Saltar al conteníu

Qufu

Coordenaes: 35°36′N 116°59′E / 35.6°N 116.98°E / 35.6; 116.98
De Wikipedia
Qufu
Alministración
PaísBandera de la República Popular China República Popular China
Provincies Shandong
Ciudá-prefeutura Jining
Tipu d'entidá Ciudá-condáu de la República Popular China
Nome oficial 曲阜市 (zh-cn)
Códigu postal 273100
Xeografía
Coordenaes 35°36′N 116°59′E / 35.6°N 116.98°E / 35.6; 116.98
Qufu alcuéntrase en República Popular China
Qufu
Qufu
Qufu (República Popular China)
Superficie 814.75 km²
Altitú 65 m
Demografía
Población 640 498 hab. (2010)
Porcentaxe 100% de Jining
Densidá 786,13 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+08:00
Llocalidaes hermaniaes Davis, Santiago de Compostela y Umeå
qufu.gov.cn
Cambiar los datos en Wikidata

Qufu (chinu: 曲阜, pinyin: Qūfù) ye una llocalidá nel suroeste de la provincia de Shandong, cercana a la mariña oriental de la República Popular China. Atopar a alredor de 130 km al sur de la capital provincial, Jinan y 45 km al nordeste de la sede prefectural de Jining. Ye famosa por ser la ciudá natal del filósofu Confucio (551 a. C - 479 e.C.) quien, tradicionalmente, créese que nació nel cercanu monte Nin.

Tien una población urbana d'alredor de 60 000 habitantes (2004) y tola rexón alministrativa tien alredor de 650 000 habitantes.

Foi capital del Estáu de Lu mientres el periodu de Primaveres y Serondes. Hasta 1937 na ciudá vivieron los miembros de la familia Kong, descendientes direutos de Confucio. La ciudá contién numberosos palacios históricos, templos y campusantos. El principal curiosu d'esta ciudá ta nos trés monumentos declaraos como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 1994: el templu de Confucio (chinu: 孔庙, pinyin: Kǒng miào), el campusantu de Confucio (chinu: 孔林, pinyin: Kǒng lín) y la residencia de la familia Kong (chinu: 孔府, pinyin: Kǒng fǔ).

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

El nome Qufu lliteralmente significa "llomba encorvada", y refierse a una llomba d'una milla de llarga que formaba parte de la ciudá nesta dómina como capital del estáu de Lu.[1]

Qufu foi capital del estáu de Lu mientres el periodu Primaveres y Serondes. La muralla de la ciudá de la capital Lu arrodiaba non yá la zona de lo que güei ye ciudá cercada actual (Ming), sinón tamién un territoriu significativu al este y al norte d'ella.

Mientres la dinastía Tang y nos primeros díes de la dinastía Song la ciudá centrábase alredor de lo qu'anguaño ye'l Templu del duque Zhou, na esquina nordeste de lo que güei ye la ciudá cercada. En 1012, Qufu foi rebautizada como El Condao Xianyuan (仙源县), y reasitiada nel nuevu llugar a 4 km al este de la ciudada cercada actual, cerca del supuestu llugar de nacencia del llexendariu Emperador Mariellu y la tumba del so fíu Shaohao. Ellí construyóse un templu n'honor del Emperador Mariellu; tou lo que queda güei son dos estela xigantes (el sitiu Shou Qiu).[2]

Dempués de la conquista de China septentrional polos jurchen, la nueva dinastía Jin rebautizó Xianyuan de nuevu como Qufu (en 1142), pero la ciudá siguió tando nel llugar Son. Nun foi hasta'l reináu del emperador Jiajing de la dinastía Ming (1522) que s'alzó la muralla de la ciudá actual. El llugar de la ciudá en 1012-1522 ye güei el pueblu de Jiuxian (旧县村).[2]

En 1948, Qufu desempeñó un papel menor na campaña de Yanzhou mientres la Guerra civil china.

Los llugares históricos de Qufu esperecieron dañu mientres la Revolución cultural cuando alredor de 200 trabayadores y estudiantes de la Universidá Normal de Beixín lideraos por Tan Houlan (谭厚兰, 1937–1982), unu de los cinco poderosos líderes estudiantiles de la Revolución cultural, fueron a Qufu y detruyeron más de 6.000 oxetos de valor históricu en payares de 1966.[3][4][5]

Antes de l'amplia adopción del sistema pinyin, el nome de la ciudá (de cutiu vistu como sede d'un condáu, por casu, Qufu xian) trescribir al inglés de distintes maneres, como Ch'ü-fou-hien,[6] Kio-feu-hien,[7] Kio-fou-hien,[7] Kiu-fu,[8] Kiuh Fow, Keuhfow, Kufow, y Chufou.[9] N'español, foi trescritu como Chü-fu.[10]

Xeografía

[editar | editar la fonte]

El pequeñu centru históricu de Qufu ta arrodiáu del muriu de la ciudá restauráu de la dómina Ming y ríos o fosos. La Torre del Tambor (Gulou) ta nel centru de la ciudá cercada; el Templu de Confucio (Kong Miao), la casona de Confucio (Kong Fu) y el Templu de Yan Hui (Yan Miao) ocupen amplios sectores dientro del muriu.[11]

El campusantu de Confucio (Kong Lin) atopar a 1,3 km al norte de la ciudá cercada. El centru modernu de la ciudá ta al sur de la ciudá cercada. Hai tamién una mezquita y un vecinderu y mercáu musulmán que s'atopa xusto fuera de la portada occidental de la ciudá cercada.

La estación de ferrocarril de Qufu y principales árees industriales tán nel llau este, unos pocos quilómetros al este de la ciudá histórica. La tumba de Shaohao (chinu: 少昊陵, pinyin: Shǎo hào Líng) y el llugar históricu Shou Qiu (chinu: 寿丘, pinyin: Shòu Qiū, el supuestu llugar de nacencia del llexendariu Emperador Mariellu), tán nes contornes, al este, de la moderna Qufu, cerca del pueblu de Jiuxian village.

Tresporte

[editar | editar la fonte]

La llinia de ferrocarril Beixín-Shanghai orixinal, construyida a principios del sieglu XX, arrodia Qufu. Mientres un sieglu, la mayor parte de los viaxeros dende o escontra Qufu, usaríen la estación de tren en Yanzhou, a unos 15 km al oeste.

Muncho más tarde, construyóse un ramal de ferrocarril dende Yanzhou al puertu de Rizhao (parta de la llinia Xin-Shi, 新石铁路). Esta llinia pasa por Qufu, con una pequeña estación de pasaxeros operando nel llau sureste de la ciudá (35°34′58″N 117°01′30″E / 35.582860°N 117.025091°E / 35.582860; 117.025091); ye, sicasí, d'utilidá llindada pa la mayor parte de los viaxeros.

La llinia d'Alta Velocidá Beixín-Shanghai, que s'abrir en 2011, pasa por Qufu. La estación de ferrocarril de Qufu Esti d'esta llinia atopar a pocos quilómetros al sureste de la ciudá (35°33′23″N 117°03′49″E / 35.556390°N 117.063656°E / 35.556390; 117.063656).

En 2015, anunciáronse planes pa la construcción d'una llinia d'alta velocidá dende Qufu vía Linyi a Huai'an nos siguientes años.[12] Si llevar a cabu esti proyeutu, va faer de Qufu Esti una estación nodal.

Economía

[editar | editar la fonte]

La economía de Qufu básase principalmente na agricultura y la producción de granu. Otres industries principales son la de l'alimentación, testil, materiales de construcción, química, minería del carbón, farmacia, papel y maquinaria industrial.[13]

Educación

[editar | editar la fonte]
  • Universidá Normal de Qufu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Zhongguo gujin diming dacidian 中国古今地名大词典 [Diccionariu de topónimos chinos, antiguos y modernos] (Shanghai: Shanghai cishu chubanshe, 2005), 1154.
  2. 2,0 2,1 Bo Chonglan et al (2002), p. 109
  3. «Cultural revolution in Current Events». Weekly Reader Corp. (29 de setiembre de 2006). Consultáu'l 4 de marzu de 2007.
  4. Wang Liang, "The Confucius Temple Tragedy of the Cultural Revolution," en Thomas A. Wilson, ed., On Sacred Grounds, (Cambridge: Harvard University Press, 2002)
  5. Sang Ye y Geremie R. Barmé (2009): The Fate of the Confucius Temple, the Kong Mansion and Kong Cemetery, China Heritage Quarterly, nᵘ 20, avientu de 2009
  6. Armstrong, Alexander (1896). In a mule litter to the tomb of Confucius. J. Nisbet.
  7. 7,0 7,1 Legge, James (1867). Confucius and the Chinese classics, páx. 384, 388. - Rellatu del Rev. A. Williamson de la so visita a Qufu en 1865
  8. Markham (1870). =Journey through Shantung. 40. J. Murray.  p. 223. https://books.google.com/books?id=9kM9AAAAYAAJ&pg=PA223. 
  9. (1918) The New international encyclopædia, Volume 13, 2, Dodd, Mead and company, páx. 276.
  10. (1988) El pequeñu Espasa. Madrid: Espasa-Calpe, páx. 320. ISBN 84-239-6999-1.
  11. Vease por casu el mapa (Fig. 3.1.2.2) en: Schinz, Alfred (1996). The magic square: cities in ancient China. Edition Axel Menges, páx. 116. ISBN 3-930698-02-1.
  12. 临沂高铁又有俩大动作:临沂-淮安高铁将打通, 2015-05-29
  13. «Qufu.gov». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-12-08.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  • 傅崇兰 (Bo Chonglan); 孟祥才 (Meng Xiangcai); 曲英杰 (Qu Yingjie); 吴承照 (Wu Chengzhao) (2002) 曲阜庙城与中国儒学 (Qufu's temples and walled cities and China's Confucianism). Zhongguo Shehui Kexue Chubanshe. ISBN 7-5004-3527-4.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]