Ajuga reptans
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Búgula | ||
---|---|---|
![]() | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Subreinu: | Tracheobionta | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Asteridae | |
Orde: | Lamiales | |
Familia: | Lamiaceae | |
Subfamilia: | Ajugoideae | |
Xéneru: | Ajuga | |
Especie: |
A. reptans L. 1753 | |
[editar datos en Wikidata] |
La búgula (Ajuga reptans), conocida tamién como consuelda media, ye una especie fanerógama perteneciente a la familia Lamiaceae.
Descripción[editar | editar la fonte]
Ye una planta yerbácea y perenne con estolones radicantes de 10-40 cm. de llargor. Fueyes, oblongues y opuestes. Flores pequeñes de color azul que s'arrexunten en mestos recímanos.
Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]
Ye natural d'Europa y norte d'África estendiéndose hasta Irán. Alcuéntrase en praderíes húmedes, montes avesíos y suelos encharcaos.
Propiedaes[editar | editar la fonte]
- Remedio homeopáticu contra les anxines y reumatismos.[ensin referencies]
- Astrinxente y tónicu amargu qu'ameyora la dixestión.[ensin referencies]
- Per vía esterna úsase como repulguante.[1]
- Ye diuréticu, estomacal, carminativo, cicatrizante, colagogo, astrinxente, antihemorroidal, vulnerario, febrífugo.[2]
Taxonomía[editar | editar la fonte]
Ajuga reptans describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 561. 1753.[3]
- Ajuga vulgaris Rouy in G.Rouy & J.Foucaud (1909), nom. illeg.
- Bugula decumbens Mill. (1768).
- Ajuga densiflora Ten. (1836), nom. illeg.
- Ajuga alpina Fr. (1842), nom. illeg.
- Ajuga hampeana A.Br. & Vatke (1872).
- Ajuga vulgaris subsp. abnormis Rouy in G.Rouy & J.Foucaud (1909).
- Ajuga vulgaris race candolleana Rouy in G.Rouy & J.Foucaud (1909).
- Ajuga abnormis (Rouy) Prain (1913).
- Ajuga candolleana (Rouy) Prain (1913).[4]
- Ajuga vulgaris var. stolonifera (Jeanb. & Timb.-Lagr.) Rouy [1909]
- Ajuga vulgaris var. breviproles (Borbás) Rouy [1909]
- Ajuga vulgaris var. bifera Gillot [1880]
- Ajuga vulgaris proles candolleana Rouy [1909]
- Ajuga vulgaris subsp. reptans (L.) Rouy [1909]
- Ajuga vulgaris subsp. nantii (Boreau) Rouy [1909]
- Ajuga stolonifera Jeanb. & Timb.-Lagr. [1879]
- Ajuga pyramidalis L. [1754]
- Ajuga nantii Boreau [1863]
- Ajuga breviproles Borbás [1899]
- Ajuga barrelieri Ten. [1835,1838]
- Teucrium reptans (L.) Crantz non Pourr. [1788]
- Bugula reptans (L.) Moench[5]
Nome común[editar | editar la fonte]
Búguea, búgula, bugula, consuelda media, corocha, sage verdaderu o suelda.[6]
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Planta melecinal
- Fitoterapia
- Usos melecinales de los raigaños
- Medicina china tradicional
- Terminoloxía descriptiva de les plantes
- Cronoloxía de la botánica
- Historia de la Botánica
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Dr. Berdonces I Serra. . Gran Enciclopedia de les Plantes Melecinales páxs. 233. Tikal ediciones ISBN 84-305-8496-X.
- ↑ Ajuga reptans en Plantes Útiles
- ↑ «Ajuga reptans». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de payares de 2012.
- ↑ Sinónimos en Kew
- ↑ Sinónimos en Tela Botánico
- ↑ Nome común Real Xardín Botánicu
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
- CONABIO. 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
- Correll, D. S. & M. C. Johnston. 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i–xv, 1–1881. The University of Texas at Dallas, Richardson.
- Cronquist, A. J., A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren. 1984. Vascular Plants of the Intermountain West, U.S.A. 4: 1–573. In A. J. Cronquist, A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren (eds.) Intermount. Fl.. Hafner Pub. Co., New York.
- Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
- Gibbs Russell, G. Y., W. G. Welman, Y. Reitief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. v. Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
- Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
- Gleason, H. A. & A. J. Cronquist. 1991. Man. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. 1–860. In O. Hokche, P. E. Berry & O. Huber Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
- Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- Scoggan, H. J. 1979. Dicotyledoneae (Loasaceae to Compositae). Part 4. 1117–1711 pp. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
- Voss, E. G. 1996. Michigan Flora, Part III: Dicots (Pyrolaceae-Compositae). Cranbrook Inst. of Science, Ann Arbor.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Ajuga reptans
.
![]() |
Wikispecies tien un artículu sobre Ajuga reptans. |