Miyu
Los miyos formen un grupu (non taxonómicu, sinón de sentíu agronómicu) de dellos cultivo ceberes con grana pequeña, tien un altu conteníu proteico y rique de poca agua pa crecer. Ésti tamién ye una cebera d'economía sólida.[1]
La mayoría de los miyos pertenecen a la subfamilia Panicoideae. Les especies principales de miyu, ordenaes pola so importancia económica, son:
- El mijo perla (Pennisetum glaucum)
- El miyu menor (Setaria italica)
- El miyu común (Panicum miliaceum)
- El miyu deu (Eleusine coracana)
- El miyu perenne (Panicum virgatum), que produz 60 gigaxulios de bioetanol por hectárea.[2]
Otres especies de menor importancia inclúin:
- El miyu xaponés (Echinochloa frumentacea)
- El miyu koda (Paspalum scrobiculatum)
- El miyu fonio (Digitaria exilis)
- El miyu montés (Milium effusum)
El miyu, amás, ye una cebera bien rica n'enerxía, ideal pa consumir nel almuerzu, tamién resulta indispensable na dieta de les persones celíaques una y bones nun contién prolaminas tóxiques y reemplaza gran cantidá de los nutrientes de los alimentos con gluten. Ye un granu que puede soportar cambeos sópitos de temperatura, la so crecedera ye rápidu y tien una alta resistencia contra plagues.
Anque esta cebera utilízase bien pocu pal consumu humanu d'occidente, en continentes como Asia y África constitúi una fonte importante d'alimentación.[3]
El tef (Eragrostis tef) y el sorgu (Sorghum spp.) dacuando tamién s'inclúin ente los miyos.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ gaaplex: National geographic n'español payares 2014. National Geographic Society.
- ↑ http://www.ecoticias.com/detalle_noticia.asp?id=28473
- ↑ FAO. «http://www.fao.org/docrep/W1808S/w1808s0c.htm#TopOfPage». Consultáu'l 4 d'avientu de 2014.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Champs d'Energies: Technic Panicum virgatum, switchgrass Archiváu 2010-10-25 en Wayback Machine Crops Photos Archiváu 2016-01-08 en Wayback Machine Technic Variety
- Analís de vacíos de coleiciones ex situ pal mancomún xenéticu de Eleusine coracana nel Portal d'Analís de Vacíos (Gap Analysis) de los Parientes Monteses de los Cultivos Archiváu 2011-02-24 en Wayback Machine