Saltar al conteníu

Villa del monte abrazáu pola guapura

De Wikipedia
Xardinos clásicos de Suzhou
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
"Villa del monte abrazáu pola guapura".
Llugar  China
Criterios Cultural: i, ii, iii, iv, v
Referencia 813bis
Inscripción 1997 (XXI Sesión)
Estensiones 2000
Área Asia y Oceanía
Cambiar los datos en Wikidata

La Villa de monte abrazáu pola guapura (chinu: 环秀山庄; pinyin: Huánxiù Shānzhuāng) ye un destacáu xardín chinu en Suzhou. Atopar nel númberu 272 de Jingde Rd., dientro del muséu del bordáu en Suzhou, Jiangsu, China. Huanxiu Shanzhuang, xunto con otros xardinos clásicos de Suzhou, foi proclamáu Patrimoniu de la Humanidá pola UNESCO nel añu 1997. Ye'l más pequeñu de los xardinos y, posiblemente, el más antiguu.[1]

La historia de la "Villa de monte abrazáu pola guapura" puede remontase a la dinastía Jin (265-420), cuando'l ministru d'Educación, Wang Xun (王旬), y el so hermanu Wang Min (王珉), donaron la so casa residencial pa construyir el templu de Jingde (景德寺). Más tarde na dómina de les Cinco Dinastíes, convertir nel Xardín Jingu (金谷园), propiedá de Qian Yuanliao (钱元璙), fíu del emperador del reinu de Wuyue, Qian Liu. Na dinastía Song, foi'l xardín farmacéuticu de Zhu Changwen (朱长文), un eruditu. Col trescurrir de los sieglos, reconstruyóse delles vegaes. Na dómina Jiajing de la dinastía Ming, convertir na Academia de Lliteratura clásica Xuedao (学道书院), y más tarde, la oficina del supervisor de provisiones. En 1573, foi residencia del Gran conseyeru, Sheng Shixing (申时行). A finales de la dinastía Ming y principios de la dinastía Qing, el so descendiente, Sheng Jikui (申继揆), construyó'l xardín Qu (蘧园) equí.

Mientres la yera Qianlong de la dinastía Qing, foi residencia de Jiang Ji (蒋楫), direutor del departamentu de xurisdicción. Jiang construyó la Torre Qiuzi (求自楼), y atropó piedres pa formar una rocalla detrás d'ella. Cavó'l terrén hasta tres pies (91 cm), y surdió un manantial, y creó un estanque, llamáu Nieve volador (飞雪). Alzáronse tamién otres cases y pabellones. El xardín darréu foi propiedá de Bi Yuan (毕沅), el Secretariu d'estáu imperial, y Sun Shiyi, el conseyeru xefe. El nietu de Sun, llamáu Sun Jun, en 1807, pidió al maestru de rocallas Gue Yuliang (戈裕良) que reconstruyera esti xardín. Gue construyó la rocalla dientro d'un campu de mediu mu (323 m²) consiguiendo'l sorprendente efeutu de paecer que s'estendía por munchos li. Dende entós el xardín ganó la so reputación pola so rocalla. Wang Zhou, direutor d'obres, mercó'l xardín y lo renombró como Villa de monte abrazáu pola guapura. En 1949 el xardín convertir en propiedá estatal y en 1988 foi declaráu un llugar históricu.

El xardín, de 2.180 m² de superficie, ta compuestu a lo llargo d'una exa llinial con tres elementos principales: una cueva llamada Llomba de seronda, l'Estanque de la nieve volador, alimentáu por una cascada llamada Manantial de nieve volador, y la sala principal.[2] La obra de roca nesti xardín amuesa la téunica y l'efeutu usaos nos xardinos chinos. Amás, ye una recreación de los cinco montes importantes de China, y amuesa gran maestría a la de crear la sensación d'un espaciu vastu nuna superficie pequeña.


Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Ierardo, Esteban. «LOS XARDINOS CHINOS DE SUZHOU».
  2. Mingcheng, 2009

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]