Claude Lanzmann

Claude Lanzmann
Vida
Nacimientu	Bois-Colombes, 27 de payares de 1925
Nacionalidá	Francia
Llingua materna	francés
Muerte	XII Distritu de París, 5 de xunetu de 2018 (92 años)
Sepultura	Cementeriu de Montparnasse
Familia
Casáu con	‎Judith Magre‎ (1963 – div. 1971); Angelika Schrobsdorff (1971 – )
Pareyes	Simone de Beauvoir
Fíos/es	3
Hermanos/es	Jacques Lanzmann; ‎Évelyne Rey‎
Estudios
Estudios	Liceo Condorcet (es) ; Universidá de Tübingen
Llingües falaes	francés
Oficiu	periodista, escritor, direutor de cine, guionista, miembru de la Resistencia francesa, productor de cine, guionista de cine, documentalista, realizador
Emplegadores	European Graduate School (es)
Trabayos destacaos	Por qué Israel (es) ; Shoah; A Visitor from the Living (es) ; Sobidor, 14 de octubre (es) ; El último de los injustos (es)
Premios	ver Gran Oficial de la Lexón d'Honor ; Medaya de la Resistencia ; honorary doctor of the University of Lucerne ; Verzetsprijs van de Stichting Kunstenaarsverzet (1993) ; doctor honoris causa pola universidá hebrea de Xerusalén (1999) ; Honorary Golden Bear (2013) ; Gran Cruz de la Orde Nacional del Méritu (13 payares 2014) ;
Miembru de	Academia de les Artes de Berlín
IMDb	nm0487351

Claude Lanzmann (27 de payares de 1925, Bois-Colombes – 5 de xunetu de 2018, XII Distritu de París) foi un direutor de cine, guionista, productor y periodista francés.

Biografía

El so padre, Armand Lanzmann, yera un xudíu que la so familia emigrara d'Europa del este; la so madre, Pauline (Paulette) Grobermann, naciera nun barcu nel trayeutu Odesa-Marsella y los sos padres proveníen de Quixináu, na Besarabia. Dempués del divorciu de la pareya, Claude —xunto col so hermanu Jacques, que más tarde se convertiría n'escritor, y la so hermana Evelyne, que col tiempu convertir na actriz Evelyne Rei— vivió col so padre en Brioude, Altu Loira dende 1934 a 1938, añu nel que nel mes de setiembre tornen a París. Na capital francesa ye matriculáu nel Llicéu Condorcet, onde afaya'l antisemitismu.

En 1940, ante la ocupación alemana, el padre lleva a los fíos a una casa en Auvernia. En 1943, a los 18 años, nel Llicéu Blaise Pascal de Clermont-Ferrand, entama aiciones de resistencia ente los sos compañeros. Más palantre va xunise al maquis na Margeride, y el Mont Mouchet y participa nes emboscaes del Cantal y del Altu Loira.

Tres la Segunda Guerra Mundial, foi estremáu cola Medaya de Resistencia con Rosetón, como Comendador de la Lexón d'Honor y Comendador de la Orde Nacional al Méritu.

En 1949, depués de llograr la llicenciatura en lliteratura y una maestría en filosofía, foi llector na Universidá Llibre de Berlín. Dirixó amás el Centru Cultural francés, acabante crear.

Dirixe la revista Les Temps Modernes dende la muerte de Simone de Beauvoir, en 1986. Foi pareya d'esta escritora dende 1952 a 1959. Lanzmann fuera convidáu a collaborar en Les Temps Modernes en 1952 por Jean-Paul Sartre, dempués de qu'ésti lleera la so serie d'artículos Alemaña detrás de la cortina de fierro publicada pol diariu Le Monde.

Lanzmann, que se confiesa atéu, dedicar al cine dende 1970. La so obra cume ye considerada la película documental Shoah, na qu'empezó a trabayar nel branu de 1974; la realización ocupólu a tiempu completu mientres once años. Dende la so apaición nes sales, en 1985, foi considerada un acontecimientu fundamental tantu dende'l puntu de vista históricu como cinematográficu. Shoah tuvo repercusiones que nun paecen menguar; consagráronse a ella miles d'artículos, estudios, llibros y seminarios nes Universidaes del mundu enteru. La película llogró los más altes reconocencies y foi premiada nos más importantes festivales. Tres Por qué Israel (Why Israel) y Shoah, Tsahal ye l'últimu capítulu de la triloxía de Claude Lanzmann.

Filmografía

Direición

Why Israel (1974)
Shoah (1985)
Tsahal (1994)
Un vivant qui passe (A Visitor from the Living) (1997)
Sobibor (2001)
L'informe Karski (-y rapport Karski), (2010)
Le dernier des injustes (El postreru de los inxustos, 2013)

Guión

Elisa o la verdadera vida (1970), dirixida por Michel Drach y basada na novela homónima de Claire Etcherelli que llogró'l Premiu Femina 1967
Tsahal (1994)
Sobibor (2001)

Productor

Un vivant qui passe (A Visitor from the Living) (1997)

Bibliografía

Ingrid Galster, "'Eine großy Qualität meines Buches ist seine Ehrlichkeit.' Postscriptum zu der Debatte um die Autobiographie Claude Lanzmanns", En Das Argument, 290, páxs. 72-83. (online) (traducción inglesa non publicar: "'One great quality of my book is its honesty.' Postscript to the debate on Claude Lanzmann’s autobiography" online)
Claude Lanzmann, (prólogu de Simone de Beauvoir) - Shoah - Le livre de Poche , Fayard , 1985, 254 pages. Testu íntegru de la película - diálogos y subtítulos.
Claude Lanzmann, (prólogu de Simone de Beauvoir)- Shoah - Gallimard, col. « Foliu », 1997. Testu íntegru de la película - diálogos y subtítulos.
Marie-Christine Laznik - L'impensable désir - L'espace analytique , 2003 Denoël , ISBN 2-207-25420.3 - Les rellaciones amoroses ente Simone de Beauvoir y Claude Lanzmann pp 95, 194-203, 215,221-222.
Claude Lanzmann, Daquién vivu pasa, Madrid, Arena Llibros, 2005, ISBN 978-84-95897-29-9
Claude Lanzmann, La llebre de la Patagonia, Barcelona, Seix Barral, 2011, ISBN 978-84-322-2879-7

Enllaces

Páxina web de Claude Lanzmann na European Graduate School

Referencies

↑ Afirmao en: Fichier des personnes décédées mirror. Fichier des personnes décédées ID (matchID): wWWDL3Qa1Rin. Data de consulta: 28 xunu 2022.
↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118837583. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Afirmao en: Le Monde. Identificador de Le Monde: disparitions/article/2018/07/05/claude-lanzmann-le-realisateur-de-shoah-est-mort_5326308_3382.html. Editorial: Societe Editrice Du Monde. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0395-2037.
↑ Afirmao en: filmportal.de. Identificador Filmportal: 16ed4f2d1c6b4b0db65202461f1062a9. Apaez como: Claude Lanzmann. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
↑ ^5,0 ^5,1 Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0487351. Data de consulta: 23 marzu 2022. Llingua de la obra o nome: inglés.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: http://www3.huji.ac.il/htbin/hon_doc/doc_search.pl?search. Data de consulta: 6 marzu 2017.
↑ Identificador NOR: PREX1425488D.

Enllaces esternos

Claude Lanzmann na Internet Movie Database (n'inglés)
Claude Lanzmann n'AllMovie (n'inglés)

[09c56db3a544fb84017b486272806236a25bd3f8-1] Afirmao en: Fichier des personnes décédées mirror. Fichier des personnes décédées ID (matchID): wWWDL3Qa1Rin. Data de consulta: 28 xunu 2022.

[45966d269ccd987f1732e5cd941bf110b0cc17aa-2] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118837583. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[16650a577f5d146457ac9158809818e0339e8ce6-3] Afirmao en: Le Monde. Identificador de Le Monde: disparitions/article/2018/07/05/claude-lanzmann-le-realisateur-de-shoah-est-mort_5326308_3382.html. Editorial: Societe Editrice Du Monde. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0395-2037.

[ce14ca2f50c0916ef534a0baabcfc4333e14873f-4] Afirmao en: filmportal.de. Identificador Filmportal: 16ed4f2d1c6b4b0db65202461f1062a9. Apaez como: Claude Lanzmann. Data de consulta: 9 ochobre 2017.

[fef97bc24f8cd5e7b0d423a59dc6423078d319ef-5] 5,0 ^5,1 Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0487351. Data de consulta: 23 marzu 2022. Llingua de la obra o nome: inglés.

[6a5fa3b973d3a33add5e32f4a70ebb5e10aaf306-6] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[5f4518c0e472d7afe1589ff93fb9dffd5f57f10d-7] URL de la referencia: http://www3.huji.ac.il/htbin/hon_doc/doc_search.pl?search. Data de consulta: 6 marzu 2017.

[cf4a505a839f4dc5edc73fd20afec7a064e0ebf9-8] Identificador NOR: PREX1425488D.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]