Carol Burnett

De Wikipedia
Carol Burnett
Vida
Nacimientu San Antonio26 d'abril de 1933[1] (90 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Llingua materna inglés d'Estaos Xuníos
Familia
Casada con Joe Hamilton (1963 – div. 1984)
Fíos/es
Estudios
Estudios Escuela de Teatro, Cine y Televisión de UCLA (es) Traducir
Escuela Preparatoria de Hollywood (es) Traducir
Universidá de California en Los Angeles
UCLA Herb Alpert School of Music (en) Traducir
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu cantante, actriz de teatru, actriz de cine, actriz de televisión, actriz de voz, presentadora de televisión, escritora, guionista, baillarina, comediantaactriz
Premios
Nominaciones
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Instrumentu musical voz
IMDb nm0000993
Cambiar los datos en Wikidata

Carol Creighton Burnett (26 d'abril de 1933San Antonio) ye una actriz, comediante y cantante d'Estaos Xuníos, reconocida principalmente por protagonizar el programa The Carol Burnett Show, que se tresmitió pola cadena CBS ente 1967 y 1978.

El so talentu pa la parodia ganáron-y el títulu de American Queen of Comedy (Reina de la comedia americana).

En 1977 foi votada una de les 20 muyeres más almiraes d'Estaos Xuníos, ganó cinco Globos d'Oru, seis Emmy, dolce People's Choice Awards, foi nomada "Muyer del Añu" pel Círculu de Críticos de TV y pertenez al Television Hall of Fame dende 1985.

Vida y empiezos[editar | editar la fonte]

Nació en San Antonio y a los 8 años camudar a Los Angeles. Pasó la so infancia en Hollywood al cuidu de la so güela Nanny, los sos padres yeren alcohólicos. Quería estudiar periodismu pero nun tenía dineru, una misteriosa donación anónima de 50 dólares dexó'l so ingresu y cursó estudios na Universidá de California, Los Angeles n'inglés y teatru.

En New York, fíxose famosa nel circuitu de cabarés y night clubes pol so cantar ya imitaciones, realizó'l so debú en Broadway col musical Once upon a Mattress (1959).

Dempués apaeció con regularidá en televisión en The Gary Moore Show (1959–1962) y en The Tonight Show y con Ed Sullivan.

En 1962 fixo una apaición memorable nel Carnegie Hall con guión de Mike Nichols cola so amiga Julie Andrews (Julie and Carol at Carnegie Hall), nos años 70 repitió'l formatu en Carol y Julie nel Lincoln Center y cola sopranu Beverly Sills nel Metropolitan Opera de New York (Beverly and Carol at the Met). Participó en películes - recordar como Miss Hannigan en Annie -, series de televisión y una serie d'especiales pa la televisión con grandes figures del espectáculu como Steve Martin, Plácido Domingo y Robin Williams. Mientres 2003 fixo una xira de gales cola mezzosopranu Frederica von Stade actuando cola San Francisco Symphony, Forth Worth, Dallas, Washington, etc.

Participa na segunda temporada de la serie Glee, nel papel de la madre de Sue Sylvester, y canta el cantar "Ohio".

The Carol Burnett Show[editar | editar la fonte]

La emisión selmanal del Carol Burnett Show (19661977) convertir n'unu de los programes televisivos más populares y, cola so participación nel mesmu, Burnett ganó cinco premios Emmy. El show considérase'l socesor del llexendariu show de Lucille Ball, pionera de les grabaciones n'estudiu con públicu presente y quien la apadrinó. El show tuvo 278 episodios, fixo famosos al equipu integráu Tim Conway, Vicki Lawrence y Harvey Korman ganando en total 23 nominaciones a los Premios Emmy.

Fueron famoses les parodies de Carol Burnett ya imitaciones como la Reina Isabel d'Inglaterra, Charo, Gloria Swanson (alies Norma Desmond en Sunset Boulevard), Bette Davis, Joan Crawford, Lana Turner y otros personaxes según Gone with the Wind ("Gone with the Wind") y Rebecca ente otres películes. El segmentu protagonizáu por Burnett como "Eunice" (una fracasada provinciana suriega) cobró tal popularidá que eventualmente convertir nun show estreme.

En cada episodiu yera convidada una celebridá que competía nun númberu risible con Carol Burnett y el so equipu. Pol show pasaron Carol Channing, Lucille Ball, Lana Turner, Ella Fitzgerald, Liza Minnelli, Cher, Ethel Amenorguen, Sammy Davis Jr, Eileen Farrell, Jack Palance, Gloria Swanson, Jackson 5, Maggie Smith, Marilyn Horne, Mel Tormé, Dionne Warwick, James Stewart, Chita Rivera, Jerry Lewis, Rock Hudson, Dick Van Dyke, Julie Andrews, Beverly Sills, Bernadette Peters, Lily Tomlin, Madeline Kahn, Steve Martin, Robin Williams, The Carpenters, Dinah Shore, Steve Lawrence, Eydie Gorme y otros.

Vida privada[editar | editar la fonte]

Casóse en 1955 con Don Saroyan de quien se divorció en 1962 pa casase en 1963 col productor Joe Hamilton, padre d'ocho y con quien tuvo los sos trés fíes, Carrie, Jody y Erin. La pareya divorcióse en 1984 y en 2001 casóse con Brian Miller.

La so fía Carrie morrió en 2002 a los 38 años de cáncer dempués de superar la so adicción a les drogues.

En 1986 publicó les sos memories "One more time" (Random House) ISBN 0-394-55254-7, 9780394552545

Premios y Honores[editar | editar la fonte]

  • 6 Gallardones Emmy, 1962, 1963, 1972, 1974, 1975, 1997
  • 5 American Guild of Variety Artists Awards
  • TV Guide Award, 1961, 1962, 1963
  • Peabody Award, 1963
  • Gallardón National Television Critics Circle, 1977
  • One of the 20 Most Admired Women in the World Gallup Poll, 1977
  • San Sebastian Film Festival Award Meyor Actriz, 1978
  • 12 People's Choice Awards
  • 5 Golden Globe Awards, 1968, 1970, 1972, 1977, 1978
  • Academy of Television Arts and Sciences Woman of the Year
  • First Ace Award, 1983
  • Television Hall of Fame, 1985
  • Horatio Alger Award, 1988.
  • Grand Marshal Rose Parade y 84th Rose Bowl Game New Year's Day 1998.
  • Back Stage West Garland Awards, 1999
  • Kennedy Center Honors, 2003
  • Presidential Medal of Freedom, 2005.
  • Paséu de la fama de Hollywood en 6439 Hollywood Blvd., cerca del Hollywood Pacific Theatre onde foi acomodadora en 1957.

Teatru[editar | editar la fonte]

Llargumetraxes[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Burnett, Carol. One More Time: A Memoir. New York: Random House, 1986.
  • Burnett, Carol.This time together: Laughter and reflection. Harmony. 2010.ISBN 0-307-46118-1
  • Purdum, Todd S. Carol Burnett Comes Round to Where She Started From. New York Times, 1995.
  • "The Serious Business of Being Funny."The New Yorker, 21 /8/1995
  • Marc, David. Carol Burnett: The Last of the Big-time Comedy-Variety Stars.1992.
  • O'Connor, John J. Funny Women of Television: A Museum of Television and Radio Tributy. The New York Times, 1991.
  • Taraborrelli, J. Randy. Laughing Till It Hurts: The Complete Live and Career of Carol Burnett. New York: Morrow, 1988.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: Internet Broadway Database. Identificador de persona d'Internet Broadway Database: 33725. Apaez como: Carol Burnett. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0168247. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  3. URL de la referencia: https://www.loc.gov/about/awards-and-honors/living-legends/carol-burnett/.
  4. URL de la referencia: http://www.theatreworldawards.org/past-recipients.html.
  5. URL de la referencia: https://www.newspapers.com/image/382462510. Data de consulta: 26 abril 2021.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]