Saltar al conteníu

Turdus rufiventris

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Turdus rufiventris
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Turdidae
Xéneru: Turdus
Linnaeus, 1758[1]
Especie: T. rufiventris
Vieillot, 1818[1]
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Turdus rufiventris,[2][3] tamién conocíu como malvís común (n'Uruguái), o tordu de banduyu ablondu,[4] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Turdidae que vive en Suramérica. Ye bien bono de reconocer pol so banduyu bermeyu (el so nome científicu significa lliteralmente «tordu de banduyu coloráu») y les rayes escures que presenta sobre'l pescuezu ablancazáu. Los malvises tienen pates relativamente llargues y delgaes.

Distribución xeográfica

[editar | editar la fonte]

Tien una amplia distribución en montes, montes y selves d'América del Sur, dende l'oeste de Bolivia, Paraguái y Uruguái, el sur de Brasil hasta'l centru y mariña de l'Arxentina. Ye unu de los malvises más conocíos nesta rexón. En Buenos Aires estender mientres la segunda metá del sieglu XX dende los montes riberanos y montes de balta del nordeste provincial, escontra casi tol territoriu, al traviés de les arbolees d'estancies y poblaos. Convirtióse nuna especie abondosa en ciudaes, yá que s'afai perbién al mediu urbanu.[5]

Frecuenta tantu les copes de los árboles como'l suelu. En zones urbanes, ye abondosa en xardinos y parques con verde y árboles. Atopa abellugu inclusive nos pulmones de mazana vegetados del centru, arrodiáu de grandes edificios. Tien movimientos abruptos, realiza curties carreres y saltitos. Prefier llugares avesíos. Vive solu o en pareya. Estos malvises pueden vivir en cautiverio y/o pueden vivir hasta 30 años nel so hábitat natural.[5]

Nel so nial.
Nial de malvís coloráu.

El nial ye circular, abiertu, con forma de taza de cantos anchos, d'unos 13 a 15 cm de diámetru esternu y 6 a 7,5 cm d'altu. Ta construyíu con fibres vexetales, tapizáu nel so interior con ramillas fines y yerbes tienres. Ellí la fema pon ente trés y cuatro güevos blancos o celestes con pintes marrones.[5]

Carauterístiques físiques

[editar | editar la fonte]

Pesa alredor de 70 gramos y el so cuerpu mide ente los 22 y 23 cm. Picu casi rectu, mariellu nos machos, de 1cm y mediu. Presenta párpagu mariellu, envés pardu olivaceu y zona ventral colloráu anaranxáu. Gargüelu con finu estriáu pardu sobre fondu ablancazáu.[5]

Alimentación

[editar | editar la fonte]

Ye omnívoru; aliméntase principalmente de frutos y invertebraos. Busca frutos carnosos que constitúin la base de la so comida, tantu los de tamaños pequeños que puede encloyar enteros (hasta les dimensiones d'una aceituna) como los más grandes que suel picar p'abrir y consumir la so magaya. Ye habitual que resulte un bon dispersor de les granes de les plantes que consume. Cuando camina pel suelu, dedicar a xurgar ente la foyarasca o los mantillos orgánicos en busca de merucos que son de la so especial predilección, ente otros invertebraos que completen la so dieta.[5]

Escontra fines d'invierno enantes del amanecer, empieza a ensayar el so melodiosu cantar, imitativo del cantar d'otres especies selvaxes o doméstiques (xilgueros, pites, etc...), al paecer, pol simple prestar de cantar. Nes ciudaes, les sos vocalizaciones escúchense claramente nel silenciu mañaneru, enantes d'empezar el bullicio urbanu. Mientres el día tamién ye posible escuchar el so cantar potente, harmónicu y reiterativo, con notes pocu variaes pero melodioses. Amás, profier un xiblíu murniu (d'una nota repitida) cuando se topa ocultu. El reclamu ye agudu.[5][6]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 «Turdus rufiventris Vieillot, 1818». Integrated Taxonomic Information System (n'inglés). Consultáu'l 7 de marzu de 2014.
  2. «NOMES EN CASTELLÁN DE LES AVES DEL MUNDU ENCAMENTAOS POLA SEO» Sociedá Española d'Ornitoloxía. Consultáu'l 7 de marzu de 2015.
  3. «NATURE WORLDWIDE: WICE». AVES D'ARXENTINA. Consultáu'l 7 de marzu de 2015.
  4. «Malvís Coloráu Turdus rufiventris Vieillot, 1818». Avibase. Consultáu'l 7 de marzu de 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Eduardo Haene, Mauricio Manzione, Claudia Nardini y Darío Unterkofler. «Atles Ambiental de Buenos Aires». Consultáu'l 13 d'ochobre de 2009.
  6. Facultá d'Agronomía de la Universidá de Buenos Aires. «Guía d'Aves». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-12-24. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2009.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]