Pardirallus nigricans

De Wikipedia
Pardirallus nigricans
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Gruiformes
Familia: Rallidae
Xéneru: Pardirallus
Especie: Pardirallus nigricans
(Vieillot, 1819)
Distribución
Sinonimia
Rallus nigricans[2]
Ortygonax nigricans[1]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El rascón coritu[3] (Colombia) (Pardirallus nigricans), tamién denomináu gallineta corita (Arxentina, Paraguái), polla negra (Venezuela) o saracura sanã (Brasil),[4] ye una especie d'ave gruiforme perteneciente al xéneru Pardirallus qu'integra la familia Rallidae. Habita en Suramérica.

Descripción[editar | editar la fonte]

Mide ente 28,5 y 35  cm. Partes cimeros pardu oliváceo escuru; cola negra; gargüelu ablancazáu; partes inferiores gris plomizu; picu mariellu verdosu de base ocre amarellentáu; pates colloráu intensu a anaranxáu.[5][6]

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Puede atopase n'Arxentina, Bolivia, Brasil, Colombia, Ecuador, Paraguái, Perú, y Venezuela.[1]
El so hábitat natural son los banzaos, pajonales alredor d'esteros, pacionales anubiertos, campos d'arroz.[5] A pesar d'habitar predominantemente en tierres baxes, pue ser atopada hasta los 2200 msnm nos Andes.[7]

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Vive na vexetación trupa pero acostuma salir más qu'otros ralídeos pa llugares abiertos; puede cruciar corriendo árees abiertes y caminos.[6]

Reproducción[editar | editar la fonte]

Fai un nial con gramínees tranzadas nel suelu. Pon 2 o 3 güevos, que'l so color varia ente la crema rosado y el blancu, delicadamente puntiáu de marrón o lila na estremidá más ancha.[8]

Vocalización[editar | editar la fonte]

Emite un soníu típicu, un dúu fuerte repitíu: un gurníu siguíu d'un berru agudu “druuuuu-íí” (seique'l machu) acompanhado por gurníu más nidios y guturales (seique la fema).[6]

Sistemática[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal[editar | editar la fonte]

La especie P. nigricans describióse per primer vegada pol ornitólogu francés Louis Jean Pierre Vieillot en 1819 sol nome científicu Rallus nigricans; llocalidá tipo «Paraguái».[2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Delles vegaes foi asitiada nel xéneru Rallus, o referida al xéneru Ortygonax. Nel pasáu foi considerada conespecífica con Pardirallus sanguinolentus.[2]

Subespecies[editar | editar la fonte]

Reconócense 2  subespecies[9] cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 BirdLife International (2012). «Pardirallus nigricans» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.2. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (Pardirallus nigricans) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 6 de xunu de 2014.
  3. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Tercera parte: Opisthocomiformes, Gruiformes y Charadriiformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 43 (2):  páxs. 231-238. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_43_3_tercero.pdf. 
  4. Rascón Coritu (Pardirallus nigricans) (Vieillot, 1819) en Avibase. Consultada'l 3 d'abril de 2014.
  5. 5,0 5,1 Aves de Suramérica: guía de campu Collins/Jorge Rodríguez Mata; Francisco Erize; Maurice Rumboll - 1a. ed. - Buenos Aires: Letemendia Casa Editora: Harper Collins Publishers, 2006; p. 160. ISBN 987-21732-9-X
  6. 6,0 6,1 6,2 Ridgely, Robert, Pardirallus nigricans, p. 92, en Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010. Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  7. Kirwan, Guy M. 2010. Blackish Rail (Pardirallus nigricans), Neotropical Birds Online (T. S. Schulenberg, Editor). Ithaca: Cornell Lab of Ornithology; baxáu de from Neotropical Birds Online: Pardirallus nigricans
  8. Saracura-sanã en Wikiaves. Consultada'l 9 de xunu de 2014.
  9. Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2013. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.8. Downloaded from http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download/

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]