Louis Pierre Vieillot
Louis Pierre Vieillot | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Yvetot, 10 de mayu de 1748[1] |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Residencia | Francia |
| Muerte | Sotteville-lès-Rouen, 24 d'agostu de 1830 (82 años) |
| Familia | |
| Familia | |
| Estudios | |
| Llingües falaes | francés[2] |
| Oficiu | biólogu, ornitólogu, naturalista, zoólogu |
| Abreviatura en zooloxía | Vieillot |
 | |
Louis Pierre Vieillot ( Yvetot, 10 de mayu de 1748 - Sotteville-lès-Rouen, 24 d'agostu de 1830) foi un ornitólogu francés.
Vieillot describió un gran númberu d'aves, sobremanera aquélles qu'atopó mientres el tiempu que pasó nes Indies Occidentales (Centroamérica) y América del Norte.
Estableció 26 xéneros y foi unu de los primeros ornitólogos n'estudiar los cambeos nel plumaxe, y tamién unu de los primeros n'estudiar los páxaros vivos según les pieles.
Vieillot nació en Yvetot, taba nel negociu na islla caribeña de Santu Domingu, (Haití), pero foi obligáu a fuxir a Estaos Xuníos mientres la Revolución francesa. Ellí mientres el so tiempu llibre empezó estudiando los páxaros del país, y material aconceyao pal so Histoire naturelle des oiseaux del l'Amérique Septentrionale (1808).
Tornó a Francia en 1800 (o 1801), onde llogró un puestu como escritor nel Bulletin des Lois. Siguió escribiendo la, Histoire naturelle et générale des colibrís productores, el oiseaux-mouches, el promerops de et de jacamars (1802) coles ilustraciones del so amigu Jean Baptiste Audebert, siguió cola Histoire naturelle des plus beaux oiseaux chanteurs de la zone torride (1806).
En Analyse d'une nouvelle Ornithologie Elémentaire (1816) Vieillot partió del so sistema de clasificación ornitolóxica que siguió nes sos contribuciones al Nouveau el d'Histoire de Dictionaire Naturelle (1816-19).
En 1820 Vieillot entamó la continuación del Cuadru encyclopédique et méthodique, empezáu por Pierre Joseph Bonnaterre en 1790. Siguió y escribió la Ornithologie Française (1823-30).
Créese que morrió na más absoluta probeza en Rouen en 1831.
Delles publicaciones[editar | editar la fonte]
1805[editar | editar la fonte]
- Histoire naturelle des plus beaux oiseaux chanteurs de la zone torride. Dufour, Paris 1805
1807-1808[editar | editar la fonte]
- Histoire naturelle des oiseaux de l'Amérique septentrionale. Desray, Paris 1807-1808
1816[editar | editar la fonte]
- Mémoire pour sirvir à l'histoire des oiseaux d'Europe. Turín 1816
1817[editar | editar la fonte]
1818[editar | editar la fonte]
- Ornithologie. Lanoe, París 1818
1820-1830[editar | editar la fonte]
- Faune française ou Histoire naturelle, générale et particulière des animaux qui se trouvent en France. -y Vrault & Rapet, París, Estrasburgu, Bruxeles, 1820-1830
- La galerie des oiseaux du cabinet d'histoire naturelle du jardin du roi. Aillard & Constant-Chantpie, Paris 1822-1825
- Ornithologie française ou Histoire naturelle, générale et particulière des oiseaux de France. Pelicier, Paris 1830
Honores[editar | editar la fonte]
Epónimos[editar | editar la fonte]
El nome de Vieillot conmemorar nos nome específicos de munches aves, como'l Barbet de Vieillot (Lybius vieilloti) y los cucos de Puertu Ricu (Saurothera vielloti).
Abreviatura (zooloxía)[editar la fonte]
L'abreviatura Vieillot emplégase pa indicar a Louis Pierre Vieillot como autoridá na descripción y taxonomía en zooloxía.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Louis Pierre Vieillot.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q358217- Multimedia: Louis Pierre Vieillot
Especies: Louis Pierre Vieillot
