Llingües fino-volgaiques

Llingües fino-volgaiques
Distribución xeográfica	Europa oriental y Asia noroccidental
Países	Estonia; Finlandia; Suecia; Noruega; Rusia
Filiación xenética	Urálicu; Llingües finoúgries; Llingües fino-pérmicas; Llingües fino-volgaicas
Subdivisiones	Llingües fino-báltiques; Llingües sami; Llingües mordvíniques; Idioma mari
ISO 639-2	fiu
	;
	Ver tamién; Idioma - Families - Clasificación de llingües
	[editar datos en Wikidata]

Fino-Volgaica o Fenno-Volgaica ye un hipotéticu subgrupu de llingües uráliques qu'intentó arrexuntar les llingües fino-báltiques, llingües sami, llingües mordvíniques y mari. Foi hipotetizada de brotar de les llingües fino-pérmiques alredor del 2000 e. C.^[1]^[2]^[3]

Llingües fineses y sami dacuando arrexuntar en llingües fino-lapones, mientres les mordvíniques y el mari fueron d'antiguo arrexuntaos xuntos como grupu estinguíu de llingües volga-fineses.

La etapa actual de la investigación refuga les llingües Volga-fineses, ente que la validación de les fino-lapones y fino-pérmiques sigue siendo revesosa.^[4]

Solo una sola carauterística fonolóxica qu'unifica a les llingües fino-volgaiques propúnxose: la perda de la consonante *w antes de vocal arrondada.