Médicos Ensin Fronteres
Premiu Nobel de la Paz 
|
Médicos Ensin Fronteres (Médecins Sans Frontières, MSF) ye una organización médica y humanitaria internacional qu'apurre la so ayuda a les víctimes de desastres naturales o humanos y de conflictos armaos, ensin nenguna discriminación de raza, sexu, relixón, filosofía o política. Esta organización recibió'l Premiu Nobel de la paz en 1999.[1]
Historia[editar | editar la fonte]
Médecins Sans Frontières (en francés) foi fundada en Francia en 1971 por un grupu de médicos y periodistes, ente ellos Bernard Kouchner y Jacques Mabit.
Dellos médicos yeren testigos del xenocidiu de la minoría Ibo, pos trabayaben nel Comité Internacional de la Cruz Roja (CICR). Esti grupu sentíase atayáu ante la obligación de guardar silenciu qu'esixía'l CICR (Comité Internacional de la Cruz Roja) a los sos miembros, sobre lo visto y fecho en Biafra.
L'otru grupu de médicos acababa de llegar de socorrer a les víctimes de los hinchentes qu'afararon Paquistán Oriental (actual Bangladex).
Diéronse cuenta de que, una vegada rematáu'l procesu de descolonización, l'escenariu internacional taba en fase de tresformamientu ya imponíase afaer l'ayuda humanitaria a les nueves necesidaes. A partir d'esi momentu, atender a les víctimes nun sería abonda: habría que denunciar les violaciones de los derechos humanos, crear corrientes d'opinión al traviés de los medios de comunicación y profesionalizar l'ayuda.
Anguaño, cuenta con casi cinco millones[2] de socios, dos mil voluntarios trabayando en programes humanitarios en setenta países y otros mil en llabores alministrativos. Previén y trata delles enfermedaes como la tuberculosis, el sida y la meninxitis.
Cifres[editar | editar la fonte]
Según el reporte d'actividaes de 2010 de la organización,[3] La organización cunta con cinco centros operacionales: en París, Bruxeles, Ámsterdam, Barcelona y Xinebra, amás de 14 oficines de país, asitiaes n'Europa, Estaos Xuníos, Xapón y Australia, que sofiten a los centros principales.
Esisten delles oficines adicionales, d'ente les cualos destaquen la Oficina Internacional en Xinebra, les Oficines d'Enllaz en Nueva York y en Bruxeles, la Campaña d'Accesu a Medicines de Xinebra, el Almacén y l'Oficina de Recaldación de Fondos nos Emiratos Árabes Xuníos y asociaciones de la sociedá civil n'África y n'América Llatina.
Los ingresos de la organización en 2014 fueron de 1.280,3 millones d'euros, de los cualos un 89% (1.141,7 millones d'euros) provenía de financiamientu priváu; en 2015 los ingresos fueron de 1.443,8 millones d'euros, de los cualos un 92% (1.332,1 millones d'euros) provenía de financiamientu priváu.[4] Les operaciones nel añu 2010 llevar a cabu en 61 países, con 2.769 voluntarios internacionales (7.086 salíes) y 31.052 emplegaos nacionales.[5]
El 17 de xunu de 2016 Médicos ensin Fronteres arrenunció a los Fondos de la XE y les sos Estaos miembros en protesta pola dañible política migratoria que s'afigura nel Alcuerdu XE-Turquía pa externalizar el control migratoriu de persones.[6]
Premios[editar | editar la fonte]
- Médicos Ensin Fronteres foi gallardoniada col Premiu Nobel de la Paz en 1999. El comité Nobel de Noruega conceder por ser pionera nel trabayu humanitariu en delles llocalidaes.[1] Tamién ganó'l Premiu Príncipe d'Asturies de la Concordia en 1991.[7]
- Recibió'l Premiu Lasker~Bloomberg de Serviciu Públicu en 2015.[8]
Discutiniu[editar | editar la fonte]
Esplotación llaboral[editar | editar la fonte]
Los captadores de socios de Médicos Ensin Fronteres n'España denunciaron condiciones d'esplotación llaboral. Estes inclúin clauses de productividá poles que puede despidise ensin indemnización a los captadores si nun consiguen 24 altes de socios al mes. Según Comisiones Obreres esti «ye un oxetivu casi imposible». Esta práutica lleva a una alta rotación qu'amenorga la sindicación. CCOO y CNT llevaron en 2017 esta práutica ante los tribunales. El casu foi tornáu nel Tribunal Cimeru de Xusticia de Galicia por un defectu de forma y ta anguaño pendiente nel Tribunal Supremu.[9]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 «Sitio oficial de los Premios Nobel». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2015..
- ↑ «MSF Arxentina». Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015.
- ↑ MSF (ed.): «Reporte 2010 d'actividaes internacionales». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2015.
- ↑ International activity report 2015. 2016 (2° ed.). p. 96. http://www.msf.org/sites/msf.org/files/international_activity_report_2015_en_2nd_ed_0.pdf. Consultáu 'l 19 de xineru de 2017.
- ↑ MEMORIA INTERNACIONAL MSF 2014. 2015. https://www.msf.es/sites/default/files/publicacion/Memoria%20internacional%202014%20ESP%208MB.pdf. Consultáu 'l 24 de payares de 2015.
- ↑ «control migratoriu-practicada-europa-sienta-peligrosu-precedente La externalización del control migratoriu practicada per Europa sienta un peligrosu precedente pa otros países qu'acueyen a refuxaos en tol mundu editorial=msf.es» (17 de xunu de 2016).
- ↑ «PREMIO PRÍNCIPE D'ASTURIES DE LA CONCORDIA 1991». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2015.
- ↑ UNAM (ed.): «Premiu Lasker 2015 pa Médicos ensin Fronteres». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2015.
- ↑ Requena Aguilar, Ana (20 de xunetu de 2017). "Perdona, ¿tienes un minutu?": La precariedá de los captadores caleyeros de les ONG. eldiario.es. https://www.eldiario.es/economia/captadores-socio-precariedad-ONG_0_666683777.html. Consultáu 'l 17 d'agostu de 2017.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Médicos Ensin Fronteres 
.
- Páxina web oficial (n'inglés, árabe)
| Predecesor: |
1999 |
Socesor: Kim Dae-jung |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q49330- Multimedia: Médecins sans frontières