Ríu Volga
 |
El Volga (
/volɡə/ (?·i) rusu: Во́лга) ye un llargu ríu de Rusia —el mayor de la Rusia europea y del continente européu— que flúi en direiciones este y sur al traviés de nueve óblast —Tver, Yaroslavl, Kostromá, Nizhni Nóvgorod, Uliánovsk, Samara, Sarátov, Volgográu y Astracán— y trés repúbliques —Mari-El, Chuvasia y Tatarstan— hasta desaguar nel Mar Caspiu. Tien un llargor de 3645 km, que lo asitien como'l 15º ríu más llargu del mundu.
El Volga naz nes llombes de Valdái a 228 m d'altitú, ente Moscú y San Petersburgu. Ye navegable en casi tol so percorríu gracies a les enormes obres d'acondicionamientu realizaes principalmente mientres la segunda metá del sieglu XX. El so cuenca hidrográfica, con una superficie de 1 350 000 km² ye la 18ª mayor del mundu y riega un terciu de la Rusia asiática, axuntando un gran mosaicu de pueblos. El valle del Volga concentra dende la II Guerra Mundial una parte importante de les actividaes industriales de Rusia. El Volga desempeña tamién un gran papel nel imaxinariu rusu ya inspiró numberoses noveles y cantares rusos (Los remeros del Volga).
Toponimia
El nome rusu Во́лга averar a pallabres eslaves que designen el calter moyáu», «húmedu» (влага , волога). Esti nome traducir en francés y n'inglés por Volga y n'alemán por Wolga. El nome podría tamién tener oríxenes finlandeses.
Les poblaciones turques que viven a bordu del ríu llamar Itil o Atil. Atila el Hunu podría deber el so nome al ríu. Güei día nes llingües venceyaes col turcu, el Volga conocer sol nome de İd'el (Идел) en tártaru, Атăл (Atăl) en chuvasio y İdil en turcu. En idioma mari el ríu llámase Юл (Jul) utilizando'l mesmu raigañu.
Si remontamos más lloñe entá nel tiempu, los escites daben al ríu'l nome de Rha que puede acomuñar a l'antigua pallabra del sánscritu Rasah designando un ríu sagráu. Esti orixe caltener nel nome dau polos mordves al ríu: Рав (Raw).
Cursos del ríu
Superior
El ríu Volga naz nes llombes de Valdái, a 228 m. sobre'l nivel del mar, cerca de la llocalidá de Volgo-Verjovie, na parte occidental del óblast de Tver, nun llugar asitiáu a unos 300 km al noroeste de Moscú y a unos 320 km al sureste de San Petersburgu.Nel primer tramu tien el nome de Selizhárovka y ye un curtiu cursu d'agua de 36 km que desagua nel llagu Seliguer (que tien una superficie de 212 km² y ta a una cota de 205 m). El Volga diríxese primero en direición Sureste, travesando la rexón de Valdái hasta algamar la llocalidá de Rzhev (63 729 hab. en 2002[2]), pasada esta vira escontra'l Nordeste y a partir d'ehí pueden navegar pel ríu pequeñes embarcaciones de tresporte de mercancíes. El ríu, tres daqué más de 100 km, algama Tver (l'antigua Kalinin, fundada en 1135, con 408.903 hab.), la capital del óblast alcontrada na carretera que xune Moscú con San Petersburgu.
El Volga describe una nueva curva y vira escontra'l suroeste, escurriendo pol primeru de los munchos tramos en que les sos agües van tar embalsaes esta vegada pola presa de Ivankovo, onde recibe pela derecha'l ríu Shosha. Xira depués escontra l'oeste, y enfusar nel banzáu de Dubna, construyíu p'abastecer Moscú (ye'l tramu más próximu a la capital, a apenes 100 km). Nesti banzáu recibe al ríu Dubna, y, bien próximu a la presa, coneuta cola canal de Moscú, una canal artificial de 128 km construyíu en 1932 que xune'l ríu Volga col ríu Moscova. Dexada tres la presa, el Volga baña la llocalidá de Dubná (60 951 hab.), y depués vira escontra'l Nordeste, nun tramu nel que traviesa la ciudá de Kimry (58.500 hab.) y sigue pol banzáu de la presa de Úglich, un nuevu tramu nel que recibe los sos primeros afluentes d'importancia, los ríos Medveditsa y Nerl. Sigue'l ríu en direición cada vez más Norte, devasando la llende col óblast de Yaroslavl, travesando la ciudá d'Úglich (38 900 hab.) y llegando hasta'l gran llagu de la presa de Rybinsk (que con 4 580 km², ye conocíu como'l mar de Rybinsk, y que ta a una cota de 102 m). Ye la más antigua de les preses construyíes nel ríu (1935-41) y tamién el puntu más septentrional pol qu'escurre'l Volga. Nesti llagu desagüen dos importantes afluentes, el ríu Mologa (456 km) y el ríu Cheksna. Tamién enllaza la vía navegable Volga-Bálticu, que travesando'l llagu Onega y el llagu Ladoga, coneuta col golfu de Finlandia y, al traviés de la canal Mar Blanco-Bálticu, el mar Blanco.
El Volga sale del llagu pol mesmu llau meridional pol qu'entra, entamando direición Sureste. Al pie de la presa atopa la ciudá industrial de Rybinsk (222 653 hab., enantes rebautizada como Andropov) que ye'l gran puertu de transbordo del cursu cimeru del Volga. Sigue'l ríu escontra'l Sureste y algama Yaroslavl (613 088 hab.), una de les más antigües ciudaes de la Rusia central, fundada nel sieglu XI. El ríu empónse cada vez más en direición Este, trespasando la llende col óblast de Kostroma. A unos 70 km agües embaxo de Yaroslavl alcuéntrase la ciudá de Kostromá (278 750 hab.), alcontrada al poco de la confluencia col ríu Kostroma, otra antigua ciudá (fundada en 1152). A partir d'equí, el Volga va convirtiéndose cada vez más nun ríu d'enllanada, anchu y d'escurrir llentu. Traviesa llueu'l óblast de Kostroma pela so parte meridional ya intérnase nel óblast d'Ivánovo, que crucia pela so parte nororiental. Llega aína a Kíneshma (95 233 hab.) y agües embaxo atopa un nuevu gran llagu artificial, el del banzáu de Gorki (1 591 km²), con una cola de 430 km de llargor, creáu pola presa de Nizhni Nóvgorod (construyida en 1955). Na parte norte del banzáu desaguan los ríos Nemda y Unzha (426 km). Siguiendo'l gran banzáu agües abaxo en direición Sur, entrar nel óblast de Nizhni Nóvgorod, y recibe pela esquierda al ríu Uzola. El Volga dexa atrás la presa y alcuéntrase na ribera derecha la ciudá de Nizhni Nóvgorod (1 311 252 hab.), na confluencia con unu de los sos afluentes más importantes, el ríu Oká (1 500 km). Este ye'l puntu en que tradicionalmente consideróse qu'acaba'l cursu altu del Volga. Al otru llau del ríu, na marxe esquierda, enfrente, alcuéntrase la ciudá industrial de Bor (61 525 hab.).
Mediu
El cursu mediu del Volga escurre en direición Este Sureste, cruciando la parte central de la Rusia europea, y empiézase a reparar yá la disimetria, de les sos riberes, que se manifiesta más claramente nel cursu baxu, cola vera derecha más alta y serrapatosa, por causa de la presencia de les estribaciones de los altores del Volga, en contraposición a una vera esquierda más baxa. Al salir de Nizhni Nóvgorod, el ríu vira en direición Este, pasando frente a Kstovo y recibiendo pela esquierda al ríu Kerzhenets. Llega más embaxo a otru llargu banzáu, el de Cheboksary, de más de 131 km, del qu'una parte ta nel oblást de Nizhni Nóvgorod, la parte central na Mari-La república de Mari-El (na que recibe pela esquierda los ríos Vetluga y Rutka) y la parte final na república de Chuvasia, onde ta tamién la presa, construyida na década de los 1980 (y pa la que debieron de ser reasitiaos unes 20 000 persones). Agües embaxo de la presa atopen les ciudaes de Cheboksary (440 621 hab.) y Novocheboksarsk (125 857 hab.). Depués el Volga forma mientres un tramu la llende natural ente les repúbliques de Chuvasia y Mari-El, un trechu nel que recibe pela esquierda los ríos Bolshaya Kokshaga, Malaya Kokshaga y Ilet, y pela derecha al Tsivil y nel que, tamién na marxe esquierda, ta la llocalidá de Volzhsk (58 987 hab.). De siguío el ríu intérnase, inda en direición Este, na república de Tatarstan, bañando primero la ciudá de Zelenodolsk (100 139 hab.) y depués Kazán (1 105 289 hab.), la capital de la república, dambes na marxe esquierda.
Pasada Kazán, el ríu (yá n'otru tramu embalsáu) vira escontra'l Sur. La ciudá ta asitiada de primeres d'otru llargu banzáu, el banzáu de Kuibyshev, con 550 km de llargor, creáu pola presa de Samara, que coles sos 6 450 km² de superficie, ye'l mayor llagu artificial de retención d'Europa. El ríu Kama (1 850 km), el principal de los afluentes del Volga, incorporar pela esquierda desaguando nesti gran llagu artificial, nun puntu que foi consideráu de forma habitual l'entamu del cursu baxu del Volga, anque agora, col banzáu, perdió parte de la so relevancia xeográfica.
Inferior
El banzáu internar en direición sur nel óblast d'Uliánovsk, una provincia que traviesa na so parte oriental y na que s'atopa na vera derecha la capital, Uliánovsk (d'antiguo Simbirsk, con 635 947 hab.). Más al sur, el llagu enfusar nel óblast de Samara y depués forma una curva casi cerrada na qu'asítiense, na marxe esquierda, les ciudaes de Togliatti (702 879 hab.) y Samara (antes Kouïbychev, alcontrada na confluencia col ríu Samara, que cunta con 1 157 880 hab.) y Novokuybyshevsk (112 973 hab.) onde desagua'l ríu Chapayevka; y, na marxe derecha, a la fin de la curva, la ciudá de Syzran (188 107 hab). Pasada Samara empieza llueu la cola d'otra llargu banzáu, el banzáu de Saratov (1 831 km²), asitiáu 357 km agües embaxo.
Siempres en direición Sur, el banzáu enfusar nel óblast de Sarátov, y en pasando la presa, al pie, na so marxe esquierda, el ríu baña la ciudá industrial de Balakovo (200 470 hab.). Al poco, tamién pela esquierda, el Volga recibe les agües del ríu Irgiz, n'unu de los pocos tramos intactos del antiguu cursu, y nel que na marxe esquierda asítiase la ciudá de Volsk (71 124 hab.). Les formes carauterístiques del paisaxe, constituyíu per praos y llombes al oeste y per una vera plana al este, son entá perceptibles ente Kazán y Volgográu, anque los llagos de los banzaos somorguiaron les antigües veres.
El Volga xira escontra'l Suroeste, y pasa, na marxe esquierda, frente a la pequeña ciudá de Marks (32 849 hab.), y depués pola d'Engels (200 800 hab.). Frente a esta postrera, na otra ribera, alcuéntrase la ciudá de Sarátov (873 055 hab.), un importante centru universitariu. A partir de Marks, empieza yá la cola d'otru llargu banzáu, el de la presa de Volgográu (3 117 km²), con un llargor d'unos 540 km. La rexón pola qu'escurre'l ríu empieza a faese cada vez más desértica. El banzáu sigue casi en direición sur, y enfusar nel óblast de Volgográu y al poco baña la ciudá de Kamychine (127 891 hab.), asitiada na vera esquierda del llagu. Más embaxo de la presa, atópense les ciudaes de Voljski (313 169 hab.), a la izquierda, y 80 km agües embaxo, a la derecha, Volgográu (antes Zarizyn, depués Stalingráu, con 1 011 417 hab.). Cerca de Svetly Yar, empieza la canal Volga-Don, inauguráu en 1952 y que, tres 101 km, dexa algamar el mar Negru.
El Volga describe una curva en direición Suroeste y entama el so llargu tramu final. Al poco intérnase nel postreru de los óblast polos qu'escurre: el óblast d'Astracán, y al poco, derívase un brazu, el ríu Akhtouba, que va siguir el so propiu cursu paralelu al calce principal pel llau esquierdu hasta desaguar nel Mar Caspiu. Nesti tramu, nel cursu del Volga, ta la llocalidá d'Akhtubinsk (45 542 hab.), na ribera esquierda, y a la fin del tramu, na marxe derecha, de primeres del delta formáu pel ríu, alcuéntrase'l postreru de los centros urbanos d'importancia que baña'l ríu, Astracán (antes Itil, con 504 501 hab.). Una parte del delta ta protexíu yá que la rexón ye un llugar de tránsitu pa les aves migratories. El ríu Volga, los sos brazos más importantes, el Bakhtemir y el Tabola, y tamién el brazu Akhtouba, más al este, desagüen toos nel Mar Caspiu, el llagu más grande del mundu.
Hidroloxía
El Volga ye alimentáu nun 60% per agües procedentes de la fusión de les nieves, un 30% per agües soterrañes y un 10% pel agua d'agua. El Volga tien un réxime pocu regular, una y bones la metá de l'agua qu'añalmente lleva'l ríu facer nun periodu de solamente seis selmanes: de finales d'abril a principios de xunu, nel momentu del destemple, qu'empieza na parte sur de la cuenca, p'arrobinase rápido de siguío escontra'l Norte. El nivel (altor d'agua) del ríu ta sometíu a importantes fluctuaciones añales: algama los 11 m en Tver; los 16 m antes del puntu de confluencia col ríu Kama; y los 3 m na desaguada, en Astracán. Sicasí, la construcción de banzaos nel so cursu y nel de los sos afluentes dexó amenorgar considerablemente estes fluctuaciones.
La producción media interañal o módulu del ríu ye de 182 m³/s en Tver; de 1.110 m³/s en Yaroslavl; de 2.970 m³/s en Nizhni Nóvgorod; de 7 720 m³/s en Samara; y de 8.060 m³/s en Volgográu. Agües embaxo de Volgográu, el ríu nun recibe más tributarios significativos y la evaporación determina un amenorgamientu del so caudal nun 2%. El caudal del ríu podía algamar antes a lo más 67 000 m³/s agües abaxo de la confluencia col ríu Kama y 52 000 m³/s en Volgográu, virtiéndose una parte de les agües nes llanures inundables de la contorna. La precipitación añal na cuenca ye de 187 mm en Volgográu, pa un total de precipitaciones recibíes de 662 mm. Antes de la creación de los banzaos, el Volga arramaba nun añu na so desaguada 25 millones de tonelaes de sedimentos y de 40 a 50 tonelaes de minerales disueltos. Les agües del Volga algamen una temperatura de 20-25 °C en xunetu y permanecen llibres de xelu 260 díes al añu n'Astracán.
Economía
Nun foi hasta dempués de la Segunda Guerra Mundial cuando la rexón desenvolvióse realmente: construyéronse más de 200 fábriques (ferramienta, automóvil) nes principales aglomeraciones. Entamáronse xigantescos trabayos d'adaptaciones sobre'l Volga y el so afluente'l Kama, pa faer arteries de comunicación permanentes, producir eletricidá y irrigar les tierres de secanu asitiaes a lo llargo del cursu inferior. La esplotación dempués de la segunda Guerra Mundial de xacimientos de petroleu y gases importantes a lo llargo de la cuenca (90 Mtes de petroleu y 28 mds de m³ producíos mientres l'añu 2001) favorecieron la creación d'una importante industria petroquímica dinámica, anque los xacimientos tienen enclín güei día a escosase. La parte central de la cuenca del ríu ye relativamente fértil, anque les precipitaciones sían bien irregulares d'un añu pa otru. Otra manera, les tentatives de riego de les tierres asitiaes más al sur nun dieron los resultaos esperaes. Amás una parte de les tierres cultivables, asitiaes na vera del Mar Caspiu anubrir nos años ochenta, tres l'aumentu del nivel del Mar Caspiu, que coyó a los especialistes d'improviso. La cuenca del Volga ye rica en recursos mineros como la potasa y la sal. El delta del Volga, según los accesos del Mar Caspiu, son ricos en pexe. Astracán, asitiada sobre'l delta del Volga, ye'l centru de la industria de caviar.
Acondicionamientu del cursu fluvial
Nel cursu del Volga construyéronse numberoses preses pal aprovechamientu hidroeléctricu y la regulación del caudal, de cuenta que práuticamente apenes queden tramos inalteraos del cursu del ríu. Siguiendo agües embaxo'l ríu, les preses son les siguientes (con añu d'entrada en serviciu, superficie d'agua, volume embalsáu, producción llétrica):[3]
- presa de Ivankovo (1937): 327 km²; 1,12 km³; 130 MkWh;
- presa de Uglich (1940): 249 km²; 1,25 km³; 212 MkWh;
- presa de Rybinsk (1941): 4.550 km²; 25,42 km³; 1.100 MkWh;
- presa de Nijni Novgorodo (1955): 1.591 km²; 8,7 km³; 1.513 MkWh;
- presa de Cheboksary (1980): 2.100 km²; 14,2 km³; 3.280 MkWh;
- presa de Samara (tamién barrage de Kouïbychev, na confluencia col ríu Kama) (1955): 6.450 km²; 58 km³; 11.000 MkWh;
- presa de Saratov (1967): 1.850 km²; 12,9 km³; 5.400 MkWh;
- presa de Volgográu (1958): 3.317 km²; 32,1 km³; 11.100 MkWh;
Afluentes del ríu Volga
El ríu Volga tien bien de afluentes, siendo los más importantes los que recueye la Tabla siguiente, ordenada en direición agües abaxo. (Los tributarios de los afluentes, ordenar en sentíu inversu, dende la boca a la fonte)
bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Selizhárovka || align=right| Volga || align=right| 36 || align=right| 2950 || || rowspan=34 | Cursu Cimeru bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Tvertsá || align=right| Volga || align=right| 188 || align=right| 6510 || align=right| 60 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=4| Ríu Vazuza || align=right| Volga || align=right| 162 || align=right| 7120 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=4| Ríu Shosha || align=right| Volga || align=right| 163 || align=right| 3080 || bgcolor=#d8d8d8 | - || bgcolor=#d8d8d8 | D || colspan=4| Ríu Dubná || align=right| Volga || align=right| 167 || align=right| 5350 || bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Medveditsa || align=right| Volga || align=right| 259 || align=right| 5570 || align=right| 25,2 bgcolor=#d8d8d8 | - || bgcolor=#d8d8d8 | D || colspan=4| Ríu Nerl || align=right| Volga || align=right| 112 || align=right| 3270 || align=right| 12,8 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=4| Ríu Kashinka || align=right| Volga || align=right| 128 || align=right| 661 || align=right| 4,5 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Sistema Sheksná—llagu Béloye—Kema—llagu Kémkoye—ríu Soydo—llagu Soydozero[4] || align=right| Volga || align=right| 441 || align=right| 19 000 || align=right| 139 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Suda || align=right| Volga || align=right| 184 || align=right| 13 500 || align=right| 134 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Mologa || align=right| Volga || align=right| 456 || align=right| 29 700 || align=right| 237 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Chagodoshcha || Ríu Mologa || 242 || 9680 || align=right| 58 bgcolor=#d8d8d8 | - || bgcolor=#d8d8d8 | D || colspan=4| Ríu Kótorosl || align=right| Volga || align=right| 132 || align=right| 5500 || bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Kostromá || align=right| Volga || align=right| 354 || align=right| 16 000 || align=right| 71 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Niomda || align=right| Volga || align=right| 146 || align=right| 4750 || align=right| 28,9 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Unzha || align=right| Volga || align=right| 426 || align=right| 27 800 || align=right| 158 bgcolor=#d8d8d8 | I || bgcolor=#d8d8d8 | - || colspan=4| Ríu Uzola || align=right| Volga || align=right| 147 || align=right| 1920 || bgcolor=#d8d8d8 | - || bgcolor=#d8d8d8 | D || colspan=4| Ríu Oká || align=right| Volga || align=right| 1500 || align=right| 245 000 || align=right| 1300 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Upa || Ríu Oká || 399 || 9510 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Zhizdra || Ríu Oká || 223 || 9170 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Ugra || Ríu Oká || 399 || 15 700 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Protva || Ríu Oká || 282 || 4620 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Nara || Ríu Oká || 158 || 2030 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Osyotr || Ríu Oká || 228 || 3480 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Moscova || Ríu Oká || 502 || 17 600 || 250 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Pronia || Ríu Oká || 336 || 10 200 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Pra || Ríu Oká || 192 || 5520 || 250 bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Mokcha || Ríu Oká || 656 || 51 000 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=2 bgcolor=#ffffff | || colspan=2| Ríu Tsna || Ríu Mokcha|| 451 || 21 500 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Tiosha || Ríu Oká || 331 || 7800 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=2 bgcolor=#ffffff | - || colspan=2| Ríu Seriozha || Ríu Tiosha|| || || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#ffffff | - || colspan=3| Ríu Kliazma || Ríu Oká || 686 || 42 500 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=2 bgcolor=#ffffff | - || colspan=2| Ríu Teza || Ríu Kliazma || 192 || 3450 || bgcolor=#f6f6f6 | - || bgcolor=#f6f6f6 | - || colspan=2 bgcolor=#ffffff | - || colspan=2| Ríu Nerl || Ríu Kliazma || 75 || 53 000 || 400| Ramal | Nome afluente | Desaguada | Llargor (km) |
Conca (km²) |
Caudal (m³/s) |
Tramu | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | D | Ríu Kudma | Volga | 144 | 2200 | Cursu Mediu | ||||
| - | D | Ríu Kérzhenets | Volga | 290 | 6410 | 19,6 | ||||
| - | D | Ríu Surá | Volga | 841 | 67 500 | |||||
| - | - | - | Ríu Alátyr | Ríu Surá | 307 | 11 200 | ||||
| I | - | Ríu Vetluga | Volga | 889 | 39 400 | 255 | ||||
| - | - | - | Ríu Usta | Ríu Vetluga | 253 | 6030 | 28 | |||
| I | - | Ríu Rutka | Volga | 153 | 1950 | 7,32 | ||||
| - | D | Ríu Tsivil | Volga | 173 | 4658 | 53 | ||||
| I | - | Ríu Bolshaya Kokshaga | Volga | 297 | 6630 | 30 | ||||
| I | - | Ríu Málaya Kokshaga | Volga | 194 | 5160 | |||||
| I | - | Ríu Ilet | Volga | 204 | 6470 | |||||
| - | D | Ríu Sviyaga | Volga | 375 | 16 700 | 34 | ||||
| I | - | Ríu Kazanka | Volga | 142 | 2600 | |||||
| I | - | Ríu Kama | Volga | 1805 | 507 000 | 3800 | ||||
| - | - | - | Ríu Myosha (Мёша) | Ríu Kama | 204 | 4180 | ||||
| - | - | - | Ríu Shesma (Шешма) | Ríu Kama | 259 | 6040 | ||||
| - | - | - | Ríu Viatka (Вя́тка) | Ríu Kama | 1314 | 129 000 | 890 | |||
| - | - | - | Ríu Kilmez (Кильмезь) | Ríu Viatka | 270 | 17 525 | 84,6 | |||
| - | - | - | Ríu Pizhma (Пижма) | Ríu Kilmez | 305 | 14 660 | ||||
| - | - | - | Ríu Moloma (Моло́ма) | Ríu Viatka | 419 | 12 700 | 79,1 | |||
| - | - | - | Ríu Cheptsa (Чепца) | Ríu Viatka | 501 | 20 400 | 130 | |||
| - | - | - | Ríu Letka (Летка) | Ríu Viatka | 267 | 3680 | 20,6 | |||
| - | - | - | Ríu Kobra (Кобра) | Ríu Viatka | 324 | 7810 | 55,8 | |||
| - | - | - | Ríu Zaj (Зай) | Ríu | 270 | 4540 | 16,9 | |||
| - | - | - | Ríu Iž (Иж) | Ríu | 259 | 8510 | 34,1 | |||
| - | - | - | Ríu Ik | Ríu Kama | 571 | 18 000 | 45,5 | |||
| - | - | - | Ríu Belaya (Бе́лая) | Ríu Kama | 1430 | 142 000 | 858 | |||
| - | - | - | Ríu Sjun (Сюнь) | Ríu Belaya | 209 | |||||
| - | - | - | Ríu Bystry Tanyš o namái Tanyš (Танып) | Ríu Belaya | 345 | 7560 | ||||
| - | - | - | Ríu Dema (Дёма) | Ríu Belaya | 535 | |||||
| - | - | - | Ríu Ufá (Караидель) | Ríu Belaya | 918 | 53 100 | 388 | |||
| - | - | - | Ríu Yuriuzán (Юрюзань) | Ríu Ufá | 404 | 7240 | 55 | |||
| - | - | - | Ríu Ai (Ай) | Ríu Ufá | 549 | 15 000 | ||||
| - | - | - | ríu Sim (Сим) | Ríu Belaya | 239 | 11 700 | 47,9 | |||
| - | - | - | Ríu Inser (Инзе́р) | Ríu Sim | 307 | 5380 | ||||
| - | - | - | Ríu Nuguš (Нугуш) | Ríu Belaya | 235 | |||||
| - | - | - | Ríu Siva (Сива) | Ríu Kama | 206 | 4870 | ||||
| - | - | - | Ríu Chusovaya (Чусова́я) | Ríu Kama | 592 | 23 000 | 222 | |||
| - | - | - | Ríu Sylva (Сылва) | Ríu Chusovaya | 493 | 19 700 | ||||
| - | - | - | Ríu Iren (Ире́нь) | Ríu Sylva | 214 | 6110 | ||||
| - | - | - | Ríu Usva (Усьва) | Ríu Chusovaya | 266 | 6170 | ||||
| - | - | - | Ríu Obva (Обва) | Ríu Kama | 247 | 6720 | ||||
| - | - | - | Ríu Inva (Иньва) | Ríu Kama | 257 | 5920 | ||||
| - | - | - | Ríu Kosva (Ко́сьва) | Ríu Kama | 283 | 6300 | 90 | |||
| - | - | - | Ríu Jajva (Яйва) | Ríu Kama | 304 | 6250 | ||||
| - | - | - | Ríu Víshera (Ви́шера) (el sistema Víshera-Kolva llega a los 520 km) |
Ríu Kama | 415 | 31 200 | ||||
| - | - | - | Ríu Kolva | Ríu Víshera | 460 | 13 500 | 457 | |||
| - | - | - | Ríu Yazva | Ríu Víshera | 135 | 5900 | ||||
| - | - | - | Ríu Kosa (Коса) | Ríu Kama | 267 | |||||
| - | - | - | Ríu Vesljana (Весляна) | Ríu Kama | 266 | 7490 | ||||
| I | - | Ríu Bolshói Cheremshán | Volga | 336 | 11 500 | 36,1 | Cursu Inferior | |||
| - | D | Ríu Usa | Volga | 76 | 2240 | 16,1 | ||||
| I | - | Ríu Sok | Volga | 364 | 11 700 | 33,3 | ||||
| I | - | Ríu Samara | Volga | 594 | 46 500 | 47,2 | ||||
| - | - | - | Ríu Buzuluk | Ríu Samara | 248 | 4460 | 7,7 | |||
| I | - | Ríu Chapayevka | Volga | 298 | 4310 | 2,53 | ||||
| I | - | Río Mali Irgiz | Volga | 235 | 3900 | 6,4 | ||||
| I | - | Ríu Irgiz (o Bolshoi Irgiz) | Volga | 675 | 24 000 | |||||
| - | D | Ríu Terioshka | Volga | 213 | 9710 | 17,5 | ||||
| I | - | Ríu Yeruslán | Volga | 278 | 5570 | |||||
| - | - | Ríu Ajtuba (brazu del Volga) | Volga | 537 | 153 | |||||
Ver tamién
Bibliografía
- La voie des Tsars, Yves Gauthier, 1999, París, ISBN 2-84536-000-2
Notes y referencies
- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: http://water-rf.ru/Водные_объекты/80/Волга.
- ↑ Sacantes se diga espresamente, toles poblaciones de les distintes llocalidaes que se citen nesti artículu referir al censu de 2002.
- ↑ Datos llograos de Géographie des voies d'eau intérieures d'URSS, de V. Toniaev.
- ↑ El ríu Sheksná, con un llargor nominal de 139 km, ye l'últimu elementu d'una importante rede. Si considerar coles sos fontes, el sistema Sheksná—llagu Béloye—ríoKema—llagu Kémkoye (Кемское озеро)—ríu Soydo (Сойда) —llagu Soydozero (Сойдозеро) (y les sos pequeñes fontes), algámense los 441 km (139+55+150+12+69+16). (Nota: Les distancies ente boques nos llagos, según les pequeñes fontes del llagu Soydozero midiéronse curioso cola ferramienta de midida de distancies de GoogelMaps.)
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Ríu Volga.- Percorríos nel ríu Volga (Inglés)
