Saltar al conteníu

Veniliornis cassini

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Veniliornis cassini
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Piciformes
Familia: Picidae
Xéneru: Veniliornis
Especie: V. cassini
(Malherbe, 1862)
Distribución
Sinonimia
Mesopicus cassini[2]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El carpinteru cebra (Venezuela)[3] (Veniliornis cassini), tamién denomináu pica-pau-de-colar-dourado (en portugués, Brasil)[4] ye una especie d'ave piciforme perteneciente al xéneru Veniliornis qu'integra la familia Picidae. Ye nativu del nordeste de Suramérica.

Descripción

[editar | editar la fonte]

El carpinteru cebra mide unos 16 cm de llargu.[5] Tien les partes inferiores densamente llistaes en blancu y negru, a lo que debe'l so nome común, ente que les cimeres son de color pardu oliváceo, con dellos llixos blancos nes ales. La so nuca y parte posterior del pescuezu son marielles. Cara abuxada, auriculares estriaos de negru, frente y corona corites. El pileu de los machos ye estriáu de colloráu más intensu na nuca, sicasí'l de les femes ye coritu motudu de mariellu.[6]

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Atópase en Brasil, Colombia, la Guayana francesa, Guyana, Surinam y Venezuela.[1] Distribuyir dende l'este y sureste de Venezuela (Bolívar, Amazones), les Guayanes, y nordeste de Brasil al norte del Ríu Amazones (este de Roraima y baxu ríu Negru hasta Amapá).[2]
El so hábitat natural ye'l dosel de los márxenes de les selves húmedes tropicales y los montes secundarios hasta los 1500 m d'altitú.[5]

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Vive en pareyes, acompañando bandaes mistes poles copes. Los sos vezos son bien pocu conocíos.[7]

Alimentación

[editar | editar la fonte]

Aliméntase d'inseutos y los sos bárabos.[8]

Reproducción

[editar | editar la fonte]

Fai'l so nial escavando furacos en tueros y cañes seques d'árboles y palmeres, onde deposita los sos güevos blancu y brillosu.[8]

Sistemática

[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal

[editar | editar la fonte]

La especie V. cassini describióse per primer vegada pol naturalista francés Alfred Malherbe en 1862 sol nome científicu Mesopicus cassini; llocalidá tipo «Cayenne».[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Forma una superespecie con Veniliornis kirkii, Veniliornis chocoensis, Veniliornis affinis y Veniliornis maculifrons. De cutiu ye consideráu conespecífico con chocoensis, pero difier en detalles de plumaxe, en preferencies de hábitat, aparentemente tamién en vocalización, y ta xeográficamente aislláu polos Andes. Tamién foi consideráu posiblemente conespecífico con affinis, con quien se sobrepon llixeramente na distribución; precísense más estudios. Ye monotípicu.[2]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2012). «Veniliornis cassini» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.2. Consultáu'l 6 de payares de 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Golden-collared Woodpecker (Veniliornis cassini) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 6 de payares de 2014.
  3. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Séptima parte: Piciformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 49 (1):  páxs. 121-125. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_49_1_septimo.pdf. 
  4. Carpinteru Cebra (Veniliornis cassini) (Malherbe, 1862) en Avibase. Consultada'l 6 de payares de 2014.
  5. 5,0 5,1 Ber van Perlo (2009) A field guide to the birds of Brazil Oxford University Press, ISBN 9780195301540
  6. Aves de Suramérica: guía de campu Collins/Jorge Rodríguez Mata; Francisco Erize; Maurice Rumboll - 1a. ed. - Buenos Aires: Letemendia Casa Editora: Harper Collins Publishers, 2006; Veniliornis cassini, p. 356. ISBN 987-21732-9-X
  7. Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira / Tomas Sigrist; ilustráu por Tomas Sigrist – São Paulo: Avis Brasilis, 2013. Veniliornis cassini, p. 290. ISBN 978-85-60120-25-3
  8. 8,0 8,1 Veniliornis cassini en Wikiaves. Consultada'l 6 de payares de 2014.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]