Guaiacum officinale

Guaiacum officinale;
Estáu de caltenimientu
	; En peligru críticu (IUCN 2.3)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Zygophyllales
Familia:	Zygophyllaceae
Xéneru:	Guaiacum
Especie:	Guaiacum officinale; L. 1753
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Guayaco redirixe equí; pa otros usos, vease guayaco (dixebra)

El guayacán o guayaco ye un árbol nativu d'América tropical, con amplia distribución nes islles del Caribe (especialmente Xamaica, Cuba y La Española), la mariña Caribe de Colombia y Venezuela. Frecuentemente alcuéntrase en llugares llanos pocu elevaos y cascayosos, pero tamién puede formar parte del monte secu hasta los 500m.

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye un árbol perenne de lenta crecedera qu'algama 5-20 metros d'altor cola copa arrondada, bien frondosa, polo que resulta ideal como árbol de solombra. El tueru arciáu aprove'l verdaderu lignum vitae, una madera bien duro. Tien fueyes opuestes y nervaes, pinnaes con trés pares de foliolos sésiles. Les flores son solitaries de color azul claru o violeta arrexuntándose en pedúnculos axilares. Tien cinco pétalos tres veces más grandes que los sépalos. El frutu ye una cápsula seca de color verde que contién les granes.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

Usar pa tratar la sífilis.
Aguiya'l sistema dixestivu.
Usáu pal tratamientu del reumatismu, farinxitis y larinxitis.
En vía esterna usáu p'aselar los dolores de mueles y reumáticos.

Usos[editar | editar la fonte]

G. officinale ye una de les dos especies que producen la verdadera lignum vitae, la otra ye Guaiacum sanctum. Ye una resina natural que s'estrayi de la madera, ye un compuestu incoloru que se vuelve azul cuando s'asitia en contautu con sustancies que tienen actividá de peroxidasa y depués espónense al peróxidu d'hidróxenu. Les tarxetes de guayaco trescalar cola resina y utilícense na determinación de si les fieces contién sangre. La porción hemo de la hemoglobina contién peroxidasa y cataliza la oxidación del acedu guaiaconico cuando'l peróxidu d'hidróxenu asítiase na tarxeta de guayaco si hai sangre presente nes fieces.^[3]

Flora emblemática[editar | editar la fonte]

Ye la flor nacional de Xamaica
Ye'l árbol emblemáticu del estáu Nueva Esparta, Venezuela
Islles Vírxenes (1978), 8c
Montserrat (1976), 3c

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Guaiacum officinale describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 381–382. 1753.^[4]

Etimoloxía

Guaiacum: nome xenéricu que tien el so orixe nel llinguaxe Maipureano, que ye faláu polos Taínos de Les Bahames; y que foi adoptáu al inglés en 1533, como la primer pallabra nesta llingua d'orixe americanu.^[5]

officinale: epítetu llatín que significa "melecinal, de venta en herbarios"

Sinonimia

Guaiacum bijugum Stokes
Guaiacum breynii Spreng.^[6]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ IUCN: 2006, asesores: Americas Rexonal Workshop (Manexu y Caltenimientu Sustentable d'Árboles, Costa Rica, payares de 1996). 1998. ID: 33701. Guaiacum officinale. 11 mayu de 2006. Llistáu en Riesgu d'Estinción
↑ Cárdenas López, D. & N. R. Salinas. 2007. Llibru Colorado Pl. Colombia 4(1): 1–232.
↑ Walker's Pediatric Gastrointestinal Disease, 5th edition, Chapter 46.2b. 'Upper Gastrointestinal Bleeding'. p 1285.
↑ «Guaiacum officinale». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 27 de payares de 2013.
↑ Bailey, Richard W (2004). Cambridge University Press: Language in the USA: Themes for the Twenty-first Century. ISBN 978-0-521-77747-6.
↑ Guaiacum officinale en PlantList

Bibliografía[editar | editar la fonte]

AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584. View in Biodiversity Heritage Library
Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. (eds.) 2008. Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
Nelson, C. H. 2008. Cat. Pl. Vasc. Honduras 1–1576.
Steyermark, J. A. 1995. Flora of the Venezuelan Guayana Project.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Les especies d'esti xéneru Guaiacum tán llistaes en CITES.ORG
Guaiacum officinale ye la flor nacional de Xamaica
Flor de G. officinale

USDA, ARS, National Genetic Resources Program. GRIN. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?18047 (15 feb 2008)

[1] IUCN: 2006, asesores: Americas Rexonal Workshop (Manexu y Caltenimientu Sustentable d'Árboles, Costa Rica, payares de 1996). 1998. ID: 33701. Guaiacum officinale. 11 mayu de 2006. Llistáu en Riesgu d'Estinción

[2] Cárdenas López, D. & N. R. Salinas. 2007. Llibru Colorado Pl. Colombia 4(1): 1–232.

[3] Walker's Pediatric Gastrointestinal Disease, 5th edition, Chapter 46.2b. 'Upper Gastrointestinal Bleeding'. p 1285.

[Trop-4] «Guaiacum officinale». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 27 de payares de 2013.

[5] Bailey, Richard W (2004). Cambridge University Press: Language in the USA: Themes for the Twenty-first Century. ISBN 978-0-521-77747-6.

[6] Guaiacum officinale en PlantList

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]