual foi vistu como un problema en materia de política esterior qu'al nuevu presidente kirguís tocaría-y heredar una vegada qu'Atambáyev retirárase.[50]

Les eleiciones tuvieron llugar el 15 d'ochobre, siendo los primeros comicios presidenciales competitivos na rexón. A pesar d'esto, nun faltaron denuncies de fraude eleutoral, compra de votos y intimidación a los votantes.[51] Con esti escenariu, Jeenbekov llogró una cómoda victoria col 54.22% de los votos (un evidente cayente con al respective de la victoria de Atambáyev) contra'l 33.49% llográu por Babanov, que quedó de segundes, amenorgándose drásticamente la diferencia de porcentaxes ente los dos candidatos más votaos. La resultancia foi reconocíu pola Comisión Eleutoral y Jeenbekov foi declaráu presidente electu'l 30 d'ochobre.[51] Atambáyev apurrió pacíficamente el cargu'l 24 de payares, realizando la primer transición ente dos presidentes democráticamente electos na historia d'Asia Central.[52]

Controversies[editar | editar la fonte]

Retroceso na llibertá de prensa[editar | editar la fonte]

Dempués de la Revolución, Kirguistán convertir nel primer país d'Asia Central en despenalizar la bilordiu y en garantizar la llibertá de prensa na so constitución.[13] Sicasí, l'insultu a funcionarios públicos sigue siendo un delitu.[13] En mayu de 2014 Atambáyev foi duramente criticáu pola comunidá internacional por convertir en llei una enmienda del códigu penal volviendo criminalizar el bilordiu. A lo llargo de 2014, los llexisladores kirguisos trabayaron nuna serie d'enmiendes que llindaben la llibertá de prensa y d'espresión dientro del país. Otra midida, duramente criticada, foi penalizar con hasta un añu de cárcel cualquier intentu per parte de la prensa de retratar de forma positiva'l comportamientu homosexual. Esta llei foi interpretada por organizaciones de llibertá de prensa como una señal de la creciente influyencia rusa sobre'l país, teniendo en cuenta la bien similar llei rusa contra la propaganda homosexual.[13]

Supuesta concentración de poderes[editar | editar la fonte]

Raisa Atambayeva, Almazbeк Atambayev, Ilham Aliyev and Mehriban Aliyeva in 2012

El 24 d'ochobre de 2016, el Partíu Socialdemócrata de Kirguistán, Partíu de Atambáyev, abandonó la coalición parllamentaria nel poder, por cuenta de una serie de choques ente los demás partíos. El motivu d'esto foi'l qu'Atambáyev impulsara un referéndum constitucional destináu a realizase'l 11 d'avientu col propósitu de da-y mayores poderes al Primer Ministru, inda cuando la vixente constitución aprobada tres la democratización del país torgaba que se realizaren más cambeos constitucionales antes de 2020.[53] La oposición vio esto como un intentu del Presidente por enllargar el so mandatu, una y bones la constitución prohíbe-y exercer un segundu periodu, lo que xeneró barruntos sobre'l so probable accesu al cargu de Primer Ministru. El partíu Partíu Socialista Arreya-Meken, que formaba parte de la coalición, oponer a la reforma por cuenta de que, según el so líder, Omurbek Tekebayev, el Primer Ministru tendría demasiáu poder nes sos manes.[54] En payares, Atambáyev ordenó investigar a Tekebayev por fuximientu d'impuestos y venta illexítima de bienes por aciu una empresa propiedá de la familia de Kurmanbek Bakíev, el ex-presidente derrocáu. Tekebayev negó les acusaciones y acusó al presidente d'intentar destruyilo políticamente por habese opuestu al referéndum.[55] El referéndum llevar a cabu'l 11 d'avientu de 2016[56] los cambeos constitucionales fueron aprobaos col 83,72% de los votos, nuna participación eleutoral por demás baxa, d'aproximao'l 42%.[57] Los cambeos fueron ratificaos por Atambayev el 28 d'avientu.[58]

El 26 de febreru, Tekebayev foi deteníu poles autoridaes nel Aeropuertu de Manás. A otru día, foi encarceláu por un tribunal local so cargos de corrupción y fraude, sospechosu d'aceptar un millón de dólares (alredor de 947.000 euros) en sobornos d'un inversor rusu en 2010, cuando yera miembru del Gobiernu interín.[59] Tekebayev siguió refugando tales cargos y afirmó que se trataba d'una pantalla de Atambáyev pa neutralizar a los principales opositores al so partíu de cara a les eleiciones presidenciales destinaes a realizase a finales de 2017.[59]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Afirmao en: Enciclopedia Brockhaus. Identificador de Brockhaus Enzyklopädie en línea: atambajew-almasbek. Apaez como: Almasbek Atambajew. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: alemán.
  2. ↑ URL de la referencia: https://lenta.ru/lib/14171013/.
  3. ↑ URL de la referencia: http://www.fergananews.com//news.php?id=7780.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.vb.kg/doc/170972_roza_otynbaeva_nagradila_gosydarstvennyh_i_obshestvennyh_deiateley_spisok.html.
  5. ↑ URL de la referencia: https://archive.is/R2PVw.
  6. ↑ URL de la referencia: https://idfi.ge/en/state-prices-awarded-by-the-president-of-georgia-in-2003-2015.
  7. ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20141217082708/http://www.akorda.kz/ru/page/page_218303_.
  8. ↑ URL de la referencia: https://ria.ru/20160917/1477190099.html.
  9. ↑ (n'inglés) Kyrgyzstan. Rulers.org. http://rulers.org/ruljk.html#kyrgyzstan. Consultáu'l 22 d'abril de 2011. 
  10. ↑ PM Atambayev wins Kyrgyzstan presidential election
  11. ↑ «Sooronbay Jeenbekov becomes new Prime Minister». 24.kg. (n'inglés)
  12. ↑ 12,0 12,1 «Members of interim government headed by Roza Otunbayeva against referendu on Constitution». Archiváu dende l'orixinal, el 1 de febreru de 2017.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Kyrgyzstan Country Report Freedom».
  14. ↑ 14,0 14,1 «"First lady of Kyrgyzstan", Radio Free Europe». Consultáu'l 1 de mayu de 2013.
  15. ↑ (n'inglés) Kyrgyzstan's Trade Minister Resigns. Radio Free Europa. 21 d'abril de 2006. http://www.rferl.org/content/article/1067834.html. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  16. ↑ Ilan Greenberg (30 de marzu de 2007) (n'inglés). Pressed, Kyrgyz President Names His Critic as Premier. The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/03/30/world/asia/30kyrgyzstan.html. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  17. ↑ Irina Yermakova (30 de marzu de 2007) (n'inglés). One opposition leader only is forming the new government of Kyrgyzstan. Ferghana News. http://enews.fergananews.com/article.php?id=1901. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  18. ↑ Irina Yermakova (28 de payares de 2007) (n'inglés). http://enews.fergananews.com/article.php?id=2245. Ferghana News. http://enews.fergananews.com/article.php?id=1901. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  19. ↑ (n'inglés) Kyrgyz candidate in poll pullout. BBC. 23 de xunetu de 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8164277.stm. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  20. ↑ (n'inglés) Kyrgyz pick PM, parliament speaker. Al Jazeera English. 17 d'avientu de 2010. http://english.aljazeera.net/news/asia/2010/12/2010121717124592799.html. Consultáu'l 7 de mayu de 2011. 
  21. ↑ «Kyrgyz Interim Government Unveils Reform Plan To 'return To Democracy'». Rttnews.com (19 d'abril de 2010). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  22. ↑ «Kyrgyzstan's interim leader Otunbayeva to be president to 2011 | Asia-Pasific». World Bulletin (19 de mayu de 2010). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  23. ↑ Source: reuters // Reuters (1 d'ochobre de 2010). «FACTBOX-Key political risks to watch in Kyrgyzstan - AlertNet». Trust.org. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunetu de 2011. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  24. ↑ Kyrgyzstan's new leaders set October election date. BBC News. 22 d'abril de 2010. http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8636577.stm. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011. 
  25. ↑ Bakiyev Promises Reform and Persecutes Opposition. 6. The Heritage Foundation. 10 de setiembre de 2009. http://www.jamestown.org/single/?no_cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=35474. Consultáu'l 14 de xunu de 2010. 
  26. ↑ «Anxiety marks Kyrgyzstan poll run-up - Asia». Al Jazeera English (4 d'ochobre de 2011). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  27. ↑ (n'inglés) PM Atambayev wins Kyrgyzstan presidential election. BBC. 31 de setiembre de 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-pacific-15510217. Consultáu'l 26 d'avientu de 2012. 
  28. ↑ «Almazbek Atambaev inaugurated as the president of Kyrgyzstan». Consultáu'l 16 d'ochobre de 2017.
  29. ↑ Atambayev's Turkish affair needs domestic peace. 20 de xineru de 2012. http://www.atimes.com/atimes/Central_Asia/NA20Ag03.html. Consultáu'l 13 de marzu de 2013. 
  30. ↑ 30,0 30,1 http://www.mofa.go.kr/ENG/press/pressreleases/index.jsp?menu=m_10_20&sp=/webmodule/htsboard/template/read/engreadboard.jsp%3FtypeID=12%26boardid=302%26seqno=314304 (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  31. ↑ «Al-ManarTV:: Kyrgyzstan Holds Referendu, Slams Russia over 'Afghanization' Fears 27/06/2010». Almanar.com.lb (27 de xunu de 2010). Consultáu'l 21 d'agostu de 2010. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  32. ↑ Atambayev Collects Rent For Russian Military Bases, But What Is Moscow Getting?. 26 de febreru de 2012. http://www.eurasianet.org/node/65051. Consultáu'l 13 de marzu de 2013. 
  33. ↑ Atambayev reviews 2011 achievements. 29 d'avientu de 2011. http://centralasiaonline.com/en_GB/articles/caii/features/main/2011/12/29/feature-02. Consultáu'l 13 de marzu de 2013. 
  34. ↑ Kirguistán anula tratáu de cooperación con EE.XX.. 20 d'agostu de 2015. http://www.hispantv.com/noticias/asia-y-oceania/53699/kirguistan-anula-tratado-de-cooperacion-con-eeuu. 
  35. ↑ so-territoriu Kirguistán acusa a EE.UU de "crear caos" nel so territoriu. 27 july 2015. http://www.hispantv.com/noticias/asia-y-oceania/40644/kirguistan-acusa-a-eeuu-de-crear-caos-en-el so-territoriu. 
  36. ↑ China y Kirguizistán prometen afondar la so cooperación en seguridá. 6 january 2017. http://spanish.xinhuanet.com/2017-01/07/c_135961782.htm. 
  37. ↑ «Middle East review of 2012: the Arab Winter». The Telegraph. Consultáu'l 19 de xunetu de 2014.
  38. ↑ «Expert Warns of America's Coming 'Arab Winter'». Christian Broadcasting Network. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2014.
  39. ↑ «Arab Spring or Arab Winter?». The New Yorker. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2014.
  40. ↑ «The Arab Winter». The New Yorker. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2014.
  41. ↑ «Analysis: Arab Winter is coming to Baghdad». The Telegraph. The Jerusalem Post. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2014.
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 42,3 «terrorismu:-Bishkek-someten-a-los-imames-a-pruebes-sobre-l'Islam-34398.html Llucha contra'l terrorismu: Bishkek someten a los imames a pruebes sobre l'Islam». Consultáu'l 17 de xineru de 2017.
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 «Kyrgyzstan president: 'Women in mini skirts don't become suicide bombers'».
  44. ↑ 44,0 44,1 «Kyrgyz president rebuffs Turkish warning about FETÖ coup threat».
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 45,3 «Irán y Kirguistán roblen diversos documentos de cooperación».
  46. ↑ «Kyrgyzstan sets date for 2017 presidential election». Xinhua (Bixkek). 30 de mayu de 2017. http://news.xinhuanet.com/english/2017-05/30/c_136324606.htm. Consultáu'l 21 d'agostu de 2017. 
  47. ↑ Atambaev Issues Fiery Warning Ahead Of Kyrgyz Presidential Vote
  48. ↑ «Kyrgyzstan Protests Over Kazakh 'Support' for Opposition Candidate». The New York Times. 20 de setiembre de 2017. https://www.nytimes.com/reuters/2017/09/20/world/asia/20reuters-kyrgyzstan-kazakhstan-election.html. Consultáu'l 20 de setiembre de 2017. 
  49. ↑ «Kyrgyz President Continues Kazakh War Of Words». Consultáu'l 16 de payares de 2017.
  50. ↑ Kirguistán asevera que-y dio una bona lleición a Kazakstán Sputnik, 20 de payares de 2017
  51. ↑ 51,0 51,1 «Jeenbekov Wins Kyrgyz Presidential Vote as Rival Apures Stability». Bloomberg News (Bloomberg L.P.). 15 d'ochobre de 2017. https://www.bloomberg.com/news/articles/2017-10-15/jeenbekov-on-course-to-win-kyrgyzstan-presidential-election. Consultáu'l 16 d'ochobre de 2017. 
  52. ↑ Jeenbekov xura'l cargu como nuevu Presidente de Kirguistán La Vanguardia, 24 de payares de 2017
  53. ↑ «Kyrgyz Lawmakers Advance Bill For Referendu On Constitutional Amendments». Consultáu'l 23 d'ochobre de 2016.
  54. ↑ El partíu del presidente de Kirguistán abandona la coalición parllamentaria. 24 d'ochobre de 2016. https://www.europapress.es/internacional/noticia-partíu-presidente-kirguistan-abandona-coalicion-parllamentaria-20161024124920.html. 
  55. ↑ El presidente de Kirguistán ordena investigar al so principal opositor por fuximientu. 14 de payares de 2016. https://www.europapress.es/internacional/noticia-presidente-kirguistan-ordena-investigar-principal-opositor-evasion-20161114162732.html. 
  56. ↑ Kyrgyzstan goes to referendu. 1 de payares de 2016. http://www.azernews.az/region/104476.html. 
  57. ↑ Kyrgyzstan amends constitution in referendu, boosting government powers Reuters, 11 December 2016
  58. ↑ President Atambayev signs amendments to Constitution backed by Referendu on Dec.11
  59. ↑ 59,0 59,1 Encarceláu en Kirguistán l'opositor Omurbek Tekebayev por cargos de corrupción y fraude

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Almazbek_Atambáyev&oldid=4148672»