Saltar al conteníu

Estadiu Alberto J. Armando

Coordenaes: 34°38′08″S 58°21′53″W / 34.63565°S 58.36465°O / -34.63565; -58.36465
De Wikipedia
Estadiu Alberto J. Armando
Estadio Alberto J. Armando (es)
estadiu de fútbol
Llocalización
PaísBandera d'Arxentina Arxentina
CiudáBandera de la ciudá de Buenos Aires Buenos Aires
Coordenaes 34°38′08″S 58°21′53″W / 34.63565°S 58.36465°O / -34.63565; -58.36465
Estadiu Alberto J. Armando alcuéntrase n'Arxentina
Estadiu Alberto J. Armando
Estadiu Alberto J. Armando
Estadiu Alberto J. Armando (Arxentina)
Historia y usu
Dueñu Club Atlético Boca Juniors
Xestión Club Atlético Boca Juniors
Orixe del nome Alberto J. Armando (es) Traducir
Deporte fútbol
Usuariu Club Atlético Boca Juniors 1940
seleición masculina de fútbol d'Arxentina 1956
Aforu 58 000
Arquiteutura
Arquiteutu/a Viktor Sulčič
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

L'Estadiu Alberto J. Armando, mundialmente conocíu como La Bombonera, ye un estadiu de fútbol, propiedá del Club Atlético Boca Juniors. Allugar nel barriu de La Boca, en Buenos Aires, Arxentina. Tien una capacidá pa 57.000 espectadores.[1]Pol so aforu, ye'l séptimu estadiu arxentín.

Reconocíu per diversu medios internacionales como unu de los estadios más emblemáticos del mundu,[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12]y declaráu d'interés deportivu, turísticu y cultural de la Ciudá de Buenos Aires»,[13] foi inauguráu'l 25 de mayu de 1940 con un partíu clásicu» amistosu ente Boca Juniors y San Llorienzo, alcuentru que ganó'l local por 2 a 0. Ricardo Alarcón, a los 12 minutos de xuegu,[14][15] convertir nel primer xugador en marcar nel nuevu estadiu, fechu que tamién repitió unos díes dempués, el 12 de xunu, cuando s'apostó'l primer partíu d'un tornéu oficial, contra Newell's Old Boys, y qu'acabó col mesmu resultáu que l'anterior.[16] El 20 d'abril de 1986 recibió per primer vegada un nome oficial: Alberto José Armando, n'honor al presidente qu'empezó les obres. El 27 d'avientu del añu 2000, camudóse'l nome pol actual, como homenaxe a Alberto José Armando, quien fuera presidente del club nes décades de 1950, 1960 y 1970.[16] En 1996, so la presidencia de Mauricio Macri llevar a cabu una fonda reforma, na que se construyeron les platees preferenciales y los palcos VIP. Coles mesmes, encargóse la decoración esterna del estadiu a los artistes plásticos Romulo Macció y Pérez Celis.[16]

Diego Armando Maradona definió a esti estadiu como "El templu del fútbol mundial". Coles mesmes, diverses glories del deporte como Pelé, Zico, Andrés Iniesta y Thierry Henry, ente otres, declararon que nel estadiu de Boca Juniors vívese una esperiencia única ya incomparable.[17]

L'estadiu tien forma de «D», con tres lados compuestos de tres bandeja llixeramente curves, y un cuartu llau dafechu vertical, que se compón d'una estructura senciello y aisllao que nun tien rellación col diseñu arquiteutónicu del restu,[18] por cuenta de que orixinalmente'l diseñu tomaba'l doble del espaciu que finalmente pudo ser utilizáu. La razón del so diseñu compactu foi que se debía construyir el nuevu estadiu nel mesmu solar onde s'atopaba l'anterior, de madera y muncho más pequeñu. Al construyir un estadiu grande nun predio bien amenorgáu, foi necesariu edificar les bandexes bien xuntes una sobre otra, y les cimeres atópense bien adelantraes con al respective de les inferiores, creando una rimada pronunciao y poco común.[18] Esti diseñu atrevíu crea, según los simpatizantes y dellos xugadores, una atmósfera compacto y vibrante,[19] que derivó na frase popular «la Bombonera nun tremez, llate».[20][21]

Anguaño, l'estadiu tien una amplia variedá de formes de llegar al traviés del tresporte públicu qu'ufierta la Ciudá de Buenos Aires. Les llinies de coleutivos que s'averen hasta'l complexu deportivu de Boca son más de 20.[22] Amás, dende páxines gubernamentales oficiales, promocionar a turistes, lo que tamién facilita l'accesu a la cortil.[23]

En 2015, foi distinguíu como «el meyor estadiu de fútbol del mundu» pola prestixosa revista inglesa FourFourTwo. Superando na eleición a otros estadios de sonadía mundial como'l Camp Nou (Barcelona), Wembley, Estadiu Azteca, San Siro (Milan y Internazionale), Maracaná, Signal Iduna Park (Borussia Dortmund), Santiago Bernabeu (Real Madrid), Old Trafford (Manchester United) y Allianz Arena (Bayern Múnich), ente otros.[24]

Inauguración y primer partíu

[editar | editar la fonte]
Estadiu Brandsen y De'l Cruceru, Antiguu estadiu con tribunes de madera.

El sábadu 25 de mayu de 1940, foi'l día en que La Bombonera quedó oficialmente inaugurada con eventos qu'empezaron ceo. A los nueve hores aproximao, una caravana d'autos partió dende la sede social n'Almirante Brown 967. A les 11, l'entós presidente Camilo Cichero, cortó les cintes celestes y blanques p'habilitar l'estadiu en forma oficial. El cardenal Copello, de siguío, bendixo les instalaciones. Depués vinieron los desfiles d'exdirigentes y xugadores, ente otres figures y emblemes del club.[14]

De siguío, xugóse'l primer partíu, nun «clásicu» contra'l Club Atlético San Llorienzo d'Almagro, que terminó con un 2:0 pal Xeneize. Por cuenta de la falta de lluz artificial, programáronse solamente dos tiempos de 35'.[15] El primer gol en TV la cortil foi convertíu a los 13 minutos de xuegu por Ricardo Alarcón, y Aníbal Tenorio selló'l marcador a los 33'.

Esi día, Boca Juniors formó con Estrada; Ibáñez, Valussi, Viana; Lazzatti, López, Tenorio, Alarcón, Sarlanga; Ganduya y Sas. Nel entetiempu, ingresaron Angeletti, Gelpi y Carniglia. L'entrenador, daquella, foi Enrique Sobral.[15]

Primeres canches

[editar | editar la fonte]

El primer terrén de xuegu foi'l d'Independencia Sud, del cual surdió la base de xugadores y fundadores. Al inscribise nos torneos oficiales de l'Argentine Football Association, la institución camudar a un terrenal lindante a les Carboneres Wilson y Fíos. En 1912 un desallugu obligó a treslladase nuevamente. El nuevu campu de deportes allugar a 100 metros d'onde s'atopaba, onde güei ta l'Observatoriu Naval, en Avenida España al 2000. Pero siguió siendo precaria la posesión del terrén y en 1914 los directivos tomaron la decisión d'abandonar el barriu. Foi asina que'l club camudar a Wilde, anque l'alloñanza con La Boca y les males resultaos deportives provocaron un gran amenorgamientu de socios, que de 1500 pasaron a ser 300. Finalmente, en 1916, Boca Juniors tornó al so barriu orixinariu. L'Estadiu Ministru Brin y Senguel llevantar na mazana llindada por callar Ministru Brin, Sengüel, Caboto y Tunuyán, pero una nueva orde de desallugu provocó que'l club volviera tar ensin cancha. N'ochobre de 1922 construyóse la tribuna oficial del nuevu estadiu (Estadiu Brandsen y De'l Cruceru) a emplazarse en Brandsen, Del Cruceru (agora Del Valle Iberlucea), Aristóbulo del Valle y les víes del Ferrocarril Sud. El so inauguración produció'l 6 de xunetu de 1924, con un partíu ante Nacional de Montevideo, que concluyó con una victoria por 2 a 1.[25]

La Bombonera n'etapa de construcción.

La Bombonera de cementu

[editar | editar la fonte]
Vista de los palcos dende'l sector de platees.

En 1931, la Comisión Directiva, encabezada pol presidente Ruperto Molfino, decidió mercar los 21 471 m² de dichu terrenal, en $2 200 000 d'aquellos tiempos. Escontra 1934, dempués d'entamar un concursu, concretóse'l proyeutu pa la construcción del estadiu.[26] El ganador, que privilexaba l'usu d'estructures de formigón armao, llogró'l primer premiu del concursu, y con ello l'axudicación de la obra. L'autor del diseñu foi l'arquiteutu eslovenu Viktor Sulčič, quien, xunto col xeómetra Raúl Bes, y el inxenieru José Luis Delpini, formaben l'estudiu Delpini-Sulcic-Bes,[27] los que tamién fueron responsables del famosu Mercáu d'Abasto de Buenos Aires (actual Abasto Shopping).

Boca utilizó per últimu vegada'l so estadiu de madera'l 10 d'abril de 1938 y foi llocal en Ferro Carril Oeste mientres se construyó l'actual estadiu. El 18 de febreru de 1938, tando n'exerciciu de la presidencia del club el Dr. Camilo Cichero, asitióse la piedra fundamental en presencia del Presidente de la Nación, Agustín Pedro Justo, y el 6 d'agostu empezaron les obres de construcción, al cargu de la empresa alemana GEOPÉ. El primer partíu oficial xugáu nel nuevu estadiu foi contra Newell's Old Boys, el 2 de xunu del mesmu añu, pola 9ª fecha del Campeonatu de primer División. Boca imponer por 2 a 0 y el primer gol convertir el mesmu Ricardo Alarcón, y a partir d'ellí ganó tolos trelce partíos que xugó como llocal, consagrándose campeón del tornéu.[28]

L'estadiu foi sede d'innumberables competiciones y partíos a lo llargo de la historia, siendo Juan Román Riquelme, con 206, el futbolista que más alcuentros apostó ellí.[29] Per otru llau, Martín Palermo, con 125, ye'l deportista que más goles marcó en La Bombonera.[30]

A nivel continental, l'estadiu de Boca ye conocíu por ser una fortaleza» pal equipu. Ello ye que a xunetu de 2016, Boca solo perdió doce veces (con Santos, Alianza Lima, Independiente, Cruzeiro, Vélez, Cruz Azul, Paysandú, Defensor, Fluminense, Toluca, Nacional ya Independiente del Valle) en 114 partíos en 55 años de Copa Libertadores. D'esta cifra, tamién se deprende que'l Xeneize llogró más del 75% de los puntos en xuegu. Por esta razón, Boca Juniors como llocal en La Bombonera n'unu de los equipos que meyor permediu históricu tien na mayor competencia continental.[10]

Reformes arquiteutóniques

[editar | editar la fonte]
Vista panorámica.
Vista panorámica.

Les obres siguieron y el 16 de payares de 1941 inauguróse la segunda bandexa na tribuna que güei lleva'l nome de Natalio Pescia (n'homenaxe al xugador Xeneize de les décades de 1940 y 1950),[31] y en 1951 empezar a construyir tol tercer pisu del estadiu ya instalóse el sistema de llume artificial. Estes reformes fueron terminaes en 1953 y el 12 de febreru inaugurar con un partíu amistosu contra HNK Hajduk Split de Croacia, que remató con empate 1:1.[32]

Dende esi entós, La Bombonera nun sufrió cambeos hasta l'añu 1996, cuando so la presidencia de Mauricio Macri alzóse la so capacidá a 57 503 persones. Pa ello, baltáronse los antiguos palcos que daben a la cai Del Valle Iberlucea, reemplazándolos por una pequeñu tribuna. Sobre la mesma, construyéronse los nuevos palcos, esta vegada fechos d'estructura metálica,como asina tamién se rellenó'l foso qu'arrodiaba'l campu de xuegu , Nel partíu de reinauguración Boca xugó contra la Universidá de Chile y ganar por 3:1.[33] Primeramente hubo dos preinauguraciones: una con derrota 0:6 frente a Gimnasia y Esgrima La Plata el 5 de mayu de 1996 y otra con victoria 4:1 frente a River Plate.

Vista de los palcos en 2012, antes del cambéu nes torres y al llau de los bancos de suplentes.
Pantalla LED instalada en 2008. Allugada sobre la tercer bandexa.

Nel 2008 instalóse-y un tableru electrónicu, colo que foi'l tercer estadiu d'Arxentina n'adoptar esa teunoloxía, depués de los de Vélez Sársfield y River Plate. A diferencia d'estos dos primeros, el de Boca ta compuestu por dos pantalles llaterales y la central, que lo faen muncho más ampliu que los sos antecesores.[34][35] Pal añu 2011 taba proyeutada una tribuna de 3 pisos onde s'alluguen anguaño los palcos y la pequeña platea, mercando los terrenes qu'hai detrás de la mesma, pero'l proyeutu finalmente nun se llevó a cabu.

A empiezos de 2012, amestáronse más de 500 nueves platees y reemplazáronse les 510 butaques marielles del sector M, al llau de la segunda bandexa popular sobre la cai Brandsen. Amás construyéronse cuatro palcos.[36]

Anguaño, depués d'otra intervención a l'arquiteutura del estadiu, La Bombonera tamién cunta con palcos que tán allugaos a una banda del bancu de suplentes. Tienen bañu privao, un LCD, aire acondicionáu y una xeladera. Cada unu tien 14 asientos, y polo xeneral, son adquiríos poles empreses patrocinadores de Boca o al traviés de entraes protocolu.[37]

Pa 2018, por cuenta de la realización de los Xuegos Olímpicos de la Mocedá 2018 en Buenos Aires, plantégase una remodelación total nel estadiu, onde van tener llugar los eventos de fútbol, siendo designáu como cosede de los Xuegos.[38][39]

El 14 de setiembre de 2014, Boca enfrentar a Racing pol Tornéu Transición 2014, nuna xornada de fuertes agües na Ciudá de Buenos Aires. Esi día, l'árbitru del partíu, Federico Beligoy, tuvo de suspender l'alcuentru a los 57', por cuenta de que'l verde nun aguantó'l temporal, daqué qu'esmoleció enforma a la institución, debíu que se suponía que nun tendría qu'haber problemes. El campu de xuegu terminó enchíu d'agua y con munchos charcos, faciendo que'l xuegu «se desnaturalice» según afirmó'l mesmu árbitru.[40] Arriendes d'eso, la dirigencia decidió camudar totalmente el sistema de drenaxe de la cancha, obra qu'empezó depués del postreru partíu de 2014. Boca contrató a la empresa Nuevos Verdes por que se encargara del trabayu, y a mediaos de febreru de 2015 el campu volvió llucir acorde a los parámetros calidable necesarios.[41][42]

El 25 de xunu de 2017, y por cuenta de les celebraciones pol títulu consiguíu na Temporada 2016-17, instalóse un reló dixital nel sector de los palcos que cunta'l tiempu que'l club lleva en Primer División, y poro, el tiempu que lleva ensin baxar de categoría.[43] El reló cunta'l tiempu trescurríu dende'l 3 abril de 1905, día de fundación del club, pero según dellos historiadores el reló tuviera de cuntar dende abril de 1913, añu en que'l club xuega la so primer temporada en Primer División.[44]

Orixe del nome

[editar | editar la fonte]

L'apellativu «La Bombonera» nació xunto col proyeutu del arquiteutu Viktor Sulčič, y surdió d'una anéudota protagonizada por él mesmu, mientres la etapa de desenvolvimientu del diseñu. N'ocasión del so cumpleaños, una amiga regaló-y una caxa de bombones, que Sulčič empezó a llevar a les xuntes col Inxenieru Delpini y otros participantes del proyeutu, yá que la so forma yera cuasi esautamente igual a la del estadiu qu'él taba diseñando. A partir d'entós, entá antes de la so construcción, pa toos foi La Bombonera, incluyíes les autoridaes del club, que la llamaron asina nos discursos del día de la so inauguración.[45]

Vista del túnel pol que sale l'equipu llocal a la cancha.

A pesar de cuntar con datos irrefugables, esisten mitos avera del por qué del nome. Dicíase tamién que, al tener qu'edificar tribunes bien empinaes, dióse-y una forma que recordaba a los carrito bomboneres (nome que se daba, na década del 30, a los recipientes cilíndricos que s'usaben pa recoyer la pornada de los caballos na cai). Tamién hubo quien afirmaron que'l llamatu del estadiu yera por cuenta de la imaxinación del periodista Hugo Marini o del relator Joaquín Carballo Serantes, alies Fioravanti.[46]

Vista dende la tribuna que da al Regatu, 2014.

Anque siempres lo conoció con esi nome, foi'l 20 d'abril de 1986, n'honor a quien foi'l presidente so que'l so mandatu asitiar la piedra fundamental pa la construcción del estadiu, cuando pasó a llamase oficialmente estadio Camilo Cichero. Esi mesmu día Boca ganó a Talleres de Córdoba por 4:2.[47] El 27 d'avientu de 2000, nuna ceremonia realizada nel mesmu estadiu, Mauricio Macri, por esi entós presidente del club, decidió camudar el nome pol actual, renombrándolo estadio Alberto J. Armando, n'honor al presidente que tuvo al cargu de la institución por más de dos décades.[48]

La Seleición Arxentina nel estadiu de Boca Juniors

[editar | editar la fonte]

A lo llargo de la historia, nos estadios del club de La Boca, la seleición de fútbol d'Arxentina apostó diversos partíos, copes oficiales y amistoses, y hasta clasificaciones pa la Copa Mundial de Fútbol de la FIFA. A partir de la década de 1920, hasta mediaos de los años 1970, foi cuando más alcuentros apostó la seleición ellí. Por cuenta de les reformes que se llevaron a cabu de cara al mundial Arxentina 1978 nel Estadiu Antonio Vespucio Liberti, El Monumental de River Plate, ye que la escuadra nacional dexó de faer localía frecuente na cortil de La Boca, yá que dichu estadiu cuntaba con entá más espectadores, teunoloxía, y yera más modernu pa la dómina. [ensin referencies]

Estos son dalgunos de los partíos oficial y amistosu qu'apostó'l escoyíu en condición de llocal nel estadiu, cuntando, al 5 d'ochobre de 2017, con un 73,809% d'efectividá, siendo namái ganada en dos amistosos, contra dos potencies europees. En total, apostó 28 alcuentros, ganó 18, empató 8 y los 2 restantes mentaos perder. Marcó 67 goles a favor y solamente recibió 27. Nestos estadios, la seleición arxentina caltién un invictu históricu en partíos oficiales.

Nel Estadiu Ministru Brin y Senguel

[editar | editar la fonte]

Nel Estadiu Ministru Brin y Senguel xugáronse los siguientes partíos:

Sudamericanu 1925[49][50][51] Llocal

vs.

Bandera de Paraguái Paraguái 9 de xunetu de 1925La Bombonera, Ciudá Autónoma de Buenos Aires
Informe Gol Fretes
Sudamericanu 1925[49][50][52] Llocal

vs.

Bandera de Paraguái Paraguái 29 de payares de 1925La Bombonera, Ciudá Autónoma de Buenos Aires
Informe Asistencia: 18 000 espectadores
Árbitru: Bandera de Uruguái Ricardo Vallarino
Sudamericanu 1925[49][50][53] Llocal

vs.

Bandera de Paraguái Paraguái 20 d'avientu de 1925La Bombonera, Ciudá Autónoma de Buenos Aires
Informe Gol marcáu nel minutu 15' 15' Fleitas Solich Asistencia: 25 000 espectadores
Árbitru: Bandera de Brasil Joaquim Antônio Leite de Capo

Nel Estadiu Brandsen y De'l Cruceru

[editar | editar la fonte]

Nel Estadiu Brandsen y De'l Cruceru xugáronse los siguientes partíos:

Sudamericanu 1937[50] Llocal

vs.

Bandera de Paraguái Paraguái 9 de xineru de 1937La Bombonera, Ciudá Autónoma de Buenos Aires
Gol marcáu nel minutu 86' 86' González Árbitru: Bandera de Chile Alfredo Vargas

Nel actual estadiu

[editar | editar la fonte]
Copa Lipton amistosa[54] Llocal

2:2

Bandera de Uruguái Uruguái 14 de payares de 1956
Informe
  • Javier Ambrois Gol
  • Omar Oscar Miguez Gol
Clasificación a Suecia 1958[55] Llocal

4:0

Bandera de Chile Chile 20 d'ochobre de 1957
eliminatories color = G Informe Árbitru: Raymon Wyssling
Clasificación a Méxicu 1970[56] Llocal

1:0

Bandera de Bolivia Bolivia 24 d'agostu de 1969
Árbitru: Bandera de Uruguái Peña Rocha
Clasificación a Méxicu 1970[11] Llocal

2:2 (0:0)

Bandera del Perú Perú 31 d'agostu de 1969
Informe
  • Oswaldo Ramírez Gol marcáu nel minutu 52' 52', Gol marcáu nel minutu 80' 80'
Amistosu[57] Llocal

3:4 (0:1)

Bandera de Francia Francia 8 de xineru de 1971
Informe
  • Charly Loubet Gol marcáu nel minutu 3' 3'
  • Jean Djorkaeff Gol marcáu nel minutu 50' 50' (pen)
  • Georges Lech Gol marcáu nel minutu 64' 64'
  • Hervé Revelli Gol marcáu nel minutu 89' 89'
Asistencia: 4500 espectadores
Árbitru: Bandera d'Arxentina Roberto Barreiro
Copa Mariscal Ramón Castilla[58] Llocal

3:1

Bandera del Perú Perú 27 de xunetu de 1973
  • Héctor Bailetti Gol
Al rematar, Arxentina consagróse campeón de la primer edición del tornéu amistosu.
Clasificación a Alemaña Federal 1974[56] Llocal

4:0

Bandera de Bolivia Bolivia 9 de setiembre de 1973
Clasificación a Alemaña Federal 1974[59] Llocal

3:1

Bandera de Paraguái Paraguái 7 d'ochobre de 1973
Informe
  • Luis Fernando Escobar Gol marcáu nel minutu 22' 22'
Asistencia: 58 657 espectadores
Árbitru: Bandera de Chile Rafael Hormazabal
Amistosu[60][61] Llocal

5:1

Bandera d'Hungría Hungría 27 de febreru de 1977
Informe
  • Istvan Weimper Gol
Árbitru: Bandera de Uruguái Ramón Barreto
Nesti partíu, diose'l debú de Diego Armando Maradona cola Seleición mayor de fútbol d'Arxentina.[60]
Amistosu[62] Llocal

3:1

Bandera de Polonia Polonia 29 de mayu de 1977
  • Ensin información
Amistosu[63] Llocal

1:3 (0:1)

Bandera d'Alemaña Alemaña 5 de xunu de 1977
Informe
  • Klaus Fischer Gol marcáu nel minutu 8' 8', Gol marcáu nel minutu 61' 61'
  • Holzenbein Gol marcáu nel minutu 70' 70'
Asistencia: 60 000 espectadores
Árbitru: Bandera de Brasil Arnaldo Coelho
Amistosu[64] Llocal

1:1 (1:1)

Bandera de Inglaterra Inglaterra 12 de xunu de 1977
Informe
  • Pearson Gol marcáu nel minutu 3' 3'
Asistencia: 60 000 espectadores
Árbitru: Bandera de Uruguái Ramón Barreto
Amistosu[65] Llocal

1:1

Bandera d'Escocia Escocia 18 de xunu de 1977
  • Don Masson Gol
Amistosu[66] Llocal

0:0

Bandera de Francia Francia 26 de xunu de 1977
ventaya-en-l'historial-ante-francia&Itemid=63 Informe Asistencia: 40 000 espectadores
Árbitru: Bandera del Perú Edison Pérez
Copa Félix Bogado[67] Llocal

2:1

Bandera de Paraguái Paraguái 24 d'agostu de 1977
Informe
  • Adalberto Esconar Gol
Copa Mariscal Ramón Castilla[68] Llocal

2:1 (1:0)

Bandera del Perú Perú 19 de marzu de 1978
Informe
  • Percy Rojas Gol marcáu nel minutu 89' 89'
Amistosu[69] Llocal

3:1

Bandera de Bulgaria Bulgaria 29 de marzu de 1978
Informe
  • Nikolai Grincharov Gol
Asistencia: 60 000 espectadores
Árbitru: Ricardo Vallarino
Amistosu[70] Llocal

2:0

Bandera de Rumanía Rumanía 6 d'abril de 1978
Informe Árbitru: Juan Daniel Cardellino
Amistosu[71] Llocal

3:1

Bandera de Irlanda Irlanda 19 d'abril de 1978
  • Vraey Gol
Amistosu[72] Llocal

3:0

Bandera de Uruguái Uruguái 3 de mayu de 1978
Informe
Amistosu[73] Llocal

2:0 (1:0)

Bandera de Polonia Polonia 26 de payares de 1992
Informe Asistencia: 20 000 espectadores
Árbitru: Renato Marsiglia
Clasificación a Francia 1998[74] Llocal

1:1 (0:1)

Bandera de Colombia Colombia 16 de payares de 1997
Informe
  • Carlos Valderrama Gol marcáu nel minutu 10' 10'
Mientres el segundu tiempu, ingresó Juan Román Riquelme que, al igual que Maradona, debutó nel escoyíu mayor na cortil Xeneize.[74]
Superclásico de les Amériques 2012[75] Llocal 2:1 (0:0)
(3:4 pen)
Bandera de Brasil Brasil 21 de payares de 2012, 22:00 (UTC-3)
Informe
  • Fred Gol marcáu nel minutu 83' 83'
Asistencia: 25 000 espectadores
Árbitru: Bandera de Chile Enrique Osses
    Tiros de penalti  

Fallo de penal (atayáu) Martínez
Fallo de penal (esviáu) Montillo
Gol Domínguez
Gol Scocco
Gol Orion

 

Gol Nieves
Gol Silveira do Santos
Fallo de penal (atayáu) Carlinhos
Gol Fred
Gol Neymar

Debíu al resultáu d'ida, favorable a Brasil, el partíu terminó en penales, los cuálos terminaron con un resultáu a favor de 4:3 pa Brasil.
Clasificación a Rusia 2018 Llocal

0:0

Bandera del Perú Perú 5 d'ochobre de 2017, 20:30 (UTC-3)
Árbitru: Bandera de Brasil Wilton Sampaio

.

Vista panorámica del estadiu dende la tercer bandexa sur, hores antes del empiezu d'un partíu.

Videoxuegos

[editar | editar la fonte]

L'estadiu Alberto J. Armando, fixo la so apaición en dellos videoxuegos hasta'l momentu. Sicasí, recién nes versiones 2014 de los dos sagues de simulación futbolística más importantes, Pro Evolution Soccer y FIFA, foi totalmente llicenciada, incluyendo'l nome. Enantes, nel casu de la PES, la identidá del estadiu yera más acorde a lo que ye, ensin incluyir los palcos. Per otru llau, la FIFA, cuntaba con datos d'asistencia y allugamientu, pero non asina la figura acorde.[76]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes a8426315
  2. Bleacher Report (ed.): «50 Sports Venues to Visit Before You Die» (10 de febreru de 2012). Consultáu'l 26 de setiembre de 2012.
  3. Diariu La Nación (ed.): «Boca v. River, un espectáculu internacional» (15 d'abril de 2004). Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  4. ««La Bombonera» inspira medrana». Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'abril de 2015.
  5. «Un día nel fútbol arxentino, Diariu Marca».
  6. «Marca y un día col Dolce».
  7. «La mítica Bombonera, como nunca antes habíeslo vistu».
  8. «pies-la bombonera España, rindida a los pies de La Bombonera».
  9. «bombonera-el-mitico-campu-de-boca-juniors.html Asina ye La Bombonera, Lliga BBVA».
  10. 10,0 10,1 «Estadiu coperu, una fortaleza».
  11. 11,0 11,1 «El día que Perú enmudeció a La Bombonera». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-04-02.
  12. «Vuelta pela Boca». Diariu Olé. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-03-05. Consultáu'l 26 de marzu de 2015.
  13. «"La Bombonera" foi declarada d'interés deportivu, turísticu y cultural de la Ciudá».
  14. 14,0 14,1 «A 70 años de la inauguración».
  15. 15,0 15,1 15,2 Historia de Boca (ed.): «Boca Juniors 2 - San Llorienzo 0». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-10. Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  16. 16,0 16,1 16,2 «Boca Juniors y los sos estadios». bocajuniors.com.ar. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-01. Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  17. «Templu-de-Boca-cumple-74-aos-20140525-0004.html Buenos Aires».
  18. 18,0 18,1 «Estadiu Alberto J. Armando (La Bombonera)». worldstadiums.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-16. Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  19. lanacion.com.ar (ed.): «bombonera En Brasil falar de la presión de la Bombonera» (22 de xunu de 2003). Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  20. «El día que Perú enmudeció a la Bombonera editorial=fifa.com». Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2011. Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  21. «bombonera En Brasil falen de la presión de la Bombonera editorial=La Nación». Consultáu'l 21 de marzu de 2015.
  22. «Línea de coleutivos que van a La Bombonera».
  23. «Buenos Aires Turismu, Estadiu del Club Atlético Boca Juniors».
  24. Clarín (ed.): «La Bombonera, meyor estadiu del mundu pa un prestixosu mediu inglés» (13 de payares de 2015). Consultáu'l 13 de payares de 2015.
  25. Historia de Boca (ed.): «Boca Juniors 2 - Nacional (Uru) 1». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-19. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  26. «Memoria y balance de la AFA 1934 - Páx. 101».
  27. Páxina/12 (ed.): «L'arquiteutu escaecíu» (11 d'abril de 2010). Consultáu'l 20 d'abril de 2010.
  28. Historia de Boca (ed.): «Boca Juniors 2 - Newell's 0». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-19. Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  29. Día ente día (ed.): «cuatro-decadas Riquelme: Voi siguir xugando a la pelota». Consultáu'l 12 de mayu de 2014.
  30. Historia de Boca (ed.): «Máximu goliador de La Bombonera». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-02-03. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  31. Muséu boquense (ed.): «El lleón de la defensa». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de febreru de 2009. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  32. Historia de Boca (ed.): «Boca Juniors 1 - Hajduk Split (cro.) 1». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-19. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  33. Historia de Boca (ed.): «Boca Juniors 3 - Universidá (Chi) 1». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-19. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  34. «bombonera-se-?moderniza.html La Bombonera modernízase editor=El blogue xeneize» (29 de xineru de 2008). Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  35. Diariu Olé (ed.): (29 de xineru de 2008). Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  36. «La Bombonera, páxina oficial del Club». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-11-24.
  37. «Los nuevos palcos de luxu de La Bombonera».
  38. bombonera-sera-sede-de-los xuegos.html La Bombonera va ser sede de los Xuegos Olímpicos de la Mocedá 2018. Pasión CABJ. 4 de xunetu de 2013. http://www.pasioncabj.com.ar/2013/07/la bombonera-sera-sede-de-los xuegos.html. Consultáu'l 3 de marzu de 2014. 
  39. bombonera_y_l'estadiu_shopping.html Preguntes a la oposición: Güei falamos sobre l'ampliación de "La Bombonera " y l'estadiu Shopping. Soi Boca. 4 de xunetu de 2013. http://www.soyboca.com.ar/2013/08/13/entrugues_a_la_oposicion_güei_falamos_sobre_la_ampliacion_de_la bombonera_y_l'estadiu_shopping.html. Consultáu'l 3 de marzu de 2014. 
  40. «Boca - Racing, suspendíu por fuertes agües».
  41. «Asina lluz güei La Bombonera». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-31.
  42. «Nuevos Verdes, les obres».
  43. «reló-que-cunta-el tiempu-ensin-baxar-el-cafio-momentu-de-peruzzi-y-los-mas-ovacionados Boca campeón: el reló que cunta'l tiempu ensin baxar, los más ovacionados y l'incómodu momentu de Peruzzi». La Nación. 25 de xunu de 2017. http://www.lanacion.com.ar/2036934-boca-campeon-el reló-que-cunta-el tiempu-ensin-baxar-el-cafio-momentu-de-peruzzi-y-los-mas-ovacionados. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2017. 
  44. «reló-que-inauguro-boca-en-la bombonera/1bkiwel9xoep411f3bh570bgw3 L'error nel reló qu'inauguró Boca na Bombonera». Goal.com. 26 de xunu de 2017. http://www.goal.com/es-ar/noticias/l'error-en-el reló-que-inauguro-boca-en-la bombonera/1bkiwel9xoep411f3bh570bgw3. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2017. 
  45. Páxina/12 (ed.): «Una caxa de bombones de regalu» (11 d'abril de 2010). Consultáu'l 20 d'abril de 2010.
  46. Diariu La Nación (2005). escritu en 11. La vida color de Boca 100 años d'una pasión arxentina. I. La Nación.  páxs. 150. 
  47. La pelota nun doblar (ed.): «bombonera-cumple-70-anos.html La Bombonera cumple 70 años» (26 de mayu de 2010). Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  48. Bocampeonweb (ed.): «Bombonera Stadium». Archiváu dende l'orixinal, el 23 de marzu de 2005. Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.
  49. 49,0 49,1 49,2 El Campeonatu Suramericanu de Seleiciones ye'l nome anterior que güei tien la Copa América
  50. 50,0 50,1 50,2 50,3 A partir de 1940 inauguróse l'actual y famosu estadiu, pero toos estos partíos xugar nel mesmu campu de xuegu, onde fai de llocal Boca Juniors dende hai más de 80 años
  51. 11vs11.com (ed.): «Reporte Arxentina v Paraguái (1925)». Consultáu'l 21 de marzu de 2015.
  52. 11vs11.com (ed.): «Reporte Arxentina v Paraguái (1925, 2do)». Consultáu'l 21 de marzu de 2015.
  53. 11vs11.com (ed.): «Reporte Arxentina v Paraguái (1925, 3ro)». Consultáu'l 21 de marzu de 2015.
  54. «Arxentina v Uruguái, amistosu 1956».
  55. .
  56. 56,0 56,1 «copa-del mundu-capitulo-2-1969-1977/ Bolivia nes Eliminatories (vs Arxentina, pal 70 y 74)».
  57. «Arxentina v Francia, amistosu».
  58. «Copa Ramón Castilla, páxina oficial AFA».
  59. «Arxentina vs Paraguái, camín d'Alemaña Federal 74».
  60. 60,0 60,1 Diariu Clarín (ed.): «A 30 años del debú de Maradona na Seleición» (27 de febreru de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-02-03. Consultáu'l 26 de xunetu de 2010.
  61. «Arxentina v Hungría, amistosu».
  62. «Arxentina v Polonia».
  63. «Arxentina v Alemaña».
  64. «Arxentina v Inglaterra».
  65. «Arxentina v Escocia».
  66. «ventaya-en-l'historial-ante-francia&Itemid=63 Arxentina v Francia, amistosu #2».
  67. «Arxentina v Paraguái, Copa FB».
  68. «Arxentina v Perú, copa».
  69. «Arxentina v Bulgaria».
  70. «Arxentina v Rumanía».
  71. «Arxentina v Irlanda».
  72. «Arxentina v Uruguái, amistosu».
  73. «Arxentina v Polonia, partíu #2».
  74. 74,0 74,1 «carrera-riquelme-numeros-cuatro-equipo-y-13-titulos-18-ano Arxentina vs Colombia, última fecha y debú de Riquelme».
  75. «bombonera El Superclásico de les Amériques va dir a La Bombonera».
  76. «FIFA 15, los estadios».
  77. 77,0 77,1 77,2 77,3 Al nun tar dafechu llicenciáu o nun tener los derechos, el nome na versión del xuegu ye falsu

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]



Predecesor:
Bandera de Estaos Xuníos d'América Lockhart Stadium
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Brasil Morumbi
Bandera de Méxicu Estadiu Hidalgo y Bandera de Brasil Estadiu Beira-Rio
Estadiu de la final de la Recopa Suramericana
Final de 2005
Final de 2006
Final de 2008
Socesor:
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Brasil Morumbi
Bandera de Méxicu Estadiu Hidalgo y Bandera de Brasil Beira-Rio
Bandera de Brasil Beira-Rio y Bandera d'Ecuador Casa Blanca
Predecesor:
Bandera d'Escocia H. Park, Bandera d'Arxentina P. Perón y Bandera de Uruguái Centenariu
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Inglaterra Old Trafford
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera d'Italia San Siro
Bandera d'Alemaña Estadiu Olímpicu y Bandera de Brasil Mineirão
Estadiu de la final de la Copa Intercontinental
Final de 1968
Final de 1969
Final de 1970
Final de 1977
Socesor:
Bandera d'Italia San Siro y Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Países Baxos De Kuip
Bandera de Grecia Karaiskákis y Bandera de Uruguái Centenariu
Nun s'apostó en 1978
Predecesor:
Bandera d'Arxentina Antonio V. Liberti y Bandera del Perú UNSA
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Bolivia Hernando Siles
Estadiu de la final de la Copa Suramericana
Final de 2004
Final de 2005
Socesor:
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Méxicu Olímpicu
Bandera de Méxicu Estadiu Hidalgo y Bandera de Chile Nacional de Chile
Predecesor:
Nun s'apostaba
Estadiu de la final de la Copa d'Oru Nicolás Leoz
Final de 1993
Socesor:
Bandera de Brasil Mineirão y Bandera de Brasil Morumbi
Predecesor:
Bandera d'Arxentina Pte. Perón y Bandera de Brasil Mineirão
Bandera de Brasil Morumbi y Bandera de Brasil Maracaná
Estadiu de la final de la Supercopa Suramericana
Final de 1989
Final de 1994
Socesor:
Bandera de Uruguái Centenariu y Bandera de Paraguái Manuel Ferreira
Bandera d'Arxentina Libertadores d'América y Bandera de Brasil Maracaná
Predecesor:
Bandera de Uruguái Centenariu y Bandera de Brasil Urbano Caldeira
Bandera d'Arxentina Antonio V. Liberti y Bandera de Brasil Mineirão
Bandera de Brasil Mineirão y Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando
Bandera de Colombia Pascual Guerrero y Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando
Bandera de Brasil Palestra Itália y Bandera de Colombia Pascual Guerrero
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Brasil Morumbi
Bandera de Brasil Pacaembú y Bandera de Paraguái Defensores del Chaco
Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando y Bandera de Brasil Morumbi
Bandera de Brasil Morumbi y Bandera de Brasil Beira-Rio
Bandera de Brasil Pacaembú y Bandera de Uruguái Centenariu
Estadiu de la final de la Copa Libertadores d'América
Final de 1963
Final de 1977
Final de 1978
Final de 1979
Final de 2000
Final de 2001
Final de 2003
Final de 2004
Final de 2007
Final de 2012
Socesor:
Bandera d'Arxentina Libert. d'América y Bandera de Uruguái Centenariu
Bandera de Colombia Pascual Guerrero y Bandera d'Arxentina A. J. Armando
Bandera de Paraguái Defensores del Chaco y Bandera d'Arxentina A. J. Armando
Bandera de Brasil Beira-Rio y Bandera de Uruguái Centenariu
Bandera de Méxicu Azteca y Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando
Bandera de Brasil Pacaembú y Bandera de Paraguái Defensores del Chaco
Bandera de Colombia Palogrande y Bandera d'Arxentina Alberto J. Armando
Bandera de Brasil Morumbi y Bandera de Brasil Beira-Rio
Bandera de Brasil Maracaná y Bandera d'Ecuador Casa Blanca
Bandera de Paraguái Defensores del Chaco y Bandera de Brasil Mineirão
Predecesor:
Bandera de Uruguái Gran Parque Central
Bandera del Perú Antiguu Estadiu Nacional
Bandera de Chile Estadiu Nacional de Chile
Co-Sede de la Copa América
Bandera d'Arxentina Arxentina 1925
Bandera d'Arxentina Arxentina 1937
Bandera d'Arxentina Arxentina 1946
Socesor:
Bandera de Chile Campos de Sports de Ñuñoa
Bandera del Perú Antiguu Estadiu Nacional
Bandera d'Ecuador Estadiu George Capwell
Predecesor:
II Xuegos Olímpicos de la Mocedá
Bandera de la República Popular China Nankín 2014
Co-Sede de los
III Xuegos Olímpicos de la Mocedá

Bandera d'Arxentina Buenos Aires 2018
Socesor:
IV Xuegos Olímpicos de la Mocedá
Bandera de ? Ensin definir 2023