Saltar al conteníu

Mislata

Coordenaes: 39°28′29″N 0°24′58″W / 39.4747°N 0.416°O / 39.4747; -0.416
De Wikipedia
Mislata
Q11920133 Traducir
Alministración
País España
Autonomía Comunidá Valenciana
Provincia provincia de Valencia
Comarques Güerta Sur
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Mislata (es) Traducir Carlos Fernández Bielsa
Nome oficial Mislata (ca)[1]
Códigu postal 46920
Xeografía
Coordenaes 39°28′29″N 0°24′58″W / 39.4747°N 0.416°O / 39.4747; -0.416
Mislata alcuéntrase n'España
Mislata
Mislata
Mislata (España)
Superficie 2.1 km²
Altitú 29 m
Llenda con
Demografía
Población 45 644 hab. (2023)
- 21 246 homes (2019)

- 22 445 muyeres (2019)
Porcentaxe 100% de Güerta Sur
Densidá 21 735,24 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
mislata.es
Cambiar los datos en Wikidata

Mislata ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Ta asitiáu na provincia de Valencia, na contorna de la Huerta Oeste, magar formar parte de la Mancomunidá Intermunicipal de L'Horta Sud. Pertenez al área metropolitana de Valencia y, ello ye que'l so cascu urbanu ta xuníu al de la capital.[2] Cuntaba con 43 042 habitantes en 2017 (INE)[3] y, con 20 894,17 habitantes per quilómetru cuadráu, siendo asina'l conceyu más densamente pobláu d'España.[4]

Toponimia

[editar | editar la fonte]

El topónimu provién del árabe منزل عطاء manzil 'Aţā' («posada o parador de Atá»).[5] Esta denominación suxer la so función de llugar d'abellu nun camín importante escontra l'interior valencianu.[2]

Xeografía física

[editar | editar la fonte]

Mislata ta asitiada ente l'antiguu calce del ríu Turia al norte y el nuevu calce al sur.[2] El relieve del suelu nun presenta nengún accidente que destaque sobre'l terrén llanu, formáu por ábanos cuaternarios de naturaleza magriza.[ensin referencies]

La población ta asitiada en terrén llanu, y el so nucleu urbanu forma un espaciu compactu colos barrios valencianos de Soternes y La Llum.[2]

Llocalidaes estremeres

Norte: Valencia
Oeste: Quart de Poblet Este: Valencia
Sur: Xirivella

Atopáronse nel términu dalgunos afayos aisllaos d'ocupación humana mientres la dómina romana.[2] Na Alquería Alta, cerca de la Cárcel Modelu, apaeció una moneda hispanorromana de Celsa, de tiempos de César Augusto, y al faer los cimientos d'una casa na cai del obispu Irurita atopáronse otros dos monedes imperiales, una d'elles de la dómina del emperador Adriano (117-138 d. C.).[ensin referencies] Nesta dómina yá se regaríen los cultivos coles agües de la primitiva acequia de Favara, inda n'usu.[6]

L'orixe del conceyu remóntase a la de la dominación musulmana. Yá esistía nel sieglu XI, yá que El Cid llibró nes sos cercaníes una batalla contra los almorávides.[6] El poeta musulmán Abu Abd Allah Muhammad ibn al-Abbar (1199-1260) menta a la Mislata d'esta dómina nunos de los sos versos:[7]

¿Ónde tán Valencia y les sos cases, los gritíos y el gorgear de los sos páxaros y los cantares de los sos palombos?
¿Ónde tán les paraxes de la so Ruzafa, del Djisr, del so Mislata y del so Masanasa?
Abu Abd Allah Muhammad ibn al-Abbar

Mientres la conquista cristiana yera una alquería de la que Xaime I d'Aragón partió cases y tierres a dellos caballeros (seique en pagu de la so aportación pa sufragar los gastos de la conquista), pero ensin faer concesión del pobláu nel so conxuntu.[2] Nel marzu de 1238 producióse'l primera otorgamiento constatable p'atayar una delda del rei a Sanz Llopiç d'Albero, otros otorgamientos a Arnau d'Àger, de Lérida trés jovades in alqueria de Maçlata, a Pere de Montsó dalguna tierra y siguen más asentamientos hasta ventisiete.[ensin referencies] En 1239, la familia de Sanz Llopiç d'Albero facer colos trés molinos del llugar, que s'atopaben dos sobre la acequia de Mislata y otru nel antiguu camín de Requena o carretera de les Cabrillas (actual cai de San Antonio).[2]

Por cuenta de la curtia distancia qu'hai ente esti conceyu y la capital, la hestoria de Mislata ta rellacionada, en munchos aspeutos, cola esta últimu. Unu de los fechos polo que más se -y conoz ye pola batalla de Mislata», que tuvo llugar en 1348 y punxo fin a la rebelión de Valencia contra Pedro'l Ceremoniosu.[8]

Nesta dómina, Mislata taba formada por dos nucleos estremaos ya independientes. La Mislata puramente dicha taba poblada principalmente por cristianos, y entamábase alredor de l'actual ilesia de los Ánxeles. L'otru nucleu, la Morería, allugada daqué más al este, yera'l llugar de residencia de los moriscos. Trátase d'un caserío independiente, yá que tenía batllia (alcaldía) propia, y nél allugábase'l castiellu de los barones.[2] Tres la espulsión d'estos en 1609, la Morería quedó casi despoblada, polo que'l conde de Aranda estendió carta puebla en 1611.[2] Nun foi hasta mediaos del sieglu XVIII que la Morería se anexonó a Mislata, perdiendo asina la so independencia.[9] Coles mesmes los barones abandonaron el castiellu en favor de la Casa Grande, un palaciu fortificáu que se llevantó na plaza Mayor, na cortil qu'anguaño ocupa'l conceyu dende 1972.[2][6]

En 1748 el conde de Aranda vendió'l señoríu a Pablo Inat, vecín de Gandía. Este fundó un venceyu que, al quebrase la llinia direuta, acabó nel barón de Campu Olivar a principios del sieglu XIX.[2]

Mientres la Guerra de la Independencia d'España (1808-1814) fueron dellos los fechos d'armes qu'asocedieron nes cercaníes de Mislata. El 28 de xunu de 1808 el mariscal francés Moncey acampó en Mislata y entamó un ataque, al traviés de la cai de Cuart, con cuenta de tomar la ciudá de Valencia. Sicasí, al trate refugáu polos defensores valencianos apostaos nes Torres de Cuart, Moncey optó pola retirada.[ensin referencies]

Tres años más tarde, n'avientu de 1811, el mariscal Suchet esplegó les sos tropes p'asaltar Valencia, allugándoles ente Soternes y Campanar.[6] Ente'l 25 y el 26 d'avientu desenvolvióse una batalla ente les tropes de Palombini (italianes al serviciu napoleónicu) y les del xeneral Zayas, nel términu de Mislata, que coles mesmes fuera abandonáu polos sos pobladores neses feches. Magar la victoria del xeneral Zayas, Valencia capituló ante Suchet el 10 de xineru de 1812.[ensin referencies]

Artículu «Mislata» nel Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar de Pascual Madoz (1845-1850).

Mientres la insurrección cantonal de 1873, el xeneral Arsenio Martínez-Campos Antón agospiar na Casa Grande de Mislata el tiempu que duró l'asediu de Valencia.[6]

El 27 de mayu de 1952 inauguróse'l Hospital Militar Vázquez Bernabéu, en terrenes de Cuart de Poblet y Mislata. Trátase d'un acontecimientu que movilizó Mislata, yá que l'actu foi presidíu por Francisco Franco, l'entós Xefe d'Estáu.[ensin referencies]

Arriendes de les obres del Plan Sur pa esviar el calce del ríu Turia, en 1969 esaniciáronse les víes del ferrocarril de Valencia a Llíria, que constituyía una barrera artificial, pero efectiva, a la espansión urbana.[2] Los terrenes qu'ocupaben fueron vencíos por RENFE al conceyu, dando llugar a la urbanización en 1973 de l'avenida de Gregorio Gea, anguaño la principal arteria de la población.[2]

El 26 d'avientu de 2013, nel Plenu celebráu esti día pol Conceyu de Mislata aprobar por unanimidá la reconocencia oficial del xenocidiu Armeniu y los crímenes contra la humanidá realizaos mientres el mesmu pol entós Imperiu otomanu, siendo Mislata el primer conceyu español en faelo.[ensin referencies]

Demografía

[editar | editar la fonte]

En 1510, Mislata cuntaba con un centenar de families (unes 450 persones). En 1713, el pueblu concentraba tan solo unos 500 habitantes, anque en 1787 yá devasaba'l millar. En 1857, al empiezu de la serie estadística española, Mislata cuntaba con 1116 habitantes, ente qu'en 1877 asitiar en 1215 persones.[2] La crecedera acentuar cola inmigración del primer terciu del sieglu XX, y en 1930 yá se llegaba a los 4500 habitantes. Con tou, el periodu fundamental foi ente les décades de 1950 y 1970, de resultes de les corrientes inmigratorias. Nel añu 1960 devasóse la frontera de los 10 000 habitantes, y en 1970 llegaben yá a 20 000.[2]

A fecha de 2017 cuntaba con una población de 43 042 habitantes. Con 20 894,17 habitantes per quilómetru cuadráu Mislata ye'l conceyu más densamente pobláu d'España.[4]

Evolución demográfica de Mislata[10]
1857 1860 1887 1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1981 1991 2000 2006 2009 2011 2014 2016 2017
Población 1.116 1.157 1.296 1.411 1.729 2.580 4.962 6.638 6.970 10.931 20.020 33.384 38.740 40.616 43.363 43.756 43.657 43.281 42.988 43.042

Política

[editar | editar la fonte]
Conceyu de Mislata, asitiáu na plaza Mayor, na cortil onde antes de llevantaba la Casa Grande señorial.

Mislata ta gobernada por una corporación local formada por conceyales escoyíos cada cuatro años por sufraxu universal que de la mesma escueyen un alcalde. El censu eleutoral ta compuestu por tolos residentes empadronaos en Mislata mayores de 18 años y nacionales d'España y de los otros países miembros de la Xunión Europea. Según lo dispuesto na Llei del Réxime Eleutoral Xeneral,[11] qu'establez el númberu de conceyales elegibles en función de la población del conceyu, la Corporación Municipal de Mislata ta formada por 21 conceyales. El Conceyu de Mislata ta anguaño presidíu pol PSPV-PSOE y consta de 14 conceyales d'esti partíu, 5 del PP, 1 de Compromís y unu de C's.[12]

Alcaldes anteriores a 1979
Año mandato Nome del alcalde
1854
José Puchades
1880
Vicente Gea y Miguel
1889
Vicente Muedra
1895
Bautista Llópis
1905
Agustín Cerveró
1906

Agustín Mateu

Rafael Royo
1915
Vicente Molina Esteve
1923
Andrés Ballester
1924
José Poré Escoin
1927

Juan Bautista Bonet

Salomón Montesinos
1928
Luis Lluna
1931-1939?
Juan Llorens
1939-1942

Juan Bautista Francés

Salvador Miquel

Leandro Cervera
1942-1950?
Vicente Porcar Samartín
1950?-1963
Vicente Molina Ballester
1963-1965?
José Juan Aparisi
1965-1979
Vicente Porcar Grafiá


Alcaldes dende les eleiciones de 1979
Llexislatura Nome Partíu
1979-1983 José Morales Gracia PSPV-PSOE
1983-1987 José Morales Gracia PSPV-PSOE
1987-1991 José Morales Gracia PSPV-PSOE
1991-1995 José Morales Gracia PSPV-PSOE
1995-1999 José Morales Gracia PSPV-PSOE
1999-2003 José Morales Gracia
Manuel Corredera Sanchis (moción de censura 2001)
PSPV-PSOE
PP
2003-2007 Manuel Corredera Sanchis PP
2007-2011 Manuel Corredera Sanchis PP
2011-2015 Carlos Fernández Bielsa PSPV-PSOE
2015-2019 Carlos Fernández Bielsa PSPV-PSOE
2019-2023 n/d n/d
2023- n/d n/d

Economía

[editar | editar la fonte]
Toma de l'Acequia de Mislata.

Tradicionalmente, la güerta de Mislata producía trigu, maíz, seda, cáñamu, vinu, aceite y llegumes.[13] Anguaño l'actividá agrícola ye residual, yá que solo queda 33 ha (hortolices, pataques y cítricos) qu'ocupaben tan solo al 1, 3% de la población en 2005.[2]

Un 32 % de los ocupaos trabayaben nel sector secundariu en 2005. Bastante ye que la crecedera económica de Mislata deber al estímulu que supónía pa la industria y el comerciu mientres la Edá Media l'asitiase cerca de Valencia, pero fora de les sos llendes, lo cual lliberaba a estes actividaes del pagu de ciertos impuestos y de un preciu del suelu escesivu.[2] Na actualidá esiste un polígonu industrial de 15 hai ente'l nuevu calce del Turia y l'A-3 en direición a Madrid. Los sectores industriales más representaos son los de la madera, los productos alimenticios, los productos metálicos, el papel y cartón y el cueru.[2]

Centenaria morera que ta cerca del Pou del Quint

El sector terciariu ye'l que predomina na actividá económica (67 % en 2005).[2] Basar en comercios y servicios destinaos a una gran población que mayoritariamente trabaya fora del conceyu, na capital o na petrina industrial de Valencia.[ensin referencies]

Tresporte

[editar | editar la fonte]
Accesu esti a Mislata dende Valencia, siguiendo la cai de Castán Tobeñas (en Valencia), que pasa a ser la cai de Valencia (en Mislata).

Carretera

[editar | editar la fonte]

Mislata atopar xunto a l'autovía V-30, que percuerre los márxenes del nuevu calce del ríu Turia, que cunta con dos entraes nel conceyu. Estes nueves infraestructures nun menguaron el calter camineru del conceyu, a pesar d'estremar y modificar delles víes tradicionales, como'l Camín de Riega (avenida de Vicente Blasco Ibáñez) y el de Madrid.[2]

La Empresa Municipal de Tresportes de Valencia (EMT) esanició'l serviciu qu'ufiertaba a parte del cascu urbanu y la zona la cercana a l'Avenida del Cid, quedándose nes llendes que bordien el conceyu pel sur, sacante en cuanto al serviciu nocherniegu d'autobuses, que sí entra nel conceyu.

Delles llinies del consorciu MetroBus crucien el términu municipal, enllazando colos conceyos próximos de Quart de Poblet, Manises, Aldaia o Alaquàs; y otros más alloñaos como Godelleta y Torís. Tamién tienen parada en Mislata delles llinies interurbanes que se dirixen escontra la provincia de Cuenca y la d'Albacete.[ensin referencies]

El términu de Mislata tuvo derrotu hasta entrada la década de 1960 peles víes del ferrocarril de Valencia a Liria y delles llinies de tranvíes. Les primeres retirar en 1969 pola mor del Plan Sur, ente que les segundes fueron sustituyíes per llinia d'autobús.[2]

El 20 de mayu de 1999 inauguróse la llinia 3 de Metro Valencia, siguiendo'l mesmu trazáu que l'antiguu ferrocarril,[ensin referencies] soterrada so l'actual avenida de Gregorio Gea.[2] Cunta con dos estaciones dientro del conceyu: «Mislata», allugada nel centru neurálxicu de la ciudá, xusto onde s'atopaba l'antigua estación, y «Mislata-Almassil», cerca del nuevu calce del Turia.[ensin referencies] Tienen parada nestes estaciones trenes de la Llinia 3 (Rafelbunyol - Aeroport), la Llinia 5 (Marítim Serrería - Aeroport) y la llinia 9 de Alboraia-Peris Aragó a Riba-colorada del Túria.

Servicios públicos

[editar | editar la fonte]

El conceyu de Mislata cuenta, ente otros, colos siguientes centros sanitarios:

Accesibilidá

[editar | editar la fonte]

Yá mientres la primer llexislatura democrática, na década de 1980, redactóse la Ordenanza municipal d'eliminación de barreres arquiteutóniques», una de les primeres que s'aprobaron n'España pa facilitar la integración social de les persones con discapacidá. Esta iniciativa, col tiempu, afigurar nel programa «Mislata ensin barreres», pa tratar de forma metódica l'accesibilidá total nel conceyu.[ensin referencies]

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]

Patrimoniu arquiteutónicu

[editar | editar la fonte]
Cruz Cubierta de Mislata.
  • Cruz Cubierta (Creu Coberta): Construcción rehabilitada d'estilu góticu, que marca la llinde municipal de Mislata con Valencia y sirvía d'aduana pa esta última ciudá. Ta allugada nel llugar d'una cruz que se baltó'l 6 de mayu de 1411, y el 22 d'abril del añu siguiente vender a Antonio Ametler el plomu resultante. La so reconstrucción empezó'l 28 de marzu de 1432.[14]
Fachada de la ilesia de La nuesa Señora de los Ánxeles.
  • Ilesia de La nuesa Señora de los Ánxeles (Església de la Mare de Déu dels Àngels): Construyir ente 1704 y 1755, añu de la so inauguración, sobre un templu anterior, del sieglu XVI. Trátase d'un templu de fachada senciella, torre campanario y tres naves con capiyes llaterales.[2] Nel añu 1906 asitióse'l reló na torre campanariu siendo alcalde de Mislata Rafael Royo. En 1911 realizóse una ampliación, obres realizaes pol maestru de obra Vicente Mir Bernial. La fachada y campanariu restaurar en 1978. En 1994 se rehízo el retablu del Altar Mayor n'escayola, similar al orixinal en madera desapaecíu en 1936. En 1997 restauróse'l suelu y montáronse tamién nuevos bancos de pinu de Valsaín.[ensin referencies] La torre del campanariu cunta con cinco campanes.[15] La de menor tamañu atopar nel interior del campanariu y nun ye visible dende l'esterior; ye anterior a 1936. La segunda en tamañu, asitiada nel buecu cara al conventu, fundir en 1970. La tercera, asitiada nel buecu cara al Conceyu, fundir en 1798. La cuarta ta nel buecu cara a la cai Mayor, y nun tien fecha de fundición, pero ye similar a l'anterior en tamañu ya inscripciones, polo que se supón que ye de la mesma dómina. A lo último, la de mayor tamañu ta instalada nel buecu cara a la plaza; fundir en 1942 y tien unes dimensiones de 113 cm d'altu coles argolles y 114 cm de diámetru, con un pesu envaloráu de 835 kg.[15] Ta declarada bien de relevancia llocal.[16]
  • Ilesia del Sagráu Corazón (Església del Sagrat Cor): ta declarada bien de relevancia llocal.[17]
  • Fábrica de Payá: La chimenea y la parte de la fábrica de Payá recayente a la cai de San Antonio, son un exemplu de construcción del sieglu XX. La chimenea, restaurada en 2013, ta declarada bien de relevancia llocal.[18]
  • Pou del Quint: Edificiu construyíu en 1915 p'alministrar les agües que se llograben d'un pozu ellí allugáu. Estes agües regaben les güertes de Mislata y la so titularidá correspondía a la comunidá de regantes del Pozu del Santísimu Cristu de la Fe. En 2007, yá fora d'usu per falta de terrén agrícola, foi dexar esta propiedá al Conceyu de Mislata p'allugar el Muséu Etnográficu 'El Quint'.[ensin referencies]
  • Cai de l'Antoxana: Cola antoxana que-y da'l so nome, da entrada al barriu de La Morería.[2]

Urbanismu

[editar | editar la fonte]
Planu de Mislata en 1883 (el norte queda a la derecha). Vese cómo Mislata y la Morería tán totalmente xuníos, ente que'l Cerdanet apaez esvalixáu na llende este.

Nel so orixe, Mislata componer de dos nucleos estremaos ya independientes. La Mislata puramente dicha allugábase alredor de la primitiva ilesia de los Ánxeles (actual plaza Mayor) y, daqué más al este, llevantábase la Morería, ordenada alredor del castiellu de los barones.[2] Esta población se anexonó a Mislata a mediaos del sieglu XVIII, momentu nel que los barones abandonaron el castiellu en favor de la Casa Grande de la plaza Mayor.[2][19]

Amás, arriendes de la construcción de la Cruz Cubierta nel sieglu XV y en redol a ella, surdió un pequeñu pobláu qu'en sieglu XVII entendía diez cases y que, yá que yeren propiedá de Cerdà de Tallada, pasó a conocese como «El Cerdanet».[2] Nun foi hasta finales del sieglu XIX y a lo llargo de sieglu XX que se fueron xuniendo urbanísticamente estos trés nucleos, primero los dos orixinales y finalmente los trés xunto cola trama urbana de Valencia capital.[2]

Centro y asociaciones

[editar | editar la fonte]
  • Bilblioteca Municipal: La Biblioteca nació un 15 de setiembre de 1983 na Plaza 9 d'Ochobre, xunto a la Ilesia Parroquial Virxe de los Ánxeles, nun espaciu amenorgáu, casi simbólicu, compartiendo un guapu edificiu modernista, antiguu Conceyu, colos Xulgaos y la Casa de la Cultura. Nació pequeña y nuna dómina de munchos cambeos. Biblioteca Mislata
  • Centru Instructivu Musical: Nel añu 1908 fundóse como «Banda Nova» (Banda Nueva), lo que da pie a pensar qu'esistieren otra o otres agrupaciones anteriores.[20] En 1932 remocicóse y pasó a denominase Centru Instructivu Musical.[20] Cuenta con una plantía de más de cien músicos.[20]
  • Coral Ramón Ibars: Trátase d'un grupu coral que les sos actividaes más destacaes les sos actuaciones nes fiestes navidiegues y l'organización de Les Trobades de Cant Coral Vila de Mislata, patrocinaes pol Conceyu.[ensin referencies]

Eventos culturales

[editar | editar la fonte]
  • Concursu de teatro Villa de Mislata (Concurs de teatre Vila de Mislata): Empieza na segunda selmana de setiembre. Nél actúen distintos grupos teatrales d'aficionaos cada fin de selmana hasta'l 15 d'avientu. Dende'l so empiezu, na década de 1980, consolidóse como unu de los más prestixosos d'ámbitu llingüísticu valencianu.[ensin referencies]
  • Premios de lliteratura curtia: Trátase d'un certame que pretende fomentar el vezu d'escribir ente los más nuevos. Cuenta con siete categoríes: Narrativa en valencianu, narrativa en castellán, poesía en valencianu, poesía en castellán, autor nuevu (12 a 15 años), autor local y el premiu nuevu en Comedia de Monólogu. La primer convocatoria tuvo llugar nel añu 1992.[ensin referencies]

Gastronomía

[editar | editar la fonte]

Mislata escarez de gastronomía local, yá que comparte la mesma tradición gastronómica en mayor o menor midida con tola güerta de Valencia. Son tradicionales la paella, el arroz al fornu, el fervíu valencianu, el arroz con acelgues (arròs amb bledes), los cascoxos (caragolada) o'l alioli. Ente los dulces destaquen los pasteles de boniato (pastissets de moniato), los rosegones, les rosquíes de músicu, la coca boba y la mona de Pascua.[ensin referencies]

Instalaciones deportives

[editar | editar la fonte]

En Mislata esisten tres zones d'instalaciones deportives coles siguientes instalaciones.

  • La Canaleta: Tien una pista d'Atletismu de 200 m, 4 campos de fútbol (2 de fútbol 7 y 2 de fútbol 11), pistes polideportivas, piscina descubierta, según dellos ximnasios.[ensin referencies]

Entidaes deportives

[editar | editar la fonte]
  • C. A. Fent Camí: Equipu profesional d'atletismu fundáu en 1991 que milita en División d'Honor, la máxima categoria del atletismu español. Tien escuela d'atletismu dende 1997. Entrenen nes pistes d'atletismu de la Canaleta.[ensin referencies]
  • H. C. L. Los Diaños de Mislata: Equipu de ḥoquei linia fundáu en 1995. Apostó 4 temporaes na primera Divión de la Lliga Nacional. Llogró dos campeonatos de la División de Plata de la Lliga Nacional.[21][ensin referencies]
  • Mislata C. F.: Ye un club de fútbol de Mislata. Entrena nel campu de la Canaleta ya incorpora a más de 10 equipos de diverses categoríes, amás del principal. Cuenta coles mesmes con una escuela de fútbol.[ensin referencies]
  • Mislata O. F.: Ye'l primer equipu n'importancia en númberu de xugadores de la ciudá. Entrena tamién nel campu de la Canaleta y tien coles mesmes una escuela de fútbol, con capacidá pa unos 500 neños.[ensin referencies]

Persones destacaes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 (2009) «Mislata», Gran Enciclopedia Temática de la Comunidá Valenciana. Editorial Prensa Valenciana.
  3. INE - Rellación d'unidaes poblacionales
  4. 4,0 4,1 Álvarez, Francisco (27 de payares de 2011). «Bienveníos a Emperador, el pueblu más pequeñu d'España» (castellanu). 'elmundo.es'.
  5. Rubiera, María José (1985). Villena nes calzaes romano y árabe. Alicante: Universidá d'Alicante.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Història» (valencianu). Ajuntament de Mislata (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-04-27. Consultáu'l 1 de xunetu de 2013.
  7. Ferrando i Francés, Antonio (trad., dir.) (1979). Llibre del Repartiment de Valencia (en valencianu). Paternu: Vicent García Editor, páx. xlvi.
  8. (2009) «Mislata, batalla de», Gran Enciclopedia Temática de la Comunidá Valenciana Historia. Editorial Prensa Valenciana.
  9. Madoz, Pascual (1850). «Morería», Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar 11, páx. 606.
  10. Población de fechu según l'Institutu Nacional d'Estadística d'España. Alteraciones de los conceyos nos Censos de Población dende 1842, Series de población de los conceyos d'España dende 1996. Archiváu 2009-08-13 en Wayback Machine
  11. Xefatura del Estáu (BOE n. 147 de 20/6/1985 (ed.): «Ley Orgánica 5/1985, de 19 de xunu, del Réxime Eleutoral Xeneral.» (1985). Consultáu'l 8 d'avientu de 2008.
  12. «Mislata». Eleiciones Municipales 2015: El País. Consultáu'l 30 de xunetu de 2017.
  13. Madoz, Pascual (1850). «Mislata», Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar 11, páx. 441.
  14. Salvador Carreres Zacarés (12 de xunetu de 1921). «Los edículos de les cruces llamaes de términu». La Vanguardia. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  15. 15,0 15,1 Sòria i Garcia, Joan Miquel (2005). «Una aproximació històrica a les campanes de Mislata» (valencianu). Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
  16. «Iglesia Parroquial de La nuesa Señora de los Ánxeles». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
  17. «Iglesia del Sagráu Corazón». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
  18. «Fumeral Fàbrica Payá». Inventariu Xeneral del Patrimoniu Cultural Valencianu. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.
  19. (2009) «Morería, la», Gran Enciclopedia Temática de la Comunidá Valenciana Historia. Editorial Prensa Valenciana.
  20. 20,0 20,1 20,2 (2009) «Mislata, Centru Instructivu Musical de», Gran Enciclopedia Temática de la Comunidá Valenciana. Editorial Prensa Valenciana.
  21. Ḥoquei sobre patinos en llinia#cite note-1

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]