Saltar al conteníu

Lasiommata megera

De Wikipedia
Lasiommata megera
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Arthropoda
Clas: Insecta
Orde: Lepidoptera
Familia: Nymphalidae
Subfamilia: Satyrinae
Xéneru: Lasiommata
Especie: L. megera
(Linnaeus, 1767)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Lasiommata megera ye una caparina de la familia de les Nymphalidae (subfamilia Satyrinae). Ta estendida por tola rexón paleártica con una variedá grande de hábitats y de númberu de xeneraciones nun añu, (Voltinismu). (Linnaeus, 1767)

Descripción

[editar | editar la fonte]

L'anversu de les sos ales ye anaranxáu con un característicu reticuláu escuru. Na ala cimera lluz un ocelu apical de gran tamañu, y na posterior, pequeños ocelos de neñina blanca en S1c, S2, S3 y S4. L'aviesu de l'ala posterior ye abuxáu, con una serie de puntos posdiscales. Los machos presenten una marcada androconia[1].[2]

Pue confundise cola Lasiommata maera, una caparina daqué mayor y cola zona naranxa del anverso de l'ala posterior amenorgada a una banda posdiscal arrodiando los ocelos. Tamién puede confundise cola Lasiommata petropolatina, coles zones  basal y  discal de dambes ales escures.[1]

Área de distribución

[editar | editar la fonte]

África del Norte, Europa, Caucaso, Asia Menor, Oriente Mediu, oeste de Siberia, norte de Tian-Shan, Dzhungarsky Alatau, Kazayistán y Dzhungaria.

Hábitats

[editar | editar la fonte]

Los hábitats inclúin llindes de montes y escamplaes, caminos, zones arbustives en ribayos y valles de ríu, según montes pocu trupos. Tamién s'atopa en hábitats montascosos hasta 3.000 metros.

Ciclu vital

[editar | editar la fonte]
Güevu, canesba y pupa

Los exemplares adultos, n'estadiu imagu, vuelen ente marzu y abril hasta agostu, anque nun ye raru atopá-yles tamién hasta bien entráu ochobre, en dos o tres generación dependiendo de la llocalidá y l'altitú. La canesba aliméntase de yerbes de los xéneros Festuca, Bromus, Deschampsia, Poa annua, Dactylis glomerata y Brachypodium.

El güevu ye verde maciu acabante poner, y la so forma ye casi esférica, anque más altu qu'anchu; ta finamente acanaláu y reticuláu, pero si nun ye esamináu al traviés d'una lente aparenta ser bastante llisu.

La gata una vegada desenvuelta ye  ablancazáu-verdosa, chiscada con puntos blancu. Del más grande d'estos puntos de la parte posterior tien celdes de color abuxáu; los trés llinies de la parte posterior (dorsal y  sub-dorsal) son ablancazaes, con filos verde escuros; la llinia nos llaos (espiraculares) ye blanca, con franxes de pelos grises; puntos añales verdes, peludos, con pelos de puntes estremes blanques. Cabeza más grande que'l primer aniellu (primer segmentu torácicu), verde chiscáu de blancu y peludo, quexales marcaos de color marrón. Aliméntase de yerba. la pupa ye verde, con marques blanques-marielles tiñíes nel cantu de les cubiertes de les ales y los cantares; les manches nel cuerpu son de color amarellentáu, o, dacuando blancu. De xemes en cuando les pupes son corites, con puntos blancos o mariellos nel cuerpu.[3]

Subespecie

[editar | editar la fonte]
  • L. m. megera
  • L. m. vividissima
  • L. m. megerina (Herrich-Schäffer, 1856) - Transcaucasia
  • L. m. transcaspica (Staudinger, 1901) - Turkmenia

Tien n'Valumbu de ente 36 a 50 milímetros.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 (2006) Mariposas en libertad (en castellanu). Mundiprensa. ISBN 978-84-8476-285-0.
  2. (castellán) http://www.asturnatura.com/especie/lasiommata-megera.html Archiváu 2016-04-25 en Wayback Machine Lasiommata megera
  3. (n'inglés) (1906) The Butterflies Of The British Isles & Moths (n'inglés). Frederick Warne & Co. Ltd..

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]