Vireo altiloquus

Vireo altiloquus;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Vireonidae
Xéneru:	Vireo
Especie:	V. altiloquus; Vieillot, 1808
Distribución
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Vireo altiloquus, ye una pequeña ave paseriforme de la familia Vireonidae, perteneciente al xéneru Vireo.

Distribución[editar | editar la fonte]

Reproduzse nel sur de la Florida y les Antilles occidentales y migra pel hibiernu escontra les Antilles Mayores y el norte d'América del Sur,^[3] hasta les islles de la mariña de Venezuela. Dacuando fueron atopaos exemplares na mariña Caribe de Costa Rica y Panamá.^[3] Trátase una Migración de les aves migrante parcial.

Hábitat[editar | editar la fonte]

El so hábitat de crianza son les árees montiegues de fueya caduques y los plantíos, y na Florida tamién los manglares. Constrúi un nial en forma de taza nuna horqueta de la caña d'un árbol y la fema pon 2 a 3 güevos blancos.

Descripción[editar | editar la fonte]

Mide ente 14 y 15 cm de llargor y les sos ales algamen 25 cm de valumbu. Pesa ente 17 y 19 g. Tien les pates relativamente grueses, de color gris azuláu y un sólidu picu coritu.

L'envés ye de color verde oliva parduzu^[3] y el banduyu blancu, con color amarellentáu nos lladrales y debaxo de la cola. Tien l'iris de los güeyos color coloráu lladriyu y una corona gris-marrón con tenues cantos escuros. Presenta una llinia escura al traviés de los güeyos y una franxa blanca na ceya. Tien una llinia de color coritu (el "bigote") a los llaos del pescuezu, dixebrando'l gargüelu blancu de les mexelles oliva.^[3] Les aves xuveniles son similares, pero tienen los güeyos color café-acoloratáu. Paecer al vireo ojirrojo, pero ye más pardu y opacu nel envés y estrémase más claramente peles llinia negres en "bigote". El so cantar consta de trés sílabes que suenen como whip, Tom Kelly, más abrupto que'l del vireo ojirrojo.

Subespecies[editar | editar la fonte]

Vireo altiloquus altiloquus
Vireo altiloquus barbadensis
Vireo altiloquus barbatulus
Vireo altiloquus bonairensis
Vireo altiloquus canescens
Vireo altiloquus grandior

La subespecie de la Florida Vireo altiloquus barbatulus tien un picu 15 % más curtiu que'l picu de la del norte del Caribe V. a. bonairensis. Esta postrera dacuando vija tamién hasta Florida y Louisiana.

Alimentación[editar | editar la fonte]

La so dieta consta principalmente d'inseutos de la xamasca d'árboles y dacuando vuelen mientres s'alimenten. Coles mesmes, comer pequeñes cantidaes de bayes.

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ BirdLife International 2009. Vireo altiloquus; UCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species, Version 2010.3. Consultáu'l 23 de setiembre de 2010.
↑ Vieillot, L.J.P. 1808. Hist. Nat. Ois. Amer. Sept. 1 (livr. 7): 67, pl. 38.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes LHE

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Hilty, Steven L (2003). Birds of Venezuela. London: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6418-5.
ffrench, Richard (1991). A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago, 2nd edition, Comstock Publishing. ISBN 0-8014-9792-2.
Stiles and Skutch A guide to the birds of Costa Rica ISBN 0-8014-9600-4

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Black-whiskered Vireo Bird Sound

[1] BirdLife International 2009. Vireo altiloquus; UCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species, Version 2010.3. Consultáu'l 23 de setiembre de 2010.

[2] Vieillot, L.J.P. 1808. Hist. Nat. Ois. Amer. Sept. 1 (livr. 7): 67, pl. 38.

[LHE-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes LHE

[1]

[2]

[3]