Imperiu Otomanu
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Himnu nacional |
himno imperial otomano (es) | ||||
Alministración | |||||
Capital | Constantinopla (de 1453 a 1922) | ||||
Forma de gobiernu |
monarquía absoluta (de 27 xunetu 1302 a 1876) monarquía dual (es) (de 1876 a 1878) monarquía absoluta (de 1878 a 1908) monarquía dual (es) (de 1908 a 1922) unipartidismu (de 1913 a 1918) dictadura militar (es) (de 1913 a 1918) monarquía | ||||
Llingües oficiales | turcu otomanu | ||||
Relixón oficial | sunismu | ||||
Rellaciones diplomátiques | |||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 41°N 29°E / 41°N 29°E | ||||
Superficie | 5200000 km² | ||||
Llendaba con | Reinu de Bulgaria, Imperiu austrohúngaru, Imperiu austriacu y Reinu d'Hungría | ||||
Demografía | |||||
Economía | |||||
Moneda | akçe (es) , Kuruş, lira otomana (es) y sultani (es) | ||||
Bancu central | Banco Otomano (es) | ||||
L'Imperiu Otomanu foi un estáu islámicu qu'esistió ente 1281 y 1923 y que nel momentu de máxima estensión espardíase per Anatolia, Oriente Mediu, el Norte d'África y los Balcanes. Yera conocíu como l'imperiu turcu en Turquía polos sos contemporaneos, pesie a que los sos gobernantes nun usaron esti nome pa referise al so estáu.[1][2]
Foi fundáu por Osman I. Tres la conquista de Constantinopla en 1453 esta ciudá, güei Estambul, foi'l centru d'esti estáu. Nos sieglos XVI y XVII yera una de les principales potencies del mundiu.
Caltuvo ocupaos los Balcanes hasta la segunda metá del sieglu XIX (Bosnia y Albania hasta 1912).
Cohesión interna
[editar | editar la fonte]L'Imperiu Otomanu yera un estáu pluri-étnicu basáu na fuercia militar de la clas dirixente turca y nel Islam, relixón que foi adoptada pola población balcánica d'Albania y Bosnia y Herzegovina. Grecia, Bulgaria, Serbia y Montenegru caltuvieron el cristianismu baxo grandes penes, ente les que taben:
- Impuestu del sangre:
- Refuga al primoxénitu: el primoxénitu natu de padre cristianu podía ser secuestráu llegalmente pol estáu pa ser educáu como xenízaru (guerreru turcu).
- Refuga a la primoxénita: la primoxénita nata de pá cristianu podía ser tomada como concubina por cualesquier funcionariu del estáu de fe islámica.
- Impuestu de proteición a la comunidá islámica: pagáu por tolos cristianos pa garantizar la so seguranza nel estáu.
Y anque en bien de casos éstes nun s'aplicaron, el despiadáu sistema de gobiernu del imperiu otomanu yera una dinámica estructural nesta rexón europea, basada nes formes económiques feudales de la Europa Oriental, enforma más fuerte que la de Francia o Alemaña; toa esta situación dio llugar a sistemes sociales arcaicos y anacrónicos na Europa de la dómina como son los boyardos rumanos que se caltuvieron nesta estaya europea hasta bien entráu'l sieglu XX.
Sultanes
[editar | editar la fonte]
|
|
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Abdolonyme Ubicini (1856). Letters on Turkey: Turkey and the Turks. J. Murray.
- ↑ Mrs. John Elijah Blunt (1878). The People of Turkey: Twenty Years Residence Among Bulgarians, Greek, Albanians, Turks, and Armenians. J. Murray.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).