Saltar al conteníu

Elfen Lied

De Wikipedia
Elfen Lied
エルフェンリート
(Erufen Rīto)
CreadorLynn Okamoto
XéneruCiencia ficción, gore, drama, romance
Otros
Creáu porLynn Okamoto
EditorialShūeisha
Espublizáu enYoung Jump
DemografíaSeinen
Fecha de fin25 d'agostu de 2005


película
Otros
Producíu porGENCO, VAP
Cadena televisivaAT-X
Fecha de fin17 d'ochobre de 2004
Episodios13


película
Otros
Producíu porGENCO, VAP
Episodios1


película
[editar datos en Wikidata]

Elfen Lied (エルフェンリート Erufen Rīto?) ye una serie de manga escrita ya ilustrada por Lynn Okamoto. La so adautación a serie d'anime foi dirixida por Mamoru Kanbe. Dambos formatos traten sobre la especie de diclonius, una mutación del ser humanu con cuernos, y la so violenta rellación col restu de la humanidá.

La manga empezó la so serialización en xunu de 2002 na revista selmanal xaponesa Young Jump; pocos meses dempués la editorial Shūeisha entamó la so escoyeta y publicación hasta la so final en payares de 2005 col docenu volume.[1] Por cuenta de la gran aceptación llograda favoreció la so adautación a anime, qu'empezó a ser emitíu'l 25 de xunetu de 2004, cuando la manga entá taba inconcluso;[1] por ello, l'argumentu de dambos formatos diverxe a partir del volume 7 de la historieta y l'episodiu 12 de la serie, que cubre la hestoria publicada hasta la so realización pero ufierta un desenllaz dafechu distintu al que s'escribiría pal manga un añu dempués de la finalización del anime. El 21 d'abril de 2005, llanzóse una OVA qu'añadía daqué más d'información a la fonderada pero ensin avanzar nel argumentu posterior al últimu episodiu,[2] que dexaba la sobrevivencia de la protagonista principal a interpretación del espectador.

El nome Elfen Lied, pronunciáu [ˈɛlfən liːt], ye alemán y significa «Cantar élfica». El so orixe ye'l lied «Elfenlied» del compositor austriacu Hugo Wolf, basáu nel poema homónimu del escritor alemán Eduard Mörike.[3]

Diclonius

[editar | editar la fonte]

La hestoria de Elfen Lied presenta una especie ficticia, los diclonius, como una mutación humana con dos pequeños cuernos paecíos a les oreyes d'un gatu.[4] Tienen poderes telequinéticos gracies a los sos receptores vectoriales; estos vectores, como se-yos suel denominar, asemeyar a llargos brazos invisibles capaces de cimblar a una frecuencia tal que lleguen a cortar materiales bien duros como'l metal o la piedra.[5] Tamién disponen d'una perceición extrasensorial que-yos dexa sentir la presencia d'otros suxetos de la so raza.[6]

Los diclonius pueden reproducise de la forma convencional o infestando a un humanu al inxertar los sos vectores nel cuerpu d'este. A partir d'entós, los fíos que conciba esa persona van ser diclonius, d'una variante llamada silpelit; a diferencia de los diclonius normales, los silpelits namái pueden ser femes, crecen el doble de rápido que los humanos y son maneros nel sentíu habitual, pudiendo reproducise namái al traviés de los sos vectores.[7]

La mayor parte de los diclonius amuesa un comportamientu homicida a partir de los trés o cuatro años d'edá,[8] presuntamente debíu al instintu asesín inherente a la so personalidá que s'activa mientres esa fase del so desenvolvimientu.[7] Sicasí, a lo llargo de la historia suxúrese la posibilidá de que'l calter de los diclonius nun seya parte de la so naturaleza sinón resultancia de los abusos cometíos nellos polos humanos quien regularmente les discriminen por nacer con cuernos. Xustificaciones de la teoría innata son que bona parte de los casos descubiertos de neños diclonius prodúcense arriendes de que ellos mesmos asesinen a los sos propios padres o les declaraciones de Lucy nes que diz que «nació pa destruyir la raza humana».[8][9] Per otru llau, la rellación ente Lucy y Kōta mientres la so infancia,[10] el calter pacíficu de Nana,[11] o'l cambéu producíu en Mariko al conocer al so padre,[12] suxeren la capacidá de los diclonius de sentir empatía escontra los humanos, desenvolviendo les sos carauterístiques sádiques de resultes de la so interaición con un mundu que los tarrez y desprecia.

Escontra'l desenllaz de la manga suxúrese que probablemente seya un amiestu de dambes condiciones, yá que se revela qu'en realidá los diclonius sí desenvuelven un instintu asesín que los induz a odiar y esterminar a los humanos, sicasí tienen el potencial d'obedecelo o refugalo. El casu de Lucy ye'l meyor exemplu, quien na so infancia vía estos instintos manifestase sol aspeutu d'una neña cubierta de viendas que la primía a matar humanos, deséu que refugó hasta que los maltratos y males esperiencies sufiertes facer abrazar esta parte so y empecipiar les masacres que la definieron como una asesina inmisericorde; finalmente yá na so adolescencia nuevamente empieza un paulatín refugu a esti aspeutu de la so personalidá al atopar humanos con quien puede congeniar.

Argumentu

[editar | editar la fonte]

La hestoria empieza con una nueva, llamada Lucy, escapando d'unes instalaciones d'investigación nuna isla cercana a la mariña de Kamakura na prefeutura de Kanagawa, Xapón. Desarmada y desnuda, sacante un cascu de metal que despinta les sos traces, consigue salir de la cortil tres desmembrar y asesinar a dellos guardias y emplegaos utilizando una especie de poderes sobrenaturales. Momentos antes d'escapar, un francotirador dispáralu a la cabeza con un fusil de calibre .50, provocándo-y una firida leve al partir el cascu y afayando dos protuberancia ósees, como pequeños cuernos, saliendo de la so cabeza; tres esto, la moza cai inconsciente por un cantil al mar.[13]

A la mañana siguiente, un mozu llamáu Kouta treslladar a Kamakura pa empezar los sos estudios na universidá. Ye recibíu por Yuka, la so prima, que-y dexa agospiar se nuna vieya y abandonada posada (ryokan, en xaponés) de la so familia en cuenta de que la caltenga llimpia y cuidada. El pasáu de dambos ta asombráu poles tráxiques muertes del padre y la hermana de Kouta cuando yeren neños, anque esti nun paez recordar les circunstancies exactes del sucesu. Kouta y Yuka pasien esa tarde pola sablera de Yuigahama, onde atopen a Lucy. Pola mor del impautu na cabeza, esta desenvuelve una doble personalidá; a diferencia de la sádica ya impasible Lucy, la nueva personalidá ye donda, inofensiva ya incapaz de dicir otra cosa que Nyu (motivu pol que Kouta y Yuka deciden llamala asina). Ensin saber qué faer con ella, y a pesar de los estraños cuernos de la so cabeza, llevar a la posada pa cura-y la firida y curiala. Mentanto, el direutor Kurama, responsable de los llaboratorios d'investigación, unvia a la unidá d'operaciones especiales de la policía xaponesa, el SAT, en busca de la diclonius. Bandu, un miembru de la unidá especialmente violentu ya impulsivu, atopa na sablera a Nyu, que fuxó de la posada dempués de que Kōta repriénda-y por romper una alcordanza de la so hermana. Al ser atacada por Bandu, la personalidá de Lucy apruz sesgándole el brazu derechu, rompiéndo-y l'esquierdu y mancándolo nos güeyos. Sicasí, nun acaba con él al volver tomar el control la personalidá de Nyu. Mayu, una neña ensin llar que fuxó de casa ante los abusos del so padrastru, atiende a Bandu evitando que muerra sangráu.[14]

Escaleres al santuariu Sasuke Inari de Kamakura.

Ante'l fracasu del SAT, Kurama unvia en busca de Lucy a Nana, una nueva silpelit con una fuerte dependencia escontra él. Cuando dambes diclonius atópense, entablan un feroz combate del que Nana sale finalmente ganada en siendo desmembrada por Lucy ante la presencia de Mayu. Xusto primero que remate a la silpelit, Kurama apaez con refuerzos, consigue estornala y rescatar a Nana.[15] La personalidá de Lucy ye tornada de nuevu y vuelve a la posada. Kōta y Yuka llevar consigo a la universidá pa nun dexala sola mientres el día. Ellí asisten a una clase impartida pol profesor Kakuzawa, rellacionáu coles instalaciones d'investigación, quien reconoz a la diclonius y engaña a los mozos faciéndose pasar por un familiar por que la dexen al so recaldu. La intención del profesor ye reproducise con ella y convertise asina nel dirixente d'una nueva raza dominante que sustituya a los humanos. En cuntándo-y los sos planes, resurde la personalidá de Lucy, que lo degüella y fuxe. Kouta, intranquilu, vuelve al despachu de Kakuzawa y atópase con Arakawa, una investigadora que collaboraba con este na creación d'una vacuna contra'l virus que los diclonius tresmiten por aciu los sos vectores; dambos afayen el cuerpu degolláu de Kakuzawa y la moza aconseya a Kouta que se cole mientres ella fai cargu de la situación.[16] Sicasí, ye secuestrada pol direutor Kakuzawa, padre del profesor y principal responsable de les investigaciones colos diclonius, obligándola a trabayar pa él.[17] Per otru llau, finalmente Kōta y Yuka atopen a Nyu cerca del santuariu Sasuke Inari y adopten a Mayu, que se queda a vivir con ellos na posada.[18]

El direutor Kurama consigue salvar a Nana y apúrre-y unes prótesis que pueda remanar colos sos vectores y déxen-y desendolcar se. Desobedeciendo a Kakuzawa, qu'ordenara la muerte de la silpelit,[19] Kurama déxa-y colar de les instalaciones cola esperanza de que pueda tener una vida normal y la promesa de qu'un día dirá buscala.[20] En atopándose de nuevu con Mayu, Nana ye finalmente almitida na posada como un miembru más de la familia.[21]

Ponte escontra la isla de Enoshima.

El direutor Kakuzawa, al enterase de la desobediencia de Kurama, unvia a la silpelit más poderosa que tienen recluyida nos llaboratorios, Mariko, la fía de Kurama que foi concebida en siendo infestáu por otra diclonius. Na ponte escontra la isla d'Enoshima, Mariko y Nana enfréntense, resultando ganada esta postrera, anque Kurama torga que la so fía los mate.[22] Kakuzawa fai españar na atmósfera un misil armáu con una carga del virus diclonius pa infestar a la población de Xapón y acelerar el so espardimientu a nivel mundial. Mentanto, Mariko y Lucy entablan un combate nel que la silpelit perez y la diclonius pierde dambos cuernos, quedando presuntamente anulada la so personalidá.[23]

Tres unos meses, la resultancia de la infeición a gran escala revelar cola xestación xeneralizada de ñácaros que manifiesten les malformaciones típiques de los diclonius. Kakuzawa unvia nueves fuercies en busca de Lucy pa completar el so plan de reproducise con ella y fundar una dinastía gobernante nun mundu futuru ensin humanos. Bandu, que se despintara con Kurama nes sableres de Kamakura en perdiendo este'l xuiciu por causa de la muerte de Mariko, refuga una primer avanzadura na que Nana y Mayu son atacaes.[24] Sicasí, atopa a Nyu y dispáralu, resurdiendo la personalidá de Lucy y enfrentándose a él. Nel estreldu de la batalla, Mayu apaez y trata de detenelos, mas la nueva, impasible ante los sos ruegos, atáca-y; Bandu salva a la neña al interponese ente elles pero'l so cuerpu resulta partíu en dos al altor de la so cintura, dándose-y por muertu. Aun así, tamién manca a Lucy, recuperando'l control del cuerpu de la diclonius la personalidá de Nyu.[25]

Poco tiempu dempués, una nueva folada d'esbirros de Kakuzawa atopa a los habitantes de la posada y Kōta recibe un disparu al tratar de detenelos. Al ve-y mancáu, Lucy remanez y masacra a la mayor parte de los intrusos. Al guardalo, Kōta recuerda'l so pasáu y cómo la diclonius mató al so padre y a la so hermana pequeña.[26] Lucy escuerre al restu d'estraños, anque finalmente ye amenorgada y llevada de vuelta a la isla de los llaboratorios d'investigación. Una vegada ellí, Kakuzawa presénta-y a los so fía Anna, convertida nun ser monstruosu y omnisciente por aciu l'aumentu de la so capacidá cranial en cientos de vegaes, y al so propiu mediohermanu, niciáu por Kakuzawa al violar a la madre de Lucy. Ésta, enfurecida, destrúi los cimientos de la isla, despedaza a Anna y degüella a los dos varones Kakuzawa. Mentanto, Arakawa consigue topar la vacuna contra'l virus diclonius y escapar del llugar en destrucción.[27][28]

Isla de Enoshima.

Lucy vuelve a Kamakura y atopa a Kōta, que-y pide dir hasta'l faru de Enoshima onde trata de convencela por que dexe de matar; sicasí, Kurama apaez y dispara a la diclonius mancando de gravedá al rapazu, quien interpon el so cuerpu pa salvala. Forzando'l so poder, la moza evita que Kōta muerra al detener la hemorraxa sacrificando'l so propiu cuerpu, qu'empieza a fundise. El restu d'habitantes de la posada axuntar con ellos pero son atacaos poles fuercies armaes de Xapón. Ante la proximidá de la so muerte, Lucy y Nyu son tornaes por Kaede, la personalidá orixinal de la neña diclonius, quien alloriada disponer a destruyir el mundu antes de morrer. Sicasí, a pidimientu de la mesma Kaede en siendo consciente de los sos actos, Kōta acaba cola vida de la diclonius.[29]

Cuatro meses dempués, Kōta recupérase dafechu de les sos firíes y la vida de los protagonistes vuelve a la normalidá. Gracies a la vacuna de Arakawa, la población mundial ta a salvo del virus diclonius. Nun xiru inesperáu pal calter de la hestoria, afayar que dellos personaxes presuntamente muertos sobrevivieron, como Bandu, que s'axunta con Mayu na sablera de Kamakura. Anna Kakuzawa tamién sobrevive volviendo a la so forma normal y dispónse a siguir cola so vida como antes. Per otru llau, Yuka y Kōta confirmen la so rellación. Unos diez años más tarde, Kōta, acompañáu de la fía que tuvo con Yuka, Nyu, vuelve como cada añu mientres el festival de branu al monte onde conoció a Kaede. Nesa ocasión, la so fía atopa soterrada una nota que la diclonius dexó-y el branu en que se conocieron cuando yeren neños, na que-y declaraba'l so amor. Nesi momentu apaecen unes ximielgues apellidadas Kaede buscándolo, suxiriéndose que les personalidaes de Kaede y Nyu hanse reencarnado.[30]

Diverxencies ente formatos

[editar | editar la fonte]

L'adautación a anime empezó más d'un añu y mediu primero que la manga fuera termináu. Esto provocó notables diferencies nel argumentu de dambos formatos, especialmente a partir del episodiu 12 de la serie y el volume 7 de la manga. L'anime ufierta un desenllaz dafechu distintu al de la manga tres l'enfrentamientu de Lucy y Mariko, nel qu'ésta y Kurama muerren,[31] y déxase a la interpretación del espectador la sobrevivencia de Lucy por aciu un final abiertu.[32] Na manga, sicasí, Kurama y Lucy sobreviven a dichu atopo y, tres dellos sucesos nos restantes volumes, queda perfectamente clara la muerte de la diclonius, quien ruega a Kōta qu'acabe con ella pa evitar que siga matando a más xente.[33]

De la mesma, dellos personaxes secundarios son omitíos nel anime, como Nozomi o Anna Kakuzawa, ente otros. Coles mesmes, la caxa de música que reproduz la melodía de «Lilium» ye un elementu esclusivu del anime, según la referencia al poema «Elfenlied» como orixe del títulu de la obra namái apaez na manga.

En comparanza cola manga, l'anime presenta con menor fondura la información sobre la mutación responsable de la raza de los diclonius y la motivación de les investigaciones sobre ellos, omitiendo escenes como la del profesor Kakuzawa na qu'esplica la condición de semi-diclonius de la so familia o les del so padre nes que narra los sos planes de sustitución de los seres humanos polos diclonius como especie dominante nel planeta.[34][35]

Como detalle estéticu, nel anime toles diclonius son representaes col mesmu color rosa de pelo, ente que na manga Lucy tien el pelo rosa, Mariko, roxu, y Nana, moráu escuru.[36] Per otru llau, el númberu y llargor de los vectores de cada diclonius difier ente dambos formatos, creciendo inclusive a lo llargo de la manga nel casu de Lucy.[37]

Personaxes principales

[editar | editar la fonte]
Lucy (ルーシー Rūshī?)/ Nyu (にゅう Nyū?)
Seiyū: Sanae Kobayashi

Lucy ye una nueva diclonius d'alredor de 18 años que foi abandonada nun orfanatu al nacer.[38] Nos sos primeros años de vida nun manifestó l'enclín homicida carauterística de la so especie anque, tres trate sometida a dellos sucesos traumáticos mientres la so infancia, acabó desamarrando'l so instintu asesín y volvióse sádica y cruel. Foi prindada y zarrada nunes instalaciones d'investigación cercanes a la mariña de Kamakura. Al cabu de dellos años llogra escapar de les instalaciones, mas mientres la fuga ye mancada na cabeza y desenvuelve una doble personalidá, Nyu.[13] Al contrariu que Lucy, Nyu ye inocente, duce ya inofensiva, ensin saber siquier falar. El cambéu na personalidá dominante suel producise al ser atacada, sustituyendo Nyu a Lucy, o al sentir la presencia de Kōta, reemplazando Lucy a Nyu.

Kōta (コウタ?)
Seiyū: Chihiro Suzuki.

Kōta ye un mozu de 18 años que se tresllada a Kamakura pa empezar los sos estudios na universidá. Déxase-y quedase nuna vieya posada de la familia en cuenta de que la caltenga llimpia y cuidada. Kōta tien un pasáu traumáticu pos el so padre y la so hermana fueron asesinaos cuando yera un neñu.[39]

Yuka (ユカ?)
Seiyū: Mamiko Noto

Yuka ye una moza d'aproximao la mesma edá que'l so primu Kōta, de quien ta namorada dende neña.[40] Pa poder tar xunto a él decide estudiar na mesma universidá.

Mayu (マユ?)
Seiyū: Emiko Hagiwara

Mayu ye una neña de 12 años[41] (13, nel anime) que fuxó del so llar por causa de los abusos a los que se vio sometida pol so padrastru y l'indiferencia de la so madre, que la acusa de ser una carga na rellación ente ellos. Vive na sablera con un cachorru qu'atopó, al que llama Wanta y considera el so amigu en cuenta de la so mascota.[41] Alimentar de les arrayadures que pedimia nuna panadería de la ciudá.[42]

Nana (ナナ?)
Seiyū: Yuki Matsuoka

Nana, tamién conocida como Númberu 7,[43] ye una neña silpelit d'alredor de 13 o 15 años recluyida dende la so nacencia nos llaboratorios d'investigación de Kakuzawa pa llevar a cabo experimento de fuercia y resistencia física cercanos a la tortura. A diferencia d'otros diclonius, Nana nun manifestó un calter homicida y sádico sinón que suel ser pacífica y dulce debíu, en gran midida, al ciñu que-y otorgó'l direutor Kurama, al que considera'l so padre y por quien desenvolvió una rellación de ciñu y dependencia. Dada la capacidá de los diclonius pa detectase ente sigo, ye unviada a Kamakura p'atopar a Lucy tres la so fuga.

La manga de Elfen Lied, creáu por Lynn Okamoto, foi publicáu ente xunu de 2002 y agostu de 2005 na revista selmanal xaponesa Young Jump; pocos meses dempués de la so apaición, la editorial Shūeisha empezó a distribuyilo en tankōbon, quedando finalmente estructurado en 12 volúmenes con 107 capítulos en total.[1]

Según l'autor, Elfen Lied foi concebíu orixinalmente como una manga d'un par de volumes, anque l'aceptación llograda per parte del públicu dexó estender notablemente'l llargor de la historieta frente a les sos mires iniciales.[44]

A lo llargo de los trés años que duró la publicación del manga repara una evolución nel estilu de dibuxu de Lynn Okamoto. Nes sos propies pallabres, los primeros volumes tán dibuxaos con un estilu cabileñu ya infantil», que llegaría a resulta-y desagradable n'ameyorando les sos aptitúes, magar «poner tol so esfuerciu en dibuxalos».[45]

Para 2008, nun se concedieren llicencies pa la traducción oficial de dichu manga al inglés; sicasí, otres editoriales como Tokyopop Germany, Ever Glory Publishing Co., Ltd. o Grupu Editorial Vide, llograron los derechos pa la so venta n'alemán, chinu y español, respeutivamente.[1][46] En 2012 la manga ye llicenciáu n'España pola Editorial Ivrea.[47] Na tabla axunta amuésense datos de les escoyetes xaponesa, mexicana y española de la manga.[48][49]

Volume ISBN Fecha de publicación en Xapón Fecha de publicación en Méxicu Fecha de publicación n'España Capítulos
01 ISBN 4-08-876358-0 Ochobre de 2002 Xunetu de 2007 Abril de 2012 01 - 07
02 ISBN 4-08-876379-3 Avientu de 2002 Agostu de 2007 Xunu de 2012 08 - 17
03 ISBN 4-08-876406-4 Febreru de 2003 Setiembre de 2007 Xunetu de 2012 18 - 27
04 ISBN 4-08-876446-3 Mayu de 2003 Ochobre de 2007 Agostu de 2012 28 - 38
05 ISBN 4-08-876477-3 Agostu de 2003 Payares de 2007 Setiembre de 2012 39 - 48
06 ISBN 4-08-876513-3 Payares de 2003 Avientu de 2007 Ochobre de 2012 49 - 60
07 ISBN 4-08-876579-6 Marzu de 2004 Xineru de 2008 Payares de 2012 61 - 71
08 ISBN 4-08-876638-5 Xunetu de 2004 Xineru de 2008 Avientu de 2012 72 - 75
09 ISBN 4-08-876696-2 Ochobre de 2004 Febreru de 2008 Xineru de 2013 76 - 82
10 ISBN 4-08-876764-0 Marzu de 2005 Marzu de 2008 Febreru de 2013 83 - 87
11 ISBN 4-08-876838-8 Agostu de 2005 Abril de 2008 Marzu de 2013 88 - 97
12 ISBN 4-08-876884-1 Payares de 2005 Mayu de 2008 Abril de 2013 98 - 107

Material adicional

[editar | editar la fonte]

Nos volumes de la manga tamién s'inclúin seis trabayos de Okamoto como capítulos especiales. Los cuatro primeres historietes son one shots non rellacionaos cola trama de los diclonius. La quinta, dedicada a Nozomi, ye un gaiden qu'apurre información de fonderada al personaxe. La postrera ye un fanservice ambientáu dientro de la trama principal pero que nun sigue'l canon de la hestoria. De siguío, describir con mayor detalle caúna d'elles:

  • MOL, incluyida nel primer volume.[50][51] Narra la hestoria d'un mozu apático que vive nuna pequeña ciudá onde s'alluga un llaboratoriu d'investigación. La so vida camuda cuando atopa na so casa a una moza del tamañu d'una muñeca qu'escapó del llaboratoriu, onde yera sometida a crueles pruebes.
  • Digitópolis (デジトポリス Dejitoporisu?), incluyida nel segundu volume.[52][53] Trata sobre una temeraria integrante d'una unidá d'operaciones especiales dedicada a la desactivación d'esplosivos. De neña sobrevivió a un atentáu con coche bomba onde perdió a los sos padres, motivu pol cual escoyó esi trabayu.
  • Memoria (メモリア?), incluyida nel tercer volume.[54][55] Narra la hestoria d'un mozu que merca una muñeca sexual que cobra vida cuando los padres d'una moza consienten n'aplica-y la eutanasia, tres doce años sufriendo una paralís completa. Tres un par de díes xuntos, la muñeca vuelve quedar inanimada afayándose que la so vitalidá taba rellacionada col deséu de la moza por volver ver al nuevu, pos se conocieren y namoraren mientres la so infancia.
  • Elfen Lied (エルフェンリート?), incluyida nel quintu volume.[56][57] Trata sobre un neñu y una neña pianistes que se conocen mientres el Concursu Internacional de Pianu Frédéric Chopin; tres la competición, ella decide convertise en violinista al ver que nunca podría supera-y y alcuerden que cuando crezan van formar el meyor dúu de violín y pianu del mundu.
  • Otru futuru feliz (もうひとつのしあわせな未来?), incluyida nel octavu volume.[58][59] Esti rellatu ta rellacionáu cola trama principal. Nél esplica l'afición de Nozomi pol cantar y el refugu del so padre a que se dedique profesionalmente a ello, lo que provoca la so mudanza a la posada xunto col restu de protagonistes pa poder estudiar y practicar antes del exame d'accesu a una escuela de cantar.
  • El sake, ¿bébese o te bebe? (酒は呑むほう呑まれるほう??), incluyida nel octavu volume.[60][59] Nesti rellatu apaecen como protagonistes los personaxes principales de Elfen Lied pero nun sigue la llinia argumental del restu de la obra. Nél, los habitantes de la posada beben demasiáu sake y enfílense. Mayu y Nana duérmense, tres lo que Nyu y Yuka se desinhiben con Kōta nun fanservice de calter sexual. La diversión vese atayada cuando la personalidá de Nyu ye sustituyida por Lucy, que s'amuesa abondo enoxada, terminando la hestoria abruptamente con un cliffhanger.

L'anime de Elfen Lied, dirixíu por Mamoru Kanbe, animáu por ARMS y producíu poles compañíes xaponeses GENCO y VAP, consta de trece episodios d'unos venticinco minutos cada unu.[61] Del primer al oncenu episodiu síguese'l canon de los seis primeros volumes de la manga, afaciendo bona parte de los sucesos acaecíos nos sesenta capítulos que los conformen. Los dos últimos episodios diverxen de la historieta, ufiertando un final alternativu pa la serie.

Elfen Lied foi emitíu en Xapón pola cadena de televisión AT-X ente'l 25 de xunetu y el 17 d'ochobre de 2004. ADV Films, la distribuidora oficial n'Estaos Xuníos, anunció este anime como unu de los sos «meyores superventes» y «más notables llanzamientos» del 2005.[62][63]

En 2005 apaeció una OVA de venticuatro minuto ambientada ente los episodios décimu y oncenu, polo que-y la consideró l'episodiu 10,5.[2] Foi incluyida como episodiu especial (特別編 Tokubetsu hen?) nel séptimu y postreru DVD de la coleición ensin ser emitida primeramente en televisión.[64] Nella afonda en dellos aspeutos de la serie, como la rellación ente Nyu y Nana o la captura de Lucy cuando yera una neña, anque nun avanza nel argumentu posterior al últimu episodiu.

N'España, Elfen Lied foi emitíu por Buzz, canal retresmitida en delles plataformes dixitales de pagu. La primer emisión del anime empezó'l 6 de xunu de 2005,[65] siendo darréu repitíu en delles ocasiones dada la bona acoyida del públicu.[66] La última emisión de la serie en Buzz producióse'l 14 de febreru de 2007.[67] Otres cadenes qu'emitieron la serie son MCM Belgique (Bélxica),[68] The Anime Network (Canadá y Estaos Xuníos),[69] Virgin 17 (Francia),[70] Propeller TV (Reinu Xuníu),[71] 2x2 (Rusia)[72] o Animax (Sudáfrica).[73] Per otra parte, foi distribuyida por empreses como ADV Films (Alemaña, Estaos Xuníos y Reinu Xuníu), Kazé (Francia y Países Baxos), Madman Entertainment (Australia) o MC Entertaintment (Rusia).[61] El 26 de setiembre del 2012 el Twitter oficial de la publicadora Young Jump anunció p'avientu del mesmu añu una remasterización HD en Blu-Ray Disc colos trelce episodios de la serie y la so OVA. Va Tar disponible a partir del 19 d'avientu de la mano de la productora y distribuidora xaponesa VAP. Va Incluyir un nuevu manga de Lynn Okamoto creáu pa la ocasión y la banda sonora de la serie.

El 17 de xineru de 2017, Crunchyroll terminó de publicar con audiu tanto orixinal como español sacante para España.

Episodios

[editar | editar la fonte]

Na siguiente tabla se listan los episodios del anime, indicando'l so títulu n'alemán (como apaez al empiezu de cada episodiu), la so traducción al español, el so rōmaji y kanji correspondiente, y la fecha d'emisión en Xapón.[74][75]

Plantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnimePlantía:EpisodiosAnime
# Títulu !Estrenu Plantía:EpisodiosAnime

Producción

[editar | editar la fonte]
Direutor  Mamoru Kanbe
Composición y guión  Takao Yoshioka
Producción  Kazuaki Morijiri
 Manabu Tamura
 Osamu Koshinaka

 Akira Ito
 Kiyoshi Ito

 Tomoyuki Aoki

Animación y diseñu de personaxes  Seiji Kishimoto

 Hiroyuki Ogawa
 Hiroyuki Taiga

Diseñu del color  Ryota Nakada
Edición  Takeshi Seyama
Planificación  Man Ooshima
 Mitsuru Ohshima
 Taro Maki

 Katsunori Shimizu

 Mutsuhiro Nishimura

Grabación  Norio Nishizawa
 Megumi Kato

 Kayo Konishi
 Yukio Kondō

Interpretación de temes musicales  Kumiko Noma (opening)
 Chieko Kawabe (ending)

Mamoru Kanbe foi encamentáu pa la direición de la serie pol guionista y encargáu de la composición visual Takao Yoshioka, quien consideraba que l'estilu moé de Kanbe sería ideal p'afaer la manga a una serie d'anime. Nun principiu, Kanbe amosóse ronciegu a xunise a la producción de la serie anque s'interesó nel proyeutu en lleendo la manga de Okamoto, inda en publicación entós daquella.[76]

Kanbe pensó que «sobremanera, yera una hestoria d'amor que podría llevar a cabu d'una forma que al espectador saltárense-y les llárimes».[76] Asina, a lo llargo de tola serie intentó apurrir un marcáu contraste d'emociones, utilizando la violencia como unu de los principales elementos de transición. L'escenariu de Kamakura, según l'equipu de producción, yera ideal pa desenvolver el conmovedor y reflexivu drama, yá que la so tranquilidá y xeografía constituyíen un telón de fondu perfectu pa la fonda ya inclusive espeluznante trama de la serie.[77]

Receición

[editar | editar la fonte]

Elfen Lied foi emponderáu pola calidá del so argumentu y la excelencia téunica de la so producción, animación y color.[78] Sicasí, daes les diverses escenes de desnudos y gore, tamién llogró crítiques que la consideren «toscu y demasiáu evidente» o «penosu y forzáu» en ciertos momentos;[79][80] por casu, la crudeza de los primeros minutos del primer episodiu provocaron bastante discutiniu tres el so llanzamientu.[79] En xunto, bona parte de los episodios tán semaos d'elementos d'horror y fanservice, so la forma de violencia desatamañada, desnudos esporádicos ya insinuaciones sexuales.

Anque cunten con actores de voz esperimentaos, como Mamiko Noto y Kira Vincent-Davis, les versiones en xaponés, inglés y español fueron criticaes por nun tener un doblaxe al altor de la hestoria.[78] Tamién se-y reprochó la so final abrupto y difusu, que puede llegar a dexar insatisfechu al espectador.[81]

Con too y con eso ello, los críticos occidentales tamién describen la serie como «un espectáculu genuinamente bonu»,[79] «una serie d'horror de méritu escepcional»,[81] «verdaderamente memorable», o, «un anime bien especial, considerando tantu les bones como les males partes».[82] Los miembros d'Anime News Network calificaron la serie con una puntuación de 8,39 sobre 10 con más de 4700 votos, asitiándola nel puestu 68 de la so clasificación de meyores animes.[61] Nos premios AnimeReactor Community Awards de 2004 foi declaráu como l'anime con «meyor combinación de opening y ending» (Best OP/ED-Combination), «meyor personaxe femenín» (Best Female Character) por Lucy/Nyu, «meyor drama» (Best Drama), «meyor fanservice / ecchi» (Best Fanservice / Ecchi) y «meyor thriller» (Best Thriller / Mystery / Horror).[83] De la mesma, nos premios American Anime Awards de 2007 foi nomáu a «meyor serie curtia» (Best Short Series),[84] anque finalmente foi FLCL quien se llevó'l gallardón.[85]

L'espardimientu de Elfen Lied anició diverses manifestaciones de fanart y fanfiction. Ente elles trescendió'l webcómic Nana's Everyday Life de Daniel Kim;[86][87] esta parodia, completa o parcialmente traducida a más de diez idiomes, tien a Nana como protagonista y narra una hestoria alternativa sobre la so desdichada vida.[88] A pesar de tar presentáu en clave d'humor, amuesa escenes d'especial crudeza que lo converten en desaveniente pa un públicu menor d'edá.

Banda sonora

[editar | editar la fonte]

La banda sonora orixinal de Elfen Lied foi llanzada'l 21 d'ochobre de 2004 en formatu CD, siendo incluyida nuna edición llindada del primer DVD de la serie.[89] Compuesta por Kayo Konishi y Yukio Kondō, tien una duración d'unos cuarenta minutos distribuyíos en quince tarrezas:[90][91]

  1. «Lilium ~ opening version ~»
  2. «Katsubō» (渇望?)
  3. «Shinkai» (深海?)
  4. «Hanayō» (花容?)
  5. «Senkō» (閃光?)
  6. «Yōran» (揺籃?)
  7. «Jōzai» (浄罪?)
  8. «Rin'ne» (輪廻?)
  9. «Yakusoku» (約束?)
  10. «Hakuri» (剥離?)
  11. «Kokū» (虚空?)
  12. «Yōkō» (陽光?)
  13. «Neji» (螺旋?)
  14. «Ametsuyu» (雨露?)
  15. «Lilium ~ saint version ~»

«Lilium»

[editar | editar la fonte]

«Lilium» ye la tema que suena mientres les secuencies d'opening, al empiezu de cada episodiu del anime. Los autores retrucaron dellos pasaxes bíblicos ya himnos relixosos pa componer la lletra, en llatín, consiguiendo un estilu asemeyáu al cantu gregorianu.

De siguío, amuésase la composición y l'orixe de la lletra de «Lilium», según la so traducción al español:[92]

Vos iusti meditabitur sapientiam, La boca del xustu va meditar la sabiduría,
et lingua eius loquetur iudicium (...) y la so llingua va dar un xuiciu (...)
«Vos iusti»[93][94][95]
Beatus vir qui suffert tentationem, Dichosu l'home que soporta la tentación,
quoniam cum probates fuerit accipiet coronam vitae (...) pos en siendo probáu, va recibir la corona de la vida (...)
«Epístola de Santiago»[96]
Kyrie, ignis divine, (...) eleison Señor, Fueu Divino, (...) ten piedá
«Kyrie, fons bonitatis»[97][98][99]
O, quam sancta, quam sele, Oh, qué santa, qué serena,
quam benigna, quam amoena (...) qué benevolente, qué formosa, (...)
O, castitatis lilium (...) Oh, lliriu de castidá (...)
«Ave mundi spes Maria»[100][101]

La mayor parte de la música incidental de la serie basar en variaciones sobre esta tema con distintes instrumentaciones; grabáronse diverses versiones, como la de opening (interpretada pola sopranu Kumiko Noma, con acompañamientu de Preséu de cuerda cuerdes y pianu), saint (interpretada por un coru de voces masculines, el Griffin Chorus)[102] o la versión instrumental de la caxa de música de Kōta.[103]

«Be your girl»

[editar | editar la fonte]

«Be your girl» ye la tema que suena mientres les secuencies d'ending, a la fin de cada episodiu del anime. Esti senciellu d'estilu J-Pop, interpretáu por Chieko Kawabe, ufierta un claru contraste col horror y el drama predominantes na serie, siendo davezu consideráu como un reflexu de la rellación ente Nyu y Kōta,[104] a pesar de que l'equipu de producción nun se pronunciara al respeutu. Llanzada'l 28 d'abril de 2004, esti cantar supunxo'l debú de Kawabe y algamó el puestu 67 na llista d'ésitos d'Oricon, onde permaneció mientres tres selmanes.[105]

Temática y estilu

[editar | editar la fonte]

Na páxina oficial de Elfen Lied el direutor del anime, Mamoru Kanbe, fai unos comentarios de los que s'esprende la so intención de plantegar una reflexón sobre l'enclín de los humanos a estremase y escluyise según les sos diferencies, según la creencia de que les otomíes cometíes por Lucy mientres la hestoria tán considerablemente influyíes pola forma en que la xente trátalo mientres la so infancia.[106] Frecuentemente, afondar en cómo se define la personalidá humana arriendes de los sucesos vivíos y el tratamientu recibíu pola persona, los problemes derivaos de la discriminación y los marcaos contrastes ente la compasión y la vengación de los seres humanos. Nel enfrentamientu ente los diclonius y los humanos preséntase'l conceutu de xenocidiu y la purificación de les races, pos dambes pretenden ser la única que prevaleza por aciu l'estermín de la otra.[107] Kanbe rellacionó esto col enclín de los humanos a la segregación. A la fin de cada episodiu del anime, mientres el teaser que presenta'l siguiente, una voz n'off espón bona parte de los temes trataos.

A lo llargo de la historia repara una elevada cantidá de desnudos, gore, violencia física y psicolóxica. Destaca'l contraste ente la humanidá» de los diclonius frente a la crueldá de la mayor parte de los humanos amosaos. Un críticu describió la hestoria como «centrada nel aspeutu más escuru ya insensible de la naturaleza humana»,[82] por cuenta de les varies muestres de sadismu, violencia gratuita, esperimentación amoral y, poques gracies, asesinatos.

Elfen Lied nun ye fácilmente categorizable nun únicu xéneru, pos contién elementos de terror, comedia, drama, romance, aición, ciencia ficción y suspensu. Ta dirixíu a un públicu adultu yá que apaez una gran cantidá de violencia y muertes dantesques, desnudos femeninos y, inclusive, tortura y violación, dando como resultáu una temática non apta pa menores. Nel argumentu entemecen dellos tonos y xéneros distintos, aportando a descritu como un amiestu de cantidaes insanes de violencia con una fuerte dosis d'ultra-tenrura»,[108] al intentar permediar la escuridá de la trama principal con trames secundaries romántiques y momentos risibles. Elfen Lied foi comparada con Chobits, 3×3 Güeyos y Gunslinger Girl, de los que toma elementos emprestaos como'l comportamientu de los diclonius o'l diseñu y la personalidá de Lucy/Nyu.[108]

Referencies culturales

[editar | editar la fonte]

Arqueoloxía y bioloxía

[editar | editar la fonte]
Cadarma de Lucy nel Muséu Nacional d'Antropoloxía de Méxicu.

El nome de Lucy foi asignáu a la neña diclonius polos responsables de los llaboratorios d'investigación, siendo Kaede el so verdaderu nome como s'afaya nel últimu capítulu de la manga.[30] El motivu de la nueva designación atribuyir al paralelismu con Lucy, el primer homínidu atopáu de la especie Australopithecus afarensis, afayada en 1974 pol antropólogu d'Estaos Xuníos Donald Johanson n'Etiopía; entós daquella yera l'ancestru más antiguu conocíu del ser humanu con alredor de 3,2 millones d'años d'antigüedá.[109] De la mesma, nel manga fai referencia al conceutu xenéticu d'Eva mitocondrial. Les mitocondries son unos orgánulos presentes nes célules que la so función ye xenerar enerxía pa l'actividá celular. Estos orgánulos disponen de material xenético propiu que ye tresmitíu namái per vía materna. Asina, una comparanza ente l'ADN mitocondrial de les distintes etnies del mundu suxer que, remontándose nos llinaxes al traviés de la llinia materna, esiste un únicu antepasáu común femenín del que baxen tolos seres humanos actuales.[110] Nos planes del direutor Kakuzawa, Lucy ta destinada a ser una nueva Eva mitocondrial de quien baxe una raza que reemplace a tola humanidá.[107]

Per otru llau, el nome diclonius (gr. di- [dos] + klon [biltu] + -ius, «doble biltu») fai referencia a un xéneru de dinosaurios de la familia de los Hadrosauridae a finales del Cretácicu. Descritos pol paleontólogu Edward Drinker Cope en 1876, estos animales presuntamente caracterizábense por una fila doble de dientes funcionales.[111] Na manga cítase, como orixe del nome pa la raza mutante, la creencia incorreuta de que'l términu diclonius alude a dos cuernos na cabeza d'aquellos dinosaurios, en cuenta de a la so configuración dental.[112][113]

Xeografía

[editar | editar la fonte]

L'escenariu pa la hestoria de Elfen Lied ye la ciudá xaponesa de Kamakura, asitiada a unos 50 km al suroeste de Tokiu. A lo llargo de la manga y, especialmente, del anime retratar de forma bien detallada diverses llocalizaciones de la ciudá y la so contorna, tales como la sablera de Yuigahama, los santuarios de Sasuke Inari o Zeniarai Benzaiten, o la cercana isla d'Enoshima.[114]Según pallabres del direutor del anime, Mamoru Kanbe: «gústame enforma Kamakura. (...) Cada vez que voi, tengo coles mesmes un xubidón d'optimismu y una sensación d'increíble bienestar».[115] Nun proyeutu anterior, alcontráu tamién en Kamakura, a Kanbe nun se-y dexó representar los elementos carauterísticos de la ciudá como quixera; sicasí, en Elfen Lied diéronse les circunstancies necesaries pa poder recrease y curiar los detalles del material gráfico de los fondos y paisaxes, collaborando nel contraste d'emociones de la hestoria.[115]

Euxenesia

[editar | editar la fonte]

Ciertos personaxes de Elfen Lied escuerren la creación d'una nueva raza cimera a partir de Lucy; dichu programa eugenésico ye llamáu Lebensborn pol profesor Kakuzawa.[116] El términu Lebensborn (n'español, fonte de vida) foi utilizáu en tiempos de l'Alemaña Nazi como nome d'una organización, creada por Heinrich Himmler, que promovió la espansión de la raza aria n'Europa por aciu l'asistencia financiero y acoyío de les esposes de miembros de les SS ya individuos identificaos como «racialmente puros».

El títulu de Elfen Lied provién del lied alemán «Elfenlied» («Cantar élfica»), obra del compositor románticu austriacu Hugo Wolf. El poema «Elfenlied» del escritor alemán Eduard Mörike ye la base pa la versión de Wolf, quien emplegó dellos de los poemes del alemán nos sos lieder.[3] Dicha cantar ye esclusiva del manga, nel que Nozomi interpretar y enseñar a Nyu mientres la so estancia na posada.[117] Nel poema de Mörike apaez tamién el términu silpelit,[118] en referencia a un personaxe de la ópera Eduard auf dem Seil del mesmu autor. Les secuencies de opening y ending de cada episodiu del anime amuesen a dellos de los protagonistes dibuxaos según l'estilu del pintor simbolista austriacu Gustav Klimt, asonsañando los sos poses, colores y diseños. Dellos exemplos son les versiones de El besu, El prestu o Danae, ente otros.[119]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Ficha de la manga n'Anime News Network» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  2. 2,0 2,1 «Ficha de la OVA de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 1 de setiembre de 2008.
  3. 3,0 3,1 Hugo Wolf compunxo un total 53 lieder con testos del poeta. Vease Lletres de los 53 lieder con testos de Mörike (n'inglés y alemán)
  4. Tasha Robinson. Sci Fi Weekly (ed.): «Revisión de Elfen Lied» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 20 de setiembre de 2006. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  5. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 3: 11' 38”.
  6. Lynn Okamoto (2004). «74», Elfen Lied, Tankōbon 8. Shūeisha. ISBN 4-08-876638-5.
  7. 7,0 7,1 Lynn Okamoto (2004). «62», Elfen Lied, Tankōbon 7. Shūeisha. ISBN 4-08-876579-6.
  8. 8,0 8,1 Lynn Okamoto (2003). «59», Elfen Lied, Tankōbon 6. Shūeisha. ISBN 4-08-876513-3.
  9. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 13: 17'.
  10. Lynn Okamoto (2003). «34», Elfen Lied, Tankōbon. Shūeisha. ISBN 4-08-876446-3.
  11. Lynn Okamoto (2002). «12», Elfen Lied, Tankōbon 2. Shūeisha. ISBN 4-08-876379-3.
  12. Lynn Okamoto (2004). «69», Elfen Lied, Tankōbon 7. Shūeisha. ISBN 4-08-876579-6.
  13. 13,0 13,1 Lynn Okamoto (2002). «1», Elfen Lied, Tankōbon 1. Shūeisha. ISBN 4-08-876358-0.
  14. Lynn Okamoto (2002). «2-7», Elfen Lied, Tankōbon 1. Shūeisha. ISBN 4-08-876358-0.
  15. Lynn Okamoto (2002). «12-16», . Shūeisha. ISBN 4-08-876379-3.
  16. Lynn Okamoto (2003). «23-27», Elfen Lied, Tankōbon 3. Shūeisha. ISBN 4-08-876406-4.
  17. Lynn Okamoto (2003). «46», Elfen Lied, Tankōbon 5. Shūeisha. ISBN 4-08-876477-3.
  18. Lynn Okamoto (2003). «19», Elfen Lied, Tankōbon 3. Shūeisha. ISBN 4-08-876406-4.
  19. Lynn Okamoto (2003). «29», Elfen Lied, Tankōbon 4. Shūeisha. ISBN 4-08-876446-3.
  20. Lynn Okamoto (2003). «40», Elfen Lied, Tankōbon 5. Shūeisha. ISBN 4-08-876477-3.
  21. Lynn Okamoto (2003). «52», Elfen Lied, Tankōbon 6. Shūeisha. ISBN 4-08-876513-3.
  22. Lynn Okamoto (2003). «53-57», Elfen Lied, Tankōbon 6. Shūeisha. ISBN 4-08-876513-3.
  23. Lynn Okamoto (2004). «66-71», Elfen Lied, Tankōbon 7. Shūeisha. ISBN 4-08-876579-6.
  24. Lynn Okamoto (2004). «74-75», Elfen Lied, Tankōbon 8. Shūeisha. ISBN 4-08-876638-5.
  25. Lynn Okamoto (2004). «76-78», Elfen Lied, Tankōbon 9. Shūeisha. ISBN 4-08-876696-2.
  26. Lynn Okamoto (2005). «83», Elfen Lied, Tankōbon 10. Shūeisha. ISBN 4-08-876764-0.
  27. Lynn Okamoto (2005). «86-87», Elfen Lied, Tankōbon 10. Shūeisha. ISBN 4-08-876764-0.
  28. Lynn Okamoto (2005). «89-91, 93-97», Elfen Lied, Tankōbon 11. Shūeisha. ISBN 4-08-876838-8.
  29. Lynn Okamoto (2005). «98-106», Elfen Lied, Tankōbon 12. Shūeisha. ISBN 4-08-876884-1.
  30. 30,0 30,1 Lynn Okamoto (2005). «107», Elfen Lied, Tankōbon 12. Shūeisha. ISBN 4-08-876884-1.
  31. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 13: 15' 5”.
  32. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 13: 24' 22”.
  33. Lynn Okamoto (2005). «106», Elfen Lied, Tankōbon 12. Shūeisha. ISBN 4-08-876884-1.
  34. Lynn Okamoto (2003). «60», Elfen Lied, Tankōbon 6. Shūeisha. ISBN 4-08-876513-3.
  35. Lynn Okamoto (2004). «66», Elfen Lied, Tankōbon 7. Shūeisha. ISBN 4-08-876579-6.
  36. Veanse les portaes del primer, cuartu y sestu volume.
  37. Lynn Okamoto (2005). «103», Elfen Lied, Tankōbon 12. Shūeisha. ISBN 4-08-876884-1.
  38. Lynn Okamoto (2002). «2», Elfen Lied, Tankōbon 1. Shūeisha. ISBN 4-08-876358-0.
  39. Lynn Okamoto (2002). «9», Elfen Lied, Tankōbon 2. Shūeisha. ISBN 4-08-876379-3.
  40. La rellación de Yuka con Kōta podría ser considerada dende un puntu de vista occidental como tabú o incestuosa, pero les rellaciones ente primos nun tán mal vistes en Xapón y ye un fechu habitual n'anime. Vease: «Why is Romance Between Cousins Common in Anime?» (n'inglés) (Vía Internet Archive Wayback Machine)
  41. 41,0 41,1 Lynn Okamoto (2002). «11», Elfen Lied, Tankōbon 2. Shūeisha. ISBN 4-08-876379-3.
  42. Lynn Okamoto (2002). «14», Elfen Lied, Tankōbon 2. Shūeisha. ISBN 4-08-876379-3.
  43. En xaponés, añada significa siete
  44. Notes del autor nel sestu volume de la manga.
  45. Notes del autor nel octavu volume de la manga.
  46. «Manga n'español pa Méxicu». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-24. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  47. «Anuncio de la manga n'español pa España». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-02. Consultáu'l 3 de febreru de 2012.
  48. «Volumen de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  49. «Elfen Lied, 12 volúmenes» (xaponés). Consultáu'l 8 d'abril de 2009.
  50. «MOL en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xineru de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  51. «Muestra de primeres páxines del primer volume» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-23. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  52. «Digitopolis en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  53. «Muestra de primeres páxines del segundu volume» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-23. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  54. «Memoria en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xineru de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  55. «Muestra de primeres páxines del tercer volume» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-23. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  56. «Historia curtia Elfen Lied en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de xineru de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  57. «Muestra de primeres páxines del quintu volume» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-23. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  58. «Especial sobre Nozomi en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de febreru de 2009. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  59. 59,0 59,1 «Muestra de primeres páxines del octavu volume» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-23. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  60. «Especial con fan service en Elfen Lied» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de febreru de 2009. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  61. 61,0 61,1 61,2 «Ficha del anime n'Anime News Network» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  62. Charles Solomon (17 de xunetu de 2005). The New York Times (ed.): «Mean Girls». Consultáu'l 28 d'agostu de 2008. (n'inglés)
  63. ADV Films (28 de setiembre de 2005). «Great Reason To Give Thanks With Nine New Releases November 15th» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2007. (Vía Internet Archive Wayback Machine)
  64. «Episodiu especial de Elfen Lied nel séptimu DVD de la coleición» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 6 de mayu de 2009. Consultáu'l 29 d'agostu de 2008.
  65. «Buzz estrena Elfen Lied» (6 de xunu de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 20 de payares de 2007. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  66. «Nota de prensa de ONO: Elfen Lied en Buzz». Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  67. Fecha d'última emisión n'España facilitada por canal Buzz.
  68. «Emisión de Elfen Lied en MCM Belgique». Archiváu dende l'orixinal, el 6 de mayu de 2009. Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  69. «Emisión de Elfen Lied en The Anime Network». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xineru de 2009. Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  70. «Emisión de Elfen Lied en Virgin 17». Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  71. «Emisión de Elfen Lied en Propeller TV». Archiváu dende l'orixinal, el 15 de febreru de 2008. Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  72. «Emisión de Elfen Lied en 2x2». Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  73. «Emisión de Elfen Lied en Animax». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunetu de 2009. Consultáu'l 7 d'agostu de 2009.
  74. «Título y fecha d'emisión de los episodios del anime» (inglés). Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.
  75. «Títulu de la OVA» (inglés). Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.
  76. 76,0 76,1 Entrevista a Mamoru Kanbe incluyida nel DVD Elfen Lied: Vector One, distribuyíu por Madman Entertainment y ADV Films.
  77. VAP. «Notes de Producción, Páxina web oficial de Elfen Lied» (xaponés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  78. 78,0 78,1 Theron Martin. Anime News Network (ed.): «Revisión del DVD 1 de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  79. 79,0 79,1 79,2 Dominic K. Laeno. THEM Anime Reviews 4.0 (ed.): «Revisión de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  80. Iron Circus (ed.): «Negative First Impression Theater: Elfen Lied» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunetu de 2011. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  81. 81,0 81,1 Theron Martin. Anime News Network (ed.): «Revisión del DVD 4 de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  82. 82,0 82,1 Stig Høgset. THEM Anime Reviews 4.0 (ed.): «Revisión de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  83. «Premiu de Elfen Lied nos AnimeReactor Community Awards de 2004» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2005. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  84. «Elfen Lied, nomáu al premiu a la «Meyor serie curtia» de 2007» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  85. «FLCL, premiu a la «Meyor serie curtia» de 2007» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  86. ««Nana's Everyday Life» en «the webcomic list»» (inglés). Consultáu'l 25 de xineru de 2009.
  87. ««Nana's Everyday Life» en «OnlineComics.net»» (inglés). Consultáu'l 25 de xineru de 2009. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  88. Daniel Kim. Clone Manga (ed.): «Nana's Everyday Life» (inglés). Consultáu'l 25 de xineru de 2009.
  89. «Edición llindada del primer DVD de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 1 de setiembre de 2008.
  90. «Tarrezas de la banda sonora de Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 1 de setiembre de 2008.
  91. «Banda sonora de Elfen Lied» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xunu de 2008. Consultáu'l 1 de setiembre de 2008.
  92. «Letra y traducción de «Lilium»». Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  93. Salmu 37, 30. ««Vos iusti»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 20 de xunetu de 2008. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  94. Salmu 37, 30. «Traducción de «Vos iusti»». Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  95. «Partitura de «Vos iusti»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de marzu de 2008. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  96. «Epístola de Santiago 1, 12» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'agostu de 2008. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  97. La espresión Kyrie eleison ye una treslliteración al llatín de Κύριε ἐλέησον en griegu antiguu; significa «Señor, ten piedá» y apaez recurrentemente na lliturxa cristiana.
  98. «Letra de «Kyrie, fons bonitatis»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'ochobre de 2009. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  99. «Partitura de «Kyrie, fons bonitatis»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 18 de payares de 2009. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  100. «Letra de «Ave mundi spes Maria»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'agostu de 2009. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  101. «Partitura de «Ave mundi spes Maria»» (llatín). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'avientu de 2008. Consultáu'l 29 de xineru de 2009.
  102. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 13: 10'.
  103. Arms (2004). Elfen Lied. Episodiu 9: 6' 45”.
  104. «Letra de «Be your girl»» (xaponés ya inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  105. ««Be your girl» llega al puestu 67 na clasificación de senciellos de Oricon» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunetu de 2009. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  106. «Backstage - Official Elfen Lied website» (xaponés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  107. 107,0 107,1 Lynn Okamoto (2003). «58», Elfen Lied, Tankōbon 6. Shūeisha. ISBN 4-08-876513-3.
  108. 108,0 108,1 Bamboo Dong. «Sound of Bounce on Free Throw» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  109. «Mother of man - 3.2 million years ago» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  110. Pakendorf, B. & Stoneking, M. (2005). «Mitochondrial DNA and human evolution» (n'inglés). Annual Review of Genomics and Human Genetics 6:  páxs. 165-183. PMID 16124858. http://arjournals.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/annurev.genom.6.080604.162249. 
  111. «Xéneru Diclonius según «Dinosauria On-Line Dinosaur Omnipedia»» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de setiembre de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  112. Lynn Okamoto (2004). «61», Elfen Lied, Tankōbon 7. Shūeisha. ISBN 4-08-876579-6.
  113. «Aclaración sobre los presuntos cuernos y raigaños de dientes nos xéneros Monoclonius y Diclonius» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de setiembre de 2008. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  114. «Comparatives ente escenes del anime y semeyes reales de Kamakura». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de febreru de 2009. Consultáu'l 6 de xineru de 2009.
  115. 115,0 115,1 Amo Wong. «BrutallyInnocent» (inglés). Newtype USA. Consultáu'l 6 de xineru de 2009.
  116. Lynn Okamoto (2003). «26», Elfen Lied, Tankōbon 3. Shūeisha. ISBN 4-08-876406-4.
  117. Lynn Okamoto (2003). «47», Elfen Lied, Tankōbon 5. Shūeisha. ISBN 4-08-876477-3.
  118. «Elfenlied» (alemán ya inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de febreru de 2007. Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.
  119. «Obres de Klimt en Elfen Lied» (inglés). Consultáu'l 28 d'agostu de 2008.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]