Saltar al conteníu

Balakovo

Coordenaes: 52°02′20″N 47°47′02″E / 52.03898°N 47.78392°E / 52.03898; 47.78392
De Wikipedia
Balakovo
Alministración
PaísBandera de Rusia Rusia
Óblasts Óblast de Sarátov
Distrito municipal (es) Traducir Balakovsky District (en) Traducir
Organización territorial Municipal Formation of the City of Balakovo (en) Traducir
Tipu d'entidá organización territorial de Rusia
Nome llocal Балаково (ru)
Nomatu Волжская Венеция (ru)[1]
Вторая родина В. И. Чапаева (ru)[2]
Códigu postal 413840
Xeografía
Coordenaes 52°02′20″N 47°47′02″E / 52.03898°N 47.78392°E / 52.03898; 47.78392
Balakovo alcuéntrase en Rusia
Balakovo
Balakovo
Balakovo (Rusia)
Superficie 79 km²
Altitú 25 m
Demografía
Población 184 466 hab. (2021)
Porcentaxe 100% de Municipal Formation of the City of Balakovo (en) Traducir
Densidá 2335,01 hab/km²
Más información
Fundación 1762
Prefixu telefónicu 8453
Estaya horaria UTC+04:00
UTC+03:00
Hora de Samara [3]
Llocalidaes hermaniaes
admbal.ru
Cambiar los datos en Wikidata

Balakovo (rusu: Балаково) ye una ciudá del óblast de Sarátov, Rusia. Foi fundada en 1762, y ye ciudá dende 1913. La so población yera de 197 300 (censu del añu 2010).

Balakovo ye l'allugamientu de la estación de Hidroeléctrica de Sarátov sobre'l ríu Volga y de la central nuclear de Balakovo. Ye sirvida pol aeropuertu de Balakovo, qu'anguaño nun funciona y úsase como pista de carreres nel estilu de Drag Racing (dende 2009).

Balakovo (Балаково) nel cursu mediu del Volga; mapa en rusu

La hestoria de Balakovo empieza dende'l primer terciu del sieglu XVIII. Nel archivu de San Petersburgu afayóse un documentu del añu 1738 nel que méntase una propiedá de cosacos que taba dispuestu a dos verstás (antigua midida rusa ≈ 1,06 km) del Volga. El decretu de Catalina II el 14 d'avientu de 1782 dio empiezu a la población de la vera esquierda de Volga. Nos finales del sieglu XVII Balakovo siguía inorando'l poder de terratenientes. En 1780 foi incluyida nel dominiu de Saratov. En 1911 espublizśe un decretu según el que Balakovo adquirió l'estatutu de la ciudá col derechu d'autonomía. En viéspora de la revolución del 1917 Balakovo tenía 6 ilesies, 7 colexos, una central llétrica, una fábrica de fundición de fierro de F.Blinov, una fábrica mecánica del motor petroleru de los hermanos Mamin, los talleres d'arreglu de barcos, carpintería, moblería, serreríes, molinos, un hospital públicu y una biblioteca.

F.A.Blinov y Mamin son famosos por inventar el vehículu autopropulsor de ruedes. L'aspeutu de la ciudá ye'l frutu del trabayu de los arquiteutos Schechtel y Meyer. Recuperando l'aspeutu históricu nel centru de la ciudá Balakovo ta creciendo polos edificios nuevos pelos estremos. La estación de los trenes y l'estación de los autobuses representen un nuevu aspeutu de la ciudá y sírven-y d'adornamientu modernu.

Dende'l 1956 hasta'l 1971 foi construyida la central hidroeléctrica que llevó al hinchente de la parte riberana de la ciudá y a la crecida de Volga. Ye lo que camudó la ciudá y foi la razón del so aumentu. Bien llueu foi construyíu'l complexu industrial que contién más que 20 edificios. En 1985 empezó a funcionar la central electronuclear.

Llugares Turísticos

[editar | editar la fonte]

Balaсovo de cutiu llámen-y la "Venecia del Volga", por cuenta de que tien una canal de navegación. Los sitios turísticos más famosos son los edificios de los sieglos XIX y XX: la finca y Paisio Anisim Maltsev, Trading House Schmidt (1911), el fueu de la torre, la casona de Vladimir Golovanov (1912) agora - el muséu, les cases de Jacob y d'Iván de la so madre (1910) , señorial Stroycov-Yaquímov (1902), Escuela de Comerciu (1910), Ilesia de la Trinidá (1908-1909, arquiteutu Schéjtel) casona de P.Máltsev (1900, arquiteutu Sсhéjtel) Casa Muséu Basil I.Chapáyev.

L'equipu de la ciudá ye'l llamáu Speedway SK Turbina.

Ciudaes hermaniaes

[editar | editar la fonte]


Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Dictionary of toponymic periphrases. Data d'espublización: 2022. Páxina: 18. Llingua de la obra o nome: rusu. Editorial: Aletheia.
  2. Afirmao en: Dictionary of toponymic periphrases. Data d'espublización: 2022. Páxina: 19. Llingua de la obra o nome: rusu. Editorial: Aletheia.
  3. Afirmao en: Q41806516. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 22 payares 2016.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]