Artemisia maritima

Artemisia maritima;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Asterales
Familia:	Asteraceae
Subfamilia:	Asteroideae
Tribu:	Anthemideae
Subtribu:	Artemisiinae
Xéneru:	Artemisia
Especie:	A. maritima; L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Artemisia maritima, conocida como artemisa rusa, ye una especie de fanerógama perteneciente a la familia Asteraceae. Ye nativa de les islles britániques y atópense en Wigton nel oeste y Aberdeen nel este; tamién nel nordeste d'Irlanda y nes islles de la Canal. Tien una amplia distribución nel Hemisferiu Norte del Vieyu Mundu dende les islles britániques a les costes del mar Bálticu, de Francia y el Mediterraneu, y los suelos salinos de Hungría; estender al este pel sur de Rusia, la rexón entorno al Mar Caspiu y Siberia central a China y Mongolia.

Descripción[editar | editar la fonte]

La planta asemeyar a Arteroesis absinthium, pero ye más pequeña. La planta algama unos 4-5 dm d'altor. Les fueyes son bipinnaes con segmentos lliniales estrechos que, como tola planta, ta cubierta en dambos llaos por un pelillo blancu algodonosu. Les pequeñes cabeces florales, caúna contién de trés a seis flores tubulares, d'un color amarellentáu o tintáu de marrón. Producir n'agostu y setiembre arrexuntaes en recímanos.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

La planta tien les mesmes propiedaes qu'otres Artemisias pero menos potentes. Ye un tónicu amargosu y arumosu. Anque nun s'usa na medicina práutica regular, ye de cutiu usáu pola población pa tratar les fiebres intermitentes. Ye bien apreciada poles sos propiedaes vermífugas.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Artemisia maritima describióse por Linneo y espublizóse en Sp. Pl. 2: 846. 1753^[1]

Etimoloxía

Hai dos teoríes na etimoloxía de Artemisia: según la primera, debe'l so nome a Artemisa, hermana ximielga d'Apolo y diosa griega de la caza y de les virtúes curatibles, especialmente de los embaranzos y los partos . según la segunda teoría, el xéneru foi dau n'honor a Artemisia II, hermana y muyer de Mausolo, rei de la Caria, 353-352 e.C., que reinó dempués de la muerte del soberanu. Nel so homenaxe alzóse'l Mausoléu d'Halicarnasu, una de les siete maravíes del mundu. Yera esperta en botánica y en medicina.^[2]