Barry Lyndon
| Barry Lyndon | |
|---|---|
 | |
| Datos | |
| Títulu orixinal | Barry Lyndon |
| Xéneru | cine dramáticu, cine bélicu y película basada nuna obra lliteraria |
| País d'orixe | Estaos Xuníos y Reinu Xuníu |
| Añu | 1975 |
| Idioma orixinal | inglés |
| Duración | 177 min. |
| Ficha téunica | |
| Direición | Stanley Kubrick |
| Producción | Stanley Kubrick |
| Guión | Stanley Kubrick |
| Música | Leonard Rosenman |
| Fotografía | John Alcott |
| Edición | Tony Lawson |
| Repartu |
Hardy Krüger, Ryan O'Neal, Marisa Berenson, Steven Berkoff, Patrick Magee, Gay Hamilton, Godfrey Quigley, Diana Körner, Murray Melvin, Leonard Rossiter, Philip Stone, Leon Vitali, Marie Kean, André Morell, Frank Middlemass, Liam Redmond, Michael Hordern, Dominic Savage, Arthur O'Sullivan, Anthony Sharp, Wolf Kahler, Ferdy Mayne, Vivian Kubrick, Hans Meyer, John Bindon, Pat Roach, Harry Towb, John Sharp, George Sewell, John Sullivan  , Barry Jackson y Frederick Schiller |
| Ver llista completa | |
| Compañíes | |
| Productora |
Hawk Films , Peregrin y Warner Bros. |
| Distribuidora | Warner Bros. |
| Enllaces esternos | |
| Ficha n'IMDb | |
| Ficha en FilmAffinity | |
| |
Barry Lyndon ye una película británica-estauxunidense dramática-hestórica de 1975 escrita y empobinada por Stanley Kubrick y protagonizada por Ryan O'Neal y Marisa Berenson. Ta basada na novela homónima de William Makepeace Thackeray.
La película ganó cuatro premiu Óscar a la Meyor Direición Artística, Meyor Fotografía, Meyor Vestuariu y Meyor Banda Sonora, y foi nomada tamién a Meyor Película, Meyor Direutor y Meyor Guión Adautáu. Amás Kubrick ganó'l premiu de l'Academia Británica de Cine y Televisión (BAFTA) a la Meyor Direición y John Alcott ganó'l de Meyor Fotografía, y el filme foi nomáu a Meyor Película, Meyor Direición Artística y Meyor Vestuariu.
L'afamáu direutor de cine Martin Scorsese citó a Barry Lyndon como la so película favorita de Stanley Kubrick. Delles cites del guión d'esta película apaecieron n'otres obres cinematográfiques tan desemeyaes como The Duellists de Ridley Scott, La edá de la inocencia del propiu Scorsese, Rushmore de Wes Anderson y Dogville de Lars von Trier.
Argumentu[editar | editar la fonte]
La película cunta les peripecies del aventureru irlandés Barry Lyndon (Ryan O'Neal) y la so ascensión y cayida na sociedá inglesa. La hestoria empieza n'Irlanda nel sieglu XVIII. El mozu Redmond Barry namorar de la so provocadora prima Nora Brady y se bate en duelu pol so amor aparentemente matando al so prometíu'l ricu capitán inglés Quin. Barry fuxe, se enrola nel exércitu inglés y vive munches aventures. Pasáu un tiempu afaya que'l duelu foi amañáu pola so propia familia y que'l capitán inglés ta vivu y casóse con Nora. Barry viaxa per Europa como soldáu, axente secretu al serviciu de Prusia y finalmente como xugador profesional, buscando fortuna.
Seduz y cásase con una rica viuda, Lady Lyndon (Marisa Berenson), a la que nun amar. Barry ye indiferente a ella y al so fíu, Lord Bullingdon, quien sabe que Barry ye a cencielles un comenenciosu. Barry convertir nun home cínicu y un home egoísta. La pareya tien un fíu, Brian, que crez gociando del gran ciñu del so padre pero que muerre en sufriendo una cayida de caballu. Nun duelu con Lord Bullingdon Barry pierde una pierna y, so amenaza d'encarcelamientu, acepta abandonar Inglaterra. Dempués de pasar dellos años cola so madre n'Irlanda, Barry trescurre'l restu de la so vida xugando n'Europa.
Producción[editar | editar la fonte]
Rodada dafechu en decoraos de dómina (sobresaliendo'l Castiellu de Howard) y en lluz natural (con veles nes escenes nocherniegues o d'interior), por aciu oxetivos de cámara bien lluminosos (cambéu d'una cámara Mitchell y d'oxetivos Zeiss de focal 50 mm y d'abertura F0.7) y por aciu el tratamientu especial del negativu, esta película presenta una fotografía escepcional, auténtica proeza técnica que-y confier una estética más bien aveseda y bien particular, nel tonu de la hestoria y les pintures de la dómina. L'espectador atopar d'esta forma imbuyíu na intimidá de los personaxes, tal que pretendía Kubrick, que quería realizar un documental que se desenvolviera mientres el sieglu XVIII.
Esta estética particular ta magníficamente sofitada pela banda sonora, con pieces clásiques: la zarabanda de Händel (mal llamada folía de Händel), la marcha Hohenfriedberger de Federico II, El barberu de Sevilla de Paisiello, un tríu de Schubert o de Bach; y del folclor irlandés (interpretáu por The Chieftains).
Cabo señalar que'l postreru terciu de la película nun respeta l'argumentu orixinal de la novela, na que'l fíu de Redmon Barry fina nun accidente de caballu y el protagonista acaba arruináu na cárcel, en compañía de la so vieya madre. Amás, el so fiyascu, al que se daba por muertu nes guerres coloniales de Norteamérica, torna a Inglaterra y reclama les sos posesiones como lexítimu herederu, fechu qu'acaba per producise.
Repartu[editar | editar la fonte]
- André Morell
- Anthony Sharp
- Arthur O'Sullivan
- Barry Jackson
- Diana Körner
- Dominic Savage
- Ferdy Mayne
- Frank Middlemass
- Frederick Schiller
- Gay Hamilton
- George Sewell
- Godfrey Quigley
- Hans Meyer
- Hardy Krüger
- Harry Towb
- John Bindon
- John Sharp
- John Sullivan
- Leon Vitali
- Leonard Rossiter
- Liam Redmond
- Marie Kean
- Marisa Berenson
- Michael Hordern
- Murray Melvin
- Pat Roach
- Patrick Magee
- Philip Stone
- Ryan O'Neal
- Steven Berkoff
- Vivian Kubrick
- Wolf Kahler
Premios[editar | editar la fonte]
Óscar 1975[editar | editar la fonte]
| Añu | Categoría | Persona | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1975 | Óscar a la meyor película | Stanley Kubrick | Candidata |
| 1975 | Óscar al meyor direutor | Stanley Kubrick | Candidatu |
| 1975 | Óscar al meyor guión adautáu | Stanley Kubrick | Candidatu |
| 1975 | Óscar a la meyor fotografía | John Alcott | Ganador |
| 1975 | Óscar a la meyor direición artística | Maurice
|
Ganadores |
| 1975 | Óscar a la meyor banda sonora | Leonard Rosenman | Ganador |
| 1975 | Óscar al meyor diseñu de vestuariu | Ulla-Britt
|
Ganador |
