Muyeres d'Arxel
| Muyeres d'Arxel | |
|---|---|
| Llocalización | |
| Datos | |
| Autor | Pablo Picasso |
| Añu | 1955 |
| Materiales |
pintura al oleu y tela (es)  |
| Anchor | 146,4 cm |
 | |
Les femmes d'Alger (Muyeres d'Arxel) ye una serie de 15 pintures y numberosos dibuxos del pintor cubista español Pablo Picasso. La serie ta inspirada nel cuadru Muyeres d'Arxel nel so apartamentu d'Eugène Delacroix (1834).[1] Ye una de les series que pintó Picasso como tributu a dellos artistes qu'almiraba.[2]
La serie completa de Les Femmes d'Alger foi mercada por Victor y Sally Ganz a la galería Louise Leiris de París por 212 500 dólares en xunu de 1956.[3] Más tarde, los Ganz vendieron diez pintures de la serie a la galería Saidenberg, calteniendo nel so poder les versiones «C», «H», «K», «M» y «O».[4]
Dellos de los cuadros d'esta serie atópense anguaño n'importantes coleiciones públiques y privaes.
Orixe[editar | editar la fonte]
Picasso empezó a pintar una serie de variaciones llibres sobre'l cuadru «Muyeres d'Arxel nel so apartamentu» de Delacroix n'avientu de 1954, seis selmanes dempués de conocer la muerte del so amigu y rival Henri Matisse, yá que pa Picasso, la tema oriental» tenía una fuerte rellación con Matisse y Delacroix. Matisse yera famosu poles sos imáxenes de muyeres lánguidas y voluptuosas conocíes como odalisques, les muyeres de los harenes turcos. «Cuando Matisse morrió dexóme como mandáu a los sos odalisques», bromiaba Picasso. Munchos de les sos semeyes de Jacqueline ente 1955 y 1956 represéntenla d'esta forma.[5]
Les consecuencies de les Muyeres d'Arxel de Picasso fueron considerables: «Pensaba tantu en Les muyeres d'Arxel que merqué La Californie» esplicaba Picasso al so biógrafu Pierre Daix. La Californie ye una villa Belle Époque asitiada nes llombes de Cannes, na Costa Azul francesa, onde Picasso pasó les sos últimes décades. El pintor mercó esta casa en 1955, y foi equí onde pintó «Muyer desnuda nuna mecedora». Los interiores lluminosos, les vistes sobre'l Mediterraneu y l'exóticu xardín remembraben un sentimientu d'amplitú y tranquilidá que correspondíen a la idea que'l pintor tenía d'Oriente.
L'espertu n'historia del arte y coleicionista Douglas Cooper foi quiciabes el primeru en dase cuenta de que los cuadros pintaos en La Californie marcaben el regresu del meyor Picasso. N'abril de 1956, escribió al direutor de muséu Alfred Barr:
«Apocayá pasé un día con Picasso y repasamos lo que fizo dende'l pasáu mes de xunetu. Impresionóme gratamente (…) Una serie completa d'interiores de La Californie derivaos metá de Delacroix y metá de Matisse, incidiendo n'ornamientos, arabescos, simplificación (…) En resume, como tienes cuenta de venir a Europa, te cunto que tienes de ver tou esto nel estudiu: al mio pensar ye muncho meyor que cualquier cosa que pintara dende 1946».
Llista de les obres más importantes[editar | editar la fonte]
Versión C[editar | editar la fonte]
La Versión C foi vendida en 1988 tres la muerte de Victor Ganz[6]
Versión H[editar | editar la fonte]
La Versión H terminóse'l 24 de xineru de 1955, y púnxose a la venta por 7,15 millones de dólares en payares de 1997 –col restu de la coleición Ganz– na sala Christie's de Nueva York.[7] Anguaño forma parte de la coleición Nahmad de Suiza. En mayu de 2015 foi emprestada a la galería Tate Liverpool (Reinu Xuníu).[8]
Versión J[editar | editar la fonte]
La Versión J vender na sala Sotheby's de Londres en 2006 por 18,6 millones de dólares y güei forma parte de la coleición Nahmad.[9]
Versión K[editar | editar la fonte]
La Versión K vender por 6,6 millones en payares de 1997, xunto col restu de la coleición Ganz, na sala Christie's de Nueva York.[10]
Versión L[editar | editar la fonte]
La Versión L foi adquirida pol muséu Berggruen de Berlín en 2011 por 11,4 millones de dólares[11][12]
Versión M[editar | editar la fonte]
La Versión M vender por 10 millones en payares de 1997 xunto col restu de la coleición Ganz na sala Christie's de Nueva York.[10]
Versión N[editar | editar la fonte]
La Versión N acuéntrase nel Muséu d'Arte Mildred Lane Kemper, na Universidá Washington en San Luis. El fondu Steinberg mercó'l cuadru pa la universidá en 1960.[13]
Versión O[editar | editar la fonte]
La Versión O, últimu cuadru de la serie, pintóse'n 1955.[1]
Esti cuadru vendióse'n 1997 por 31,9 millones de dólares na sala Christie's de Nueva York. Na mesma puya vendiéronse otros trés versiones de la serie que pertenecíen a la familia Ganz. La Versión O foi adquirida pola marchante d'arte británico Libby Howie pa un coleicionista saudín residente en Londres que'l so nome non revelar.[14]
En mayu de 2015, la Versión O foi puyada per segunda vegada na sala Christie's de Nueva York. Esperábase que batiera'l récor de preciu en puya d'obres d'arte,[1] y na evaluación previa a la venta, Christie's asignó-y un preciu de salida de 140 millones de dólares, unu de los más altos que se dieron neses circunstancies, y coles mesmes afitó un preciu de reserva confidencial pa la so venta.[15] El cuadru vender por 179,4 millones de dólares, gastos incluyíos –el preciu más altu pagu hasta entós por una obra d'arte en puya[16]– al antiguu primer ministru de Qatar Hamad bin Jassem bin Jabr Al Thani[17]
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Cuadros más caros
- Tres estudio de Lucian Freud
- El berru
- Desnudu, fueyes verdes y bustu
- Garçon à la pipe
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Van Gogh, Picasso and others go on display before New York sales jamboree». The Guardian. 10 d'abril de 2015. http://www.theguardian.com/artanddesign/2015/apr/10/van-gogh-picasso-display-new-york-sale-christies-sothebys-alyscamps. Consultáu'l 10 de mayu de 2015.
- ↑ Picasso: Challenging the Past National Gallery p 109-114
- ↑ «Pablo Picasso - Les femmes d'Alger (Version "O")». Christie's. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Christie's to Offer Picasso's Iconic Masterpiece of the 1950s». Christie's. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Matisse Picasso: room guide, room 12». tate.org.uk.
- ↑ «Christie's to Offer Picasso's Iconic Masterpiece of the 1950s». Christie's. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Pablo Picasso - Les femmes d'Alger (Version "H")». Christie's. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Picasso: Peace and Freedom: Room 5: The Women of Algiers». Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Market news: Elizabethan portraiture, Peter Doig, Picasso and more». The Daily Telegraph. 28 de payares de 2006. http://www.telegraph.co.uk/culture/art/3656812/Market-news-Elizabethan-portraiture-Peter-Doig-Picasso-and-more.html. Consultáu'l 10 de mayu de 2015.
- ↑ 10,0 10,1 Walter Robinson. «Ganz sale results». Artnet. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Pablo Picasso works draw art world to Berlin». The Guardian. 7 de xunu de 2013. http://www.theguardian.com/world/2013/jun/07/pablo-picasso-art-berlin-berggruen. Consultáu'l 10 de mayu de 2015.
- ↑ «International Council - Museum Berggruen». Museum Berggruen. International Council - Museum Berggruen. Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ «Les femmes d'Alger (Women of Algiers), Variation "N"». Consultáu'l 11 de mayu de 2015.
- ↑ Prized Picasso Leads the Ganz Collection to a Record Auction of $206 Million, New York Times, November 11, 1997
- ↑ «A Picasso Is the Center of Attention at Christie's Auction». The New York Times. 10 d'abril de 2015. http://www.nytimes.com/2015/03/25/arts/design/a-picasso-is-the-center-of-attention-at-christies-auction.html. Consultáu'l 10 de mayu de 2015.
- ↑ «Picasso's Women of Algiers smashes auction record». BBC News Online. 12 de mayu de 2015. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-32700575. Consultáu'l 12 de mayu de 2015.
- ↑ «Billionaire Qatari sheikh 'identified' as secret buyer of world record Picasso». The Daily Telegraph. 21 de mayu de 2015. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/northamerica/usa/11621886/Billionaire-Qatari-sheikh-identified-as-secret-buyer-of-world-record-Picasso.html. Consultáu'l 21 de mayu de 2015.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q19898757